سرخط
Photo
🔴 هدف: تخریب خاوران با مزیت جانبی تشدید فشار بر بهایی‌ها
جمهوری اسلامی سال‌هاست به شیوه‌های گوناگون تلاش کرده گلزار خاوران، محل دفن شهدای اعدام‌شده‌ی دهه‌ی شصت در تهران را، که به نماد گورستان‌های مشابه در سرتاسر ایران تبدیل شده است، از بین ببرد.
به نوشته‌ی همسر یکی از شهدای تابستان ۶۷ «اخیرا حکومت با دفن ۷ نفر از مردگان بهایی در محوطه گورهای جمعی و ادامه آن قصد دارد محوطه گورهای جمعی خاوران را تبدیل به گورستان بهایی‌ها کند تا نمادی از آن همه ویرانگری و غارت جان‌های عزیزان ما باقی نماند.»
در این نامه توضیح داده شده است: «بهایی‌ها قطعه زمین بزرگی را برای دفن اموات خود خریده‌اند، ولی حکومت اخیرا برای دفن هر نفر مبلغ ۲۹ میلیون تومان تقاضا کرده است. خانواده‌ها با پرداخت چنین پولی مخالفت کردند و حکومت نیز بدون اطلاع و حضور آنها به دفن اموات بهایی در خاوران اقدام می‌کند. با ادامه این روند در کمتر از دوسال گورستان جمعی خاوران به گورستان بهایی‌ها تبدیل می‌شود.»
به این ترتیب روند جدید تخریب خاوران ضمن اینکه هدف اصلی امحا و نابودی این مکان را نابود می‌کند، به معنای اعمال فشار بیشتر و غیرانسانی به پیروان آیین بهایی هم است.
به نوشته‌ی این فرد «از زمان محکومیت “حمید نوری “ ما خانواده‌های خاوران با ابعاد تکان‌دهنده‌ای از فشار روبرو شده‌ایم . عکس‌های متعدد از آن نرده‌های سبز و آن زمین برهوت برای بسیاری خاطره کشتاری مهیب در دهه اول انقلاب ۵۷ و تابستان ۶۷ را تداعی می‌کرد. آن نرده‌ها را با بتون‌های عظیمی جایگزین و چندین دوربین در آنجا نصب کردند تا هم ورود ما را کنترل کنند و هم هر عابری تصور کند در پشت آن بلوک‌ها پادگانی قرار دارد نه گورهای جمعی بی نام و نشان.»
جمهوری اسلامی در امر جنایت چنان خلاق و مبتکر است که جنازه‌های مردمی تحت ستم به دلیل پیروی از یک دین را می‌رباید و از همین جنازه‌های ربوده‌شده برای نابودی آثار جنایتی دیگر استفاده می‌کند.
#خاوران
#کشتار_۶۷
#کشتار_دهه_شصت
#بهاییان
#جمهوری_کشتار
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
جمهوری اسلامی سال‌هاست به شیوه‌های گوناگون تلاش کرده گلزار خاوران، محل دفن شهدای اعدام‌شده‌ی دهه‌ی شصت در تهران را، که به نماد گورستان‌های مشابه در سرتاسر ایران تبدیل شده است، از بین ببرد.
به نوشته‌ی همسر یکی از شهدای تابستان ۶۷ «اخیرا حکومت با دفن ۷ نفر از مردگان بهایی در محوطه گورهای جمعی و ادامه آن قصد دارد محوطه گورهای جمعی خاوران را تبدیل به گورستان بهایی‌ها کند تا نمادی از آن همه ویرانگری و غارت جان‌های عزیزان ما باقی نماند.»
در این نامه توضیح داده شده است: «بهایی‌ها قطعه زمین بزرگی را برای دفن اموات خود خریده‌اند، ولی حکومت اخیرا برای دفن هر نفر مبلغ ۲۹ میلیون تومان تقاضا کرده است. خانواده‌ها با پرداخت چنین پولی مخالفت کردند و حکومت نیز بدون اطلاع و حضور آنها به دفن اموات بهایی در خاوران اقدام می‌کند. با ادامه این روند در کمتر از دوسال گورستان جمعی خاوران به گورستان بهایی‌ها تبدیل می‌شود.»
به این ترتیب روند جدید تخریب خاوران ضمن اینکه هدف اصلی امحا و نابودی این مکان را نابود می‌کند، به معنای اعمال فشار بیشتر و غیرانسانی به پیروان آیین بهایی هم است.
به نوشته‌ی این فرد «از زمان محکومیت “حمید نوری “ ما خانواده‌های خاوران با ابعاد تکان‌دهنده‌ای از فشار روبرو شده‌ایم . عکس‌های متعدد از آن نرده‌های سبز و آن زمین برهوت برای بسیاری خاطره کشتاری مهیب در دهه اول انقلاب ۵۷ و تابستان ۶۷ را تداعی می‌کرد. آن نرده‌ها را با بتون‌های عظیمی جایگزین و چندین دوربین در آنجا نصب کردند تا هم ورود ما را کنترل کنند و هم هر عابری تصور کند در پشت آن بلوک‌ها پادگانی قرار دارد نه گورهای جمعی بی نام و نشان.»
جمهوری اسلامی در امر جنایت چنان خلاق و مبتکر است که جنازه‌های مردمی تحت ستم به دلیل پیروی از یک دین را می‌رباید و از همین جنازه‌های ربوده‌شده برای نابودی آثار جنایتی دیگر استفاده می‌کند.
#خاوران
#کشتار_۶۷
#کشتار_دهه_شصت
#بهاییان
#جمهوری_کشتار
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
سرخط
Video
🔴 خاوران گواه وجدان بیدار ماست.
در سالگرد اعدام پانزده تن از شهدای «سازمان پیکار» در ۳۰ تیرماه ۱۳۶۰، جمعی از خانواده‌های دادخواه با حضور در گورستان جمعی خاوران، یاد عزیزانشان را گرامی می‌دارند.
بیش از چهل سال از کشتار و اعدام جمعی فعالین کمونیست و مجاهد و دفن آنها در خاوران می‌گذرد. جانیان جمهوری اسلامی در تمام این سال‌ها شیوه‌های مختلفی برای سرپوش گذاشتن بر جنایت‌های دهه‌ی دهشتناک ۶۰ اتخاذ کرده‌اند: از انکار و اظهار بی‌اطلاعی گرفته تا تهدید و اعمال فشار بر خانواده‌ها و بازماندگان؛ از دیوار‌کشی دور گورستان و تخریب گورها و بازداشت برگزارکنندگان مراسم یادبود گرفته تا فشار بر خانواده‌های بهایی برای دفن عزیزانشان در بقایای گورهای دسته‌جمعی، برای پاک کردن رد خونی که بر دستانشان مانده. هر کاری که می‌توانسته‌اند، کرده‌اند تا جهان فراموش کند چه جان‌های عزیزی در خاوران خفته‌اند.
اما ایستادگی و مقاومت خانواده‌های دادخواه و فریاد رسای مادران شهید هربار نقشه‌ی جدیدشان را نقش بر آب کرده.
اما تنها نتیجه‌ی چندین سال فشار و اجبار به دفن درگذشتگان بهایی در بقایای گورهای دسته‌جمعی، این بوده که حالا خانواده‌های بهایی و خانواده‌های دادخواه هر جمعه در کنار هم بر مزار عزیزانشان می‌ایستند و شکلی از مقاومت جمعی را به رخ جانیان می‌کشند.
جانیان، به معنای واقعی کلمه، از خاطره‌ی شهدای ما می‌ترسند. ترسی که سایه‌به‌سایه با آنهاست، تا روزی که آتش جهنمی که در سال‌های ۶۰ برپا کردند، گریبانشان را بگیرد.
#خاوران
#مادران_دادخواه
#دادخواهی
#گورهای_دسته‌جمعی
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
در سالگرد اعدام پانزده تن از شهدای «سازمان پیکار» در ۳۰ تیرماه ۱۳۶۰، جمعی از خانواده‌های دادخواه با حضور در گورستان جمعی خاوران، یاد عزیزانشان را گرامی می‌دارند.
بیش از چهل سال از کشتار و اعدام جمعی فعالین کمونیست و مجاهد و دفن آنها در خاوران می‌گذرد. جانیان جمهوری اسلامی در تمام این سال‌ها شیوه‌های مختلفی برای سرپوش گذاشتن بر جنایت‌های دهه‌ی دهشتناک ۶۰ اتخاذ کرده‌اند: از انکار و اظهار بی‌اطلاعی گرفته تا تهدید و اعمال فشار بر خانواده‌ها و بازماندگان؛ از دیوار‌کشی دور گورستان و تخریب گورها و بازداشت برگزارکنندگان مراسم یادبود گرفته تا فشار بر خانواده‌های بهایی برای دفن عزیزانشان در بقایای گورهای دسته‌جمعی، برای پاک کردن رد خونی که بر دستانشان مانده. هر کاری که می‌توانسته‌اند، کرده‌اند تا جهان فراموش کند چه جان‌های عزیزی در خاوران خفته‌اند.
اما ایستادگی و مقاومت خانواده‌های دادخواه و فریاد رسای مادران شهید هربار نقشه‌ی جدیدشان را نقش بر آب کرده.
اما تنها نتیجه‌ی چندین سال فشار و اجبار به دفن درگذشتگان بهایی در بقایای گورهای دسته‌جمعی، این بوده که حالا خانواده‌های بهایی و خانواده‌های دادخواه هر جمعه در کنار هم بر مزار عزیزانشان می‌ایستند و شکلی از مقاومت جمعی را به رخ جانیان می‌کشند.
جانیان، به معنای واقعی کلمه، از خاطره‌ی شهدای ما می‌ترسند. ترسی که سایه‌به‌سایه با آنهاست، تا روزی که آتش جهنمی که در سال‌های ۶۰ برپا کردند، گریبانشان را بگیرد.
#خاوران
#مادران_دادخواه
#دادخواهی
#گورهای_دسته‌جمعی
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 «من ژیلا فتحی هستم، ۱۹ ساله. دیگر حرفی ندارم.»
ژیلا فتحی، مبارز مارکسیست و عضو سازمان پیکار بود که درسال ۱۳٦٠ در اوین اعدام شد. او در طی دوره بازداشت هیچگاه ملاقات نداشت و در زمان اعدام تنها ۱۹ سال داشت.
دوست ژیلا نقل می‌کند که در وصیت‌نامه‌ی این اعدامی سیاسی تنها یک جمله نوشته شد بود با این مضمون: «من ژیلا فتحی هستم، ۱۹ ساله. دیگر حرفی ندارم.»
یاران #همراه_سرخط تصنیف «ماسوله» را به یاد ژیلا فتحی برایمان ارسال کرده‌اند.
#ژیلا_فتحی
#سازمان_پیکار
#دهه_سیاه_شصت
#جمهوری_اعدامی
#خاوران
@sarkhatism
ژیلا فتحی، مبارز مارکسیست و عضو سازمان پیکار بود که درسال ۱۳٦٠ در اوین اعدام شد. او در طی دوره بازداشت هیچگاه ملاقات نداشت و در زمان اعدام تنها ۱۹ سال داشت.
دوست ژیلا نقل می‌کند که در وصیت‌نامه‌ی این اعدامی سیاسی تنها یک جمله نوشته شد بود با این مضمون: «من ژیلا فتحی هستم، ۱۹ ساله. دیگر حرفی ندارم.»
یاران #همراه_سرخط تصنیف «ماسوله» را به یاد ژیلا فتحی برایمان ارسال کرده‌اند.
#ژیلا_فتحی
#سازمان_پیکار
#دهه_سیاه_شصت
#جمهوری_اعدامی
#خاوران
@sarkhatism
سرخط
Video
🔴 تا فراموش نکنیم
امروز، جمعه ۳ شهریور ۱۴۰۲ و در میانه‌ی سالگرد قتل‌عام زندانیان کمونیست و مجاهد، در تابستان ۱۳۶۷، جمعی از خانواده‌های شهدای این قتل‌عام بار دیگر در گورستان خاوران گرد هم آمده‌اند.
روزهایی را به یاد می‌آوریم که خانواده‌های دادخواه تنها بودند، روزهایی که کمتر کسی اسم خاوران را شنیده بود، روزهایی که هنوز «ما» نشده بودیم و سیاست فریب و ارعاب حاکم کار می کرد، روزهایی که شهدای خفته در خاوران «تروریست» خطاب می‌شدند.
در تمام آن روزهای تلخ و بی‌امید، مادران خاوران بودند که لحظه‌ای دست از مقاومت و پافشاری برنداشتند. هر جمعه‌ی پایان سال و هر جمعه‌ی سالگرد پایان روزهای کشتار، مصرانه به خاوران رفتند، غریبانه سرود خواندند، دستگیر و تهدید شدند، اما اراده کرده بودند که تا روز دادخواهی عقب ننشینند.
عزم آهنین خانواده‌ها و پافشاری شجاعانه‌‌ی‌شان بود که بسیاری از مسئولان وقت که یا در کشتار نقش داشتند، یا دستکم از آن با‌خبر بودند را از موضع «انکار و ادعای ساختگی بودن این جنایت» به جایی برساند که بگویند «اشتباه بود، اما من کاره‌ای نبودم».
بسیاری از مادران دیگر در کنار ما نیستند که شاهد روز دادخواهی زیباترین فرزندان آفتاب و باد باشند. سنتی که بنیان نهادند، اما همچنان با ماست. تاریخ دادخواهی مردمی در جغرافیای ایران، با خانواده‌های خاوران معنا پیدا می‌کند. آنها را تنها نگذاریم.
#خاوران
#خانواده‌های_دادخواه
#مادران_دادخواه
#تابستان_شصت‌و‌هفت
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
امروز، جمعه ۳ شهریور ۱۴۰۲ و در میانه‌ی سالگرد قتل‌عام زندانیان کمونیست و مجاهد، در تابستان ۱۳۶۷، جمعی از خانواده‌های شهدای این قتل‌عام بار دیگر در گورستان خاوران گرد هم آمده‌اند.
روزهایی را به یاد می‌آوریم که خانواده‌های دادخواه تنها بودند، روزهایی که کمتر کسی اسم خاوران را شنیده بود، روزهایی که هنوز «ما» نشده بودیم و سیاست فریب و ارعاب حاکم کار می کرد، روزهایی که شهدای خفته در خاوران «تروریست» خطاب می‌شدند.
در تمام آن روزهای تلخ و بی‌امید، مادران خاوران بودند که لحظه‌ای دست از مقاومت و پافشاری برنداشتند. هر جمعه‌ی پایان سال و هر جمعه‌ی سالگرد پایان روزهای کشتار، مصرانه به خاوران رفتند، غریبانه سرود خواندند، دستگیر و تهدید شدند، اما اراده کرده بودند که تا روز دادخواهی عقب ننشینند.
عزم آهنین خانواده‌ها و پافشاری شجاعانه‌‌ی‌شان بود که بسیاری از مسئولان وقت که یا در کشتار نقش داشتند، یا دستکم از آن با‌خبر بودند را از موضع «انکار و ادعای ساختگی بودن این جنایت» به جایی برساند که بگویند «اشتباه بود، اما من کاره‌ای نبودم».
بسیاری از مادران دیگر در کنار ما نیستند که شاهد روز دادخواهی زیباترین فرزندان آفتاب و باد باشند. سنتی که بنیان نهادند، اما همچنان با ماست. تاریخ دادخواهی مردمی در جغرافیای ایران، با خانواده‌های خاوران معنا پیدا می‌کند. آنها را تنها نگذاریم.
#خاوران
#خانواده‌های_دادخواه
#مادران_دادخواه
#تابستان_شصت‌و‌هفت
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 در سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در ایران به دست جمهوری اسلامی در تابستان ۱۳۶۷، این اثر را تقدیم می کنیم به تمامی آنانی که برای انسانیت، همدلی، همبستگی، یکرنگی، و آزادی می ایستند.
به یاد رضا قریشی لنگرودی که در ۹ شهریور ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت به دار آویخته شد. این ترانه، ترانه ی محبوب او بود.
«زنی که در کلیپ بازی می‌کند دختر رضا قریشی است»
🔶 رضا قریشی لنگرودی، زندانی سیاسی دوران ستمشاهی و از بنیان‌گذاران و عضو رهبری «سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر» بود که در شهریور سال ۱۳۶۱ بازداشت و بعد از مدت‌ها شکنجه و بازجویی در دادگاهی چند دقیقه‌ای به ۱۲ سال زندان محکوم شد. او در شرایطی که در حال گذراندن ایام حبس خود در زندان گوهردشت بود، در شهریور ١٣٦٧ و در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان این سال، بر اساس فتوای روح‌الله خمینی اعدام شد.
ملودی کلام: مجید وفادار
شعر: نظام فاطمی
تنظیم: سیروان منهوبی
خواننده: ماندانا خضرایی
موزیک‌ویدئو: وحید زمانی
پرفورمنس: عطیه قریشی
ارسالی از یاران #همراه_سرخط
#خاوران
#آزادی
#قتل_عام_۱۳۶۷
#حافظه_تاریخی
@sarkhatism
به یاد رضا قریشی لنگرودی که در ۹ شهریور ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت به دار آویخته شد. این ترانه، ترانه ی محبوب او بود.
«زنی که در کلیپ بازی می‌کند دختر رضا قریشی است»
🔶 رضا قریشی لنگرودی، زندانی سیاسی دوران ستمشاهی و از بنیان‌گذاران و عضو رهبری «سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر» بود که در شهریور سال ۱۳۶۱ بازداشت و بعد از مدت‌ها شکنجه و بازجویی در دادگاهی چند دقیقه‌ای به ۱۲ سال زندان محکوم شد. او در شرایطی که در حال گذراندن ایام حبس خود در زندان گوهردشت بود، در شهریور ١٣٦٧ و در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان این سال، بر اساس فتوای روح‌الله خمینی اعدام شد.
ملودی کلام: مجید وفادار
شعر: نظام فاطمی
تنظیم: سیروان منهوبی
خواننده: ماندانا خضرایی
موزیک‌ویدئو: وحید زمانی
پرفورمنس: عطیه قریشی
ارسالی از یاران #همراه_سرخط
#خاوران
#آزادی
#قتل_عام_۱۳۶۷
#حافظه_تاریخی
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 شکوه همبستگی و اتحاد ستمدیدگان
یکی از آخرین حربه‌های جمهوری اسلامی برای نابود کردن آثار و بقایای کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی شصت و کشتار جمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در گورستان خاوران، که مشهورترین مکان دفن پیکر مبارزان عمدتا چپ و کمونیست است، این بوده که اقلیت تحت ستم بهایی را، که گورستان آنها (موسوم به گلستان جاوید) در مجاورت گورستان خاوران قرار دارد، وادار کنند پیکر عزیزان فوت‌شده‌شان را در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران دفن کنند.
مقامات جمهوری اسلامی در چند سال گذشته در مواردی با عدم صدور مجوز دفن بهایی‌ها در گورستان خودشان آنها را وادار کرده پیکر عزیزانشان را در محوطه‌ای به خاک بسپرند که در آن هزاران رزمنده‌ی چپ و کمونیست در گورهای اغلب بی‌نشان دفن شده‌اند و چندین گور جمعی مربوط به کشتار تابستان ۶۷ در آن قرار دارد.
به تازگی و در ادامه‌ی این سیاست مقامات حکومتی به خانواده رحیمیان اجازه‌ی دفن مادرشان، آفاق خسروی‌زند، را در آرامگاه بهاییان تهران نداده‌اند و آنها را مجبور به دفن مادر خود در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران کرده‌اند. به همین دلیل کامران و کیوان رحیمیان، فرزندان آفاق خسروی‌زند تصمیم گرفته‌اند پیکر مادر خود را برای تحقیقات پزشکی اهدا کنند.
همسر آفاق خسروی‌زند، رحیم رحیمیان در ۱۵ فروردین ۱۳۶۳ تنها به دلیل بهایی بودن در زندان اوین تیرباران شد و خانه و تمامی وسایل متعلق به این خانواده بهایی نیز در همان زمان مصادره گردید. کامران و کیوان رحیمیان فرزندان این زن بهایی و عروسش فاران حسامی بارها بازداشت و زندانی شده‌اند و یکی از فرزندان او کیوان رحیمیان اکنون در زندان اوین به سر می‌برد.
فرزندان آفاق خسروی‌زند برای توضیح تصمیمی که گرفته‌اند در اینستاگرام نوشته‌اند: «برای حفظ استقلال جامعه‌ی بهایی، برای احترام به حریم روح خاوران که پدرمان هم بخشی از آن است، و میل آفاق به یادگیری و حمایت بی‌دریغش از ما در مسیر یادگیری تصمیم گرفتیم پیکر مادر عزیزمان را وقف یادگیری دانشجویان پزشکی کنیم.»
این شکوه همبستگی است که بر جا می‌ماند.
#خاوران
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#گلستان_جاوید
#بهایی_ستیزی
@sarkhatism
یکی از آخرین حربه‌های جمهوری اسلامی برای نابود کردن آثار و بقایای کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی شصت و کشتار جمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در گورستان خاوران، که مشهورترین مکان دفن پیکر مبارزان عمدتا چپ و کمونیست است، این بوده که اقلیت تحت ستم بهایی را، که گورستان آنها (موسوم به گلستان جاوید) در مجاورت گورستان خاوران قرار دارد، وادار کنند پیکر عزیزان فوت‌شده‌شان را در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران دفن کنند.
مقامات جمهوری اسلامی در چند سال گذشته در مواردی با عدم صدور مجوز دفن بهایی‌ها در گورستان خودشان آنها را وادار کرده پیکر عزیزانشان را در محوطه‌ای به خاک بسپرند که در آن هزاران رزمنده‌ی چپ و کمونیست در گورهای اغلب بی‌نشان دفن شده‌اند و چندین گور جمعی مربوط به کشتار تابستان ۶۷ در آن قرار دارد.
به تازگی و در ادامه‌ی این سیاست مقامات حکومتی به خانواده رحیمیان اجازه‌ی دفن مادرشان، آفاق خسروی‌زند، را در آرامگاه بهاییان تهران نداده‌اند و آنها را مجبور به دفن مادر خود در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران کرده‌اند. به همین دلیل کامران و کیوان رحیمیان، فرزندان آفاق خسروی‌زند تصمیم گرفته‌اند پیکر مادر خود را برای تحقیقات پزشکی اهدا کنند.
همسر آفاق خسروی‌زند، رحیم رحیمیان در ۱۵ فروردین ۱۳۶۳ تنها به دلیل بهایی بودن در زندان اوین تیرباران شد و خانه و تمامی وسایل متعلق به این خانواده بهایی نیز در همان زمان مصادره گردید. کامران و کیوان رحیمیان فرزندان این زن بهایی و عروسش فاران حسامی بارها بازداشت و زندانی شده‌اند و یکی از فرزندان او کیوان رحیمیان اکنون در زندان اوین به سر می‌برد.
فرزندان آفاق خسروی‌زند برای توضیح تصمیمی که گرفته‌اند در اینستاگرام نوشته‌اند: «برای حفظ استقلال جامعه‌ی بهایی، برای احترام به حریم روح خاوران که پدرمان هم بخشی از آن است، و میل آفاق به یادگیری و حمایت بی‌دریغش از ما در مسیر یادگیری تصمیم گرفتیم پیکر مادر عزیزمان را وقف یادگیری دانشجویان پزشکی کنیم.»
این شکوه همبستگی است که بر جا می‌ماند.
#خاوران
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#گلستان_جاوید
#بهایی_ستیزی
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 بیانیه خانواده‌های خاوران علیه اعدام
🖊 به اعدام معترضان آزادی‌خواه پایان دهید
سحرگاه سه شنبه سوم بهمن ۱۴۰۲، حکم ظالمانه اعدام ۲ جوان معترض دیگر محمد قبادلو و فرهاد سلیمی اجرا شد و جان عزیزشان به دست دستگاه قضایی جمهوری اسلامی گرفته شد.
اعدام این جوانان ادامۀ همان سیاست سرکوبگرانه و آزادی‌ستیزانه ای است که جمهوری اسلامی از بدو به قدرت رسیدن در برخورد با معترضان و مخالفان خود به پیش برده است. عزیزان ما در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ در دادگاه های فرمایشی چند دقیقه ای بدون حق داشتن وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و دسته دسته به جوخه های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی به صورت ها و روش های گوناگون در تمام ۴۵ سال گذشته ادامه داشته است.
هم اکنون دست کم ۱۱ جوان معترض و آزادی خواه که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» دستگیر شدند در صف اعدام قرار دارند و جوانان دیگری در زندان ها در انتظار محاکمه و در خطر اعدام هستند. خانواده های داغدار و دادخواه نه تنها امکان دادخواهی ندارند، بلکه با اذیت و آزار دستگاه های امنیتی و نظامی رو به رو هستند. برخورد، تهدید و دستگیری خانواده های دادخواه که هم اکنون برخی از آنان با احکام سنگین در زندان به سر می‌برند، همان برخوردی است که جمهوری اسلامی و دستگاه های امنیتی، قضایی و نظامی آن با ما خانواده های خاوران در تمام ۴۵ سال گذشته کرده است.
ما بارها اعلام کرده ایم:
- ما مجازات اعدام را قتل عمد سازمان یافتۀ حکومتی و عملی شنیع و غیر انسانی می‌دانیم و آن را در هر شرایطی محکوم می‌کنیم.
- همۀ آمران و عاملان و کسانی که در هر لباس و موقعیتی در قتل، شکنجه، اعتراف‌گیری اجباری، صدور احکام حبس و اعدام مخالفان به هر نوعی دست داشته‌اند باید در دادگاه‌های صالح علنی با حضور خانواده‌های داغدار و وکلای انتخابی آنها محاکمه و مجازات شوند. تنها در جریان چنین دادگاه‌هایی است که حقیقت روشن خواهد شد و می توان امید داشت که چنین جنایت هایی تکرار نخواهد شد.
- ما دادخواه حقوق پایمال شدۀ عزیزانمان هستیم و با همۀ خانواده‌های داغدار که عزیزان شان طی ۴۵ سال گذشته در زندان ها شکنجه و اعدام یا کف خیابان کشته شده‌اند همدردیم.
جمعی از خانواده‌های خاوران (داخل)
۷ بهمن ۱۴۰۲
#خاوران
#نه_به_اعدام
#دادخواهی
#جمهوری_اعدام
@sarkhatism
🖊 به اعدام معترضان آزادی‌خواه پایان دهید
سحرگاه سه شنبه سوم بهمن ۱۴۰۲، حکم ظالمانه اعدام ۲ جوان معترض دیگر محمد قبادلو و فرهاد سلیمی اجرا شد و جان عزیزشان به دست دستگاه قضایی جمهوری اسلامی گرفته شد.
اعدام این جوانان ادامۀ همان سیاست سرکوبگرانه و آزادی‌ستیزانه ای است که جمهوری اسلامی از بدو به قدرت رسیدن در برخورد با معترضان و مخالفان خود به پیش برده است. عزیزان ما در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ در دادگاه های فرمایشی چند دقیقه ای بدون حق داشتن وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و دسته دسته به جوخه های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی به صورت ها و روش های گوناگون در تمام ۴۵ سال گذشته ادامه داشته است.
هم اکنون دست کم ۱۱ جوان معترض و آزادی خواه که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» دستگیر شدند در صف اعدام قرار دارند و جوانان دیگری در زندان ها در انتظار محاکمه و در خطر اعدام هستند. خانواده های داغدار و دادخواه نه تنها امکان دادخواهی ندارند، بلکه با اذیت و آزار دستگاه های امنیتی و نظامی رو به رو هستند. برخورد، تهدید و دستگیری خانواده های دادخواه که هم اکنون برخی از آنان با احکام سنگین در زندان به سر می‌برند، همان برخوردی است که جمهوری اسلامی و دستگاه های امنیتی، قضایی و نظامی آن با ما خانواده های خاوران در تمام ۴۵ سال گذشته کرده است.
ما بارها اعلام کرده ایم:
- ما مجازات اعدام را قتل عمد سازمان یافتۀ حکومتی و عملی شنیع و غیر انسانی می‌دانیم و آن را در هر شرایطی محکوم می‌کنیم.
- همۀ آمران و عاملان و کسانی که در هر لباس و موقعیتی در قتل، شکنجه، اعتراف‌گیری اجباری، صدور احکام حبس و اعدام مخالفان به هر نوعی دست داشته‌اند باید در دادگاه‌های صالح علنی با حضور خانواده‌های داغدار و وکلای انتخابی آنها محاکمه و مجازات شوند. تنها در جریان چنین دادگاه‌هایی است که حقیقت روشن خواهد شد و می توان امید داشت که چنین جنایت هایی تکرار نخواهد شد.
- ما دادخواه حقوق پایمال شدۀ عزیزانمان هستیم و با همۀ خانواده‌های داغدار که عزیزان شان طی ۴۵ سال گذشته در زندان ها شکنجه و اعدام یا کف خیابان کشته شده‌اند همدردیم.
جمعی از خانواده‌های خاوران (داخل)
۷ بهمن ۱۴۰۲
#خاوران
#نه_به_اعدام
#دادخواهی
#جمهوری_اعدام
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 ترس ابدی جمهوری کشتار از خفتگان خاوران و دادخواهانشان
امروز، جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با نصب قفل بر در ورودی گورستان خاوران مانع از ورود خانواده‌ها و دادخواهان کشته‌شدگان دهه ۶۰ به این مکان و رفتن بر مزار عزیزانشان شدند. نیروهای امنیتی شرط ورود خانواده‌ها را ارائه کارت ملی اعلام کردند که با مخالفت و مقاومت حاضران مواجه شدند. به این ترتیب، ماموران اجازه حضور بر سر مزار دسته‌جمعی شهدای چپ را ندادند و خانواده‌ها ساعتی پشت در بسته ماندند و با گذاشتن گل مقابل درهای بسته یاد شهدای چپ را زنده کردند.
بنا بر اخبار منتشر شده خانواده ها در واکنش به نیروهای امنیتی گفتند "حداقل حق ماست که بتوانیم آزادانه و جمعی به مزار بی‌نشان عزیزانمان برویم و به یادشان گلی تازه بگذاریم و اندکی آرام گیریم."
#خاوران
#اعدام_های_دهه_۶۷
#تابستان_۶۷
#دادخواهان_دهه_۶۰
@sarkhatism
امروز، جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با نصب قفل بر در ورودی گورستان خاوران مانع از ورود خانواده‌ها و دادخواهان کشته‌شدگان دهه ۶۰ به این مکان و رفتن بر مزار عزیزانشان شدند. نیروهای امنیتی شرط ورود خانواده‌ها را ارائه کارت ملی اعلام کردند که با مخالفت و مقاومت حاضران مواجه شدند. به این ترتیب، ماموران اجازه حضور بر سر مزار دسته‌جمعی شهدای چپ را ندادند و خانواده‌ها ساعتی پشت در بسته ماندند و با گذاشتن گل مقابل درهای بسته یاد شهدای چپ را زنده کردند.
بنا بر اخبار منتشر شده خانواده ها در واکنش به نیروهای امنیتی گفتند "حداقل حق ماست که بتوانیم آزادانه و جمعی به مزار بی‌نشان عزیزانمان برویم و به یادشان گلی تازه بگذاریم و اندکی آرام گیریم."
#خاوران
#اعدام_های_دهه_۶۷
#تابستان_۶۷
#دادخواهان_دهه_۶۰
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 باز هم تهاجم به خاوران و این‌بار به گورهای بهایی‌ها
روند تهاجم به خاوران و تخریب این گورستان نزدیک به چهار دهه است که به طور مداوم ادامه دارد. معمولا هدف این تهاجم و تخریب بخشی از خاوران بوده است که محل دفن اعدام‌شدگان چپ و کمونیست در دهه‌ی شصت بوده است. چندین هفته نیز خبر رسید که جمهوری اسلامی تلاش کرده اقلیت تحت ستم بهایی را، که گورستان آنها (موسوم به گلستان جاوید) در مجاورت گورستان خاوران قرار دارد، وادار کنند پیکر عزیزان فوت‌شده‌شان را در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران دفن کنند. در این خبر آمده بود مقامات جمهوری اسلامی در چند سال گذشته در مواردی با عدم صدور مجوز دفن بهایی‌ها در گورستان خودشان آنها را وادار کرده پیکر عزیزانشان را در محوطه‌ای به خاک بسپرند که در آن هزاران رزمنده‌ی چپ و کمونیست در گورهای اغلب بی‌نشان دفن شده‌اند و چندین گور جمعی مربوط به کشتار تابستان ۶۷ در آن قرار دارد. برخی خانواده‌های بهایی در مقابل این سیاست جمهوری اسلامی مقاومت کرده و از جمله یکی از این خانواده‌ها پیکر مادر تازه‌درگذشته‌ی خودشان را برای تحقیقات پزشکی اهدا کردند.
اکنون جمهوری اسلامی برای افزایش فشار به خانواده‌های بهایی قبور دستکم ۳۰ شهروند تازه‌درگذشته‌ی بهایی را در گورستان جمعی خاوران به وسیله‌ی ادوات راهسازی تخریب کرده است.
به گزارش منابع جامعه‌ی بهایی «مسئولین نشانههای روی قبرها را برداشته و با لودر و بولدوزر قبور را صاف کرده‌اند تا حالت قبر نداشته باشد. این کار به نحوی انجام شده که به نظر برسد هیچ قبری در آن محل وجود نداشته است.»
این قبور اغلب متعلق به افرادی بوده که در ماه‌ها و هفته‌های گذشته درگذشته بوده‌اند.
#خاوران
#گلستان_جاوید
#بهایی_ستیزی
@sarkhatism
روند تهاجم به خاوران و تخریب این گورستان نزدیک به چهار دهه است که به طور مداوم ادامه دارد. معمولا هدف این تهاجم و تخریب بخشی از خاوران بوده است که محل دفن اعدام‌شدگان چپ و کمونیست در دهه‌ی شصت بوده است. چندین هفته نیز خبر رسید که جمهوری اسلامی تلاش کرده اقلیت تحت ستم بهایی را، که گورستان آنها (موسوم به گلستان جاوید) در مجاورت گورستان خاوران قرار دارد، وادار کنند پیکر عزیزان فوت‌شده‌شان را در محوطه‌ی گورهای بی‌نشان خاوران دفن کنند. در این خبر آمده بود مقامات جمهوری اسلامی در چند سال گذشته در مواردی با عدم صدور مجوز دفن بهایی‌ها در گورستان خودشان آنها را وادار کرده پیکر عزیزانشان را در محوطه‌ای به خاک بسپرند که در آن هزاران رزمنده‌ی چپ و کمونیست در گورهای اغلب بی‌نشان دفن شده‌اند و چندین گور جمعی مربوط به کشتار تابستان ۶۷ در آن قرار دارد. برخی خانواده‌های بهایی در مقابل این سیاست جمهوری اسلامی مقاومت کرده و از جمله یکی از این خانواده‌ها پیکر مادر تازه‌درگذشته‌ی خودشان را برای تحقیقات پزشکی اهدا کردند.
اکنون جمهوری اسلامی برای افزایش فشار به خانواده‌های بهایی قبور دستکم ۳۰ شهروند تازه‌درگذشته‌ی بهایی را در گورستان جمعی خاوران به وسیله‌ی ادوات راهسازی تخریب کرده است.
به گزارش منابع جامعه‌ی بهایی «مسئولین نشانههای روی قبرها را برداشته و با لودر و بولدوزر قبور را صاف کرده‌اند تا حالت قبر نداشته باشد. این کار به نحوی انجام شده که به نظر برسد هیچ قبری در آن محل وجود نداشته است.»
این قبور اغلب متعلق به افرادی بوده که در ماه‌ها و هفته‌های گذشته درگذشته بوده‌اند.
#خاوران
#گلستان_جاوید
#بهایی_ستیزی
@sarkhatism
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 آخرین جمعه‌ی سال، پشت درهای بسته‌ی خاوران
روز گذشته جمعی از خانواده‌های دادخواه خاوران به رسم هرساله قصد داشتند که در آخرین جمعه‌ی سال ۱۴۰۲ در این قبرستان حضور پیدا کنند، اما نیروهای امنیتی در ورودی این قبرستان اعلام کردند ورود افراد را مستلزم ارائه‌ی کارت ملی است. خانواده‌ها نیز از ارائه کارت ملی خودداری کردند و گل‌های خود را مقابل در بسته‌ی این قبرستان گذاشتند.
تلاش برای تهاجم و نابودی خاوران، محل دفن بخشی از اعدام‌شدگان چپ و کمونیست در دهه‌ی شصت، نزدیک به چهار دهه است که به صورت معمول ادامه دارد. آخرین حربه‌‌ی جمهوری اسلامی اجبار جامعه‌ی بهایی به دفن عزیزانشان در مجاورت این گورستان است تا شاید به این وسیله بتوانند آثار جنایات خود پنهان کنند. بهاییان می‌گویند مسئولین نشانههای روی قبرهای بی‌نام را برداشته‌اند و با ماشین‌آلات قبور را طوری صاف کردند که دیگر حالت قبر نداشته باشد و گویی هیچ قبری پیشتر در آن محل نبوده است.
#خاوران
#جنبش_دادخواهی
#خانواده‌های_دادخواه
#جمهوری_جنایت
#جمهوری_اعدام
@sarkhatism
روز گذشته جمعی از خانواده‌های دادخواه خاوران به رسم هرساله قصد داشتند که در آخرین جمعه‌ی سال ۱۴۰۲ در این قبرستان حضور پیدا کنند، اما نیروهای امنیتی در ورودی این قبرستان اعلام کردند ورود افراد را مستلزم ارائه‌ی کارت ملی است. خانواده‌ها نیز از ارائه کارت ملی خودداری کردند و گل‌های خود را مقابل در بسته‌ی این قبرستان گذاشتند.
تلاش برای تهاجم و نابودی خاوران، محل دفن بخشی از اعدام‌شدگان چپ و کمونیست در دهه‌ی شصت، نزدیک به چهار دهه است که به صورت معمول ادامه دارد. آخرین حربه‌‌ی جمهوری اسلامی اجبار جامعه‌ی بهایی به دفن عزیزانشان در مجاورت این گورستان است تا شاید به این وسیله بتوانند آثار جنایات خود پنهان کنند. بهاییان می‌گویند مسئولین نشانههای روی قبرهای بی‌نام را برداشته‌اند و با ماشین‌آلات قبور را طوری صاف کردند که دیگر حالت قبر نداشته باشد و گویی هیچ قبری پیشتر در آن محل نبوده است.
#خاوران
#جنبش_دادخواهی
#خانواده‌های_دادخواه
#جمهوری_جنایت
#جمهوری_اعدام
@sarkhatism