🔴 تجمع اعتراضی کارگران و استادکاران ساختمانی

🔷 امروز سه‌شنبه پنجم بهمن‌ماه جمع‌هایی از کارگران و استادکاران ساختمانی از شهرها و استان‌های مختلف با تجمع مقابل مجلس نسبت به عدم رسیدگی به مطالبات خود دست به اعتراض زدند.

🔶 حذف سهمیه بیمه کارگران ساختمانی و تایید نهایی اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی توسط نمایندگان مجلس و بیمه شدن تمامی کارگران و استادکاران ساختمانی که در نوبت بیمه هستند مهمترین خواسته کارگران است.

🔷 فهرست مطالبات این کارگران به شرح زیر است:

✔️بهره‌مند کردن کارگران ساختمانی از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور و غرامت ایام بیماری؛
✔️صدور دستورالعمل‌های قاطع و کاربردی در الزام کارفرمایان به رعایت مسائل ایمنی در صنعت ساختمان و کاهش حوادث ناشی از کار در این صنعت؛
✔️لغو دستورالعمل‌های یک طرفه سازمان تامین اجتماعی بر علیه کارگران ساختمانی از قبیل حذف بیمه کارگران تاسیسات، لوله کش آب و لوله کش گاز؛
✔️قطع بیمه کارگران به بهانه‌ عدم پرداخت بیمه به مدت ۳ماه؛
✔️واگذاری بازرسی کارگران ساختمانی به کارگزاری‌ها؛
✔️کاهش پرداخت حق بیمه ۳۵ سال برای کارگران ساختمانی؛
✔️تذکر به وزارت راه و شهر سازی، وزارت کار و سازمان تأمین اجتماعی در جهت به رسمیت شناختن تشکل‌های کارگری دیگر خواسته‌های این کارگران است.


#کارگران_ساختمانی
#اعتراض_کارگری
#وزارت_راه
#حق_بیمه

@sarkhatism

🔴 #توییت_خوان

#حق_بیمه
@sarkhatism

🔴 اعتراض کارگران شهرداری ایلام


امروز یکشنبه، ۲۹ بهمن ۱۴۰۲،کارگران شهرداری ایلام مقابل درب استانداری ایلام در اعتراض به عدم دریافت چهارماه حقوق و بیمه شان دست به تجمع اعتراضی زدند.

#شهرداری_ایلام
#اعتراض_کارگری
#حقوق_معوقه
#مبارزه‌ی_طبقاتی
#حق_بیمه

@sarkhatism

🔴 تجربه‌ی استثمار در کافه لمیز (شعبه‌ی سعدآباد-تجریش)


کارفرماها (سرمایه‌داران) فارغ از دزدی بنیادی‌شان از «کارِ اضافه»ی نیروهای کارشان (کاری که مزدش را نمی‌دهند و به عنوان سود به جیب‌شان می‌رود)، به تناوب می‌کوشند از هر فرصتی این دزدی را گسترش دهند:
دزدی با وضع قانون «اضافه‌کار اجباری»؛
دزدی با معوق کردن دستمزد ماه‌ها؛
و دزدی با پرداخت نکردن حق بیمه‌ی کامل روزهای کاری.
این مورد آخر از شایع‌ترین دزدی‌های کارفرمایان (این به اصطلاح «کارآفرینان» که باید «کار-دُزدان» نامیدشان) در واحدهای تولیدی-خدماتی کوچک است که چندان نظارتی هم بر آنان نمی‌شود.
نمونه‌ی این روایت از استثمار در کافه‌لمیز به خوبی با مستندات دقیق دزدی کارفرما را نشان می‌دهد.
گاه در برخی کامنت‌ها می‌بینیم که خوانندگان می‌نویسند «این‌ها طبیعی است» یا «در همه‌ جای جهان این‌گونه است» و ... دقیقا بحث ما در بازنشر این روایات این است که این «مکانیسم طبیعی‌سازی» در بُن منطق استثمار سرمایه‌دارانه است که کارفرماها می‌کوشند با تکیه بر آن ما را از پیگیری بدیهی‌ترین حقوق خود منصرف کنند و به این سازوکار مورد دزدی واقع شدن «عادت» دهند.
انتشار روایات استثمار تلاشی است برای جلوی این «سازوکار طبیعی‌سازی» را گرفتن.
باهم روایت را بخوانیم:



من تقریباً اوایل کار لمیز سعدآباد اونجا شروع به کار کردم و به مدت تقریباً سه سال هم اونجا به عنوان نیروی کار مشغول بودم.
ریز و درشت لمیز و آرمین لمیع رو می‌دونم.
بر خلاف اینکه به ما وعده بیمه کاری تمام‌مدت رو داده بود لیست حق بیمه‌ی واریزی رو براتون می‌فرستم. سال‌های اول هشت روز کاری و سال‌های بعد هجده روز کاری حق بیمه رد کردن.
دقت کنید که جواز کسب و کار و شماره کارگاه به اسم کافی‌شاپ پیتزا هات دل بوده اون زمان، اما در اجاره شرکت زال ایرانیان و کافی‌شاپ لمیز.
شعبه سعدآباد لمیز یا به عبارتی شعبه اصلی.

توضیح دیگه اینکه بر اساس قانون کار ما نیروی کار تمام‌وقت بودیم یعنی به عبارتی در هفته چهل و هشت ساعت کاری پر می‌کردیم که در ماه صد و نود و دو ساعت می‌شد اما حق بیمه پارت تایم و ناقص رد می‌شد.
سال کاری هم سال نود به بعده.
شهریور نود.
البته من از تیر ماه شروع به کار کردم که از شهریور به اصطلاح حق بیمه رد شد و تمام گفته‌ها مبنی بر استثمار نیروی کار رو که دیگران گفتند تأئید می‌کنم.

#تجارب_استثمار
#کافه_لمیز
#شعبه_سعدآباد
#حق_بیمه
#دزدی
#کار_دزدی

@sarkhatism