🔴گزارش جدید مؤسسه‌ی آکسفام در رابطه با نابرابری بر اساس جنسیت


‏زنان ۶۶ درصد از کار در جهان را بر عهده داشته و ۵۰ درصد از مجموع غذای جهان را تولید می‌کنند. با این‌حال تنها ۱۰ درصد از درآمد و ۱ از درصد دارایی جهان سهم آنان است.
#نابرابری_اجتماعی #نابرابری_جنسیتی #آپارتاید #زنان_کارگر #حقوق_زنان


@Sarkhatism

🔴 تفاوت اهداف سنجش با آموزش‌وپرورش
یا
تباه شدن زندگی ما در کارخانه‌ی احمق‌سازی مدرسه؟

🔔ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش در واکنش به انتقادات آموزش‌وپرورش درباره طراحی سوالات خارج از اهداف کتاب‌های درسی در کنکور می گوید "اهداف سازمان سنجش با اهداف آموزش‌وپرورش فرق می‌کند!"

🔔ظرف ۱۲ سال عموم ما در مدرسه همچون گوسفند «بله قربان‌گو»یی تربیت می‌شویم که در نهایت از پَسِ به اصطلاح خرجی که دولت برای‌مان می‌کند، «به دردش بخوریم» و فایده‌ای داشته باشیم: شهروندی مطیع، نیروی کاری با مهارت و ارزان؛ تنها اگر بخت یارمان باشد و قادر به ثبت‌نام در مدارس ویژه‌ی غیرانتفاعی باشیم یا که خانواده‌ای با دید فرهنگی انتقادی یا معلمانی از جنس صمد بهرنگی‌ها و فرزاد کمانگرها به پُست‌مان بخورد، می‌توانیم خود را از تبدیل شدن به ماشینِ احمقِ پول‌سازِ بی‌خطر برای حاکمیت نجات دهیم.

🔔ابراهیم خدایی حرف اشتباهی نمی‌گوید، بلکه متأثر از هرچه بیشتر بیرون زدن چهره‌ی کثیف دهه‌ی شصتی نظام (به عنوان نمونه‌نمای ماهیت آن) با صداقتی وقیحانه اعلام می‌کند که اهداف‌ سازمان سنجش با آموزش‌وپرورش متفاوت است:
- آموزش‌وپرورش باید انسان‌هایی احمق و مطیع تولید کند؛
- سنجش باید راه ورود فرزندان طبقات مرفه به سطوح عالی‌تر تحصیل را هموار کند: هرچه بیشتر بدون دغدغه‌های اجتماعی، هرچه بیشتر آزاد از بحران معیشت، هرچه بیشتر در فکر حفظ وضع موجود!
این واضح‌ترین شکل آپارتاید و نژادپرستی است که نه مبتنی بر رنگ پوست که مبتنی بر طبقه‌ی اجتماعی است.

🔔نیک که بنگریم بخش بزرگی از یادگیری‌های مؤثر برای زندگی کردنِ ما، نه حاصل نشستن در کلاس‌های مدرسه یا دانشگاه، که حاصل رفاقت‌ها و یادگیری‌های در عرصه‌ی عمومی جامعه است.
ما را از مدرسه‌ها و دانشگاه‌های‌تان می‌زُدایید؟!
ما در کوچه و خیابان ستیز با شما را از یکدیگر می‌آموزیم و مدارس و دانشگاه‌های‌تان را تسخیر می‌کنیم.

#احمق‌گرایی_مدرسه
#ویژه‌گزینی_سنجش
#آپارتاید_آموزشی

@sarkhatism

🔹نوشته‌های دریافتی 🔹

▫️ گرگ‌ومیشِ صهیونیسم
▫️رؤیاهای استعماری، کابوس‌های نژادپرستانه و آینده‌های آزادشده


۲۷ مارس ۲۰۲۴

نوشته‌ی: رُزالیند پچسکی
ترجمه‌ی: سیدسجاد هاشمی‌نژاد، شیما مقدسی و پارسا زنگنه

🔸 «صهیونیسم زمینه‌ی تاریخی واقعی رشد خود، هزینه‌ی سیاسی‌اش برای ساکنان محلی فلسطین و تبعیضات ظالمانه‌ی ستیزه‌جویانه‌اش میان یهودیان و غیریهودیان را پنهان کرده یا باعث ناپدیدی‌شان شده است … امروزه تنها موضوعی که اسرائیل را به‌مثابه‌ی یک جامعه به هیجان می‌آورد، موضوع فلسطینی‌ها است: نفی فلسطینی‌ها، ثابت‌ترین رشته‌ای است که در سرتاسر بافه‌ی صهیونیسم تنیده شده است.»

🔸 از زمانی که ادوارد سعید فقید، محقق و فعال فلسطینی سخنان بالا را نوشت، تا الان که بیش از چهل سال از آن می‌گذرد، تغییرات زیادی رخ داده ‌است. اکنون به لطف یک جنبش مقاومت قدرت‌مند که با پیوستن فلسطینی‌ها، یهودیان، مسلمانان، مسیحیان، سکولارها و سایر فعالان هم‌بسته با فلسطین هم‌راه بوده، مسئله‌ی فلسطین در صحنه‌ی جهانیْ مشهود و زنده است. هم‌زمان با این امر، «مسئله‌ی صهیون» اما، با انبوهی از توشه‌های تاریخیِ پرپیچ‌وخم هم‌راه است. زمانی که صهیونیست‌های یهودی ایده‌ی فلسطین را به‌عنوان سرزمینی بدون مردم، برای مردمی بدون سرزمین از آن خود کردند، به این واقعیت که فلسطین سرزمینی خالی از مردم نیست کاملاً آگاه بودند. با این وجود، آن‌ها تصمیم گرفتند با مردم محلی عرب به‌مثابه‌ی مردمی «نامرئی»، مردمی «غریبه» و به‌مثابه‌ی مردمی که از اروپایی‌ها پایین‌تر هستند، رفتار کنند. به‌طور خلاصه، با آن‌ها هم‌چون کسانی رفتار کنند که گویی واقعاً مردم نیستند. سعید نوشت که نژادپرستی «زمینه‌ی تاریخی واقعی رشد صهیونیسم است».


🔸 همگن‌سازی یهودیان به‌مثابه‌ی یک هویت ملی یا نژادیِ واحد که به‌طور جدایی‌ناپذیری مقید به کشور اسرائیل است، خود نوعی یهودستیزی محسوب می‌شود که ریشه‌هایی بسیار قدیمی دارد. صهیونیسم، یک ایدئولوژی و مجموعه‌ای از کردوکارها بوده که، مطابق با خاستگاه‌هایش در اروپای قرن نوزدهم، نظامی نژادپرستانه را مبتنی بر استعمارگری سکونت‌گزین تأسیس کرده است. این نظام نژادپرستانه، مانند تمام نظام‌های نژادپرستی دیگر، یک نژادپرستیِ دووجهی را در دستور کار خود قرار داده است: نژادپرستیِ رو به بیرون و در قبال «دیگری‌ها»، و نژادپرستی رو به درون در قبال خود. هم‌سویی اولیه‌ی این نظام نژادپرستانه با مفروضات اروپایی در مورد برتری غرب و سفیدپوستان، هم مبتنی بر و هم ایجاد‌کننده‌ی سرکوب و طرد عرب‌های فلسطینی، آفریقای شمالی و مسلمانان بود، حال آن‌که معادل‌سازی یهودی‌بودگی‌یش با وفاداری به یک دولتِ منحصراً یهودی به نام اسرائیل، خود مستلزم تلاش‌هایی برای نژادی‌سازی، سفید‌سازی و ملی‌سازیِ یهودیان شده است. این وجه دوم، از طریق درونی‌سازی کلیشه‌ی یهودیان به‌مثابه‌ی یک «نژاد»، که در هر مکانی جز وطن یهودی غریبه‌اند، به‌شکلی ویران‌گر به سوی یهودستیزی راه برده است. درنتیجه اگر کسی یک یهودیِ ضدصهیونیست باشد، به او نه‌تنها برچسب «از-خود-متنفر»، بلکه برچسب خائن‌ بودن نیز می‌زنند...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-40P

#فلسطین
#صهیونیسم
#آپارتاید
👇🏽

🖋@naghd_com