سرخط – Telegram

🔴 رکوردهای شستا و رکوردهای فقر

۱. محمد شریعتمداری، وزیر کار در حساب شخصی توئيترش خبر از رکورد زنی تولید در شرکت‌های زیر مجموعه‌ی شستا (شرکت سرمایه‌گذاری #تأمین_اجتماعی) در طول دوره‌ی فعالیت‌شان داده است. طبیعتا وزیر کار این آمار را به عنوان بخشی از کارنامه‌ی درخشان وزارتش ارائه کرده است. پرسش ما نیز همچون همه‌ی مردم این است که «واقعا؟! پس چطور این همه تورم و بیکاری و دستمزد ناچیز از آنِ ماست؟»

۲. صاحبان سازمان تأمین اجتماعی بازنشستگان و بیمه‌شدگان این سازمان هستند. تأمین اجتماعی نهادی با ماهیت عمومی است. یعنی با فرض اینکه دولتی دموکراتیک هم بر سر کار باشد که بتوان آن را نماینده‌ی جمهور مردم دانست، باز هم مالک تأمین اجتماعی نیست. اما مدیرعامل سازمان و شرکت سرمایه‌گذاری آن را وزیر کار تعیین می‌کند. بجز این دولت با صرف کردن بخشی از درآمدهای این سازمان برای تسویه‌ی بدهی‌های خویش به تأمین اجتماعی، آشکارترین و بزرگترین دزدی تاریخ از مردم را به گونه‌ای قانونی انجام می‌دهد. در واقع برای دولت شستا در حکم جیبش است که هر وقت بخواهد در آن دست می‌کند و زمانی هم که در ظاهر برای جبران این دست‌اندازی درصدد پس دادن بدهی است، به راحتی دست در جیب دیگرش (شرکت‌های دولتی به عنوان بخش دیگری از اموال عمومی) می‌کند و در آن می‌گذارد. در واقع وقتی دولت فلان مبلغ را به شستا بدهکار است و مثل همیشه ندارد، یکی از شرکت‌هایش (نظیر پالایشگاه‌های پتروشیمی‌) را به عوض آن پول به شستا می‌دهد. از نظر دولت این‌ها همه اموال عمومی‌ست و فرقی نمی‌کند زیر دست دولت باشد یا زیر دست شستا.

۳. تفاوت نهاد عمومی با دولتی در آن است که مردم خود مستقیم اداره‌ی اولی را به عهده دارند و اداره‌ی دومی را مشروط به مواردی مندرج در قانون برای دوره‌ای محدود به دولت واگذار می‌کنند. در واقع درست این بود که کلیه‌ی بیمه‌پردازندگان تأمین اجتماعی در جریان انتخاباتی برای دوره‌ای محدود، نمایندگانی را از خود بر صدر تصمیم‌گیری و اداره‌ی تأمین اجتماعی بگمارند. حتما که هم اموال زیر دست تأمین اجتماعی و هم زیر دست دولت، هر دو متعلق به مردم است، اما حکایت نامشروع بودن حاتم‌بخشی‌های دولت به شستا به هنگام بدهکاری و سوءاستفاده‌هایش از آن به هنگام نیاز، دقیقا به صحبت‌های شریعتمداری برمی‌گردد.

۴. چطور می‌شود رکورد تولید و سودآوری در ثروتمندترین شرکتِ به‌طور مستقیم از آنِ بزرگترین بخش از مردم بشکند، اما نظر به افزایش هزینه‌های زندگی، نه از سهم پرداختی مردم در بیمه کم شود و نه دستمزدشان متناسب با سبد معیشت افزایش پیدا کند؛ این‌ها که هیچ، خرج‌کردهای دولت نشان می‌دهد که چطور ورای ردیف بودجه‌های وقیحانه‌ای که علنی‌ست، چمدان چمدان پول برای شیعی‌گری و مداخله‌ی ارتجاعی جمهوری اسلامی در منطقه خرج می‌شود. پاسخ پرسش‌های ما از این پول‌ها را سرپا ماندن حزب‌الله و حماس و مقتدی‌ صدر و جهاد اسلامی و طالبان می‌دهد. پول‌هایی که از ما دزدیده می‌شود، چماقی‌ست که بر فرق سر آزادی‌خواهان لبنان و عراق و فلسطین و افغانستان فرود می‌آید.

۵. به‌دست گرفتن کنترل تأمین اجتماعی باید بدل به مهمترین مطالبه‌ی بازنشسته‌ها و کلیه‌ی کارگران تحت پوشش این نهاد عمومی بشود. این موضوعی‌ست که نه‌تنها رفاه و آسایش ما، که بخشی از رهایی مردم منطقه به آن گره خورده است.

#غارت_تامین_اجتماعی
#بازنشستگان

متن از «گروه نویسندگان #سرخط »

@sarkhatism

926 views15:20