🟥بیانیه‌ی اعلام همبستگی جمعی از فعالین دانشگاه‌‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی و تربیت مدرس با کارگران.


قیام زن، زندگی، آزادی آواز بودنی دیگر را در گوش‌مان خواند و به‌راستی چگونه می‌توان این زیستن جدید را بدون حضور کارگران برای بنیان نهادن مناسبات رهایی بخش در این آینده تصور کرد. ما دانشجویان در روز کارگر، تاریخ مبارزات کارگری را گرامی می‌داریم و در این مقطع تاریخی سرنوشت‌ساز نیز در کنار کارگران و معلمان، کنار همه‌ی آنانی که در برابر دست‌های پلید نظام سلطه، در برابر استثمار و انقیاد، در برابر سرکوب‌گران ایستاده‌اند و مبارزه می‌کنند می‌مانیم. ما بر شعار چند ساله‌ی اخیر خود هم چنان پایبندیم: فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم. ما خود را هم‌سرنوشت با کارگران می‌دانیم، از آن رو که برای برچیدن مناسبات سلطه، برای ساختن «بودن» دیگری، برای آن که بتوان آینده‌ای رهایی بخش را تصور کرد، برچیدن نظام سرمایه‌داری‌ای که هر روزه کارگران‌مان را استثمار می‌کند ضروری است. چگونه می‌توان آرمانی چنان متعالی همچون رهایی را در نظر آورد بدون آن که پایه‌های آن، یعنی نظم استثمارگر سرمایه‌داری را نلرزاند؟ چگونه می‌توان آینده‌ای را عاری از سلطه تصور کرد بی‌آن‌که کارگران‌مان در ترسیم آن آینده سهمی نداشته باشند؟ ما با آنان هم‌سرنوشتیم، چرا که ساختن آینده را با آنان ممکن می‌بینیم.

متن کامل بیانیه را در اینستنت ویو بخوانید.

#بیانیه
#همبستگی
4⃣7⃣7⃣0⃣
🆔@senfi_uni_iran

#خبر

🟥◾️تحصن دانشجویان در اعلام همبستگی با کارگران به مناسبت روز کارگر؛ دانشگاه صنعتی خواجه نصیر.

از جمله شعار‌ها
نافرمانی، کنش‌گری / پیکار تا برابری
معلم، دانشجو، کارگر / اتحاد، اتحاد
فرزند کارگرانیم / کنارشان می‌مانیم
کارگر زندانی آزاد باید گردد.
نان، کار، آزادی / پوشش اختیاری
جای معلمان در زندان نیست.

#اعتراضات_دانشجویی
#دانشگاه_خواجه‌نصیر
#همبستگی
4⃣7⃣7⃣4⃣
🆔@senfi_uni_iran

🔴 کار مشارکتی مادران آبان ۹۸ و مادران هواپیمای اوکراینی

مادر نوید بهبودی (از کشته شده‌های اعتراضات آبان ۹۸ در قلعه حسن‌خان) در صفحه‌ی خود خبر از کار مشترک «پُخت غذای کودکان» توسط مادران کشته شده‌های آبان ۱۳۹۸ و مادران هواپیمای اوکراینی شد.
این کُنش اشتراکی مادران دادخواه، جلوه‌ای است از همبستگی دادخواهانه که می‌کوشد در حالی که عزادار است، «زندگی» را به کودکان و فرزندانی که زنده‌اند و زندگی می‌کنند ببخشد.

#مادران_دادخواه
#آبان_۹۸
#هواپیمای_اوکراینی
#نوید_بهبودی
#کار_اشتراکی
#همبستگی

@sarkhatism

🔴 پیام #شیوا_عاملی‌راد، نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) در تجمع اعتراضی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) در کره جنوبی

🔸معلمان کره‌ی جنوبی با فراخوان اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) نسبت به سیاست‌های دولت در افزایش سن بازنشستگی، تعدیل ساختاری در آموزش و‌ پرورش، و نیز حقوق و مزایای شاغلین در شهر سئول تجمع سراسری داشتند.

در این تجمع از نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران دعوت شد که حضور داشته باشد و پیام خود را به معلمان کره اعلام کند. در ادامه نیز در جلسه‌ای در خصوص مشکلات معلمین و دانش‌آموزان در دو‌ کشور و نیز بر اهمیت داشتن روابط اتحادیه‌ای و حمایت ‌‌و همبستگی‌های شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) با اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) بحث و تبادل نظر شد.

◼️ درباره‌ی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) در کره جنوبی

🔸 اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش یک اتحادیه کارگری از معلمان
کره‌ی جنوبی است. این سازمان دارای ۷۷۰۰۰ عضو است که از جمعیت کل ۹۴۰۰۰ نفر معلمان در مدارس دولتی و خصوصی کشور تشکیل شده‌اند.

🔸 این اتحادیه در سال ۱۹۸۹، با مخالفت دولت کره جنوبی تأسیس شد. دولت در پاسخ به تأسیس این اتحادیه، چندین هزار عضو این اتحادیه را اخراج کرد. اما در نهایت در سال ۱۹۹۹، KTU به رسمیت شناخته شد و بسیاری از معلمان اخراج شده به شغل قبلی خود بازگشتند.

🔸 در سال ۲۰۰۹، دفاتر KTU به دلیل صدور بیانیه‌های ضددولتی توسط پلیس مورد حمله قرار گرفتند. بیانیه‌هایی که KTU در اعتراض به قانون ممنوعیت فعالیت‌های سیاسی در موضوعات غیرمرتبط با شرایط کاری کارمندان دولت و اتحادیه کارگری کارکنان آموزشی نوشته شده بود. به درخواست KTU، آموزش بین‌الملل، فدراسیون چندملیتی اتحادیه‌های معلمان، در نامه‌ای رسمی اعتراض خود را در خصوص این ممنوعیت اعلام کردند.

🔸 در ۲۰۱۳، دادگاه اداری شهر سئول، پایتخت کره جنوبی، قانونی بودن KTU را لغو و آن را غیرقانونی اعلام نمود. در این میان،KTU حکمی را به دادگاه عالی ارائه کرد و این حکم پذیرفته شد. همچنین، به درخواست KTU، دادگاه قانون اساسی را به بررسی مشروعیت و تطابق ماده ۲ قانون اتحادیه معلمان با قانون اساسی کره واگذار کرد. ماده ۲ قانون صنفی معلمان، اخراج معلمان را از عضویت در اتحادیه صنفی منع می‌کند. با توجه به در جریان قرار گرفتن سازمان بین‌المللی کار اعلام شد که "محرومیت از وضعیت قانونی اتحادیه، احتمالاً با اصل ممنوعیت بیش از حد مقرر در قانون اساسی در تضاد است و ماده ۲ قانون صنفی معلمان احتمالاً حقوق معلمان در تشکیلات و برابری را نقض می‌کند." توصیه‌های سازمان بین‌المللی در این تصمیم قضایی نقش داشت، و بارها از مقامات کره جنوبی خواسته شد تا محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های علیه کارگران اخراج شده و بیکار را در حفظ عضویت در اتحادیه لغو کرده و اعضای غیراتحادیه را از حق حضور در دفتر اتحادیه کارگری مستثنی کنند. از مجموع ۷۸ نفر تقریباً ۵۰ نفر از کارمندان تمام وقت اتحادیه KTU به مدارس خود بازگشتند، زیرا وزارت آموزش تهدید کرده بود که در غیر این صورت آنها را اخراج خواهد کرد. وزارت قبلاً اقداماتی را برای اخراج ۳۰ نفر دیگر که از بازگشت خودداری کرده بودند، انجام داده بود.

🔸 در ۲۰۱۴، دادگاه عالی سئول، وضعیت قانونی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش کره را مجددا قانونی اعلام کرد. فرد ون لیوون، دبیر کل وقت سازمان بین‌المللی کار و نیز آموزش بین الملل این موفقیت مهم در مبارزه برای بازگرداندن وضعیت قانونی اتحادیه را بسیار امر مهمی عنوان کرده است و در نهایت در ۲۰۱۵ ، کره جنوبی میزبان کنفرانس جهانی آموزش شد، که هدف آن آموزش برای همه (EFA) بود.

#همبستگی_جهانی
#اتحاد_ستمدیدگان
@kashowra
@sarkhatism

🔴 حضور جمعی از «فعالین زنان گیلان» بر مزار #رومینا_اشرفی در سالگرد قتل این نوجوان ۱۴ساله به دست پدر، همچنین حضور هم‌زمان جمعی از «فعالین زنان مریوان» بر مزار #فرشته_نجاتی برای یادبود این قربانیان قتل‌های ناموسی و اعتراض علیه خشونت سیستماتیک علیه زنان

#ژن_ژیان_ئازادی
#قتل‌های_ناموسی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

از بیدارزنی
@bidarzani
@sarkhatism

🔴 نوشته‌ای از حسین اکبری

نامه‌ی سرگشاده ای به همه‌ی کارگران جهان! "بهانه ای برای بیان آنچه برکارگران می گذرد "

سلام همقطاران !

من کارگر ایرانی هستم  کارگری در بنگاه صنعتی ، کشاورزی ، خدماتی . کارگری که جز فروش نیروی کار فکری و عضلانی و یا فروش توامان هر دو باهم چاره‌ای برای زندگی ندارد .

من اسماعیل بخشی ، رضا شهابی ، رسول بداغی ، جعفر ابراهیمی  داوود رضوی ، کیوان مهتدی ، اسماعیل عبدی ، حسن سعیدی ، ریحانه انصاری‌نژاد ، آنیشا اسدالهی ،سپیده قلیان ، اسکندر لطفی ، و عزیز قاسم زاده و ... هستم . من کارگر ناشناخته و محرومی هستم که در سراسر کشور در هرجا به بهانه ای اخراج (به زبان سرمایه‌داران تعدیل نیرو )می‌شوم و به بهانه نداشتن سابقه و پیشینه مستمرِکار و به خاطر قراردادهای تا 29 روزه  از دریافت بیمه بیکاری محرومم.

امروز سرمایه‌داری در ایران در نتیجه بی سازمانی ما کارگران ، فعال مایشاء است یعنی هرکاری را که بخواهد انجام می دهد به همین خاطر کارگران نیارمند توان و نیرویی هستند که در وهله اول این فعال مایشاء بودن را محدود و محصور کنند ...

ادامه‌ی متن در:

https://kargareirani.blogsky.com/1402/06/12/post-426/


#حسین_اکبری
#کارگران
#جنبش_کارگری
#مبارزه_طبقاتی
#همبستگی

@sarkhatism

🔴 از روژئاوا تا فلسطین آنان که رهایی می‌خواهند متحد خواهند شد

در حالی که برخی مدعیان آزادی‌خواهی در ایران برای ارتش کشتار و قتل‌عام سوت و کف می‌زنند، مبارزان واقعی آزادی چنین در مقابل ستم می‌ایستند. امروز، ازمیر، از روژئاوا تا فلسطین مبارزه ادامه دارد. عجیب نیست که پشتیبان این بخش از اپوزیسیون ایران یک مشت کلاش و دزد و راهزن و قاتلند که در اولین فرصت و با اولین قرارداد تجاری پشت این مزدورها را خالی می‌کنند و با جمهوری اسلامی به معامله می‌نشینند.

فیلم از کانال مقاومت روزمره:
@Everydayresistance1
#روژئاوا
#فلسطین
#همبستگی_بین_المللی
@sarkhatism

🔴 چرا عده‌ای مردم از باخت تیم فوتبال ایران خوشحال می‌شوند؟
بازداشت سه کودک زیر ۱۸ سال به خاطر شادی از شکست تیم فوتبال ایران مقابل قطر

می‌پرسید چرا باخت تیم فوتبال ایران برای برخی از مردم خوشحال‌کننده یا بی‌اهمیت است؟ و یا چرا فوتبال که یک زمانی وجه جمع و اتفاقا محملی برای شادی و تفریح تمامی طبقات جامعه بود، دیگر تولید همبستگی اجتماعی نمی‌کند؟

به این خبر نگاه کنید:
در دو روز چهارشنبه ١٨ و ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۲، #محمد_یوسفی کودک ١٧ ساله، #حمزه_برزگر ١۶ ساله و #محمد_محمودی ١۶ ساله، همگی اهل شهر جوانرود توسط مزدوران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند. بازداشت این ۳ کودک به دلیل شادی آن‌ها از شکست تیم حکومتی فوتبال ایران مقابل قطر صورت گرفته است. بله! جمهوری کودک‌کش اسلامی سه کودک را تنها به جرم شادی از باخت تیم فوتبال بازداشت می‌کند.

این درست است که ورزش، سیاسی است. مردم و اهالی ورزش می‌توانند، یک رخداد ورزشی را به معنایی از مقاومت سیاسی گره بزنند یا بی‌تفاوت از آن‌چه مردم یک جامعه با آن دست به‌گریبان‌اند، تنها به ورزش و بازی بپردازند. هیچ‌یک از اموری که تا امروز واسطه‌ای برای همبستگی سیاسی بوده‌اند، از جانب مردم چک سفید امضا نگرفته‌اند که تا ابد همبسته‌کننده باقی بمانند. آن دال‌هایی سیاسی که تا پیش از این معنایی از یک «ما» برای آدم‌ها تولید می‌کرد یا ما را با مفهومی به نام «وطن» پیوند می‌داد، می‌تواند امروز تهی از معنا ادامه پیدا کند. اگر دست خدا از آستین مارادونا بیرون می‌آمد تا استعمار بریتانیای کبیر را به سخره بگیرد، اگر در همراهی نکردن بازیکنان تیم فوتبال بانوان در خواندن سرود ملی جمهوری اسلامی معنایی از مقاومت در برابر وضع موجود نهفته بود، اگر بازیکنان تیم فوتبال کنگو پیش از بازی با حرکت نمادین دست‌هایشان در حال اعتراض به کشته شدن مردم معترض در درگیری با ارتش در شرق این کشور بودند، فوتبال امروز ایران به کدام سیاست و جامعه و رنج این مردم پیوند خورده است که همچنان واجد معنای همبسته‌کننده باشد؟

برخلاف انذارها و هشدارهای برخی جامعه‌شناسان نگران جامعه که مدام فریاد «وا جامعه‌‌آ» سر می‌دهند که ای جامعه از دست رفت، جامعه گسیخته نشده است. بلکه صورت‌های همبستگی جدید خود را تولید کرده است. شادی‌های خیابانی پس از فتح خیابان‌ها توسط مردم را به خاطر بیاورید. جشن «روسری‌سوزان» و رقص زنان و مردان حول آتش در شب‌های قیام ژینا را فراموش نکنید. دست‌های گره‌شده کارگران و معلمان و پرستاران و بازنشستگان و دانشجویان و … در خیابان‌ها را از یاد نبرید. فریاد «زن زندگی آزادی، ترنس کوئیر رهایی» و همبستگی بلوچستان و کوردستان و تهران و حاشیه و مرکز با یکدیگر را در قیام ژینا به خاطر داشته باشید. جامعه‌ همبستگی‌های جدیدی از خود نشان می‌دهد و فوتبال و بازیکنان آن هم اگر می‌خواهند نقشی در این همبستگی داشته باشند، باید از خود بپرسند: کنش آن‌ها قرار است به کدام سیاست و جامعه و رنج و مقاومت مردم پیوند بخورد.


#فوتبال_سیاسی_است
#جمهوری_کودک‌کش
#اتحاد_ستمدیدگان
#همبستگی_اجتماعی

@sarkhatism

▫️سکسوالیته، بیگانگی و سرمایه‌داری

5 مارس 2024

نوشته‌ی: شیلا مک‌گرگور
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

🔸 در دهه‌ی 1980 سوسیالیست‌های انقلابی با استدلال‌های فمینیسم رادیکال مخالفت کردند که در آن فرض می‌شد مردان ذاتاً تهاجمی و خشن هستند و تجاوز جنسی سلاحی است که مردان برای سرکوب زنان از آن استفاده می‌کنند. بحث‌های امروزی بسیار متفاوت است، اما هنوز هم واکاوی‌ای از تمایلات جنسی انسان ارائه می‌کنیم که ریشه در درک ماتریالیستی از توسعه‌ی جامعه‌ی انسانی و در نتیجه طبیعت انسانی دارد. من واقعیت رفتار جنسی را امری مسلم می‌دانم، زیرا تکامل بشریت بدون آن ممکن نبود. روند تکاملی‌ای که باعث پیدایش انسان‌های مدرن شد هم جنسیت انسان را به وجود آورد و هم به آن شکل‌ داد.

🔸 سال‌های پس از جنگ جهانی دوم شاهد ورود انبوه زنان به مشاغل دستمزدی خارج از خانه و تحصیل انبوه زنان جوان در کنار مردان در دانشگاه بود. اخلاق محافظه‌کارانه‌ی حاکم بر دهه‌ی 1950 به‌زودی با آرمان‌های زنان طبقه‌ی کارگر و دانشجویان زن به منازعه برخاست. این منازعات در نهایت به جنبش آزادی زنان انجامید که در اواخر دهه‌ی 1960 در کنار سایر جنبش‌های آزادی‌بخش پدید آمد. مطالبات اصلی جنبش آزادی زنانْ دستمزد برابر، مهدکودک‌های ٢٤ ساعته، پایان دادن به تبعیض‌جنسی و حق سقط‌جنین و پیش‌گیری از بارداری بود. افزون بر این، جنبش آزادی زنانْ کلیشه‌های جنسیتی درباره‌ی توانایی ذهنی، شغل و تمایلات جنسی را به چالش کشید.

🔸 زنان جوان نه‌تنها می‌خواستند مشاغل مختصِ مردان به رویشان گشوده شود، بلکه می‌خواستند بتوانند روابط جنسی خارج از ازدواج را به‌طور برابر با مردان تجربه کنند بدون این‌که «زن هرزه» قلمداد شوند. فضایی ایجاد شد که در آن تمایلات ‌جنسی زنان می‌توانست به‌طور جدی از سوی زنان و مردان مورد بحث قرار گیرد. کلیشه‌های جنسیتی به تدریج کم شدند و این امکان برای زنان و مردان فراهم شد تا توانایی‌های خود را متناسب با فردیت خود درک کنند تا بر اساس جنسیت‌شان. زیرا ستم بر زنان اگر رشد زنان را به‌طور جدی محدود می‌کرد، رشد مردان را نیز محدود می‌کرد.

🔸 تقریباً در همان زمان در بریتانیا، طبقه‌ی کارگر‌ی با اعتماد‌به‌نفس فزاینده در نبردهای کلیدی علیه کارفرمایان و دولت وقت پیروز می‌شد. هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر خود را از طریق احترام به اعتصاب‌‌کنندگان، اجتماعات و اعتصاباتِ هم‌بستگی نشان داد. و آن تجربه‌ی هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر هم‌چنین به سوسیالیست‌ها و فمینیست‌ها این امکان را داد تا لایه‌های گسترده‌ای از جنبش سندیکاییِ تحت سلطه‌ی مردان را متقاعد کنند که زنان حق کنترلِ تمایلات جنسی خود را از طریق دسترسی به سقط‌جنین و پیش‌گیری از بارداری دارند.

🔸 با این که بسیاری از این تغییرات در نقش زنان پایدار بوده‌اند، شماری از ایده‌های دیگر درباره‌ی آزادی زنان با کاهش خوش‌بینی جنبش‌ها در حدود سال 1968 از بین رفت. واکنش‌ها علیه آزادی زنان از جهات مختلفی صورت‌ گرفت و زیربنای تحولات گسترده‌تری در کل جامعه بود. چالش‌های طبقه‌ی کارگر برای کنترل مزد و قوانین اتحادیه‌‌ی کارگری در اواخر دهه‌ی 1970 تضعیف و در نهایت به دولت محافظه‌کار مارگارت تاچر منجر شد. با تضعیف هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر، لایه‌ای از فمینیست‌ها شروع به استدلال کردند که ریشه‌های سرکوب زنان در بیولوژی مردان نهفته است و تجاوز به‌عنوان سلاح انتخابی برای حفظ انقیاد زنان است. صداهای غالب بیش‌تری این دیدگاه را مطرح کردند که مطالبات جنبش زنان باعث ایجاد «بحران» در مردانگی شده است. هم‌چنین این ایده که رفتار انسان را می‌توان با ارجاع به ژن‌ها یا مغز توضیح داد، از نو مطرح شد، که به ایده‌ی «مردها این‌طوری‌اند دیگر» دامن زد، دیدگاهی که کلیشه‌های جنسیتی را ذاتی می‌داند...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3Yn

#شیلا_مک‌گرگور #فرزانه_راجی
#فمینیسم #هم‌بستگی_طبقاتی #سکسوالیته

👇🏽

🖋@naghd_com

🔴 اتحاد ستمدیدگان در صحن هفت‌تپه

امروز ابراهیم عباسی، از کارگران مبارز هفت‌تپه در مراسمی که کارگران در صحن این شرکت برگزار کردند سخنرانی کرد. او در بخشی از این سخنان با اشاره به شرایط کشور، با اشاره به مردسالاری موجود در جامعه و مقاومتی که علیه آن صورت گرفته، از مبارزات زنان علیه حجاب اجباری یاد می‌کند و اینکه حاکمیت موی زنان را می‌بیند اما فساد اقتصادی را نمی‌بیند را به باد انتقاد می‌گیرد.
او ضمن اعلام همبستگی با کلیه‌ی معلمان و پرستاران و دفاع از مبارزات آنان، علیه خصوصی‌سازی کاغذ پارس موضع‌گیری و به مبارزات آنان اشاره کرد.

#روز_کارگر
#ابراهیم_عباسی
#هفت‌تپه
#علیه_خصوصی‌سازی
#همبستگی_طبقاتی
#کاغذ_پارس
#مبارزه_طبقاتی

@sarkhatism

🔴 فلسطین ما، فلسطین جمهوری اسلامی
متن از گروه نویسندگان #سرخط

☑️ به نظر می‌رسد یک منظر بررسی هواداری از اسرائيل یا دستکم بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت فلسطینیان از سوی اکثریت ایرانیان حاضر در فضای مجازی ناشی از «خشم از جمهوری اسلامی» و کلیه‌ی مؤلفه‌های مربوط به آن است: از «حمایت مالی از برخی گروه‌های فلسطینی» تا «حمایت از حوثی‌ها» تا «دوستی با ونزوئلا و کوبا» و تا «نزدیکی به چین و روسیه».

☑️ در این راستا برای این دسته از ایرانیان دیگر «واقعیات تاریخی مواجهه‌ی اسرائیل و فلسطین»، «نسبت جمهوری اسلامی با آرمان فلسطین»، «نسبت مردم فلسطین با گروه‌های فلسطینی»، «فهم شکاف‌های درون اسرائيل» و ... کوچک‌ترین اهمیتی ندارد. هر چه هست عبارت است از اینکه:
یک طرف جمهوری اسلامی است و ما باید ضرورتا در طرف مقابل آن بایستیم و الا فرقی با رژیم آدم‌خور جمهوری اسلامی نخواهیم داشت.

☑️ ممکن است این دسته از «ایرانیان» فقط «سلطنت‌طلبان خارج‌نشین» و انواع نیروهای با ایدئولوژی راست نباشند. دیده‌ایم که گاه در تجمعات و تظاهرات‌های طبقه‌ی کارگر هم شعارهایی از این دست شنیده شده:
«فلسطین رو رها کن، فکری به حال ما کن»
یا
«کارفرما حیا کن، افغانی رو رها کن»


☑️ مواجهه‌ی ما با موضوع چیست؟

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/4hjzyenc

#فلسطین
#اسرائیل
#جمهوری_اسلامی
#همبستگی_منطقه‌ای
#استعمار


@sarkhatism

🔴 از داریو آزلینی در حمایت از شریفه محمدی

در این ویدئوی کوتاه داریو آزلینی مبارز سیاسی، نویسنده، مستندساز و جامعه‌شناس ایتالیایی-آلمانی از شریفه محمدی و برای شریفه محمدی سخن می‌گوید. کارگر مبارزی که اکنون در زندان لاکان رشت توسط قضاییه‌ی جلادان به اعدام محکوم شده است.
داریو آزلینی، بیش از دو دهه است که زندگی خودش را وقف سازماندهی‌های کارگری و حمایت از سازماندهی‌های کارگری و دیگر جنبش‌های اجتماعی رادیکال در اروپا، آمریکای لاتین و ایالات متحده کرده است. او به‌طور خاص بیش از یک دهه است که به شکل متمرکز در مورد تجربه‌های کنترل کارگری و کارخانه‌ها و مراکز کار خودگردان پژوهش می‌کند، در ارتباط با بسیاری از آنها قرار دارد و به شکل عملی برای تقویت و گسترش آنها مبارزه می‌کند. او هم‌چنین چندین مستند در مورد تجربه‌های کنترل کارگری و خودگردانی کارخانه‌ها در نیکاراگوئه، ایتالیا، مکزیک و ونزوئلا ساخته است. ما در ایران آزلینی را علاوه بر ترجمه‌ی برخی مقالات پراکنده به ویژه به عنوان یکی از سرویراستاران کتابی می‌شناسیم که رفقای سایت نقد بخش اعظم آن را تحت عنوان «شورا: شکلِ سیاسیِ سرانجام مکشوف؟» ترجمه و منتشر کرده‌اند می‌شناسیم.
۲۳ تیر ۱۴۰۳

#منجنیق
#شریفه_محمدی
#همبستگی
@ManjanighCollective

🔴 تصویر شریف همسنگری با شریفه محمدی

یاران ما در اصفهان و تهران در دفاع از شریفه محمدی و در دفاع از مبارزه‌ای که او یکی از رزمندگان آن بوده است پوسترهایی را روی دیوارها و معابر چسبانده‌اند و اعلامیه‌های کوتاهی را در برخی محله‌ها پخش کرده‌اند. در این اعلامیه نوشته شده: «ما همه شریفه محمدی هستیم. شریفه را می‌شناسید؟ شریفه کارگر است و مبارز. او برای دفاع از منافع کارگران سا ل‌های زندگی‌اش را گذاشته. سال‌ها عضو نهاد مستقلی بوده به نام "کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری". او می‌اندیشید که کارگران جز از طریق "متشکل شدن" نخواهند توانست که حقوق خود را از حلقوم سرمایه‌داران جمهوری اسلامی بیرون کشند. شریفه را در آذر ۱۴۰۲ بازداشت و پس از شکنجه‌های فراوان در ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ از سوی دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اتهام واهی بغی به اعدام محکوم کردند. می‌دانید اتهام "بغی" یعنی چه؟ بغی به معنی خروج یا شورش علیه امام مشروع و حاکم اسلامی است. اما "جرم" اصلی شریفه محمدی این است که برای مبارزه‌ی طبقاتی علیه نظام سرمایه‌داری موجود تلاش می‌کرد. صدای شریفه باشیم که او صدای بی‌صدایان، صدای اکثریت مزدبگیران و کارگران بوده است.»
و روشن است که دفاع از شریفه محمدی، توامان دفاع از آرمان او و دفاع از مبارزه‌ای است که او را به خاطر آن بازداشت و شکنجه کرده‌اند و اکنون سایه‌ی شوم طناب دار را بر سر او آونگ کرده‌اند. این طناب دار طنابی است بافته از تار استبداد و پود ستم طبقاتی نه فقط برای شریفه محمدی، بلکه هم‌زمان برای تمامی طبقه‌ی کارگر، تمامی تهی‌دستان، تمامی ستمدیده‌گان. برای هر کارگری که اعتصاب می‌کند، هر کارگری که فریاد می‌زند، هر کارگری که می‌خواهد اوضاع را به شکل بینیادین به نفع طبقات فرودست تغییر دهد. در مقابل جلادان از شریفه محمدی به دفاع برخیزیم.

‎مرداد ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact
#منجنیق
#شریفه_محمدی
#همبستگی
@ManjanighCollective

🔴 از مارگریت شیلر در حمایت از شریفه محمدی

در این ویدئوی کوتاه مارگریت شیلر نویسنده، مبارز سیاسی، زندانی سیاسی سابق و عضو سابق فراکسیون ارتش سرخ آلمان (اِر.آ.اف) از شریفه محمدی و برای شریفه محمدی سخن می‌گوید. او که خود طعم شکنجه و سلول انفرادی را در آلمان چشیده از کارگر مبارزی می‌گوید که اینک در زندان لاکان رشت زیر حکم اعدامی قرار دارد که قضاییه‌ی جلادان برای او صادر کرده‌اند.
مارگریت شیلر از اعضای سابق فراکسیون ارتش سرخ آلمان، سازمانی مسلح و انقلابی که در آلمان مبارزه می‌کرد، در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ به مدت ۷ سال در زندان به سر برد که از این مدت یک سال و نیم آن را در سلول انفرادی و در شرایط جداسازی مطلق محبوس بود. او پس از آزادی نیز هم‌چنان تحت تعقیب و آزار پلیس سیاسی و ماموران مخفی قرار داشت و به همین دلیل از آلمان خارج شد و ۲۰ سال یه عنوان یک تبعیدی ابتدا در کوبا و سپس در اروگوئه زندگی کرد. شیلر با وجود این‌که اکنون نزدیک به دو دهه است که به آلمان بازگشته اما هم‌چنان از تعقیب و مراقبت پلیسی در امان نیست. او خاطرات دوران مبارزه در فراکسیون ارتش سرخ، زندان و تبعید خودش را در کتاب‌های مختلفی نوشته و منتشر کرده است.
‎مرداد ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#شریفه_محمدی
#همبستگی
@ManjanighCollective