🔴 #سرخط : هزاران زن در شهرهای بزرگ ترکیه علیه حکم جدید اردوغان مبنی بر خروج از کنوانسیون بین المللی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی بە خیابان‌ھا آمدند و شعار دادند.
پیمان‌نامه استانبول برای جلوگیری از خشونت علیه زنان و خشونت خانگی سال ۲۰۱۱ در استانبول تصویب شده و در حکم قانون بود.
قوانين حمايتی از زنان و جامعه LGBTI+ در تركيه روزنه امیدی همسو با مبارزات زنان در خاورميانه بوده است. امضای اين پیمان‌نامه و پیوستن به آن، بخشی از دستاوردهای مبارزه صد و پنجاه ساله زنان در تركيه بود که با همدستی نهادهای ارتجاعی مذهب‌گرا و سیاست‌های راست دولت اردوغان چنین سرانجامی پیدا کرد.
تنها در یک‌سال گذشته بیش از ۴۰۰ زن در ترکیه به قتل رسیده‌اند.
فعالان حقوق زنان ترکیه در پاسخ به اقداماتی از این دست از پا نخواهند نشست.
@sarkhatism
پیمان‌نامه استانبول برای جلوگیری از خشونت علیه زنان و خشونت خانگی سال ۲۰۱۱ در استانبول تصویب شده و در حکم قانون بود.
قوانين حمايتی از زنان و جامعه LGBTI+ در تركيه روزنه امیدی همسو با مبارزات زنان در خاورميانه بوده است. امضای اين پیمان‌نامه و پیوستن به آن، بخشی از دستاوردهای مبارزه صد و پنجاه ساله زنان در تركيه بود که با همدستی نهادهای ارتجاعی مذهب‌گرا و سیاست‌های راست دولت اردوغان چنین سرانجامی پیدا کرد.
تنها در یک‌سال گذشته بیش از ۴۰۰ زن در ترکیه به قتل رسیده‌اند.
فعالان حقوق زنان ترکیه در پاسخ به اقداماتی از این دست از پا نخواهند نشست.
@sarkhatism
Forwarded from کمیتۀ عمل سازمانده کارگری
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ طرح «جوانی جمعیت»:
#زن‌ستیزانه #پلیسی #ضدعلمی #توطئه‌پندار و با اهدافی #ایدئولوژیک #نظامی
جمهوری اسلامی مدام در ارتجاع و عقب‌گرد رکورد می‌زند. آنجایی که فکر می‌کنی دیگر «بدتر» از این نمی‌شود، ناگهان از یک «بدترین» رونمایی میکند.
واپسین روزهای قرن اخیر را در حالی پشت سر گذاشتیم که در همین آخرین لحظات طرحی به تصویب رسیده که بنا دارد حقوق میلیون‌ها زن بر کنترلِ رَحِم خود را به نیم قرن عقب‌تر پرت کند.
طرحی که ده سال تمام بود با پیگیری شخص خامنه‌ای و تمرکز حلقۀ فرماندهان جنگِ «سخت» و «نرم»اش در ملغمه‌ای از جاه‌طلبی نظامی و شِبه‌علم و تئوری توطئه به هم بافته شد تا نهایتاً برای سرنوشت میلیون‌ها زن تعیین تکلیف کند.
طرحی چنان امنیتی که رژیم از خبرنگار داخلی تا پزشک را هم وادار به سکوت میکند.
بخش‌هایی از طرح:
◾️ممنوعیت فروش قرص‌های پیشگیری در داروخانه‌ها بدون نسخه
◾️مشروط‌کردن نسخۀ پزشک به دستورالعمل‌های ستاد جمعیت ؛ جرم‌انگاری تخطی از آن.
◾️خارج کردنِ «سلامت مادر» از اولویت پزشک
◾️ کنترل پلیسی بر روی زنان و مراکز پزشکی
◾️تشدید جرم‌انگاری سقط جنین
و...
* تصاویر مواد قانونی برای روان‌خوانی بازنویسی شده
#زن‌ستیزانه #پلیسی #ضدعلمی #توطئه‌پندار و با اهدافی #ایدئولوژیک #نظامی
جمهوری اسلامی مدام در ارتجاع و عقب‌گرد رکورد می‌زند. آنجایی که فکر می‌کنی دیگر «بدتر» از این نمی‌شود، ناگهان از یک «بدترین» رونمایی میکند.
واپسین روزهای قرن اخیر را در حالی پشت سر گذاشتیم که در همین آخرین لحظات طرحی به تصویب رسیده که بنا دارد حقوق میلیون‌ها زن بر کنترلِ رَحِم خود را به نیم قرن عقب‌تر پرت کند.
طرحی که ده سال تمام بود با پیگیری شخص خامنه‌ای و تمرکز حلقۀ فرماندهان جنگِ «سخت» و «نرم»اش در ملغمه‌ای از جاه‌طلبی نظامی و شِبه‌علم و تئوری توطئه به هم بافته شد تا نهایتاً برای سرنوشت میلیون‌ها زن تعیین تکلیف کند.
طرحی چنان امنیتی که رژیم از خبرنگار داخلی تا پزشک را هم وادار به سکوت میکند.
بخش‌هایی از طرح:
◾️ممنوعیت فروش قرص‌های پیشگیری در داروخانه‌ها بدون نسخه
◾️مشروط‌کردن نسخۀ پزشک به دستورالعمل‌های ستاد جمعیت ؛ جرم‌انگاری تخطی از آن.
◾️خارج کردنِ «سلامت مادر» از اولویت پزشک
◾️ کنترل پلیسی بر روی زنان و مراکز پزشکی
◾️تشدید جرم‌انگاری سقط جنین
و...
* تصاویر مواد قانونی برای روان‌خوانی بازنویسی شده
سرخط
Photo
🔴 #سرخط : برای رد افاضات رسانه‌ای قوه‌ی قضاییه، نیازی به برشماردن رقم بودجه‌ی سازمان امور زندان‌ها و عدم تخصیص آن در تامین رفاه و یا حداقل‌های زیستی زندانیان نیست.
اگر چهار گزاره‌ی «فضای مناسب و تراکم‌زدایی بندها»، «تغذیه‌ی سالم و استاندارد»، «دسترسی به حق درمان و بهداری‌های مجهز» و «عدم استخدام شکنجه‌گران» جهت تضعیف روحیه‌ی هر روزه‌ی زندانیان را به‌عنوان ابتدایی‌ترین اسلوب مدیریتی زندان‌ها برشماریم، آنگاه می‌توانیم نام تمامی زندان‌های کشور را با شاخص محرومیت از این موارد جای دهیم.
در این میان، وضعیت قرارگیری زنان زندانی بسیار بحرانی‌تر است. زندان قرچک ورامین که پیشتر به‌عنوان جهنم زندانیان یاد می‌شد، چهار ماهی است که با ورود «صغری خدادادی» به عذابی روزمره بدل شده است. اجباری شدن چادر جهت رفت و آمد در بندها، چرخاندن تابوت یکی از شهیدان گمنام جنگ ۸ ساله از ورودی بند ۸ سیاسی زنان، محدودیت تماس تلفنی هر روزه به ۳ نوبت ۱۰ دقیقه‌ای در هفته، گرانی سرسام‌آور اقلام خوراکی، وضعیت نامناسب تغذیه و سرکوب روزمره علیه زنان زندانی سیاسی به‌قوت خود باقی است. طوری که زندانیان قرچک ورامین چاره‌ای جز استفاده از فضای سرویس بهداشتی جهت کشیدن سیگار ندارند. صحبت از حق ابتدایی مصرف دخانیات در ساحت مدیریتی زندان زنان بسیار متفاوت است. اکثر زندان‌های زنانِ شهرهای کوچک، زیر مجموعه‌ی کانون اصلاح و تربیت نیز هستند. همین امر به اهرمی سرکوبگر علیه زنان زندانی و خاصه اعمال فشارهای امنیتی علیه زندانیان سیاسی زن بوده است. در حقیقت زندانیان محبوس در این زندان‌ها با شکنجه‌ای هر روزه نظیر آنچه در زندان تهران بزرگ (فشافویه) برقرار است، برای دستیابی به غذای حداقلی سالم، آب شیرین، البسه‌ی ارزان قیمت و حق درمان با سیاست‌های خصوصی‌سازی تمام‌قد سازمان امور زندان‌ها روبه‌رو هستند.
اگر در دو روز پیش از ورود حیات‌الغیب جهت بازدید فرمایشی از زندان‌ها، سالن‌ها را با گل‌های مصنوعیْ پُر و حق صدای اعتراضی را از زنان زندانی سلب می‌کنند، نمی‌توانند نافی مقاومت هر روزه آنان و اتحاد سیاسی‌شان، علی‌رغم تمرکززدایی بند زنان اوین و تبعیدشان به سایر زندان/کانون‌های اصلاح و تربیت کشور باشند. می‌بایست به «علی باقری کنی»، دبیر حقوق بشر قوه قضاییه گفت که حتی در بزک کردن فاجعه‌ی روزمره‌ی زندان‌ها نیز دقیقه‌ای کامروا نبودید. چرا که جهنم برساخته‌ی شما به موازات سرکوب‌ها و لاپوشانی‌ها، چهره‌ی عیان مقاومت زندانیان را بیش از پیش عیان کرده است. امروز سوم فروردین‌ماه، آخرین روز از اعتصاب غذای شش نفر از زنان سیاسی محبوس در اوین و ۳۴ زندانی دیگر در زندان‌های فشافویه، عادل‌آباد و اوین است. اعتصاب غذایی در پیوند با مطالبات سیاسی و دستمزد کارگران که از درون سیاهی زندان‌های مورد افتخار حاکمیت نیز نام نوید افکاری، محمد ثلاث و محرومیت از درمانِ منجر به مرگِ «بهنام محجوبی»ها را فریاد می‌زند و لحظه‌ای خاموش نمی‌نشینند.
@Sarkhatism
اگر چهار گزاره‌ی «فضای مناسب و تراکم‌زدایی بندها»، «تغذیه‌ی سالم و استاندارد»، «دسترسی به حق درمان و بهداری‌های مجهز» و «عدم استخدام شکنجه‌گران» جهت تضعیف روحیه‌ی هر روزه‌ی زندانیان را به‌عنوان ابتدایی‌ترین اسلوب مدیریتی زندان‌ها برشماریم، آنگاه می‌توانیم نام تمامی زندان‌های کشور را با شاخص محرومیت از این موارد جای دهیم.
در این میان، وضعیت قرارگیری زنان زندانی بسیار بحرانی‌تر است. زندان قرچک ورامین که پیشتر به‌عنوان جهنم زندانیان یاد می‌شد، چهار ماهی است که با ورود «صغری خدادادی» به عذابی روزمره بدل شده است. اجباری شدن چادر جهت رفت و آمد در بندها، چرخاندن تابوت یکی از شهیدان گمنام جنگ ۸ ساله از ورودی بند ۸ سیاسی زنان، محدودیت تماس تلفنی هر روزه به ۳ نوبت ۱۰ دقیقه‌ای در هفته، گرانی سرسام‌آور اقلام خوراکی، وضعیت نامناسب تغذیه و سرکوب روزمره علیه زنان زندانی سیاسی به‌قوت خود باقی است. طوری که زندانیان قرچک ورامین چاره‌ای جز استفاده از فضای سرویس بهداشتی جهت کشیدن سیگار ندارند. صحبت از حق ابتدایی مصرف دخانیات در ساحت مدیریتی زندان زنان بسیار متفاوت است. اکثر زندان‌های زنانِ شهرهای کوچک، زیر مجموعه‌ی کانون اصلاح و تربیت نیز هستند. همین امر به اهرمی سرکوبگر علیه زنان زندانی و خاصه اعمال فشارهای امنیتی علیه زندانیان سیاسی زن بوده است. در حقیقت زندانیان محبوس در این زندان‌ها با شکنجه‌ای هر روزه نظیر آنچه در زندان تهران بزرگ (فشافویه) برقرار است، برای دستیابی به غذای حداقلی سالم، آب شیرین، البسه‌ی ارزان قیمت و حق درمان با سیاست‌های خصوصی‌سازی تمام‌قد سازمان امور زندان‌ها روبه‌رو هستند.
اگر در دو روز پیش از ورود حیات‌الغیب جهت بازدید فرمایشی از زندان‌ها، سالن‌ها را با گل‌های مصنوعیْ پُر و حق صدای اعتراضی را از زنان زندانی سلب می‌کنند، نمی‌توانند نافی مقاومت هر روزه آنان و اتحاد سیاسی‌شان، علی‌رغم تمرکززدایی بند زنان اوین و تبعیدشان به سایر زندان/کانون‌های اصلاح و تربیت کشور باشند. می‌بایست به «علی باقری کنی»، دبیر حقوق بشر قوه قضاییه گفت که حتی در بزک کردن فاجعه‌ی روزمره‌ی زندان‌ها نیز دقیقه‌ای کامروا نبودید. چرا که جهنم برساخته‌ی شما به موازات سرکوب‌ها و لاپوشانی‌ها، چهره‌ی عیان مقاومت زندانیان را بیش از پیش عیان کرده است. امروز سوم فروردین‌ماه، آخرین روز از اعتصاب غذای شش نفر از زنان سیاسی محبوس در اوین و ۳۴ زندانی دیگر در زندان‌های فشافویه، عادل‌آباد و اوین است. اعتصاب غذایی در پیوند با مطالبات سیاسی و دستمزد کارگران که از درون سیاهی زندان‌های مورد افتخار حاکمیت نیز نام نوید افکاری، محمد ثلاث و محرومیت از درمانِ منجر به مرگِ «بهنام محجوبی»ها را فریاد می‌زند و لحظه‌ای خاموش نمی‌نشینند.
@Sarkhatism
سرخط
🔴 خانواده‌های آبان به نرگس محمدی که از زبان آنها صحبت میکند واکنش نشان دادند. مادر پژمان از کشته‌شدگان۹۸ میگوید: «ما راهمان راه بچه‌هایمان است. همه جا فریاد زدم،من، مادر جاویدنام پژمان قلیپور، تنها چیزی که آرامم میکند انتقام است و قلب کسی که قلب بچه‌ام را…
🔴 توضیحات نرگس محمدی در خصوص انتقادات #مادران_آبان به مصاحبه‌ی اخیرش
«برای مادرانی که فرزندانشان را در اعدام‌ها، قتل‌ها و کشتارهای خیابانی مکرر، توسط حکومت از دست داده‌اند، مطالبه مجازات عاملین و آمرین آن جنایتها حقی مسلم، قانونی و اخلاقی است و تردید در آن وجود ندارد چرا که این مطالبه بخشی از فرایند دادخواهی است.
جنبش دادخواهی تلاشی برای ایستادن در برابر فراموشی ظلم است و ضمناً مطالبه‌ی مجازات عاملان در پیشگاه عدالت و در سطحی فراتر از مبارزه علیه دستگاه سیاسی قضایی‌ای که آن ظلم را روا داشته است با این هدف که دیگر احدی دچار چنین ستم‌هایی نشود، معترضان در خون نغلتند و مادرانی داغدار جگرگوشه‌هایشان نشوند.
من در مصاحبه‌ای که با تلویزیون من و تو داشتم، سخنانم در اهمیت حمایت و همراهی با مادران داغدار بود و اساسا به بخش‌های دیگر امر دادخواهی نپرداختم و همین در ذهن‌ها ایجاد شبهه کرده است. و من خودم را موظف به توضیح می‌دانم، خصوصا نسبت به مادران داغدار که بخشی از زندگی من هستند و من با برخی مادران شبانه روز زندگی کرده‌ام. و همانطور که در مصاحبه هم گفتم، دفاع از مادران داغدار، همه مادران داغدار، وظیفه انسانی من است و ما مادران به صفت زنانگی و مادرانگی موظفیم از آنها حمایت کنیم و از مادران ایران می‌خواهم که منتظر نباشند تا فرزند خودشان توسط حکومت کشته شود تا از مادران داغدار حمایت کنند. همانجا از جامعه خواستم تا مادران داغدار را همراهی کنند و صدای اعتراض و دادخواهی مادران را منعکس کنند. و این همان فراموش نکردن ظلم است که بخشی از امر دادخواهی است گرچه یقیناً تمام آن نیست.
در رساندن صدای آنها، فروتنانه کنارشان می‌ایستم، در مطالبه مجازات عاملان با آنها همدلی خواهم کرد، اما مهمترین مرحله دادخواهی، هر یک قدمی است که بتوانیم در کنار هم به سمتی برداریم که منجر به عقب راندن، متوقف کردن، و بازگشت‌ناپذیر شدنِ زنجیره بلند کشتارها، شکنجه‌ها، و داغدیدگی‌ها شود. می‌دانم که مادرانی چون شهنار اکملی گوهر عشقی و... نیز بیان کرده‌اند دادخواهیشان، مجازات فرد قاتل و ضارب نیست و نمی‌خواهند خون او ریخته شود، بلکه هدفی بس فراتر و اساسی‌تر از آن دارند و آن توقف سیستم سرکوب، قتل و جنایت است و آنها دادخواهی را تا جایی پیش خواهند برد که مانع سوگ فرزند نشستن مادری دیگر و به خاک سپردن عزیزی دیگر باشند و من امیدوارم که چنین خواهند شد.»
از صفحه‌ی اینستاگرام نرگس محمدی
@sarkhatism
«برای مادرانی که فرزندانشان را در اعدام‌ها، قتل‌ها و کشتارهای خیابانی مکرر، توسط حکومت از دست داده‌اند، مطالبه مجازات عاملین و آمرین آن جنایتها حقی مسلم، قانونی و اخلاقی است و تردید در آن وجود ندارد چرا که این مطالبه بخشی از فرایند دادخواهی است.
جنبش دادخواهی تلاشی برای ایستادن در برابر فراموشی ظلم است و ضمناً مطالبه‌ی مجازات عاملان در پیشگاه عدالت و در سطحی فراتر از مبارزه علیه دستگاه سیاسی قضایی‌ای که آن ظلم را روا داشته است با این هدف که دیگر احدی دچار چنین ستم‌هایی نشود، معترضان در خون نغلتند و مادرانی داغدار جگرگوشه‌هایشان نشوند.
من در مصاحبه‌ای که با تلویزیون من و تو داشتم، سخنانم در اهمیت حمایت و همراهی با مادران داغدار بود و اساسا به بخش‌های دیگر امر دادخواهی نپرداختم و همین در ذهن‌ها ایجاد شبهه کرده است. و من خودم را موظف به توضیح می‌دانم، خصوصا نسبت به مادران داغدار که بخشی از زندگی من هستند و من با برخی مادران شبانه روز زندگی کرده‌ام. و همانطور که در مصاحبه هم گفتم، دفاع از مادران داغدار، همه مادران داغدار، وظیفه انسانی من است و ما مادران به صفت زنانگی و مادرانگی موظفیم از آنها حمایت کنیم و از مادران ایران می‌خواهم که منتظر نباشند تا فرزند خودشان توسط حکومت کشته شود تا از مادران داغدار حمایت کنند. همانجا از جامعه خواستم تا مادران داغدار را همراهی کنند و صدای اعتراض و دادخواهی مادران را منعکس کنند. و این همان فراموش نکردن ظلم است که بخشی از امر دادخواهی است گرچه یقیناً تمام آن نیست.
در رساندن صدای آنها، فروتنانه کنارشان می‌ایستم، در مطالبه مجازات عاملان با آنها همدلی خواهم کرد، اما مهمترین مرحله دادخواهی، هر یک قدمی است که بتوانیم در کنار هم به سمتی برداریم که منجر به عقب راندن، متوقف کردن، و بازگشت‌ناپذیر شدنِ زنجیره بلند کشتارها، شکنجه‌ها، و داغدیدگی‌ها شود. می‌دانم که مادرانی چون شهنار اکملی گوهر عشقی و... نیز بیان کرده‌اند دادخواهیشان، مجازات فرد قاتل و ضارب نیست و نمی‌خواهند خون او ریخته شود، بلکه هدفی بس فراتر و اساسی‌تر از آن دارند و آن توقف سیستم سرکوب، قتل و جنایت است و آنها دادخواهی را تا جایی پیش خواهند برد که مانع سوگ فرزند نشستن مادری دیگر و به خاک سپردن عزیزی دیگر باشند و من امیدوارم که چنین خواهند شد.»
از صفحه‌ی اینستاگرام نرگس محمدی
@sarkhatism
🔴 کشورهای ثروتمند جهان البته مطلقاً هم به فاجعه بدهی کشورهای فقیر بی‌توجه نبوده‌اند! در جریان نشست گروه سران بیست پیشنهاد شد که پرداخت بهره وام‌های ۷۷ کشور «کمتر توسعه یافته» به بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و کشورهای ثروتمند غربی تا ژوئن ۲۰۲۱ به تعویق بیافتد؛ ابتکار عملی که موسوم به «طرح تعلیق خدمات بدهی» (DSSI) است. تاکنون ۴۴ کشور برای این طرح اقدام کرده‌اند.
البته این پرداخت‌های به تعلیق درآمده در نهایت به مجموعه بدهی این کشورها افزوده می‌شود. خبری از معافیت و لغو بدهی نیست و تا یک سِنت آخر وام‌ها باید طی ۵ سال آینده پرداخت شود. وانگهی، تعداد بسیار کمی از کشورها در جنوب جهانی مشمول این اقدام «سخاوت‌مندانه» قرار گرفته‌اند، و برای بقیه فرایند پایان‌پذیر پرداخت بدهی به کشورهای ثروتمند بدون هیچ وقفه‌ای ادامه خواهد یافت. مثلاً در خاورمیانه تنها افغانستان و پاکستان در فهرست قرار دارند.
منبع: رادیو زمانه
https://bit.ly/3f9jJf4
@Sarkhatism
البته این پرداخت‌های به تعلیق درآمده در نهایت به مجموعه بدهی این کشورها افزوده می‌شود. خبری از معافیت و لغو بدهی نیست و تا یک سِنت آخر وام‌ها باید طی ۵ سال آینده پرداخت شود. وانگهی، تعداد بسیار کمی از کشورها در جنوب جهانی مشمول این اقدام «سخاوت‌مندانه» قرار گرفته‌اند، و برای بقیه فرایند پایان‌پذیر پرداخت بدهی به کشورهای ثروتمند بدون هیچ وقفه‌ای ادامه خواهد یافت. مثلاً در خاورمیانه تنها افغانستان و پاکستان در فهرست قرار دارند.
منبع: رادیو زمانه
https://bit.ly/3f9jJf4
@Sarkhatism
Telegraph
آنچه پیش روی ماست: بزرگ‌ترین بحران بدهی تاریخ
آنچه پیش روی ماست: بزرگ‌ترین بحران بدهی تاریخ بحران عظیم بدهی، که پس از عالم‌گیری کرونا کشورهای فقیر را به گروگان گرفته، نشانه‌ای از بحران ساختاری نظام اقتصاد جهانی است؛ بحرانی که از آن هیچ برون‌رفت سرمایه‌دارانه‌ای وجود ندارد. در آغاز اجلاس مجازی سالانه…
سرخط
Photo
🔴 #سرخط : گستره‌ی زن‌کشی، خشونت علیه زنان و خودکشی‌های ناشی از سرکوب با شدتی حداکثری در جریان است.
⚪️ روز پنج‌شنبه ۲۸ اسفند ۹۹، سه خواهر، مادربزرگ و خواستگار یکی از این دختران در شهرستان کنگان واقع در استان بوشهر، توسط پسرعموی دختران خانواده به قتل رسیدند. گفته می‌شود که این قتل‌ها به بهانه نوع پوشش و سبک زندگی دختران این خانواده صورت گرفته است. این دختران که ۱۴، ۱۸ و ۲۱ ساله بودند، به همراه مادربزرگ ۷۵ ساله و خواستگار ۲۱ ساله یکی از این دختران که در زمان وقوع قتل در منزل این خانواده حضور داشته، کشته شدند.
⚪️ درست در همان‌روز، سحر فاخری، ۲۰ ساله از اهالی روستای چین از توابع بخش لوداب شهرستان بویراحمد واقع در استان کهگیلویه و بویراحمد، به دنبال مخالفت با ازدواج اجباری، با اسلحه شکاری دست به خودکشی زده و جان خود را از دست داد.
⚪️ روز شنبه ۴ بهمن‌ماه نیز آناهیتا شهیدی، ۱۸ ساله و اهل دهستان سپیدار از توابع بویراحمد، به دنبال مخالفت با ازدواج اجباری از طریق حلق آویز کردن اقدام به خودکشی کرده و جان خود را از دست داد.
سال ۱۳۹۹ که با رویه‌ی سریالی زن‌کشی به بهانه‌های «ناموسی» و «صیانت از نهاد خانواده» آغاز شد، در پیوند با افزایش خودکشی‌های ناشی از سرکوب و فقر قرار گرفت. در این میان، اسامی ده‌ها نوجوان محروم از تحصیل و فرودستی دیده می‌شود که دامنه‌ی خصوصی‌سازی آموزش و فقدان ابزار لازم جهت همراهی با آموزش مجازی، منجر به خودکشی آنان شد و از سویی، اسامی دختران جوانی قرار دارد که اگر از سیطره‌ی قتل‌های ناموسی جان سالم به‌در بردند با گزینه‌ی تحمیلی ازدواج اجباری مواجه بودند. وضعیتی که تنها سال ۹۹ را بدل به خونین‌ترین سال علیه جان زنان بدل نکرده است و زیر چتر حمایتی قوانین نابرابر، زن‌ستیز و جنسیت‌زده‌ی جمهوری اسلامی، زن‌کشی و خشونت علیه زنان به‌صورت هر روزه برقرار است.
@Sarkhatism
⚪️ روز پنج‌شنبه ۲۸ اسفند ۹۹، سه خواهر، مادربزرگ و خواستگار یکی از این دختران در شهرستان کنگان واقع در استان بوشهر، توسط پسرعموی دختران خانواده به قتل رسیدند. گفته می‌شود که این قتل‌ها به بهانه نوع پوشش و سبک زندگی دختران این خانواده صورت گرفته است. این دختران که ۱۴، ۱۸ و ۲۱ ساله بودند، به همراه مادربزرگ ۷۵ ساله و خواستگار ۲۱ ساله یکی از این دختران که در زمان وقوع قتل در منزل این خانواده حضور داشته، کشته شدند.
⚪️ درست در همان‌روز، سحر فاخری، ۲۰ ساله از اهالی روستای چین از توابع بخش لوداب شهرستان بویراحمد واقع در استان کهگیلویه و بویراحمد، به دنبال مخالفت با ازدواج اجباری، با اسلحه شکاری دست به خودکشی زده و جان خود را از دست داد.
⚪️ روز شنبه ۴ بهمن‌ماه نیز آناهیتا شهیدی، ۱۸ ساله و اهل دهستان سپیدار از توابع بویراحمد، به دنبال مخالفت با ازدواج اجباری از طریق حلق آویز کردن اقدام به خودکشی کرده و جان خود را از دست داد.
سال ۱۳۹۹ که با رویه‌ی سریالی زن‌کشی به بهانه‌های «ناموسی» و «صیانت از نهاد خانواده» آغاز شد، در پیوند با افزایش خودکشی‌های ناشی از سرکوب و فقر قرار گرفت. در این میان، اسامی ده‌ها نوجوان محروم از تحصیل و فرودستی دیده می‌شود که دامنه‌ی خصوصی‌سازی آموزش و فقدان ابزار لازم جهت همراهی با آموزش مجازی، منجر به خودکشی آنان شد و از سویی، اسامی دختران جوانی قرار دارد که اگر از سیطره‌ی قتل‌های ناموسی جان سالم به‌در بردند با گزینه‌ی تحمیلی ازدواج اجباری مواجه بودند. وضعیتی که تنها سال ۹۹ را بدل به خونین‌ترین سال علیه جان زنان بدل نکرده است و زیر چتر حمایتی قوانین نابرابر، زن‌ستیز و جنسیت‌زده‌ی جمهوری اسلامی، زن‌کشی و خشونت علیه زنان به‌صورت هر روزه برقرار است.
@Sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 #سرخط : تنها چند روز بعد از خروج ترکیه از کنوانسیون بین‌المللی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی
قتل ۶ زن طی ۲۴ ساعت در ترکیه
به گزارش سوزجو در حالی که اعتراضات به فسخ معاهده استانبول از طرف ترکیه ادامه دارد، طی ۲۴ ساعت ۶ زن در ترکیه به قتل رسیدند.
جنایات مذکور در استان‌های دنیزلی، ازمیر، عثمانیه، آنتالیا، آدانا و استانبول رخ داد.
زن کشته شده در دنیزلی، به دلیل درخواست طلاق توسط همسرش به قتل رسید.
در ازمیر نیز دختری به دلیل دعوا با دوست پسر خود با شلیک اسلحه کشته شد.
زن به قتل رسیده در عثمانیه نیز به دلیل اختلاف با همسرش به وسیله چاقو از طرف همسر خود به قتل رسید.
آنتالیا نیز شاهد قتل زنی توسط همسرش به دلیل درخواست طلاق بود. این زن نیز بر اثر اصابت گلوله جان خود را از دست داد.
قتل آدانا نیز توسط دزدان معتاد و برای به دست آوردن النگوهای طلای زن رخ داد.
همچنین در استانبول نیز یک زن تبعه گرجستان در خانه‌اش به قتل رسید./سوزجو
به این ترتیب اراده‌ی دولتِ حاکم به پشتیبانی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی آمده است. مشخص‌ترین واکنش ارتجاع موجود در جامعه به تصمیم دولت همین کشتن زنان است، در شرایطی که دستور آن را عملا دولت صادر کرده است.
#زن‌کشی
#خشونت_خانگی
@sarkhatism
قتل ۶ زن طی ۲۴ ساعت در ترکیه
به گزارش سوزجو در حالی که اعتراضات به فسخ معاهده استانبول از طرف ترکیه ادامه دارد، طی ۲۴ ساعت ۶ زن در ترکیه به قتل رسیدند.
جنایات مذکور در استان‌های دنیزلی، ازمیر، عثمانیه، آنتالیا، آدانا و استانبول رخ داد.
زن کشته شده در دنیزلی، به دلیل درخواست طلاق توسط همسرش به قتل رسید.
در ازمیر نیز دختری به دلیل دعوا با دوست پسر خود با شلیک اسلحه کشته شد.
زن به قتل رسیده در عثمانیه نیز به دلیل اختلاف با همسرش به وسیله چاقو از طرف همسر خود به قتل رسید.
آنتالیا نیز شاهد قتل زنی توسط همسرش به دلیل درخواست طلاق بود. این زن نیز بر اثر اصابت گلوله جان خود را از دست داد.
قتل آدانا نیز توسط دزدان معتاد و برای به دست آوردن النگوهای طلای زن رخ داد.
همچنین در استانبول نیز یک زن تبعه گرجستان در خانه‌اش به قتل رسید./سوزجو
به این ترتیب اراده‌ی دولتِ حاکم به پشتیبانی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی آمده است. مشخص‌ترین واکنش ارتجاع موجود در جامعه به تصمیم دولت همین کشتن زنان است، در شرایطی که دستور آن را عملا دولت صادر کرده است.
#زن‌کشی
#خشونت_خانگی
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 #سرخط : در حالی که سری دوم سریال امنیتی گاندو، که به سفارش و با همکاری اطلاعات سپاه پاسداران تولید شده است، «بحران آب» را ساخته و پرداخته‌ی «دشمنان خارجی» و «کشورهای بیگانه» قلمداد میکند و اعتراضات به کم‌آبی و خشکی را محصول آلت دست شدن «روستاییان بی‌سواد» توسط جاسوسان خبره؛ موسسه‌ی منابع جهانی، ایران را چهارمین کشور خشک جهان معرفی کرده و یکی از کشورهای حاضر در فهرست بیشترین تنش آبی جهان. بحران آب که مابه‌ازای اجتماعی آن تاکنون اعتراضات گسترده‌ی روستاییان در مناطق مختلف و همچنین تجمعات اعتراضی آبیارها بوده، یک مسئله‌ی واقعی و حیاتی است که حکومت ایران مانند همیشه تلاش میکند با تبدیل آن به یک «موضوع امنیتی» که لاجرم می‌تواند «جرم‌انگاری» هم بشود، به این بحران پاسخ بدهد.
توصیه‌ی رسانه‌های داخلی، از جمله رسانه‌های اصلاح‌طلب مانند اعتماد هم این است که بحران کم‌آبی توسط مردم جدی گرفته شود و مردم صرفه‌جویی کنند. البته بدون آن‌که کسی به نقش سدسازی‌های بی‌حساب و کتاب، انتقال غیرکارشناسی آب‌ها، آلوده شدن سفره‌های آب زیرزمینی توسط بنگاه‌های تولید خصوصی و دولتی سرمایه، خشک شدن منابع آبی در نتیجه‌ی عدم رسیدگی مناسب، حراج و فروش آبِ شیرین و ده‌ها دلیل دیگر که به حکومت ربط دارد، اشاره‌ای شود.
در واقع بار دیگر شاهد مواجهه‌ی نخ‌نماشده‌‌ی همیشگی هسته‌ی امنیتی حاکمیت و اصلاح‌طلبان با بحران‌های ناشی از ناکارآمدی و دزدی آشکار حاکمیت هستیم:
- توسل به دشمن خارجی
- مردم در مصرف بی‌شعور هستند
#بحران_آب
#کم‌آبی
#خشکسالی
@sarkhatism
توصیه‌ی رسانه‌های داخلی، از جمله رسانه‌های اصلاح‌طلب مانند اعتماد هم این است که بحران کم‌آبی توسط مردم جدی گرفته شود و مردم صرفه‌جویی کنند. البته بدون آن‌که کسی به نقش سدسازی‌های بی‌حساب و کتاب، انتقال غیرکارشناسی آب‌ها، آلوده شدن سفره‌های آب زیرزمینی توسط بنگاه‌های تولید خصوصی و دولتی سرمایه، خشک شدن منابع آبی در نتیجه‌ی عدم رسیدگی مناسب، حراج و فروش آبِ شیرین و ده‌ها دلیل دیگر که به حکومت ربط دارد، اشاره‌ای شود.
در واقع بار دیگر شاهد مواجهه‌ی نخ‌نماشده‌‌ی همیشگی هسته‌ی امنیتی حاکمیت و اصلاح‌طلبان با بحران‌های ناشی از ناکارآمدی و دزدی آشکار حاکمیت هستیم:
- توسل به دشمن خارجی
- مردم در مصرف بی‌شعور هستند
#بحران_آب
#کم‌آبی
#خشکسالی
@sarkhatism
🔴 صف مرغ در شهرهای مختلف
«ابوالفتح: در توقف اجباری جلوی نانوایی به چشم خود دیدی؟ مردمی که حتی قدرت خرید نان نداشتند نانی نبود تا بخرند..
آخر این چه بلوایی ست بر سر مسئله کوچک نان؟ که سیر شدن، قویترین حق هر آدمست آن هم سیر شدن با نان خالی، آن هم نه در زمان جنگ، در مملکت همیشه صلح و صفا و سازش!»
دیالوگی از سریال هزاردستان
@sarkhatism
«ابوالفتح: در توقف اجباری جلوی نانوایی به چشم خود دیدی؟ مردمی که حتی قدرت خرید نان نداشتند نانی نبود تا بخرند..
آخر این چه بلوایی ست بر سر مسئله کوچک نان؟ که سیر شدن، قویترین حق هر آدمست آن هم سیر شدن با نان خالی، آن هم نه در زمان جنگ، در مملکت همیشه صلح و صفا و سازش!»
دیالوگی از سریال هزاردستان
@sarkhatism
Forwarded from منجنیق
فلاخن شماره‌ی صد و هشتاد و دوم. سیزده سالِ سختِ اسثمار در سبلان‌پارچه‌ی اردبیل
در صد و هشتاد و دومین فلاخن گزارشی را می‌خوانیم از وضعیت کارگران سبلان‌پارچه‌ی اردبیل، یکی دیگر از بنگاه‌های تولیدی‌ای که بخش خصوصی «اهلیت‌دار» آن را به دست گرفته و به‌رغم تخلفات مالی سنگین و شرایط توان‌فرسای کار، هم‌چنان مالکیت آن را در اختیار دارد. در این گزارش ابتدا روایت یکی از کارگران اخراجی این کارخانه را می‌خوانیم، روایتی از شرایط تحقیرآمیز استخدام، قراردادهای یک‌ماهه، حقوق معوقه، تخریب منزلت کارگران در محیط کار، و نیز روایتی از شکل‌گیری هسته‌های اولیه‌ی اعتراضات کارگری، اعتصاب در کارخانه و سرانجام بستن اتوبان اردبیل-گیلان. سلسله‌اعتراضاتی که هم به سرکوب کارگران منتهی شد و هم به پلمپ کارخانه با دستور قضایی. در این گزارش همچنین از تاریخ تاسیس و واگذاری سبلان‌پارچه به مالک خصوصی می‌خوانیم، از تبدیل محافظ روح‌الله خمینی به کارخانه‌دارِ موفق، از دریافت وام‌های کلان که از آن قرانی به کارگران نمی‌رسد، از واگذاری کارخانه به دلیل بدهی‌های سنگین به بانک تجارت و در آخر از ورود نماد عدالت قضاییِ این روزها و جلاد سابق، ابراهیم رییسی برای صیانت از حق مقدس مالکیت خصوصی. فلاخن صد و هشتاد و دوم روایت رنج کارگران سبلان‌پارچه‌ی اردبیل است و نیز رزم آنان در آستانه‌ی سال هزار و چهارصد خورشیدی و تهاجم جدید به حقوق طبقه‌ی کارگر در قامت دستمزد توافقی.
فلاخن صد و هشتاد و دوم را بخوانید:
#منجنیق #فلاخن
در صد و هشتاد و دومین فلاخن گزارشی را می‌خوانیم از وضعیت کارگران سبلان‌پارچه‌ی اردبیل، یکی دیگر از بنگاه‌های تولیدی‌ای که بخش خصوصی «اهلیت‌دار» آن را به دست گرفته و به‌رغم تخلفات مالی سنگین و شرایط توان‌فرسای کار، هم‌چنان مالکیت آن را در اختیار دارد. در این گزارش ابتدا روایت یکی از کارگران اخراجی این کارخانه را می‌خوانیم، روایتی از شرایط تحقیرآمیز استخدام، قراردادهای یک‌ماهه، حقوق معوقه، تخریب منزلت کارگران در محیط کار، و نیز روایتی از شکل‌گیری هسته‌های اولیه‌ی اعتراضات کارگری، اعتصاب در کارخانه و سرانجام بستن اتوبان اردبیل-گیلان. سلسله‌اعتراضاتی که هم به سرکوب کارگران منتهی شد و هم به پلمپ کارخانه با دستور قضایی. در این گزارش همچنین از تاریخ تاسیس و واگذاری سبلان‌پارچه به مالک خصوصی می‌خوانیم، از تبدیل محافظ روح‌الله خمینی به کارخانه‌دارِ موفق، از دریافت وام‌های کلان که از آن قرانی به کارگران نمی‌رسد، از واگذاری کارخانه به دلیل بدهی‌های سنگین به بانک تجارت و در آخر از ورود نماد عدالت قضاییِ این روزها و جلاد سابق، ابراهیم رییسی برای صیانت از حق مقدس مالکیت خصوصی. فلاخن صد و هشتاد و دوم روایت رنج کارگران سبلان‌پارچه‌ی اردبیل است و نیز رزم آنان در آستانه‌ی سال هزار و چهارصد خورشیدی و تهاجم جدید به حقوق طبقه‌ی کارگر در قامت دستمزد توافقی.
فلاخن صد و هشتاد و دوم را بخوانید:
#منجنیق #فلاخن
Forwarded from منجنیق
falakhan182.pdf
510.9 KB
@ManjanighCollective
سیزده سالِ سختِ اسثمار در سبلان‌پارچه‌ی اردبیل
سیزده سالِ سختِ اسثمار در سبلان‌پارچه‌ی اردبیل
⭕️ «او خانه دار است، کار نمیکند!»
هنرمند این اثر دانش‌آموز کلاس نهم به نام «آجونات سیندهو وینایالا» از کرالا هندوستان است. آجونات همواره از پدر می‌شنید که در باره همسر خود (مادر آجونات) میگوید: «او خانه‌دار است، کار نمیکند» و همواره از این نحوه معرفی مادر حیرت می‌کرد، زیرا هرگز مادرش را بی‌کار ندیده بود. وی این نقاشی را کشید تا زحمات بی‌پایان مادرش را نشان دهد.
#کارخانگی
@bidarzani
@sarkhatism
هنرمند این اثر دانش‌آموز کلاس نهم به نام «آجونات سیندهو وینایالا» از کرالا هندوستان است. آجونات همواره از پدر می‌شنید که در باره همسر خود (مادر آجونات) میگوید: «او خانه‌دار است، کار نمیکند» و همواره از این نحوه معرفی مادر حیرت می‌کرد، زیرا هرگز مادرش را بی‌کار ندیده بود. وی این نقاشی را کشید تا زحمات بی‌پایان مادرش را نشان دهد.
#کارخانگی
@bidarzani
@sarkhatism