Forwarded from پیوند نگار
⭕️ #پتروشیمی_و_منافع_ملی_ایران
🔻 در صنایع پتروشیمی ۲۰ میلیارد دلار صادرات داریم که همگی آنها در صنایع بالادستی هستند. انتظار از پتروشیمی خصوصا در بخش بالادستی و میان دستی برای اشتغالزایی، انتظاری غیرمنطقی و غیر کارشناسی است،
🔸 صنایعی چون پتروشیمی، صنایع سرمایه بر و نیازمند تکنولوژی بالا هستند و بسیاری از کارها در این صنعت به شکل هوشمند است و نگاه به صنعت‌گران پتروشیمی خصوصا در بخش بالادستی و میان دستی نباید به‌عنوان یک صنعت اشتغالزا باشد. لذا صنعت پتروشیمی کارگربر و اشتغالزا نیست و تعداد افراد مشغول به کار در این حوزه به ٥٠ هزار نفر هم نمی رسد. در حال حاضر ۶۰ میلیارد دلار در صنایع بالادستی سرمایه گذاری شده که با توجه به جمعیت شاغل در آن، به معنی ایجاد اشتغال در این صنعت با یک میلیون دلار به ازای هر یک نفر شغل است.
🔻 در صنایع پتروشیمی طی سالهای گذشته، تاکید بیشتر در صنایع بالادستی بود و به صنایع پایین دستی پتروشیمی توجه نشده است . ارزش افزوده صنایع پایین دستی پتروشیمی ۲۰ برابر صنایع بالادستی است، اما واردات ما در مواد پتروشیمی پایین دستی به ۲۰ میلیارد دلار می رسد.
🔸 اینکه چرا حکومت به سرمایه گذاری بر بخش بالادستی تاکید داشته است، طبعا باید دلایلی داشته باشد، چرا که نه بلحاظ ارزش افزوده و نه بلحاظ ضریب سود به سرمایه، و نه بلحاظ اشتغالزایی در جهت منافع ایران نیست . اگر توجه کنیم : بیش از ٥٥ درصد وزنی از صادرات محصولات پایه پتروشیمی ایران و به ارزش تقریبی ۵.۵ میلیارد دلار به چین صادر می شود و این کشور به عنوان دومین اقتصاد جهان، مشتری همیشگی محصولات پایه پتروشیمی جمهوری اسلامی در کنار نفت خام و يکي از مهم‌ترين شرکاي آنها در بازار محصولات پليمري و شيميايي است؛ متوجه می شویم وجود این صنایع بیشتر از آنچه برای رفع نیازهای مردم و کشور ایران باشد، در واقع ساپورت کننده صنعت چین هست، و کاری که ارزش افزوده پایین و آلودگی بالا و اشتغال پایین داشته و زیربنای صنعت پایین دستی صنایع پتروشیمی چین است، به ایران تعلق گرفته است و نباید تعجب کرد که بعد ار انقلاب در این زمینه رشد چشمگیری داشته اند که در واقع برخلاف منافع ملی ایران بوده است .
🔻 در واقع ایران که یکی از بزرگترین تولید کنندگان مواد اولیه صنایع پتروشیمی در بخش بالادستی در جهان است، ولی با این حال صنایع پایین دستی پتروشیمی که یکی از مهمترین صنایع کشور برای ایجاد اشتغال و تولید محصولاتی با ارزش افزوده بالاست هست و با سرمایه‌گذاری اندک قابل بهره برداری است و آلودگی بمراتب کمتری داشته و استقلال بیشتری نسبت به بخش بالادستی دارد، رشدی قابل توجه نکرده است.
البته ایجاد اشتغال در حوزه پایین دست پتروشیمی نیز به الزام‌هایی همچون بازار صادراتی، تجهیزات فنی و غیره نیاز دارد و اگر توجه کنیم، اینکه تعداد زیادی واحدهای صنعتی تولیدی داریم که با چالش مواجه شده اند؛ به این دلیل است که نگاه آنها به تولید برای حضور در بازارهای جهانی و رقابت با دنیا نبوده و صرفا برای تولید در جهت مصرف داخل متمرکز شده است، بهمین دلیل با ورشکستگی و ناکارآمدی مواجه شده و توان رقابت با کالاهای وارداتی مشابه را هم ندارد و دولت هم طرحی برای توسعه بازارهای بین المللی این بخش ندارد .
🔻 در صنایع پتروشیمی ۲۰ میلیارد دلار صادرات داریم که همگی آنها در صنایع بالادستی هستند. انتظار از پتروشیمی خصوصا در بخش بالادستی و میان دستی برای اشتغالزایی، انتظاری غیرمنطقی و غیر کارشناسی است،
🔸 صنایعی چون پتروشیمی، صنایع سرمایه بر و نیازمند تکنولوژی بالا هستند و بسیاری از کارها در این صنعت به شکل هوشمند است و نگاه به صنعت‌گران پتروشیمی خصوصا در بخش بالادستی و میان دستی نباید به‌عنوان یک صنعت اشتغالزا باشد. لذا صنعت پتروشیمی کارگربر و اشتغالزا نیست و تعداد افراد مشغول به کار در این حوزه به ٥٠ هزار نفر هم نمی رسد. در حال حاضر ۶۰ میلیارد دلار در صنایع بالادستی سرمایه گذاری شده که با توجه به جمعیت شاغل در آن، به معنی ایجاد اشتغال در این صنعت با یک میلیون دلار به ازای هر یک نفر شغل است.
🔻 در صنایع پتروشیمی طی سالهای گذشته، تاکید بیشتر در صنایع بالادستی بود و به صنایع پایین دستی پتروشیمی توجه نشده است . ارزش افزوده صنایع پایین دستی پتروشیمی ۲۰ برابر صنایع بالادستی است، اما واردات ما در مواد پتروشیمی پایین دستی به ۲۰ میلیارد دلار می رسد.
🔸 اینکه چرا حکومت به سرمایه گذاری بر بخش بالادستی تاکید داشته است، طبعا باید دلایلی داشته باشد، چرا که نه بلحاظ ارزش افزوده و نه بلحاظ ضریب سود به سرمایه، و نه بلحاظ اشتغالزایی در جهت منافع ایران نیست . اگر توجه کنیم : بیش از ٥٥ درصد وزنی از صادرات محصولات پایه پتروشیمی ایران و به ارزش تقریبی ۵.۵ میلیارد دلار به چین صادر می شود و این کشور به عنوان دومین اقتصاد جهان، مشتری همیشگی محصولات پایه پتروشیمی جمهوری اسلامی در کنار نفت خام و يکي از مهم‌ترين شرکاي آنها در بازار محصولات پليمري و شيميايي است؛ متوجه می شویم وجود این صنایع بیشتر از آنچه برای رفع نیازهای مردم و کشور ایران باشد، در واقع ساپورت کننده صنعت چین هست، و کاری که ارزش افزوده پایین و آلودگی بالا و اشتغال پایین داشته و زیربنای صنعت پایین دستی صنایع پتروشیمی چین است، به ایران تعلق گرفته است و نباید تعجب کرد که بعد ار انقلاب در این زمینه رشد چشمگیری داشته اند که در واقع برخلاف منافع ملی ایران بوده است .
🔻 در واقع ایران که یکی از بزرگترین تولید کنندگان مواد اولیه صنایع پتروشیمی در بخش بالادستی در جهان است، ولی با این حال صنایع پایین دستی پتروشیمی که یکی از مهمترین صنایع کشور برای ایجاد اشتغال و تولید محصولاتی با ارزش افزوده بالاست هست و با سرمایه‌گذاری اندک قابل بهره برداری است و آلودگی بمراتب کمتری داشته و استقلال بیشتری نسبت به بخش بالادستی دارد، رشدی قابل توجه نکرده است.
البته ایجاد اشتغال در حوزه پایین دست پتروشیمی نیز به الزام‌هایی همچون بازار صادراتی، تجهیزات فنی و غیره نیاز دارد و اگر توجه کنیم، اینکه تعداد زیادی واحدهای صنعتی تولیدی داریم که با چالش مواجه شده اند؛ به این دلیل است که نگاه آنها به تولید برای حضور در بازارهای جهانی و رقابت با دنیا نبوده و صرفا برای تولید در جهت مصرف داخل متمرکز شده است، بهمین دلیل با ورشکستگی و ناکارآمدی مواجه شده و توان رقابت با کالاهای وارداتی مشابه را هم ندارد و دولت هم طرحی برای توسعه بازارهای بین المللی این بخش ندارد .
Telegram
attach📎