Forwarded from عکس نگار
✍ نئولیبرالیسم یا شبه کنونیسم آخوندی؟
><><><><><><><><><><><>
این روزها در مباحث سیاسی،اقتصادی و اجتماعی کلمه "نئولیبرال" تبدیل به یک ناسزا شده است. متفکران و اقتصاددانان چپگرا اصرار دارند که اقتصاد ایران نئو لیبرال است و از نظر ایشان نئو لیبرالیسم تجسم شرارت و رذالت در جهان معاصر است. در این مختصر فقط به این اشاره میکنم که اندیشه نئولیبرالیستی در اواخر دهه چهل میلادی از سوی اندیشمندانی مثل میزس، هایک، پوپر و فریدمن در مقابله با کمونیسم مطرح شد. تاکید آنها بر آزادی های مدنی،فردگرایی،جامعه باز و دولتِ کوچک بود. دقیقا همان خصوصیاتی که جامعه کمونیستی فاقد آنها بود. در دهه های گذشته بسیاری از کشورهای جهان اتفاقا با اجرای سیاست های نئولیبرالیستی توانسته اند از فقر گسترده نجات پیدا کنند،نمونه اش هندوستان یا حتی چین. با این حال اجرای این سیاست ها عوارضی هم داشته مثل افزایش نابرابری ها ،تخریب محیط زیست و غیره. اما اگر خوبی ها و بدی ها ی نئولیبرالیسم را بسنجید به نظرم کفه اولی سنگینتر است. اما در ایران چپ ها مدعی هستند اقتصاد جمهوری اسلامی نئولیبرال است.این یعنی اینکه در ایران امروز خصوصیات زیر در اقتصاد حاکم است:سرمایه داری رقابتی،حقوق مالکیت خصوصی قدرتمند،بازار آزاد،تجارت جهانی آزاد،دولت کوچک و کاهش تصدی گری دولت،و بخش خصوصیِ قوی. حالا انصافا کدامیک از این خصوصیات در اقتصاد ایران دیده میشود؟هشتاد و پنج درصد اقتصاد ایران دست دولت و حاکمیت است. دولت نه تنها کوچک نیست که یک دیوانسالاری عظیم است.حقوق مالکیت خصوصی هم در ایران به رسمیت شناخته نمیشود.اصلا ما با یک بحران امنیت حقوق مالکیت روبرو هستیم و در این سی چهل سال گذشته یک روند قهقرایی وحشتناک را در زمینه حقوق مالکیت تجربه کرده ایم.پژوهش هایی هست که نشان میدهد اقتصاد ایران مبتنی بر سه دوره مصادره ثروت ها ی بخش خصوصی است. بازار آزاد در ایران عملا وجود خارجی ندارد.کافی است به سیاست قیمت های دستوری نگاه کنید که هنوز رواج دارد.در ایران چیزی به اسم اقتصاد رقابتی وجود ندارد.اگر اقتصاد رقابتی بود این کارخانه های خودرو سازی کشور که سالهاست ضرر می دهند باید تعطیل میشدند اما به ضرب سوبسید و دخالت دولت کماکان ادامه حیات میدهند. دولت ایران زمانی که پول داشت سالی صد میلیارد دلار سوبسید می داد.چگونه میتوان چنین اقتصادی را که در واقع بیشترین شباهت را به اقتصادهای ورشکسته کمونیستی دارد نئولیبرال نامید؟
لیبرالیسم یعنی آزادی های مدنی، یعنی احترام به فردیت آدمها، یعنی جامعه باز، یعنی مشارکت فعال در تجارت جهانی، یعنی دولتِ کوچک. نئولیبرالیسم هم مبتنی بر همین اصول است اما کدامیک از این ویژگی ها را در ایران می بینید؟
#بیژن_اشتری
پ ن :
چپ هرگز راست نگفت !
><><><><><><><><><><><>
این روزها در مباحث سیاسی،اقتصادی و اجتماعی کلمه "نئولیبرال" تبدیل به یک ناسزا شده است. متفکران و اقتصاددانان چپگرا اصرار دارند که اقتصاد ایران نئو لیبرال است و از نظر ایشان نئو لیبرالیسم تجسم شرارت و رذالت در جهان معاصر است. در این مختصر فقط به این اشاره میکنم که اندیشه نئولیبرالیستی در اواخر دهه چهل میلادی از سوی اندیشمندانی مثل میزس، هایک، پوپر و فریدمن در مقابله با کمونیسم مطرح شد. تاکید آنها بر آزادی های مدنی،فردگرایی،جامعه باز و دولتِ کوچک بود. دقیقا همان خصوصیاتی که جامعه کمونیستی فاقد آنها بود. در دهه های گذشته بسیاری از کشورهای جهان اتفاقا با اجرای سیاست های نئولیبرالیستی توانسته اند از فقر گسترده نجات پیدا کنند،نمونه اش هندوستان یا حتی چین. با این حال اجرای این سیاست ها عوارضی هم داشته مثل افزایش نابرابری ها ،تخریب محیط زیست و غیره. اما اگر خوبی ها و بدی ها ی نئولیبرالیسم را بسنجید به نظرم کفه اولی سنگینتر است. اما در ایران چپ ها مدعی هستند اقتصاد جمهوری اسلامی نئولیبرال است.این یعنی اینکه در ایران امروز خصوصیات زیر در اقتصاد حاکم است:سرمایه داری رقابتی،حقوق مالکیت خصوصی قدرتمند،بازار آزاد،تجارت جهانی آزاد،دولت کوچک و کاهش تصدی گری دولت،و بخش خصوصیِ قوی. حالا انصافا کدامیک از این خصوصیات در اقتصاد ایران دیده میشود؟هشتاد و پنج درصد اقتصاد ایران دست دولت و حاکمیت است. دولت نه تنها کوچک نیست که یک دیوانسالاری عظیم است.حقوق مالکیت خصوصی هم در ایران به رسمیت شناخته نمیشود.اصلا ما با یک بحران امنیت حقوق مالکیت روبرو هستیم و در این سی چهل سال گذشته یک روند قهقرایی وحشتناک را در زمینه حقوق مالکیت تجربه کرده ایم.پژوهش هایی هست که نشان میدهد اقتصاد ایران مبتنی بر سه دوره مصادره ثروت ها ی بخش خصوصی است. بازار آزاد در ایران عملا وجود خارجی ندارد.کافی است به سیاست قیمت های دستوری نگاه کنید که هنوز رواج دارد.در ایران چیزی به اسم اقتصاد رقابتی وجود ندارد.اگر اقتصاد رقابتی بود این کارخانه های خودرو سازی کشور که سالهاست ضرر می دهند باید تعطیل میشدند اما به ضرب سوبسید و دخالت دولت کماکان ادامه حیات میدهند. دولت ایران زمانی که پول داشت سالی صد میلیارد دلار سوبسید می داد.چگونه میتوان چنین اقتصادی را که در واقع بیشترین شباهت را به اقتصادهای ورشکسته کمونیستی دارد نئولیبرال نامید؟
لیبرالیسم یعنی آزادی های مدنی، یعنی احترام به فردیت آدمها، یعنی جامعه باز، یعنی مشارکت فعال در تجارت جهانی، یعنی دولتِ کوچک. نئولیبرالیسم هم مبتنی بر همین اصول است اما کدامیک از این ویژگی ها را در ایران می بینید؟
#بیژن_اشتری
پ ن :
چپ هرگز راست نگفت !
