🖌خسته از غوغای شهرم، می‌روم تنها شوم
پیله‌ای در خود بسازم، فارغ از دنیا شوم

در گلویم نعره‌هایی خـفته اما ساکتـم
کس ندارد طاقتش هم صحبت صحرا شوم

#حمیدرضا_آب‌روان

🖌آمده‌ای تا که مرا یک شبه آواره کنی
با نِگَهت دل ببری، بند دلم پاره کنی

آمده‌ای تا که جهان پر شود از نورِ رُخَت
دست به دستم بدهی، درد مرا چاره کنی

#حمیدرضا_آب‌روان

🖌تو عاشق نبودی ببینی چگونه
که عاشق ز هجران چه زیبا بمیرد

نفس های او با تو جانی بگیرد
چو ماهی ز دوریِ دریا بمیرد

#حمیدرضا_آب‌روان

🖌بگذار تو را مست در آغوش بگیرم
جانا همه بر گردن من بارِ گناهت

آنجا که دلت از همه‌کس سخت‌گرفته است
جز شانه‌ی امنم که شود پشت و پناهت؟

#حمیدرضا_آب‌روان

🖌به تنهایی خود آهسته خو کردم
به دنبالت جهان را جستجو کردم

ندیدم جز غبار و بغض و نومیدی
به هر جایی که مشتاقانه رو کردم

#حمیدرضا_آب‌روان

هر چند که آزادم و دیگر قفسی نیست
پرواز، توان خواهد و در جان نفسی نیست

دیریست به آتش زده‌ام بال و پَرَم را
می‌سوزم و می‌میرم و فریادرسی نیست

#حمیدرضا_آب‌روان

🖌درخیابان راه رفتم،عطر تو پیچیده بود
آن زمان بر ردّ ِ پاهایت گلی روئیده بود

یادم آمد آن شبی که دست در دستان هم
راه می‌رفتیم و در دل نور تو تابیده بود

#حمیدرضا_آب‌روان