🔷️ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺩﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﭘﺎﺩﺷﺎهی پارلمانی🔷️
608 subscribers
18.7K photos
11.3K videos
321 files
25.9K links
سرنگونی جمهوری اﺷﻐﺎﻟﮕﺮ اسلامی و بازگشت به آیین ﺩﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ پادشاهی پارلمانی تنها راه رهایی نیا خاکمان ایران است

https://telegram.me/SDPadshahiparlemani1
Download Telegram
جشن #سده را باشکوه در سرتاسر ایران برگزار میکنیم
دیدار ما ۱۰ بهمن ماه در کوچه ها و خیابانها
پاینده ایران
تابنده فرهنگ پرشکوه ایران زمین
#سده
سه شنبه دهم بهمن ساعت 18 سرتاسر ایران.
=========================
آئین های جشن #سده
رستاخیز ما بازگشت به فرهنگ و هویت ماست.
با نافرمانی مدنی بسوی آزادی
تا رستاخیز نوروز زمانی نیست.
=================
قسمت هفتم:

سده از نگاه دولت و جامعه غیرزرتشتی
این جشن به یاد آورنده اهمیت نور، آتش و انرژی است. چنان‌که از کتاب‌ها و اسناد تاریخی برمی‌آید جشن سده جنبه دینی نداشته و تمام داستان‌های مربوط به آن غیردینی است و بیشتر جشنی کهن و ملی به شمار می‌آید و وارث حقیقی جشن سده نه تنها ایرانیان و آریایی‌ها بلکه میراثی است که به بسیاری از کشورهای همسایه ایران نیز راه یافت.
امروزه این جشن بین بسیاری از زرتشتیان ایران و خارج از ایران رواج گسترده دارد. صادق هدایت در سال‌های جوانی خود از جشن سده زرتشتیان کرمان دیدن و چنین گزارش می‌کند: «سده‌سوزی جشنی است که هنوز زرتشیتان کرمان به یادگار جمشید و آیین‌های ایران باستان می‌گیرند و برای این کار موقوفاتی در کرمان در نظر گرفته‌اند. پنجاه روز به نوروز خروارها بوته و هیزم درمنه در گبر محله باغچه بوداغ‌آباد گرد می‌آورند. جنب این باغچه خانه‌ای هست مسجد مانند و موبدان موبد از بزرگان شهر و حتی خارجی‌ها را دعوت شایانی می‌کنند. در این آیین نوشیدنی و شیرینی و میوه زیاد چیده می‌شود و اول غروب آفتاب دو نفر موبد دو لاله روشن می‌کنند و بوته‌ها را با آن آتش می‌زنند و سرود ویژه می‌خوانند هنگامی که آتش زبانه می‌کشد همهٔ میهمانان که بیش از چندین هزار نفر می‌شوند با فریادهای شادی دور آتش می‌گردند و این ترانه را می‌خوانند:
سد به سده، سی به گله پنجاه به نوروز
نوشیدنی می‌نوشند و میان هلهلهٔ شادی جشن تمام می‌شود»]
در بسیاری از نقاط مرکزی ایران مانند کرمان جشن سده یا سده سوزی در بین تمامی قشرها مردم کرمان از مسلمان (شیعه و سنی)، زرتشتی، مسیحی، یهودی و... به عنوان جشنی ملی رواج دارد.
آیین جشن سده
در کتاب نوروزنامه منسوب به خیام میخوانیم:
«هر سال تا به امروز جشن سده را پادشاهان نیک عهد در ایران و توران به جای می‌آورند، بعد از آن به امروز، زمان این جشن به دست فراموشی سپرده شد و فقط زرتشتیان که نگهبان سنن باستانی بوده و هستند این جشن باستانی را بر پا می‌داشتند.»
مرد آویج زیاری نخستین کس پس از اسلام بود که به سال ۳۲۳۳ هجری (صده دهم میلادی) این جشن را در اصفهان با شکوه فراوان برگزار کرد و گویا به همین دلیل پس از پایان مراسم در توطئه‌ای کشته شد. همچنین در زمان غزنویان این جشن دوباره رونق گرفت و عنصری شاعر نامدار ایران در یکی از جشن‌های سده در برابر امیر محمود غزنوی قصیده‌ای دربارهٔ سده خواند که آغاز آن این است:
سده جشن ملوک نامداراست زافریدون و از جم یادگار است
در ایران باستان و در میان زرتشتیان ایران، این جشن نزدیک غروب آفتاب، با آتش افروزی آغاز می‌شود و امروز هم با همان سنت کوه‌هایی از بوته و خارو هیزم در بیرون شهر فراهم شده، در حالی که موبدان لاله به دست اوستا زمزمه می‌کنند، بوته‌ها را روشن کرده و مردمی که در آن جا جمع شده‌اند نماز آتش نیایش خوانده، این مراسم به وسیلهٔ انجمن زرتشتیان کرمان سده هاست که بیرون از شهر انجام شده و همه مردم زن و مرد، زرتشتی و مسلمان، کلیمی در آن جا گرد آمده و در شادی شرکت می‌کنند در تهران این جشن بیست و پنج سال است که با شکوه وسیله سازمان فروهر در باغ (کوشک) ورجاوند برگزار می‌شود. در شیراز پنج سال این جشن به همت همسرم پریچهر (همسر دکتر فرهنگ مهر) و با یاری زرتشتیان، آرتشیان و مردم شیراز، برابر کعبه زرتشت، نزدیک تخت جمشید برگزار شد.
پاینده ایران.
رنسانس ایرانی
جشن #سده در دهم بهمن ماه

جشن سده جشن پيدايش آتش است. صد روز از پايان تابستان گذشته و يا صد شب و روز به نوروز مانده است و كهن بودن آن به پايه جشنهاي نوروز و مهرگان مي رسد. از نظر نجومي (طبيعي) نياكان ما در روزگاران بسيار كهن، سال را به دو پاره (فصل) بخش مي كردند. تابستان كه هفت ماه به درازا مي كشيد، در نخستين روز فروردين آغاز و در آخرين روز مهر پايان مي يافت. و زمستان كه از آغاز آبان شروع مي شد و تا پايان اسفند به طول مي انجاميد. جشن سده، سومين روز از آغاز زمستان و يا صد روز و شب به اول تابستان بود.
از نظر تاريخي اين جشن به هوشنگ شاه نسبت داده شده. حكيم فرزانه، استاد سخن، فردوسي در شاهنامه مي گويد:
يكي روز شاه جهان سوي كوه گذر كرد با چند كس همگروه
پديد آمد از دور چيزي دراز سيه رنگ و تيره تن و تيز تاز
دو چشم از بر سر چو دو چشمه خون ز دود دهانش جهان تيره گون
نگه كرد هوشنگ با هوش و سنگ گرفتش يكي سنگ و شد پيش جنگ
به زور كياني بيازيد دست جهانسوز مار از جهانجوي جست
برآمد به سنگ گران سنگ خرد هم آن و هم اين سنگ بشكست خرد
فروغي پديد آمد از هر دو سنگ دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
نشد مار كشته وليكن ز راز پديد آمد آتش از آن سنگ باز
هر آنكس كه بر سنگ آهن زدي ازو روشنايي پديد آمدي
جهاندار پيش جهان آفرين نيايش همي كرد و خواند آفرين
كه او را فروغي چنين هديه داد همين آتش آنگاه قبله نهاد
بگفتا فروغيست اين ايزدي پرستيد بايد اگر بخردي
شب آمد برافروخت آتش چو كوه همان شاه در گرد او با گروه
يكي جشن كرد آن شب و باده خورد سده نام آن جشن فرخنده كرد
ز هوشنگ ماند اين سده يادگار بسي باد چون او دگر شهريار
كز آباد كردن جهان شاد كرد جهاني به نيكي از او ياد كرد
پاینده ایران
رنسانس ایرانی
https://t.me/IIRCF/4723
Forwarded from پیوند نگار
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جشن #سده در #یزد_زیبا

دیروز۱۰بهمن۹۷


به امید برگزاری باشکوه جشن #سده در سراسر #ایران و ثبت جهانی جشن #سده در #یونسکو تا جهانیان برای دیدن این جشن به سوی ایران سرازیر شوند.

@DSSociety1