تئاتر رأس ساعت ۱۲:۱۵ شروع خواهد شد.

📌«روز پوشکین»
День Пушкина

• با حضورِ
غلامرضا امیرخانی
میرجلال‌الدین کزازی
آبتین گلکار
زهرا محمدی
علی‌اصغر محمدخانی
و
وادیم والریویچ دودا
دمیتری پاولوویچ ایوینسکی
دمیتری پطروویچ باک
آلکساندر سرگی‌یویچ آلیموف
یوگنی نیکالایویچ رزنیچنکو

• زمان: سه‌شنبه، ۲۰ خرداد ۱۴۰۴، از ساعت ۱۵ تا ۱۸
• محل برگزاری: کتابخانه ملی ایران

«بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران»
https://t.me/russkiymir

بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران با همکاری انجمن علمی زبان روسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

دورهٔ «آشنایی با زبان اسلاو کلیسایی»

⏰شنبه‌ها ساعت ۲۱، ده جلسه

🗓تاریخ شروع دوره: ۲۱ تیرماه ۱۴۰۴

🖋مدرس: بهمن بلوک‌نخجیری، دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی دانشگاه تهران

🌐جلسات به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

جهت ثبت نام به آیدی @Utrussian_team پیام دهید.

https://t.me/anjoman_ffll
https://t.me/russkiymir

بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران با همکاری انجمن علمی زبان روسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

دورهٔ «آشنایی با زبان‌های اسلاو»

⏰یکشنبه‌ها ساعت ۲۱، ده جلسه

🗓تاریخ شروع دوره: ۲۲ تیرماه ۱۴۰۴

🖋مدرس: بهمن بلوک‌نخجیری، دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی دانشگاه تهران

🌐جلسات به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

جهت ثبت نام به آیدی @Utrussian_team پیام دهید.

https://t.me/anjoman_ffll
https://t.me/russkiymir

بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران با همکاری انجمن علمی زبان روسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

دورهٔ «یادگیری تطبیقی زبان‌های اروپایی با زبان روسی»

⏰دوشنبه‌ها ساعت ۲۱، به مدت ده جلسه

🗓تاریخ شروع دوره: ۲۳ تیرماه ۱۴۰۴

🖋مدرس: بهمن بلوک‌نخجیری، دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی دانشگاه تهران

🌐جلسات به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

جهت ثبت نام به آیدی @Utrussian_team پیام دهید.

https://t.me/anjoman_ffll
https://t.me/russkiymir

بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران با همکاری انجمن علمی زبان روسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

دورهٔ «ادبیات سرخ و سفید»
در این دوره به آشنایی با ادبیات شوروی و مخالفان آن می‌پردازیم‌.

⏰چهارشنبه‌ها ساعت ۲۱، به مدت ده جلسه

🗓تاریخ شروع دوره: ۲۵ تیرماه ۱۴۰۴

🖋مدرس: بهمن بلوک‌نخجیری، دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی دانشگاه تهران

🌐جلسات به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

جهت ثبت نام به آیدی @Utrussian_team پیام دهید.

https://t.me/anjoman_ffll
https://t.me/russkiymir

بنیاد روسکی‌میر دانشگاه تهران با همکاری انجمن علمی زبان روسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

دورهٔ «زبان روسی و جهان مذهب»
در این دوره به ترجمه متون مذهبی ادیان مختلف می‌پردازیم‌.

⏰سه‌شنبه‌ها ساعت ۲۱، به مدت ده جلسه

🗓تاریخ شروع دوره: ۲۴ تیرماه ۱۴۰۴

🖋مدرس: بهمن بلوک‌نخجیری، دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی دانشگاه تهران

🌐جلسات به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

جهت ثبت نام به آیدی @Utrussian_team پیام دهید.

https://t.me/anjoman_ffll
https://t.me/russkiymir

همراهان گرامی

سلام

این کانال از این پس محلی است برای:

* اطلاع‌رسانی رویدادهای مربوط به زبان، ادبیات، تاریخ و فرهنگ روسیه

* درج یادداشت‌های شما درباره ادبیات و فرهنگ روسیه

* انتشار ترجمه‌های شما از اشعار، داستان‌های کوتاه و یادداشت‌های ادبی روسیه

* ارائه گزارش‌ پژوهش‌های ایرانشناسی در روسیه و روسیه‌شناسی در ایران

روس‌نامه چشم‌به‌راه دریافت مطالب شماست.

با احترام

زهرا محمدی

با سلام و احترام،

ضمن سپاس از کسانی که این کانال رو ایجاد کردند و اعضای کانال، یک شماره از نشریه خودم رو در اینجا به اشتراک می ذارم. شاید برای خوانندگان جالب باشه. تمامی مطالب ترجمه هستند.

برای دریافت شماره های دیگر نشریات می تونید به این آدرس مراجعه کنید:

Bal-pub.com

با تشکر
بهمن بلوک نخجیری

بنامش

دانشگاه خانه علم است یا امپراطوری قدرت؟

زهرا محمدی
عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات روسی دانشگاه تهران

دانشجویان عزیزی که پس از ورود به دانشگاه، دیوار آرزوهایتان فرو می‌ریزد و رسیدن به آرمانهایتان را از مسیر دانشگاه منتفی می‌دانید، باور کنید بسیاری از استادان دانشگاه نیز دچار همین ناامیدی از آینده دانشگاه می‌شوند.
ناامیدی معلم از خانه‌ی علم دلایل متعددی دارد که تلاش می‌کنم با تکیه بر تجربه شخصی و مثال‌های روشن، این دلایل را برشمارم.

1. آغاز راه
جذب اعضای هیأت علمی روند مشخصی دارد که با اعلام نیاز از سوی دانشگاه‌ها و فراخوان وزارت علوم و بارگذاری مدارک تحصیلی و سوابق پژوهشی توسط متقاضیان آغاز می‌شود. کمیته‌های تخصصی در دانشکده‌ها سطح توانایی علمی متقاضی را ارزیابی می‌کنند. و نمایش قدرت از همینجا آغاز می‌شود. از همین ابتدا اعلام می‌کنم که فرض می‌کنیم در بیشتر موارد ارزیابی‌ها، حرفه‌ای و عالمانه و بی‌غرض رخ می‌دهند. اما سخن من درباره همان اندک نمونه‌های تخطی است که انکارناپذیرند. از مواردی که کمیته‌های جذب نه پرونده علمی متقاضیان جذب، بلکه شخصِ متقاضی و نوع رابطه‌اش با کانون‌های قدرت (مدیران گروه، هیأت رئیسه دانشکده و دانشگاه و ...) را ملاک ارزیابی قرار می‌دهند و سرخوردگی متقاضیان شایسته‌ای که فقط اهل علم بوده‌اند و نه اهل ساختن روابط هدفمند به سود آینده‌ی شغلی خود، نتیجه مستقیم این مدل ارزیابی است. در بدو استخدامِ عضو هیأت علمی هیچ‌کس از او نمی‌پرسد چه برنامه‌ای برای دانشجویانش دارد؟ چطور می‌تواند نسل جوان را به آینده‌ی سرزمینش امیدوار نگه دارد؟ چطور می‌تواند نقشی داشته باشد در کاهش آمار مهاجرت نخبگان؟ چقدر خود را در برابر سرنوشت دانشجویانش و مشکلات اجتماعی آنها مسئول می‌داند؟ معلمی از نظر او یعنی چه؟ و چرا این راه دشوار را برگزیده‌ است؟ همه‌ می‌دانیم پرسشنامه‌ها و مصاحبه‌های پیش از جذب درباره چه هستند و در آنها چه می‌گذرد. از بازگو کردنشان در این یادداشت معذورم.



2. آموزش یا پژوهش؟
تاکید بجا و درست دانشگاه بر لزوم فعالیت‌های پژوهشی اساتید با این هدف بوده که کلاس‌های درس نیز همواره شاهد نتایج آخرین مطالعات استادان و ارائه دستاوردهای نوین پژوهشی هر رشته به دانشجویان باشند. آموزش بدون پژوهش و مطالعه مستمر، به روتینی کسالت‌بار و غیرمؤثر تبدیل خواهد شد. اما پژوهش و دستاوردهای حقیقی آن با آنچه به عنوان فعالیت پژوهشی در دانشگاه از آن یاد می‌شود، فاصله زیادی دارد. تاکید بر کمیت، محدود بودن تعداد مجلاتی که واقعا از ارزش علمی بالایی برخوردار باشند، افتادن در دام نمایه‌های خاص که برای بسیاری از رشته‌ها هیچ معنایی ندارند (به‌ ویژه در علوم انسانی) و وابسته کردن ترفیع و ارتقاء اساتید به تعداد مقالات و کتاب‌ها، کارزار مقاله‌سازی و کتاب‌سازی بی‌شرمانه‌ای را در دانشگاه‌ها به راه انداخته که شرافت و شخصیت علمی آن دسته از استادان دانشگاه را نیز که همچنان به اخلاق معلمی پایبند مانده‌اند به بازی گرفته است. مقالات و کتابهایی که نه خوانده می‌شوند، نه مسأله‌ای از مسائل کشور را حل می‌کنند و نه واژه‌ای ماندگار و ارزشمند به جهان علم می‌افزایند. اما در عوض دست به کار تولید انبوه دانشیار و استاد تمام هستند. و در شگفتم از استاد تمامی که محتوای درسی‌اش همان جزوه تایپ شده با ماشین تحریر است که بیست سال پیش به دانشجویان ارائه می‌کرده و باورکردنی نیست کسی در ساحت پژوهش فرد نامداری باشد، اما کلاس‌ درس را شایسته‌ی بهره‌مندی از دستاوردهای پژوهش‌هایش نداند. از سوی دیگر استادانی هستند که کلاس‌هایشان پربارترین است و پیوسته در حال مطالعه و تلاش برای بهبود سطح آموزش در کلاس هستند، اما به دلیل کمبود تعداد مقاله و کتاب دچار رکود علمی دانسته می‌شوند. گویا از زمانی نامعلوم، علم در مقاله داشتن تجلی یافته است و دانشجویان توانمند دیگر نشانه و گواهی بر علم استادانشان نیستند.

3. معلم ماندن و شاگردپروری کردن
دانشگاه در ایران و به‌ویژه دانشگاه تهران نسلی از استادان را به خود دیده است که نیاز به نام‌بردن از ایشان نیست، اما ثمره‌ی شاگردپروری‌های همین نسل بوده که دانشگاه را تا امروز زنده و پویا نگه داشته است. نسلی که حتی اگر هم‌اندیش نبودند، اما ایمان به علم و باور به راستی، وجه مشترکشان بود و تصمیم‌گیری‌هایشان برای دانشگاه بر اساس همین باور شکل گرفته بود. تسویه‌‌حساب‌های شخصی خللی در کار دانشگاه و دانشجو ایجاد نمی‌کرد و حذف چهره‌هایی که به هر دلیلی مطلوبِ بر مسند‌نشستگان نبودند، به مرامی طبیعی تبدیل نشده بود. اما اینک در دانشگاه چه می‌گذرد؟ دلیل من برای نوشتن این یادداشت، یافتن پاسخی برای این پرسش است. واقعا در دانشگاه چه می‌گذرد؟

باور کردنی نیست که گاهی اینجا حرم علم نیست، بلکه امپراطوری قدرت است و هر که در این قلمرو وارد می‌شود، بخواهد یا نه، به جبهه‌ای منتسب خواهد شد. و در مرحله‌ی بعد عضو بی چون و چرای آن جبهه تلقی می‌شود. فریادهای برائت از چپ و راست هم بیفایده است و گویی بقای معلمی در گرو اعلام موضع در گروه/دانشکده/دانشگاه است.
مشاهده رفتارهای غیرعلمی در سطوح مختلف دانشگاه و تلاش‌های برخی چهره‌های شناخته شده‌ی دانشگاه (مثلا دکتر ع.س.) و هم‌اندیشانش برای حذف افراد، اصرار برخی اساتید نامدار برای نمره دادن به دانشجویی که عضو تشکلی بوده و در هفته هشتم ترم با رفتاری کاملا غیردانشجویی وارد کلاس شده است و بسیاری نمونه‌های دیگر.
به هر حال تاب‌آوریِ من بیش از انتظار و تلاش دوستانِ عزیز آن جبهه‌ای بود که مرا منتسب به ایشان نمی‌دانستند. تلاش کردم معلم باقی بمانم و اولویت نخست من دانشجویانی باشند که باید با دست پر از دانشگاه بیرون بروند. برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی، نگارش پایان‌نامه و رساله و دفاع از آن می‌تواند فرصت درخشانی باشد برای اتصال به جامعه و فضای کاری پس از دانشگاه. ترکیب استادان راهنما،‌ مشاور و داور – اگر به درستی و با نگاه علمی انتخاب شده باشند – می‌تواند کمک بزرگی به دانشجویانی باشد که قرار است شیوه‌های حل مسائل و یافتن پاسخ پرسش‌‌ها را بیاموزند. همواره تلاش کرده‌ام برای داوری پایان‌نامه دانشجویانم از استادانی استفاده کنم که صاحب‌نظران حقیقی رشته خود هستند. هیچ‌گاه نمره‌ای برای دانشجو پیشنهاد نداده‌ام و حق رأی مستقل داور را بسیار محترم شمرده‌ام. حتی خودم نیز در برخی جلسات دفاع بیشتر نقش داوری داشته‌ام تا راهنمایی! شاید این برخورد، برخی دانشجویانم را که شاهد 20 شدن همکلاسی‌هایشان بوده‌اند، مکدر کرده باشد. اما همه‌ی آنها از جلسه دفاع خود چیزی آموخته‌اند و توشه‌ای اندوخته‌اند.
یکی از دانشجویانم قرار بود در تاریخ 29 شهریور 1404 از پایان‌نامه خود دفاع کند. نیاز به داور خارجی با گرایش ادبیات روسی داشتیم که داستایفسکی و جهان گفتگوهای درونی قهرمانانش را به درستی درک کرده باشد تا بتواند پایان‌نامه‌ای را که پلی است میان ادبیات، فلسفه و روانشناسی، به درستی داوری کند.
به همین دلیل یکی از مترجمان، مدرسان و پژوهشگران برجسته ادبیات روسی را که من بی هیچ تردیدی درخشان‌ترین و برجسته‌ترین می‌دانمشان، به عنوان داور پایان‌نامه معرفی کردم. با توجه به اینکه ایشان از دو سال پیش دیگر عضو هیأت علمی دانشگاه نیستند، به سراغ کتابچه آیین‌نامه‌ها و شیوه‌نامه‌های آموزشی دوره‌های تحصیلی دانشگاه تهران رفتم و در صفحه 224 آن دیدم که خوشبختانه از داور غیر هیأت علمی متخصص در هر رشته می‌توان برای پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد بهره برد. به همین دلیل نام داور مورد نظر را به گروه پیشنهاد دادم و مراحل صدور نامه دفاع از پایان‌نامه در اتوماسیون اداری طی شد. اما دو روز اداری مانده به تاریخ دفاع، طی تماسی از سوی معاون محترم آموزشی دانشکده مطلع شدم که به فرموده معاون محترم آموزشی دانشگاه، قرار است از این به بعد تنها از داور عضو هیأت علمی استفاده شود. با توجه به اینکه در حال حاضر در تمام دانشگاه‌های سطح تهران (غیر از دانشگاه تهران) تنها یک نفر با تخصص ادبیات روسی به عنوان عضو هیأت علمی مشغول به کار هستند و ایشان نیز در سفر می‌باشند، نامه‌ای به معاون محترم آموزشی دانشگاه نوشتم و درخواست کردم اجازه دعوت از داور مورد نظرم صادر شود. دانشجو نیز با در دست داشتن پرینت نامه با مراجعه حضوری به معاون محترم آموزشی دانشگاه، دستور مربوطه را در آخرین ساعاتِ آخرین روز اداری پیش از دفاع دریافت کردند. اما با استناد به نظر ریاست دانشکده مبنی بر وجود تعداد زیادی متخصص ادبیات روسی در کشور، مجددا با داور پیشنهادی مخالفت شد. و البته که تا این لحظه نامه درخواست و استعلام من درباره معرفی داورهایی که از آنها یاد می‌شود و من از وجودشان بی‌خبرم، بی‌پاسخ مانده است. هر چه هست اطمینان دارم که نظر معاونت محترم آموزشی دانشگاه، همراهی با دانشجو بوده است و ایشان بر اساس خواسته‌ی دانشکده، اعلام مخالفت نموده‌اند.
شرح ماجرا را به این دلیل آورده‌ام که به عنوان معلمی که دانشجویش در آخرین روزهای فرصت دفاع از پایان‌نامه قرار دارد و تلاش کرده‌ام در چارچوب آیین‌نامه و با رعایت تمام مقررات آموزشی، داوری شایسته برای جلسه دفاع تعیین کنم، پاسخی برای دانشجو ندارم که علت واقعی این مخالفت چیست؟ آیا مسأله این نیست که چون من منتسب به گروهی نیستم که ناراستی پیشه کرده‌اند و اختیارات مدیریتیِ کوتاه‌مدتِ دانشگاه را با منازعات قدرت در قلمرو امپراطوری اشتباه گرفته‌اند، نباید آزادی عملِ قانونی و مشروع یک معلم را داشته باشم؟

خطاب من به مسئولان محترم وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و مسئولان محترم دانشگاه، همکاران گرامی‌ام و دانشجویان عزیز است.
از مسئولان محترم وزارت علوم می‌خواهم به دانشگاه‌ها تکلیف کنند که در چارچوب آیین‌نامه‌های موجود و مصوب و با
اولویت قرار دادنِ تسهیلِ شرایط آموزش و پژوهش برای استادان و دانشجویان عمل کنند.
از مسئولان محترم دانشگاه تهران انتظار دارم تمام اعضای هیأت علمی دانشگاه را یک خانواده بدانند و به واسطه اطلاعات یک‌سویه‌ای که دریافت می‌کنند، تصمیم‌گیری نفرمایند. تمام اعضای هیأت علمی باید فرصت گفتگوی مستقیم و رو در رو با تمام مسئولان دانشگاه را داشته باشند تا عدالت آموزشی و کاری برقرار شود.
از همکاران گرامی‌ام درخواست می‌کنم تسلیم تعیین تکلیف‌های بی‌منطق و بی‌قانون مدیران نشوند و اجازه ندهند منافع دانشجویان و منافع درازمدت دانشگاه، قربانیِ دوره‌های بسیار کوتاه و گذرای مدیریت برخی افراد شود.
و خطابم به دانشجویان عزیزم این است که من تا معلم هستم، به اخلاق معلمی پایبندم. برایتان شجاعت، صداقت، علم نافع و توان و امکانِ عمل به علمتان را آرزو می‌کنم. باور کنید راه در جهان یکی است و آن، راستی است!
زهرا محمدی
مهرماه 1404

دو سال پیش در متنی نوشتیم: «بعضی انسان‌ها را نمی‌توان توصیف کرد» و امروز می‌گوییم: بعضی انسان‌ها را نمی‌توان از یاد برد، چراکه ردِ حضورشان حتی در غیاب، بر جان‌ها باقی می‌ماند. نبودشان به فراموشی نمی‌انجامد، بلکه به دلتنگی مداومی بدل می‌شود؛ و بازگشتشان، نه تنها خبری خوش، بلکه جانی دوباره در رگ‌های امید است.

با خوشوقتی و افتخار اعلام می‌کنیم که دکتر آبتین گلکار، استاد گران‌قدر زبان و ادبیات روسی، پس از دو سال دوری، بار دیگر به جمع هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس پیوسته‌اند. حضور دوبارهٔ ایشان، بی‌تردید مایهٔ خرسندی دانشجویان و همکاران و فرصتی ارزشمند برای تداوم مسیر علمی و فرهنگی‌ای است که نقش ایشان در شکل‌گیری آن انکارناپذیر است.

بازگشت دکتر گلکار یادآور همان نکته‌ای است که از ایشان آموخته‌ایم:
دانش، انسانیت و صداقت، هر سه در کنار هم معنا پیدا می‌کنند.

همچنین از حمایت و همراهی ریاست و مسئولین محترم دانشگاه تربیت مدرس در فراهم کردن زمینهٔ این بازگشت صمیمانه سپاسگزاریم.

گروه و انجمن زبان روسی دانشگاه تربیت مدرس

گروه، انجمن علمی - دانشجویی زبان روسی و دفتر بنیاد "روسکی میر" در دانشگاه تربیت مدرس با مشارکت روس‌ساترودنیچستوا و انجمن ایرانی زبان و ادبیات روسی به مناسبت هفته پژوهش برگزار می‌کنند:

🔵چهارمین دورهٔ مسابقهٔ علمی-پژوهشی
پایان‌نامه در ۵ دقیقه

ویژهٔ دانشجویان و فارغ‌التحصیلان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تمام گرایش‌های زبان روسی

• با حضور خانم لیلیا پانکینا، نمایندهٔ روس‌ساترودنیچستوا در ایران

• همراه با اهدای جوایز به ۳ ارائه برتر


🗓​:سه‌شنبه، ۲۵ آذر

⏰️​: ساعت ۱۳:۰۰ - ۱۵:۰۰

​📍: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهٔ علوم انسانی، سالن میرحسنی

​شرکت برای عموم علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.

​مهلت ارسال آثار تا پایان روز جمعه ۲۱ آذر ۱۴۰۴

​چنانچه علاقه‌مند به شرکت در مسابقه هستید، برای ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آی‌دی زیر در تلگرام پیام دهید:
@russian_tmu

در این نشست نشان داستایفسکی به آقای دکتر گلکار اهدا خواهد شد.