🪴نا امید چرا؟
ما وسط اندوه و درد ایستاده‌ایم و بیشتر از هر بار دیگری زخمی و آسیب دیده‌ایم اما ناامید نه!
ما جنگجوهای خودساخته‌ای که از دردهامان سلاح ساختیم، هرقدر عمیق‌تر: تیزتر، برنده‌تر، کاری‌تر!
اشتباه می‌کنند که زخمی‌ترمان می‌کنند، اشتباه می‌کنند که نمک روی زخم‌هامان می‌پاشند، اشتباه می‌کنند که خنجر وسط اندوهمان می‌چرخانند! ما را که نور از دل رنج‌هامان می‌تابد، ما را که با دردها بزرگ‌تر و با آسیب‌های پیاپی، مصمم‌تر می‌شویم! ما را که از دل زخم‌ها بیرون جهیده و به آگاهی رسیده‌ایم!
ما را زمین می‌زنند که زمین‌گیر شویم، اما قوی‌تر از همیشه برمی‌خیزیم و می‌ایستیم!
حکایت ما حکایت درختی‌ست که در دل محرومیت بیابان روئیده و سخت‌ترین شرایط را دیده و در تاریک‌ترین و بی‌سرپناه‌ترین شب‌های کویر، دوام آورده و چه باکی دارد از باد و باران و سیاهی و تبر؟
نهایتش تبر می‌زنند و از ریشه جدا می‌مانیم و هزار جوانه از جای بریدگی‌مان بیرون می‌زند.
ما را هرچه بیشتر تبر بزنند، بیشتر تکثیر می‌شویم، این قانون جوانه‌هاست.
کدام جوانه، زمستان را که دید، از بهار و سبز شدن، دست می‌کشد؟

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
#اعتراضات

@Roshanfkrane

فریاد و خشم در سر ، اندوه و بغض در دل ، رنجی عظیم بر دوش ، اما پر از امیدیم ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

🌼 از یک جایی به بعد ما از خودمان بودن و مدارا دست کشیدیم و شبیه به خودتان شدیم،
چون مجبور بودیم!
درست مانند انسانی که ناخواسته با گرگ گلاویز شده و راه فراری نداشته و سعی داشته متمدنانه با او برخورد کند و پس از زخم‌ها و جراحت‌های پی در پی،
پی برده که این رفتار احمقانه‌ای‌ست.

احمقانه است انسانی رفتار کردن با جماعتی که جز تحمیل و تعصب و خشونت، حرفی برای گفتن ندارد!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

✨ ما مستحق زندگی بودیم، و زیستنی بدون هراس. مستحق آرامش، امید، هیجان، رفاه، عشق...
اما دائما درحال مقاومت بودیم، درحال دویدن برای به زوال نرسیدن و درحال جنگیدن برای فهمیدن. ما جنگجو متولد شده‌بودیم و فضای زیستنمان میدان مبارزه بود و حریف می‌طلبید و این ما بودیم که انتخاب می‌کردیم بجنگیم یا بایستیم و نگاه کنیم و بدون جنگیدن و دفاع کردن بمیریم.
خوب یا بد، جبر جغرافیا از ما انسان‌هایی مبارز ساخته‌بود‌. انسان‌هایی که در ساده‌ترین حالات زیستن هم گارد گرفته و آماده‌ی نبرد بودند.
جهان ایستاده ما را تشویق می‌کرد در حالی که ما میان اضطراب و هراسی در نوسان، به پیش می‌رفتیم و این ناعادلانه بود.
ناعادلانه بود که ما رنج‌هایی از سر گذرانده‌بودیم و با آسیب‌هایی دست به گریبان بودیم که برای مردمان سرزمین‌های دیگر، قابل تصور و ادراک نبود...
نا عادلانه بود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

☘ خوب می‌کنیم که سکوت نمی‌کنیم، خوب می‌کنیم که آگاهانه برای حق و حقوق‌مان می‌جنگیم، خوب می‌کنیم که از بردگی و برده‌وار زیستن سر باز می‌زنیم.

با وجود دردها و رنج‌های اجتناب‌ناپذیری که در این مدت به جانم سرريز شده، این‌روزها احساس خوشایندتری دارم. انگار تازه دارم نفس می‌کشم و تا پیش از این فقط سایه‌وار می‌زیستم، نه آن‌طور که دلم می‌خواسته و نه آن‌طور که حق داشته‌ام! انگار بغض سنگین و گلوگیری را عمیقا گریسته‌ام و خشم دیرینه‌ای را فریاد زده‌ام.
خوب که فکر می‌کنم دلم برای خودمان می‌سوزد که در یکی از ثروتمندترین جغرافیای جهان، فقیرانه زیستیم و معصومانه و باتمام توان برای ساده‌ترین نیازها جنگیدیم و عموما به آن‌ها نرسیدیم! ما حق داشتیم خوب زندگی کنیم و حق داشتیم به‌ قدر تلاش و عمر و درایتی که به خرج داده‌ایم، سهم‌مان از خوشبختی را دریافت کنیم نه اینکه سهم‌مان از جهان دویدن باشد و به هیچ نقطه‌ی امنی نرسیدن و مدام درگیر هراس و تحقیر و اضطراب بودن!
ما حق داشتیم اعتراض کنیم به اینکه آینده‌مان در دست کسانی‌ست که ابدا دلسوز ما نیستند و مطلقا به بقای خود فکر می‌کنند. ما حق داشتیم اعتراض کنیم به تحمیل‌ها و رنج‌ها و اجبارها.
احساس می‌کنم زنجیرهای کهنه و زنگار گرفته‌ای را از پای جانمان باز کرده‌ایم و دهان‌بندها و چشم‌بندها را برداشته‌ایم و با چشمانی باز و ذهنی باصلابت و آگاه داریم تمام آنچه نباید باشد را جسورانه فریاد می‌زنیم.
اینجا خانه‌ی ماست و کسی حق ندارد ما را در آن محدود و رنجور و سر به زیر بخواهد! ما فارس و ترک و لر و عرب و کرد و بلوچ و شمالی و جنوبی و شرقی و غربی، همه ایرانیم و باهمیم و برای هم... و اگر دادخواهی و عدالت‌طلبی عصیان است، بی‌نهایت سرکشیم و عصیان‌گر!

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
#اعتراضات #اجتماعی

@Roshanfkrane

🌼 ما چه می‌خواستیم جز ماندن و تلاش کردن و به مقصود رسیدن؟
ما چه می‌خواستیم جز از بیان حقیقت نهراسیدن و در آغوش عدالت زیستن و دلایل محکمی برای شادمانی داشتن و دائما نَگریستن؟
ما چه می‌خواستیم جز فرصتی برای عاشقی داشتن و دوست داشتن و خواستن و توان و انگیزه‌ای برای نگاه داشتن؟!
ما چرا هرآنچه خواستیم را نداشتیم و هرآنچه داشتیم را نخواستیم؟
ما چه می‌خواستیم که هرچه خواستیم نبود و هرچه دوست داشتیم نشد و چه کرده‌بودیم که محکوم به پذیرش شرایط و آدم‌هایی شدیم که آن‌ها را نمی‌خواستیم؟؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

کانال روشنفکران
من زنی را می‌شناسم که هیچ‌گاه در انتظار ظهور دستی برای برآوردن آرزوهاش نماند، خودش بلند شد، یک‌تنه ایستاد و برای آرزوهای خودش آستین بالا زد و ذره ذره موفق شد.
من زنی را می‌شناسم که هم ظریف بود، هم محکم، هم تکیه‌گاه بود، هم تکیه زدن به شانه‌های مردانه‌ای را دوست داشت. هم گریه می‌کرد، هم می‌‌خندید، هم دوست داشت، هم دوست‌داشتنی بود.
من زنی را می‌شناسم که هم کودکانه شیطنت می‌کرد، هم بالغانه مدیریت. هم سربه‌زیر بود، هم جسور. هم عاشق بود، هم فارغ.
من زنی را می‌شناسم که آرام بود و آرامش را به‌قدر دایره‌ی تأثیر خودش تکثیر می‌کرد. زنی که زیباترین بود، هم درونی و هم بیرونی و متناسب با شرایط، درست‌ترین حرف‌‌ها را می‌زد و اصیل‌ترین رفتارها را داشت.
من زنی را می‌شناسم که مستقلانه می‌زیست و مستقلانه اقدام می‌کرد، که کمک می‌گرفت اما همیشه اول و آخر، روی توانمندی‌های خودش حساب می‌کرد. که سنگفرش‌های یک خیابان معمولی با خیابان‌های پاریس براش فرقی نمی‌کرد و حال دلش با تابش آفتاب و تماشای گیاه و پرنده‌ها و کتاب‌ها و موسیقی خوب می‌شد. که برای حال خوب خودش می‌جنگید و لایه‌های زمخت عادت و روزمرگی را کنار می‌زد و از لابلای جزئیات ساده و دست و پاگیر حیات، دلپذیرترین دلخوشی‌ها را برای خودش بیرون می‌کشید و عمیقا ذوق می‌کرد.
من زنی را می‌شناسم که حضورش حال جهان را بهتر می‌کرد. که عمیق بود و وسیع بود و با گیاهان و با آسمان و با اقیانوس‌های آرام و در نوسان، نسبت داشت.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

#اجتماعی #بانوان

@Roshanfkrane

نگاه به حالایمان نکن!
ماهم خوب می‌شویم،
باران می‌بارد و با حالی خوش، زیر باران قدم می‌زنیم و می‌رقصیم..
.هرچند که کمی خسته‌ایم و حالمان خوب نیست،
ولی هنوز هم می‌شود لابه‌لای تمام دلهره‌ها به صدای باران و قل قل سماور گوش داد و آرام شد. می‌شود به صلابت ساقه‌های گیاه نگاه کرد و استحکام گرفت.

نگاه به حالایمان نکن عزیز!
قرار نیست همیشه از پشت شیشه باران را تماشا کنیم و در نهایت اندوه، به خیابان‌های تاریک و مه گرفته زل بزنیم.
قرار است خوشی زیر پوست ما هم بلغزد و صدای لبخندهامان گوش‌های خیسِ خیابان را پر کند.

قرار است رد شویم از این درد، قرار است رو به راه شویم.
.
#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

🌼حق بدهیم !
یک وقت هایی آدم ها حوصله ی خودشان را هم ندارند .
نباید توقعی داشت ،
وگرنه دیوارِ حرمت ها فرو می ریزد ...
کاری به کارِ بی حوصلگیِ آدم ها نداشته باشیم ،
بابتِ حالِ بدشان توضیح نخواهیم ...
هر آدمی حق دارد گاهی از قوی بودن انصراف دهد و خلوتی بی واسطه بخواهد ،
جایی که خبری از هیاهویِ هیچ کس نباشد ،
جایی که در سکوت و تنهایی بنشیند و خودش را پیدا کند !
صبرِ آدم ها که لبریز شد ؛
نسبت به همه چیز ، بی حس می شوند ،
دنبالِ غارِ ساکتِ تنهاییِشان می گردند ...
آدم است دیگر !
یک وقت هایی کم می آورد ...
کم آوردنِ آدم ها را جدی بگیریم ،
درک کنیم ،
دورتر بایستیم ،
گاهی همین به حالِ خود رها کردن ؛
همین سکوت و حق دادن ؛
بهترین حالتِ دوست داشتن است ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

🌺 یک سری خستگی‌ها اما مقدس‌اند،
یک سری دغدغه‌ها، رنج‌ها، بیدار ماندن‌ها...
یک سری تفریح نکردن‌ها و از قافله‌ی فراغت و دلخوشی، عقب ماندن‌ها...
وسط یک‌سری دویدن‌ها و سخت تلاش کردن‌ها، به خودت می‌آیی و می‌بینی؛
اگر آسوده بودی و اگر دلیلی برای ادامه دادن و تلاش کردن نداشتی حالت خوب نبود و چه خوب که در مسیری و داری برای هدفی می‌جنگی و به شوق رسیدن به قله‌ای، پیچ و تاب و سختیِ مسیر را به جان می‌خری، چه خوب که پویا مانده‌ای و راکد نیستی!
یک سری خستگی‌ها مقدس‌اند و یک سری آدم‌ها ساخته شده‌اند برای اینکه دائما در حال تلاش و ارتقای جهانشان باشند و حصار مرداب‌ها را بشکنند.
که چشمه باشند و بجوشند و رودخانه باشند و بخروشند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

@Roshanfkrane

چه اشکالی دارد گاهی اعتراف کنیم که کم آورده ایم ؟!
که حالمان خوب نیست !
از درد هایمان حرف بزنیم و زخم هایمان را پنهان نکنیم !
مشورت کنیم و دنبالِ التیام باشیم !
سدهایِ بزرگ ، یک دریچه ی تخلیه ی اضطراری دارند ،
هر زمان ، فشارِ داخلِ سد زیاد شد ، یا درصدِ گِل و لایِ آب ، بالا رفت ؛ دریچه ی خروجِ اضطراری را باز می کنند تا با تخلیه ی موادِ زائد ، سد ، دوباره زلال و آرام شود .
آدم ها هم نیاز دارند گاهی ، جایی از مسیرِ زندگیِ شان توقف کنند ، درد و فشارِ روانشان را بیرون بریزند و به آرامش برسند .
انکار ، انسان را ضعیف تر ، و روح و روان را ، زخمی تر می کند !
گاهی لازم است ضعف و غصه هایت را اِقرار کنی ،
به آرامش برسی و ، مصمم تر از همیشه ، مسیرِ خوشبختی ات را با خیالِ راحت و آسوده ، طی کنی .
برایِ قوی ماندن ، لازم است گاهی هم ضعیف باشی !
یادت نرود ؛
پذیرش و ابرازِ درد ، تو را قوی تر می کند !

#نرگس_صرافیان_طوفان‌


@Roshanfkrane

🌱 دردناک‌ترین خداحافظی جهان را از زنی دیدم که پس از سال‌ها مدارا با مردی، خیانت دیده‌بود و بدون هیچ‌گونه مشاجره‌ای فقط یک تکه کاغذ از خودش به یادگار گذاشته‌بود با این مضمون:

غمگینم از اعتمادی که به تو داشتم!
مهری که به پای تو ریختم و عمری که به پای تو گذاشتم!

و من مردی را دیدم که در تمام خیابان‌ها دیوانه‌وار به دنبال زنی می‌گشت و پیدایش نمی‌کرد.
می‌خواست همه چیز را جبران کند اما مگر می‌شد؟!
بَم را زلزله فرو ریخت و هرگز چیزی شبیه به قبل نشد!
با هرچه ترمیم و با هرچه تلاش! یک چیزهایی اگر فرو ریخت، فاتحه‌ی همه چیز را باید خواند.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@Roshanfkrane

🌺 ای کاش که تمام آدم‌ها حالشان خوب باشد، از پیر گرفته تا جوان، زن یا مرد، بچه یا بزرگسال، تمام آدم‌ها...
کاش حتی در کوتاه‌ترین معاشرت‌ها و حتی رهگذرهای ناشناس خیابان، هیچ‌کس را به بن‌بست‌رسیده و غمگین نبینیم! کاش همه‌ی آدم‌ها دلخوشی داشته‌باشند و دلگرمی داشته‌باشند و گرفتار نباشند و مشکلاتشان خیلی زود حل شود‌. کاش گره‌ای اگر به دستمان باز می‌شود، باز کنیم و باری اگر به دست ما از شانه‌ای برداشته‌می‌شود، برداریم و اشکی اگر به واسطه‌ی ما لبخند می‌شود، دریغ نکنیم!
کاش همه‌ی آدم‌ها حالشان خوب باشد و با هر معاشرت، از تماشای برق اشتیاقِ نشسته در چشم‌ها، به زیستن امیدوار شویم...
کاش فقط لبخند باشد و آسودگی باشد و آرامش باشد و لحظات بی‌دلهره و مساعدی برای عشق ورزیدن...
کاش نگرانی و اندوه، راه رسیدن به دل‌ها را گم کند و خیابان پر باشد از مواجهه‌ی آدم‌های مهربان و خوشبخت و جهان پر باشد از حضور انسان‌هایی که زیستنی عزیز و غلیظ و عمیق را تجربه می‌کنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان
#حال_خوب #مهربانی


@Roshanfkrane

✍ما که جوانی نکردیم!
یعنی وقت و حوصله اش را نداشتیم.
ما سرمان شلوغ بود، خیلی شلوغ!
به قدری فکر و مشغله روی سرمان سنگینی می کرد, که درک درستی از سن و سال نداشتیم ...
ما حتی کودکی هم نکردیم
چشم باز کردیم و پیر بودیم ...
ما قربانیان بدترین برهه‌ی تاریخ بودیم.
نسل جوانی‌های بر باد رفته،
نسل بحران و بلا تکلیفی،
نسلی که بدون فریاد، در دل آتش زمانه سوخت.
ما کم سن و سال ترین سالمندان تاریخ بودیم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

✍میان جماعتی که فقط عقیده‌ی خود را محترم و آن‌را بی‌نیاز از تحول و منطق می‌دانند، دنبال #انسانیت و #شعور نگرد.
شعور و احترام، در جمجمه‌هایی‌ست که تعقل و تفکر به آن‌ها راه داشته‌باشد. نه آنی که سال‌هاست عقیده‌ای را بدون تغییر و ارتقا، در خود حبس کرده و نه راهی برای ورود و نه راهی برای خروج از آن باقی گذاشته.
راکد
مهر و موم
بسته.

#نرگس_صرافیان_طوفان
#اندیشه

@Roshanfkrane

💞 ولنتاین، سپندارمذگان، یا هر روز عشقِ دیگری و به هر فلسفه و فرهنگی؛ فرقی نمی کند!
بد نیست گاهی به هر بهانه‌ای یادمان بیفتد که "عشق" اتفاقی مقدس است.
بد نیست یادمان باشد که عزیزانمان فقط به دوست داشتن دلیِ ما نیاز ندارند،
باید ابراز کرد ...
باید با رفتاری، کلامی، لبخندی، هدیه یا شاخه گلی، دوست داشتنی بودنِ آدم‌ها را یادشان آورد،
که میزانِ هیچ علاقه و خواستنی، حدس زدنی و هیچ دوست داشتنی، ناگفتنی نیست.
دوست داشتن ها را باید گفت، قبل از آنکه دیر شود...
اگر کسی را دوست داری، همین امروز هرجور شده اثباتش کن.
کمک کن بوته‌ی بی پناه عشق نمیرد.
که بدونِ عشق؛ خیابان ها سرد و غمگین،
و آدم‌ها شبیهِ ربات می‌شوند.

#نرگس_صرافیان_طوفان
#مناسبت

@Roshanfkrane

👈 نوروز هم تمام شد ...
👈 یادمان باشد که امروز سه شنبه مورخ 1403/1/14 شروع روز کاری


▪️ما ماندیم و سالی جدید، سالی که
قرار گذاشته ایم سال خوبی باشد !
▪️سالی که به خودمان قول داده ایم خوب بسازیمش،
▪️حتی اگر زمین و زمانه بر ما سخت بگیرند .

▪️بیایید با هم عهد کنیم که امسال را به جز مهربانی و لبخند، چیزی برای دل‌های خسته‌ی هم نداشته باشیم .
▪️نسل ما، همدلی می‌خواهد،
▪️همراهی می‌خواهد ،
▪️ امید می‌خواهد .
▪️کمی همدل باشیم و برای دل و جان یکدیگر، نوید بخش اتفاقات خوب ...
▪️شاید دنیا دلش خواسته باز هم بر ما سخت بگیرد،
▪️این من و تو هستیم که نباید خودمان را از فرصتِ لبخند،
▪️از فرصت ساختن و کنار هم بودن محروم کنیم.
▪️این من و تو هستیم که نباید به بهانه ی تقدیر، زانوی سرد غم ها را بغل بگیریم.
▪️می‌توان ساده هم شاد بود،
حتی با یک گل،
▪️حتی با لبخند معصومانه‌ی یک کودک،
▪️حتی با شنیدنِ صدای نفس های عزیزانی که کنار مهربانی شان نفس می‌کشیم.
▪️بیایید برای شادی و سلامتی هم
▪️دعا کنیم،
▪️آرزو کنیم،
▪️کمک کنیم.
▪️شاید خدا دید ،
▪️ به انسانیت امیدوار شد؛
▪️و دستِ اتفاقات بد را گرفت و از سرزمین ما دورشان کرد.
▪️شاید دوباره مثل نیاکان‌مان خوشبخت شدیم.
▪️من ایمان دارم؛ اگر ما اراده کنیم، همه چیز درست خواهد شد،
▪️همه‌اش بستگی دارد به خودمان.
▪️من دارم چراغ ذهن و جان این مردم را می‌بینم که دانه دانه شب‌های سیاهمان را روشن می‌کند.
▪️ دل 💓 من هم روشن است ؛
👌امسال، سال خوبی خواهد بود ...


#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

✍هر بار که پدرم برنج جدیدی می خرید، مادرم پیمانه را کمتر از همیشه می گرفت .می گفت طریقه ی طبخِ برنج ها، با هم فرق دارد، همه شان یک جور، دم نمی کشند، نمی شود طبقِ یک اصل و برنامه، پیش رفت!

برای همین بود که بارِ اول، مقدارِ کمتری می پخت تا به قولی برایِ دفعاتِ بعدی پیمانه  "دستش بیاید"، یا اگر خراب می شد، اسراف نکرده باشد!

آدم ها هم دقیقا همینند. قبل از اعتماد و بذلِ محبت، آن ها را خوب بشناسید ،از تنهاییِ تان ، به هرکس و ناکس پناه نبرید!

نه هر آدمی لایقِ همنشینی است، نه می شود با تمامِ آدم ها، یک جور تا کرد!بعضی ها جنسشان از همان اولش خراب است و با هیچ اصل و منطقی اندازه ی باورهای شما قد نخواهند کشید...حواستان باشد ؛مبادا محبت و توجهِ خودتان را اسراف کنید!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

✍میان جماعتی که فقط عقیده‌ی خود را محترم و آن‌را بی‌نیاز از تحول و منطق می‌دانند، دنبال #انسانیت و #شعور نگرد.
شعور و احترام، در جمجمه‌هایی‌ست که تعقل و تفکر به آن‌ها راه داشته‌باشد. نه آنی که سال‌هاست عقیده‌ای را بدون تغییر و ارتقا، در خود حبس کرده و نه راهی برای ورود و نه راهی برای خروج از آن باقی گذاشته.
راکد
مهر و موم
بسته.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Roshanfkrane

🌱 هی به زندگی‌های ویران شده‌ی دیگران نگاه نکن و خیال نکن ماجرای بعیدی مسبب جدایی‌شان بوده و این پایان ناخوشایند را از دنیای خودت دور ندان.
تو هم اگر محبت نکنی و عشق ندهی و احترام نگیری محکومی به شکست! تو هم اگر بی‌توجه باشی به نیازها و احساسات شریک زندگی‌ات و او را نهالی سبز بدانی و در سایه و بدون آب نگهش داری، با این خیال که تا همیشه سبز می‌ماند، محکومی به نداشتن و از دست دادن! تو هم اگر به دست بیاوری و تلاشی برای نگه داشتن نکنی، محکومی به از دست دادن.
تو نمی‌توانی بی‌تفاوت ادامه بدهی و مهربانی نکنی و دست از تلاش کشیده‌باشی و در چنین شرایطی روی فهم و شعور فرد مقابلت حساب کنی و توقع داشته‌باشی همچنان دوام بیاورد و احساس نیاز نکند!
زندگی‌ها و آدم‌ها را اتفاق‌های عجیب و دور از ذهن از پا در نمی‌آورد! آدم‌ها که از محبت محروم بمانند و ‌در خفا رنج بکشند و احساس تنهایی و کمبود کنند، یا می‌لغزند، یا سرد می‌شوند، یا ناگهان دست می‌کشند از همه چیز و عطای رابطه را به لقای آن می‌بخشند.
نور که ندهی، گیاه تو قد می‌کشد و می‌چرخد و خودش را هر طور شده، تا نور می‌رساند.
آدم‌ها را اتفاق‌های عجیب از پا در نمی‌آورد! آدم‌ها را بی‌توجهی و عادی شدن است که از پا در می‌آورد.

#نرگس_صرافیان_طوفان
#اندیشه

@Roshanfkrane