پزشکِ تبریزی و ریاست‌جمهوری
✍️#اشکان_دانیالی
در زمانه‌ایی که بیش از گذشته چهره سیاسی اصلاح‌طلبان در جامعه مخدوش است.شورایِ نگهبان در اقدامی که اصلاح‌طلبان را بسیار خوشحال‌کرد، #مسعود_پزشکیان سومین کاندیدایِ منتخبِ جبهه اصلاحات بعد از جهانگیری و آخوندی را تایید صلاحیت کرد.
جالب آنجاست که صحبتی از تغییرِ موضعِ حاکمیت و حذفِ دو دولت‌مرد جوان و انقلابی دولتِ مرحوم رئیسی؛ بذرپاش و اسماعیلی وزیر پر‌حاشیه ارشاد با آن سوابق و تایید صلاحیتِ یکی از گزینه‌های جبهه اصلاحات نمی‌شود.
اما انگار حاکمیت قصد دارد با تغییر آرایش، خود را از کنجِ عدمِ‌مشروعیت سیاسی سالهایِ اخیر، وابستگی به تندروها و همچنین بحرانِ تحریمِ انتخابات با این تایید صلاحیت برهاند.
گویی با حمله به اسرائیل حاکمیت احساس اعتماد‌به‌نفس می‌کند و با توجه به اعتراضات داخلی در جنبش زن/زندگی/آزادی و ناامیدی بسیاری از فعالان از ساختارِ جمهوری‌اسلامی، با تایید صلاحیت پزشکیان و گرم‌شدنِ تنورِ انتخابات و حتی ریاست‌جمهوری او می‌تواند منتقدان داخلی حاکمیت و حتی خارج‌نشین‌ها را تا مدت‌ها سرگرمِ دولت‌داری و موضوعاتِ اجرایی کند. و شاید در افقی بعید اصلاحِ ریل سیاست‌ها آغاز شود!
اما همچنان پرسش‌هایی پابرجاست که #مسعود_پزشکیان می‌تواند تحریم‌کنندگان انتخابات را پایِ صندوق بکشاند و حیثیتِ سیاسی در حدِ ریاست‌جمهوری از خود نشان دهد؟
آیا پزشکیان در صورتِ ریاست‌جمهوری به سمتِ آزادی اقتصادی، آزادی زندانیان سیاسی، توقفِ سیاست‌های پرهزینه خارجی، آزادی پوشش و آزادی رسانه‌ها و اینترنت می‌رود؟ و یا چون گذشته ورود اصلاح‌طلبان به پاستور تنها می‌تواند شرایط را آرام آرام بدتر کند.
همانطور که می‌دانیم تصمیم‌گیری قطعی در مورد هیچ‌یک از سیاست‌هایٓ فوق با رئیس‌جمهور نیست!
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
در زمانه‌ایی که بیش از گذشته چهره سیاسی اصلاح‌طلبان در جامعه مخدوش است.شورایِ نگهبان در اقدامی که اصلاح‌طلبان را بسیار خوشحال‌کرد، #مسعود_پزشکیان سومین کاندیدایِ منتخبِ جبهه اصلاحات بعد از جهانگیری و آخوندی را تایید صلاحیت کرد.
جالب آنجاست که صحبتی از تغییرِ موضعِ حاکمیت و حذفِ دو دولت‌مرد جوان و انقلابی دولتِ مرحوم رئیسی؛ بذرپاش و اسماعیلی وزیر پر‌حاشیه ارشاد با آن سوابق و تایید صلاحیتِ یکی از گزینه‌های جبهه اصلاحات نمی‌شود.
اما انگار حاکمیت قصد دارد با تغییر آرایش، خود را از کنجِ عدمِ‌مشروعیت سیاسی سالهایِ اخیر، وابستگی به تندروها و همچنین بحرانِ تحریمِ انتخابات با این تایید صلاحیت برهاند.
گویی با حمله به اسرائیل حاکمیت احساس اعتماد‌به‌نفس می‌کند و با توجه به اعتراضات داخلی در جنبش زن/زندگی/آزادی و ناامیدی بسیاری از فعالان از ساختارِ جمهوری‌اسلامی، با تایید صلاحیت پزشکیان و گرم‌شدنِ تنورِ انتخابات و حتی ریاست‌جمهوری او می‌تواند منتقدان داخلی حاکمیت و حتی خارج‌نشین‌ها را تا مدت‌ها سرگرمِ دولت‌داری و موضوعاتِ اجرایی کند. و شاید در افقی بعید اصلاحِ ریل سیاست‌ها آغاز شود!
اما همچنان پرسش‌هایی پابرجاست که #مسعود_پزشکیان می‌تواند تحریم‌کنندگان انتخابات را پایِ صندوق بکشاند و حیثیتِ سیاسی در حدِ ریاست‌جمهوری از خود نشان دهد؟
آیا پزشکیان در صورتِ ریاست‌جمهوری به سمتِ آزادی اقتصادی، آزادی زندانیان سیاسی، توقفِ سیاست‌های پرهزینه خارجی، آزادی پوشش و آزادی رسانه‌ها و اینترنت می‌رود؟ و یا چون گذشته ورود اصلاح‌طلبان به پاستور تنها می‌تواند شرایط را آرام آرام بدتر کند.
همانطور که می‌دانیم تصمیم‌گیری قطعی در مورد هیچ‌یک از سیاست‌هایٓ فوق با رئیس‌جمهور نیست!
@Roshanfkrane
💢یک سخنرانی آتشین
✍️#اشکان_دانیالی
محمد‌جواد ظریف بار دیگر نشان داد تنها کارگزارِ جمهوری‌اسلامی است که برگ برنده انتخاباتی در جیب دارد که در زمان مناسب می‌تواند هر انتخاباتی در جمهوری‌اسلامی را برای مردم جدی و جدی‌تر کند. نطق آتشین او خطاب به اصول‌گرایانِ تندرو یخِ محافظه‌کاری پزشکیان و به طور‌کلی انتخابات را شکست تا بهتر و بیشتر به این موضوع پی ببریم که چرا سیاست‌مدارانی چون او که اینچنین بر موضوعات تسلط دارند توسط سوپر‌انقلابی‌ها از دایره حکمرانی خارج می‌شوند!
بسیاری از تحریم‌کنندگان انتخابات از همین چند ساعتِ پس از نطق او شاید احساس کنند قافیه را باخته‌اند. اما آنها باید بپذیرند که سیاست‌مداری چون او را ندارند که در ۷ دقیقه نطقی ارائه دهد که ارزشی‌ها را با خاک یکسان کند و گفتمان خود را به مهمترین موضوع فضایِ سیاسی مبدل کند.
هیچ‌کدام از سیاستمداران اپوزوسیون و حامیان تحریم انتخابات از ابتدایِ جنبش زن/زندگی/آزادی در طی یکسال که این جنبش در شهرهای بزرگ کشور نفس می‌کشید حتی در حد‌واندازه محمد جواد ظریف نه اعتماد‌به‌نفس داشتند و نه آگاهی و جسارت که اینچنین سخن بگویند و منطق خود را در اختیار ایرانیانِ خسته از سرکوب قرار‌دهند تا ایرانیان نیز به رهیافتی دیگر اهمیت دهند.
امروز مشخص است که اپوزوسیونِ خارج‌نشین در کوتاه‌مدت نه تنها نتوانست راهکاری جدی برای ایرانیان داخلِ کشور ارائه دهد بلکه آنها با چینش شورای نگهبان و فعال‌شدنِ اصلاح‌طلبان کم‌کم از صحنه معادلات سیاسی دور می‌شوند.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
محمد‌جواد ظریف بار دیگر نشان داد تنها کارگزارِ جمهوری‌اسلامی است که برگ برنده انتخاباتی در جیب دارد که در زمان مناسب می‌تواند هر انتخاباتی در جمهوری‌اسلامی را برای مردم جدی و جدی‌تر کند. نطق آتشین او خطاب به اصول‌گرایانِ تندرو یخِ محافظه‌کاری پزشکیان و به طور‌کلی انتخابات را شکست تا بهتر و بیشتر به این موضوع پی ببریم که چرا سیاست‌مدارانی چون او که اینچنین بر موضوعات تسلط دارند توسط سوپر‌انقلابی‌ها از دایره حکمرانی خارج می‌شوند!
بسیاری از تحریم‌کنندگان انتخابات از همین چند ساعتِ پس از نطق او شاید احساس کنند قافیه را باخته‌اند. اما آنها باید بپذیرند که سیاست‌مداری چون او را ندارند که در ۷ دقیقه نطقی ارائه دهد که ارزشی‌ها را با خاک یکسان کند و گفتمان خود را به مهمترین موضوع فضایِ سیاسی مبدل کند.
هیچ‌کدام از سیاستمداران اپوزوسیون و حامیان تحریم انتخابات از ابتدایِ جنبش زن/زندگی/آزادی در طی یکسال که این جنبش در شهرهای بزرگ کشور نفس می‌کشید حتی در حد‌واندازه محمد جواد ظریف نه اعتماد‌به‌نفس داشتند و نه آگاهی و جسارت که اینچنین سخن بگویند و منطق خود را در اختیار ایرانیانِ خسته از سرکوب قرار‌دهند تا ایرانیان نیز به رهیافتی دیگر اهمیت دهند.
امروز مشخص است که اپوزوسیونِ خارج‌نشین در کوتاه‌مدت نه تنها نتوانست راهکاری جدی برای ایرانیان داخلِ کشور ارائه دهد بلکه آنها با چینش شورای نگهبان و فعال‌شدنِ اصلاح‌طلبان کم‌کم از صحنه معادلات سیاسی دور می‌شوند.
@Roshanfkrane
فروپاشی/درون‌پاشیِ حاکمیت؛
نگاهی دیگر به انتخابات تیرماه
✍️#اشکان_دانیالی
مبارزات نامزدهای انتخابات آغاز شد و در واکنش به جوش‌‌وخروشِ اصلاح‌طلبان، تحریم‌کنندگان همه از فروپاشی یا درون‌پاشی تدریجی صحبت می‌کنند و یکی از مشهورترین قطعات نویسنده فقید روس؛ آلکساندر سولژنیتسین نقل می‌شود به این مضمون که نباید غرور‌و‌شخصیت خود را در برابر حاکمیتِ دروغ زیرِ پا بگذاریم.
در ابتدا باید پذیرفت که این انتقادی اخلاقی به حاکمیت است و از خشم و ایده‌آل‌هایِ ذهنی پدید می‌آید نه واقعیت در حال شُدن.
دقیقا همین درک‌و‌دریافتِ اخلاقی است که در موردِ حاکمیت جمهوری‌اسلامی باید کنار گذاشت. چرا که در پشت آن هیچ ایده و برنامه‌ایی نیست؛ تحریمِ انتخابات و انتظارِ منفعلانه برای فروپاشی!
نمی‌توان با حاکمیتی غیر‌اخلاقی با قهر‌و‌صلحی دائمی روبرو شد. او با اندک طرفدارانش و موشک‌هایش خشنود است و ما تا استقرار قوه‌قضاییه مستقل، مشروط شدنِ حاکمیت با قانون، رسیدن به وضعیتِ دموکراتیک و بازار آزاد فاصله‌ها داریم. تا فروپاشی این فاصله‌ها را با چه چیزی پُر‌می‌کنید؟
امروز شاید موسی‌غنی‌نژاد تنها روشنفکرِ برجسته‌ایی است که از فروپاشی حاکمیت دفاع نمی‌کند؛ ((همه ما اصرار داریم به سمت فروپاشی حرکت نکنیم، چرا که بسیار پرهزینه است و از این‌رو خلاف منافع و مصالح ملی است.))
اما چرا #موسی‌غنی‌نژاد اینگونه فروپاشیِ حاکمیت را ضرری به منافع ملی ما می‌داند؟
انتخابِ خاتمی و روحانی کم‌هزینه‌ترین انتخاب ملت ایران بود که راهی جز آن نداشتیم. انتخابِ بد‌وبدتری در کار نیست. صرفا آن انتخابات‌ها نشان داد با باز‌شدنِ یک دریچه مسالمت‌آمیز، ملت ایران به آن فرهنگِ دُگمِ حاکم نه‌ایی قاطع خواهد‌گفت و یک‌گام به سمت آزادی پیش‌می‌رود؛ در این میان اصلاح‌طلبان نمی‌توانند دیدگاه‌هایشان را با خواستِ حداقلی ملت هماهنگ نکنند بلکه چون پزشکیان ناچار‌اند مقابله با گشت‌هایِ ارشاد و رابطه با غرب را جزوِ سیاست‌های خویش قرار‌دهند.
ما در وضعیتی ایده‌آل نیستیم و همین آرایِ سلبی ملتِ ایران، انتخابات را در تاریخِ ایران معنا‌دار کرده؛ در انتخابات ۸۸،۷۶و۹۲ این شکافِ حاکمیت و اکثریت مردم است که در وضعیتِ انتخاباتی آنچنان گسترده می‌شود که ارزشهایِ شهر‌نشینان آرام‌آرام چون عرفِ زیست ایرانیان پدیدار می‌گردد. چاره دیگرِ ما اقداماتِ رادیکال است که هیچ‌یک از آحاد ملت حاضر نیست انقلابی خونین دیگری پدید‌آید.
ما باید بدانیم که حاکمیت با هیچ گزینه اخلاقی حکومت نمی‌کند. بد دانستن همه گزینه‌ها و نشان دادنِ راهِ خروج به حاکمیت نیز ممکن نیست!
از این روست که مهمترین اقتصاد‌دان ایرانی انتظارِ فروپاشی حاکمیت را به ضرر همه می‌داند. اما او رأی ندادن و تحریم را نیز نوعی انتخاب می‌داند که باید به آن احترام گذاشت؛ (( رای ندادن هم نوعی انتخاب است و سیاستمداران باید این انتخاب را به رسمیت بشناسند.)) امید است تحریم کنندگان نیز به رأی دهنده‌گان احترام بگذارند!
اما آیا نمی‌توانیم بدون قهر‌وآشتی و یا تایید‌وردِ حاکمیت بر اساس منافعِ خویش تنها از کارتی که رویِ میز نشسته حداکثرِ استفاده را ببریم؟
@Roshanfkrane
نگاهی دیگر به انتخابات تیرماه
✍️#اشکان_دانیالی
مبارزات نامزدهای انتخابات آغاز شد و در واکنش به جوش‌‌وخروشِ اصلاح‌طلبان، تحریم‌کنندگان همه از فروپاشی یا درون‌پاشی تدریجی صحبت می‌کنند و یکی از مشهورترین قطعات نویسنده فقید روس؛ آلکساندر سولژنیتسین نقل می‌شود به این مضمون که نباید غرور‌و‌شخصیت خود را در برابر حاکمیتِ دروغ زیرِ پا بگذاریم.
در ابتدا باید پذیرفت که این انتقادی اخلاقی به حاکمیت است و از خشم و ایده‌آل‌هایِ ذهنی پدید می‌آید نه واقعیت در حال شُدن.
دقیقا همین درک‌و‌دریافتِ اخلاقی است که در موردِ حاکمیت جمهوری‌اسلامی باید کنار گذاشت. چرا که در پشت آن هیچ ایده و برنامه‌ایی نیست؛ تحریمِ انتخابات و انتظارِ منفعلانه برای فروپاشی!
نمی‌توان با حاکمیتی غیر‌اخلاقی با قهر‌و‌صلحی دائمی روبرو شد. او با اندک طرفدارانش و موشک‌هایش خشنود است و ما تا استقرار قوه‌قضاییه مستقل، مشروط شدنِ حاکمیت با قانون، رسیدن به وضعیتِ دموکراتیک و بازار آزاد فاصله‌ها داریم. تا فروپاشی این فاصله‌ها را با چه چیزی پُر‌می‌کنید؟
امروز شاید موسی‌غنی‌نژاد تنها روشنفکرِ برجسته‌ایی است که از فروپاشی حاکمیت دفاع نمی‌کند؛ ((همه ما اصرار داریم به سمت فروپاشی حرکت نکنیم، چرا که بسیار پرهزینه است و از این‌رو خلاف منافع و مصالح ملی است.))
اما چرا #موسی‌غنی‌نژاد اینگونه فروپاشیِ حاکمیت را ضرری به منافع ملی ما می‌داند؟
انتخابِ خاتمی و روحانی کم‌هزینه‌ترین انتخاب ملت ایران بود که راهی جز آن نداشتیم. انتخابِ بد‌وبدتری در کار نیست. صرفا آن انتخابات‌ها نشان داد با باز‌شدنِ یک دریچه مسالمت‌آمیز، ملت ایران به آن فرهنگِ دُگمِ حاکم نه‌ایی قاطع خواهد‌گفت و یک‌گام به سمت آزادی پیش‌می‌رود؛ در این میان اصلاح‌طلبان نمی‌توانند دیدگاه‌هایشان را با خواستِ حداقلی ملت هماهنگ نکنند بلکه چون پزشکیان ناچار‌اند مقابله با گشت‌هایِ ارشاد و رابطه با غرب را جزوِ سیاست‌های خویش قرار‌دهند.
ما در وضعیتی ایده‌آل نیستیم و همین آرایِ سلبی ملتِ ایران، انتخابات را در تاریخِ ایران معنا‌دار کرده؛ در انتخابات ۸۸،۷۶و۹۲ این شکافِ حاکمیت و اکثریت مردم است که در وضعیتِ انتخاباتی آنچنان گسترده می‌شود که ارزشهایِ شهر‌نشینان آرام‌آرام چون عرفِ زیست ایرانیان پدیدار می‌گردد. چاره دیگرِ ما اقداماتِ رادیکال است که هیچ‌یک از آحاد ملت حاضر نیست انقلابی خونین دیگری پدید‌آید.
ما باید بدانیم که حاکمیت با هیچ گزینه اخلاقی حکومت نمی‌کند. بد دانستن همه گزینه‌ها و نشان دادنِ راهِ خروج به حاکمیت نیز ممکن نیست!
از این روست که مهمترین اقتصاد‌دان ایرانی انتظارِ فروپاشی حاکمیت را به ضرر همه می‌داند. اما او رأی ندادن و تحریم را نیز نوعی انتخاب می‌داند که باید به آن احترام گذاشت؛ (( رای ندادن هم نوعی انتخاب است و سیاستمداران باید این انتخاب را به رسمیت بشناسند.)) امید است تحریم کنندگان نیز به رأی دهنده‌گان احترام بگذارند!
اما آیا نمی‌توانیم بدون قهر‌وآشتی و یا تایید‌وردِ حاکمیت بر اساس منافعِ خویش تنها از کارتی که رویِ میز نشسته حداکثرِ استفاده را ببریم؟
@Roshanfkrane
امیدِ بیهوده؛ توهمِ خطرناک!
✍️#اشکان_دانیالی
محصول امید بستن به سراب، ناامیدی بیشتر است. ((مهدی‌محمودیان))
سیاست قبل از هر چیز مواجه‌ایی علمی-عُقلایی با جهانِ پیرامون است نه موضوعی مربوط به امید یا ناامیدی؛ شما با امکانات و محدودیت‌های غیر‌قابل انکار در این سرزمین مواجه‌اید که هر‌لحظه بیش از قبل شما را نا‌امید خواهد کرد، اما مجبوریم بر‌اساسِ آنها تصمیم بگیریم.
امیدواری به تحققِ ایده‌ال‌هایی چون دموکراسی و حقوق‌بشر در خاورمیانه بدونِ مواجهه با واقعیتِ مُتصلبِ ارزشهایِ انقلابی و جریانِ مسلطِ مدافعِ آن وهمی کودکانه است.
چه کسی فکر می‌کرد موشک‌بارانِ هواپیمایِ‌اکراینی و حوادثِ خونین آبانماه همراه با خروجِ ترامپ از برجام اتفاق بیفتد؟ یا چه کسی معجزه‌هزاره‌سوم را به عنوانِ ضدِ جنبشِ اصلاحات و جنبش‌سبز پیش‌بینی می‌کرد؟ و چه کسی آزادی‌خواهی رادیکال نسل Z و تغییر پارادایم‌های فرهنگی را پیش‌بینی می‌کرد!
هیچ‌کس از چرخشِ سیب‌ها در آسمانِ سیاستِ ایران و فرود‌شان در دست‌هایِ ما خبر ندارد! نکته آنجاست که ما فراموش می‌کنیم ممکن است سیب‌ها به دست‌های ما نیز بیفتد و برای همین در لحظه مناسب جز امید و ناامیدی چیزی در چنته نداریم.
در این صحنه امید بستن به اصلاح‌طلبان برای ایجاد تغییراتِ حداکثری نمونه بارزِ کج‌فهمی است. اصلاح‌طلبان تنها نیرویی‌اند که سرمایه‌شان بعد از تغییر جهتِ سیاسیِ گفتمان‌شان با خواست‌ومطالبات طبقات‌ِمتوسط هم‌پوشانی پیدا کرد؛ عُرف زیستِ خانواده‌هایِ ایرانیِ خواهانِ تحول به مراتب از اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار رشد‌یافته‌تر است. در صورتِ آزادی احزابِ سیاسی شاید اصلاح‌طلبان سرمایه سیاسی بسیار اندکی داشته باشند.
مهمتر از همه آنچه از نمودار‌هایِ رشدِ‌اقتصادی در ۴۵ سال اخیر می‌توان فهمید، جریان‌هایِ پوپولیست و افراطی مهمترین نیروهایِ قدرتمند در میدان‌هایِ سیاسی ایران‌اند که دوبار به تناوب تاریخی، توسعه اقتصادی ایران را به مُحاق بردند.
اصلاح‌طلبان تنها به عنوانِ جریانی عقل‌گرا‌تر شانسِ پاستور‌نشینی و بالابردن کیفیّتِ زیست ایرانیان را از سالِ ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ به شکلی رسمی و به عنوان دولت داشته‌اند. حالا که کارتِ آنها باز شده نباید با آن کارت بازی کرد! یا با ناامیدی از هر تجربه دیگری در استهلاکِ فزاینده همه‌چیزِ ایرانیان، آن کارت را باید به زباله‌دانِ تاریخ سپرد؟
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
محصول امید بستن به سراب، ناامیدی بیشتر است. ((مهدی‌محمودیان))
سیاست قبل از هر چیز مواجه‌ایی علمی-عُقلایی با جهانِ پیرامون است نه موضوعی مربوط به امید یا ناامیدی؛ شما با امکانات و محدودیت‌های غیر‌قابل انکار در این سرزمین مواجه‌اید که هر‌لحظه بیش از قبل شما را نا‌امید خواهد کرد، اما مجبوریم بر‌اساسِ آنها تصمیم بگیریم.
امیدواری به تحققِ ایده‌ال‌هایی چون دموکراسی و حقوق‌بشر در خاورمیانه بدونِ مواجهه با واقعیتِ مُتصلبِ ارزشهایِ انقلابی و جریانِ مسلطِ مدافعِ آن وهمی کودکانه است.
چه کسی فکر می‌کرد موشک‌بارانِ هواپیمایِ‌اکراینی و حوادثِ خونین آبانماه همراه با خروجِ ترامپ از برجام اتفاق بیفتد؟ یا چه کسی معجزه‌هزاره‌سوم را به عنوانِ ضدِ جنبشِ اصلاحات و جنبش‌سبز پیش‌بینی می‌کرد؟ و چه کسی آزادی‌خواهی رادیکال نسل Z و تغییر پارادایم‌های فرهنگی را پیش‌بینی می‌کرد!
هیچ‌کس از چرخشِ سیب‌ها در آسمانِ سیاستِ ایران و فرود‌شان در دست‌هایِ ما خبر ندارد! نکته آنجاست که ما فراموش می‌کنیم ممکن است سیب‌ها به دست‌های ما نیز بیفتد و برای همین در لحظه مناسب جز امید و ناامیدی چیزی در چنته نداریم.
در این صحنه امید بستن به اصلاح‌طلبان برای ایجاد تغییراتِ حداکثری نمونه بارزِ کج‌فهمی است. اصلاح‌طلبان تنها نیرویی‌اند که سرمایه‌شان بعد از تغییر جهتِ سیاسیِ گفتمان‌شان با خواست‌ومطالبات طبقات‌ِمتوسط هم‌پوشانی پیدا کرد؛ عُرف زیستِ خانواده‌هایِ ایرانیِ خواهانِ تحول به مراتب از اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار رشد‌یافته‌تر است. در صورتِ آزادی احزابِ سیاسی شاید اصلاح‌طلبان سرمایه سیاسی بسیار اندکی داشته باشند.
مهمتر از همه آنچه از نمودار‌هایِ رشدِ‌اقتصادی در ۴۵ سال اخیر می‌توان فهمید، جریان‌هایِ پوپولیست و افراطی مهمترین نیروهایِ قدرتمند در میدان‌هایِ سیاسی ایران‌اند که دوبار به تناوب تاریخی، توسعه اقتصادی ایران را به مُحاق بردند.
اصلاح‌طلبان تنها به عنوانِ جریانی عقل‌گرا‌تر شانسِ پاستور‌نشینی و بالابردن کیفیّتِ زیست ایرانیان را از سالِ ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ به شکلی رسمی و به عنوان دولت داشته‌اند. حالا که کارتِ آنها باز شده نباید با آن کارت بازی کرد! یا با ناامیدی از هر تجربه دیگری در استهلاکِ فزاینده همه‌چیزِ ایرانیان، آن کارت را باید به زباله‌دانِ تاریخ سپرد؟
@Roshanfkrane
مبارزه با هیولا
✍️#اشکان_دانیالی
نیچه فیلسوفِ آلمانی جمله عجیبی در کتاب فراسویِ خیر‌وشر دارد؛ آن‌کس که با هیولا می‌جنگد، باید مراقب باشد که خود بدل به هیولا نشود.
کسانی هستند که تمایل شدیدی به مبارزه با هیولا و هیولاها دارند و پس از مدتی چون هیتلر و یا استالین خود مبدل به هیولاهایی زشت‌تر و کریه‌تر از دشمنان‌شان می‌شوند.
اما به مانند #عادل_فروسی‌پور و یا #علی_دایی نخبگانی هستند که هیولا را می بینند و صبر‌واستقامت پیشه می‌کنند تا توهمات هیولا ته‌نشین شود و شخصیتِ متمدن آنها پاسخِ تاریخ و الگویی برای جوانانِ کشوری متمدن باشد. تا آنکه در دعوایی نا‌برابر با هیولایی غیر‌اخلاقی اعتماد‌واعتبارِ ارزشمندِ خود را فدا کنند و شهیدِ راه، لقب بگیرند.
شاید راه‌هایی که ما را به شکستِ هیولاوَشان می‌رساند در کوچه تنگِ صبر‌وبردباری و فرصت‌طلبی است نه در خشم و احساساتِ ضدِعقلانی.
اما مشکل آنجاست که همچنان بسیاری از نسل‌های گذشته همچنان دنبال هیولا در هر نقطه‌ایی می‌گردند و حتی به شما اجازه نمی‌دهند که فکر کنی شاید هیولا خوابیده و کاری با کارِ ما ندارد و حتی هیولا وجودِ خارجی ندارد! هر لحظه حس می‌کنند دیگران بی‌عرضه‌اند که هیولا زنده است، قدرت‌اش را انکار می‌کنند و به آرزوها پناه می‌برند. وقتی در آنها ریز می‌شویم می‌بینیم که آنها فقط در جایگاهِ هیولا نیستند بلکه خود نیز استعدادِ کافی را دارند.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
نیچه فیلسوفِ آلمانی جمله عجیبی در کتاب فراسویِ خیر‌وشر دارد؛ آن‌کس که با هیولا می‌جنگد، باید مراقب باشد که خود بدل به هیولا نشود.
کسانی هستند که تمایل شدیدی به مبارزه با هیولا و هیولاها دارند و پس از مدتی چون هیتلر و یا استالین خود مبدل به هیولاهایی زشت‌تر و کریه‌تر از دشمنان‌شان می‌شوند.
اما به مانند #عادل_فروسی‌پور و یا #علی_دایی نخبگانی هستند که هیولا را می بینند و صبر‌واستقامت پیشه می‌کنند تا توهمات هیولا ته‌نشین شود و شخصیتِ متمدن آنها پاسخِ تاریخ و الگویی برای جوانانِ کشوری متمدن باشد. تا آنکه در دعوایی نا‌برابر با هیولایی غیر‌اخلاقی اعتماد‌واعتبارِ ارزشمندِ خود را فدا کنند و شهیدِ راه، لقب بگیرند.
شاید راه‌هایی که ما را به شکستِ هیولاوَشان می‌رساند در کوچه تنگِ صبر‌وبردباری و فرصت‌طلبی است نه در خشم و احساساتِ ضدِعقلانی.
اما مشکل آنجاست که همچنان بسیاری از نسل‌های گذشته همچنان دنبال هیولا در هر نقطه‌ایی می‌گردند و حتی به شما اجازه نمی‌دهند که فکر کنی شاید هیولا خوابیده و کاری با کارِ ما ندارد و حتی هیولا وجودِ خارجی ندارد! هر لحظه حس می‌کنند دیگران بی‌عرضه‌اند که هیولا زنده است، قدرت‌اش را انکار می‌کنند و به آرزوها پناه می‌برند. وقتی در آنها ریز می‌شویم می‌بینیم که آنها فقط در جایگاهِ هیولا نیستند بلکه خود نیز استعدادِ کافی را دارند.
@Roshanfkrane
انتخابات در دور دوم
✍️#اشکان_دانیالی
انتخاباتِ ریاست‌جمهوری در فقدانِ آزادی‌هایِ فردی‌و‌اجتماعیِ جامعه ایرانی که بیش از یکسال‌ونیم از فریاد‌ها و اعتراضات‌شان در این زمینه در شهرهای مختلف ایران می‌گذرد همراه با تبلیغاتِ کوتاه‌مدتِ نامزدها برگزار شد و مطابقِ پیش‌بینی‌هایِ اکثریت ناظران، ۶۰ درصد از واجدانِ‌شرایط کشور از رأی به گزینه‌هایِ منتخبِ شورایِ نگهبان خودداری کردند.
مشخص است که اکثریتِ مطلقی از نسلِ Z به هیچ وجهی به خود اجازه نمی‌دهد که برگه‌های رأی را در درون صندوق بیندازند و تحریم گسترده آنها از رأی به گزینه اصلاح‌طلبان، باید پیامِ شفافی به گوش‌هایِ ناشنوای کهنسالانِ تصمیم‌ساز و سیاست‌پیشه برساند؛ همه می‌دانیم آینده در دستانِ آنهاست.
در این میان بسیاری از بانوانِ ایرانی که با حجاب‌الزامی زاویه گرفته‌اند به علت شرایطِ امنیتی حوزه‌هایِ رأی‌گیری در مورد حجاب، حتی پایِ خود را به حوزه‌هایِ رأی‌گیری نمی‌گذارند.
در این میان آرایِ بالایِ سعید جلیلی از ۴۰٪ آرای شهروندان که از کارتِ جبهه مقاومت و طرفداری از مستضعفانِ جهان استفاده می‌کند نمایان‌گرِ این است که همچنان مردمانی هستند که عمقِ فاجعه را نمی‌بینند و ممکن است در دور‌دومِ انتخابات با انتخابِ سعیدِ‌جلیلی، دوره دیگری از سقوطِ همه ارکانِ ملی در چاهِ تحریم‌های بین‌المللی آغاز شود.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
انتخاباتِ ریاست‌جمهوری در فقدانِ آزادی‌هایِ فردی‌و‌اجتماعیِ جامعه ایرانی که بیش از یکسال‌ونیم از فریاد‌ها و اعتراضات‌شان در این زمینه در شهرهای مختلف ایران می‌گذرد همراه با تبلیغاتِ کوتاه‌مدتِ نامزدها برگزار شد و مطابقِ پیش‌بینی‌هایِ اکثریت ناظران، ۶۰ درصد از واجدانِ‌شرایط کشور از رأی به گزینه‌هایِ منتخبِ شورایِ نگهبان خودداری کردند.
مشخص است که اکثریتِ مطلقی از نسلِ Z به هیچ وجهی به خود اجازه نمی‌دهد که برگه‌های رأی را در درون صندوق بیندازند و تحریم گسترده آنها از رأی به گزینه اصلاح‌طلبان، باید پیامِ شفافی به گوش‌هایِ ناشنوای کهنسالانِ تصمیم‌ساز و سیاست‌پیشه برساند؛ همه می‌دانیم آینده در دستانِ آنهاست.
در این میان بسیاری از بانوانِ ایرانی که با حجاب‌الزامی زاویه گرفته‌اند به علت شرایطِ امنیتی حوزه‌هایِ رأی‌گیری در مورد حجاب، حتی پایِ خود را به حوزه‌هایِ رأی‌گیری نمی‌گذارند.
در این میان آرایِ بالایِ سعید جلیلی از ۴۰٪ آرای شهروندان که از کارتِ جبهه مقاومت و طرفداری از مستضعفانِ جهان استفاده می‌کند نمایان‌گرِ این است که همچنان مردمانی هستند که عمقِ فاجعه را نمی‌بینند و ممکن است در دور‌دومِ انتخابات با انتخابِ سعیدِ‌جلیلی، دوره دیگری از سقوطِ همه ارکانِ ملی در چاهِ تحریم‌های بین‌المللی آغاز شود.
@Roshanfkrane
سوپر‌انقلابی کیست؟
✍️#اشکان_دانیالی
غرب‌زدگی، مفهومِ ضرب‌شده توسطِ جلال‌آل‌احمد که از سوسیالیستی دوآتشه به اسلامِ سیاسی رسید، نماد‌ودالِ مرکزی طیفِ سیاسی سوپر‌انقلابی‌ها برای فهمِ حضورِ آنهاست. گویی این عبارت همراه با تلاشِ ۶۰ ساله چپ‌ها برای شسشویِ مغزی ملتِ ایران بر پیشانی آنها با آن کاپشن‌هایِ بهاری و چهره زاهد‌مآبانه‌‌شان کاملاً نشسته است.
تو گویی بر پیشانی‌ها غرب‌ستیزی، و جنگ با مدرنیته‌اروپایی با تمامی مفاهیم حک شده‌است و راه را نمایان می‌کند. طیفِ تندرو آنها به درک‌ونظرِ اکثریتِ مردمانِ تحصیل‌کرده حتی باور ندارند و گویی مشروطیت و اصلاحاتِ متعاقبِ آن را نیز که در سایه‌اش به قدرتِ حکومتی رسیدند در سایه نظراتِ عامیانه ومهملاتِ متوهمانه، خباثبت انگلیس در ایران می‌دانند.
آنها غرب، شهر‌مدرن و سبکِ‌زندگی متصلِ به آزادی‌هایِ اروپایی، تجارتِ آزاد و قوانین عُرفی را تهاجمی همه‌جانبه به زندگی مؤمنانه خویش می‌پندارند و تمامِ ذهنیتشان نقش‌آفرینی در نقطه مقابل آمریکا-اسرائیل؛غرب خلاصه می‌شود و حضور امروز‌شان در پاستور با درگیری‌هایِ غرب‌وشرقِ عالم آرزویی از سُویدایِ جان است!
احساساتِ شدید آنها در موردِ توطئه مداومِ لیبرال‌ها، آنها را با چپ‌گرایان مُلحد در یک طیف قرار می‌دهد چرا که هردو قبل از شکل‌گیری نظامِ لیبرال دموکراسی در ایران، از استقرار سیاست‌های هاشمی، خاتمی و روحانی با برچسبِ نئولیبرال احساسِ بیزاری می‌کنند و چوب لای چرخ آنها می‌کنند و خود را در برابر تکنوکرات‌هایی چون ظریف، انقلابی/جهادی می‌دانند.
طیِ سال‌های گذشته هر بار که رشدِ اقتصادی ایران سقوط می‌کند و بن‌بست‌ها چون دیوارِچین ما را فرا‌می‌گیرد ردِپایِ آنها در صحنه سیاسی قدرتمند‌تر از هر جریانی است.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
غرب‌زدگی، مفهومِ ضرب‌شده توسطِ جلال‌آل‌احمد که از سوسیالیستی دوآتشه به اسلامِ سیاسی رسید، نماد‌ودالِ مرکزی طیفِ سیاسی سوپر‌انقلابی‌ها برای فهمِ حضورِ آنهاست. گویی این عبارت همراه با تلاشِ ۶۰ ساله چپ‌ها برای شسشویِ مغزی ملتِ ایران بر پیشانی آنها با آن کاپشن‌هایِ بهاری و چهره زاهد‌مآبانه‌‌شان کاملاً نشسته است.
تو گویی بر پیشانی‌ها غرب‌ستیزی، و جنگ با مدرنیته‌اروپایی با تمامی مفاهیم حک شده‌است و راه را نمایان می‌کند. طیفِ تندرو آنها به درک‌ونظرِ اکثریتِ مردمانِ تحصیل‌کرده حتی باور ندارند و گویی مشروطیت و اصلاحاتِ متعاقبِ آن را نیز که در سایه‌اش به قدرتِ حکومتی رسیدند در سایه نظراتِ عامیانه ومهملاتِ متوهمانه، خباثبت انگلیس در ایران می‌دانند.
آنها غرب، شهر‌مدرن و سبکِ‌زندگی متصلِ به آزادی‌هایِ اروپایی، تجارتِ آزاد و قوانین عُرفی را تهاجمی همه‌جانبه به زندگی مؤمنانه خویش می‌پندارند و تمامِ ذهنیتشان نقش‌آفرینی در نقطه مقابل آمریکا-اسرائیل؛غرب خلاصه می‌شود و حضور امروز‌شان در پاستور با درگیری‌هایِ غرب‌وشرقِ عالم آرزویی از سُویدایِ جان است!
احساساتِ شدید آنها در موردِ توطئه مداومِ لیبرال‌ها، آنها را با چپ‌گرایان مُلحد در یک طیف قرار می‌دهد چرا که هردو قبل از شکل‌گیری نظامِ لیبرال دموکراسی در ایران، از استقرار سیاست‌های هاشمی، خاتمی و روحانی با برچسبِ نئولیبرال احساسِ بیزاری می‌کنند و چوب لای چرخ آنها می‌کنند و خود را در برابر تکنوکرات‌هایی چون ظریف، انقلابی/جهادی می‌دانند.
طیِ سال‌های گذشته هر بار که رشدِ اقتصادی ایران سقوط می‌کند و بن‌بست‌ها چون دیوارِچین ما را فرا‌می‌گیرد ردِپایِ آنها در صحنه سیاسی قدرتمند‌تر از هر جریانی است.
@Roshanfkrane
شبهِعلم و توهماتِ‌نَنگین
✍️#اشکان_دانیالی
آخرین مناظره کاندیداها با جدال بر سرِ انواع‌واقسامِ بحران‌هایِ اقتصادی جاریِ کشور خاتمه یافت.
خشمِ تهاجمی جلیلی به روشنی ایده‌های او و سوپر‌انقلابی‌ها از دخالت مستقیم دولت در بازار، کشفِ‌قیمتِ ارز و ارائه ایده‌هایی بَسته در اقتصاد، بدون داد‌وستدِ صلح‌آمیز با قدرت‌هایِ بزرگِ اقتصادی را به خوبی روشن کرد.
در هیچ‌کجایِ جهان که میزانی عقلانیت حاکم باشد، حتی سوسیالیست‌ترین سیاستمداران اینگونه در مخالفت با بازارِ آزاد و تجارتِ‌جهانی در سال ۲۰۲۴ سخن نمی‌گویند! چرا که نشانه عقیده به شبهِعلم است که در قرنِ گذشته دمار از روزگار کشورهای سوسیالیستی درآورد! اما هنوز تمایزی بینِ علمِ اقتصاد و شبهِ علمِ ویرانگر در صحنه سیاسی ایران وجود ندارد!
تمامی ایده‌ها و سخنانِ جلیلی با اصولِ توسعه اقتصادی کشور‌ها و تجربه‌هایِ کشورهای پیشرفته در تضاد قرار دارد؛ مشخص‌است که این ایده‌هایِ متوهمانه باعث می‌شود کشوری بزرگ چون ایران با منابعی یگانه در جهان، در چنگ آنها به تورم‌و‌رکودِ اقتصادی چنین دردناکی برسد.
نکته مهم این است که او تنها نیست و ساختارِ حاکمیت و حتی عده‌ایی از مردم این ایده‌ها را می‌پذیرند و امیدوارند با شنا بر خلافِ جریانِ عقلانیتِ علمی، به دریایِ پیشرفت‌وتوسعه پایدار برسند!
اما برخلاف توهماتِ سوسیالیستی، تنها با رواجِ آزادی اقتصادی در پناهِ قوانین انسانی است که کشور‌ها توانِ خلقِ ثروتِ خود را توسعه می‌دهند و به رفاهِ پایدار می‌رسند.
بدون تجارتِ آزادِ جهانی و رواجِ قانونی آزادی‌هایِ مدنی در حاکمیتی ملی، تنها می‌توان ورشکستی وحشتناکِ اقتصادِ ایران را به تماشا نشست!
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
آخرین مناظره کاندیداها با جدال بر سرِ انواع‌واقسامِ بحران‌هایِ اقتصادی جاریِ کشور خاتمه یافت.
خشمِ تهاجمی جلیلی به روشنی ایده‌های او و سوپر‌انقلابی‌ها از دخالت مستقیم دولت در بازار، کشفِ‌قیمتِ ارز و ارائه ایده‌هایی بَسته در اقتصاد، بدون داد‌وستدِ صلح‌آمیز با قدرت‌هایِ بزرگِ اقتصادی را به خوبی روشن کرد.
در هیچ‌کجایِ جهان که میزانی عقلانیت حاکم باشد، حتی سوسیالیست‌ترین سیاستمداران اینگونه در مخالفت با بازارِ آزاد و تجارتِ‌جهانی در سال ۲۰۲۴ سخن نمی‌گویند! چرا که نشانه عقیده به شبهِعلم است که در قرنِ گذشته دمار از روزگار کشورهای سوسیالیستی درآورد! اما هنوز تمایزی بینِ علمِ اقتصاد و شبهِ علمِ ویرانگر در صحنه سیاسی ایران وجود ندارد!
تمامی ایده‌ها و سخنانِ جلیلی با اصولِ توسعه اقتصادی کشور‌ها و تجربه‌هایِ کشورهای پیشرفته در تضاد قرار دارد؛ مشخص‌است که این ایده‌هایِ متوهمانه باعث می‌شود کشوری بزرگ چون ایران با منابعی یگانه در جهان، در چنگ آنها به تورم‌و‌رکودِ اقتصادی چنین دردناکی برسد.
نکته مهم این است که او تنها نیست و ساختارِ حاکمیت و حتی عده‌ایی از مردم این ایده‌ها را می‌پذیرند و امیدوارند با شنا بر خلافِ جریانِ عقلانیتِ علمی، به دریایِ پیشرفت‌وتوسعه پایدار برسند!
اما برخلاف توهماتِ سوسیالیستی، تنها با رواجِ آزادی اقتصادی در پناهِ قوانین انسانی است که کشور‌ها توانِ خلقِ ثروتِ خود را توسعه می‌دهند و به رفاهِ پایدار می‌رسند.
بدون تجارتِ آزادِ جهانی و رواجِ قانونی آزادی‌هایِ مدنی در حاکمیتی ملی، تنها می‌توان ورشکستی وحشتناکِ اقتصادِ ایران را به تماشا نشست!
@Roshanfkrane
خودْ بَرتر‌پنداری از آن‌سویِ اقیانوس
✍️#اشکان_دانیالی
بسیاری از کسانی که خارج‌از ایران‌اند و خود را طرفدارانِ خانواده‌پهلوی می‌دانند و حتی نمی‌توان به آنها مشروطه‌خواه گفت-چون نه سازمان، حزب و یا مرجعِ فکری منسجمی ندارند- بدون هیچ سازماندهی یا ایده‌ایی برای مخالفت، کنارِ صندوق‌هایِ انتخابات ریاست‌جمهوری خارج از کشور به رأی دهندگان دشنام‌وناسزا می‌گفتند!
نکته اینجاست که ۴۵ سال برای سازماندهی، نظریه‌پردازی و فعالیتِ سیاسی برای آنها از دست‌رفته و تنها خشمی ویرانگر است که از سویِ طرفدارانِ خانواده پهلوی به ما می‌رسد . از دیگر‌سو از کجا معلوم در همین ریاست‌جمهوری پزشکیان اتفاقاتِ مهمی برای مردمانِ ایرانی رقم نخورد؛ رأی دادن در بسیاری از کشورهای استبدادی چون شیلیِ زمان پینوشه، باعثِ نابودی استبدادِ نظامی شد. در آنجا تحریم انتخابات با آنکه صندوق‌ها در دستان دولتی نظامی بود رواج نداشت و اتفاقا همین صندوق‌ها در کنار ائتلافِ گسترده شعباتِ اپوزوسیون کار را یکسره کرد.
جالب اینجاست که هیچ‌یک از فعالانِ اپوزوسیون با این رفتار طرفداران خود به ویژه در خارج از کشور مشکلی ندارند و اتفاقاً لُمپنیسم آنها و خشمِ بی‌حد‌وحصری که از قاب‌های ویدئوها منتقل می‌شود برای هیچ‌کس ضدِ ارزشهایِ سیاست‌ورزی نیست.
خانواده پهلوی خود را شخصیت‌هایی سیاسی با رویکردی لیبرال در نظر می‌گیرند اما در برابر اتفاقاتِ متفاوتِ صحنه سیاسی، طرفداران‌شان بیش‌از گذشته به افراط‌گرایان متعصب مبدل می‌شوند که فرسنگ‌ها با ارزشهایِ لیبرال فاصله دارند.
طرفداران خانواده‌پهلوی پیش‌از دیگران باید بدانند که مسؤلیتِ قانونی پاسداری از نظامِ مشروطه‌سلطنتی بر اساسِ نصِ‌صریح قانون به عهده خانواده پهلوی بود که به جایِ ماندن در برابر انقلابیون تصمیمِ دیگری گرفتند و در نبودِ فرمانده ۳۵ ساله ارتش، بزرگترین ژنرال‌هایِ ارتشِ شاهنشاهی کشور را بدستِ انقلابیون سِپردند.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
بسیاری از کسانی که خارج‌از ایران‌اند و خود را طرفدارانِ خانواده‌پهلوی می‌دانند و حتی نمی‌توان به آنها مشروطه‌خواه گفت-چون نه سازمان، حزب و یا مرجعِ فکری منسجمی ندارند- بدون هیچ سازماندهی یا ایده‌ایی برای مخالفت، کنارِ صندوق‌هایِ انتخابات ریاست‌جمهوری خارج از کشور به رأی دهندگان دشنام‌وناسزا می‌گفتند!
نکته اینجاست که ۴۵ سال برای سازماندهی، نظریه‌پردازی و فعالیتِ سیاسی برای آنها از دست‌رفته و تنها خشمی ویرانگر است که از سویِ طرفدارانِ خانواده پهلوی به ما می‌رسد . از دیگر‌سو از کجا معلوم در همین ریاست‌جمهوری پزشکیان اتفاقاتِ مهمی برای مردمانِ ایرانی رقم نخورد؛ رأی دادن در بسیاری از کشورهای استبدادی چون شیلیِ زمان پینوشه، باعثِ نابودی استبدادِ نظامی شد. در آنجا تحریم انتخابات با آنکه صندوق‌ها در دستان دولتی نظامی بود رواج نداشت و اتفاقا همین صندوق‌ها در کنار ائتلافِ گسترده شعباتِ اپوزوسیون کار را یکسره کرد.
جالب اینجاست که هیچ‌یک از فعالانِ اپوزوسیون با این رفتار طرفداران خود به ویژه در خارج از کشور مشکلی ندارند و اتفاقاً لُمپنیسم آنها و خشمِ بی‌حد‌وحصری که از قاب‌های ویدئوها منتقل می‌شود برای هیچ‌کس ضدِ ارزشهایِ سیاست‌ورزی نیست.
خانواده پهلوی خود را شخصیت‌هایی سیاسی با رویکردی لیبرال در نظر می‌گیرند اما در برابر اتفاقاتِ متفاوتِ صحنه سیاسی، طرفداران‌شان بیش‌از گذشته به افراط‌گرایان متعصب مبدل می‌شوند که فرسنگ‌ها با ارزشهایِ لیبرال فاصله دارند.
طرفداران خانواده‌پهلوی پیش‌از دیگران باید بدانند که مسؤلیتِ قانونی پاسداری از نظامِ مشروطه‌سلطنتی بر اساسِ نصِ‌صریح قانون به عهده خانواده پهلوی بود که به جایِ ماندن در برابر انقلابیون تصمیمِ دیگری گرفتند و در نبودِ فرمانده ۳۵ ساله ارتش، بزرگترین ژنرال‌هایِ ارتشِ شاهنشاهی کشور را بدستِ انقلابیون سِپردند.
@Roshanfkrane
گمشده‌ایی بنامِ قانون
✍️#اشکان_دانیالی
محسن‌برهانی در اوجِ جنبشِ زن/زندگی/آزادی یکی‌از حقوق‌دانانِ مسلط به فقه‌واصول بود که در مقابله با افراط‌گرایی در میان مردم دیده شد و از روزهایِ نخستینِ اعتراضاتِ خیابانی، حق تجمعاتِ مدنی ملٌت را بر اساسِ رئوسِ قانون‌اساسی جمهوری‌اسلامی بیان کرد و در برابرِ احکامِ اعدامِ جوانانِ معترض، چون محسن‌شکاری، با انتقادات‌شدیدی آن را برخلافِ فقه، قانون وعُرف می‌دانست. او تا روزِ دستگیری از مواضع خود عقب ننشست بلکه با حمایت از پزشکیان همراه با ظریف و آذری‌جهرمی یکی‌از سخنرانانِ تاثیر‌گذارِ کمپینِ تبلیغاتی اصلاح‌طلبان بود.
اما شاید دستگیری او پس از انتخابات خبر بدی برای تمامی فعالان باشد که دوباره تنظیمات‌ِ اولیه کارخانه براه افتد و یا شاید بیشتر به دلیل سخنان مهمی است که روز چهارشنبه هفته گذشته توسطِ محسن‌برهانی در قلبِ پایتخت ایراد شد؛ چهارشنبه شب، میتینگِ انتخاباتی پزشکیان در ورزشگاه حیدرنیا برگزار شد و بهترین سخنرانی یارانِ پزشکیان در موردِ اعتراضاتِ مَدنی زن/زندگی/آزادی که با دلایلِ قانونی و شورِ حاضران بیان شد سخنانِ محسن‌برهانی بود.
او رفتار حاکمیت که با خشونت، ساچمه‌و‌باتوم و امنیتی کردن زیست ایرانیان که در برابر اعتراضِ مدنی جوانان شکل گرفت را نمونه بارزِ بی‌قانونی دولت عنوان کرد؛ (( حاکمیت قانون یعنی هرکس کُشت و قانون‌شکنی کرد باید پاسخگو باشد. حاکمیت قانون یعنی یک اعتراض مدنی در قالب زن/زندگی/آزادی نباید به خشونت کشیده شود. حاکمیت قانون یعنی نه به اخراجِ اساتید و دانشجویان. حاکمیت قانون یعنی نه گفتن به تسلط اقلیت بر اکثریت. بدانید با قهر انتخاباتی، متوهمانْ توهمشان را بر ملک‌وملت تثبیت می‌کنند.بدانید با قهر در پستو‌ها قانون می‌نویسند و علناً اکثریت را تهدید‌و‌تحقیر می‌کنند.))
نکته آن است که گویی گمشده‌ایی که مستشارالدوله در ۱۴۶ سال پیش با ۲۰ سال سر‌وکله زدن با فقه‌واصول از یک‌سو و قوانین اساسی فرانسه و دول دیگر یافته بود و در رساله تاریخی یک کلمه آن را به ناصرالدین شاه اهدا کرد و آن شاهِ‌شهید دستور داد اینقدر کتاب را بر کله‌اش بکوبند تا پشیمان شود، اما مشیرالدوله پشیمان که نه ولی تا آخر‌عمر کور شد، همچنان قربانیانی می‌گیرد. ۱۴۶ سال از نگارشِ یک کلمه می‌گذرد اما همچنان گمشده ما پیدا نمی‌شود و کسانی که از قانون‌گرایی دفاع می‌کنند به زندان می‌افتند.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
محسن‌برهانی در اوجِ جنبشِ زن/زندگی/آزادی یکی‌از حقوق‌دانانِ مسلط به فقه‌واصول بود که در مقابله با افراط‌گرایی در میان مردم دیده شد و از روزهایِ نخستینِ اعتراضاتِ خیابانی، حق تجمعاتِ مدنی ملٌت را بر اساسِ رئوسِ قانون‌اساسی جمهوری‌اسلامی بیان کرد و در برابرِ احکامِ اعدامِ جوانانِ معترض، چون محسن‌شکاری، با انتقادات‌شدیدی آن را برخلافِ فقه، قانون وعُرف می‌دانست. او تا روزِ دستگیری از مواضع خود عقب ننشست بلکه با حمایت از پزشکیان همراه با ظریف و آذری‌جهرمی یکی‌از سخنرانانِ تاثیر‌گذارِ کمپینِ تبلیغاتی اصلاح‌طلبان بود.
اما شاید دستگیری او پس از انتخابات خبر بدی برای تمامی فعالان باشد که دوباره تنظیمات‌ِ اولیه کارخانه براه افتد و یا شاید بیشتر به دلیل سخنان مهمی است که روز چهارشنبه هفته گذشته توسطِ محسن‌برهانی در قلبِ پایتخت ایراد شد؛ چهارشنبه شب، میتینگِ انتخاباتی پزشکیان در ورزشگاه حیدرنیا برگزار شد و بهترین سخنرانی یارانِ پزشکیان در موردِ اعتراضاتِ مَدنی زن/زندگی/آزادی که با دلایلِ قانونی و شورِ حاضران بیان شد سخنانِ محسن‌برهانی بود.
او رفتار حاکمیت که با خشونت، ساچمه‌و‌باتوم و امنیتی کردن زیست ایرانیان که در برابر اعتراضِ مدنی جوانان شکل گرفت را نمونه بارزِ بی‌قانونی دولت عنوان کرد؛ (( حاکمیت قانون یعنی هرکس کُشت و قانون‌شکنی کرد باید پاسخگو باشد. حاکمیت قانون یعنی یک اعتراض مدنی در قالب زن/زندگی/آزادی نباید به خشونت کشیده شود. حاکمیت قانون یعنی نه به اخراجِ اساتید و دانشجویان. حاکمیت قانون یعنی نه گفتن به تسلط اقلیت بر اکثریت. بدانید با قهر انتخاباتی، متوهمانْ توهمشان را بر ملک‌وملت تثبیت می‌کنند.بدانید با قهر در پستو‌ها قانون می‌نویسند و علناً اکثریت را تهدید‌و‌تحقیر می‌کنند.))
نکته آن است که گویی گمشده‌ایی که مستشارالدوله در ۱۴۶ سال پیش با ۲۰ سال سر‌وکله زدن با فقه‌واصول از یک‌سو و قوانین اساسی فرانسه و دول دیگر یافته بود و در رساله تاریخی یک کلمه آن را به ناصرالدین شاه اهدا کرد و آن شاهِ‌شهید دستور داد اینقدر کتاب را بر کله‌اش بکوبند تا پشیمان شود، اما مشیرالدوله پشیمان که نه ولی تا آخر‌عمر کور شد، همچنان قربانیانی می‌گیرد. ۱۴۶ سال از نگارشِ یک کلمه می‌گذرد اما همچنان گمشده ما پیدا نمی‌شود و کسانی که از قانون‌گرایی دفاع می‌کنند به زندان می‌افتند.
@Roshanfkrane
کوبیدن آب در هاوَنگ
✍️#اشکان_دانیالی
یکی از پوششی‌ها در آخرین افاضاتْ قبل از پیروزی پزشکیان گفته بود؛ ((شعارهایی که درباره آزادی می‌دهند شعارهای نادرستی است؛ آنها آمده اند داشته‌های ملت را به تاراج بگذارند.))
در چند روز گذشته نیز هواداران کاندیدایِ شکست‌خورده با بدترینِ سخنان و زشت‌ترین کلمات نه‌تنها اصلاح‌طلبان، بلکه آزادی‌خواهیِ ملت را به زیرِ کمرها منتقل و اینگونه در مقابل پیروزی پزشکیان به استقبال شکست خویش می‌روند.
اما ایرانیان و آنها خوب می‌دانند که این موجِ بی‌امانِ آزادی‌خواهی ملتِ ایران باز‌نمی‌ایستد و راه خود را حتی از سوراخ‌هایِ تنگ‌ودژ‌هایِ مستحکمِ ایدئولوژیک پیدا خواهد‌کرد.
امروز چون خورشیدِ تابان مشخص است که افزایشِ ثروتِ غرب و دیگر کشور‌هایِ توسعه‌یافته با استعمار و دزدی منابع ملت‌های فقیر و جنگِ فرهنگی آنها با ابزارِ مفاهیمِ غربی نبوده بلکه اساس‌اش کُنشِ آزادِ‌فرد در پناهِ مالکیت‌خصوصی و استقرارِ بی‌طرفانه حقوقِ‌مدنی شهروندان بر پایه آزادی بشریت از هر شکلی از سلطه است که بیش‌از دو قرن در غرب شکوفایی‌اقتصادی و رفاه را رقم زده‌است.
مقابله آنها با آزادی، کوبیدنِ آب در هاوَنگ است و تنها کشتنِ زمانِ بیشتر برایِ شکست‌هایی سهمگین‌تر!
نسل‌های جوانِ ایران آنچنان مشام‌شان تیز شده که هر‌نوعی از سلطه را با زوایایِ مختلف انکار می‌کنند و به‌جای گفتمانِ ایدئولوژیک چشم‌هایشان را برای زندگیِ بهتر می‌گشایند.
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
یکی از پوششی‌ها در آخرین افاضاتْ قبل از پیروزی پزشکیان گفته بود؛ ((شعارهایی که درباره آزادی می‌دهند شعارهای نادرستی است؛ آنها آمده اند داشته‌های ملت را به تاراج بگذارند.))
در چند روز گذشته نیز هواداران کاندیدایِ شکست‌خورده با بدترینِ سخنان و زشت‌ترین کلمات نه‌تنها اصلاح‌طلبان، بلکه آزادی‌خواهیِ ملت را به زیرِ کمرها منتقل و اینگونه در مقابل پیروزی پزشکیان به استقبال شکست خویش می‌روند.
اما ایرانیان و آنها خوب می‌دانند که این موجِ بی‌امانِ آزادی‌خواهی ملتِ ایران باز‌نمی‌ایستد و راه خود را حتی از سوراخ‌هایِ تنگ‌ودژ‌هایِ مستحکمِ ایدئولوژیک پیدا خواهد‌کرد.
امروز چون خورشیدِ تابان مشخص است که افزایشِ ثروتِ غرب و دیگر کشور‌هایِ توسعه‌یافته با استعمار و دزدی منابع ملت‌های فقیر و جنگِ فرهنگی آنها با ابزارِ مفاهیمِ غربی نبوده بلکه اساس‌اش کُنشِ آزادِ‌فرد در پناهِ مالکیت‌خصوصی و استقرارِ بی‌طرفانه حقوقِ‌مدنی شهروندان بر پایه آزادی بشریت از هر شکلی از سلطه است که بیش‌از دو قرن در غرب شکوفایی‌اقتصادی و رفاه را رقم زده‌است.
مقابله آنها با آزادی، کوبیدنِ آب در هاوَنگ است و تنها کشتنِ زمانِ بیشتر برایِ شکست‌هایی سهمگین‌تر!
نسل‌های جوانِ ایران آنچنان مشام‌شان تیز شده که هر‌نوعی از سلطه را با زوایایِ مختلف انکار می‌کنند و به‌جای گفتمانِ ایدئولوژیک چشم‌هایشان را برای زندگیِ بهتر می‌گشایند.
@Roshanfkrane
شلیکِ پیروزی
✍️#اشکان_دانیالی
دونالد‌ترامپ کاندیدایِ جمهوری‌خواهان و رئیس‌جمهورِ جنجالی پیشین آمریکا، از سوءِ‌قصدِ پسری ۲۰ ساله در میتینگِ انتخاباتی‌اش نجات‌یافت و همین شلیک، محبوبیت او در میان آمریکایی‌ها و حتی جهانیان را در ساعاتِ‌گذشته به بالاترین سطح رساند.
اتفاقات عجیب و ترورهای موفق‌وناموفق در صحنه سیاسی آمریکا کم نبوده، ترورِ کِندی رئیس‌جمهورِ محبوبِ آمریکایی‌ها و سوءِ‌قصدِ ناموفق به جانِ رونالد‌ریگان از مشهورترینِ آنهاست که تا ماه‌ها صحنه سیاسی آمریکا‌وجهان را دستخوشِ تغییرات کرد و این ترور گویی شلیکِ پیروزی ترامپ است که دوباره دونالد‌ترامپ را به احتمالِ فراوان به کاخِ‌سفید خواهد رساند.
اما این ترورِ ناموفق را باید در صحنه سیاسی امروزِ ایالات متحده دید؛ موجِ غریبِ چپ‌گراییِ عوامانه دانشگاهیانِ ایالاتِ‌متحده، در کنارِ عدمِ کناره‌گیری جو‌بایدن رئیس‌جمهورِ کهنسال‌وفرتوتْ از کاندیداتوریِ حزبِِ دموکرات با توجه به درخواست‌هایِ مکرر دموکرات‌ها، احتمالِ پیروزی ترامپ در هفته‌هایِ گذشته را به بالاترین سطح خود رسانده‌بود اما این شلیک گویی بختِ بلندِ ترامپ را به بالاترین سطحِ خود پس‌از شکست از جو‌بایدن رساند و گویی مشکلاتِ حقوقی ترامپ را پاک کرد تا او چون مظلومی آرمان‌گرا تصویرِ رسانه‌ایی خود را تطهیر کد!
@Roshanfkrane
✍️#اشکان_دانیالی
دونالد‌ترامپ کاندیدایِ جمهوری‌خواهان و رئیس‌جمهورِ جنجالی پیشین آمریکا، از سوءِ‌قصدِ پسری ۲۰ ساله در میتینگِ انتخاباتی‌اش نجات‌یافت و همین شلیک، محبوبیت او در میان آمریکایی‌ها و حتی جهانیان را در ساعاتِ‌گذشته به بالاترین سطح رساند.
اتفاقات عجیب و ترورهای موفق‌وناموفق در صحنه سیاسی آمریکا کم نبوده، ترورِ کِندی رئیس‌جمهورِ محبوبِ آمریکایی‌ها و سوءِ‌قصدِ ناموفق به جانِ رونالد‌ریگان از مشهورترینِ آنهاست که تا ماه‌ها صحنه سیاسی آمریکا‌وجهان را دستخوشِ تغییرات کرد و این ترور گویی شلیکِ پیروزی ترامپ است که دوباره دونالد‌ترامپ را به احتمالِ فراوان به کاخِ‌سفید خواهد رساند.
اما این ترورِ ناموفق را باید در صحنه سیاسی امروزِ ایالات متحده دید؛ موجِ غریبِ چپ‌گراییِ عوامانه دانشگاهیانِ ایالاتِ‌متحده، در کنارِ عدمِ کناره‌گیری جو‌بایدن رئیس‌جمهورِ کهنسال‌وفرتوتْ از کاندیداتوریِ حزبِِ دموکرات با توجه به درخواست‌هایِ مکرر دموکرات‌ها، احتمالِ پیروزی ترامپ در هفته‌هایِ گذشته را به بالاترین سطح خود رسانده‌بود اما این شلیک گویی بختِ بلندِ ترامپ را به بالاترین سطحِ خود پس‌از شکست از جو‌بایدن رساند و گویی مشکلاتِ حقوقی ترامپ را پاک کرد تا او چون مظلومی آرمان‌گرا تصویرِ رسانه‌ایی خود را تطهیر کد!
@Roshanfkrane