#حافظ_غزل_۱۳

می‌دمد صبح و کِلّه بست سَحاب
الصَّبوح الصَّبوح یا اصحاب!

می‌چکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا اَحباب!

می‌وزد از چمن نسیم ِ بهشت
هان بنوشید دم‌به‌دم میِ ناب

تخت ِ زُمرُد زده‌ست گُل به چمن
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب

در ِ میخانه بسته‌اند دگر
اِفتَتِح یا مُفَتِّحَ الابواب!

لب و دندانت را حقوقِ نمک
هست بر جان و سینه‌های کباب

این چنین موسمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب

بر رخ ِ ساقی ِ پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده‌ی ناب

#غزل_حافظ_شماره 13

خوانش #سهیل_قاسمی
@Roshanfkrane