♦️((مشاهیر ایران))
🔹 #عبدالحسین_زرینکوب زاده (( ۲۷ اسفند ۱۳۰۱، بروجرد
فوت– ۲۴ شهریور، ۱۳۷۸ تهران ))
از تاریخ‌نگاران برجستهٔ ایران است و آثار معروفی در تاریخ ایران و نیز تاریخ اسلام دارد.
این آثار به دلیل بیان ادبی و حماسی تاریخ از آثار پرفروش در میان ایرانیان هستند.
آثار او همچنین به‌عنوان مرجع عمده در مطالعات تصوف و مولوی‌شناسی شناخته می‌شود.
#زرینکوب بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران، ادبیات فارسی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تدریس کرد.
در سال ۱۳۲۴، پس از آن‌که در امتحان ورودیِ «دانشکدهٔ علوم معقول و منقول» و «دانشکدهٔ ادبیات» حائز رتبهٔ اول شده بود، وارد رشتهٔ ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۲۷، دورهٔ لیسانس ادبیات فارسی را با رتبهٔ اول به پایان رساند، و سال بعد وارد دورهٔ دکتری رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۴ از رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان نقدالشعر، تاریخ و اصول آن، که زیرنظر بدیع‌الزمان فروزانفر تألیف شده بود، با موفقیت دفاع کرد.
زرینکوب چندی نیز در «دانشسرای عالی تهران» و «دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک» به تدریس پرداخت.
وی از سال ۱۳۴۱ به بعد، در فواصل تدریس در دانشگاه تهران، در دانشگاه‌های آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان، و در سال‌های ۱۳۴۷ تا سال ۱۳۴۹ در آمریکا به‌عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون به تدریس پرداخت.
#زرینکوب در سال‌های ورودش به دانشکده، با #قمرآریان آشنا شد.
قمر آریان، در گفت‌وگویی که در سال ۱۳۸۳ در روزنامهٔ جام جم چاپ شد، تعریف کرد:
که آشنایی آن‌ها در فضای دانشکده نزدیک به ۹ سال ادامه یافته بود، تا آن‌که سرانجام عبدالحسین زرینکوب، که سی‌ساله شده بود، از آریان خواستگاری کرد.
به گفتهٔ خودش، زمانی که ماجرا را با پدرش مطرح کرد، شنید که پدرش به‌خوبی با #زرینکوب آشناست و مقالاتی از او خوانده، اما فکر می‌کرده که نویسندهٔ آن مقالات باید مردی ۵۰ساله باشد.
آریان و #زرینکوب در سال ۱۳۳۲ با هم ازدواج کردند.
قمر آریان سال‌های بسیاری را همراه با همسرش در هند و چندین کشور اروپایی و عربی و لبنان گذراند.
ازدواج آریان و #زرینکوب نظیر ازدواج #سیمین_دانشور و #جلال_آل‌احمد فرزندی به‌دنبال نداشت.
#زرینکوب کتاب #دوقرن_سکوت را درمورد حوادث و اوضاع تاریخیِ ایران در دو قرن اول اسلام (از حملهٔ عرب تا ظهور دولت طاهریان) نگاشته و در سال ۱۳۳۶ در چاپ دوم کتاب بسیاری از مطالب کتاب که به گفتهٔ خودش، ناشی از خامی و تعصب او بوده، را حذف کرده است.
#مناسبت
@Roshanfkrane
🔹 #عبدالحسین_زرینکوب زاده (( ۲۷ اسفند ۱۳۰۱، بروجرد
فوت– ۲۴ شهریور، ۱۳۷۸ تهران ))
از تاریخ‌نگاران برجستهٔ ایران است و آثار معروفی در تاریخ ایران و نیز تاریخ اسلام دارد.
این آثار به دلیل بیان ادبی و حماسی تاریخ از آثار پرفروش در میان ایرانیان هستند.
آثار او همچنین به‌عنوان مرجع عمده در مطالعات تصوف و مولوی‌شناسی شناخته می‌شود.
#زرینکوب بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران، ادبیات فارسی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تدریس کرد.
در سال ۱۳۲۴، پس از آن‌که در امتحان ورودیِ «دانشکدهٔ علوم معقول و منقول» و «دانشکدهٔ ادبیات» حائز رتبهٔ اول شده بود، وارد رشتهٔ ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۲۷، دورهٔ لیسانس ادبیات فارسی را با رتبهٔ اول به پایان رساند، و سال بعد وارد دورهٔ دکتری رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۴ از رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان نقدالشعر، تاریخ و اصول آن، که زیرنظر بدیع‌الزمان فروزانفر تألیف شده بود، با موفقیت دفاع کرد.
زرینکوب چندی نیز در «دانشسرای عالی تهران» و «دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک» به تدریس پرداخت.
وی از سال ۱۳۴۱ به بعد، در فواصل تدریس در دانشگاه تهران، در دانشگاه‌های آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان، و در سال‌های ۱۳۴۷ تا سال ۱۳۴۹ در آمریکا به‌عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون به تدریس پرداخت.
#زرینکوب در سال‌های ورودش به دانشکده، با #قمرآریان آشنا شد.
قمر آریان، در گفت‌وگویی که در سال ۱۳۸۳ در روزنامهٔ جام جم چاپ شد، تعریف کرد:
که آشنایی آن‌ها در فضای دانشکده نزدیک به ۹ سال ادامه یافته بود، تا آن‌که سرانجام عبدالحسین زرینکوب، که سی‌ساله شده بود، از آریان خواستگاری کرد.
به گفتهٔ خودش، زمانی که ماجرا را با پدرش مطرح کرد، شنید که پدرش به‌خوبی با #زرینکوب آشناست و مقالاتی از او خوانده، اما فکر می‌کرده که نویسندهٔ آن مقالات باید مردی ۵۰ساله باشد.
آریان و #زرینکوب در سال ۱۳۳۲ با هم ازدواج کردند.
قمر آریان سال‌های بسیاری را همراه با همسرش در هند و چندین کشور اروپایی و عربی و لبنان گذراند.
ازدواج آریان و #زرینکوب نظیر ازدواج #سیمین_دانشور و #جلال_آل‌احمد فرزندی به‌دنبال نداشت.
#زرینکوب کتاب #دوقرن_سکوت را درمورد حوادث و اوضاع تاریخیِ ایران در دو قرن اول اسلام (از حملهٔ عرب تا ظهور دولت طاهریان) نگاشته و در سال ۱۳۳۶ در چاپ دوم کتاب بسیاری از مطالب کتاب که به گفتهٔ خودش، ناشی از خامی و تعصب او بوده، را حذف کرده است.
#مناسبت
@Roshanfkrane
🔺مشاهیر ایران
🔹 #عبدالحسین_زرینکوب (۲۷ اسفند ۱۳۰۱، #بروجرد – ۲۴ شهریور، ۱۳۷۸ تهران)
از تاریخ‌نگاران برجستهٔ ایران است و آثار معروفی در #تاریخ ایران و نیز تاریخ اسلام دارد.
این آثار به دلیل بیان ادبی و حماسی تاریخ از آثار پرفروش در میان ایرانیان هستند.
آثار او همچنین به‌عنوان مرجع عمده در مطالعات تصوف و #مولوی‌شناسی شناخته می‌شود.
#زرینکوب بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران، ادبیات فارسی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تدریس کرد.
در سال ۱۳۲۴، پس از آن‌که در امتحان ورودیِ «دانشکدهٔ علوم معقول و منقول» و «دانشکدهٔ ادبیات» حائز رتبهٔ اول شده بود، وارد رشتهٔ ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۲۷، دورهٔ لیسانس ادبیات فارسی را با رتبهٔ اول به پایان رساند، و سال بعد وارد دورهٔ دکتری رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۴ از رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان #نقدالشعر، تاریخ و اصول آن، که زیرنظر بدیع‌الزمان فروزانفر تألیف شده بود، با موفقیت دفاع کرد.
زرینکوب چندی نیز در «دانشسرای عالی تهران» و «دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک» به تدریس پرداخت.
وی از سال ۱۳۴۱ به بعد، در فواصل تدریس در دانشگاه تهران، در دانشگاه‌های آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان، و در سال‌های ۱۳۴۷ تا سال ۱۳۴۹ در آمریکا به‌عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون به تدریس پرداخت.
زرینکوب در سال‌های ورودش به دانشکده، با #قمرآریان آشنا شد.
قمر آریان، در گفت‌وگویی که در سال ۱۳۸۳ در روزنامهٔ جام جم چاپ شد، تعریف کرد :
که آشنایی آن‌ها در فضای دانشکده نزدیک به ۹ سال ادامه یافته بود، تا آن‌که سرانجام عبدالحسین زرینکوب، که سی‌ساله شده بود، از #آریان خواستگاری کرد.
به گفتهٔ خودش، زمانی که ماجرا را با پدرش مطرح کرد، شنید که پدرش به‌خوبی با زرینکوب آشناست و مقالاتی از او خوانده، اما فکر می‌کرده که نویسندهٔ آن مقالات باید مردی ۵۰ساله باشد.
آریان و زرینکوب در سال ۱۳۳۲ با هم ازدواج کردند.
قمر آریان سال‌های بسیاری را همراه با همسرش در هند و چندین کشور اروپایی و عربی و لبنان گذراند.
ازدواج آریان و زرینکوب نظیر ازدواج سیمین دانشور و جلال آل‌احمد فرزندی به‌دنبال نداشت.
#زرینکوب کتاب #دوقرن_سکوت را درمورد #حوادث و اوضاع تاریخیِ ایران در دو قرن اول اسلام (از حملهٔ عرب تا ظهور دولت طاهریان) نگاشته و در سال ۱۳۳۶ در چاپ دوم کتاب بسیاری از مطالب کتاب که به گفتهٔ خودش، ناشی از خامی و تعصب او بوده، را حذف کرده است.
#مناسبت
@Roshanfkrane
🔹 #عبدالحسین_زرینکوب (۲۷ اسفند ۱۳۰۱، #بروجرد – ۲۴ شهریور، ۱۳۷۸ تهران)
از تاریخ‌نگاران برجستهٔ ایران است و آثار معروفی در #تاریخ ایران و نیز تاریخ اسلام دارد.
این آثار به دلیل بیان ادبی و حماسی تاریخ از آثار پرفروش در میان ایرانیان هستند.
آثار او همچنین به‌عنوان مرجع عمده در مطالعات تصوف و #مولوی‌شناسی شناخته می‌شود.
#زرینکوب بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران، ادبیات فارسی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تدریس کرد.
در سال ۱۳۲۴، پس از آن‌که در امتحان ورودیِ «دانشکدهٔ علوم معقول و منقول» و «دانشکدهٔ ادبیات» حائز رتبهٔ اول شده بود، وارد رشتهٔ ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۲۷، دورهٔ لیسانس ادبیات فارسی را با رتبهٔ اول به پایان رساند، و سال بعد وارد دورهٔ دکتری رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۴ از رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان #نقدالشعر، تاریخ و اصول آن، که زیرنظر بدیع‌الزمان فروزانفر تألیف شده بود، با موفقیت دفاع کرد.
زرینکوب چندی نیز در «دانشسرای عالی تهران» و «دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک» به تدریس پرداخت.
وی از سال ۱۳۴۱ به بعد، در فواصل تدریس در دانشگاه تهران، در دانشگاه‌های آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان، و در سال‌های ۱۳۴۷ تا سال ۱۳۴۹ در آمریکا به‌عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون به تدریس پرداخت.
زرینکوب در سال‌های ورودش به دانشکده، با #قمرآریان آشنا شد.
قمر آریان، در گفت‌وگویی که در سال ۱۳۸۳ در روزنامهٔ جام جم چاپ شد، تعریف کرد :
که آشنایی آن‌ها در فضای دانشکده نزدیک به ۹ سال ادامه یافته بود، تا آن‌که سرانجام عبدالحسین زرینکوب، که سی‌ساله شده بود، از #آریان خواستگاری کرد.
به گفتهٔ خودش، زمانی که ماجرا را با پدرش مطرح کرد، شنید که پدرش به‌خوبی با زرینکوب آشناست و مقالاتی از او خوانده، اما فکر می‌کرده که نویسندهٔ آن مقالات باید مردی ۵۰ساله باشد.
آریان و زرینکوب در سال ۱۳۳۲ با هم ازدواج کردند.
قمر آریان سال‌های بسیاری را همراه با همسرش در هند و چندین کشور اروپایی و عربی و لبنان گذراند.
ازدواج آریان و زرینکوب نظیر ازدواج سیمین دانشور و جلال آل‌احمد فرزندی به‌دنبال نداشت.
#زرینکوب کتاب #دوقرن_سکوت را درمورد #حوادث و اوضاع تاریخیِ ایران در دو قرن اول اسلام (از حملهٔ عرب تا ظهور دولت طاهریان) نگاشته و در سال ۱۳۳۶ در چاپ دوم کتاب بسیاری از مطالب کتاب که به گفتهٔ خودش، ناشی از خامی و تعصب او بوده، را حذف کرده است.
#مناسبت
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎
کانال روشنفکران
🕌 به وقت سجده ی #بخاراییان، مکبر چگونه بانگ زدی؟!
در واقع ایرانیان؛ حتی آنان که آیین مسلمانی را پذیرفته بودند، زبان عربی را نمی آموختند و از این رو چه بسا که نماز و قران را هم نمی توانستند به عربی بخوانند..؛
#دوقرن_سکوت، عبدالحسین زرین کوب: ص ۱۱۶
مردمان بخارا به اول سلام در نماز، قرآن به پارسی خواندندی و عربی نتوانستی آموختن و چون وقت رکوع شدی، مردی بودی در پس ایشان بانگ زدی: «نگونبان کنیت» و چون سجده خواستندی کردی، بانگ کردی: «نگونبانگون کنیت» ...
#تاریخ_بخارا، محمدجعفر نرشخی: ص ۷۵
.... با چنین علاقه ای که مردم ایران به زبان خویش داشته اند، شگفت نیست که سرداران عرب؛ زبان پارسی را با دین اسلام و حکومت خویش معارض دیده باشند و در هر دیاری برای از میان بردن و محو کردن خط و زبان فارسی کوششی ورزیده باشند. (زرینکوب، همان)
📝تدوین:
#تحلیل_و_رصد
#تاریخ #اجتماعی #مذهبی
@Roshanfkrane
🕌 به وقت سجده ی #بخاراییان، مکبر چگونه بانگ زدی؟!
در واقع ایرانیان؛ حتی آنان که آیین مسلمانی را پذیرفته بودند، زبان عربی را نمی آموختند و از این رو چه بسا که نماز و قران را هم نمی توانستند به عربی بخوانند..؛
#دوقرن_سکوت، عبدالحسین زرین کوب: ص ۱۱۶
مردمان بخارا به اول سلام در نماز، قرآن به پارسی خواندندی و عربی نتوانستی آموختن و چون وقت رکوع شدی، مردی بودی در پس ایشان بانگ زدی: «نگونبان کنیت» و چون سجده خواستندی کردی، بانگ کردی: «نگونبانگون کنیت» ...
#تاریخ_بخارا، محمدجعفر نرشخی: ص ۷۵
.... با چنین علاقه ای که مردم ایران به زبان خویش داشته اند، شگفت نیست که سرداران عرب؛ زبان پارسی را با دین اسلام و حکومت خویش معارض دیده باشند و در هر دیاری برای از میان بردن و محو کردن خط و زبان فارسی کوششی ورزیده باشند. (زرینکوب، همان)
📝تدوین:
#تحلیل_و_رصد
#تاریخ #اجتماعی #مذهبی
@Roshanfkrane