#تفکر
30 ویژگی افراد با پِرنسیپ
۱- به هر قیمتی، ثروتمند نمیشوند.
۲- به هر قیمتی، پُست خود را حفظ نمیکنند؛
۳- در رابطه با موضوعات و افراد، همه جا یک نوع سخن میگویند؛
۴- کارهای خوبِ خود را تبلیع نمیکنند؛
۵- با افراد نادان، مُدارا میکنند؛
۶- حرص مطرح شدن روزانه در رسانه ها را ندارند؛
۷- معتقدند کارهای خوب و بد آنها را، طبیعت پاسخ میدهد؛
۸- وقتی تخریبِ شخصی مطرح میشود، آن محل را ترک میکنند؛
۹- به زندگی عمدتاً به عنوان فرصتی برای توسعۀ فردی مینگرند؛
۱۰- هشتاد درصد زندگی آنها، کار و سکوت فراوان است؛
۱۱- جدیترین بیمرامی را، رانتخواری میدانند؛
۱۲- برای رسیدن به آرامش درونی، سالها تمرین کرده اند؛
۱۳- سعی میکنند در ذهن خود، افراد نادان را درک کنند؛
۱۴- برای رُقبای خود، حقوق قائل هستند؛
۱۵- از واژه های احساسی- عاطفی برای عوام فریبی استفاده نمیکنند؛
۱۶- تا میتوانند بدون چشمداشت، کار دیگران را انجام میدهند؛
۱۷- دوستان محدودی دارند ولی با دقت از مناسبات خود با آنها مراقبت میکنند؛
۱۸- ناجوانمردی در ذهن و عمل آنها تعطیل است؛
۱۹- تاریخ میخوانند تا گذشتۀ خود و جامعۀ خود را بهتر بشناسند؛
۲۰- رُمان میخوانند تا به پیچیدگیها و تنوع رفتار انسانها پی ببرند؛
۲۱- سکوت را بر دروغ گفتن ترجیح میدهند؛
۲۲- همه نسبت به آنها، احساس امنیت میکنند؛
۲۳- در صندلی که هنوز شایستگی آن را کسب نکرده اند، نمینشینند؛
۲۴- با خودشناسی و مطالعۀ فراوان، به تدریج ریشههای جهل را کشف میکنند؛
۲۵- منبع مفیدی برای یادگیری اطرافیان خود هستند؛
۲۶- به خود میگویند: من حتی یک درصد از جزئیات زندگی این فرد را نمیدانم. بنابراین، نباید درمورد او قضاوت کنم؛
۲۷- رفتارشان ثبات دارد ولی افکارشان دائماً در حال تکامل است؛
۲۸- برای دو دهه و هفته ای چندین ساعت بر روی توسعۀ فردی خود کار میکنند تا درصد حسادت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛
۲۹- برای دو دهه و هفته ای چندین ساعت بر توسعۀ فردی خود کار میکنند تا درصد خشم و عصبانیت در شخصیت خود را تَک رقمی کنند؛
۳۰- شغل شرافتمندانه ای انتخاب میکنند.
دکتر #محمود_سریعالقلم
@Roshanfkrane
30 ویژگی افراد با پِرنسیپ
۱- به هر قیمتی، ثروتمند نمیشوند.
۲- به هر قیمتی، پُست خود را حفظ نمیکنند؛
۳- در رابطه با موضوعات و افراد، همه جا یک نوع سخن میگویند؛
۴- کارهای خوبِ خود را تبلیع نمیکنند؛
۵- با افراد نادان، مُدارا میکنند؛
۶- حرص مطرح شدن روزانه در رسانه ها را ندارند؛
۷- معتقدند کارهای خوب و بد آنها را، طبیعت پاسخ میدهد؛
۸- وقتی تخریبِ شخصی مطرح میشود، آن محل را ترک میکنند؛
۹- به زندگی عمدتاً به عنوان فرصتی برای توسعۀ فردی مینگرند؛
۱۰- هشتاد درصد زندگی آنها، کار و سکوت فراوان است؛
۱۱- جدیترین بیمرامی را، رانتخواری میدانند؛
۱۲- برای رسیدن به آرامش درونی، سالها تمرین کرده اند؛
۱۳- سعی میکنند در ذهن خود، افراد نادان را درک کنند؛
۱۴- برای رُقبای خود، حقوق قائل هستند؛
۱۵- از واژه های احساسی- عاطفی برای عوام فریبی استفاده نمیکنند؛
۱۶- تا میتوانند بدون چشمداشت، کار دیگران را انجام میدهند؛
۱۷- دوستان محدودی دارند ولی با دقت از مناسبات خود با آنها مراقبت میکنند؛
۱۸- ناجوانمردی در ذهن و عمل آنها تعطیل است؛
۱۹- تاریخ میخوانند تا گذشتۀ خود و جامعۀ خود را بهتر بشناسند؛
۲۰- رُمان میخوانند تا به پیچیدگیها و تنوع رفتار انسانها پی ببرند؛
۲۱- سکوت را بر دروغ گفتن ترجیح میدهند؛
۲۲- همه نسبت به آنها، احساس امنیت میکنند؛
۲۳- در صندلی که هنوز شایستگی آن را کسب نکرده اند، نمینشینند؛
۲۴- با خودشناسی و مطالعۀ فراوان، به تدریج ریشههای جهل را کشف میکنند؛
۲۵- منبع مفیدی برای یادگیری اطرافیان خود هستند؛
۲۶- به خود میگویند: من حتی یک درصد از جزئیات زندگی این فرد را نمیدانم. بنابراین، نباید درمورد او قضاوت کنم؛
۲۷- رفتارشان ثبات دارد ولی افکارشان دائماً در حال تکامل است؛
۲۸- برای دو دهه و هفته ای چندین ساعت بر روی توسعۀ فردی خود کار میکنند تا درصد حسادت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛
۲۹- برای دو دهه و هفته ای چندین ساعت بر توسعۀ فردی خود کار میکنند تا درصد خشم و عصبانیت در شخصیت خود را تَک رقمی کنند؛
۳۰- شغل شرافتمندانه ای انتخاب میکنند.
دکتر #محمود_سریعالقلم
@Roshanfkrane
Forwarded from اتچ بات
مقدمه کتاب #ایران_و_جهانی_شدن
اثر دکتر #محمود_سریعالقلم :
➕ تقدیم به سیاستمداران آیندۀ ایران:
🏷 که خدمت را بر قدرت مقدم میدارند
🏷 که خارج از حوزۀ تخصصی تحصیلی خود هیچ پست و سِمتی را قبول نمیکنند
🏷 که قبل از آنکه به پست و مقامی برسند از شایستگی رسیدن به آن جایگاه برخوردار شدهاند
🏷 که سرنوشت و آیندۀ مردم را بر قدرتطلبی و هوسهای شخصی خود مقدم میدارند
🏷 که خداپرستی و دینداریشان بیهیاهوست
🏷 که برای هنر ، موسیقی و تئاتر وقت میگذارند
🏷 که دست تمام شهروندان این سرزمین با هر دیدگاهی را برای بهتر ادراه کردن کشور میفشارند
🏷 که ظرفیت نگاه کردن به یک گل را دارند
🏷 که تسلطشان به زبان انگلیسی درست مانند تسلط آنان به زبان فارسیست
🏷 که دغدغه آیندۀ ایران را اصلیترین هدف تصمیمات خود در امور کشورداری میدانند
🏷 که اهل بداههنوازی سیاسی نیستند و تهیۀ متن سخنرانیهای آنها توسط گروهی از نخبگان انجام میشود تا سخن ، رفتار و واکنشهایشان با تعادل گره خورده باشد
🏷 که تنها به ضرورت در رسانه ظاهر میشوند
🏷 که در مذاکره با بیگانگان برای منافع کشور از تعداد پلک زدنهای آنان تحلیل استخراج میکنند
🏷 که تمام زوایای زندگی ، آسایش و انتخابهای مردم را با سیاست و قدرت گره نمیزنند
@Roshanfkrane
اثر دکتر #محمود_سریعالقلم :
➕ تقدیم به سیاستمداران آیندۀ ایران:
🏷 که خدمت را بر قدرت مقدم میدارند
🏷 که خارج از حوزۀ تخصصی تحصیلی خود هیچ پست و سِمتی را قبول نمیکنند
🏷 که قبل از آنکه به پست و مقامی برسند از شایستگی رسیدن به آن جایگاه برخوردار شدهاند
🏷 که سرنوشت و آیندۀ مردم را بر قدرتطلبی و هوسهای شخصی خود مقدم میدارند
🏷 که خداپرستی و دینداریشان بیهیاهوست
🏷 که برای هنر ، موسیقی و تئاتر وقت میگذارند
🏷 که دست تمام شهروندان این سرزمین با هر دیدگاهی را برای بهتر ادراه کردن کشور میفشارند
🏷 که ظرفیت نگاه کردن به یک گل را دارند
🏷 که تسلطشان به زبان انگلیسی درست مانند تسلط آنان به زبان فارسیست
🏷 که دغدغه آیندۀ ایران را اصلیترین هدف تصمیمات خود در امور کشورداری میدانند
🏷 که اهل بداههنوازی سیاسی نیستند و تهیۀ متن سخنرانیهای آنها توسط گروهی از نخبگان انجام میشود تا سخن ، رفتار و واکنشهایشان با تعادل گره خورده باشد
🏷 که تنها به ضرورت در رسانه ظاهر میشوند
🏷 که در مذاکره با بیگانگان برای منافع کشور از تعداد پلک زدنهای آنان تحلیل استخراج میکنند
🏷 که تمام زوایای زندگی ، آسایش و انتخابهای مردم را با سیاست و قدرت گره نمیزنند
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎
✍ دکتر #محمود_سریعالقلم
"وطنپرستی"
شواهد زیادی داریم که نشان میدهد منافع گروههایی خاص در بسیاری از محافل سیاسی کشور بر منافع ملی اولویت پیدا کردهاند. اما اینکه ما مدیریت اقتصادی و سیاسی سالمی نداریم، خیلی ارتباطی به #دموکراسی ندارد بلکه به #عدم احساس تعلق تصمیمگیران و سیاستمداران ما به ایران دارد.
اینکه چرا من باید نسبت به اهواز تعهد بسیار بیشتری در مقایسه با بصرۀ عراق داشته باشم یا چرا باید در برابر کرمانشاه بیش از فلسطین و در برابر زاهدان بیش از لبنان یا در برابر ارومیه بیش از سوریه متعهد باشم، در قدم نخست به این برمیگردد که من ایران را به عنوان واحد ملی خودم نه تنها دوست بدارم بلکه در برابر آن احساس تعهد کنم.
وقتی که صاحبمنصبی اختلاس میکند یا اینکه نقدینگی کشور را هفتبرابر میکند تا تورم قابلتوجهی در جامعه ایجاد شود، به این علت است که پیامدهای این تصمیم برای افراد تصمیمگیرنده مهم نیست...
خانم #مرکل هر تصمیمی میگیرد یک نگاهش به آینده آلمان است، اما آیا برای مسئولان ما مهم است که ایرانی نباید در کشتی حمل مسافر قاچاق از اندونزی به استرالیا غرق شود؟
آیا برایشان اهمیت دارد که ایرانی نباید با خانوادهاش بهطور مخفیانه در تریلی حامل بار از ترکیه به صورت غیرقانونی به یک کشور اروپایی برود؟؟
آیا مهم است که ایران در فرار مغزها مقام اول جهانی را دارد؟؟
آیا اهمیت دارد که اتومبیل قابل اتکاتری در اختیار ایرانی بجای پراید قرار دهد تا سالانه 25 هزار نفر در جادهها نمیرند؟؟
آیا نمایندگان گیلان و مازندران در مجلس از وضعیت سواحل دریای خزر آگاهی دارند؟؟؟
از این نمونه مسائل میتوانیم تا چند صد مورد فهرست کنیم.
سالهاست در علم اقتصاد و علم سیاست ثابت شده "مادامی که مدیران و مجریان کلیدی یک مملکت از طبقه #متوسط ، انتخاب و انتصاب نشوند : فکر کلان و ملی ، مدیریت سیستمی ، توسعه پایدار و خیلی چیزهای دیگر شکل نخواهد گرفت، چرا که طبقۀ متوسط اقتصادی و فرهنگی در تمام جوامع معمولا بالاترین احساس تعلق و عشق به کشورشان را دارند، به آینده و ثبات آن اهمیت میدهند ، اکثر آنان چون بااصالت تربیت شدهاند حلال و حرام را میفهمند و منافع مردم را قربانی منافع شخصی نمیکنند ، چون هم قدرت را درک میكنند و هم محدودیتهای آن را به پیامد سخنان و تصمیمات خود آگاهند و ..."
سیاستمدار كسی ست كه میخواهد مسائل و مشکلات مردم را حل كند نه آنكه با جهل و بیدانشی و حُبّ نفس خود، مشكلات مردم را تصاعدی گسترش دهد.
سیاستمدار فردی ایدئولوژیك و جزمی نیست كه در ذهنیتهای بسته و غیرواقعی محصور بماند...
تنها چنین سیاستمداری در صورت اشتباه و خطا حاضر به عذرخواهی یا استعفاست، چون میداند اگر این کار را نکند چهرۀ کشورش در دنیا تخریب میشود.
به کارگیری رای ، آرامش و عقلانیت طبقه متوسط در مدیریت مهمترین رکن مملکتداری درازمدت است و درست در مقابل پوپولیسم و مدیریت فیالبداهه قرار میگیرد.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
"وطنپرستی"
شواهد زیادی داریم که نشان میدهد منافع گروههایی خاص در بسیاری از محافل سیاسی کشور بر منافع ملی اولویت پیدا کردهاند. اما اینکه ما مدیریت اقتصادی و سیاسی سالمی نداریم، خیلی ارتباطی به #دموکراسی ندارد بلکه به #عدم احساس تعلق تصمیمگیران و سیاستمداران ما به ایران دارد.
اینکه چرا من باید نسبت به اهواز تعهد بسیار بیشتری در مقایسه با بصرۀ عراق داشته باشم یا چرا باید در برابر کرمانشاه بیش از فلسطین و در برابر زاهدان بیش از لبنان یا در برابر ارومیه بیش از سوریه متعهد باشم، در قدم نخست به این برمیگردد که من ایران را به عنوان واحد ملی خودم نه تنها دوست بدارم بلکه در برابر آن احساس تعهد کنم.
وقتی که صاحبمنصبی اختلاس میکند یا اینکه نقدینگی کشور را هفتبرابر میکند تا تورم قابلتوجهی در جامعه ایجاد شود، به این علت است که پیامدهای این تصمیم برای افراد تصمیمگیرنده مهم نیست...
خانم #مرکل هر تصمیمی میگیرد یک نگاهش به آینده آلمان است، اما آیا برای مسئولان ما مهم است که ایرانی نباید در کشتی حمل مسافر قاچاق از اندونزی به استرالیا غرق شود؟
آیا برایشان اهمیت دارد که ایرانی نباید با خانوادهاش بهطور مخفیانه در تریلی حامل بار از ترکیه به صورت غیرقانونی به یک کشور اروپایی برود؟؟
آیا مهم است که ایران در فرار مغزها مقام اول جهانی را دارد؟؟
آیا اهمیت دارد که اتومبیل قابل اتکاتری در اختیار ایرانی بجای پراید قرار دهد تا سالانه 25 هزار نفر در جادهها نمیرند؟؟
آیا نمایندگان گیلان و مازندران در مجلس از وضعیت سواحل دریای خزر آگاهی دارند؟؟؟
از این نمونه مسائل میتوانیم تا چند صد مورد فهرست کنیم.
سالهاست در علم اقتصاد و علم سیاست ثابت شده "مادامی که مدیران و مجریان کلیدی یک مملکت از طبقه #متوسط ، انتخاب و انتصاب نشوند : فکر کلان و ملی ، مدیریت سیستمی ، توسعه پایدار و خیلی چیزهای دیگر شکل نخواهد گرفت، چرا که طبقۀ متوسط اقتصادی و فرهنگی در تمام جوامع معمولا بالاترین احساس تعلق و عشق به کشورشان را دارند، به آینده و ثبات آن اهمیت میدهند ، اکثر آنان چون بااصالت تربیت شدهاند حلال و حرام را میفهمند و منافع مردم را قربانی منافع شخصی نمیکنند ، چون هم قدرت را درک میكنند و هم محدودیتهای آن را به پیامد سخنان و تصمیمات خود آگاهند و ..."
سیاستمدار كسی ست كه میخواهد مسائل و مشکلات مردم را حل كند نه آنكه با جهل و بیدانشی و حُبّ نفس خود، مشكلات مردم را تصاعدی گسترش دهد.
سیاستمدار فردی ایدئولوژیك و جزمی نیست كه در ذهنیتهای بسته و غیرواقعی محصور بماند...
تنها چنین سیاستمداری در صورت اشتباه و خطا حاضر به عذرخواهی یا استعفاست، چون میداند اگر این کار را نکند چهرۀ کشورش در دنیا تخریب میشود.
به کارگیری رای ، آرامش و عقلانیت طبقه متوسط در مدیریت مهمترین رکن مملکتداری درازمدت است و درست در مقابل پوپولیسم و مدیریت فیالبداهه قرار میگیرد.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
🔴کدام کشور دقیقترین شناخت از ایران را دارد؟
🔸شاید هیچ ملتی به اندازه انگلیسیها، کنجکاوی برای فهم پدیدههای متفاوت و متضاد را نداشته باشد. انگلیسی به سراغ دالانهای هزارتوی ذهن سوژه میرود تا با جامعه شناسی و روانشناسی، نظام «کنش-واکنش» او را واکاوی کند. شناخت دقیق یعنی: مخاطب به چه میاندیشد؟ چه امری برای او مهم است؟ محرکهی عصبانیت او چیست؟ عامل خوشحالی او چه میتواند باشد؟ اولویتبندی ذهن او چگونه است؟ منابع رضایت و عدم رضایت او کدامند؟ و از همه مهمتر، تعریف سوژه از زندگی چیست؟
🔸انگلیسیها برای آنکه اطلاعات در مورد کشورها و جریانها را مطالعه کنند، نظام باورهای خود را کنار گذاشته و از زوایای درونی جهان مخاطب سعی میکنند او را بفهمند. لذا طی چند قرن عملکرد بینالمللی انگلستان، انگلیسیها به دنبال دموکراتیک کردن دیگران نبودهاند. در تاریخ قاجار آمده که سفیر انگلستان در ایران در بازار کاشان قدم میزده و صدای اذان شنیده میشود. از مترجم ایرانی میپرسد: این صدای چیست؟ می گوید: دعوت مردم برای ادای نماز ظهر در مسجد است. باز میپرسد: این با منافع بریتانیای کبیردر تضاد است؟ جواب میآید: خیر، اینها سنن و آداب مذهبی هستند. سپس با آرامش میگوید: ما کاری با سنت اذان و آداب عبادت و مسجد نداریم. یکی از نمادهای انسانشناسی نزد انگلیسیها این است که دشمن را نباید صد در صد شکست داد چون ممکن است در مقطعی استفادهای داشته باشد.
🔸هیچ انسان و جامعهای نیز دوست ندارد کاملاً شکست بخورد. نحوۀ برخورد با دشمن خود یک تخصص است که ضرورتاً با گرفتن مدرک و دکترا به دست نمی آید. ضعیف ترین روش، روش کلامی و یا امروزی آن توییتری است.
🔸چینی ها بعد از انگلیسی ها، توانمند ترین کشور در برخورد با دوست و دشمن هستند. Sun Tzu می گوید: وقتی دشمن مشغول اشتباه است نباید مزاحم او شد. انگلیسی ها و چینی ها، آرام ترین سیاست مداران و خاورمیانه ای ها عصبانی ترین ها را دارا هستند. عموماً ریشۀ عصبانیت و هیاهو در ضعفِ اعتمادِ به نفس است
🔸در دوران پس از رنسانس، انگلیس و فرانسه 155 بار باهم جنگیدهاند و هم اکنون نیز در محافل خصوصی، سخنان نه چندان خوبی نسبت به هم میگویند ولی منافع عظیمی را در دایرهای مشترک تعریف کردهاند. وقتی دست اندرکاران دیپلماسی ایران به اعرابِ خلیج فارس میگویند: شما امنیت خود را میخرید، این چند ضعف شناختی را دنبال میکند.
🔺 اول اینکه این افراد، تاریخ نخواندهاند و با مسائل یک صدسال گذشته جزیره العرب آشنایی ندارند.
🔺 دوم اینکه با ساخت اجتماعی و طایفگی این منطقه ناآشنا بوده است
🔺 و سوم اینکه اصولاً این کشورها کدام منابع داخلی برای تامین امنیت ملّی خود را دارند که بتوان چنین انتظاری را از آنها داشت؟ همین بی دقتی ها در حرف زدن، زمینۀ بسیاری بد بینی ها شده است.
🔸دلیلِ علمی شکست برجام، شناخت دستاندرکاران از نظام بینالملل بر اساس قالبهای ذهنی داخلی بود. در عین حال، عدم آشنایی رسانههای داخلی با تاریخ و تار و پود بینالمللی، سبب پایکوبی و جشنهای زودرس شد.
🔸کدام منافع مشترک، ایران را به منطقه متصل میکند؟ در روابط بینالملل امروز، منطقه گرایی به معنای اتصالات گسترده اقتصادی بسیار مرسوم شده است. اما این منطقه گرایی، به پیشنیازهایی در حوزه باورهای سیاسی و فرهنگی و تاریخی وابسته است و به همین دلیل ده کشور عضو آسهآن در جنوب و شرق آسیا به موازات تعلقات وسیع تاریخی و حتی مذهبی و هم اکنون اقتصادی، نمونه ای موفق از منطقه گرایی را رقم زده اند.
🔸یک وقت جبر جغرافیایی باعث میشود کشوری با همسایهی خود تعامل کند بدون اینکه او را قبول داشته باشد مانند کره جنوبی نسبت به چین. اما زمانی یک کشور، همسایهی خود را به دلایل مختلف در ذهن و قلب خود قبول دارد مانند کشورهای اسکاندیناوی. حتی عراقیها که اشتراکات فراوانی با ایران دارند، با هم زبانهای خود راحتترند. پاکستان عمدتا خود را با اعراب خلیج فارس تعریف کرده است. اعراب خلیج فارس، کانونهای مشترک فراوانی با هم دارند و با ثروت چند تریلیونی، انتخاب های فراوانی دارند و در اعماق ذهن خود، ایران را جبر جغرافیایی می دانند
🔸متدولوژی دولت بایدن در هفت ماه گذشته، هم گرایی خاورمیانه منهای ایران بوده و می خواهد آن را از دور مدیریت کند. آمریکا می خواهد با هم گرایی اقتصادی، واقعیت های جدید سیاسی به وجود آورد. ایران کشوری خاص است که نتوانسته منافع خود را با کشوری قفل کند. به همین دلیل راحت تحریم می شود چون با کشوری منافع استراژیک ندارد.
دکتر #محمود_سریعالقلم
#سیاسی #ارسالی
@Roshanfkrane
🔸شاید هیچ ملتی به اندازه انگلیسیها، کنجکاوی برای فهم پدیدههای متفاوت و متضاد را نداشته باشد. انگلیسی به سراغ دالانهای هزارتوی ذهن سوژه میرود تا با جامعه شناسی و روانشناسی، نظام «کنش-واکنش» او را واکاوی کند. شناخت دقیق یعنی: مخاطب به چه میاندیشد؟ چه امری برای او مهم است؟ محرکهی عصبانیت او چیست؟ عامل خوشحالی او چه میتواند باشد؟ اولویتبندی ذهن او چگونه است؟ منابع رضایت و عدم رضایت او کدامند؟ و از همه مهمتر، تعریف سوژه از زندگی چیست؟
🔸انگلیسیها برای آنکه اطلاعات در مورد کشورها و جریانها را مطالعه کنند، نظام باورهای خود را کنار گذاشته و از زوایای درونی جهان مخاطب سعی میکنند او را بفهمند. لذا طی چند قرن عملکرد بینالمللی انگلستان، انگلیسیها به دنبال دموکراتیک کردن دیگران نبودهاند. در تاریخ قاجار آمده که سفیر انگلستان در ایران در بازار کاشان قدم میزده و صدای اذان شنیده میشود. از مترجم ایرانی میپرسد: این صدای چیست؟ می گوید: دعوت مردم برای ادای نماز ظهر در مسجد است. باز میپرسد: این با منافع بریتانیای کبیردر تضاد است؟ جواب میآید: خیر، اینها سنن و آداب مذهبی هستند. سپس با آرامش میگوید: ما کاری با سنت اذان و آداب عبادت و مسجد نداریم. یکی از نمادهای انسانشناسی نزد انگلیسیها این است که دشمن را نباید صد در صد شکست داد چون ممکن است در مقطعی استفادهای داشته باشد.
🔸هیچ انسان و جامعهای نیز دوست ندارد کاملاً شکست بخورد. نحوۀ برخورد با دشمن خود یک تخصص است که ضرورتاً با گرفتن مدرک و دکترا به دست نمی آید. ضعیف ترین روش، روش کلامی و یا امروزی آن توییتری است.
🔸چینی ها بعد از انگلیسی ها، توانمند ترین کشور در برخورد با دوست و دشمن هستند. Sun Tzu می گوید: وقتی دشمن مشغول اشتباه است نباید مزاحم او شد. انگلیسی ها و چینی ها، آرام ترین سیاست مداران و خاورمیانه ای ها عصبانی ترین ها را دارا هستند. عموماً ریشۀ عصبانیت و هیاهو در ضعفِ اعتمادِ به نفس است
🔸در دوران پس از رنسانس، انگلیس و فرانسه 155 بار باهم جنگیدهاند و هم اکنون نیز در محافل خصوصی، سخنان نه چندان خوبی نسبت به هم میگویند ولی منافع عظیمی را در دایرهای مشترک تعریف کردهاند. وقتی دست اندرکاران دیپلماسی ایران به اعرابِ خلیج فارس میگویند: شما امنیت خود را میخرید، این چند ضعف شناختی را دنبال میکند.
🔺 اول اینکه این افراد، تاریخ نخواندهاند و با مسائل یک صدسال گذشته جزیره العرب آشنایی ندارند.
🔺 دوم اینکه با ساخت اجتماعی و طایفگی این منطقه ناآشنا بوده است
🔺 و سوم اینکه اصولاً این کشورها کدام منابع داخلی برای تامین امنیت ملّی خود را دارند که بتوان چنین انتظاری را از آنها داشت؟ همین بی دقتی ها در حرف زدن، زمینۀ بسیاری بد بینی ها شده است.
🔸دلیلِ علمی شکست برجام، شناخت دستاندرکاران از نظام بینالملل بر اساس قالبهای ذهنی داخلی بود. در عین حال، عدم آشنایی رسانههای داخلی با تاریخ و تار و پود بینالمللی، سبب پایکوبی و جشنهای زودرس شد.
🔸کدام منافع مشترک، ایران را به منطقه متصل میکند؟ در روابط بینالملل امروز، منطقه گرایی به معنای اتصالات گسترده اقتصادی بسیار مرسوم شده است. اما این منطقه گرایی، به پیشنیازهایی در حوزه باورهای سیاسی و فرهنگی و تاریخی وابسته است و به همین دلیل ده کشور عضو آسهآن در جنوب و شرق آسیا به موازات تعلقات وسیع تاریخی و حتی مذهبی و هم اکنون اقتصادی، نمونه ای موفق از منطقه گرایی را رقم زده اند.
🔸یک وقت جبر جغرافیایی باعث میشود کشوری با همسایهی خود تعامل کند بدون اینکه او را قبول داشته باشد مانند کره جنوبی نسبت به چین. اما زمانی یک کشور، همسایهی خود را به دلایل مختلف در ذهن و قلب خود قبول دارد مانند کشورهای اسکاندیناوی. حتی عراقیها که اشتراکات فراوانی با ایران دارند، با هم زبانهای خود راحتترند. پاکستان عمدتا خود را با اعراب خلیج فارس تعریف کرده است. اعراب خلیج فارس، کانونهای مشترک فراوانی با هم دارند و با ثروت چند تریلیونی، انتخاب های فراوانی دارند و در اعماق ذهن خود، ایران را جبر جغرافیایی می دانند
🔸متدولوژی دولت بایدن در هفت ماه گذشته، هم گرایی خاورمیانه منهای ایران بوده و می خواهد آن را از دور مدیریت کند. آمریکا می خواهد با هم گرایی اقتصادی، واقعیت های جدید سیاسی به وجود آورد. ایران کشوری خاص است که نتوانسته منافع خود را با کشوری قفل کند. به همین دلیل راحت تحریم می شود چون با کشوری منافع استراژیک ندارد.
دکتر #محمود_سریعالقلم
#سیاسی #ارسالی
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سخنان شنیدنی دکتر #محمود_سریعالقلم راجع به #انرژی_هستهای و رابطه ایران با اسرائیل...
نمی شود که هم انرژی هسته داشت و هم گفت اسرائیل باید نابود شود!
#انتقادات #اجتماعی #سیاسی #اقتصاد
@Roshanfkrane
نمی شود که هم انرژی هسته داشت و هم گفت اسرائیل باید نابود شود!
#انتقادات #اجتماعی #سیاسی #اقتصاد
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر #محمود_سریعالقلم استاد تمام علومسیاسی دانشگاه شهیدبهشتی
از
#بی_توجهی_ایرانیان_به_تخصص_میگوید
و اینکه چگونه #عربستان به تخصص توجه میکند اما ما نه!
چگونه میشود شخصیت یک ژاپنی را یک روزه شناخت ولی ایرانی را نه! / کافه خبر
#انتقادات #اجتماعی #علمی #دانشجویان
#اقتصاد
@Roshanfkrane
از
#بی_توجهی_ایرانیان_به_تخصص_میگوید
و اینکه چگونه #عربستان به تخصص توجه میکند اما ما نه!
چگونه میشود شخصیت یک ژاپنی را یک روزه شناخت ولی ایرانی را نه! / کافه خبر
#انتقادات #اجتماعی #علمی #دانشجویان
#اقتصاد
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#آثار_استبداد چندهزارساله را در فرهنگ عمومی، دکتر #محمود_سریعالقلم در یک تجربه عینی نشان میدهند.
#انتقادات #تربیتی #اجتماعی
@Roshanfkrane
#انتقادات #تربیتی #اجتماعی
@Roshanfkrane
📍حکمرانی ناموفق ما📍
+این روزها ایدههای ناسیونالیستی و ایرانشهری زیاد مطرح میشود، و به نظر میرسد که خریدار دارد؛ اما شما معتقدید که ما ایرانیان ناسیونالیست نیستیم؟
-ایران برای بسیاری جایی برای خوب زندگی کردن است. حکمرانی هم در تاریخ طولانی ایران عموماً فرصتی برای خوب زندگی کردن بوده است. بله، ما بزرگترین مشاهیرادبی جهان را داریم. سعدی و حافظ و فردوسی و سهروردی و مولانا داریم. بله، ایرانیان در کارآفرینی، علم، معماری، پزشکی، مهندسی و هنر خیلی زحمت کشیدهاند و کارهای بزرگی با مقیاس جهانی هم انجام دادهاند اما ما در حکمرانی موفق نبودهایم. در نهایت حکمرانی به فرهنگ عمومی و نحوهی مناسبات اجتماعی آحاد یک ملت و انعکاس آن در الیتسازی برمیگردد. امیدوارم افراد ناراحت نشوند، تحول به بلوغ فکری و رفتاری نیاز دارد. حکمرانیِ ما تخصصمحور نبوده است. چون فرهنگ عمومی ما بیشتر بر ارادت و اطاعت استوار بوده تا همچون دنیای جدید بر اساس توانایی و دانش و تخصص. ما وزیر خارجهای داشتیم که نمیدانست ایران چند همسایه دارد چون مبنای انتخاب او همراه و مطیع بودن او بوده و نه تخصص او. این جامعه، تخصصی نیست. میپرسید چرا تخصصی نشدهایم؟ چرا به آن بلوغ فکری نرسیدهایم؟ یک دلیل علمی دارد که شناخت عرفی جهانی است. چون سرمایهداری به معنای سیستم، تخصص، هرم و تشکیلات، تولید کالا و خدمات، زندگی ثانیهای، تفکیک مدیریت از مالکیت، شفافیت تصمیمسازی اقتصادی، نقش حداقلی دولت در اقتصاد، و از همه مهمتر اصل تعیینکنندهی رقابت وارد ایران نشده است. بخش عمدهی به اصطلاح بخش خصوصی در ایران در دِل حکومت ایجاد شده، بقا داشته و رشد کرده است. به این می گویند: سرمایهداری اَنگلی. میپرسید راهحل چیست؟ باید منتظر بمانیم که تئوریهایمان را اصلاح کنیم و بفهمیم مبنای اقتصاد، کار با جهان است. باید قدری از غرور خود بکاهیم. از جهان بیاموزیم و از راههای طیشده الگوبرداری کنیم. عمل و سخن ما بهشدت مبهم است و این ضدتوسعه است. راستگو نبودن ضدتوسعه است. با انتقاد عمیقاً مشکل داریم؛ چه فردی و چه عمومی. فقط باید تمجید کنیم. منِ نوعی که از فرهنگ عمومی انتقاد میکنم گفته میشود این خودزنی است. از اقتصاد و سیاست خارجی انتقاد میشود القاب دیگر می گذارند. عمدهی این فضا در ناخوداگاه ما است.
✍️از متن گفتوگو با #محمود_سریعالقلم.
/ اندیشه پویا ۸۹
#اجتماعی #اندیشه
@Roshanfkrane
+این روزها ایدههای ناسیونالیستی و ایرانشهری زیاد مطرح میشود، و به نظر میرسد که خریدار دارد؛ اما شما معتقدید که ما ایرانیان ناسیونالیست نیستیم؟
-ایران برای بسیاری جایی برای خوب زندگی کردن است. حکمرانی هم در تاریخ طولانی ایران عموماً فرصتی برای خوب زندگی کردن بوده است. بله، ما بزرگترین مشاهیرادبی جهان را داریم. سعدی و حافظ و فردوسی و سهروردی و مولانا داریم. بله، ایرانیان در کارآفرینی، علم، معماری، پزشکی، مهندسی و هنر خیلی زحمت کشیدهاند و کارهای بزرگی با مقیاس جهانی هم انجام دادهاند اما ما در حکمرانی موفق نبودهایم. در نهایت حکمرانی به فرهنگ عمومی و نحوهی مناسبات اجتماعی آحاد یک ملت و انعکاس آن در الیتسازی برمیگردد. امیدوارم افراد ناراحت نشوند، تحول به بلوغ فکری و رفتاری نیاز دارد. حکمرانیِ ما تخصصمحور نبوده است. چون فرهنگ عمومی ما بیشتر بر ارادت و اطاعت استوار بوده تا همچون دنیای جدید بر اساس توانایی و دانش و تخصص. ما وزیر خارجهای داشتیم که نمیدانست ایران چند همسایه دارد چون مبنای انتخاب او همراه و مطیع بودن او بوده و نه تخصص او. این جامعه، تخصصی نیست. میپرسید چرا تخصصی نشدهایم؟ چرا به آن بلوغ فکری نرسیدهایم؟ یک دلیل علمی دارد که شناخت عرفی جهانی است. چون سرمایهداری به معنای سیستم، تخصص، هرم و تشکیلات، تولید کالا و خدمات، زندگی ثانیهای، تفکیک مدیریت از مالکیت، شفافیت تصمیمسازی اقتصادی، نقش حداقلی دولت در اقتصاد، و از همه مهمتر اصل تعیینکنندهی رقابت وارد ایران نشده است. بخش عمدهی به اصطلاح بخش خصوصی در ایران در دِل حکومت ایجاد شده، بقا داشته و رشد کرده است. به این می گویند: سرمایهداری اَنگلی. میپرسید راهحل چیست؟ باید منتظر بمانیم که تئوریهایمان را اصلاح کنیم و بفهمیم مبنای اقتصاد، کار با جهان است. باید قدری از غرور خود بکاهیم. از جهان بیاموزیم و از راههای طیشده الگوبرداری کنیم. عمل و سخن ما بهشدت مبهم است و این ضدتوسعه است. راستگو نبودن ضدتوسعه است. با انتقاد عمیقاً مشکل داریم؛ چه فردی و چه عمومی. فقط باید تمجید کنیم. منِ نوعی که از فرهنگ عمومی انتقاد میکنم گفته میشود این خودزنی است. از اقتصاد و سیاست خارجی انتقاد میشود القاب دیگر می گذارند. عمدهی این فضا در ناخوداگاه ما است.
✍️از متن گفتوگو با #محمود_سریعالقلم.
/ اندیشه پویا ۸۹
#اجتماعی #اندیشه
@Roshanfkrane