کار مردان ایل با تفنگ و بویژه با تفنگ پنج تیری به نام برنو به عشق و عاشقی کشیده بود: تفنگ قشنگ خوش‌دست و موشکاف دوربردی بود. شکل و شمایلش دل می‌برد. ساخت یکی از شهرهای فرنگستان به نام «برنو» بود. عشایری‌ها این تفنگ را به نام آن شهر، برنو می‌خواندند. سر تا پایش را مثل یک بت می‌آراستند و به عبادتش می‌ایستادند. بر قنداق براق شفافش که به رنگ طلایی
بود و رگه‌های زیبای مغز درختی سرخ و عنابی داشت، چهره می‌مالیدند و تصاویر خودشان را در آن می‌نگریستند. به پیش
قنداقش زر و زیور می‌بستند. برایش شعر می‌سرودند. دختر زیبا را
برنو می‌گفتند. یار بلندبالا را برنو می‌خواندند. معلوم نبود که از زن و برنو کدام یک را بیشتر دوست داشتند. هر مردی در آرزوی دو برنو بود یک برنو بر دوش یک برنو در آغوش

#محمد_بهمن_بیگی
میگن اسبت رفیق روز جنگه

مو می گویم ازو بهتر تفنگه

سوار بی تفنگ قدرت نداره

سوار وقتی تفنگ داره سواره

تفنگ دسته نقره م را فروختم

برای وی قبای ترمه دوختم

فرستادم، برایم پس فرستاد

تفنگ دسته نقره م؛ داد و بیداد…
پ:ن کلیپ فوق صدای شوالیه آواز ایران
#شهرام_ناظری
#موسیقی

@Roshanfkrane

در دبیرستانی در شیراز که آقای دکتر "مهدی حمیدی" دبیر ادبیات آن بود ثبت نام کرده بودم. اولین انشا را با این مضمون دادند: دیوان حافظ بهتر است یا مولوی ؟

برداشتم نوشتم: من یک بچه قشقایی از عشایر هستم. بهتر است از بنده بپرسید: میش چند ماهه می زاید؟ اسب بیشتر بار می برد یا خر؟ تا برای من کاملا روشن باشد. ... و تقریبا شرح مفصلی از حیوانات که جز لاینفک زندگی عشایر بود، ارائه دادم و قلمفرسایی کردم و در پایان نوشتم: من دیوان حافظ و مولوی را بیشتر در ویترین کتاب فروشی ها دیده ام. چگونه می توانم راجع به فرق و برتری این با آن انشا بنویسم؟

وقتی شروع به خواندن انشا کردم، خنده بچه ها گوش فلک ر ا پر کرد؛ ولی آقای حمیدی فکورانه به آن گوش کرد و به من نمره بیست داد. در کمال تعجب و ناباوری گفت: اتفاقا این جوان، نویسنده بزرگی خواهد شد. ...

#محمد_بهمن_بیگی
پایه گذار آموزش عشایر ایران
نویسنده کتاب ایل من بخارای من
برنده جوایز یونسکو
#اندیشه #تربیتی #جالب

@Roshanfkrane

به فراخور ۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت
استاد_محمد_بهمن_بیگی
بنیان گزار آموزش عشایر ایران

موضوع انشا: بُز!

در دبیرستانی در شیراز که آقای دکتر "مهدی حمیدی" دبیر ادبیات آن بود، ثبت نام کرده بودم. اولین انشا را با این مضمون دادند: دیوان حافظ بهتر است یا مولوی؟

برداشتم نوشتم: من یک بچه قشقایی هستم. بهتر است از بنده بپرسید: میش چند ماهه می‌زاید؟ اسب بیشتر بار می‌برد یا خر؟ تا برای من کاملاً روشن باشد!

تقریبا شرح مفصلی از حیوانات که جزء لاینفک زندگی عشایر بود، ارائه دادم و قلم‌فرسایی کردم و در پایان نوشتم: من دیوان حافظ و مولوی را بیشتر در ویترین کتاب‌فروشی‌ها دیده‌ام. چگونه می‌توانم راجع به فرق و برتری این با آن انشاء بنویسم؟

وقتی شروع به خواندن انشا کردم، خنده ی بچه‌ها گوش فلک را پر کرد، ولی آقای حمیدی فکورانه به آن گوش کرد و به من نمره بیست داد. در کمال تعجب و ناباوری گفت: اتفاقاً این جوان، نویسندهٔ بزرگی خواهد شد...

📚بخارای من ایل من
#محمد_بهمن_بیگی
پایه‌گذار (آموزش و پرورش عشایر ایران)
#مناسبت
@Roshanfkrane

.
میکشم بر تخته‌ای من،
نقشی از خاک وطن،
زیر لب گویم به خود
میهنم، ایرانِ من.
‏من دگر هرگز نمی­‌میرم
من به گردون می­‌رسانم سر
من تنم را با گلاب عشقِ میهن
می­‌توانم شست.
پیش رویم از گل و شادی
هزاران بوستان دارم
در مسیرم صد هزاران
بذر نیرومند می‌کارم.



کودکان آن روز ایل، اکنون مردان ایل هستند، مردانی با خرد و دانش
و کودکان دیگر در راه
و
در این دریاچه ی بی جان و بی رمق ،
غیرتی  در رگ هایم جاریست ،
که چرا فریاد عقاب را در کشتزار،
کلاغ به جان رسانده،
و مترسک ،
بی محابا دشت را با خون به جستجو می رود ،


✍#طاهره_باقری_اردکانی


🎛#رادیو_البرز
🎙#محسن_گلزاده
📚دلتنگی، tara 🦋

#مناسبت
#روز_عشایر
#به_یاد_نویسنده_بزرگ_ایل_قشقایی

#محمد_بهمن_بیگی
@Roshanfkrane
🦋

💥💥متنی بسیار زیبا
از مرحوم استاد #محمد_بهمن_بیگی،
بنیانگذار آموزش عشایری ایران:

آری از پشت کوه آمده ام
چه می دانستم اینور کوه باید
برای ثروت، حرام خورد..
برای عشق، خیانت کرد..
برای خوب دیده شدن، دیگری را بد نشان داد..🍀
وبرای به عرش رسیدن، باید دیگری را به فرش کشاند.....

وقتی هم با تمام سادگی دلیلش را می پرسم ، می گویند:
"از پشت کوه آمده ای!"....
🍀
ترجیح می دهم به پشت کوه برگردم
وتنها دغدغه ام سالم بازگرداندن گوسفندان از دست گرگ ها باشد
تا اینکه این ور کوه باشم و گرگ وار انسانیت را بدرم !

#محمد_بهمن_بیگی
#تربیتی #انگیزشی

@Roshanfkrane

کار مردان ایل با تفنگ و بویژه با تفنگ پنج تیری به نام برنو به عشق و عاشقی کشیده بود: تفنگ قشنگ خوش‌دست و موشکاف دوربردی بود. شکل و شمایلش دل می‌برد. ساخت یکی از شهرهای فرنگستان به نام «برنو» بود. عشایری‌ها این تفنگ را به نام آن شهر، برنو می‌خواندند. سر تا پایش را مثل یک بت می‌آراستند و به عبادتش می‌ایستادند. بر قنداق براق شفافش که به رنگ طلایی
بود و رگه‌های زیبای مغز درختی سرخ و عنابی داشت، چهره می‌مالیدند و تصاویر خودشان را در آن می‌نگریستند. به پیش
قنداقش زر و زیور می‌بستند. برایش شعر می‌سرودند. دختر زیبا را
برنو می‌گفتند. یار بلندبالا را برنو می‌خواندند. معلوم نبود که از زن و برنو کدام یک را بیشتر دوست داشتند. هر مردی در آرزوی دو برنو بود یک برنو بر دوش یک برنو در آغوش

#محمد_بهمن_بیگی
میگن اسبت رفیق روز جنگه
مو می گویم ازو بهتر تفنگه

سوار بی تفنگ قدرت نداره
سوار وقتی تفنگ داره سواره

تفنگ دسته نقره م را فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم

فرستادم، برایم پس فرستاد
تفنگ دسته نقره م؛ داد و بیداد…

#شهرام_ناظری #مناسبت
#موسیقی

@Roshanfkrane