#رنج_زیستن
تمام مکاتب دینی و غیر دینی با تمام اختلافاتشان بر سر یک واقعیت همداستانند: ((زندگی انسان تراژیک است)).
زندگی انسان از لحظه ای که چشم به جهان باز می کند تا آن لحظه که چشمانش را به روی دنیا می بندد، مالامال از دردها، رنج ها، حسرت ها، ندانستن ها، نتوانستن ها، اندوه ها، مصیبت ها، ناکامی ها،اشتباهات، ضعف اراده،ترس ها، پشیمانی ها، عقده ها، خواستن چیزهایی که ندارد، نخواستن چیزهایی که دارد، بلاهای خواسته و ناخواسته، کاسته شدن ها و افسردگی هاست.
آدمی واقعا موجود ترحم برانگیزی است. حتی در شادترین لحظات و اوج لذت هایش در حال کاسته شدن است.
به قول اوریپیدس باید بر سرنوشت انسان های فانی آب تمام دریا ها را گریه کرد.
شاید به خاطر همین بود که یونانیان باستان می گفتند: بزرگترین سعادت برای آدمی آن است که هرگز چشم به دنیا باز نکند، اما همین که به دنیا آمد بزرگترین سعادت برای او هرچه سریعتر گذشتن از دروازه های مرگ است.
تقریبا می شود گفت عموم متفکران، رهبران و ناجیان بشر برای درمان...درمان که نه!! برای تسکین این درد بی درمان و مزمن نسخه ای آورده اند.
از مسیح تا ، کنفسیوس تا بودا، از سقراط تا نیچه، مولوی، حافظ، خیام، اوشو، کافکا، ابن عربی، ملاصدرا و و و ....
شما کدام نسخه را برای درمان رنج زیستن و اندوه های زندگی مفیدتر دیده اید؟
#bahuz
@Roshanfkrane
تمام مکاتب دینی و غیر دینی با تمام اختلافاتشان بر سر یک واقعیت همداستانند: ((زندگی انسان تراژیک است)).
زندگی انسان از لحظه ای که چشم به جهان باز می کند تا آن لحظه که چشمانش را به روی دنیا می بندد، مالامال از دردها، رنج ها، حسرت ها، ندانستن ها، نتوانستن ها، اندوه ها، مصیبت ها، ناکامی ها،اشتباهات، ضعف اراده،ترس ها، پشیمانی ها، عقده ها، خواستن چیزهایی که ندارد، نخواستن چیزهایی که دارد، بلاهای خواسته و ناخواسته، کاسته شدن ها و افسردگی هاست.
آدمی واقعا موجود ترحم برانگیزی است. حتی در شادترین لحظات و اوج لذت هایش در حال کاسته شدن است.
به قول اوریپیدس باید بر سرنوشت انسان های فانی آب تمام دریا ها را گریه کرد.
شاید به خاطر همین بود که یونانیان باستان می گفتند: بزرگترین سعادت برای آدمی آن است که هرگز چشم به دنیا باز نکند، اما همین که به دنیا آمد بزرگترین سعادت برای او هرچه سریعتر گذشتن از دروازه های مرگ است.
تقریبا می شود گفت عموم متفکران، رهبران و ناجیان بشر برای درمان...درمان که نه!! برای تسکین این درد بی درمان و مزمن نسخه ای آورده اند.
از مسیح تا ، کنفسیوس تا بودا، از سقراط تا نیچه، مولوی، حافظ، خیام، اوشو، کافکا، ابن عربی، ملاصدرا و و و ....
شما کدام نسخه را برای درمان رنج زیستن و اندوه های زندگی مفیدتر دیده اید؟
#bahuz
@Roshanfkrane