#جاه_طلبی_فطرت
🤔#پرسش
❔همه انسانها دوست دارند مشهور و محبوب باشند با این حال چرا روایات از #شهرت نهی کردند؟ آیا این نهی مقابله با فطرت انسان نیست ❕❗️
💠#پاسخ💠
👌هر كس به چيزى علاقه مند است، بعضى به مال عشق مى ورزند، بعضى ديگر به جمال، گروهى خواهان كمالند، ولى جمعى طالب مقام و شهرت و آوازه اند و اين گروه اخير را #جاه طلب مى نامند، دوست دارند مردم همه به آنها احترام بگذارند، و به خانه آنها رفت و آمد داشته باشند، و به اصطلاح از ديگران يك سر و گردن برتر باشند، آخرين سخن، سخن آنها باشد و كسى روى حرف آنها حرف نزند، هر چند عقل و كفايت و #درايت لازم براى اين امور را نداشته باشند. اين گونه افراد را جاه طلب و طالب اسم و آوازه و مقام مى نامند..
❕اين صفت رذيله سرچشمه بسيارى از مفاسد فردى و اجتماعى است، انسان را از خدا و خلق خدا دور مى كند و او را براى وصول به مقصدش به دنبال گناهان خطرناكى مى فرستد، و از همه بدتر اين كه در بسيارى از اوقات با صفات نيك مانند احساس مسؤوليت و تصميم بر انجام #وظيفه اجتماعى و لزوم مديريت صالح در جامعه و امثال اينها اشتباه مى شود. اين صفت، پيوند نزديكى با رياكارى و تكبر و عُجب و خودپسندى دارد .
📚اخلاق در قرآن ج 3 ص 13
🔹تأثير مخرّب اين رذيله اخلاقى در دين انسان به قدرى شديد است كه در #حديثى از رسول خدا مى خوانيم ؛
«دو گرگ درنده كه در آغل گوسفندان رها شوند فساد و خرابى آنها بيشتر از حبّ مال و مقام در دين انسان مسلمان نيست ».
📚میزان الحکمه ج 1 ص 492
👌و فرمود ؛
« علاقه شديد به مقام ( و شهرت ) و مال، #نفاق را در قلب انسان مى رويانند همان گونه كه آب سبزه را مى روياند».
📚المحجه البیضاء ج 6 ص 112
🔹 در حديث ديگرى از امام #صادق عليه السلام مى خوانيم ؛
« كسى كه طالب مقام باشد (و دلباخته آن گردد) هلاك مى شود »
📚الکافی ج 2 ص 297
❕البته اسلام با مطلق مقام و شهرت و جاه و ریاست طلبی مخالفتی ندارد تا شما بگویید #حکم اسلام در این رابطه خلاف فطرت است در روایت معصوم داریم که فرمود ؛
« كسى كه رياست را به #ناحق طلب كند از اطاعت خداوند به حق محروم خواهد شد»
📚تحف العقول ص 237
❕از اين حديث اين نكته استفاده مى شود كه رياست طلبى بر دوگونه است ؛ ریاست حق و باطل ؛
👌در بعضى از آيات قرآن مى خوانيم كه يكى از خواسته هاى #بندگان خاص خدا (عِبادُالرَّحْمانِ) اين است كه مى گويند: «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ اماماً؛ خداوندا! ما را پيشواى پرهيزگاران قرار ده» ( فرقان 74)
🔸از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود كه رياست طلبى هميشه مذموم نيست، بلكه به گفته «علّامه #مجلسى» (رضوان الله تعالى عليه) در «بحارالانوار»، رياست بر دو گونه تقسيم مى شود، حق و باطل، سپس براى رياست حق مثال به متصدى شدن مقام فتوا و تدريس و وعظ مى زند و مى گويد ؛
« كسى كه اهليت اين كار را دارد و عالم به متون كتاب و سنت است و هدفش هدايت خلق و تعليم مسائل دين باشد اين از نوع رياست حق است كه گاه وجوب عينى يا كفائى دارد، ولى كسى كه آگاهى از اين امور ندارد يا آگاهى دارد ولى هدفش تنها شهرت طلبى و جلب قلوب و تحصيل مال و مقام است اين از نوع رياست باطل است و اين كار كسانى است كه به صفت رذيله جاه طلبى گرفتارند.»
💠سپس از بعضى از #محققان نقل مى كند كه معنى «جاه» همان تملك دلها و نفوذ در آنهاست. و حكم آن حكم تملك اموال است، اينها همه از امورى است كه جزء اهداف زندگى دنيا مى باشد و با مرگ پايان مى يابد و دنيا مزرعه آخرت است؛ پس كسى كه از اين امور زاد و توشه اى براى آخرت برگيرد سعادتمند و خوشبخت است و كسى كه آن را وسيله هوسرانى قرار دهد بدبخت و بيچاره است.
📚بحار الانوار ج 70 ص 147 به بعد
👌در واقع كسانى كه مقام و آوازه را براى رسيدن به اهداف مقدس اجتماعى و انسانى و به تعبير ديگر براى اهداف الهى مى طلبند نه جاه طلبند و نه مقام پرست؛ آنها در خط اميرمؤمنان #على عليه السلام حركت مى كنند كه مى فرمايد: « آگاه باشيد! به خدا سوگند، خدائى كه دانه را شكافت، و انسان را آفريد، اگر نه اين بود كه جمعيت بسيارى گرداگردم را گرفته و به ياريم قيام كرده اند و از اين جهت، حجت تمام شده است، اگر نبود عهد و مسئوليتى كه خداوند از علماء و دانشمندان (هر جامعه) گرفته كه در برابر شكم خوارى ستمگران و گرسنگى ستمديدگان سكوت نكنند، من مهار شتر خلافت را رها مى ساختم و از آن صرف نظر مى نمودم و آخر آن را با جام آغازش سيراب مى كردم»
📚نهج البلاغه خطبه 3
#پرسمان_اعتقادی
https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185
https://sapp.ir/poorseman
🤔#پرسش
❔همه انسانها دوست دارند مشهور و محبوب باشند با این حال چرا روایات از #شهرت نهی کردند؟ آیا این نهی مقابله با فطرت انسان نیست ❕❗️
💠#پاسخ💠
👌هر كس به چيزى علاقه مند است، بعضى به مال عشق مى ورزند، بعضى ديگر به جمال، گروهى خواهان كمالند، ولى جمعى طالب مقام و شهرت و آوازه اند و اين گروه اخير را #جاه طلب مى نامند، دوست دارند مردم همه به آنها احترام بگذارند، و به خانه آنها رفت و آمد داشته باشند، و به اصطلاح از ديگران يك سر و گردن برتر باشند، آخرين سخن، سخن آنها باشد و كسى روى حرف آنها حرف نزند، هر چند عقل و كفايت و #درايت لازم براى اين امور را نداشته باشند. اين گونه افراد را جاه طلب و طالب اسم و آوازه و مقام مى نامند..
❕اين صفت رذيله سرچشمه بسيارى از مفاسد فردى و اجتماعى است، انسان را از خدا و خلق خدا دور مى كند و او را براى وصول به مقصدش به دنبال گناهان خطرناكى مى فرستد، و از همه بدتر اين كه در بسيارى از اوقات با صفات نيك مانند احساس مسؤوليت و تصميم بر انجام #وظيفه اجتماعى و لزوم مديريت صالح در جامعه و امثال اينها اشتباه مى شود. اين صفت، پيوند نزديكى با رياكارى و تكبر و عُجب و خودپسندى دارد .
📚اخلاق در قرآن ج 3 ص 13
🔹تأثير مخرّب اين رذيله اخلاقى در دين انسان به قدرى شديد است كه در #حديثى از رسول خدا مى خوانيم ؛
«دو گرگ درنده كه در آغل گوسفندان رها شوند فساد و خرابى آنها بيشتر از حبّ مال و مقام در دين انسان مسلمان نيست ».
📚میزان الحکمه ج 1 ص 492
👌و فرمود ؛
« علاقه شديد به مقام ( و شهرت ) و مال، #نفاق را در قلب انسان مى رويانند همان گونه كه آب سبزه را مى روياند».
📚المحجه البیضاء ج 6 ص 112
🔹 در حديث ديگرى از امام #صادق عليه السلام مى خوانيم ؛
« كسى كه طالب مقام باشد (و دلباخته آن گردد) هلاك مى شود »
📚الکافی ج 2 ص 297
❕البته اسلام با مطلق مقام و شهرت و جاه و ریاست طلبی مخالفتی ندارد تا شما بگویید #حکم اسلام در این رابطه خلاف فطرت است در روایت معصوم داریم که فرمود ؛
« كسى كه رياست را به #ناحق طلب كند از اطاعت خداوند به حق محروم خواهد شد»
📚تحف العقول ص 237
❕از اين حديث اين نكته استفاده مى شود كه رياست طلبى بر دوگونه است ؛ ریاست حق و باطل ؛
👌در بعضى از آيات قرآن مى خوانيم كه يكى از خواسته هاى #بندگان خاص خدا (عِبادُالرَّحْمانِ) اين است كه مى گويند: «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ اماماً؛ خداوندا! ما را پيشواى پرهيزگاران قرار ده» ( فرقان 74)
🔸از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود كه رياست طلبى هميشه مذموم نيست، بلكه به گفته «علّامه #مجلسى» (رضوان الله تعالى عليه) در «بحارالانوار»، رياست بر دو گونه تقسيم مى شود، حق و باطل، سپس براى رياست حق مثال به متصدى شدن مقام فتوا و تدريس و وعظ مى زند و مى گويد ؛
« كسى كه اهليت اين كار را دارد و عالم به متون كتاب و سنت است و هدفش هدايت خلق و تعليم مسائل دين باشد اين از نوع رياست حق است كه گاه وجوب عينى يا كفائى دارد، ولى كسى كه آگاهى از اين امور ندارد يا آگاهى دارد ولى هدفش تنها شهرت طلبى و جلب قلوب و تحصيل مال و مقام است اين از نوع رياست باطل است و اين كار كسانى است كه به صفت رذيله جاه طلبى گرفتارند.»
💠سپس از بعضى از #محققان نقل مى كند كه معنى «جاه» همان تملك دلها و نفوذ در آنهاست. و حكم آن حكم تملك اموال است، اينها همه از امورى است كه جزء اهداف زندگى دنيا مى باشد و با مرگ پايان مى يابد و دنيا مزرعه آخرت است؛ پس كسى كه از اين امور زاد و توشه اى براى آخرت برگيرد سعادتمند و خوشبخت است و كسى كه آن را وسيله هوسرانى قرار دهد بدبخت و بيچاره است.
📚بحار الانوار ج 70 ص 147 به بعد
👌در واقع كسانى كه مقام و آوازه را براى رسيدن به اهداف مقدس اجتماعى و انسانى و به تعبير ديگر براى اهداف الهى مى طلبند نه جاه طلبند و نه مقام پرست؛ آنها در خط اميرمؤمنان #على عليه السلام حركت مى كنند كه مى فرمايد: « آگاه باشيد! به خدا سوگند، خدائى كه دانه را شكافت، و انسان را آفريد، اگر نه اين بود كه جمعيت بسيارى گرداگردم را گرفته و به ياريم قيام كرده اند و از اين جهت، حجت تمام شده است، اگر نبود عهد و مسئوليتى كه خداوند از علماء و دانشمندان (هر جامعه) گرفته كه در برابر شكم خوارى ستمگران و گرسنگى ستمديدگان سكوت نكنند، من مهار شتر خلافت را رها مى ساختم و از آن صرف نظر مى نمودم و آخر آن را با جام آغازش سيراب مى كردم»
📚نهج البلاغه خطبه 3
#پرسمان_اعتقادی
https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185
https://sapp.ir/poorseman