#عید_الزهراء_لعن_کردن
🤔#پرسش
❔سوالم این بود که اصلا لعن کردن چه معنایی دارد ❗️در کجا آمده که لعن کردن دیگران کار #خوبی است ❕قرآن که می گوید دیگران را دشنام ندهید ❕❕
💠#پاسخ💠
👌دشنام و ناسزاگويى كه در لغت عرب به آن «سبّ» مى گويند، يكى از محرمات الهى است كه پيامبر گرامى به شدّت از آن نهى كرده است. محدثان اسلامى از هر دو گروه از پيامبر #گرامی نقل مى كنند كه آن حضرت فرمود ؛
«دشنام دادن به مسلمان و ناسزاگويى به وى، فسق و گناه است».
📚صحیح بخاری ج 4 ص 71 _ وسائل الشیعه ج 12 ص 281
❕ابوبصير از امام باقر (عليه السَّلام) نقل مى كند كه فردى از قبيله تميم به حضور پيامبر گرامی رسيد و از آن حضرت موعظه درخواست كرد. از جمله امورى كه پيامبر گرامی به او سفارش كرد، اين بود ؛
«ناسزا نگوييد تا از #دشمنى آنان در امان بمانيد».
📚وسائل الشیعه ج 12 ص 297
👌همچنين امام صادق (عليه السَّلام) مى فرمايد ؛
«دشنام به مؤمن انسان را در آستانه هلاكت قرار مى دهد».
📚الکافی ج 2 ص 359
👌وقتى به اميرمؤمنان (عليه السَّلام) گزارش دادند كه برخى از ياران وى شاميان را ناسزا مى گويند، آنان را فرا خواند و چنين فرمود ؛
«دوست ندارم #دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردار آنان را بازگو كنيد و روش آنان را تشريح كنيد، به حقيقت نزديك تر و عذرى رساتر براى شما خواهد بود».
📚نهج البلاغه خطبه 201
👌بنابراين «سب» در اسلام حرام است و لذا هيچ فرد عاقل و دانايى به دشنام پناه نمى برد و از دشنام و ناسزاگويى بهره نمى گيرد؛ و اين كه در بسيارى از گفتارها و نوشته ها آمده است كه #شيعه «يسبّ الصحابة»، نتيجه غفلت از معناى حقيقى سبّ و دشنام است.
❕آنچه موضوع سخن است، مسأله لعن به معنى بيزارى از اعمال زشت يك فرد است، خواه از صحابه باشد يا از تابعان يا از گروه هاى ديگر.
🔸اظهار بيزارى و تنفر از اعمال زشت يك فرد، شاخه اى از امر به معروف و نهى از منكر به شمار مى آيد و از #شئون انسان هاى وارسته است. حتى خداوند متعال نيز در قرآن گروهى را لعن كرده است.
👌 لعن (به معنى اظهار بيزارى و دورى از عملكرد يك انسان) لازمه ايمان به دين و احكام آن است. آنچه مايه اشتباه شده اين است كه: سب و لعن با هم مترادف و به يك معنى هستند در حالى كه دو #مفهوم متغاير دارند، روش خدا و پيامبر او، بر سبّ نكردن بوده است ولى اشخاصى را لعن كرده، يعنى از عملكرد آنها اظهار انزجار و بيزارى نموده اند. اينك سخنان اهل لغت را در تفسير و تبيين معناى لعن از نظر مى گذرانيم ؛
❕ابن منظور مى نويسد: لعنت به معنى بيزارى و طرد است. عرب مى گويد: «لعنَه» به معنى «طردَه» است و در قرآن كريم آمده است: «بَلْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ» «خدا آنان را به خاطر #كفرشان از رحمت خويش دور ساخت».
📚لسان العرب ج 13 ماده لعن
👌به خاطر اين تفاوت جوهرى كه بين لعن و سبّ است قرآن گروه هايى را لعن مى كند، ولى سبّ نمى نمايد. اينك به برخى از گروه ها كه در قرآن مورد لعن قرار گرفته اند، اشاره مى كنيم ؛
1. كافران: احزاب/ 64.
2. شيطان: نساء/ 118.
3. يهود: مائده/ 68
4. تهمت زنان به بانوان پاكدامن: نور/ 23.
5. آزار دهندگان پيامبر: احزاب/ 54.
6. منكران حق: بقره/ 159 و....
❕البته اين گروه ها كه مورد لعن خدا قرار گرفته اند، اعم از كافر و مسلمانند. علاوه بر اين كه در قرآن، ظالمان و #مفسدان مورد لعن قرار گرفته اند که جهت آگاهی رجوع شود ؛
📚فرهنگ قرآن ج 25 ص 185 به بعد
🔸#ادامه 👇👇👇
@Rahnamye_Behesht
🤔#پرسش
❔سوالم این بود که اصلا لعن کردن چه معنایی دارد ❗️در کجا آمده که لعن کردن دیگران کار #خوبی است ❕قرآن که می گوید دیگران را دشنام ندهید ❕❕
💠#پاسخ💠
👌دشنام و ناسزاگويى كه در لغت عرب به آن «سبّ» مى گويند، يكى از محرمات الهى است كه پيامبر گرامى به شدّت از آن نهى كرده است. محدثان اسلامى از هر دو گروه از پيامبر #گرامی نقل مى كنند كه آن حضرت فرمود ؛
«دشنام دادن به مسلمان و ناسزاگويى به وى، فسق و گناه است».
📚صحیح بخاری ج 4 ص 71 _ وسائل الشیعه ج 12 ص 281
❕ابوبصير از امام باقر (عليه السَّلام) نقل مى كند كه فردى از قبيله تميم به حضور پيامبر گرامی رسيد و از آن حضرت موعظه درخواست كرد. از جمله امورى كه پيامبر گرامی به او سفارش كرد، اين بود ؛
«ناسزا نگوييد تا از #دشمنى آنان در امان بمانيد».
📚وسائل الشیعه ج 12 ص 297
👌همچنين امام صادق (عليه السَّلام) مى فرمايد ؛
«دشنام به مؤمن انسان را در آستانه هلاكت قرار مى دهد».
📚الکافی ج 2 ص 359
👌وقتى به اميرمؤمنان (عليه السَّلام) گزارش دادند كه برخى از ياران وى شاميان را ناسزا مى گويند، آنان را فرا خواند و چنين فرمود ؛
«دوست ندارم #دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردار آنان را بازگو كنيد و روش آنان را تشريح كنيد، به حقيقت نزديك تر و عذرى رساتر براى شما خواهد بود».
📚نهج البلاغه خطبه 201
👌بنابراين «سب» در اسلام حرام است و لذا هيچ فرد عاقل و دانايى به دشنام پناه نمى برد و از دشنام و ناسزاگويى بهره نمى گيرد؛ و اين كه در بسيارى از گفتارها و نوشته ها آمده است كه #شيعه «يسبّ الصحابة»، نتيجه غفلت از معناى حقيقى سبّ و دشنام است.
❕آنچه موضوع سخن است، مسأله لعن به معنى بيزارى از اعمال زشت يك فرد است، خواه از صحابه باشد يا از تابعان يا از گروه هاى ديگر.
🔸اظهار بيزارى و تنفر از اعمال زشت يك فرد، شاخه اى از امر به معروف و نهى از منكر به شمار مى آيد و از #شئون انسان هاى وارسته است. حتى خداوند متعال نيز در قرآن گروهى را لعن كرده است.
👌 لعن (به معنى اظهار بيزارى و دورى از عملكرد يك انسان) لازمه ايمان به دين و احكام آن است. آنچه مايه اشتباه شده اين است كه: سب و لعن با هم مترادف و به يك معنى هستند در حالى كه دو #مفهوم متغاير دارند، روش خدا و پيامبر او، بر سبّ نكردن بوده است ولى اشخاصى را لعن كرده، يعنى از عملكرد آنها اظهار انزجار و بيزارى نموده اند. اينك سخنان اهل لغت را در تفسير و تبيين معناى لعن از نظر مى گذرانيم ؛
❕ابن منظور مى نويسد: لعنت به معنى بيزارى و طرد است. عرب مى گويد: «لعنَه» به معنى «طردَه» است و در قرآن كريم آمده است: «بَلْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ» «خدا آنان را به خاطر #كفرشان از رحمت خويش دور ساخت».
📚لسان العرب ج 13 ماده لعن
👌به خاطر اين تفاوت جوهرى كه بين لعن و سبّ است قرآن گروه هايى را لعن مى كند، ولى سبّ نمى نمايد. اينك به برخى از گروه ها كه در قرآن مورد لعن قرار گرفته اند، اشاره مى كنيم ؛
1. كافران: احزاب/ 64.
2. شيطان: نساء/ 118.
3. يهود: مائده/ 68
4. تهمت زنان به بانوان پاكدامن: نور/ 23.
5. آزار دهندگان پيامبر: احزاب/ 54.
6. منكران حق: بقره/ 159 و....
❕البته اين گروه ها كه مورد لعن خدا قرار گرفته اند، اعم از كافر و مسلمانند. علاوه بر اين كه در قرآن، ظالمان و #مفسدان مورد لعن قرار گرفته اند که جهت آگاهی رجوع شود ؛
📚فرهنگ قرآن ج 25 ص 185 به بعد
🔸#ادامه 👇👇👇
@Rahnamye_Behesht