#نقش_شیعه_در_تاسیس_علوم
🤔#پرسش
❔عالم شيعه و مؤلف معروف جناب عبدالحليم الغزى : ما شيعيان علم إعراب قرآن و تجويد و علم قراءت قرآن و علم رجال و درايه و علم صرف و نحو و بيان و كلام را از اهل سنت دريافت كرديم و در حوزه علميه علوم اهل سنت تدريس ميشود ❗️❗️
💠#پاسخ💠
👌تمدن اسلامى مرهون تلاشهاى بى وقفه امت اسلامى است. آنان با داشتن مليت هاى گوناگون، در سايه ايمان وعقيده، در اسلام وخدمت به آن ذوب شدند و همه تلاش خود را در مسير پيشبرد اهداف عالى اسلام به كار گرفتند، و در نتيجه تمدنى را پايه گذارى كردند كه هم اكنون جامعه بشرى مرهون آن تمدن درخشان است.
❕در اين ميان، شيعه با الهام از تعاليم امامان در برافراشتن بناى شكوهمند تمدن اسلامى نقش مؤثرى داشته است، با مراجعه به كتاب هاى مربوط به علوم و تمدن اسلامى مشاهده مى كنيم كه همه جا نام دانشمندان شيعه مى درخشد.
📚راهنمای حقیقت ، ص 453
👌در بيان نقش آنان در ادبيات و علوم ادبى همين بس كه پايه گذار علم نحو، امير مؤمنان على عليه السَّلام ؛ و ادامه دهنده راه او شاگردش ابوالأسود دوئلى بوده است .
📚تاسیس الشیعه ص 51 _ فهرست ابن الندیم ، ص 66
❕وپس از وى شخصيت هاى شيعى كه غالباً در عراق مى زيستند، مانند: مازنى (متوفاى 248)، ابن سكيت (متوفاى 244) ابو اسحاق نحوى (از ياران امام كاظم عليه السَّلام، خليل بن احمد فراهيدى مؤلف كتاب «العين» (متوفاى 170)، ابن دريد مؤلف «الجمهرة» (متوفاى 21) و صاحب بن عبّاد، مؤلف كتاب «المحيط» (متوفاى 86) و ده ها اديب شيعى ديگر، هر يك در عصر خود سرآمد علوم لغت و نحو و صرف و يا شعر و عروض بودند.
📚رجال نجاشی ، ج 1 ص 272 _ تاریخ بغداد ج 7 ص 93 _ لسان المیزان ج 2 رقم 332 و ....
❕در علم تفسير، پس از رسول خدا اوّلين مفسر امير مؤمنان (عليه السَّلام) وائمه اهل بيت (عليهم السَّلام) و پس از آنان عبد اللّه بن عباس (متوفاى 68) و ديگر شاگردان آنان بوده اند.
📚التفسیر و المفسرون ج 1 ص 89
❕ در طول چهارده قرن، صدها تفسير بر قرآن به صورت هاى مختلف نوشته اند که استاد سبحانی در سير تاريخى تفسير نگارى شيعه را در مقدمه «تبيان» شيخ طوسى به تفصيل آن را نگاشته است
👌در علم حديث نيز شيعه بر ديگر فرق اسلامى تقدم داشته و سنت رسول خدا را حتى در زمانى كه نوشتن حديث در عصر خلفا ممنوع بود، با نوشتن ومذاكره، حفظ كردند. در اين باره مى توان از «عبد اللّه بن ابى رافع»، «ربيعةبن سميع» و «على بن أبى رافع» از ياران امام على (عليه السَّلام) وسپس شخصيت هايى از شاگردان امام سجاد وحضرت صادق و باقر (عليهم السَّلام) ياد كرد.
📚رجال نجاشی ج 1 ص 64 _ رجال طوسی ص 279 و ...
🔸ادامه 👇
🤔#پرسش
❔عالم شيعه و مؤلف معروف جناب عبدالحليم الغزى : ما شيعيان علم إعراب قرآن و تجويد و علم قراءت قرآن و علم رجال و درايه و علم صرف و نحو و بيان و كلام را از اهل سنت دريافت كرديم و در حوزه علميه علوم اهل سنت تدريس ميشود ❗️❗️
💠#پاسخ💠
👌تمدن اسلامى مرهون تلاشهاى بى وقفه امت اسلامى است. آنان با داشتن مليت هاى گوناگون، در سايه ايمان وعقيده، در اسلام وخدمت به آن ذوب شدند و همه تلاش خود را در مسير پيشبرد اهداف عالى اسلام به كار گرفتند، و در نتيجه تمدنى را پايه گذارى كردند كه هم اكنون جامعه بشرى مرهون آن تمدن درخشان است.
❕در اين ميان، شيعه با الهام از تعاليم امامان در برافراشتن بناى شكوهمند تمدن اسلامى نقش مؤثرى داشته است، با مراجعه به كتاب هاى مربوط به علوم و تمدن اسلامى مشاهده مى كنيم كه همه جا نام دانشمندان شيعه مى درخشد.
📚راهنمای حقیقت ، ص 453
👌در بيان نقش آنان در ادبيات و علوم ادبى همين بس كه پايه گذار علم نحو، امير مؤمنان على عليه السَّلام ؛ و ادامه دهنده راه او شاگردش ابوالأسود دوئلى بوده است .
📚تاسیس الشیعه ص 51 _ فهرست ابن الندیم ، ص 66
❕وپس از وى شخصيت هاى شيعى كه غالباً در عراق مى زيستند، مانند: مازنى (متوفاى 248)، ابن سكيت (متوفاى 244) ابو اسحاق نحوى (از ياران امام كاظم عليه السَّلام، خليل بن احمد فراهيدى مؤلف كتاب «العين» (متوفاى 170)، ابن دريد مؤلف «الجمهرة» (متوفاى 21) و صاحب بن عبّاد، مؤلف كتاب «المحيط» (متوفاى 86) و ده ها اديب شيعى ديگر، هر يك در عصر خود سرآمد علوم لغت و نحو و صرف و يا شعر و عروض بودند.
📚رجال نجاشی ، ج 1 ص 272 _ تاریخ بغداد ج 7 ص 93 _ لسان المیزان ج 2 رقم 332 و ....
❕در علم تفسير، پس از رسول خدا اوّلين مفسر امير مؤمنان (عليه السَّلام) وائمه اهل بيت (عليهم السَّلام) و پس از آنان عبد اللّه بن عباس (متوفاى 68) و ديگر شاگردان آنان بوده اند.
📚التفسیر و المفسرون ج 1 ص 89
❕ در طول چهارده قرن، صدها تفسير بر قرآن به صورت هاى مختلف نوشته اند که استاد سبحانی در سير تاريخى تفسير نگارى شيعه را در مقدمه «تبيان» شيخ طوسى به تفصيل آن را نگاشته است
👌در علم حديث نيز شيعه بر ديگر فرق اسلامى تقدم داشته و سنت رسول خدا را حتى در زمانى كه نوشتن حديث در عصر خلفا ممنوع بود، با نوشتن ومذاكره، حفظ كردند. در اين باره مى توان از «عبد اللّه بن ابى رافع»، «ربيعةبن سميع» و «على بن أبى رافع» از ياران امام على (عليه السَّلام) وسپس شخصيت هايى از شاگردان امام سجاد وحضرت صادق و باقر (عليهم السَّلام) ياد كرد.
📚رجال نجاشی ج 1 ص 64 _ رجال طوسی ص 279 و ...
🔸ادامه 👇