پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
5.62K subscribers
2.02K photos
172 videos
54 files
5.78K links
بزرگترین مجموعه محتوایی پاسخ به شبهات در فضای مجازی !!!

🗯پاسخگویی توسط اساتید حوزه با سبکی نوین !!!

👈وابسته به موسسه بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه

طرح شبهه و سوال :

@poorseman

سایت ipasookh.ir

تمام کانالهای ما :

https://yek.link/ipasookh
Download Telegram
#غدیر_آیه_ابلاغ

🤔#پرسش

شیعه بر پایه چه دلائل و #مستنداتی می گوید که آیه ابلاغ در رابطه با جریان غدیر خم نازل شده است ❗️❗️


💠#پاسخ💠

👌خداوند می فرماید ؛

« ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملا (به مردم ) برسان و اگر نکنی، #رسالت او را انجام نداده ای و خداوند تو را از (خطرات احتمالی ) مردم نگاه میدارد، و خداوند جمعیت کافران (لجوج ) را هدایت نمیکند»

🔶مائده 67

🗯 جمله بندی های آیه و لحن خاص و تاکیدهای پی در پی آن و همچنین شروع شدن با خطاب یا ایها الرسول که تنها در دو مورد از قرآن مجید آمده و #تهدید پیامبر به عدم تبلیغ رسالت در صورت کوتاهی کردن که منحصرا در این آیه از قرآن آمده است، نشان میدهد که سخن از حادثه مهمی در میان بوده است که عدم تبلیغ آن مساوی بوده است با عدم #تبلیغ رسالت .

👌بعلاوه این موضوع مخالفان سرسختی داشته که پیامبر از مخالفت آنها که ممکن بوده است مشکلاتی برای اسلام و مسلمین داشته باشد، #نگران بوده و به همین جهت خداوند به او تامین میدهد.

اکنون این سؤال پیش می آید که با توجه به تاریخ نزول سوره که مسلما در اواخر عمر پیغمبر نازل شده است، چه مطلب #مهمی بوده که خداوند پیامبر را با این تاکید مامور ابلاغ آن میکند.

آیا مسائل مربوط به توحید و #شرک و بتشکنی بوده که از سالها قبل برای پیامبر و مسلمانان حل شده بود؟

آیا مربوط به احکام و #قوانین اسلامی بوده با اینکه مهمترین آنها تا آن زمان بیان شده بود؟

و آیا مربوط به مبارزه با اهل کتاب و #یهود و نصاری بوده با اینکه میدانیم مساله اهل کتاب بعد از ماجرای بنی النضیر و بنی قریظه و بنی قینقاع و خیبر و فدک و نجران مشکلی برای مسلمانان محسوب نمیشد.

و آیا مربوط به #منافقان بوده در حالی که میدانیم پس از فتح مکه و سیطره و نفوذ اسلام در سراسر جزیره عربستان منافقان از صحنه اجتماع طرد شدند، و نیروهای آنها در هم شکسته شد، و هر چه داشتند در باطن بود.

راستی چه مساله مهمی در این آخرین ماه های عمر پیامبر مطرح بوده که آیه فوق این چنین درباره آن #تاکید میکند

👌این نیز جای تردید نیست که وحشت و نگرانی پیامبر برای شخص خود و جان خود نبوده بلکه برای کارشکنیها و مخالفتهای احتمالی افراد بوده که نتیجه آن برای مسلمانان خطرات یا زیانهائی به بار می آورد.

آیا مساله ای جز تعیین #جانشین برای پیامبر و سرنوشت آینده اسلام و مسلمین می تواند واجد این صفات بوده باشد.

📚تفسیر نمونه ج5 ص3


مرحوم علامه امینی در الغدیر جلد 1 صفحه 424 تا ص 438 بیش از #30 روایت از روایات اهل سنت ذکر می کند که این آیه در جریان غدیر خم نازل وامامت حضرت علی نازل شده است از جمله ؛

📚سیوطی در در المنثور ج3 ص117

📚 ابن ابی حاتم در تفسیرش ج1 ص14

📚ثعلبی در الکشف والبیان ج4 ص91

📚 واحدی در اسباب النزول ص135

📚فخر رازی در تفسیر کبیر،ج12 ص42

📚 نیشابوری در تفسیرش ج2 ص616

📚شوکانی در فتح القدیر،ج2 ص60

📚ابن صباغ مالکی در الفصول المهمه ص27

📚آلوسی در روح المعانی ج6 ص172

📚قندوزی حنفی در ینابیع الموده ص120

📚بدر الدین حنفی در عمده القاری ج8 ص584

📚شیخ محمد عبده در تفسیر المنار ج6 ص463

👌در کتب #شیعه نیز روایات فراوانی برای این شان نزول ذکر شده است که آیه در جریان غدیر نازل شده است که جهت آگاهی رجوع کنید ؛

📚تفسیر برهان ج2 ص334 به بعد

📚بحار الانوار،ج37 ص108 به بعد




#پرسمان_اعتقادی

https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
#غدیر_بیعت_علی_با_خلفا

🤔#پرسش

اگر علی در #غدیر به امامت رسید چگونه حاضر شد که با ابوبکر #بیعت کند و از امامتش صرف نظر کند ❗️❗️


💠#پاسخ💠

👌در این که علی علیه السلام در ابتدای امر با ابوبکر بیعت نکرد ، #اختلافی میان شیعه و سنی نمی باشد و حتی بخاری و مسلم تصریح می کنند که علی علیه السلام حدود #شش ماه از بیعت با ابوبکر امتناع کرد ؛

📚صحیح بخاری ج6 ص396

📚صحیح مسلم ج3 ص1380

اما این که آیا پس از #امتناع اولیه از بیعت ، علی علیه السلام تن به بیعت با ابوبکر داد یا خیر ، میان #دانشمندان شیعه اختلاف است .

🔶شیخ #مفید می نویسد ؛

« #محققان دانشمندان شیعه معتقدند که علی حتی لحظه ای با ابوبکر بیعت نکرد »

📚الفصول المختاره ص56

نظر دیگر آن است که ابوبکر برای گرفتن بیعت ، به خانه امام علیه السلام حمله کرد و ایشان را به #زور به مسجد بردند .

🔶مرحوم طبرسی نقل می کند؛

« عمر با جماعتی به منزل علی آمدند و گفتند با ابوبکر بیعت کنید .زبیر با شمشیر بر آنان حمله کرد اما شکست خورد »

📚الاحتجاج یک جلدی ص43-47


🔷امام صادق علیه السلام فرمود:

« علی را به زور در حالی که #پیراهنش را به گردنش آویخته و او را می کشیدند برای بیعت به مسجد بردند»

📚الاختصاص ص274

📚بصائر الدرجات ص275

🔶امام باقر فرمود:

« علی را در حالی به مسجد می بردند که ریسمان بر گردن او آویخته بودند»

📚رجال کشی ص7 رقم16

❗️در روایت دیگر آمده است؛

« عمر با ضربتی درب خانه را شکست و داخل شدند و علی را در حالی که پیراهنش را به #گردنش آویخته بودند خارج کردند »

📚تفسیر عیاشی ج2 ص67

👌ابن قتیبه از علمای اهل سنت هم نقل می کند:

« عمر با گروهی علی را خارج کردند و نزد ابوبکر بردند و به او گفتند بیعت کن که اگر نکنی گردنت را می زنیم»

📚الامامه و السیاسه ص13

👌حضرت امیر در نهج البلاغه نیز اشاره به این جریان کرده است و خطاب به معاویه می نویسد:

« تو گفته ای که مرا همچون شتر افسار زده ای می کشیدند تا بیعت کنم به خدا سوگند خواسته ای مذمت کنی ولی مدح و ثنا گفته ای و خواسته ای رسوا کنی ولی خودت رسوا شده ای این امر برای یک مسلمان عیب نیست که مظلوم واقع شود مادام که در دین خود تردید نداشته باشد و در یقین خود شک نکند»

📚نهج البلاغه نامه 28

🔰نهایتا علی علیه السلام تحت اکراه و اجبار تن به #بیعت با ابوبکر داد چنان که شیخ کلینی از امام باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود ؛

« علی تحت اکراه و فشار #بیعت کرد زیرا یارانی نداشت»

📚الکافی ج8 ص296

👌ویا در #نقل دیگری آمده است ؛

« علی را در حالی که پیراهنش را به گردنش آویخته بودند ، به زور بردند و به او گفتند بیعت کن ، علی گفت اگر بیعت نکنم چه می شود ، گفتند تو را می کشیم ، علی گفت در این صورت بنده خدا و برادر رسول خدا را کشته اید ، سپس بیعت کرد و دست راستش را به عنوان بیعت به دستشان زد »

📚بحار الانوار ج28 ص393

👌مرحوم #شرف الدین می نویسد ؛

« امام علی از یک سو می خواست که حق مسلم خود را در خلافت و نص و وصیت پیامبر را محترم بشمرد و از سوی دیگر به #منافقان و بد اندیشان که برای محو اسلام در کمین نشسته بودند و اختلاف مهاجران و انصار نیز ، زمینه را برای قدرت نمایی آنان فراهم می ساخت ، مجال عرض اندام ندهد ، به همین دلیل مدتی از بیعت خود داری کرد تا مساله نخست یعنی خلافت و امامت او #تثبیت گردد و سپس برای حفظ اسلام و دفع شر منافقان اقدام به بیعت کرد تا مساله دوم روی ندهد »

📚المراجعات نامه 84

بنابراین اگر بیعت #اجباری امیر مومنان را بپذیریم بر پایه همان دلیلی بوده است که مرحوم شرف الدین به آن اشاره داشتند و ما در دو پاسخ زیر مفصلا پیرامون این دلیل و فلسفه مماشات و #مدارای امام علیه السلام با خلفا توضیح داده ایم ؛

🔶 https://t.me/Rahnamye_Behesht/5205

🔶https://t.me/Rahnamye_Behesht/4248




#پرسمان_اعتقادی

https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
#نفرین_امام_حسین

🤔#پرسش

میدانیم که عمل «#نفرین کردن» مختص انسان های ضعیف است، با این حال در برخی احادیث ذکرشده که امام حسین (ع) در چند مقطع دست به نفرین بلند کرد.
مگر خدا در قرآن #پیامبرانش را بخاطر نفرین بندگانش نقد نکرده است


💠#پاسخ💠

👌پیامبران و امامان همواره با روح امید به دعوت اقوام منحرف می پرداختند و با حوصله عجیب تمام ناراحتی ها را در این راه تحمل می کردند اما گاه تمام درها به روی آنها بسته می شد و به طور کامل از هدایت قوم یا گروه و افرادی مایوس می شدند و برای آنها دعای بد یا نفرین می کردند ، نفرینی که سبب گرفتاری و نابودی گروه فاسد و مفسد می شد.

قرآن کریم از عده ای از پیامبرانش نقل می کند که گاهی دست به نفرین اقوام خود بلند می کردند و خداوند هم نفرین آنها را #مستجاب می نمود .

👌نوح نبی قومش را چنین نفرین کرد ؛

« پرودگارا هیچ کس از کافران را بر روی زمین مگذار چرا که اگر تو آنان را باقی بگذاری بندگانت را گمراه می کنند و جز پلید کار ناسپاس نزایند »

🔶نوح 26-27

این نفرین سبب گزفتاری قوم او در طوفان و سیل شد .

👌حضرت موسی و هارون فرعونیان را چنین نفرین کردند ؛

« خدایا #اموالشان را نابود کن و آنان را سخت دل گردان که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند ، ( خداوند ) فرمود دعای هر دوی شما پذیرفته شد »

🔶یونس88

👌حضرت ابراهیم بت پرستان را چنین نفرین کرد ؛

« اف بر شما و بر آنچه غیر خدا می پرستید »

🔶انبیاء 67

در تاریخ اسلام نیز موارد #فراوانی را سراغ داریم که پیامبر گرامی و امامان بر افراد فاسد و مفسد نفرین می کرده اند ؛

🔶 https://t.me/Rahnamye_Behesht/6249

🔶 https://t.me/Rahnamye_Behesht/7208


پیامبر گرامی #قاتلین حسین علیه السلام را چنین نفرین می کند ؛

« بار خدایا هر که او را بی یاور گذاشت بی یاورش بگذار و قاتل او را بکش و کسی را که سر او را برید ذبح کن و خواستش را بر آورده مکن »

📚کامل الزیارات ص61

📚بحار الانوار ج44 ص236

حسین علیه السلام نیز بارها مسببان حادثه عاشورا را نفرین کرد .

👌در مورد قاتلین علی اکبر فرمود ؛

« خداوند بکشد کسانی را که تو را #کشتند »

📚لهوف ص166

📚الارشاد ج2 ص106

در مورد قاتلین #قاسم بن حسن فرمود ؛

« از رحمت خدا دور باشند کسانی که تو را کشتند ، وای بر کشنده تو »

📚مناقب ابن شهر آشوب ج4 ص106

👌نفرین آن بزرگواران مورد اجابت خداوند نیز قرار می گرفت .

🔶امام رضا علیه السلام فرمود ؛

« دعای امام ( و راهنمای الهی ) مستجاب است به گونه ای که اگر دعا کند که صخره ای دو نصف شود ، چنین می شود »

📚الفقیه ج4 ص419

📚الخصال ج2 ص528

🔶بر اساس همین نفرین ها بود که تمام مسببان حادثه عاشورا پس از آن گرفتار #عقوبت الهی شدند ؛

⚫️ https://t.me/Rahnamye_Behesht/6068


نفرین کردن پیامبران و امامان نشانه ضعف آن بزرگواران نمی باشد ، بلکه این نفرین ها بر اساس حکمت هایی خاص از آنها صادر می شود که از جمله آن حکمت ها ؛

1⃣ سبب تقویت #عقیده به پیامبران و امامان می گردید.

👌اجابت دعای آن بزرگواران علیه مجرمان سبب تقویت ایمان مومنان و زدوده شدن شک تردید کنندگان در حقانیت آنان می گردید .

2⃣نشان دهنده جایگاه #معنوی اولیاء الهی در نزد خداوند می باشد و به این وسیله مردم متذکر به منزلت والای راهنمایان الهی شده و این تذکر آنان را از #افتادن در مسیر مخالفت با هدایتگران الهی بر حذر می دارد .

3⃣سبب رسوا شدن شخصیت های #فاسد مذهبی و سیاسی آنان شده و زمینه آگاهی مردم نسبت به شخصیت #پلید آنان را فراهم می کند.

4⃣سبب پیشگیری از انحرافات اخلاقی و اجتماعی می گردد زیرا افشاگری بر ضد #منافقان و رسوا سازی آنان سبب می شود کسانی که زمینه روانی عناد و نفاق دارند یا در آغاز این بیراهه قرار گرفته اند از ترس رسوایی هم که شده است بیراهه را رها کنند .

📚حکمت نامه پیامبر اعظم ، ج10 ص466




#پرسمان_اعتقادی

https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
#ترور_پیامبر_توسط_صحابه

🤔#پرسش

آیا واقعیت دارد که برخی از صحابه که خلفای اهل سنت هم جز آنها هستند #تصمیم گرفتند که پیامبر را درسرزمین و جنگ تبوک بکشند ❗️اگر واقعیت دارد چرا تا کنون کسی چیزی به ما نگفته است


💠#پاسخ 💠

👌مساله سوء قصد به جان پیامبر گرامی و ترور نافرجام ایشان از مسلمات تاریخ اسلامی است که قرآن هم با تعبیر « هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا» « تصميم (به كار خطرناكى) گرفتند كه به آن نرسيدند» ( #توبه 74) از آن یاد می کنند .

#مورخان می نویسند ؛

« پيامبر نزديك ده روز در تبوك اقامت كرد و پس از آن راه مدينه را در پيش گرفت. تنی چند از #منافقان تصميم گرفتند كه شتر پيامبر را از فراز گردنه ‏اى كه در ميان راه مدينه و شام قرار داشت، رم داده و حضرت را در دل درّه بيفكنند. وقتى سپاه اسلام به نخستين نقطه گردنه رسيد، پيامبر فرمود: هر كس مايل است، مسير خود را از وسط بيابان قرار دهد، زيرا بيابان وسيع است. ولى خود پيامبر، در حالى كه «حذيفه» شتر او را مى‏ راند و «عمار» مهار آن را مى‏ كشيد، از گردنه بالا رفت. هنوز پيامبر مقدار زيادى از گردنه بالا نرفته بود كه به پشت سر خود نگاه كرد. در نيمه شب مهتابى، سوارانى را ديد كه از پشت سر او را #تعقيب مى‏ كردند و براى اين‏كه شناخته نشوند، صورت خود را پوشانيده و آهسته آهسته مشغول سخن گفتن بودند. پيامبر عصبانى شد، نهيبى بر آن‏ها زد و به «حذيفه» دستور داد با عصاى خود شتران آنان را برگرداند.

👌#نهيب رسول خدا رعب شديدى در دلشان افكند و فهميدند كه پيامبر از نقشه آنان آگاه شده، فورا از راهى كه آمده بودند، بازگشتند و به سپاهيان پيوستند.

حذيفه مى‏ گويد: من آن‏ها را از نشانه ‏هاى شترانشان شناخته و به پيامبر گفتم من آن‏ها را به شما معرفى مى‏ كنم، تا آنان را به سزاى خويش برسانى. پيامبر با #لحن عطوفت ‏آميزى به من دستور داد كه از افشاى راز آنان خوددارى كنم. شايد آن‏ها راه توبه را در پيش گيرند و نيز فرمود كه اگر من آن‏ها را مجازات نمايم، بيگانگان مى‏ گويند محمد پس از آن‏كه به اوج قدرت رسيد، شمشير بر گردن يارانش نهاد»

📚المغازی واحدی ج3 ص1042

📚سیره حلبی ج3 ص162

📚بحار الانوار ج21 ص247

👌شیخ #صدوق از حذیفه نقل می کند که می گفت ؛

« كسانى كه قصد داشتند شتر پيامبر را به هنگام بازگشت او از تبوك رم دهند چهارده نفر بودند: ابو الشرور، و ابو الدواهى، و ابو المعازف، و پدرش، و طلحه، و سعد بن ابى وقاص، و ابو عبيده، و ابو الاعور، و مغيره، و سالم مولى ابى حذيفه، و خالد بن وليد، و عمرو بن عاص، و ابو موسى اشعرى، و عبد الرّحمان بن عوف، آنان همان كسانى هستند كه خداوند در باره آنان چنين نازل فرمود: «و آنان آهنگ چيزى را كردند كه به آن نرسيدند.»

📚الخصال ج2 ص499

👌علامه #مجلسی می نویسد ؛

« منظور از ابو الشرور وابو الدواهی و ابو المعازف ، ابوبکر و عمر و عثمان هستند »

📚بحار الانوار ج21 ص223

ابن #حزم از علمای برجسته اهل سنت هم نقل می کند ؛

👌« ابوبكر، عمر، عثمان، طلحه، سعد بن أبي وقاص ؛ قصد كشتن پيامبر را داشتند و مي خواستند آن حضرت را از گردنه اي در تبوك به پايين پرتاب كنند.»

📚المحلی ج11 ص224



#پرسمان_اعتقادی

https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
#فراموشی_خدا

🤔#پرسش

این که در آیاتی سخن از #فراموشی خداوند به میان آمده است به چه معناست ❗️مگر می شود که خداوند کسی را فراموش کند


💠#پاسخ💠

👌خداوند می فرماید ؛

« الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقِينَ هُمُ الْفاسِقُونَ »

« مردان منافق و زنان منافق همه از يك گروهند، آنها امر به منكر، و نهى از معروف، مى‏ كنند، و دستهايشان را (از انفاق و بخشش) مى‏ بندند، خدا را فراموش كردند و خدا آنها را فراموش کرده ،#منافقان‏ قطعا فاسقند. »

🔰توبه 67

بديهى است نسبت نسيان ، به خدا به معنى فراموشى واقعى نيست، بلكه‏
كنايه از اين است كه با آنها #معامله شخص فراموشكار مى ‏كند، يعنى هيچگونه سهمى از رحمت و توفيق خود براى آنها قائل نمى‏ شود.

اين گونه تعبير حتى در سخنان روزمره نيز #ديده مى‏ شود كه مثلا مى ‏گوئيم ؛
چون تو وظيفه خود را فراموش كردى، ما هم به هنگام پرداختن مزد و پاداش تو را فراموش خواهيم كرد، يعنى مزد و پاداشى به تو نخواهيم داد.


💠موضوع نسيان پروردگار با «فاء تفريع » بر نسيان آنها عطف شده است، يعنى فراموشكارى آنها #نسبت به فرمان الهى و ذات پاك او اثرش اين است كه خدا هم آنها را از مواهب خويش محروم مى‏ سازد و اين نتيجه عمل آنها است.

📚تفسیر نمونه ج 8 ص 31

در روایتی آمده است که فردی از علی علیه السلام در مورد آیه مذکور سوال کرد که چگونه می شود خداوند دچار فراموشی شود

🔹امام علیه السلام پاسخ داد ؛

« ( گناهکاران ) خدا را در دنیا فراموش می کنند ، یعنی طاعات او را انجام نمی دهند ، خداوند هم در آخرت آنها را فراموش می کند ، یعنی آنان را مشمول ثواب و لطف خودش قرار نمی دهد ، عرب می گوید فلانی ما را #فراموش کرد و یادی از ما نمی کند ، یعنی خیری به ما نمی رساند و از ما به نیکی یاد نمی کند »

📚توحید ، صدوق ، ص 259




#پرسمان_اعتقادی

https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA

#ایتا

http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185

#در_سروش

https://sapp.ir/poorseman
🔸ادامه 👇

👌افراد مذکور پس از ماجرای احد نیز ، اعمال خود را اصلاح نکردند و چه در زمان حیات پیامبر گرامی و چه پس از ممات ایشان ، گرفتار انواع و اقسام جنایات و گناهان شدند که این اعمال ننگین روشن ترین دلیل ما بر این است که آنان هیچگاه قدم در مسیر توبه و اصلاح بر نداشتند که این جریانات مفصلا مورد نقل علمای اهل سنت و شیعه قرار گرفته است که جهت آگاهی رجوع شود ؛

📚الغدیر ج 6 ص 120 تا 461 _ ج 7 ص 163 تا 440 _ ج 8 ص 145 تا 423 _الف سوال و اشکال کورانی ج 3 _ بحار الانوار ج 30 ص 411 به بعد

👌به عنوان نمونه بر این که افراد مذکور هیچگاه از ماجرای احد توبه نکردند و اصلاح نشدند ؛

امام صادق علیه السلام فرمود ؛

« اصحاب عقبه فراریان از میدان احد بودند »

📚تفسیر عیاشی ج 1 ص 201 _ البرهان فی تفسیر القرآن ج 1 ص 704

اصحاب عقبه کسانی بودند که قصد ترور پیامبر گرامی را داشتند که قرآن هم با تعبیر « هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا» « تصميم (به كار خطرناكى) گرفتند كه به آن نرسيدند» ( #توبه 74) از آن یاد می کنند .

#مورخان می نویسند ؛

« پيامبر نزديك ده روز در تبوك اقامت كرد و پس از آن راه مدينه را در پيش گرفت. تنی چند از #منافقان تصميم گرفتند كه شتر پيامبر را از فراز گردنه ‏اى كه در ميان راه مدينه و شام قرار داشت، رم داده و حضرت را در دل درّه بيفكنند. وقتى سپاه اسلام به نخستين نقطه گردنه رسيد، پيامبر فرمود: هر كس مايل است، مسير خود را از وسط بيابان قرار دهد، زيرا بيابان وسيع است. ولى خود پيامبر، در حالى كه «حذيفه» شتر او را مى‏ راند و «عمار» مهار آن را مى‏ كشيد، از گردنه بالا رفت. هنوز پيامبر مقدار زيادى از گردنه بالا نرفته بود كه به پشت سر خود نگاه كرد. در نيمه شب مهتابى، سوارانى را ديد كه از پشت سر او را #تعقيب مى‏ كردند و براى اين‏كه شناخته نشوند، صورت خود را پوشانيده و آهسته آهسته مشغول سخن گفتن بودند. پيامبر عصبانى شد، نهيبى بر آن‏ها زد و به «حذيفه» دستور داد با عصاى خود شتران آنان را برگرداند.

👌#نهيب رسول خدا رعب شديدى در دلشان افكند و فهميدند كه پيامبر از نقشه آنان آگاه شده، فورا از راهى كه آمده بودند، بازگشتند و به سپاهيان پيوستند.

حذيفه مى‏ گويد: من آن‏ها را از نشانه ‏هاى شترانشان شناخته و به پيامبر گفتم من آن‏ها را به شما معرفى مى‏ كنم، تا آنان را به سزاى خويش برسانى. پيامبر با #لحن عطوفت ‏آميزى به من دستور داد كه از افشاى راز آنان خوددارى كنم. شايد آن‏ها راه توبه را در پيش گيرند و نيز فرمود كه اگر من آن‏ها را مجازات نمايم، بيگانگان مى‏ گويند محمد پس از آن‏كه به اوج قدرت رسيد، شمشير بر گردن يارانش نهاد»

📚المغازی واحدی ج3 ص1042 _ سیره حلبی ج3 ص162 _ بحار الانوار ج21 ص247

👌شیخ #صدوق از حذیفه نقل می کند که می گفت ؛

« كسانى كه قصد داشتند شتر پيامبر را به هنگام بازگشت او از تبوك رم دهند چهارده نفر بودند: ابو الشرور، و ابو الدواهى، و ابو المعازف، و پدرش، و طلحه، و سعد بن ابى وقاص، و ابو عبيده، و ابو الاعور، و مغيره، و سالم مولى ابى حذيفه، و خالد بن وليد، و عمرو بن عاص، و ابو موسى اشعرى، و عبد الرّحمان بن عوف، آنان همان كسانى هستند كه خداوند در باره آنان چنين نازل فرمود: «و آنان آهنگ چيزى را كردند كه به آن نرسيدند.»

📚الخصال ج2 ص499

👌علامه #مجلسی می نویسد ؛

« منظور از ابو الشرور وابو الدواهی و ابو المعازف ، ابوبکر و عمر و عثمان هستند »

📚بحار الانوار ج21 ص223

ابن #حزم از علمای برجسته اهل سنت هم نقل می کند ؛

👌« ابوبكر، عمر، عثمان، طلحه، سعد بن أبي وقاص ؛ قصد كشتن پيامبر را داشتند و مي خواستند آن حضرت را از گردنه اي در تبوك به پايين پرتاب كنند.»

📚المحلی ج11 ص224



#پرسمان_اعتقادی
@Rahnamye_Behesht
#سایت_ما

ipasookh.ir