#کارگاه_رمان_نویسی

💙⛴•• موانع نوشتن، شماره‌چهـار.

🫐~• نویسنده هر بار که جمله‌ای را به پایان می‌رساند با تجربه‌ای جدید آشنا می‌شود و هر گاه که کلمه‌ای را روی کاغذ می‌آورد، گویی نخستین بار است که آن را می‌بیند و به کارش می‌گیرد.

🫐~• هر بار نوشتن – هر چند کوتاه و ساده – تجربه‌ای است نو، و گامی است به جلو. نوشتن‌های بسیار و پی‌درپی، چشم نویسنده را بر اسرار کلمات می‌گشاید.

🫐~• در دوره تجربه‌اندوزی یا کاروَرزی، مدتی باید برای خود نوشت و برای پاره کردن و دور ریختن. آن که از ابتدا برای دیگران و به قصد انتشار می‌نویسد، فرصت طلایی آموزش را از خود گرفته است.

📒🍯|× تذکر: منظور از پاره کردن و دور ریختن، نابود کردن نوشته نیست. بلکه صرف نظر از انتشار آن است. اطلاعات بیشتر را اینجا ببینید.

🫐~• راز زیبانویسی در آسان‌گیری و بسیارنویسی است.
اگر از ابتدا بر خود سخت بگیریم و خود را وادار به آفرینش‌های مصنوعی و نفس‌گیر کنیم، دیر یا زود قلم را بر زمین خواهیم گذاشت و عطای این فن شریف را به لقای آن خواهیم بخشید.

🫐~• باید هنگام نوشتن، ذهن را آزاد و رها سازیم و همچون شناگری ماهر که با دریا نمی‌ستیزد، نرم و آسان بنویسیم و گویی آنچه خواهیم نوشت، هرگز از حجاب خلوت ما بیرون نمی‌آید.

🫐~• تصور اینکه کسی یا کسانی، نوشته ما را می‌خوانند، عضلات ذهن را منقبض می‌کند و همان‌گونه که با ماهیچه‌های منقبض شنا نمی‌توان کرد، با چنین ذهن محتاط و محافظه‌کاری هم نمی‌توان راحت نوشت.

👤رضا بابایی، آیین قلم.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🦔🌱•• موانع نوشتن، شماره‌پنچ.

🪸🫧|× مقایسه غیرمنطقی خود با دیگر نویسنده‌ها
رقابت ناسالم در فرایند یادگیری، مثل سینه‌خیز رفتن در سربالایی است. در این وضع، به جای ارزیابی پیشرفت خود، واهمه دارید چه کسی از شما عقب‌تر یا جلوتر است. همچنین، به جای حل مسائل خود، به دیگران غبطه می‌خورید و آه می‌کشید!

🪴~• مقایسه خود با دیگران، نه ضرورتی دارد و نه منفعتی. این ذهنیتِ رقابتی، آرامش را از شما می‌گیرد، و باعث کاهش و فرسایش قوای شما می‌شود. اگر این میل ناخواسته را در خود مهار نکنید، لذت یادگیری و تجربه شیرین رشد و بالندگی را از کف خواهید داد.

🪴~• شاید دوست‌تان به طور طبیعی و ذاتی در مهارتهای زبانی و بیانی، از شما تواناتر باشد. شاید در مقایسه با شما، هم‌اکنون آرامش خاطر، وضع مالی مناسب و حمایت عاطفی بیشتری داشته باشد. در نتیجه، آسان‌تر از شما مراحل یادگیری و پیشرفت را طی کند.

🪴~• با این اوصاف، لطفاً به این پرسش‌ها پاسخ دهید:
آیا شما مایه پیشرفت او هستید؟ آیا او مانع پیشرفت شماست؟

🪴~• هرگز! در اصل شما دو موجود مستقل از یکدیگر هستید. هر کدام‌ باید راه خاص خود را بروید. پیشنهاد می‌کنم اگر قرار نیست از هم یاد بگیرید، اصلا وجود یکدیگر را از یاد ببرید.

🪴~• در غیر این صورت، اگر ناتوانی‌های خود را کنار توانمندی‌های دیگران بگذارید، آنگاه شاید فکر کنید استعداد، شایستگی و یا حتی امکان موفقیت ندارید.

📚🌿|× فراموش نکنید هر نویسنده‌ای، چه بااستعداد چه بی‌استعداد، چه خارجی چه داخلی، برای نوشتن مشکلات خاص خود را دارد. اگر حقیقتاً مصمم و علاقه‌مند هستید، به جای بهانه‌تراشی، همین الآن تصمیم بگیرید و نوشتن را آغاز کنید.

🪴~• برای تقویت روحیه خود، زندگی احمد محمود، بزرگ علوی، محمود دولت‌آبادی، عباس معروفی و دیگر نویسنده‌های نامدار داخلی و خارجی را مرور کنید تا دریابید این افراد با چه دشواری هایی زورآزمایی کردند.

🪴~• آنها همه مستعد بودند؛ اما در وضع آرمانی نبودند؛ با وجود این، هرگز از نوشتن دست برنداشتند؛ حتی در زندان و تبعید. این بزرگان به ما آموختند: «در شرایط دشوار هم می‌توان تلاش کرد؛ البته شاید قدری سخت‌تر، و با دستاورد کمتر.»
(ادامه دارد...)

👤سعید تارم، برگرفته از کتاب قلم‌بند.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🗞🪙— روش‌های ایده‌یابی، شماره‌یک.

🍵🌱|× مهارت ارتباط موثر را بیاموزید.

برای دریافت اطلاعات می‌بایست در تقویت مهارت گوش دادن مصمم باشید. پیش از هر چیز لبخند به لب داشته باشید. لبخند میزان صمیمیت میان شما و مخاطب‌تان را افزایش می‌دهد.

☀️~• از دیگر ویژگی‌های شنونده فعال، حفظ ارتباط چشمی است. اگر نگاه‌تان مدام جایی دیگر بچرخد، حس و حال گوینده را ضایع می‌کنید.
☀️~• از حرکات دست و بدن خود هم کمک بگیرید. زل زدن مداوم به مخاطب، او را در تگنا قرار می‌دهد.
☀️~• بین صحبت طرف مقابل، پابرهنه ندوید. کمی صبور باشید. در ضمن، در عوض آماده کردن پاسخ، به دنبال فهم کلام گوینده باشید. اگر نیاز به توضیح بیشتر بود، برای روشن شدن مطلب، از او سوال کنید.
☀️~• در قدم بعد، از خود ذوق و شوق نشان دهید؛ چرا که «مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد.» مثلاً از عباراتی از این دست استفاده کنید: واقعا؟ جدی می‌گی؟ من باور نمی‌کنم! نه بابا! عجب! و...
☀️~• هنگام سوال کردن، از طرح پرسش‌هایی با پاسخ کوتاه مثل بله یا خیر بپرهیزید. طوری بپرسید که گوینده مجبور به توضیح و تفصیل شود.

🌻🛵|× به دنبال نجات دیگران نباشید؛ کافی است که با ذهنیت مخاطب خود شریک شوید تا بتوانید دنیا را از دید او مشاهده کنید. اگر هم نسبت به ارائه راه حل اشتیاق دارید، طوری برخورد کنید که مخاطب، خود از شما درخواست کمک کند. در ضمن، بهترین نوع کمک، ارجاع دیگران به سوی افراد متخصص است.

☀️~• اگر حس کردید در حال ورود به حریم شخصی گوینده هستید، بلافاصله از او اجازه بگیرید. مثلاً بگویید: اجازه دارم از شما یک سوال شخصی بکنم؟ ناراحت نمی‌شوید اگر از شما درباره یک موضوع شخصی، چیزی بپرسم؟ و... (ادامه دارد...)

👤الفبای نویسندگی، نوشته سعید تارم.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🪁📘— روش‌های ایده‌یابی، شماره‌دو.

🍪🥛|× بی‌هدف در کوچه و خیابان پیاده روی کنید
با همه این توضیحات، شاید شما فردی درون‌گرا باشید؛ طوری که زیاد به گفتگو روی خوش نشان نمی‌دهید. در این صورت پیشنهاد می‌کنم، به هر مناسبت که با دیگران مجبور به مراوده می‌شوید، آدم‌‌ها و ارتباطات میان آن‌ها را زیر نظر بگیرید. ببینید افراد با هم چه طور حرف می‌زنند؟ چه به هم می‌گویند؟

🍜~• برای مثال، روزی در پیاده رو مشغول قدم زدن بودم که شنیدم فروشنده‌ای به رفتگری گفت: حالا که اسم دخترت را کوثر گذاشتی، با دست خودت گورت را کندی!
من وقت هیچ نفهمیدم گوینده از گفتن این سخن چه منظوری داشت؛ اما این جمله به قدری برایم غیرمعمول و جالب بود که در خاطرم نقش بست.

🪻✨|× اگر می‌خواهید در آینده در قالب‌های روایی مثل داستان‌نویسی و... خبره شوید، یکی از گزینه‌های مفید تماشای تئاتر و سینما با تماشاچیان است. دقت کنید تماشاگران کجا می‌خندند؟ کجا به بازیگران فحش می‌دهند؟! کجا اشک می‌ریزند؟ کجا بلند می‌شوند و به دستشویی می‌روند؟! و...

🍜~• به یاد دارم به تماشای فیلم شیار ۱۴۳ ساخته نرگس آبیار رفته بودم. سکانس پایانی به قدری تماشاگران سالن را تحت تأثیر قرار داد که جمعیتی نزدیک به ۲۰۰ نفر هم‌زمان گریه می‌کردند.
(ادامه دارد...)

👤الفبای نویسندگی، نوشته سعید تارم.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🎧🤍— روش‌های ایده‌یابی، شماره‌سـه.

📜🎞|× در مراسم‌های فامیلی و دوستانه خودی نشان دهید. در گردهمایی‌های دوستانه گوشه‌گیری نکنید. کمی خطرپذیر باشید. وارد حلقه گفتگو شوید. اجازه بدهید دیگران شما را بشناسند.

⏳📻|× اگر اطلاعات عمومی به نسبت متنوع به دست آورید، می‌توانید توجهات را به خود جلب کنید. برای مثال، اگر از برخی از مهم‌ترین حوادث روز مطلع باشید، می‌توانید اظهار نظر کنید؛ طوری که حتی در کانون توجه قرار بگیرید. به طور حتم شما نیز توانمندی‌‌ها وارزشمندی‌های خاص خود را دارید.

🕰🕯|× در ابتدا از خود توقع عملکرد درخشان نداشته باشید. فراموش نکنید که شما در ابتدای راه هستید. قصد دارید بر خجولی خود غلبه کنید و از لاک انزوا بیرون بیایید.

🧸📺|× حتی اگر حرفی برای گفتن ندارید، کافی است که شنونده خوبی باشید؛ زیرا ابراز وجود لزوماً به معنای آن نیست که معرکه بگیرید، جوک بگویید و یا فیل هوا کنید. گاهی ابراز وجود با یک پرسش خوب آغاز می‌شود.

🎻☕️|× برای این کار با طرح سوالات مفید و متنوع، کمک کنید تا گویندگان، با اشتیاق بیشتری اطلاعات خود را در اختیار شما قرار دهند. فراموش نکنید که آدمی به طور طبیعی دوست دارد در کانون توجه باشد.

🍪🧋|× پس برای شروع ابراز وجود، کاری کنید که دیگران کتاب زندگی خود را باز و آن را برای شما ورق بزنند. مثلاً اگر به یک میهمانی دعوت شدید، به زیبایی لباس میزبان اشاره کنید. می‌توانید نورپردازی فضای میهمانی یا حُسن سلیقه او در پذیرایی را دستاویزی برای خودابرازگری قرار دهید. همه این موارد مصداقی از ابراز وجود به شمار می‌رود.
(ادامه دارد...)

👤الفبای نویسندگی، نوشته سعید تارم.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

☁️🐚— روش‌های ایده‌یابی، شماره‌چهـار.

خلق ایده از طریق ثبت رویدادهای روزانه.

🍄♥️|× فرانسیس دیمون نایت گفته است: «من پیشنهاد می‌کنم نویسندگی را تا اوایل سی سالگی ر‌ها کنید.»

📕🎈|× البته من با این پیشنهاد چندان هم موافق نیستم؛ زیرا هم‌صدا با رضا بابایی معتقدم: «نویسنده آن نیست که می‌تواند بنویسد؛ آن است که نمی‌تواند که ننویسد.»

🎻🩰|× به نظرم مهم‌ترین علت توصیه دیمون نایت، خالی بودن کوله بار نویسنده از تجربیات متفاوت است. زیرا معمولا نویسنده‌های جوان، مشتاق هستند تا آثاری خلق کنند درست شبیه آنچه دیده یا خوانده‌اند. همین رویکرد، باعث می‌شود که در ابتدای مسیر نوشتن، آنچه می‌نویسند در چشم اهل فن، تکراری و غیر خلاق باشد.

☕️🥨|× با وجود این، هر نویسنده معتبر و صاحب سبک، برای فتح قلل موفقیت، از همین جا مسیر خود را آغاز کرده است.

🌤🌻|× به هر حال، اگر چه زندگی در دنیای مدرن، فرصت زیستن در لحظه را از انسان دریغ می‌دارد، کافی است که در تکاپوی روزمره، فرصت و انگیزه‌ای برای خواندن و نوشتن فراهم، و در همین موقعیت‌‌ها، رویدادهای روزانه خود را اعم از حضور در کلاس درس، محل کار، مترو، تاکسی، مهمانی، بانک، ورزشگاه و... را - اگر چه در یک پاراگراف - ثبت کنید.

🪷🫧|× بعد‌ها با مرور خاطرات روزانه، سایه روشن‌های ذهن‌تان برجسته می‌شود، و رویدادهای از یاد رفته را با جزئیات دقیق به خاطر می‌آورید. (ادامه دارد...)

👤الفبای نویسندگی، نوشته سعید تارم.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

📘🦋— روش‌های ایده‌یابی، شماره‌پنج.

خلق ایده از طریق برداشت از خوابی که دیده‌اید.

📓🖇|× ترس‌‌ها، آرزو‌ها و الهام‌‌ها قسمت عمده رویاهای انسان را شکل می‌دهند که در قالب نماد‌ها و نشانه‌‌ها با او سخن می‌گویند.

📽🌿|× بر همین اساس، پیشنهاد می‌شود رویاهای خود را یادداشت کنید؛ زیرا بعد‌ها با ردیابی و پیگیری عناصر تکرار شونده آن، می‌توانید به شناخت کامل تری از خود دست یابید. البته شاید برخی از رویا‌ها آزارنده و دردناک باشند.

📸🍊|× با این همه، نویسنده کسی است که می‌خواهد و می‌تواند به عمق وجود خود سفر کند. او به امید و شوق یافتن گنج، بر زمین خاطرات خود بار‌ها تیشه می‌زند تا تجربیات از یادرفته‌اش را از اعماق وجود استخراج کند. حتی گاه از میان سرزمین ارواح و اشباح عبور می‌کند تا مُرشد و راهنمای درون خود را بیابد و از رهنمودهای او بهره‌مند شود.

🥤🎸|× با توجه به مطالب پیش‌گفته، اگر نوشته‌ای می‌خوانید، و پشت‌تان می‌لرزد، تردید نکنید که متن یادشده، پیش از نگارش و حین آن، بار‌ها قلب نویسنده‌اش را متزلزل و دریای عواطف او را متلاطم کرده است.

🍯🛵|× به عنوان مثال، می‌توان به کمدی الهی اثر دانته اشاره کرد. «موضوع این کتاب، سفر خیالی دانته به دوزخ، برزخ و بهشت است. بخش دوزخ این کتاب، جالب خاطر است. دانته وحشتهای دوزخ را چنان ترسیم کرده است که از ترس، مو بر تن خواننده راست می‌شود...

🪻☔️|× روزی در خیابان زنی را دید که او را به زن دیگری نشان داد و گفت: «این همان کسی است که به جهنم رفته و برگشته است.» آن دیگری بدو نگریست و گفت: «ببین هنوز هم در سر و رویش اثر دوده‌های جهنم پیداست.»»

👤الفبای نویسندگی، نوشته سعید تارم.

🍂📻||@Radioensha

دربارۀ «ضرب‌الاجل»

واژۀ عربیِ «ضرب‌الاجل» از سه جزء تشکیل شده‌است:
ضرب
ال‍
اجل

«اجل» یعنی مهلت یا زمانِ مشخص و معیّن.
یکی از معانیِ متعددِ «ضرب» هم در عربی، «تعیین کردن» است.
بنا بر این مثلاً می‌گویند:
ضَرَبَ لَنا أجَلًا؛ یعنی: مهلتی برایمان تعیین کرد.

«ضرب‌الاجل» یعنی مهلتی که پایانش تعیین شده‌است. معادلِ انگلیسی‌اش deadline است.
جزءِ آخرِ این واژه، یعنی «اجل»، هیچ ربطی به ریشۀ «ع‌ج‌ل» (عجله، عجول، تعجیل) ندارد.
بعضی‌ها به‌ غلط «ضرب‌العجل» می‌نویسند، چون خیال می‌کنند با «عجله» ربط دارد.

#واژه‌شناسی

#کارگاه_رمان_نویسی

🌧☔️•• بهترین تمرین افزایش گنجینۀ لغات.


✨🌞|× آیا با تمرین کلمه‌برداری آشنا هستید؟

🪻~• فقط کافی است هر روز کلمات و عبارات زیر را بخوانید، سپس آن‌ها را جلوی چشمتان داشته باشید و سعی کنید با استفاده از همۀ آن‌ها در جای جای یک متن ( شعر، داستان، دل‌نوشته، خاطره و...) تمرین کنید.

🪻~• استفاده از کلمات و عبارات تازه، باعث می‌شود آن‌ها با سرعت بیشتری وارد دامنۀ واژگان فعال ما شوند.
اگر معنی کلمه‌ای را نمی‌دانید، می‌تواند توی واژه‌یاب دنبال معنی آن بگردید.
🪻~• انجام منظم این تمرین‌ها تسلط کلامی و فن کلام شما را به طرز محسوسی افزایش می‌دهد.
- تمرین اول:
۱) گرداب تاریکی
۲) لفاف موهوم عشق
۳) جوی خشک تشنگی
۴) خورشید شک
۵) موج زمزمه
۶) نخی بی‌انتها
۷) طعمهٔ مرگ
۸) شیطانک پنهان
۹) چاقوی خستگی
۱۰) جادوی سیاه
۱۱) جهنم شبانه
۱۲) خندق‌های سرمازده
۱۳) جوانهٔ خشم
۱۴) تلنگر زمان

👤مدرسه نویسندگی.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🌧☔️•• بهترین تمرین افزایش گنجینۀ لغات.


✨🌞|× آیا با تمرین کلمه‌برداری آشنا هستید؟

🪻~• فقط کافی است هر روز کلمات و عبارات زیر را بخوانید، سپس آن‌ها را جلوی چشمتان داشته باشید و سعی کنید با استفاده از همۀ آن‌ها در جای جای یک متن ( شعر، داستان، دل‌نوشته، خاطره و...) تمرین کنید.

🪻~• استفاده از کلمات و عبارات تازه، باعث می‌شود آن‌ها با سرعت بیشتری وارد دامنۀ واژگان فعال ما شوند.
اگر معنی کلمه‌ای را نمی‌دانید، می‌تواند توی واژه‌یاب دنبال معنی آن بگردید.
🪻~• انجام منظم این تمرین‌ها تسلط کلامی و فن کلام شما را به طرز محسوسی افزایش می‌دهد.
- تمرین اول:
۱) گرداب تاریکی
۲) لفاف موهوم عشق
۳) جوی خشک تشنگی
۴) خورشید شک
۵) موج زمزمه
۶) نخی بی‌انتها
۷) طعمهٔ مرگ
۸) شیطانک پنهان
۹) چاقوی خستگی
۱۰) جادوی سیاه
۱۱) جهنم شبانه
۱۲) خندق‌های سرمازده
۱۳) جوانهٔ خشم
۱۴) تلنگر زمان

👤مدرسه نویسندگی.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

💌🚗— نویسندۀ خلاق چه‌کار می‌کند؟

📕🍒|× وقتی می‌گویم نویسنده فقط از آن‌هایی حرف نمی‌زنم که روز و شب خودشان را توی اتاق حبس کرده‌اند و تنها به نوشتن مشغول‌اند. تصوری که شاید خیلی از ما داریم.

🍫•• از کسانی می‌گویم که با کلمه‌ها زندگی می‌کنند. هرجایی که پا می‌گذارند واژه را در آغوش می‌گیرند.
🍫•• درخت را، گل را، باد و طوفان را و کلمه می‌بینند.
🍫•• صدا را، موسیقی را، آواز قناری را، لالایی مادربزرگ را کلمه می‌شنوند.
🍫•• درد را، عشق را، غم را، شادی را کلمه می‌دانند.
🍫•• حالا یکی در این میان شاعر می‌شود، یکی قصه‌پرداز و دیگری مقاله‌نویس.
🍫•• مهم نیست چه می‌نویسد، «کلمه» است که جان می‌دهد به او.
🍫•• او می‌تواند دنیا و جهان جدید بیافریند، تغییراتی که می‌خواهد را ایجاد کند.
🍫•• او می‌تواند آن‌هایی را که تابه‌حال ندیده، آنجایی را که تابه‌حال نرفته به زندگی‌اش بیاورد.
🍫•• او ذهنی پر از سؤال دارد و برای همۀ آن‌ها پاسخی خلق می‌کند، حتی اگر در دنیای بیرونی چیزی برای قانع کردنش نباشد.
🍫•• نویسنده دست از کلمات نمی‌کشد چراکه همیشه روبه‌جلو است و پر امید.

👤زهرا شریفی

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

💙🚎— بازنویسی یک کتاب چگونه انجام می‌شود.

💖🎀•• نویسندگان در پاسخ می‌گویند:

🌱🌋— در دنیای نویسندگان این جمله را بسیار می‌شنویم که ویراستاری نهایی و بازنویسی در نوشتن یک اثر از اهمیت زیادی برخوردار است. اما هیچ‌گاه کسی از چگونگی آن سخن نمی‌گوید. هر نویسنده روش خاص خود را برای بازنویسی دارد و هر کسی فقط قادر است درباره کار خود سخن بگوید.
نویسندگان پاسخ می‌گویند: بازنویسی یک کتاب چگونه انجام می‌شود

🌱- به گزارش لیت‌هاب- نویسندگان در جواب این سؤال دارند که چگونه بازنویسی و ویرایش نهایی کتاب خود را انجام می‌دهند پاسخ‌های متفاوتی دارند.

🌿- «پاتریک روثفاس»، نویسنده آمریکایی آثار فانتزی در این باره می‌گوید: «همیشه به این موضوع توجه می‌کنم که یک کلمه خاص را بسیار تکرار نکنم. نام بعضی از شخصیت‌ها را تغییر می‌دهم تا برای مردم قابل‌قبول‌تر باشد. به هماهنگی بین سخنان خودم در بخش‌های مختلف داستان می‌پردازم. پاراگراف‌های اضافی را حذف می‌کنم. اصولا در داستان‌هایم از کلمه «مبهم» زیاد استفاده می‌کنم بنابراین در پایان همیشه به این موضوع توجه می‌کنم که بیش از حد این کلمه را به کار نبرده باشم و تقریبا همیشه مجبور می‌شوم عبارات دیگری را جایگزین جملاتی کنم که در آن از این کلمه استفاده کرده‌ام.»

🌿- «نیل گایمن»، نویسنده رمان و داستان کوتاه می‌گوید: «داستان‌های کوتاه من همیشه نیاز به بازنویسی بسیار دارند. همیشه نسخه اول را روی کاغذ می‌نویسم و سپس آن را تایپ می‌کنم. در مرحله بعد آن را برای دوستانم ایمیل می‌کنم. سپس برای یک یا دو هفته آن را کنار می‌گذارم. بعد از چند هفته آن را دوباره می‌خوانم و سعی می‌کنم از دیدگاه شخصی دیگر به آن نگاه کنم. چیزهایی را که دوست ندارم ناگهان آشکار می‌شوند. سپس آن را تغییر می‌دهم. دفعه بعد داستان را با صدای بلند می‌خوانم تا دریابم آن چیزی را که در ذهن داشتم توانسته‌ام به روی کاغذ منتقل کنم یا خیر.»
 
🌿- «پوان دیدیون»، نویسنده و خبرنگار آمریکایی در این باره می‌گوید: «پیش از این‌که شروع به ویراستاری کنم به صفحات مختلف داستانم نگاه می‌کنم و صفحاتی را که همان روز به پایان رساندم علامت‌گذاری می‌کنم تا روز بعد نگاهی به آن بیندازم. به نظر من علامت‌گذاری روش خوبی برای کسانی است که در آن لحظه می‌دانند باید قسمتی خاص را تغییر دهند اما حوصله چنین چالشی را در آن لحظه ندارند. من همیشه کمی استراحت می‌کنم تا ذهنم آزاد شود و سپس به کار خودم ادامه می‌دهم.»

🌿- «ریچارد بائوش»، نویسنده، داستان‌نویس، و استاد دانشگاه در این باره می‌گوید: «همیشه پیش‌نویس‌های مختلفی می‌نویسم. یک اتفاق و صحنه را بارها و بارها بازنویسی می‌کنم تا شاید راه جدیدی پیش روی من گشوده شود. داستان «سلام به هانیال» من تقریبا هزار صفحه بود اما من پنج بار مختلف آن را نوشتم. بخش‌ها و فصل‌هایی وجود دارد که شاید دوازده بار آن را بازنویسی کرده‌ام.»

🌿- «جورج ساندرز»، نویسنده داستان کوتاه و مقاله می‌گوید: «سعی می‌کنم اثر خودم را به‌عنوان یک خواننده و نه نویسنده بخوانم. خودکاری قرمز در دست می‌گیرم. کلماتی را حذف یا اضافه می‌کنم.»

🌿- «برری هانا»، نویسنده داستان کوتاه و رمان می‌گوید: «همیشه به دانشجویانم می‌گویم ویرایش کردن یک نوشته بد هیچ فایده‌ای ندارد. معتقدم ویرایش داستان‌های کوتاه بسیار آسان است چون تعداد صفحات بسیار پایین و اصولا بین 4 تا 12 صفحه متغیر است. اگر نسخه اولیه خوب نباشد ویرایش آن چه اهمیتی دارد! ویراستاری معجزه نمی‌کند. ویرایش یک نوشته بد کار احمقانه‌ای است. نسخه اولیه کار باید 70 درصد کیفیت داشته باشد. داستان اولیه باید جذابیت کافی را داشته باشد و اسکلت داستان در ویرایش حفظ شود. قرار نیست فقط کلمات را به روی کاغذ بیاوریم و در مرحله ویرایش به آن جان ببخشیم.»

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

📚✒️•• پاراگراف‌بندی درست در نویسندگی

🪸|× پارگراف‌بندی درست، سهم بسیاری در فهم آسان و روان مطالب دارد؛ بلکه از بایسته‌های نویسندگی است. هم زیاده‌روی و هم کوتاهی در ایجاد پاراگراف جدید، روند مطالعه را دچار دست‌اندازی می‌کند.

🪸|× برای پاراگراف‌بندی، مانند اکثر مباحث ادبی و زبانی، معیار خط‌کش‌گونه‌ای وجود ندارد تا بر پایه‌ی آن، همه نویسندگان یکسان و یکنواخت عمل کنند. همین‌قدر باید بدانیم که هر پاراگراف، طرح یکی از جزئیات ریز بحث را برعهده می‌گیرد و برای طرح بحث جزئی دیگر، پاراگراف نیز تجدید می‌شود. ارتباط بندها با یکدیگر از راه جمله‌های نخستین و پایانی است؛ یعنی جمله آخر هر بند، بهتر است زمینه و مقدمه‌ای باشد برای بند پسین.

🪸|× پاراگراف‌ها بدنه نوشتار را می‌سازند. هر پاراگراف، باید از نوعی استقلال برخوردار باشد. استقلال هر مطلبی نیز وابسته به استقلال هسته مرکزی آن است.

🪸|× در هر بند از نوشتار، باید یک جمله کلیدی وجود داشته باشد و بقیه جملات، باید آن جمله مرکزی را پردازش یا مستدل کنند، یا با مثال و شاهد و توضیحات بپرورند.

👤رضا بابایی

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

⛰☁️- نوشتن رمان به روایت «کریس بتی»

☀️🍃|× آدم‌هایی مثل ما که عاشق کتاب هستند، روز و شب‌شان با کتاب می گذرد، رمان دوست و رفیق و همراه و یار و یاورشان است. ما عاشق نویسندگان این کتاب‌ها هستیم. خب... بیاییم و خودمان هم کتاب تولید کنیم. بیایید و کتاب بنویسید!

🪷🧜🏻‍♀|× شما برای نوشتن یک رمان به تعدادی وسیله نیاز دارید. این وسایل به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند. آنهایی که می‌توانید داخل دهان‌تان بگذارید و آن‌هایی که نمی‌توانید! شما به یک خودکار، یک دفترچه، یک کامپیوتر احتیاج دارد.

📘🪼|× واضح است که قرار نیست اینها را در دهان‌تان بگذارید. از طرفی به کلی خوراکی و نوشیدنی نیاز دارید که موقع نوشتن مجبور نشوید برای غذا خوردن از جای‌تان بلند شوید. همان‌طور که تایپ می‌کنید، می‌توانید غذا بخورید. بیشتر غذاها لپ‌تاپ فرندلی هستند و وقتی روی لپ‌تاپ بریزد، مشکلی پیش نمی‌آورد. می‌توانید غذا را از روی لپ‌تاپ بردارید و دوباره داخل دهان‌تان بگذارید!

🎻☕️|× اگر به مدت ۳۰ روز، هر روز ۱۶۷۶ کلمه بنویسید، درپایان یک ماه ۵۰ هزار کلمه نوشته‌اید، یعنی یک رمان ۲۰۰ صفحه‌ای.

🧋🍪|× شرط اصلی این شیوه رمان‌نگاری، نوشتن بدون حذف و ویرایش است. فقط باید بگذاری قلم روی کاغذ بدود و برود و برود تا دوردست.

🩷🦢|× لازم نیست قبل از نوشتن رمان، طرح بزنید. کافی‌است شخصیت قوی و خوبی انتخاب کنید. بعد خود شخصیت داستان را برایت روایت می‌کند. خودش داستان را پیش خواهد برد.

📗🐢|× برای شخصیت اصلی داستان، یک آدم باحال انتخاب کنید، چون قرار است یک ماه با او وقت بگذرانید. پس باید او را دوست داشته باشید و بتوانید یک ماه با او سر کنید.

🎞🍓|× رمان‌نویس مبتدی بهتر است شخصیت اصلی داستان را هم‌جنس خود انتخاب کند و از زاویه دید اول شخص بنویسد. اینطوری بهتر می‌تواند با احساسات شخصیت اصلی در تماس باشد.

🪸🐟|× وقتی داستان پیش نمی‌رود و گیر کرده‌اید، به چیزهایی فکر کنید که ازشان می‌ترسید، بدتان می‌آید، چندشتان می‌شود، شما را خارش و عطسه می‌اندازد. یکی دو تا از آن‌ها را داخل داستان و به جان شخصیت اصلی داستان‌تان بیندازید.

🌞🌼|× اینطوری موتور نوشتن‌تان دوباره روشن می‌شود چون این تاریکی‌ها و ترس‌ها، احساسات تند و تیز شما را به غليان می‌اندازند و نویسنده است و غليان احساسات. نویسندگی یعنی احساسات و افکار را در دام کلمه انداختن.

🍂📻||@Radioensha

#کارگاه_رمان_نویسی

🫐💙— انــواع شخصیـت‌ها.

🥑•• تیپیک.
- شخصیت‌های تک‌بعدی، درون و وجه ناخودآگاه ندارند.

🥑•• نمادین.
نماد یک قشر خاص از جامعه.

🥑•• منحصر به فرد
دارای خصوصیت خاص: قصابِ شاعر.

🥑•• نکته: هیچ شخصیتی در داستان، فقط یکی از این‌ها را ندارد.

🥑•• شخصیت‌های چند بعدی از تک‌بعدی‌ها عمیق‌تر هستند؛ یعنی علاوه بر میل ظاهری، میل باطنی هم دارند. این دو در تضاد با یکدیگر هستند!

🥑•• علاوه بر میل خودآگاه، میل ناخوداگاه هم دارند.

🥑•• شخصیت یک حدی دارد! یعنی در یک موقیعت ممکن است یک ویژگی از خودش بروز دهد که حتی خودش هم نداند. در موقیعت‌های مختلف، وجه‌های مختلفی از خودش به نمایش می‌گذارد.

👤 مدرسه نویسندگی.

🍂📻||@Radioensha