آموزش آنلاین یا از دور یک آموزش کامل است اما شاد نتوانسته بستر مناسبی فراهم کند
دکتر علی‌رضا #رحیمی، دکترای تعلیم و تربیت و عضو گروه مطالعات اسلامی دانشگاه مجازی المصطفی:
این که یک سامانه داشته باشیم که حداکثر امنیت را برای معلم و شاگرد ایجاد کند یک ایده بسیار خوب است ولی وقتی توان ایجاد آن را ندارند چه اصراری دارند برای استفاده همگانی از آن؟!
به لحاظ سیاست‌گذاری، هر نهادی باید حد و حدود توان خود را بفهمد و آموزش‌وپرورش باید باور کند که جز یک هدایت‌کننده و یک آگاهی‌دهنده و در نهایت ارشادکننده هیچ کار دیگری نباید انجام دهد. خود این امور سه سطح مهم مدیریتی بسیار مهم است که آموزش‌وپرورش باید عهده دار ان باشد. از سویی دیگر فعالان تعلیم و تربیت و اساتید نیز باید به معلم‌ها کمک کنند و یاد بدهند که کلاس‌داری آنلاین چگونه است تا بتوانند اهمیت این آموزش را درک کنند.
تا به حال اینگونه بود که فقط در مدارس دولتی الزام استفاده از #شاد وجود داشته و در مدارس غیردولتی اختیار با خود مدرسه بوده و هنوز هم هست. بله اگر زیر ساخت فنی و امکاناتی که شاد ارائه می‌دهد مناسب بود، چه ضرورتی برای رویگردانی از آن وجود داشت؟ اما خود مسئولان هم می‌دانند که شاد یک نمونه دیگر از ناتوانی‌های بی‌شمار آن‌هاست!
آن‌ها در تلاشند که امکانی ایجاد کنند که همه دانش آموزان و معلمان در آن عضو شوند، همه چیز هم باید در آن باشد. این خیلی خوب است اما خوب می دانیم که در عمل اتفاق نیفتاده و چه بسا به این زودی‌ها نیفتد. شاد فعلا شبیه اتوبان تهران شمال است که در هنگام خلوتی ردشدن از آن زیباست اما به هنگامی که وقت سفر فرا می‌رسد پر می‌شود، گنجایش ندارد، ترافیک دارد، مسافرین می‌خوابند و انگارنه‌انگار که این جاده‌ای است برای رساندن و عملاً بی‌خاصیت است!
کیفیت این نوع از آموزش‌ها را تنها می‌توان با تحقیقات میدانی اندازه‌گیری کرد.
b2n.ir/172270
@Rabnews
دکتر علی‌رضا #رحیمی، دکترای تعلیم و تربیت و عضو گروه مطالعات اسلامی دانشگاه مجازی المصطفی:
این که یک سامانه داشته باشیم که حداکثر امنیت را برای معلم و شاگرد ایجاد کند یک ایده بسیار خوب است ولی وقتی توان ایجاد آن را ندارند چه اصراری دارند برای استفاده همگانی از آن؟!
به لحاظ سیاست‌گذاری، هر نهادی باید حد و حدود توان خود را بفهمد و آموزش‌وپرورش باید باور کند که جز یک هدایت‌کننده و یک آگاهی‌دهنده و در نهایت ارشادکننده هیچ کار دیگری نباید انجام دهد. خود این امور سه سطح مهم مدیریتی بسیار مهم است که آموزش‌وپرورش باید عهده دار ان باشد. از سویی دیگر فعالان تعلیم و تربیت و اساتید نیز باید به معلم‌ها کمک کنند و یاد بدهند که کلاس‌داری آنلاین چگونه است تا بتوانند اهمیت این آموزش را درک کنند.
تا به حال اینگونه بود که فقط در مدارس دولتی الزام استفاده از #شاد وجود داشته و در مدارس غیردولتی اختیار با خود مدرسه بوده و هنوز هم هست. بله اگر زیر ساخت فنی و امکاناتی که شاد ارائه می‌دهد مناسب بود، چه ضرورتی برای رویگردانی از آن وجود داشت؟ اما خود مسئولان هم می‌دانند که شاد یک نمونه دیگر از ناتوانی‌های بی‌شمار آن‌هاست!
آن‌ها در تلاشند که امکانی ایجاد کنند که همه دانش آموزان و معلمان در آن عضو شوند، همه چیز هم باید در آن باشد. این خیلی خوب است اما خوب می دانیم که در عمل اتفاق نیفتاده و چه بسا به این زودی‌ها نیفتد. شاد فعلا شبیه اتوبان تهران شمال است که در هنگام خلوتی ردشدن از آن زیباست اما به هنگامی که وقت سفر فرا می‌رسد پر می‌شود، گنجایش ندارد، ترافیک دارد، مسافرین می‌خوابند و انگارنه‌انگار که این جاده‌ای است برای رساندن و عملاً بی‌خاصیت است!
کیفیت این نوع از آموزش‌ها را تنها می‌توان با تحقیقات میدانی اندازه‌گیری کرد.
b2n.ir/172270
@Rabnews