روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی
1.26K subscribers
6.62K photos
798 videos
648 files
3.29K links
نگاهی به پژوهش ها، مطالعات، یافته ها و اخبار روستایی و همچنین مطالعات توسعه و ایران شناسی
ادمین @ghoghnoos92
Download Telegram
معاون بهره برداری و توسعه شرکت آب و فاضلاب کردستان: متأسفانه ۵۵۱ روستا در استان با تنش آبی مواجه هستند که برای رفع این مشکل به ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است.

ادغام ادارات آب و فاضلاب روستایی و شهری (توسط دولت سابق) موجب کاهش خدمت رسانی به روستاییان و بروز نارضایتی مردمی شده است که نیاز است در این خصوص اقدامات جبرانی صورت گیرد. روستاپژوهی توسعه و برنامه ریزی https://t.me/RURALRESEARCHS
🔹طبق جدیدترین برآوردهای مرکز آمار ایران، با روند فعلی رشد جمعیت، جمعیت ایران در سال١۴١۵ به بیش از ۹۵ میلیون نفر خواهد رسید.

🔸١۶ میلیون نفر به جمعیت شهری اضافه و ٢ میلیون نفر از جمعیت خانوارهای روستایی کم خواهد شد، ترکیب جمعیتی نیز به برابر شدن جمعیت زنان و مردان خواهد انجامید. https://t.me/RURALRESEARCHS
Forwarded from فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایران زمین (الهام کیانپور)
جشن انار در روستای انبوه در استان گیلان

روستای انبوه از قدیمی‌ترین روستاهای شهرستان رودبار در گیلان است.
جشن انار یکی از مهم‌ترین مراسم محلی این روستاست. این جشن، در طلوع صبح روز آخرین جمعه ی مهرماه هر سال، با ندای «یا الله» پاکارکرپی ـ کسی که به مدت یک سال از طرف باغداران، برای نگهبانی از باغ های انار انتخاب شده است ـ برگزار می‏ شود. در این روز، تمام مردم روستای انبوه (حتی کسانی که بیرون از روستا زندگی می ‏کنند) برای کمک و چیدن انار به روستا می آیند و به سمت باغ‌های انار حرکت می‏ کنند. انجام این مراسم تا غروب طول می‏ کشد. 
آیین انارچینی روستای انبوه،  با دعا و نیایش آغاز می‌شود و پس از آن جوانان با موسیقی‌های سنتی، وارد باغ‌ها شده و شروع به چیدن انار می‌کنند.
 روستاییان باغ‌دار، ضمن برداشت این میوه، مراحل فرآوری آن به آب و رب انار را به نمایش می گذراند.
زیبایی منطقه‌ی انبوه و جذابیت این جشن باعث شده تا همه‌ساله گردشگران زیادی از استان های همجوار برای شرکت در این مراسم به رودبار بیایند.

عکس: فرزاد فخرایی
@farhangmardom
روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی
Photo
جلال آل‌احمد «نفرین زمین» را دو سال قبل از درگذشتش یعنی در سال ۱۳۴۶ نوشت. شخصیت اصلی این رمان معلمی است که برای تدریس پایه پنجم ابتدائی که به تازگی تاسیس شده، وارد روستا می‌شود. مدرسه‌ای که به دستور دولت با شتاب زیادی روی قبرستان قدیمی روستا، ساخته شده است. تاسیس مدارس جدید یکی از اولین تحولات اجتماعی ـ اقتصادی در روستا است که منجر به تعطیلی مکتب‌خانۀ قدیمی می‌شود و همین معلم را در مقابله با بی‌بی و میرزای مکتب‌دار و بنه‌دار قرار می‌دهد. میرزا عمو که مکتب‌دار قدیمی روستا بود معتقد است وقتی او مکتب‌داری می‌کرد، می‌توانست بچه‌های مردم را در روستا نگه دارد، ولی مدرسۀ امروزی نمی‌تواند یکی از بچه‌ها را توی روستا بند کند. او همچنین به خاطر اینکه راننده تنها ماشین روستا، نماز نمی‌خواند سوار ماشین او نشده است. از سوی دیگر بی‌بی که یکی از مالکان روستا است و همه از او حرف‌شنوی دارند، با تغییر نظام مالکیت شوکت و جبروتش را از دست داده و باعث شده تا مباشر که به رتق و فتق کار‌ها مشغول است نقش مهمی را برعهده بگیرد و در مقابله با مدیر مدرسه روستا قرار بگیرد. اما این همه داستان نیست، ورود مظاهر تمدنی جدید چون منبع برق‌رسانی یا مرغداری واکنش‌های زیادی را ایجاد کرد و راه‌اندازی تعاونی روستا این تضاد‌ها را به جایی می‌رساند که جنگی خونین در روستا برپا می‌شود و دو سه نفر مامور تمدن نمی‌توانند کاری برای روستا بکنند و در ‌‌نهایت مردم روستا هستند که با کشته‌هایی روی دست، حیران در مقابل زندگی و شیوه زندگی جدید قرار می‌گیرند و داستان با خروج معلم از روستا به پایان می‌رسد.

آل‌احمد در «نفرین زمین» جامعه‌ای روستایی ترسیم می‌کند که در «مدیر مدرسه» پیش‌بینی ‌کرده بود از دل اصلاحات ارضی خارج خواهد شد. روستایی که سال‌های سال همه زندگی‌اش کار روی زمین بوده اکنون در دوره جدید در مقابل دنیایی قرار گرفته است که هیچ تصویری از آن ندارد و به جای جذب شدن در آن سعی در پس زدن آن می‌کند. آل‌احمد در «نفرین زمین» کاری را آغاز می‌کند که با مرگ ناگهانی‌اش در سال ۴۸ نیمه کاره می‌ماند و آن هم تک‌نگاری و گزارش‌نویسی از وضعیت مردم روستایی است. بسیاری از پژوهشگران اگرچه چنین آثاری را بسیار مهم می‌دانند اما معتقدند که این آثار در حد شعار باقی می‌مانند و جنبه داستانی بسیاری ندارند و جهان داستانی روستایی را به تصویر نمی‌کشند.

منبع: سایت تاریخ ایرانی
روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی
Photo
مش حسن و چوب بدستان

ادبیات ایران در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ‌زاده شرایط اجتماعی و باورهای روشنفکری خاصی بود که از اصلاحات ارضی و تبعات آن ناشی می‌شد و حاصل تک‌نگاری‌های نویسندگانی بود که به این روستا‌ها می‌رفتند و گزارش خود را از این تغییر می‌دادند. ادبیاتی که نه تنها درون جامعه روستایی را تصویر می‌کرد بلکه کم کم از سمت روستا‌ها به حاشیه شهر‌ها می‌رفت و تبعات مهاجرت از روستا‌ها می‌گفت.

در میان نویسندگان ایرانی بی‌تردید بعد از آل‌احمد این غلامحسین ساعدی است که در آثارش تصویری از جامعه رو به تغییر روستایی آن دوران دارد. ساعدی این تصویر را از سمت ادبیات داستانی به سمت ادبیات نمایشی و سینما می‌کشاند و باعث می‌شود تا از همراهی او با داریوش مهرجویی نخستین فیلم غیرمتعارف سینمای ایران یعنی «گاو» از دل این روستاهای تغییر یافته سر بیرون آورد. او هم به شیوه آل‌احمد کار خود را از تک‌نگاری‌های پراکنده شروع می‌کند. اما در نیمه دهه ۴۰ به یک باره به سمت نمایش ‌نمایی کلی از جامعه ایرانی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ می‌رود. دنیای داستان‌های ساعدی دنیای غم‌بار فقر، خرافات، جنون و وحشت است. دهقانان بیزار از زمین و سرخورده، روشنفکران در راه مانده و گدایان و مهاجران حاشیه‌نشین شخصیت‌های اصلی داستان‌ها و نمایش‌های او هستند. او در مجموعه داستان‌های «دندیل» و «واهمه‌های بی‌نام و نشان» و «گور و گهواره» ترس‌های زندگی جدید و زندگی در شهر تهران را نشان می‌دهد. در میان داستان‌های او شاید «چوب بدستان ورزیل» و «عزاداران بیل» که داستان فیلم «گاو» از آن گرفته شده است شاخص‌ترین آثاری باشند که این تصویر را به نمایش می‌گذارند. روستای بیل که در دو داستان چوب بدستان ورزیل و عزاداران بیل به آن می‌پردازد ناکجاآبادی است که تنها در ذهن خلاق غلامحسین ساعدی شکل می‌گیرد. روستایی که نمادی از اجتماع اطراف نویسنده است که از دوران سنتی به دوران مدرن در حال گذار است. اما این مدرنیته جدید جز سایه «بلوری‌ها» - دشمنان اهالی بیل- که حتی یک بار هم در داستان به صورت کامل دیده نمی‌شوند نیست. ترس و اضطراب در این جامعه کوچک نسبت به آن‌هایی که می‌آیند آن قدر زیاد است که آن‌ها را چون مش حسن به سمت جنون و استحاله از انسان به «گاو» پیش می‌برد. با این حال این مردم واخورده بیل هستند که در انتظار منجی می‌مانند. در این روستا مش اسلام عقل کل روستا است. تنها کسی که بیشتر از همه می‌داند و صاحب گاری است. او در همه جا حضور دارد و به مردم واخورده کمک می‌کند. اما انفعال این روستا که مردم یکی بعد از دیگری خانه‌ها را‌‌ رها می‌کنند و دست به مهاجرت می‌زنند در ‌‌نهایت او را نیز عاصی می‌کند و خانه‌اش را گل می‌گیرد و از بیل می‌رود. از روستایی که هیچ کس در آن به دنیا نمی‌آید و امیدی به آینده وجود ندارد.

منبع: سایت تاریخ ایرانی
روستای «بارگدان» بخش بنت شهرستان نیک‌شهر در استان سیستان و بلوچستان یادگار عشایری است که سال‌ها قبل یکجانشینی را برای ادامه زندگی انتخاب کردند. مردم روستا همانند صدها سال پیش همچنان در خانه‌هایی معروف به «کپر» زندگی می‌کنند. کپر نام سازه‌ای است که در این منطقه با تنه، ساقه و برگ‌های درخت خرما توسط اهالی همین روستا ساخته می‌شود که البته در قسمت پایینی بعضی از کپرها برای جلوگیری از ورود سرما و... از سنگ و گل نیز استفاده می‌شود. اهالی بارگدان با دستان خود نان می‌پزند، از اندک آب چشمه استفاده می‌کنند و پوشش و فرهنگ اصیل خود را حفظ کرده‌اند و چند سالی است که با کمک خیرین، از پنل‌های خورشیدی برای تولید برق استفاده می‌کنند. محرومیت و فقدان جاده، ساکنان بارگدن و روستاهای اطراف آن را با مشکلات فراوانی مواجه کرده است؛ مشکلات بهداشتی، تحصیلی و بسیاری از حداقل امکانات رفاهی دیگر. تنها راه دسترسی به این روستا به قدری طولانی و دشوار است که فقط حیوانات باربر و موتورسیکلت قادر به طی کردن آن هستند/ ایسنا روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی
#حکایت_بلوچ
#محمود_زند_مقدم

حکایت بلوچ، داستان زندگی است. در باب نام مردم است و نان آنها. درباره آب است و باد و خاک و آتش. واگویی افسانه ها و واقعیت ها، اسطوره ها و تاریخ ها، شادی ها و غم ها. اجاق های گرم زیر آسمان پرستاره. ترمه و پرند زندگانی است گفتار و کردار بلوچان در این دفتر. داستان پندار ها و گفتارها و کردارهاست: راست گویی ها و درست کرداری ها، و البته گاه هم رجزهای شیرین راستکارانی که در پس گفته هاشان نیرنگی نیست. می گویند که گفته باشند، که ماندگی به در کرده باشند از تن های خستة روزگار. داستان سفر دراز مولف است از نیم قرن پیش تا همین اواخر. ده به ده، خانه به خانه، آدم به آدم، با بلوچان. در هیچ ورقش غریبه ای نیست. همه خویشاوندند و چه زود با خواننده خویشاوند می شوند آدم های این حکایت شگفت انگیز: حکایت بلوچ.

#جامعه_شناسی #تاریخ_ایران #ادبیات_ایران #تاریخ
#قومیت #ایرانشناسی #آداب_و_رسوم #فرهنگ https://t.me/RURALRESEARCHS
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بانوی کردستانی، جزو ده معلم برتر جهان شد

ثریا مطهرنیا تحصیل‌کرده‌ی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، امسال جز ۱۰ معلم برتر جهان از سوی یونسکو شناخته شد.
مطهرنیا ۲۶ سال خدمت در روستاهای محروم کردستان را در کارنامه خود دارد و سال‌ها معلم روستا حسن‌تیمور بیجار بوده است.
او با فداکاری در زمینه سلامت دانش‌آموزان بیمار خود تلاش می‌کند.
مطهرنیا یکی از نویسندگان روزنامه روژان است و تاکنون مقالات متعددی در حوزه حقوق شهروندی از وی منتشر شده است.
🔺اولین پورتال داده‌های مهاجرتی🔻

🔹درگاه آماری مهاجران ایران – داما- (IMDP) پروژه‌ای است که توسط رصدخانه مهاجرت ایران (IMO) راه اندازی، توسط معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری ایران تأمین مالی شده و توسط موسسه تحقیقات سیاست‌گذاری شریف (SPRI) پشتیبانی می‌شود.

🔹این درگاه شامل داده‌های مهاجرتی در چهار دسته اصلی مهاجرت اقتصادی و نیروی کار، جابجایی دانشجویان، پناهندگان و مهاجرت‌های بازگشتی است. این پایگاه داده به سیاست‌گذاران حوزه مهاجرت کمک می‌کند تا هم تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند و هم تاثیرات تصمیم‌های خود را مشاهده کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید. https://t.me/RURALRESEARCHS
تصویری از روستای سلین در شهرستان سروآباد استان کردستان https://t.me/RURALRESEARCHS
Forwarded from سید مصطفی غفوری
بررسي امكان پذيري توسعه سامانه تسريع و تسهيل ارائه خدمات كشاورزي

با سلام و احترام
پاسخگوي محترم اين پرسشنامه با هدف مطالعه امكان ارائه و دریافت خدمات مختلف حوزه كشاورزي در بستر سامانه‌هاي آنلاين طراحي شده است. به عبارت دیگر سعی دارد تا ضمن بررسی وضعیت سطح دسترسی و توانایی ذینفعان مختلف حوزه کشاورزی (از کشاورزان گرفته تا کارشناسان، تجار، عرضه کنندگان و تأمین کنندگان محصولات و نهاده های مختلف کشاورزی) در بهره برداری و بهره مندی از قابلیت های فضاها و سامانه های مجازی در دریافت و ارائه خدمات و محصولات مختلف، امکان توسعه این بستر در بخش کشاورزی را مورد ارزیابی قرار دهد. یافته های حاصل از این پرسشنامه می تواند مبنایی باشد برای طراحی سامانه ای که دارای قابلیت های لازم برای استفاده توسط جامعه هدف مورد مطالعه باشد. بدون شک اين مهم بدون دریافت نظرات صاحب‌نظران و ذينفعان این حوزه میسر نمی‌باشند. از آنجا که شما نیز به عنوان یکی از اين افراد شناخته شده‌اید، لطفاً با ارائه پاسخ دقيق به سوالات مطرح شده ما را در تحقق اين هدف ياري نماييد. قطعاً اطلاعات ارائه شده از طرف شما محرمانه تلقي شده و در اختيار هيچ ارگان يا نهاد خاصي قرار نخواهد گرفت. پيشاپيش از همكاري صميمانه شما سپاسگزاريم.

دانشگاه تهران
https://survey.porsline.ir/s/54JNLwT#?ref=wh
🔻همانطور که در گزارش‌های مربوط به کنفرانس تغییرات اقلیمی اخیر آمده بود، بیش از ۱۰۰ رهبر جهان وعده داده‌اند که تا سال ۲۰۳۰ روند جنگل‌زادیی را پایان دهند.

درختان و گیاهان هر سال تا یک سوم گازکربنیک متصاعد شده را از جو جذب می‌کنند.
.
طبق گزارش سازمان ملل متحد، از سال ۱۹۹۰ حدود ۴۲۰ میلیون هکتار جنگل با تبدیل زمین برای مصارف دیگر، از بین رفته است.
.
البته فعالانی که برای حفظ جنگلها کار می‌کنند هم در طول سه دهه گذشته بیکار نبوده‌اند. سازمان ملل متحد می‌گوید که میزان جنگل‌زدایی بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ به ۱۰ میلیون هکتار در سال رسیده که نسبت به دهه ۱۹۹۰ میلادی، ۱۶ میلیون هکتار کمتر بوده است.
.
هر چند در برزیل، جنگل‌زدایی در سال گذشته، بیشترین میزان طی یک دهه بوده است. کنشگران علت این موضوع را به سیاست های ژائیر بولسونارو، رئیس جمهوری برزیل نسبت می‌دهند که اجازه کشاورزی و معدنکاوی وسیعتر را در محدوده جنگل‌های بارانی آمازون داده است.
حمام تاریخی جلفا

این حمام را با حمام تاریخی کردشت اشتباه نگیرید.

حمام تاریخی جلفا، واقع در شهر جلفا و در کنار تاسیسات قدیمی گمرک، که خود از بناهای تاریخی دورهقاجار هستند، قرار دارد. حمام_جلفا مربوط به دوره صفوی می‌باشد و شاید بزرگترین حمام تاریخی در تمامی ایران باشد.

این حمام نمونه کامل یک حمام شامل سربینه، گرمخانه و تاسیسات جنبی است. فرم طاق‌ها و گنبدها و ستون‌های سنگی شامل ته ستون، ساقه ستون و سرستون مقرنسکاری حکایت از شیوه معماری دیرینه آذربایجان در دوره صفوی و قاجار است.

عکس: حامد عظیمی📷 https://t.me/RURALRESEARCHS