تله ماندگاری_ تله نام
که اشتهار خلق بند محکم است
در ره این از بند آهن کی کم است (مولوی)
🖌 دکتر حمید بهلولی ۲۹ آذر ۱۳۹۷_ تهران
♦️در کشور ما رسم شده است که کسانی را که خدمت بزرگی به جامعه یا حکومت انجام داده‌اند را نام ماندگار می‌نامند و بر گردنشان مدال می‌اندازند و یا بر جلیقه تنشان نشان نام ماندگار می‌نشانند و البته این چه رسم و سنت نکویی است که از کسانی که در دوره عمر پر برکت خویش، در جهت توسعه جامعه و کشور و حفظ حقوق مردم و منافع ملی نقشی بی بدیل ایفا کرده‌اند یا قدمی به فراخور و شایسته در سطح ملی برداشته‌اند تجلیل کنند و آیندگان را نیز الگو و نشانه‌ای از ارزش خدمت به کشور و خلق باشند. اما تجلیل ماندگاری در کنار نکات مثبت می‌تواند آسیب‌هایی نیز ایجاد نماید که باید انها را شناخت و از انها برحذر بود.
♦️مولوی در قصه طوطی و بازرگان معتقد است که عوامل اشتهار می‌توانند خود عامل گرفتاری و در بند شدن باشند انجا که می‌گوید:
زانکه آوازت ترا در بند کرد
خویشتن مرده پی این پند کرد
یعنی گاه آواز خوشی یا خدمتی که در دوره‌ای از زندگی انجام داده‌ای عامل زندانی شدن دیگر استعدادهای تو می‌شود. یا در بند تجلیل دیگران می‌افتی یا دچار نگرانی مدام حفظ آن اشتهار قبلی خویش و در دام کیش خویش می‌افتی و اینگونه جسارت خلاقیت‌های جدید از تو گرفته می‌شود و در نام نیک خویش دفن می‌شوی و جامعه فرصت استفاده از تو را از دست می‌دهد.
هر کسی دارد خطر از نام خویش
تا بیفتد بی خبر در دام کیش
چون بیابد ساحلی عنقا شبی
کی نشیند تا بمیرد با تبی
نام نیکو خود شود ما را حجاب
تا بگیرد جرئت ما را بخواب
ماندگاری چون بماند در نام خویش
کی خطر جوید، بتازد باز پیش
گو بجوید ماندگاری مستمر
هر شبی را باشدش صبحی دگر
نام نیکو بایدت پران کند
خدمتی را خدمتی سامان کند
ماندگاری، ماندنی کی بایدت
رفتنی باید که ماندن شایدت ( گمنام).
♦️البته مولوی به آسیب دیگری نیز که نتیجه اشتهار است می‌پردازد و آن را عامل حسادت دوستان و خشم دشمنان می‌انگارد. انجا که می‌گوید و به این موضوع آقای حسین نعمتی زودتر از این نویسنده اشاره کرده است:
هر که داد او حسن خود را در مزاد
صد قضای بد سوی او رو نهاد
چشم‌ها و خشم‌ها و رشک‌ها
بر سرش ریزد چو آب از مشک‌ها
دشمنان او را ز غیرت می‌درند
دوستان هم روزگارش می‌برند
♦️با این حال شهرت بیش از انکه آدمی را در بند دیگران کند آدمی را در بند خود می‌کند. آدم مشهور نگران ماندگاری و حفظ اشتهار خویش است و حفظ امنیت نام چه بسا او را در تله بی‌عملی می‌اندازد. نامهای ماندگار اگر در دوره جوانی خویش به اشتهار برسند چه بسا مابقی عمر بسیار محافظه کار می‌شوند و اولا سعی می‌کنند که با کسی کاری نداشته باشند تا در مقابل مورد مزاحمت و حمله مقابل واقع نشوند و نام نیکی را که ساخته‌اند مخدوش نکنند. ثانیا نگرانند که اگر کار جدیدی قبول کنند نتوانند آن را چون کار قبلی مورد اشتهار انجام دهند و نام نیک قبلی را از دست بدهند و ثالثا کار کوچک‌تر از کار قبلی را نمی‌توانند بپذیرند چون فکر می‌کنند کار کوچک نامشان را کوچک می‌کند.
♦️ با این تفاسیر چنین افرادی تقریبا خودخواسته و زودتر از موعد بازنشسته عملی می‌شوند و سعی می‌کنند در اندازه مشاور دیگران باقی بمانند تا اینکه دوباره خطر کنند و کاری بزرگ کنند و طرحی نو دراندازند. دام نام جسارت و خلاقیت را از بزرگان نام آور می‌گیرد و انها را ناظر بی‌عمل می‌کند. این افراد که نوعا افراد خلاق و ریسک پذیری بوده‌اند بعد از تبدیل به چهره مشهورو نام ماندگار در دوره جوانی بشدت قدرت ریسک پذیری و خلاقیت خود را آگاهانه و ناآگاهانه از دست می‌دهند و در #تله_ماندگاری بازنشسته و به نوعی در نام خویش دفن می‌شوند و جامعه یکی از بهترین و کمیاب‌ترین استعدادهای خود را از دست می‌دهد. اما چرا چنین می‌شود قسمتی بر می‌گردد به جریان طبیعی کنش و واکنش انسان با زیست بوم سیاسی و اجتماعی خویش. وقتی هزینه حضور و ایجاد تغییر در جامعه بالا می‌رود طبیعتا آدمیان سعی می‌کنند با رویه‌های محافظه کارانه از جایگاه خویش که به زحمت و مرارت بدست آورده‌اند محافظت نمایند و گاه نیز با شناخت و برنامه و با استفاده از روشهای روانشناسی رفتاری و اجتماعی با انتخاب نخبگان به عنوان نامهای ماندکار و سوق بیشتر انها به کانزرواتیسم حوزه تاثیر و تغییر توسط انها کمتر شده و تحت کنترل قرار می‌گیرد.
♦️اما در این بین افراد نادری هستند که نام ماندگار خویش را محمل تاثیر و خدمت نه به اجبار بزرگتری بلکه مورد نیاز جامعه قرار می‌دهند و از روی دام نام و دام ماندگاری خو د ساخته و یا دیگر ساخته می‌جهند و اینها البته در نهایت نام ماندگارتر و حیات موثرتری می‌یابند و توفیق از ان خداوند است.
متن کامل یادداشت👇👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=8950
که اشتهار خلق بند محکم است
در ره این از بند آهن کی کم است (مولوی)
🖌 دکتر حمید بهلولی ۲۹ آذر ۱۳۹۷_ تهران
♦️در کشور ما رسم شده است که کسانی را که خدمت بزرگی به جامعه یا حکومت انجام داده‌اند را نام ماندگار می‌نامند و بر گردنشان مدال می‌اندازند و یا بر جلیقه تنشان نشان نام ماندگار می‌نشانند و البته این چه رسم و سنت نکویی است که از کسانی که در دوره عمر پر برکت خویش، در جهت توسعه جامعه و کشور و حفظ حقوق مردم و منافع ملی نقشی بی بدیل ایفا کرده‌اند یا قدمی به فراخور و شایسته در سطح ملی برداشته‌اند تجلیل کنند و آیندگان را نیز الگو و نشانه‌ای از ارزش خدمت به کشور و خلق باشند. اما تجلیل ماندگاری در کنار نکات مثبت می‌تواند آسیب‌هایی نیز ایجاد نماید که باید انها را شناخت و از انها برحذر بود.
♦️مولوی در قصه طوطی و بازرگان معتقد است که عوامل اشتهار می‌توانند خود عامل گرفتاری و در بند شدن باشند انجا که می‌گوید:
زانکه آوازت ترا در بند کرد
خویشتن مرده پی این پند کرد
یعنی گاه آواز خوشی یا خدمتی که در دوره‌ای از زندگی انجام داده‌ای عامل زندانی شدن دیگر استعدادهای تو می‌شود. یا در بند تجلیل دیگران می‌افتی یا دچار نگرانی مدام حفظ آن اشتهار قبلی خویش و در دام کیش خویش می‌افتی و اینگونه جسارت خلاقیت‌های جدید از تو گرفته می‌شود و در نام نیک خویش دفن می‌شوی و جامعه فرصت استفاده از تو را از دست می‌دهد.
هر کسی دارد خطر از نام خویش
تا بیفتد بی خبر در دام کیش
چون بیابد ساحلی عنقا شبی
کی نشیند تا بمیرد با تبی
نام نیکو خود شود ما را حجاب
تا بگیرد جرئت ما را بخواب
ماندگاری چون بماند در نام خویش
کی خطر جوید، بتازد باز پیش
گو بجوید ماندگاری مستمر
هر شبی را باشدش صبحی دگر
نام نیکو بایدت پران کند
خدمتی را خدمتی سامان کند
ماندگاری، ماندنی کی بایدت
رفتنی باید که ماندن شایدت ( گمنام).
♦️البته مولوی به آسیب دیگری نیز که نتیجه اشتهار است می‌پردازد و آن را عامل حسادت دوستان و خشم دشمنان می‌انگارد. انجا که می‌گوید و به این موضوع آقای حسین نعمتی زودتر از این نویسنده اشاره کرده است:
هر که داد او حسن خود را در مزاد
صد قضای بد سوی او رو نهاد
چشم‌ها و خشم‌ها و رشک‌ها
بر سرش ریزد چو آب از مشک‌ها
دشمنان او را ز غیرت می‌درند
دوستان هم روزگارش می‌برند
♦️با این حال شهرت بیش از انکه آدمی را در بند دیگران کند آدمی را در بند خود می‌کند. آدم مشهور نگران ماندگاری و حفظ اشتهار خویش است و حفظ امنیت نام چه بسا او را در تله بی‌عملی می‌اندازد. نامهای ماندگار اگر در دوره جوانی خویش به اشتهار برسند چه بسا مابقی عمر بسیار محافظه کار می‌شوند و اولا سعی می‌کنند که با کسی کاری نداشته باشند تا در مقابل مورد مزاحمت و حمله مقابل واقع نشوند و نام نیکی را که ساخته‌اند مخدوش نکنند. ثانیا نگرانند که اگر کار جدیدی قبول کنند نتوانند آن را چون کار قبلی مورد اشتهار انجام دهند و نام نیک قبلی را از دست بدهند و ثالثا کار کوچک‌تر از کار قبلی را نمی‌توانند بپذیرند چون فکر می‌کنند کار کوچک نامشان را کوچک می‌کند.
♦️ با این تفاسیر چنین افرادی تقریبا خودخواسته و زودتر از موعد بازنشسته عملی می‌شوند و سعی می‌کنند در اندازه مشاور دیگران باقی بمانند تا اینکه دوباره خطر کنند و کاری بزرگ کنند و طرحی نو دراندازند. دام نام جسارت و خلاقیت را از بزرگان نام آور می‌گیرد و انها را ناظر بی‌عمل می‌کند. این افراد که نوعا افراد خلاق و ریسک پذیری بوده‌اند بعد از تبدیل به چهره مشهورو نام ماندگار در دوره جوانی بشدت قدرت ریسک پذیری و خلاقیت خود را آگاهانه و ناآگاهانه از دست می‌دهند و در #تله_ماندگاری بازنشسته و به نوعی در نام خویش دفن می‌شوند و جامعه یکی از بهترین و کمیاب‌ترین استعدادهای خود را از دست می‌دهد. اما چرا چنین می‌شود قسمتی بر می‌گردد به جریان طبیعی کنش و واکنش انسان با زیست بوم سیاسی و اجتماعی خویش. وقتی هزینه حضور و ایجاد تغییر در جامعه بالا می‌رود طبیعتا آدمیان سعی می‌کنند با رویه‌های محافظه کارانه از جایگاه خویش که به زحمت و مرارت بدست آورده‌اند محافظت نمایند و گاه نیز با شناخت و برنامه و با استفاده از روشهای روانشناسی رفتاری و اجتماعی با انتخاب نخبگان به عنوان نامهای ماندکار و سوق بیشتر انها به کانزرواتیسم حوزه تاثیر و تغییر توسط انها کمتر شده و تحت کنترل قرار می‌گیرد.
♦️اما در این بین افراد نادری هستند که نام ماندگار خویش را محمل تاثیر و خدمت نه به اجبار بزرگتری بلکه مورد نیاز جامعه قرار می‌دهند و از روی دام نام و دام ماندگاری خو د ساخته و یا دیگر ساخته می‌جهند و اینها البته در نهایت نام ماندگارتر و حیات موثرتری می‌یابند و توفیق از ان خداوند است.
متن کامل یادداشت👇👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=8950
سیاست‌گزاری عمومی ایران
آدم مشهور نگران ماندگاری و حفظ اشتهار خویش است چه بسا او در تله بی‌عملی افتد
شهرت بیش از انکه آدمی را در بند دیگران کند آدمی را در بند خود می‌کند. آدم مشهور نگران ماندگاری و حفظ اشتهار خویش است و حفظ امنیت نام چه بسا او را در تله بی‌عملی می‌اندازد. نامهای ماندگار اگر در دوره جوانی خویش به اشتهار برسند چه بسا مابقی عمر بسیار محافظه…