خروج ایالت متحده از یونسکو گامی به عقب برای همکاری‌های فرهنگی جهانی

#سیاست_فرهنگ
#یادداشت_سیاستی
#یونسکو

♦️در یک حرکت از قبل پیش‌­بینی شده، دولت ترامپ در روز 12 اکتبر اعلام کرد که آمریکا باید از سازمان یونسکو خارج شود. یونسکو، زیرمجموعه‌­ای از سازمان ملل با قدمت 72 سال است که از میراث فرهنگی جهان محافظت می‌­کند.

♦️ مدیر اجرایی یونسکو، ایرنا بوکوا، تأسف عمیق خود را از این تصمیم ایالات متحده بیان کرد و به این موضوع اشاره کرد که: چرا یونسکو در نوامبر 1945 تأسیس شد؟ «برای جلوگیری از درگیری». تنها دو ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم، وجود آن به عنوان یک اولویت جهانی مطرح شد. نویسندگان قانون اساسی (کشورها) آن را به رسمیت شناختند که با «ارتقاء همکاری میان ملل از طریق آموزش و پرورش، علم و فرهنگ» می­‌توانند تهدید جنگ را کاهش دهند.

♦️ایالات متحده در حال حاضر کمک­‌های مالی خود را به یونسکو، که از سال 2011 با به رسمیت شناختن مقامات فلسطینی به عنوان یک عضو کامل یونسکو شروع شده بود، متوقف کرده است.

♦️از آنجا که سهم ایالات متحده در تأمین بودجه‌­ یونسکو 20 درصد بوده است، با کاهش این مبلغ بحث کاهش 20 درصدی کارمندان یونسکو مطرح شده است.

♦️بااین­حال، خروج اسرائیل بر بودجه­‌ی یونسکو تأثیر کمی دارد، زیرا تنها 43/0% از بودجه‌­ی سالانه‌ی یونسکو را تأمین می­‌کند. اسرائیل سهم خود را در ژوئیه‌­ی 2017 یک میلیون دلار کاهش داده است.

♦️خروج آمریکا فوری نخواهد بود، چرا که طبق قانون اساسی یونسکو، اعضا تنها می­‌توانند در پایان سال بعد آن را ترک کنند. همچنین خروج آن باعث نمی‌­شود که تعهدات مالی که ایالات متحده به یونسکو دارد از بین برود، اگرچه پرداخت آن را مشکل خواهد کرد. همچنین ایالات متحده بدهی­‌های خود را پرداخت نخواهد کرد تا پایان ماه دسامبر که به­‌طور رسمی از آن خارج شود.

عضویت در کانال👇👇👇
https://t.me/PublicPolicyIran

متن کامل مقاله👇👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=8118

نسبت حقوق بشر و تنوع فرهنگی

#سیاست_فرهنگ
#حقوق_بشر
#تنوع_فرهنگی

 ♦️جهانی شدن عامل پررنگ شدن تنوع فرهنگی در سطح جدیدی شده است، به گونه‌­ای که ایده  یکسان سازی فرهنگی رنگ باخته و ایده تنوع و ثکثر فرهنگی مطرح شد و ارتباط حقوق بشر و تنوع فرهنگی مورد توجه سازمان‌های بین­‌المللی از جمله یونسکو قرار گرفت.

♦️ نسبت حقوق بشر و تنوع فرهنگی از مسائل مهم در حوزه حقوق بشر بین­‌الملل است.  در این حوزه دو گفتمان جهانشمولی حقوق بشر و نسبی­‌گرایی حقوق بشر قابل تفکیک هستند. اینکه دولت­‌ها و جامعه بشری از دریچه کدام یک از  گفتمان­‌ها به تفسیر و اجرای حقوق بشر بپردازند نتیجه متفاوت خواهد بود.

♦️تصویب اعلامیه جهانی تنوع فرهنگی توسط نمایندگان 188 کشور شرکت کننده در سی و یکمین اجلاس کنفرانس عمومی یونسکو حاوی 12 ماده و یک برنامه کار با 20 موضوع  نشان از اهمیت مسئله فرهنگ در موضوعات جهانی و حقوق بشری دارد.

♦️جهان­شمول­گرایان بر این باورند که ارزش­‌های حقوق بشر جهانی و همه گیرند. حقوق بشر و مصادیق آن همانند حق زندگی، ازدواج،  کار، بیمه، نبود شکنجه و بردگی و مانند این­ها ویژگی­‌ها و مفاهیمی هستند که برای انسان  فارغ از جغرافیای زیست و زاد  و بوم او دارای ارزش است.

♦️در مقابل ­ نسبی‌گرایان معتقدند حقوق بشر نسبی است و تفسیر هنجارها و ارزش‌­های حقوق بشر تابع ویژگی­‌های فرهنگی اجتماعی جغرافیایی و منطقه‌­ای است.

عضویت در کانال👇👇👇
https://t.me/PublicPolicyIran

متن کامل مقاله👇👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=6298

فرهنگ و ارزش‌ها در مرکز سیاست عمومی قرار دارند
#سیاست_فرهنگ
#یادداشت_سیاستی

♦️ هرکس وارد دولت شود زمان و تلاش زیادی را صرف استفاده‌­ی شایسته از ابزارهای مختلف سیاستی در جهت رسیدن به اهداف خود می­‌کند.

♦️ارزش­ها و فرهنگ عمومی، عناصر فراموش شده‌ای در سیاستگزاری دولت ها هستند. منظور از ارزش‌­ها و فرهنگ عمومی مجموعه‌ای از هنجارها، استانداردهای اخلاقی و عادات مشترک شهروندان و بازیگران در سیستم‌­های مرتبط است. ارزش‌­ها و فرهنگ خواسته یا ناخواسته قدرت زیادی در تعیین نتایج دارند.

♦️ در ضمن چگونگی استفاده از شواهد بین‌­المللی و یادگیری مؤثر است. ما نیاز داریم که از سؤالاتی مانند «آیا می­‌توانیم ابزارهای سیاستی را که در کشور X موفق بوده‌­اند، به­‌کار بگیریم؟» به سمت سؤالاتی مانند «چه چیزی در مورد سیستم کشور X وجود دارد که آن­ها را قادر به توسعه‌ی عامل مداخله‌ای نموده که در زمینه­‌ی خود موفق بوده است» حرکت کنیم.

♦️ دو استدلال واضح در برابر تلاش برای تغییر یا ایجاد سیستم‌­های ارزش وجود دارد. اول اینکه بعضی میگویند، برخی تلاش‌­ها محکوم به شکست هستند. فرهنگ در طول زمان بسیار پایدار است و از طرق پراکنده، ارگانیک و غیرقابل برنامه‌ریزی توسعه می‌­یابد و این اشتباه است که فکر کنیم اقدام آگاهانه دولت می­‌تواند آن را تغییر دهد. دلایلی برای این استدلال وجود دارد. تغییر فرهنگ آسان نیست و قطعاً سریع هم نیست. لازم است با توجه به شرایط موجود انجام شود. با این حال، تاریخ به ما می­‌گوید که امکان تغییر فرهنگ است.

♦️این مسئله به استدلال دوم منجر می­‌شود: شکل دادن به فرهنگ هیچ جایی در دموکراسی‌­های لیبرال ندارد. آیا دولت­‌های دموکراتیک نباید ارزش‌­های مردم خودشان را عرضه کنند و تجسم کنند؟ به­‌جای آنکه آن­ها را مهندسی کنند. با این­حال، شیوه‌­ای که دولت و رهبران آن رفتار می‌­کنند و ارزش­‌هایی که آن­ها به صورت ضمنی یا صریحاً بیان می­‌کنند، از یکدیگر تاثیر می­‌پذیرد. اگر این تأثیرپذیری اجتناب­‌ناپذیر است، چرا به‌­طور آگاهانه آن را در نظر نگیرند و براساس آن عمل نکنند؟ همچنین اگر اعتقاد داشته باشیم که ارزش‌‌ها و فرهنگ در تعیین پیامدهای اجتماعی مهم هستند، و دولت­‌ها تاثیر کمی بر این نتایج دارند، پس اینکه بگوییم دولت­‌ها نباید ارزش­‌ها را مورد توجه قرار دهند، محکوم به شکست است.

عضویت در کانال👇👇👇
https://t.me/PublicPolicyIran

متن کامل مقاله👇👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=8411