دکتر سیروس پیله رودی، مردی از تبار بزرگان بزرگوار

#سرمقاله|سیاست سلامت

🖌اين روزها سالگرد رحلت بزرگ مردي است كه ياد و خاطره اش الهام بخش از خود گذشتگي براي خدمت به مردم و خصوصا محرومان و زنان و اطفال ملت ما است. دكتر سيروس پيله رودي بزرگوار كه ياد و خاطره اش هميشه به همراه ياد و خاطره دكتر شادپور همکار و همراه او، عزيز و بزرگ خواهد ماند، طلایه دار سیاست پیشگیری و نظام ارجاع سلامت در کشور در سالهای بحرانی بعد از انقلاب  بود . در سال ۱۳۸۵ كه دكتر پيله رودي در بيمارستان بستري بود بنده، در كسوت شاگردي آن بزرگ مرد، مطلبي در باره ايشان به قدر...

https://www.publicpolicyiran.org/?p=6828

شناخت مسئله سیاستی
#سرمقاله|فرایند سیاست گزاری عمومی|مسئله سیاستی|مسئله شناسی
همه ما روزانه با تعداد زیادی مسئله و مشکل در جامعه مواجه می شویم؛ اما آیا همه آن مسائل و مشکلات، مسئله عمومی و سیاستی  محسوب می شوند؟ اساساً یک مسئله  عمومی باید چه ویژگی هایی داشته باشد تا در دستور کار  رسمی مراجع قدرت و سیاست گزاران  قرار گیرد؟ ویژگی های یک مسئله سیاستی چیست؟ در پاسخ به این سوالات باید گفت: مسئله ای  سیاستی و عمومی  محسوب شده  و در دستور کار نهادهای سیاست گزار قرار می گیرد که: تعداد زیادی از مردم را درگیر کرده باشد، توسط نظام حقوقی یا بروکراسی مورد شناسایی قرار گیرد، توسط بازیگران با نفوذ به عنوان مسئله دارای اهمیت شناخته شود، رسانه ها و افکار عمومی را برانگیخته باشد.  
   در این زمینه  برای ساختاربندی مسئله دو جریان یا رویکرد متفاوت وجود دارد، یکی رویکرد سیاسی و دیگری رویکرد سیاستی.
رویکرد سیاسی به ما در درک اینکه چگونه و چرا برخی مسائل به عنوان مسائل عمومی توسط بازیگران مختلف درک، مفهوم سازی و تعریف می شوند کمک می کند. در مقابل  در رویکرد سیاستی هدف ارائه فرمول دقیق از مسئله و مشکل عمومی به  گونه ای است که بتوان آن را با راه حلی موثر و کارآمد حل نمود.
https://www.publicpolicyiran.org/?p=5456

لزوم تعریف و تفکیک پست‌های سیاسی از پست‌های غیر سیاسی در کشور
#سرمقاله
#مسئله_سیاستی
♦️این نوشته ۴ سال قبل در اوایل دولت اول آقای روحانی (دولت یازدهم) نوشته شده بود ولی چون شرایط مورد بررسی هنوز به همان قوت خویش باقی است و تفاوت مثبتی در این موضوع ایجاد نشده است مجدد باز نشر می‌شود. امید است که در دوره‌های آتی شاهد تفاوت‌های معنادار مثبتی باشیم.

♦️ البته بعضی از دوستان انتقاد می‌کنند که داشتن چنین انتظاراتی از نظام مدیریت سیاسی و اداری ایران بسیار ایده الیستی است، لاکن ما سه راه بیشتر در مقابل خود نداریم. راه اول استفاده از تجربیات مثبت تمدنی بشر است و راه دوم استفاده از تجربیات و دانش انباشته بشری و تلاشی خلاقانه در افزودن چیزی بر آن و ارایه الگوی جدید که نیازمند پیش زمینه‌های بسیاری است  و راه سوم اختراع چرخ از نو و رفتن در مسیر تجربه و خطای مکرر است که ما  ظاهرا به راه سوم بیشتر از بقیه عنايت داشته‌ایم و نتیجه آن شرایط امروز کشور در مقایسه با دیگران است.

♦️ در سال ۱۸۲۹ آندرو جاکسون به عنوان هفتمین رئیس جمهور امریکا انتخاب شد و بلافاصله دست به اخراج ۲۰٪ از کارمندان اداری و کارشناسان سازمانی دولت فدرال و جایگزینی انها با دوستان و حامیان و اعضای کمپین خود
کرد، اقدامی که در تاریخ بنام سیستم تاراج بنام جکسون ثبت شد.

♦️اقدام دولت نهم و دهم که به تسویه اساتید دانشگاه نیز رسید تقریبا اوج تسلط نظام تاراج در کشور بود و شباهت زیادی با اقدامات جاکسون داشت ولی دلایل زمینه‌ای آن عدم وجود ضوابط لازم در تعریف و تفکیک پست‌های سیاسی از پست‌های غیر‌سیاسی و علمی و فنی در کشور بود که هنوز به قوت خود باقی است.

برای عضویت در کانال👇👇

https://t.me/PublicPolicyIran

متن کامل مقاله👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=7367

اثر و نقش گروه‌های فشار در نظام سیاست‌گزاری عمومی سلامت
#سرمقاله|سیاست سلامت|یادداشت سیاستی
🍀يادداشت زير به بررسي شكل گيري و تاثير گروهاي فشار و منافع در سياست گزاري عمومي در حوزه سلامت مي پردازد و به عنوان مثال دو نمونه سازمان نظام پزشكي و طرح ادغام خدمات سلامت و اموزش پزشكي را واكاوي به اختصار مي نمايد. به اميد انكه گذشته درسي براي اينده باشد. خواندن كامل اين يادداشت به همه سياست گزارلن در همه بخش ها خصوصا در بخش سلامت و اموزش پزشكي و اموزش عالي و سازمان برنامه و بودجه و مجمع تشخيص مصلحت و همچنين نمايندگان مجلس و دانشجويان پيشنهاد ميشود.
♦️بسیاری از اسناد سیاستی و قوانین مصوب و همچنین انتصاب سیاست‌گزاران و مدیران بوضوح نتیجه تنازع و اثرگروه‌های فشار  در پشت و روی صحنه سیاست‌گزاری حوزه های مختلف سیاستی و اجرایی و از جمله حوزه سلامت می باشند.

♦️گروه‌های فشار بنا بر تعریف کلاسیک گروه‌های سازماندهی شده ای هستند که بصورت رسمی برای بدست گرفتن قدرت در انتخابات شرکت نمیکنند ولی از طرق مختلف در تلاش هستند که بر سمت و سو گیری سیاست های حاکمیت و دولت و تصویب قوانین تاثیر داشته باشند. این گروه های فشار بنام‌های مختلف از جمله گروه های منافع، گروه های لابی و گروه های اعتراض شناخته می شوند.

♦️از انجا که معمولا گروه‌های فشار به تضاد منافع وسیعی الوده هستند ، كه گاه حتي خود از ان يا تاثير ان بي خبرند، لذا وجود و گسترش گروه‌های فشار نه تنها موجب عدم مدیریت اثربخش جامعه سیاسی میشود بلکه موجب رشد بی انصافی (Fairlessness)، اتلاف منابع ملی و فساد سازمان یافته (Organised Corruption) می گردد. “نگرانی مهم امروز در این است که گروه‌های فشار عموما درجهت ایجاد جامعه غیر مدنی (Uncivil Society) حرکت میکنند” (Wyn Grant 2005).

♦️نکته دیگر انکه گروه‌های فشار در تمامی مراحل فرایند سیاست‌گزاری می توانند و سعی میکنند حضور داشته باشند. و حضور انها تنها منوط به مرحله ساخت سیاست نبوده و خصوصا...
متن كامل نوشتار👇👇
https://www.publicpolicyiran.org/?p=7421
براي عضويت در كانال 👇👇👇
https://t.me/PublicPolicyIran