۱۵ خرداد سالروز درگذشت یعقوب لیث موسس سلسله صفاریان و احیاگر زبان پارسی در ایران

یعقوب لیث یکی از بزرگترین پادشاهان پس از اسلام ایران است. او رویگرزاده ای بود اهل سیستان که با سیاست ضد خلیفه عباسی شروع به کشورگشایی کرد.

طبق نظر مولف "تاریخ سیستان" یعقوب لیث اولین پادشاهی بود که از مدح به زبان عربی خشمگین شد و درخواست شعر پارسی کرد
پس شعرا را شعر گفتندی به تازی:

چون این شعر برخواندند او عالم نبود، درنیافت. محمد بن وصیف حاضر بود و دبیر رسایل او بود و ادب نیکو دانست و بدان روزگار نامهٔ پارسی نبود. پس یعقوب گفت: چیزی که من درنیابم چرا باید گفت؟ محمد وصیف پس شعر پارسی گفتن گرفت و پیش ازو کسی نگفته بود که تا پارسیان بودند سخن ایشان به رود بازگفتندی، بر طریق خسروانی، و چون عجم برکنده شدند و عرب آمدند، شعر میان ایشان به تازی بود و همگنان را علم و معرفت شعر تازی بود و ،.....، محمد بن وصیف این شعر بگفت:
ای امیری که امیران جهان خاصه و عام
بنده و چاکر و مولای و سگ بند وغلام

فیلم به توضیح این شعر مهم تاریخ ادبیات پارسی میپردازد

https://youtu.be/ZDymgNfVMYQ

#اخلاق_نشر_و_منابع_علمی
http://t.me/pubethicsmums/2288