پس از انقلاب سپید شاه و ملت
کلیه کارخانجات ملزم شدند
کارگران را در سود خود شریک کنند
و نتیجه آن این بود که کارگران برای افزایش عایدی خود با انرژی مضاعف به کار مشغول می شدند و نسبت به کارخانه خود حس مالکیت داشتند
و این یکی از دلایل مهمی بود که
از ارج تا ایران ناسیونال
از کفش ملی و بلا تا پارس الکتریک
تا صدها کارخانه دیگر در دهه چهل
عصر طلایی صنعتی شدن ایران را ایجاد کردند
در تصویر آخر گزارش محرمانه "ساواک" را می بینید
همان ساواک که ارتجاع سرخ سرکوبگر کارگران می نامید!
در گزارش محرمانه آمده کارفرمای کارخانه روکش جنرال از پرداخت سود ویژه کارگران خودداری کرده
و طبق دستو رئیس ساواک تهران در حمایت از کارگران اقدامات لازم صورت گرفت
ساواک ضد کارگر نبود ضد حتی طرح سوسیال دموکرات انقلاب سفید نبود
ضد کمونیسم بود و حامی کارگر
کمونیسمی که مخالف هرگونه اقتصاد خصوصی و مالکیت افراد بر صنایع بود و تاریخ ثابت کرد
نتیجه اش حتی برای کارگران
چیزی غیر از دیکتاتوری پرولتاریا و فقیرتر شدن آنها و ایجاد طبقه الیگارش نوین رانتی از باند سیاسیون حاکم نبود
پس از
#شورش۵۷
این طرح به کنار گذاشته شد

#روز_کارگر
#جاویدشاه

@Paykan_Iranshahr

💢💢💢

⚙ "روزگاری طلایی که کارگران ایرانی در سود سهام کارخانجات سهیم می شدند"

(( قانونی که حتی امروزه در اروپا اجرا نمی شود! ))



در یک همه پرسی در تایخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ در چهارچوب انقلاب شاه و مردم شش اصل به تصویب مردم ایران رسید که اصل چهارم آن سهیم کردن کارگران در سود خالص کارخانه‌های صنعتی و تولیدی بود.

بر اساس این اصل، کارگران و کارفرمایان به وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود خالص واحدهای صنعتی شریک می‌شوند.

در سال ۱۳۵۶ پانصد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰) کارگر بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد اضافه آنان بود.

در سیر این پیشرفت‌ها بانک رفاه کارگران با دادن وام با بهره چهار درصد به کارگران در ایجاد تعاونی‌ها کمک می‌نماید.

آمار نشان می‌دهد که با چندین میلیاردهایی که در این زمینه پرداخت شد کارگران توانستند منزل بخرند یا منزل هایشان را تعمیر کنند و بر روی هم رفته از وسایل رفاهی بیشتر بهره ببرند.


#روز_کارگر
#جاوید_شاه
#ننگ_بر_فتنه_۵۷

@Paykan_Iranshahr 🏹