🌀 چارچوب اصلاح جامعه چیست؟
🔴ویژه/ سخنرانی #استاد_پناهیان درمحضر #رهبر_انقلاب🔴
(95.7.21)
goo.gl/r7GIUp
⭕️ «چهار عمل اصلی» برای اصلاح جامعه، بر اساس آیۀ قرآن چیست؟
⭕️ پیامبر(ص) چگونه مردم را پاک میکند؟
__________________
#شام_غریبان #بیت_رهبری
#حجت_الاسلام_پناهیان:
🔴 🔽 بیانیۀ مأموریت انبیاء در 4 بند
🔹«چهار عمل اصلی» که در «بیانیۀ مأموریت انبیاء در #قرآن» بیان شده، را میتوان چارچوب اصلاح یک جامعه دانست: «هوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ؛ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ، وَ يُزَكِّيهِمْ، وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ، وَ الْحِكْمَةَ»(جمعه/2)
🔴1⃣ #مرحلۀ_اول: تلاوت (يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ)
🔹تلاوت، کارِ عمیق تعلیمی نیست، مواجه کردن مردم با آیات قرآن است. بعضیها همینکه حقایق را بشوند، بیدار میشوند و پرواز میکنند. تلاوت، نفوس مستعد را بیدار میکند و پرواز میدهد. تلاوت محدود به آیات قرآن نیست؛ دیدن «خوبان عالم» و یا بیان بسیاری از حقایق #تاریخ_اسلام، آثار تلاوتگونه دارد و میتواند در انسان تحول ایجاد کند. آشنایی با تاریخ اسلام یعنی در معرض تابش #قرآن_ناطق قرار گرفتن که متاسفانه در جامعه و حوزه کمتوجهی میشود. تلاوت یعنی مرور خوبیها و آیات حق. برای دلهای بیدار، تلاوت کفایت میکند؛ به شرطی با #جامعیت و #زیبایی اجرا شود.
🔹تلاوت به مثابۀ یک روش، کار فرهنگیای است که مدیران جامعه باید انجام دهند
🔴2⃣ #مرحلۀ_دوم: تزکیه (و يُزَكِّيهِمْ)
🔹 پیامبر(ص) چگونه باید مردم را تزکیه کند؟ درس اخلاق بدهد؟ خُب درس اخلاق که در همان عملیات اول یعنی «تلاوت» بود! و اگر عمیقترش را هم بخواهید، در «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ» هست.
🔹 پس پیامبر(ص) چگونه مردم را تزکیه و پاک میکند؟ دست میبرد در قلبشان، و قلبشان را تزکیه میکند؟! خیر، پیامبر(ص) برای تزکیۀ آدمها راهی جز دست بردن در #اندیشه یا #رفتار آدمها ندارد. «تعلیم» که در همین آیه آمده، پس يزَكِّيهِمْ چیزی غیر از تعلیم معارف دینی و اخلاقی است. چیزی که به اثرگذاری بر #رفتار ربط دارد، نه بر #اندیشه. يُزَكِّيهِمْ یعنی جامعه را مدیریت کن و قوانینی بگذار که #رفتارهای مردم بهصورتی هدایت شود که باعث تزکیۀ آنها بشود.
🔹«يُزَكِّيهِمْ» کار حاکمیتی و قانونگذاری است نه معلمان اخلاق / حکومت و سیاست است که میتواند اخلاق را آباد یا نابود کند!
🔹«يُزَكِّيهِمْ» اصلش با با قانونگذاران است/ بسیاری از «مشکلات اخلاقی» جامعۀ ما، ناشی از شباهت قوانین ما با «قوانین غربی» است/ داستان نحوۀ تصویب یک قانون غربی دربارۀ خانواده، در #شورای_نگهبان (شرح ماجرا درلینک انتهای پست)
🔹رسول خدا(ص): اجرای یک حدّ -یعنی اجرای قانون الهی و اجرای عدالت-، از 60سال عبادت پاککنندهتر است! / اجرای قانون و عدالت، کار حکومت است نه علمای اخلاق/اگر مردم در دولتمردان تبعیض ببینند، هزاران معصیت خواهد شد وگناهش بر گردن همان دولتمردان است
🔹يتْلُوا عَلَيْهِمْ: #کار_فرهنگی، يُزَكِّيهِمْ : #کار_حاکمیتی
🔴3⃣ #مرحلۀ_سوم: تعلیم کتاب (وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ)
🔹بعد از پیامبر بعضیها اجازۀ تفسیر قرآن هم نمیدادند!/ «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ» نیاز به حکومت دارد
🔴4⃣ #مرحلۀ_چهارم: تعلیم حکمت (وَ الْحِكْمَةَ)
🔹پیامبر(ص) باید به مردم حکمت هم بیاموزد تا جامعه سعادتمند شود/ حکمت یعنی بصیرت و خوب فهمیدن/ آیا دانش آموزان ما حکمت فرا میگیرند؟
🔹مهمترین بخش حکمت، حکمت سیاسی است که باعث سعادت یک جامعه میشود. حکیم اولویتها را تشخیص میدهد: امیرالمؤمنین(ع) درمقابل پافشاری مردم بر برخی بدعتها درنماز کوتاه آمد، اما درمقابل فشار برخی برای تقسیم نامساوی بیتالمال، به قیمت جنگ داخلی هم کوتاه نیامد! یعنی: نماز را اگر غلط خواندند، اشکال ندارد، ولی پول باید درست تقسیم شود/ اگر حکمت نداشته باشیم، از امیرالمؤمنین(ع) هم ایراد میگیریم!/ اگر حکمت و بصیرت نباشد، کربلا پیش میآید
🔹 حکمت و بصیرت سیاسی حضرت زینب(س) این بود که فرمود: آیندگان بدانند کسی حسینِ ما را کُشت- عمر سعد- که ما از او چشم یاری داشتیم! یعنی آدمخوبها حسین(ع) را کشتند! ای خوبان جامعه؛ ما کربلا دیدهایم! عمر سعد هم برای حسین(ع) گریه میکرد! پس عمر سعد، #عاطفه هم داشته و قبلا آدم خوبی بوده! عصر عاشورا، عمر سعد میگفت: خیمهها را غارت نکنید.. اما اراذل گوش نمیکردند. شباهت فتنهگرها و عمرسعد: وقتی کار را خراب کردند، اراذل واوباش کار را از دستشان گرفتند. درحالیکه اگر آدمخوبها جلو نمیافتادند که 30هزار نفر راه نمیافتادند بروند کربلا!
#چارچوب_اصلاح_جامعه
#بیت_رهبری #شام_غریبان #محرم95 - 95.7.21
⭕️ #متن_کامل+ #pdf + #صوت + #فیلم:
bayanmanavi.ir/post/3397
#صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1086
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir
🔴ویژه/ سخنرانی #استاد_پناهیان درمحضر #رهبر_انقلاب🔴
(95.7.21)
goo.gl/r7GIUp
⭕️ «چهار عمل اصلی» برای اصلاح جامعه، بر اساس آیۀ قرآن چیست؟
⭕️ پیامبر(ص) چگونه مردم را پاک میکند؟
__________________
#شام_غریبان #بیت_رهبری
#حجت_الاسلام_پناهیان:
🔴 🔽 بیانیۀ مأموریت انبیاء در 4 بند
🔹«چهار عمل اصلی» که در «بیانیۀ مأموریت انبیاء در #قرآن» بیان شده، را میتوان چارچوب اصلاح یک جامعه دانست: «هوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ؛ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ، وَ يُزَكِّيهِمْ، وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ، وَ الْحِكْمَةَ»(جمعه/2)
🔴1⃣ #مرحلۀ_اول: تلاوت (يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ)
🔹تلاوت، کارِ عمیق تعلیمی نیست، مواجه کردن مردم با آیات قرآن است. بعضیها همینکه حقایق را بشوند، بیدار میشوند و پرواز میکنند. تلاوت، نفوس مستعد را بیدار میکند و پرواز میدهد. تلاوت محدود به آیات قرآن نیست؛ دیدن «خوبان عالم» و یا بیان بسیاری از حقایق #تاریخ_اسلام، آثار تلاوتگونه دارد و میتواند در انسان تحول ایجاد کند. آشنایی با تاریخ اسلام یعنی در معرض تابش #قرآن_ناطق قرار گرفتن که متاسفانه در جامعه و حوزه کمتوجهی میشود. تلاوت یعنی مرور خوبیها و آیات حق. برای دلهای بیدار، تلاوت کفایت میکند؛ به شرطی با #جامعیت و #زیبایی اجرا شود.
🔹تلاوت به مثابۀ یک روش، کار فرهنگیای است که مدیران جامعه باید انجام دهند
🔴2⃣ #مرحلۀ_دوم: تزکیه (و يُزَكِّيهِمْ)
🔹 پیامبر(ص) چگونه باید مردم را تزکیه کند؟ درس اخلاق بدهد؟ خُب درس اخلاق که در همان عملیات اول یعنی «تلاوت» بود! و اگر عمیقترش را هم بخواهید، در «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ» هست.
🔹 پس پیامبر(ص) چگونه مردم را تزکیه و پاک میکند؟ دست میبرد در قلبشان، و قلبشان را تزکیه میکند؟! خیر، پیامبر(ص) برای تزکیۀ آدمها راهی جز دست بردن در #اندیشه یا #رفتار آدمها ندارد. «تعلیم» که در همین آیه آمده، پس يزَكِّيهِمْ چیزی غیر از تعلیم معارف دینی و اخلاقی است. چیزی که به اثرگذاری بر #رفتار ربط دارد، نه بر #اندیشه. يُزَكِّيهِمْ یعنی جامعه را مدیریت کن و قوانینی بگذار که #رفتارهای مردم بهصورتی هدایت شود که باعث تزکیۀ آنها بشود.
🔹«يُزَكِّيهِمْ» کار حاکمیتی و قانونگذاری است نه معلمان اخلاق / حکومت و سیاست است که میتواند اخلاق را آباد یا نابود کند!
🔹«يُزَكِّيهِمْ» اصلش با با قانونگذاران است/ بسیاری از «مشکلات اخلاقی» جامعۀ ما، ناشی از شباهت قوانین ما با «قوانین غربی» است/ داستان نحوۀ تصویب یک قانون غربی دربارۀ خانواده، در #شورای_نگهبان (شرح ماجرا درلینک انتهای پست)
🔹رسول خدا(ص): اجرای یک حدّ -یعنی اجرای قانون الهی و اجرای عدالت-، از 60سال عبادت پاککنندهتر است! / اجرای قانون و عدالت، کار حکومت است نه علمای اخلاق/اگر مردم در دولتمردان تبعیض ببینند، هزاران معصیت خواهد شد وگناهش بر گردن همان دولتمردان است
🔹يتْلُوا عَلَيْهِمْ: #کار_فرهنگی، يُزَكِّيهِمْ : #کار_حاکمیتی
🔴3⃣ #مرحلۀ_سوم: تعلیم کتاب (وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ)
🔹بعد از پیامبر بعضیها اجازۀ تفسیر قرآن هم نمیدادند!/ «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ» نیاز به حکومت دارد
🔴4⃣ #مرحلۀ_چهارم: تعلیم حکمت (وَ الْحِكْمَةَ)
🔹پیامبر(ص) باید به مردم حکمت هم بیاموزد تا جامعه سعادتمند شود/ حکمت یعنی بصیرت و خوب فهمیدن/ آیا دانش آموزان ما حکمت فرا میگیرند؟
🔹مهمترین بخش حکمت، حکمت سیاسی است که باعث سعادت یک جامعه میشود. حکیم اولویتها را تشخیص میدهد: امیرالمؤمنین(ع) درمقابل پافشاری مردم بر برخی بدعتها درنماز کوتاه آمد، اما درمقابل فشار برخی برای تقسیم نامساوی بیتالمال، به قیمت جنگ داخلی هم کوتاه نیامد! یعنی: نماز را اگر غلط خواندند، اشکال ندارد، ولی پول باید درست تقسیم شود/ اگر حکمت نداشته باشیم، از امیرالمؤمنین(ع) هم ایراد میگیریم!/ اگر حکمت و بصیرت نباشد، کربلا پیش میآید
🔹 حکمت و بصیرت سیاسی حضرت زینب(س) این بود که فرمود: آیندگان بدانند کسی حسینِ ما را کُشت- عمر سعد- که ما از او چشم یاری داشتیم! یعنی آدمخوبها حسین(ع) را کشتند! ای خوبان جامعه؛ ما کربلا دیدهایم! عمر سعد هم برای حسین(ع) گریه میکرد! پس عمر سعد، #عاطفه هم داشته و قبلا آدم خوبی بوده! عصر عاشورا، عمر سعد میگفت: خیمهها را غارت نکنید.. اما اراذل گوش نمیکردند. شباهت فتنهگرها و عمرسعد: وقتی کار را خراب کردند، اراذل واوباش کار را از دستشان گرفتند. درحالیکه اگر آدمخوبها جلو نمیافتادند که 30هزار نفر راه نمیافتادند بروند کربلا!
#چارچوب_اصلاح_جامعه
#بیت_رهبری #شام_غریبان #محرم95 - 95.7.21
⭕️ #متن_کامل+ #pdf + #صوت + #فیلم:
bayanmanavi.ir/post/3397
#صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1086
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir
💬 گفتگوی کوتاه با دانشجویی که میخواست کار فرهنگی بکند
🔰«علاقۀ به خلق» یکی از اموری است که گاهی در میان علاقهمندان به «حق» مورد غفلت واقع میشود. البته ریشۀ علاقه به خلق را باید در همان علاقۀ به حق جستوجو کرد. اگر علاقۀ انسان به خدا زیاد شود، آدم کمکم روحیهای پیدا میکند که به شدت نسبت به مردم عاطفه پیدا کرده و مهربان میشود. در نتیجه سرنوشت انسانها که بندگان خدا و مورد علاقۀ پروردگار هستند، برای او مهم میشود.
🔰کسی که مردم را دوست داشته باشد نمیتواند انسانها را در ورطۀ باطل رها کند و تنها به نجات خودش بیندیشد. چنین کسی انگار به خودش میگوید: «گیرم من راهم را پیدا کردم، پس بقیه مردم چه میشوند؟»
➕روزی جوان دانشجویی که برای مشورت در مورد کار فرهنگی در دانشگاه آمده بود، گفت:
➖میخواهم در دانشگاهمان کار فرهنگی کنم، چه کار کنم بهتر است؟
➕از او پرسیدم: بلد هستی رخت و لباس بشویی؟
➖گفت: بله، رخت و لباس که بلدم بشویم، امّا این چه ربطی به کار فرهنگی دارد؟ من میخواهم کار فرهنگی کنم.
➕گفتم: حاضری لباسهای هماتاقی خودت در خوابگاه را بشویی؟
➖گفت: نه، کار سختی است. بعد به شوخی گفت: اینجا که جبهه نیست تا ما از اینجور ایثارگریها کنیم.
➕گفتم: جبهه نیست، ولی هماتاقی تو که «آدم» هست. تو برای آدم بودن او چقدر ارزش قائلی؟
➖گفت: ممکن است بچه خوبی نباشد.
➕گفتم: اتفاقاً چون ممکن است بچه خوبی نباشد، دارم این سؤال را میکنم. آیا قیمت آدم بودنش برای تو این قدر هست که اگر یک وقت پیش آمد، بتوانی با طیب خاطر و لذت، لباسش را بشویی و بگویی دارم لباس یک انسان را میشویم؟
➖صادقانه گفت: نه، من این جوری نیستم.
➕صمیمانه گفتم: اگر یک انسان این قدر نزد تو اهمیت ندارد، چرا میخواهی برای هدایتش کار فرهنگی بکنی؟ به تو چه ربطی دارد که نگران بهشت و جهنم مردم باشی؟ تو که آدمها را دوست نداری، چه کار به سرنوشتشان داری؟
🔰البته موضوع شستن لباس دیگران، صرفاً یک شیوۀ برآورد است. نه اینکه واقعاً شستن لباس دیگران یک شاخص قطعی باشد. به هر حال انسان باید نگاه کند و ببیند چقدر برای دیگران ارزش قائل است.
👈🏻 بخشی ازکتاب انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه (ص ۲۲۳-۲۲۴)
#کار_فرهنگی
@Panahian_ir
🔰«علاقۀ به خلق» یکی از اموری است که گاهی در میان علاقهمندان به «حق» مورد غفلت واقع میشود. البته ریشۀ علاقه به خلق را باید در همان علاقۀ به حق جستوجو کرد. اگر علاقۀ انسان به خدا زیاد شود، آدم کمکم روحیهای پیدا میکند که به شدت نسبت به مردم عاطفه پیدا کرده و مهربان میشود. در نتیجه سرنوشت انسانها که بندگان خدا و مورد علاقۀ پروردگار هستند، برای او مهم میشود.
🔰کسی که مردم را دوست داشته باشد نمیتواند انسانها را در ورطۀ باطل رها کند و تنها به نجات خودش بیندیشد. چنین کسی انگار به خودش میگوید: «گیرم من راهم را پیدا کردم، پس بقیه مردم چه میشوند؟»
➕روزی جوان دانشجویی که برای مشورت در مورد کار فرهنگی در دانشگاه آمده بود، گفت:
➖میخواهم در دانشگاهمان کار فرهنگی کنم، چه کار کنم بهتر است؟
➕از او پرسیدم: بلد هستی رخت و لباس بشویی؟
➖گفت: بله، رخت و لباس که بلدم بشویم، امّا این چه ربطی به کار فرهنگی دارد؟ من میخواهم کار فرهنگی کنم.
➕گفتم: حاضری لباسهای هماتاقی خودت در خوابگاه را بشویی؟
➖گفت: نه، کار سختی است. بعد به شوخی گفت: اینجا که جبهه نیست تا ما از اینجور ایثارگریها کنیم.
➕گفتم: جبهه نیست، ولی هماتاقی تو که «آدم» هست. تو برای آدم بودن او چقدر ارزش قائلی؟
➖گفت: ممکن است بچه خوبی نباشد.
➕گفتم: اتفاقاً چون ممکن است بچه خوبی نباشد، دارم این سؤال را میکنم. آیا قیمت آدم بودنش برای تو این قدر هست که اگر یک وقت پیش آمد، بتوانی با طیب خاطر و لذت، لباسش را بشویی و بگویی دارم لباس یک انسان را میشویم؟
➖صادقانه گفت: نه، من این جوری نیستم.
➕صمیمانه گفتم: اگر یک انسان این قدر نزد تو اهمیت ندارد، چرا میخواهی برای هدایتش کار فرهنگی بکنی؟ به تو چه ربطی دارد که نگران بهشت و جهنم مردم باشی؟ تو که آدمها را دوست نداری، چه کار به سرنوشتشان داری؟
🔰البته موضوع شستن لباس دیگران، صرفاً یک شیوۀ برآورد است. نه اینکه واقعاً شستن لباس دیگران یک شاخص قطعی باشد. به هر حال انسان باید نگاه کند و ببیند چقدر برای دیگران ارزش قائل است.
👈🏻 بخشی ازکتاب انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه (ص ۲۲۳-۲۲۴)
#کار_فرهنگی
@Panahian_ir