🌀اگر از دینداری #لذت نمی‌بری، دینداری‌ات ایراد دارد!
goo.gl/5Ddl5f
🔻ملاک حلال و حرام، میزان #لذت است. هر لذتی که خیلی عمیق باشد #حلال و هر لذتی که کمتر و مانع رسیدن به لذت عمیق باشد، حرام است.
🔻اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی #لذت ببرند
🔻ما نیاز به نشاط داریم، اما نشاطمان را از کجا باید بگیریم؟ از هر جایی که بیشتر به ما نشاط می‌دهد! و آن «دین» است.
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج1
#استاد_پناهیان:
💠ما باید از دینداری و عبادت لذت ببریم و نشاط پیدا کنیم و الا هم خودمان ضربه می‌خوریم، هم سوءتفاهم‌های فراوانی در جامعه نسبت به دینداری پدید می‌آورد.
💠هم برای زندگی و هم برای بندگی نیاز به نشاط داریم؛ اما بندگی موتور تولید نشاط برای زندگی است.
💠نباید مفهوم لذت را دست کم گرفته و خودمان را با بعضی مفاهیم ارزشی فریب بدهیم.
💠اگر ما به هر دلیلی- اخلاقی، ایمانی یا روحی- خودمان را به دینداری متقاعد کنیم، اما از دینداری لذت نبریم و نشاط و سرور پیدا نکنیم، مطمئن باشید که دینداری ما توأم با عُجب و غرور خواهد شد و فایده‌ای ندارد.
💠متدینی که از دینداری‌اش لذت نمی‌برد، دیگران را نسبت به دین زده می‌کند و دعوای بی‌جای «دین و دنیا» پیش می‌آورد؛ مثل این سخن عوامانه: «همه‌اش که نماز و روزه و روضه نمی‌شود! یک مقدار هم سراغ دنیا برویم، تا کمی کیف کنیم و سرحال بیاییم!» ما پرداختن به دنیا را نفی نمی‌کنیم اما دنبال لذت و نشاط خیلی بالاتری هستیم.
💠میزان و نوع لذت «دین» نسبت به لذت «دنیا»، مثل لذت «غذا خوردن» نسبت به لذت «راحتی بعد از قضای حاجت» است که اصلاً کسی ازش صحبت نمی‌کند.
💠ما نیاز به نشاط داریم، اما این نشاط را از کجا باید بگیریم؟ از هر جایی که بیشتر به ما نشاط می‌دهد! و آن «دین» است. علی(ع) می‌فرماید: «الدِّینُ حُبُورٌ»(غررالحکم/762) یعنی دین سرور است.
💠بیایید نگاه‌مان به دین را تغییر دهیم و از دینداری و عبادت‌مان طلبکار شویم و انتظار «نشاط» داشته باشیم و بگوییم: این باید ما را سرِ حال بیاورد و الا یک نقصی هست.
💠 اگر در راه عبادت سر حال نیاییم، یا در دینداری ما ایرادی هست و بیراهه رفته‌ایم، یا اول راهیم. چون طبیعی است که یک‌مقدار طول می‌کشد تا انسان به لذت عمیق‌تر برسد. مثل کسی که می‌خواهد بدن تنومندی داشته باشد، باید مقداری وقت بگذارد و ورزش کند. در این دنیا هر کسی بخواهد به یک مهارت مفید برسد، باید وقت بگذارد.
💠برخی می‌گویند: «دین برای رسیدن به معرفت خداست» آیا معرفت خدا لذت ندارد؟! برخی می‌گویند: «دین برای خوب شدن است!» این خوب بودن، بهجت و نشاط می‌آورَد یا نه؟!
💠لذت حلال و حرام داریم؟ هر لذتی که خیلی عمیق باشد حلال است، و هر لذتی که عمیق نباشد و خیلی کِیف ندهد، و مانع رسیدن ما به لذت عمیق و فراوان شود، حرام است.
💠خیلی‌ها به‌جای اینکه بپرسند: «چه کنم که اوجِ لذت را از نمازم ببرم؟» می‌پرسند: «چرا برخی از شادی‌ها و لذت‌ها در اسلام منع شده؟» اینکه برخی در این لذت‌های اندک گیر کرده‌اند و دنبال لذت‌های بالاتر نیستند، به‌خاطر برداشت غلط از دین است.
💠اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی‌شان لذت ببرند و برای درس و زندگی و .. نشاط و انرژی مضاعف داشته باشند.
💠آدم غصه می‌خورد برای کسی که مذهبی شده ولی از دیندای‌‌اش لذت نمی‌برد! کسی که نماز می‌خواند ولی از نمازش لذت نمی‌برد، مثل کسی است که تا لبِ چشمه رفته ولی تشنه برگشته! امام رضا(ع) می‌فرماید: کسی که ذکر خدا بگوید و اشتیاق به خدا در درونش نیاید، خودش را مسخره کرده(مجموعۀ ورام/2/111)
💠چه کسی حسود و بخیل می‌شود؟ کسی که لذت عمیق نبرده.
💠چه کسی متکبر می‌شود؟ کسی که احساس کند هیچکس دوستش ندارد و عوضش بخواهد خودش را بزرگ نشان دهد. اگر تهِ دلش لذت می‌برد، دیگر لازم نبود قیافه بگیرد. لذت عمیق، آدم را از این بدی‌ها پاک می‌کند و از کلاس اخلاق بی‌نیاز می‌کند.
💠چرا انسان دچار ریا می‌شود؟ چون از خود عبادت لذت نمی‌برد. وقتی انسان می‌خواهد از تشویق دیگران لذت ببرد، خدا می‌گوید: خُب از متن این عبادت لذت ببر؛ چرا از حاشیه‌اش لذت می‌بری؟! اگر از بندگی، قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و... لذت عمیق ببری، پاک می‌شوی.
💠آدم دینداری که رابطه‌اش با خدا بی‌مزه و بی‌لذت است، دنبال لذت‌های دیگر می‌گردد که زندگی‌اش را لذت‌بخش کند.
💠لذت نبردن از دینداری، ما را به سمت رنج بردن از بی‌دینی می‌برد.
💠رسیدن به هر دوست داشتنی، لذت دارد. هر چقدر این دوست‌داشتنی بزرگ‌تر باشد رسیدن بهش، زحمت بیشتری می‌طلبد. زحمتِ رسیدن به لذت، خودش لذت دارد.
#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.6
صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1369
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir
goo.gl/5Ddl5f
🔻ملاک حلال و حرام، میزان #لذت است. هر لذتی که خیلی عمیق باشد #حلال و هر لذتی که کمتر و مانع رسیدن به لذت عمیق باشد، حرام است.
🔻اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی #لذت ببرند
🔻ما نیاز به نشاط داریم، اما نشاطمان را از کجا باید بگیریم؟ از هر جایی که بیشتر به ما نشاط می‌دهد! و آن «دین» است.
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج1
#استاد_پناهیان:
💠ما باید از دینداری و عبادت لذت ببریم و نشاط پیدا کنیم و الا هم خودمان ضربه می‌خوریم، هم سوءتفاهم‌های فراوانی در جامعه نسبت به دینداری پدید می‌آورد.
💠هم برای زندگی و هم برای بندگی نیاز به نشاط داریم؛ اما بندگی موتور تولید نشاط برای زندگی است.
💠نباید مفهوم لذت را دست کم گرفته و خودمان را با بعضی مفاهیم ارزشی فریب بدهیم.
💠اگر ما به هر دلیلی- اخلاقی، ایمانی یا روحی- خودمان را به دینداری متقاعد کنیم، اما از دینداری لذت نبریم و نشاط و سرور پیدا نکنیم، مطمئن باشید که دینداری ما توأم با عُجب و غرور خواهد شد و فایده‌ای ندارد.
💠متدینی که از دینداری‌اش لذت نمی‌برد، دیگران را نسبت به دین زده می‌کند و دعوای بی‌جای «دین و دنیا» پیش می‌آورد؛ مثل این سخن عوامانه: «همه‌اش که نماز و روزه و روضه نمی‌شود! یک مقدار هم سراغ دنیا برویم، تا کمی کیف کنیم و سرحال بیاییم!» ما پرداختن به دنیا را نفی نمی‌کنیم اما دنبال لذت و نشاط خیلی بالاتری هستیم.
💠میزان و نوع لذت «دین» نسبت به لذت «دنیا»، مثل لذت «غذا خوردن» نسبت به لذت «راحتی بعد از قضای حاجت» است که اصلاً کسی ازش صحبت نمی‌کند.
💠ما نیاز به نشاط داریم، اما این نشاط را از کجا باید بگیریم؟ از هر جایی که بیشتر به ما نشاط می‌دهد! و آن «دین» است. علی(ع) می‌فرماید: «الدِّینُ حُبُورٌ»(غررالحکم/762) یعنی دین سرور است.
💠بیایید نگاه‌مان به دین را تغییر دهیم و از دینداری و عبادت‌مان طلبکار شویم و انتظار «نشاط» داشته باشیم و بگوییم: این باید ما را سرِ حال بیاورد و الا یک نقصی هست.
💠 اگر در راه عبادت سر حال نیاییم، یا در دینداری ما ایرادی هست و بیراهه رفته‌ایم، یا اول راهیم. چون طبیعی است که یک‌مقدار طول می‌کشد تا انسان به لذت عمیق‌تر برسد. مثل کسی که می‌خواهد بدن تنومندی داشته باشد، باید مقداری وقت بگذارد و ورزش کند. در این دنیا هر کسی بخواهد به یک مهارت مفید برسد، باید وقت بگذارد.
💠برخی می‌گویند: «دین برای رسیدن به معرفت خداست» آیا معرفت خدا لذت ندارد؟! برخی می‌گویند: «دین برای خوب شدن است!» این خوب بودن، بهجت و نشاط می‌آورَد یا نه؟!
💠لذت حلال و حرام داریم؟ هر لذتی که خیلی عمیق باشد حلال است، و هر لذتی که عمیق نباشد و خیلی کِیف ندهد، و مانع رسیدن ما به لذت عمیق و فراوان شود، حرام است.
💠خیلی‌ها به‌جای اینکه بپرسند: «چه کنم که اوجِ لذت را از نمازم ببرم؟» می‌پرسند: «چرا برخی از شادی‌ها و لذت‌ها در اسلام منع شده؟» اینکه برخی در این لذت‌های اندک گیر کرده‌اند و دنبال لذت‌های بالاتر نیستند، به‌خاطر برداشت غلط از دین است.
💠اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی‌شان لذت ببرند و برای درس و زندگی و .. نشاط و انرژی مضاعف داشته باشند.
💠آدم غصه می‌خورد برای کسی که مذهبی شده ولی از دیندای‌‌اش لذت نمی‌برد! کسی که نماز می‌خواند ولی از نمازش لذت نمی‌برد، مثل کسی است که تا لبِ چشمه رفته ولی تشنه برگشته! امام رضا(ع) می‌فرماید: کسی که ذکر خدا بگوید و اشتیاق به خدا در درونش نیاید، خودش را مسخره کرده(مجموعۀ ورام/2/111)
💠چه کسی حسود و بخیل می‌شود؟ کسی که لذت عمیق نبرده.
💠چه کسی متکبر می‌شود؟ کسی که احساس کند هیچکس دوستش ندارد و عوضش بخواهد خودش را بزرگ نشان دهد. اگر تهِ دلش لذت می‌برد، دیگر لازم نبود قیافه بگیرد. لذت عمیق، آدم را از این بدی‌ها پاک می‌کند و از کلاس اخلاق بی‌نیاز می‌کند.
💠چرا انسان دچار ریا می‌شود؟ چون از خود عبادت لذت نمی‌برد. وقتی انسان می‌خواهد از تشویق دیگران لذت ببرد، خدا می‌گوید: خُب از متن این عبادت لذت ببر؛ چرا از حاشیه‌اش لذت می‌بری؟! اگر از بندگی، قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و... لذت عمیق ببری، پاک می‌شوی.
💠آدم دینداری که رابطه‌اش با خدا بی‌مزه و بی‌لذت است، دنبال لذت‌های دیگر می‌گردد که زندگی‌اش را لذت‌بخش کند.
💠لذت نبردن از دینداری، ما را به سمت رنج بردن از بی‌دینی می‌برد.
💠رسیدن به هر دوست داشتنی، لذت دارد. هر چقدر این دوست‌داشتنی بزرگ‌تر باشد رسیدن بهش، زحمت بیشتری می‌طلبد. زحمتِ رسیدن به لذت، خودش لذت دارد.
#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.6
صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1369
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir