🔴بازداشت ۱۱ زن بهائی توسط ماموران امنیتی در اصفهان


▪️ «ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی، پرستو حکیم و ندا عمادی، شهروندان بهائی ساکن اصفهان امروز دوشنبه یکم آبان، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

▪️یک شهروند بهائی ساکن اصفهان در تماس با هرانا گفت: “تمامی این افراد در منازل شخصی خود و توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شدند. ماموران ضمن تفتیش منزل آنان، شماری از لوازم شخصی خانواده آنها را نیز ضبط کردند.”


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

🔴یک دقیقه «سروصدا»ی دختران دبیرستان تاسو در شهر #رم_ایتالیا به جای یک دقیقه سکوت در اعتراض به #زن‌_کشی و به قتل #جولیا_چکتین دختر ۲۲ ساله‌ی ایتالیایی که توسط توسط دوست پسر سابق‌اش کشته شده و جنازه‌اش شنبه هفته پیش پیدا شد.

آنها فریاد می‌زنند "ما همه با هم باشیم، از ما می‌ترسند"
"ما فریاد بسیار بلند و پرصلابت همه آن زنانی هستیم که دیگر صدایی ندارند."

برای جولیا چکتین و برای بقیه، همه زن‌هایی که بخاطر زن‌بودن کشته شده‌اند.

دعوت به یک دقیقه «سر و صدا» به جای یک دقیقه سکوت به خواست الینا، خواهر جولیا، پیشنهاد شده که در روزهای اخیر آگاهانه هربار که از قتل خواهرش حرف زده، فرهنگ تجاوز را به شدت محکوم کرده و خواهان مسئولیت‌پذیری همه کسانی است که از آن سود می‌برند، حتی اگر این نفع غیرمستقیم باشد. او همچنین نقش دولت و سیستم قضایی ایتالیا را در حفظ فرهنگ تجاوز و زن‌کشی بارها یادآور شده است. او تصریح کرده که قاتل یک «هیولا» نیست، بلکه «یک پسر عادی جامعه مردسالار» است.

#۲۵نوامبر_روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان
#نه_به_مردسالاری_پدرسالاری
#ژن_ژیان_ئازادی

🟣 مادر توکلی (ربابه کلباسی) آخرین بازمانده از نسل مادران دادخواه در دو حاکمیت پهلوی و‌ جمهوری‌اسلامی، درگذشت


مادر توکلی، پس از مقاومت، ایستادگی و فریاد دادخواهی در دو رژیم استبدادی، روز پنج دی‌ماه سال جاری در مشهد درگذشت.

حمید توکلی فرزند وی همراه با سعید آریان (داماد و همسر شهین توکلی) از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، در اسفند ۱۳۵۰ پس از مدت کوتاهی از دستگیری، اعدام شدند. پیش از آن شهین غلامی فرزند دیگر وی، در روز سوم خرداد ۱۳۵۰ هم‌زمان با جان‌بختن رفیق فدایی، «امیر پرویز پویان» در تهران دستگیر شد. او در دادگاه، به پنج سال حبس محکوم شد. حبسی که بنا به شرایط سیاسی کشور، تمدید می‌شد. در سال ۱۳۵۵، سیمین توکلی، دختر کوچک‌تر مادر توکلی و از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، توسط ماموران ساواک در خیابان به ضرب گلوله جان سپرد.

پس از ۶ سال و نیم تحمل حبس شهین توکلی و پس از روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی، وی مجددا در سال ۱۳۶۱ بازداشت و تا ۱۳۶۵ در زندان مشهد محبوس شد.

شهین توکلی که در زندان نیز دادخواهی خانواده و پیگیری وضعیت تنها فرزند خود و سعید آریان (صمد) را عهده‌دار بود، مابقی عمر را با تبعات آثار شکنجه، سل و بیماری‌های قلبی در مشهد به‌سر کرد. او‌ تا مهر ۱۴۰۰ که در قید حیات بود، همواره از دادخواهان استوار جنبش دادخواهی ایران بود.

مادر توکلی که مصائب اعدام و زندان فرزندان و داماد خود را به‌دوش می‌کشید، در تمامی سال‌های گذشته، درب منزلش به‌روی دادخواهان خاوران و خانواده‌های جان‌باختگان و مبارزان علیه استبداد، گشوده بود.

⚪️ درگذشت مادر توکلی، به‌عنوان آخرین نسل از مادران دادخواه هر دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، اگرچه دردناک اما حاوی میراثی از دادخواهی است.

⚪️ مادر توکلی، نظیر مادر شایگان (فاطمه سعیدی) و یا مادر زیبرم، مادر آل‌آقا، مادر پنجه‌شاهی، مادر سلاحی، مادر کلانتری و… که دادخواه فرزندان خود در حاکمیت پهلوی و یا نظیر دیگر مادران در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری‌اسلامی بودند، مشعل‌دار جنبشی هستند که پیروی از آن لازمه و اساس مبارزه‌ی مستمر با هر نوع شکلی از استبداد، ارتجاع و خفقان است.

⚪️ دادخواهی نه یک رویه‌ی شخصی و مختص خانواده‌های مبارزان و جان‌باختگان، بلکه وظیفه‌ای عمومی است، رویه‌ای که گستردگی و اتحاد حول آن، خود، زایشگر آزادی، دستیابی به حق تعیین سرنوشت و ایمان و باور به انقلاب مداوم است. وضعیتی که هیچ استبدادی به امر مطلقه بدل نشده و هیچ جنایتی با سرکوب دولتی و نظامی، در خفا نماند. از همین‌رو، دادخواهی، اساس مبارزه‌ای مستمر برای تحقق عدالت و آزادی است.


#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#مادران_دادخواه
#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani

🔴عاتکه رجبی فعال صنفی معلمان خراسان آزاد شد

عاتکه رجبی، معلم اخراجی جنبش #ژن_ژیان_ئازادی، پیش‌تر در اجرای حکم شعبه‌ی ۲۱ اجرای احکام دادگاه مشهد برای  گذراندن دو‌ماه حبس، روانه زندان مشهد شده بود
و امروز با پایان دوران محکومیت آزاد شد

عاتکه در آخرین تویتیرش قبل از زندان نوشته بود 

سرکوب ما در توان‌تان نیست
ما آغازهای بی‌پایانیم.
.
سرود آزادی را به ترانه زندگی می‌خوانیم
ما یکدیگر را یافته‌ایم و دنبال می‌کنیم
به هم زنجیر شده‌ایم و هر روز و هر لحظه
"مقاومت زندگیست" را از هم می‌آموزیم…

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔴 صدور ابلاغیه اجرای حکم اعدام محمد قبادلو از بازداشت‌شدگان قیام ژینا

▪️دقایقی پیش امیر رئیسیان، وکیل محمد قبادلو در صفحه‌ی توییتر خود از صدور ابلاغیه اجرای حکم اعدام محمد قبادلو در تاریخ سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه (فردا) خبر داد:

▪️«حکم اعدام محمد قبادلو پیشتر توسط شعبه اول دیوان عالی کشور نقض شده بود و پرونده به شعبه هم‌ عرض (شعبه ۵ کیفری یک تهران) ارجاع داده شد تا با معاینات مجدد پزشکی قانونی، حکم مناسب صادر گردد. با این حال، پرونده ماه‌ها به دست این شعبه نرسید و در نهایت، شعبه اول دیوان عالی کشور اعلام کرد که رسیدگی به پرونده منوط به نتیجه رسیدگی در شعبه ۳۹ است. حالا این ابلاغیه اجرای حکم، چند ساعت پیش برای ما ارسال شده است! هر تصمیمی در فرایند ماده ۴۷۷ گرفته شده باشد نافیِ حق محمد قبادلو برای رسیدگی مجدد در راستای اعاده‌ دادرسی نیست.»


▪️ جان محمد قبادلو، در خطر است، صدایش باشیم


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

قیام علیه اعدام: چگونه می‌توان ماشین اعدام را متوقف کرد؟ گفتن "نه مطلق به اعدام"

همزمان با موج اعدام‌های اخیر، رادیو زمانه به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکل‌های صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌است.

بخش‌هایی از این مصاحبه:
تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان و به حاشیه‌رانده‌شدگان هستند.
وقتی ما از اعدام حرف می‌زنیم، لازم است با ارجاع به تمامی اعدام‌ها، آن را یک قانون غیرانسانی، قتل حکومتی و قتل عمد بدانیم؛ پس تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی، مذهبی یا [مرتبط با جرایم] مواد مخدر ما را از اصل مساله و غیرانسانی بودن اعدام منحرف می‌کند. ضروری است که نه مطلق به اعدام گفته شود.
نمی‌توان با اعدام مخالف بود بدون اینکه قائل بودن به اینکه اعدام سازوکاری طبقاتی، ملی، مذهبی دارد و در کل یک ساز و کار آپارتایدی است.
می‌دانیم و تکرار می‌کنیم اعدام وحشیانه‌ترین قانون در سیستم قضایی کشور است، که مستقیم به زندگی هزاران انسان ربط دارد، انسان‌هایی که محصول ستم‌های چند لایه هستند. در بیانیه تشکل‌ها، روند کلی پیگیری اعدام‌ها و واکنش‌‌های عمومی، در جاهایی کم و جاهایی زیاد یک تمایل‌هایی بر لایه‌های مختلف ستم دارد. اما در بیانیه فمینیست‌ها خیلی به درستی و دقیق گفته شده بود: "گذر نمی‌کنیم از این حقیقت اکثر آنهایی که با اجرای حکم اعدام مواجهه‌اند به طبقات فرودست، به ملیت‌های تحت ستم، جمعیت مهاجران و کودک همسرانی تعلق دارند که نه به وکیل دسترسی پیدا می‌کنند و نه بدیهی‌ترین حقوقی که یک متهم در روند دادرسی طی می‌کند." این پاراگراف خیلی دقیق است و به درستی به این مسئله اشاره کرده است. ما در جنبش ژن، ژیان، ئازادی دیدیم جنبه‌هایی که فمینیست‌ها می‌دیدند، تشکل‌های کارگری و صنفی خیلی بر آن تاکید نداشتند و حتی می‌توان گفت گاهی بی‌توجه به آن بودند. اما این جنبش باید این تغییرات را ایجاد کرده باشد و نگاه را انقدر عمق داده باشد که اگر رویکردی تقاطعی نداشته باشیم دیگر نمی‌توانیم به مبارزه در هیچ مسیری امیدوار باشیم.

اعدام‌ها مداوم و پیوسته هستند اما هیچ جنبشی سراسری و پروسه‌ای مداوم برای ممانعت یا ابراز مخالفت با این مساله نداریم. نیز به جای امید واهی به دولت‌های غربی، باید امیدمان به افراد و گروه‌های مترقی جوامع مختلف باشد که با ما همراه شوند و دولت‌هایشان ناچار شوند که در راستای خواسته‌های ما تبعیت و اقدام کنند. واکنش‌های بین‌المللی تا حدودی صورت می‌گیرد اما آیا کافی است؟ نه! ما می‌بینیم که نرخ اعدام‌ها همچنان بالا می‌رود. کمیته حقیقت یاب شکل می‌گیرد و اعدام‌ها ثبت می‌شوند اما در واقع سازمان ملل مشخصا ثابت کرده است که با مردم ایران نیست.
ما این را در بیانیه‌هایمان می‌گوییم اما برگردیم به واقعیت؛ کجا این مساله به واقعیت پیوسته؟ در یک سال گذشته روزانه به صورت میانگین دو اعدام در ایران انجام شده است. کجا در تمام این روزها مانند امروز (اشاره به روز بعد از اعدام فرهاد سلیمی و محمد قبادلو) یا تمام آن روزهایی که افرادی که جانشان گرفته شده است متاثر شدیم؟ کجا مردم آمدند به تمام اعدام‌ها واکنش نشان دادند؟ کجا همین تشکل‌ها و همین فمینیست‌ها که بیانیه‌شان خیلی به‌جا است، علیه تمامی اعدام‌ها بیانیه داده‌اند !!.
اعتراض‌های کارگری، صنفی معلمان و بازنشستگان را بصورت روزانه در سطح کشوری داریم، بازنشستگان هر سه‌شنبه تجمع داشته‌اند و اعتراضات کارگران هم تقریبا روزانه است، در کجای این اعتراضات "نه به اعدام" به عنوان یک مطالبه اصلی تکرار شده است؟ آیا باید منتظر شد اعدامی که سیاسی خوانده می‌شود اجرا شود و بعد چند روز به اعتراض به آن واکنش نشان بدهیم؟!ضروری است که "نه مطلق به اعدام" به یک مطالبه عمومی برای همه تشکل‌ها در تمامی تجمعات آنان تبدیل گردد.
و در پایان همانطور که در بیانیه فمینیست‌ها آمده بود: «اعدام هرگز و برای هیچ‌کس» و هیچ دستگاه قضایی صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این رمز مبارزه ما را ندارد.

متن صوتی و نوشتاری کامل این مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/48SwlA0


#نه_به_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra