دلم برای خودمان می‌سوزد. برای نسل‌های پس از خودمان بیشتر.
فکر می‌کنید نسل امروزی یا آنهایی که الآن در اولین سال‌های جوانی‌شان نفس می‌کشند با شنیدن این خبر چه واکنشی داشته‌اند:
#نادر_گلچین_درگذشت
من می‌توانم برخی‌هایش را حدس بزنم. مثلا اینکه «کی بود؟»، «چکاره بود؟»، «پدر مرجانه گلچین بود؟» و...
این به نظرم فاجعه است. اینکه مردمان ما، فرهنگ و هنر و اهلش را نشناسند. اینکه خبر رفتن یکی از خوش‌صداهای آواز ایرانی در سه کلمه خلاصه شود «نادر گلچین درگذشت»
نگرانم. برای آینده‌ای که در آن هنرمندان غریبانه‌تر از هر زمان دیگری #زنده بمانند و بعد در سکوت کرکننده‌ای هم بمیرند!

پی‌نوشت اول: از صبح می‌خواستم چند خطی برای #نادر_گلچین بنویسم، نشد. یعنی نوشتم و نخواستم منتشر کنم. اما حالا نمی‌دانم چرا تصمیمم عوض شد.

پی‌نوشت دوم:
#مرغ_سحر نادر گلچین را هم برای‌تان می‌گذارم. شاید صدایش یادمان آمد. اگر خواستید اسمش را در #گوگل جست‌وجو کنید تا #من_دیگه_بچه_نمی_شم یا #زلف_بنفشه یا #قصه_شهر_عشق را هم گوش کنید.

پی‌نوشت سوم: راستی وقتی صدایش را می‌شنوید، کمی هم به این فکر کنید و کنیم که چرا همه سهم هنرمندان «بزرگ» ما سنگ قبری است در #قطعه_ی_هنرمندان و تمام؟!
@NovinketabGooya