#مجهولات
غلاغه خیلی دلش می‌خواسته به خونه‌ش برسه، ولی هیچ‌کس معلومش نشده که چرا نرسیده هنوز!
#غلاغه_به_خونه_‌ش_نرسید
#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
#نیما_رئیسی
@novinketabgooya

#رمز_طنز #زرویی_نصرآباد در #نیاوران
#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد نازنین که معرف حضورتان هست؟ خب خدا را شکر.
استاد امروز بعد از ظهر در سالن کتابخانه #فرهنگسرای_نیاوران برنامه دارد و قرار است هفتمین نشست ادبی «رمز طنز» با مدیریت ایشان برگزار شود.
#رمز_طنز عنوان سلسله نشست‌هایی است که با حضور طنز پردازان پیشکسوت و جوان و با هدف آشنایی بیشتر با رموز طنز و نقد و بررسی اشعار شاعران طنزپرداز برای بالا بردن سطح کیفی آثار شاعران، اولین دوشنبه‌های هر ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود.
این جلسات به صورت کارگاهی برگزار می‌شود و ابوالفضل زرویی نصر آباد استاد برجسته و صاحب نام حوزه #طنز هم متون و مبانی طنز را بازخوانی می‌کند و هم به شیوه‌های طنزپردازی و چگونه نوشتن طنز می پردازد.
قرار است در این کارگاه‌ها جوانان عرصه‌ی طنز با اصول و قواعد صحیح طنز و نیز تمییز و تفکیک آن از فکاهه و مطایبه بیشتر آشنا شوند تا از ارائه آثاری که صرفا اسم‌شان «طنز» است و گاهی شوخی دوستانه یا یک لطیفه پیش پا افتاده است که به عنوان طنز در جامعه قلمداد می شود پرهیز کنند.
اگر دوست دارید در این برنامه شرکت کنید، ساعت ۱۷ همین امروز در کتابخانه فرهنگسرای نیاوران می‌بینیم‌تان. راستی حضور در این برنامه #آزاد است.
http://media.mehrnews.com/d/2017/07/26/3/2525417.jpg
@NovinketabGooya

#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید
#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
با صدای: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع
@NovinketabGooya

#کتاب_صوتی #غلاغه_به_خونه_ش_نرسید اثر طنزپرداز نامی معاصر، #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد با صدای گرم #نیما_رئیسی ارائه شده است. زرویی در این کتاب با نگاهی به دو عنصر مشترک در افسانه‌ها و قصه‌های کهن #ایران و جهان و با طنزی نرم و لطیف آکنده با هجو نوشته شده است که عمده‌ی این هجویات، به نگاه انتقادی زرویی به مناسبات مادی و اجتماعی در #زندگی معاصر ما در جامعه ی شهری بازمی‌گردد. شخصیت‌های خلق‌‎شده در این اثر، توسط زرویی و به شکل‌وشمایل سنتی و قدیمی انتخاب شده‌اند؛ بااین‌حال به‌شدت مدرن و امروزی به‌ نظر می‌رسند. افسانه‌ی دختری که با استفاده از اینترنت و «چَت» در «مَسنجر» دنبال شوهر می‌گردد، شاهزاده‌ای که به قاچاق کالا مشغول است، شترمرغی که پرواز می‌کند و جعبه‌ی سیاه هم دارد، نمونه‌هایی از این افسانه‌هاست که می‌توان روایتی طنزآمیز و البته حکمت‌آمیز از آن‌ها را در این اثر جست‌وجو کرد.
@NovinketabGooya

🎧 #قصه_ی_ظهر_جمعه
#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید

این داستان: «حکایت در باب مضرات دروغگویی»

نویسنده: #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
راوی: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع

https://goo.gl/T9jPRW

@NovinketabGooya

🎧 #قصه_ی_ظهر_جمعه
#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید

این داستان: «حکایت در باب مضرات دروغگویی»

نویسنده: #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
راوی: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع

https://goo.gl/T9jPRW

@NovinketabGooya

🎧 #قصه_ی_ظهر_جمعه
#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید

این داستان: «حکایت آن مرد و آن مار و آن مرغ»

نویسنده: #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
راوی: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع

https://goo.gl/T9jPRW

@NovinketabGooya

🎧 #قصه_ی_ظهر_جمعه
#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید

این داستان: «حکایت آن مرد و آن مار و آن مرغ»

نویسنده: #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
راوی: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع

https://goo.gl/T9jPRW

@NovinketabGooya

«ابوالفضل زرویی نصرآباد»، شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز ایرانی پس از مدت‌ها بیماری در اثر عارضه‌ی قلبی، شب گذشته، درگذشت‌.

نصرآباد سال‌ها با «گل‌آقا» و هفته‌نامه‌ی «مهر» همکاری داشت و با اسامی مستعارِ ملانصرالدین، چغندرمیرزا، میرزایحیی مطالب بسیاری برای نشریات و‌ روزنامه‌های مختلف نوشته و کتاب‌های طنزی منتشر کرده است.

کتاب صوتی «غلاغه به خونه‌ش نرسید» نوشته‌ی زرویی نصرآباد و با صدای نیما رئیسی یکی از خاطره‌سازترین آثار منتشرشده‌ی نوین کتاب گویاست که مدت‌هاست ظهرهای جمعه آن را می‌شنویم و در شادی کلماتش غوطه‌ور می‌شویم‌.

نوین کتاب گویا فقدان این هنرمند پرسابقه را به جامعه‌ی فرهنگی و دوستدارانش تسلیت می‌گوید‌.

#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد

@NovinketabGooya

#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
۱۳۴۸-۱۳۹۷


@NovinketabGooya

خدا بیامرزد، کیومرث‌خان صابری فومنی را که «گل‌آقا»ی همیشه‌ی تاریخ طنز ایران است. می‌گفت: «قلمی که عبید و دهخدا در دست داشتند، الان بی‌صاحب نیست. طنز دارد جان می‌گیرد. یکی از مشهورترین طنزنویسان امروز ما -ملانصرالدین (#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد) فقط ۲۳ سال دارد! چراغ‌ها دارند روشن می‌شوند. شهر چراغانی خواهد شد.»
ملانصرالدینِ آن‌روزها و به تعبیر استاد موسوی گرمارودی «عبید زاکانی» عصر ما، پشت میزش، آخرین نفس را هم به داخل ریه کشید و دیگر بیرون نداد. رفت. آرام و بدون سر و صدا. رفت بدون شکوه و گلایه و درخواست و خواهش و التماس.

آسید مهدی شجاعی پیغام تسلیت نوشته که «...اگرچه مرگ حق است و سرنوشت محتوم و مختوم همه‌ی ما؛ اما داغ سنگین‌تری که، سفر ناگهانی این بزرگمرد عرصه‌ی ادب، بر دل ما گذاشت، مرگ مظلومانه و غریبانه‌اش بود.
رحلت غریبانه‌ی ابوالفضل زرویی نشان داد که عرصه‌ی فرهنگ و ادب و هنر در کشور ما بی‌صاحب‌ترین است و هیچ قوه‌ی تمیز و تشخیصی که لعل و گوهر را از خزف بازشناسد و قدر بداند، در هیچ سطحی از مدیران و مسئولان، وجود ندارد.
رحلت غریبانه‌ی ابوالفضل زرویی نشان داد که در کشور ما هیچ مقام مسئولی دلش برای فرهنگ و ادب نمی‌تپد و سیاستگذاران و مدیران کلان در عرصه فرهنگ و هنر، از کمترین دغدغه‌ای برای اهالی این خطه برخوردار نیستند.
در رحلت مظلومانه این شخصیت بی‌بدیل عرصه‌ی ادب، همه‌ی مدیران و مسئولان عالی و دانی مسئولند و باید در هر دو جهان پاسخگوی بی‌توجهی و سهل‌انگاری و بی‌رحمی خود باشند.
در این واقعه‌ی مؤلمه و مصیبت جانسوز هیچ‌کدام حق ندارند ابراز تأثر و تأسف کنند و پیام تسلیت بدهند و برای خود کسب آبرو کنند. کسانی که از وضعیت و شرایط این عزیز خبر داشتند و هیچ‌کدام هیچ‌قدمی برنداشتند. همان بهتر که ما را با غم خود رها کنند و به کار و بار خود بپردازند.»

ولی سید این جماعت مدیر مادام‌العمر، اگر هیچ وظیفه‌ای نداشته باشند، خود را موظف به پیام تسلیت و تاج گلِ جلوی در مسجد می‌دانند. تازه اگر «حال» داشته باشند، قدم‌رنجه می‌کنند و می‌آیند که مبادا از لنز دوربین‌ها جا بمانند.
حالا که «زرویی» رفته، اتفاقاً همای سعادت روی شانه‌های آنها نشسته است. یک شاعرِ بیمار که قلبش یکی می‌زد و دو تا نمی‌زد، به چه کار مدیر و مسئول فرهنگی می‌آمد؟
الان وقت نشان‌دادن قابلیت‌های مدیریتی است. الان وقتش است که مسئولان فرهنگی بین خودشان یک مسابقه‌ی «پیام‌نویسی» بگذارند و واژه‌ها را چنان به هم «بمالند» که یک ترکیب منحصر به‌فرد از آن بیرون بزند.
«بامعرفت»های فِیک، الان خودشان را نشان می‌دهند و از نبودِ ابوالفضل هم برای خود نان می‌برند.
اما واقعاً کاش دستِ‌کم همین یک‌بار، شعر و طنز و ادبیات را با غم خود تنها می‌گذاشتند.

#مهدی_رجبی


@NovinketabGooya

حالا به‌جای قصه‌ی ظهر جمعه‌ و «غلاغه به خونه‌ش نرسید» باید یادی کنیم از خالقِ رفته‌اش. از نویسنده‌ای که هنوز جوان بود و راه‌های نرفته‌ای داشت و کلماتِ منتظری برای روایت‌شدن. ابوالفضل زرویی نصرآباد. که در همین تصاویر کوتاه از شکل‌گیری حکایت‌های غلاغه‌اش می‌گوید.

یادش گرامی...


#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
#غلاغه_به_خونه_ش_نرسید


@NovinketabGooya

به یاد #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد

سال‌ها پیش #کیومرث_صابری_فومنی یا همان #گل_آقا در مصاحبه‌ای گفته بود:
«قلمی که #عبید و #دهخدا در دست داشتند، الان بی‌صاحب نیست. طنز دارد جان می‌گیرد.»
و خطابش #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد بود.

اما حیف و صد حیف که دهم آذرماه سال قبل، زرویی از میان ما رفت.‌ شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز بی‌بدیل روزگار ما.

اگر #غلاغه_به_خونه_ش_نرسید را با لحن و صدای بی‌نظیر #نیما_رئیسی شنیده باشید، کلام طناز او را به‌خوبی به خاطر می‌آورید.

این چند ویدئوی کوتاه را در اینستاگرام ورق بزنید که حاصل گفتگوی ماست با #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد درباره‌ی #کتاب_صوتی:


https://www.instagram.com/p/B5htDFOlXJz/?igshid=1o1dpzr5mav3k


#نوین_کتاب_گویا
#کتاب_صوتی
#کتاب_بشنوید

@NovinketabGooya

به‌‌یاد #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز در اردیبهشت، ماه تولد او

چه‌چیزی بیشتر از مرور یادگارهای قلم طناز یک طنزپرداز می‌تواند یاد و خاطره‌ی او را زنده نگاه دارد؟

زرویی در همه‌ی این سال‌ها با کلمات خود چیزی برای گسترش لبخند کم نگذاشت. نوشت و نوشت و با اشاره‌های دور و نزدیک رندانه‌ی خود، هر بار یادمان آورد که طنز گاهی بیشتر از هزار متن جدی کارساز است و با خاطره‌ای شیرین تا سال‌ها و‌ سال‌ها در ذهن‌ها می‌ماند.


🎧 به‌ همین بهانه یادی می‌کنیم از کتاب صوتی #غلاغه_به_خونه_ش_نرسید و حکایت‌های طنازانه‌ی #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد که با صدای #نیما_رئیسی به مراتب شنیدنی‌تر شده‌اند.


نویسنده: #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد
راوی: #نیما_رئیسی
آهنگساز: #مهدی_زارع
#تیزر: #حمید_رجایی، #مهران_دوستی



https://goo.gl/T9jPRW


@NovinketabGooya