#ریزعلی_خواجوی یا «ازبرعلی حاجوی»؟ چه فرقی می‌کند که نام #قهرمان روزهای کودکی تو چه باشد؟ مهم این است که او دیگر نیست. پیرمرد دیگر نیست تا سیر تا پیاز داستان آن «غروب یکی از روزهای سرد پاییز» را برایت تعریف کند.
خبر درگذشت ریزعلی خواجوی یا همان دهقان فداکار دوران کودکی ما خبری تلخ بود. دهقان فداکار ما برای همیشه چشم‌هایش را بست. حالا آسوده‌تر از همیشه خوابیده. حتی آسوده‌تر از آن شب پاییزی که داستان قهرمان چندین نسل را رقم زد و جان چند ده مسافر را نجات داد.
«یکی بود یکی نبود» دراماتیک آن شب پاییزی حالا با «قصه ما به سررسید» پیرمرد به یک تراژدی تبدیل شده است. چه عجیب که باز هم در یک شب سرد پاییزی.
آن روزها که پشت نیمکت دبستان، معلم‌مان پای تخته نوشت «دهقان فداکار» و بعد درس دادن را شروع کرد، باورمان نمی‌شد داستان آن روز سرد پاییزی افسانه نیست. باورمان نمی‌شد یک‌نفر اینقدر «فداکار» باشد و برای نجات جان مردم به آب و آتش بزند.
حالا که بزرگ‌تر شده‌ایم به این فکر می‌کنم که ما با قهرمانان چه کرده‌ایم؟ چه گُلی به سر قهرمانانی زده‌ایم که بدون منت و بدون کمترین توقع، جان کنده‌اند تا جان جماعتی را نجات دهند؟
مرگ ریزعلی دردآور است، اما درد‌آورتر سکوت این همه سالِ آدم‌هایی است که اسم‌شان را گذاشته‌ایم مسئول! آنها که از قهرمانان هم برای گشادتر کردن جیب خود سوءاستفاده می‌کنند. آنها که ساعت‌ها از او تصویر ضبط کردند، تا بماند برای روز مبادا! آنها که تندیسش را ساختند، اما ندیدند که پیرمرد طی این سال‌ها چطور مثل همان لباس آن شب پاییزی «سوخت» و در سکوت و سختی زندگی کرد و حتی مرد.
«قهرمانان» توی دل ما ملت هیچ‌وقت نمی‌میرند؛ حتی اگر هیچ‌کس حالشان نپرسد. حتی اگر زیر خاک خوابیده باشند. اما افسوس که آدم‌ها و نهادها و سازمان‌های کاسب هم نمی‌میرند و همچنان برای ضخیم‌تر شدن گردن خود کار می‌کنند و کلاه از سر برمی‌‌دارند. حتی اگر کلاه شاپوی رنگ و رو رفته ریزعلی باشد.

پی‌نوشت: کاش توی هفت‌خوان هم دهقان فداکاری بود.

عکس: مهر

@NovinketabGooya

قهرمان اثری‌ست از راندا برن نویسنده کتاب مشهور راز که توسط مسیحا برزگر به زبان فارسی ترجمه شده است. در بخشی از این کتاب از زبان انسان‌های موفق اینطور بیان می‌شود: «من قدردان لحظه‌های ناب زندگی خود هستم. در آن لحظه‌ها بوده که به چشم خود دیده‌ام که ما تنها نیستیم. دستی هست که همواره کمک‌مان می‌کند. ما فقط به هوا و غذا زنده نیستیم. نیرویی بزرگ‌تر از همه‌ی این‌ها هست که ما را حفظ می‌کند. همان نیروست که فرصت‌های طلایی زندگی ما را می‌آفریند و آدم‌های خوبی را سر راه ما قرار می‌دهد.
درست است که در راه سفر قهرمانی زندگی با آزمون‌های دشوار بسیاری مواجه می‌شوی، اما نباید از یاد ببری که شاهد معجزه‌های بسیاری نیز خواهی بود. در حقیقت، معجزه‌ها همواره بیشتر از آزمون‌های دشوارند. طعم خوش معجزه‌های زندگی من به همان اندازه‌ی طعم پیروزی‌هایم دلپذیر بوده‌اند. خدا برای کمک به تو شیوه‌هایی می‌شناسد که حتی روح تو نیز از آن‌ها خبری ندارد».
#قهرمان
@NovinketabGooya



این کتاب را اینجا همین حالا می‌تونید بشنوید:



https://goo.gl/nzdtJb

#قهرمان
نویسنده: #راندا_برن
مترجم: #مسیحا_برزگر
با صدای: #اکبر_ملایی
موسیقی: #نسیم_صباغان
@NovinketabGooya