#کوتوله سفید

🔻مرگ خورشید..! پایانی بس غم انگیز
اگرچه #خورشید ستاره جوانی است اما مثل هر #ستاره دیگر #کیهان روزی خواهد مُرد. حدود ۵ میلیارد سال دیگر ذخایر هیدروژنی خورشید به پایان می رسد و این ستاره به تدریج غزل خداحافظی را خواهد خواند. طی این بدرود درازمدت آخرین تابش گرمایی انفجار مرگبار آن با گذشتن از #عطارد و #زهره به ما خوهد رسید و در مسیر خود همه چیز را نابود خواهد کرد.
🔶پس از خاتمه زندگی روی #زمین خورشید متورم در افق مثل غول سرخ تا ۶ میلیارد سال دیگر نیز بگذرد. آنگاه پوسته خارجی گاز و غبار آن به فضا پراکنده می شود و هسته آن به شکل #کوتوله_سفید باقی باقی می ماند که به عنوان بقایای آن تا مدت ها در #فضا به حیات خود ادامه خواهد داد.
@NightBelvidere1

#تلسکوپ فضایی #هابل به تازگی تصویر زیبا و متمایزی از #سحابی NGC 2371/2 را منتشر کرده که در صورت فلکی #دوپیکر (Gemini) قرار دارد. نامگذاری نامعمول این سحابی به ساختار متفاوت آن بر می گردد.
ستاره شناسان در ابتدا تصویر می کردند با دو #سحابی مجزا روبرو هستند و به همین دلیل آنها را NGC 2371 و NGC 2372 نامگذاری کردند. با این حال در نهایت مشخص شد که این #جرم فضایی، یک سحابی منفرد با دو بال مجزاست.
سحابی NGC 2371/2 زمانی تشکیل شده که ستاره ای شبیه خورشید به پایان عمر خود رسید. این #ستاره در مراحل پایانی حیاتش به یک غول قرمز تبدیل شده و لایه های خارجی خود را به شکل گاز به اطراف پراکنده می کند. با کاهش جرم ستاره، فقط #حباب گازی در اطراف ستاره در حال مرگ باقی می ماند. بقایای ستاره را می توان در مرکز تصویر دید. ستاره ای درخشنده بین دو بال گازی. البته این ستاره هنوز به شدت داغ است و دمای آن به بیش از 134 هزار درجه #سانتیگراد می رسد.
دانشمندان ناسا می گویند ساختار این سحابی ستاره نما پیچیدگی خاصی دارد.«این سحابی پر از حباب های گازی متراکم، افشانه های پر سرعت در جهت های مختلف، و ابرهای در حال انبساط است که مواد تشکیل دهنده ستاره را در دو سمت به اطراف پرتاب می کنند.»
بخش هایی از این ساختار به خاطر تابش ناشی از ستاره می درخشد. این ستاره در حال مرگ به علت دمای بسیار زیاد، نور #فرابنفش از خود ساطع می کند و باعث یونیزه شدن گازها و درخشش لایه خارجی می شود. این درخشش در الگوها و رنگ های متفاوت، زیبایی منحصر به فردی را به سحابی ها می بخشد.
البته ساختار پیچیده سحابی NGC 2371/2 پایدار نیست. طی چند هزار سال آینده، ستاره به تدریج سرد شده و به یک #کوتوله سفید تبدیل می شود. در نهایت گازها درخشندگی خود را از دست می دهند و در سیاهی بی پایان فضای بی کران گم می شوند.


@NightBelvidere1

#تلسکوپ فضایی #هابل به تازگی تصویر زیبا و متمایزی از #سحابی NGC 2371/2 را منتشر کرده که در صورت فلکی #دوپیکر (Gemini) قرار دارد. نامگذاری نامعمول این سحابی به ساختار متفاوت آن بر می گردد.
ستاره شناسان در ابتدا تصویر می کردند با دو #سحابی مجزا روبرو هستند و به همین دلیل آنها را NGC 2371 و NGC 2372 نامگذاری کردند. با این حال در نهایت مشخص شد که این #جرم فضایی، یک سحابی منفرد با دو بال مجزاست.
سحابی NGC 2371/2 زمانی تشکیل شده که ستاره ای شبیه خورشید به پایان عمر خود رسید. این #ستاره در مراحل پایانی حیاتش به یک غول قرمز تبدیل شده و لایه های خارجی خود را به شکل گاز به اطراف پراکنده می کند. با کاهش جرم ستاره، فقط #حباب گازی در اطراف ستاره در حال مرگ باقی می ماند. بقایای ستاره را می توان در مرکز تصویر دید. ستاره ای درخشنده بین دو بال گازی. البته این ستاره هنوز به شدت داغ است و دمای آن به بیش از 134 هزار درجه #سانتیگراد می رسد.
دانشمندان ناسا می گویند ساختار این سحابی ستاره نما پیچیدگی خاصی دارد.«این سحابی پر از حباب های گازی متراکم، افشانه های پر سرعت در جهت های مختلف، و ابرهای در حال انبساط است که مواد تشکیل دهنده ستاره را در دو سمت به اطراف پرتاب می کنند.»
بخش هایی از این ساختار به خاطر تابش ناشی از ستاره می درخشد. این ستاره در حال مرگ به علت دمای بسیار زیاد، نور #فرابنفش از خود ساطع می کند و باعث یونیزه شدن گازها و درخشش لایه خارجی می شود. این درخشش در الگوها و رنگ های متفاوت، زیبایی منحصر به فردی را به سحابی ها می بخشد.
البته ساختار پیچیده سحابی NGC 2371/2 پایدار نیست. طی چند هزار سال آینده، ستاره به تدریج سرد شده و به یک #کوتوله سفید تبدیل می شود. در نهایت گازها درخشندگی خود را از دست می دهند و در سیاهی بی پایان فضای بی کران گم می شوند.


@NightBelvidere1

کوتوله‌ سفید

زمانی که ستاره تمام سوخت خود را از طریق فرآیند جوش هسته‌ای بسوزاند، بقایای ستاره فرو خواهد پاشید چرا که نمی‌تواند فشار داخلی خود را برای مقابله با گرانش حفظ کند. ستارگانی که جرمی کمتر از حدود هشت برابر جرم خورشید دارند تا ۹۰ درصد ماده‌ خود را از طریق وزش بادهای اختری و با ایجاد سحابی‌های سیاره‌نما از دست خواهند داد. اگر بقایای این ستاره‌ها جرمی کمتر از ۱.۴ جرم خورشید داشته باشند (حد چاندراسخار)، تبدیل به #کوتوله_سفید خواهند شد. نخستین کوتوله سفید کشف شده، Sirius B، جرمی برابر جرم خورشید اما شعاعی تنها ۲ برابر شعاع زمین دارد‌! اگر چه کوتوله‌های سفید که در آغاز دمای سطحی در حدود ۱۰۰.۰۰۰ درجه سانتیگراد دارند، پس از گذراندن دوره‌های زمانی صدها میلیون ساله، در نهایت به کوتوله‌های سیاه سرد تبدیل می‌شوند.

گردآورنده: #نگار_دادفر
مدرس رصدخانه و مرکز علمی شهرداری فسا

#آشنایی_با_اصطلاحات_نجوم
@NightBelvidere1

🔶 سر انجام خورشید ما چیست؟ 🤔
🔸 خورشید در #نمودار_H_R یکی از عضو های #رشته_اصلی محسوب می شود. (رشته اصلی یک خط در نمودار H-R می باشد که از جنوب شرقی آن تا شمال غربی آن کشیده شده و شامل %95 ستاره های آسمان می باشد).
🔹خورشید در نیمه پایین این رشته قرار دارد و نسبت به بقیه ستاره های رشته اصلی، یک ستاره نسبتا سرد و کم جرم محسوب می شود.
🔻ستاره هایی که جرم کمتری دارند و دمای کمتر و #درخشندگی کمتری دارند، در پایان سوخت و ساز خود که دیگر قادر به #واپاشی_هسته_ای کربن نیستند، حجمشان کم می شود و یک کره بسیار چگال تشکیل می دهند به نام #کوتوله_سفید.
▪️شعاع یک کوتوله سفید تقریبا با شعاع زمین برابر است
▫️چگالی یک کوتوله سفید به قدری زیاد است که یک قاشق از آن یک تن جرم دارد!
@NightBelvidere1

اما خبر بد چیست؟ همان‌طور که خورشید هیدروژن را می‌سوزاند، میزان روشنایی آن هم با سرعت حدود 10 درصد در هر میلیارد سال افزایش می‌یابد. افزایش 10 درصدی روشنایی خورشید تا حدی باعث گرم شدن زمین می‌شود که اقیانوس‌های زمین شروع به تبخیر می‌کنند. دانشمندان به طور کلی موافق اند که با ادامه تبخیر اقیانوس‌ها، آب بیشتری در جو زمین گرفتار خواهد شد. این اتفاق یک اثر گاز گلخانه‌ای ایجاد می‌کند که گرمای بیشتری را در جو زمین به دام می‌اندازد و باعث تبخیر بیشتر اقیانوس‌ها می‌شود.
❎خاموشی خورشید:

🔸نظریه‌های مختلف، پایان‌های متفاوتی را برای سیاره ما پیش بینی می‌کنند. برخی از مدل‌ها بیان می‌کنند که زندگی به سرعت چشم به هم زدن نابود می‌شود و سیاره ما طی یک میلیارد سال آینده به یک تکه سنگ بدون حیات در فضا تبدیل خواهد شد. البته برخی دیگر اظهار می‌کنند که برخی از گونه‌ها ممکن است کمی بیشتر زنده بمانند. بسیاری از دانشمندان توافق دارند که در آینده‌ای دور، قبل از این‌که سوخت خورشید کاملاً تمام و به یک سحابی سیاره‌نما تبدیل شود ، روزی به «#کوتوله_سفید» تبدیل خواهد شد. محققان بر این باورند که این فرایند حدود 10 میلیارد سال به طول خواهد انجامید، اما شاید انسان تا آن زمان باقی نمانده باشد تا چنین وضعیتی را ببیند.

منابع این بخش از پرونده: listverse.com،
@NightBelvidere1

❎ #کوتوله_سفید و #ابرنواختر نوع Ia

🔻 کوتوله‌های سفید یکی از پایدارترین ستاره‌ها هستند. این #ستارگان که بیشتر #سوخت_هسته‌ای خود را به اتمام رسانده‌اند و نسبتاً کوچک شده‌اند، می‌توانند میلیاردها سال دوام بیاورند.

🔺 اگر مدار کوتوله سفیدی که با یک ستاره همراه است، بیش از حد به مدار ستاره همراه، نزدیک شود، کوتوله سفید مواد را از همدم خود بیرون می‌کشد تا زمانی که آنقدر رشد کند که ناپایدار شده و منفجر شود. این نوع انفجار ستاره‌ای، ابرنواختر نوع Ia نام دارد.
@NightBelvidere1

✳️ #طیف_الکترومغناطیسی و مطالعه اجرام ستاره‌ای
@NightBelvidere1
🔺 دانشمندان اغلب داده‌های #تلسکوپ را برای بررسی اجرام در سراسر طیف الکترومغناطیسی ترکیب می‌کنند. طیف الکترومغناطیسی از پرتوهای #گاما ی کوتاه و پرانرژی تا #امواج
_رادیویی بلند و کم انرژی متغیر است. نور #مرئی نیز یک نوع از این طیف است.

🔸 در منظومه R Quarii، #کوتوله_سفید به آرامی همراه خود را می‌بلعد و در حین چرخش به دور یکدیگر، مواد را از ستاره #غول_قرمز بزرگتر بیرون می‌کشد. هنگامی که مواد کافی روی کوتوله سفید انباشته شد، انفجار رخ می‌دهد. این طغیان‌ها که به عنوان #نواختر شناخته می‌شوند، قدرت کمتری نسبت به یک ابرنواختر دارند و اجدادشان را از بین نمی‌برند، بنابراین ممکن است یک کوتوله سفید در طول عمر خود چندین نواختر را تجربه کند.

🔹 با استفاده از داده‌های پرتو ایکس از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا (بنفش) و نور مرئی گرفته شده با تلسکوپ فضایی #هابل، اخترشناسان می‌توانند مواد نواخترهای گذشته را در اطراف کوتوله سفید (قرمز و آبی) ببینند. یک جت از مواد (بنفش) به این فوران‌ها برخورد می‌کند و سبب ایجاد #امواج_ضربه‌ای می‌شود.
@NightBelvidere1

🌗جهان احتمالا با یک ابرنواختر کوتوله سیاه به پایان می‌رسد.
@NightBelvidere1
🔹جهان ممکن است با یک انفجار بزرگ یا همان #بیگ_بنگ آغاز شده باشد، اما به احتمال زیاد به روشی کاملاً خلاف انتظار و به آرامی در طول چند تریلیون سال خاتمه می یابد.


🔸کوتوله سیاه(Black dwarf) به باقیمانده یک #کوتوله_سفید می‌گویند. سفید بودن یک کوتوله از دمای ناشی از فشرده شدن آن به وجود می‌آید، اما فرضیه‌هایی وجود دارند که طبق آنها، کوتوله سفید تا ابد نمی‌تواند به رمبش ادامه دهد و به تدریج، تندی رمبش آن کم شده و پس از مدتی کوتوله سفید به کلی از رمبش باز می‌ایستد. با کند شدن و سرانجام بازایستادن کوتوله سفید از رمبش، دمای لازم برای تابش کوتوله سفید به تدریج رو به زوال گذاشته و کوتوله سفید کم‌نور شده و بالاخره تبدیل به جسمی به نام "کوتوله سیاه" می‌شود. در حال حاضر هیچ کوتوله سیاهی در #کیهان وجود ندارد، زیرا هنوز سن کیهان به قدری زیاد نشده که کوتوله‌های سفید فرصت تبدیل شدن به کوتوله‌های سیاه را پیدا کنند.

✳️ادامه مطلب👇
@NightBelvidere1

🌗تصویر روز ناسا؛سحابی اسطوره ای مدوسا؛

🔸 نام محبوب سحابی #مدوسا برگرفته از وجود رشته‌های درخشان بافته‌شده و مارپیچی گازی در این سحابی است.

❎در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟

🔹سحابی مدوسا که به نام «Abell ۲۱» نیز شناخته می‌شود، یک سحابی سیاره‌ای پیر است که در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی جوزا قرار گرفته. این #سحابی مانند نام اسطوره‌ای خود با یک دگرگونی چشمگیر همراه است.

🔸فاز سحابی سیاره‌ای نشان‌دهنده مرحله نهایی تکامل ستارگان کم‌جرم مانند خورشید است؛ زیرا این ستارگان خود را از غول‌های قرمز به ستاره‌های #کوتوله سفید داغ تبدیل کرده و در این فرایند، لایه‌های بیرونی خود را نابود می‌کنند.
تابش فرابنفش از ستاره داغ به درخشش سحابی می‌افزاید. ستاره تبدیل‌کننده در سحابی مدوسا، ستاره کم‌نوری است که در نزدیکی مرکز به شکل هلال روشن قرار گرفته.

🔹در این نمای عمیق از دید تلسکوپ، رشته‌های کم‌نورتر به‌وضوح در زیر و تا سمت راست ناحیه هلال درخشان گسترش یافته‌اند. اندازه سحابی مدوسا بیش از چهار سال نوری #تخمین زده می‌شود.
@NightBelvidere1

🌗بزرگترین معدن الماس در کیهان کجاست؟

🔹بزرگترین الماس کشف شده در یک #کوتولهٔ_سفید با نام Lucy در فاصلهٔ ۵۰ سال نوری از زمین واقع شده است.
بخش داخلی این کوتوله از کربن تشکیل شده که تحت فشار و حرارت بسیار بالا بزرگترین معدن #الماس جهان را ایجاد کرده است.

🔸این کوتوله قطری اندازه کرهٔ #ماه دارد و تخمین زده شده بیش از ۵ میلیون تریلیون تریلیون پوند الماس در خود جای داده است.

🔹رسیدن به این کوتوله با تکنولوژی فعلی عملاً غیر ممکن است، چراکه اگر با سرعت فضاپیمای #آپولو۱۱ به سمت آن حرکت کنید بیش از ۱،۳۶۰،۰۰۰ سال طول خواهد کشید تا به آنجا برسید.
@NightBelvidere1

🌗ناسا اعلام کرده است که بین ژوئن و سپتامبر، یک انفجار نوری نادر از یک ستاره مرده، معروف به #نواختر، در صورت فلکی تاج شمالی راه شیری رخ خواهد داد.


🔸ستاره کوتوله سفید و غول سرخ که با هم به عنوان T Corona Borealis یا ستاره #تیتان شناخته می‌شوند، علت وقوع انفجار کیهانی نادر هستند. آن ها یک سیستم دوتایی هستند که تقریباً ۳۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند.

🔹این پدیده زمانی رخ می‌دهد که #کوتوله_سفید مواد را از غول سرخ جمع آوری می‌کند تا زمانی که به فشار و دمای بالا برسد، منجر به انفجار گرمای هسته‌ای می‌شود و در نتیجه باعث پرتاب این مواد به فضا در یک قالب یک تابش شگفت انگیز می‌شود.

🔸این رویداد فرصتی منحصر به فرد برای درک بهتر ساختار و پویایی انفجار‌های ستاره‌ای مکرر فراهم می‌کند. قابلیت #رصد تصویربرداری پرتو #گاما و یک ابزار جدید در نجوم پرتو ایکس، قابلیت پلاریزاسیون IXPE، بینش بی‌سابقه‌ای را در مورد چرخه زندگی این سیستم‌های دوتایی و فرآیند‌های ستاره‌ای که به آن ها سوخت می‌دهند، ارائه می‌کند.

@NightBelvidere1

🌗دانشمندان قدیمی‌ترین و سردترین #کوتوله‌_سفید در جهان را کشف کردند.
در حقیقت کوتولهٔ‌ سفید یک هستهٔ داغ از ستارگانِ کوچکی است که بدلیل اتمام سوخت، دیگر واکنش همجوشی هسته‌ای در آن رخ نمی‌دهد و با گذشت زمان سرد و خاموش می‌شود.

🔹کوتولهٔ جدید کشف شده J0207 نام دارد و در فاصلهٔ ۱۴۵ سال نوری از زمین، در صورت فلکی #سه‌سو واقع شده است.

🔸این کوتوله متعلق به ۳ میلیارد سال قبل است و مانند زحل حلقه‌ای از مواد پیش سیاره‌ای در اطراف خود دارد، این مواد باقیماندهٔ #سیارک‌ها و دنباله دارهایی هستند که به دام گرانش این کوتوله افتاده‌اند.

🔹دانشمندان با محاسبهٔ دمای این کوتوله معادل ۵،۸۰۰ درجه #سلسیوس قدمت آن را تعیین کردند، و با استفاده از امواج مادون قرمز رصد شده توسط رصدخانهٔ #WISE، حلقه‌های آن را رصد کردند.

@NightBelvidere1