زیر سقف آسمان
10.2K subscribers
2.7K photos
587 videos
414 files
3.05K links
زیر سقف آسمان مقام یک جست‌وجوگر است.
آرشیو تأملات و پژوهش های دکتر حسن محدثی
جامعه شناس و استاد دانشگاه

تماس:
@Ziresagfeasman2017
Download Telegram
♦️حمله‌ی مسلحانه به یک روحانی در اصفهان

بازنشر: ۱۲ تیر ۱۴۰۱

منابع محلی در اصفهان خبر از سوء قصد نافرجام به امام جماعت مسجدی در این شهر می‌دهند. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، منابع محلی خبری در اصفهان می‌گویند یک روحانی در بامداد امروز [۱۱ تیر ۱۴۰۱] مورد حمله مسلحانه قرار گرفته است.

طبق مطالب منتشر شده در شبکه های اجتماعی، حجت الاسلام سیدمحسن اخوان که در ساعات ابتدایی امروز برای اقامه نماز جماعت صبح به مسجد بقیة الله عجل الله تعالی فرجه در خیابان برازنده اصفهان رفته بود، پس از اقامه نماز و در هنگام بازگشت، راکب موتورسیکلتی با اسلحه به سمت او شلیک کرد که البته خوشبختانه آسیب جدی به این روحانی نرسید.

در حال حاضر حجت الاسلام اخوان در بیمارستان بستری است و روند درمان خود را طی می‌کند. هنوز خبری از علت این سوءقصد منتشر نشده است. حجت الاسلام اخوان پیش از این مدیر مدرسه تبلیغی تخصصی بین المللی ناصریه حوزه علمیه اصفهان بود.

https://www.khabaronline.ir/news/1647133/

#روحانیت
#سازمان_روحانیت

@NewHasanMohaddesi
♦️گفت‌وگویی در باره‌ی «روحانیت» در خبرگزاری‌ی سدید / ۱۱ تیر ۱۴۰۱


#روحانیت
#صادق‌نیا
#سازمان_روحانیت

@NewHasanMohaddesi
♦️سازمان روحانیت: داستان یک گفت‌وگو

✍️حسن محدثی‌ی گیلوایی
۶ آبان ۱۴۰۱

در تاریخ ۱۱ تیر ۱۴۰۱ به دعوت خبرگزاری‌ی سدید گفت‌وگویی انتقادی داشتم با دوست و هم‌کار ارج‌مند ام آقای حجت‌الاسلام دکتر مهراب صادق‌نیا در باره‌ی روحانیت در کافه‌ی تاریخ نبش خیابان وصال. متأسفانه بعد از بیش از سه ماه و در ۲۶ مهر ۱۴۰۱ فقط بخش آغازین و مدخل این گفت‌وگو که به تعریف مفاهیم اختصاص داشت توسط این خبرگزاری منتشر شده و لینک آن نیز برای من ارسال نشده است. بعد از پی‌گیری‌ لینک آن را در اختیار من نهاده اند که تقدیم شما کرده ام.

ما در این گفت‌وگو موضوعات مهمی از جمله آینده‌ی سازمان روحانیت را مورد بحث قرار دادیم و در باره‌ی وضع کنونی‌اش و نقش روحانیت در جمهوری‌ی اسلامی نیز گفت‌وگو کردیم.

این گفت‌وگو تقریباً دو ساعت به طول انجامیده است اما هنوز جز مدخل آن منتشر نشده است و صوت و ویدئوی آن نیز هنوز در اختیار من قرار نگرفته است. متأسفانه آن‌چه منتشر شده نیز بدون اعمال ویرایش من بوده و عنوان نیز گم‌راه کننده و بی‌ربط با محتوای گفت‌وگو انتخاب شده است. در زیر متن ویرایش شده‌ی سخنان ام را تقدیم می‌کنم.
👇👇👇

#روحانیت
#سازمان_روحانیت

@NewHasanMohaddesi
♦️روحانیت، سازمانی منتشر

✍️حسن محدثی‌ی گیلوایی
بازنشر: ۶ آبان ۱۴۰۱

من تعبیر نهاد روحانیت (تعبیری که دکتر صادق‌نیا در این گفت‌وگو به‌کار برده بودند) را مناسب نمی‌بینم؛ چون وقتی از نهاد دین صحبت می‌کنیم، این نهاد متشکل از نیروها و کارگزاران و سازمان‌هایی است؛ لذا مناسب می‌بینم از اصطلاح "سازمان روحانیت" استفاده کنم. بدین ترتیب، سازمان روحانیت در ذیل نهاد دین قرار می‌گیرد.

تعریف سازمان روحانیت: در ابتدا باید به این موضوع پرداخت که سازمان روحانیت چه‌گونه سازمانی است؟ در برخی کشورها سازمان روحانیت از نظر نوع اداره به شکل متمرکز دیده می‌شود. مانند الازهر در مصر و یا سازمان روحانیت در مالزی. یکی از مزیت‌های این نوع سازمان‌های متمرکز، این است که اگر تحولات سیاسی در حکومت روی دهد، حکومت کاملا واقف است که با یک سازمان یک‌پارچه به نام سازمان روحانیت طرف است و نحوه‌ی ارتباط حکومت با این سازمان کاملاً مشخص و تعریف شده است.

اما سازمان روحانیت در ایران از نگاه اداری سازمانی غیر متمرکز (منتشر) است. به‌عبارت دیگر نوعی انعطاف‌پذیری سازمانی در آن وجود دارد که فاقد یک بوروکراسی متمرکز و سیستماتیک است. معمولاً در راس آن مرجع تقلیدی وجود دارد که از طریق نمایندگان و رابطین خود در سایر نقاط با مقلدین‌شان در ارتباط هستند. این شعبات و حلقات به حدی متکثر، پراکنده و پیچیده اند که به‌راحتی نمی‌توان مسیرهای مشخصی را برای آن متصور شد. به‌عبارت به‌تر از ویژگی‌های این نوع سازمان غیر متمرکز این است که حکومت دقیقا نمی‌داند که با کدام کارگزار دینی طرف است؛ یعنی یک نوع بوروکراسی منظم و سیستماتیک در این سازمان دیده نمی‌شود و آراء و نظریات هر کدام از مراجع می‌تواند متفاوت با یک‌دیگر باشد، به‌خصوص این مشکل و اختلافات در روابط میان نظام سیاسی و سازمان روحانیت نیز دیده می‌شود که نظام سیاسی را در راستای اجرای تصمیمات‌اش دچار مشکل می‌کند. این کلیتی است که من درباره‌ی نهاد یا سازمان روحانیت می‌‌اندیشم و به عنوان مقدمه باید به آن اشاره می‌کردم.

تعریف روحانی: در تعریف شخص روحانی، من از بحث‌های وبر استفاده می‌کنم. وبر روحانی را با شخص پیامبر مقایسه می‌کند. او معتقد است که پیامبر یک شخصیت فرهمند و کاریزماتیکی است که در مقابل سنت‌ می‌ایستد و هنجارها و ارزش‌های جدیدی ایجاد می‌نماید و سنت تازه‌ای بنا می‌کند. پیامبر هنجارهای موجود را زیر سوال برده و خواستار ایجاد یک نظم اجتماعی جدیدی در جامعه است. به‌عبارتی او در مقابل سنت می‌ایستد و در انجام کارش نیز به دنبال هیچ اجر و پست و مقام و موقعیتی نبوده و در سلسله مراتب مشخصی هم کار نمی‌کند.

اما روحانی بر عکس در درون سنت دینی کار می‌کند و در یک سلسله مراتبی قرار دارد. روحانی دارای موقعیت سازمانی است و اجر هم دریافت می‌کند. این ویژگی‌ی یک کارگزار دینی به‌نام روحانی است. روحانی کارگزار دینی‌ای است که علاوه بر کار سازمانی، خود را حافظ قلمرو دینی نیز می‌داند.

روحانی به دلیل داشتن نوعی قدرت اجتماعی، در مقابل هر نیرو و عاملی که درصدد وارد کردن نگاه و تعریف جدیدی از دین یا نقد قلمرو دینی برآید، به شدت مقابله می‌کند. در این راه آن‌ها از سازوکارهای طرد کننده‌ای برخوردار هستند.

مثلاً در جهان اسلام چهار نوع ساز و کار طرد کننده وجود داشته که روحانیون در سطوح مختلف از آن‌ها استفاده کرده‌اند: در سطوح عالی بحث ارتداد و تکفیر را داریم. در سطوح پایین‌تر هم تفسیق و تضلیل را داریم. روحانیون (به‌ویژه از نوع مفتی یا فقیه) در طول تاریخ به دو دلیل نیز به نیرومندترین نیروی فرهنگی در جوامع اسلامی تبدیل شدند: یکی اینکه حکومت‌ها در تنظیم قواعد و قوانین همیشه به این‌ها متوسل می‌شدند و دیگری این‌که خود مردم سعی می‌کردند تا عمل و رفتار و دین‌داری خویش را بر اساس سخن روحانیون بنا کنند.

به‌عبارت دیگر تقاضا از سطح بالای جامعه (حکومت‌ها) و سطوح پایین اجتماع (مردم)، سبب شد تا روحانیان (به‌ویژه فقها) به جای‌گاه قدرت‌مندی در جوامع اسلامی دست پیدا کنند که بتوانند سرنوشت سایر معرفت‌های انسانی مانند معرفت عرفانی و معرفت فلسفی را تعیین کنند. لذا در منازعه‌ی میان سه معرفت دینی، عرفانی و فلسفی، معرفت دینی همیشه دست بالا را داشته است. این امر در بسیاری مواقع سبب می‌شد تا زندگی‌ی کارگزاران سایر معرفت‌ها من جمله عارفان و فیلسوفان از سوی کارگزاران معرفت دینی (فقها و مراجع) به خطر افتاده یا حتی از بین برود.

🔸توجه: این مطلب توسط خبرگزاری‌ی سدید ناتمام منتشر شده است.

📎https://farhangesadid.com/0001vu


ادامه دارد. 👇👇👇


#روحانیت
#اقتدار_اجماع
#سازمان_روحانیت

@NewHasanMohaddesi
♦️روحانیت، سازمانی منتشر (ادامه‌ی مطلب)

✍️حسن محدثی‌ی گیلوایی
بازنشر: ۶ آبان ۱۴۰۱


👆اقتدار اجماع: اقتدار روحانیون با انواع اقتداری که وبر از آن‌ها تعریف می‌کند، متفاوت است. وبر انواع اقتدار را به سه دسته تقسیم می‌کند: اقتدار سنتی، اقتدار کاریزماتیک و اقتدار قانونی-عقلانی. اما شکل چهارمی هم از اقتدار وجود داشته که وبر از آن یاد نکرده است و منطبق با هیچ یک از اقتدارهای سه گانه‌ی وبر نیست و آن عبارت است از اقتدار مبتنی بر اجماع.

در تعریف این نوع اقتدار می‌توان گفت که عقلا و بزرگان یک قلمرو از فعالیت اگر بر روی مسأله‌ای اتفاق نظر داشته باشند، این اجماع قدرتی را شکل می‌دهد که هر کسی بر خلاف آن موضع بگیرد، دیگران در مقابل آن می‌ایستند. در درون سازمان روحانیت این نوع اقتدار جاری است و عمل می‌کند. در این سازمان و نیز در میان کارگزاران فقه اسلامی حتا اگر گاهی مواقع اجماع خلاف عقلانیت باشد و فقهایی نیز باور بر غیر عقلانی بودن آن داشته باشند، موقعیت را برای ایستادگی در برابر آن مناسب نمی‌دانند. به عبارت دیگر، آنان مجبور به تبعیت از آن هستند. مثلاً فقیهی بر این باور است که امروز دفاع عقلانی از لزوم اذن شوهر برای خروج از منزل برای زن ممکن نیست، اما به دلیل این‌که اغلب مراجع پیش از او یا هم‌عصر وی از این حکم دفاع کرده‌اند، او نیز احتیاط را بر این اصل قرار داده و به روشنی آن را زیر سؤال نمی‌برد.

🔸توجه: این مطلب توسط خبرگزاری‌ی سدید ناتمام منتشر شده است.

📎https://farhangesadid.com/0001vu



#روحانیت
#اقتدار_اجماع
#سازمان_روحانیت

@NewHasanMohaddesi