♦️دین و سازمان روحانیت در ایران مانع مدرنیزاسیون بوده اند: قدردانی از دکتر منصورنژاد و توضیحی مختصر
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۹ مرداد ۱۴۰۲
👆👆👆
🔻محدثی: یکی از مواردی که وزارت ارشاد خواهان حدف از کتاب بود، برخی ارجاعات ام به کتاب تاریخ مشروطیت احمد کسروی در فصل آخر بوده است. لطفاً توجه بفرمایید که ناشر برای این‌که بتواند ارجاعات به کسروی را حفظ کند، بعد از چانه‌زنی‌های بسیار ناچار شده پانوشت‌هایی (مثل مورد صفحه‌ی ۲۹۳) بنویسد و نظر وزارت ارشاد را برای عدم حذف این ارجاعات جلب کند. این در حالی است که کتاب کسروی بارها در ایران تجدید چاپ شده و هم‌چنان منتشر می‌شود.
#دین
#روحانیت
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۹ مرداد ۱۴۰۲
👆👆👆
🔻محدثی: یکی از مواردی که وزارت ارشاد خواهان حدف از کتاب بود، برخی ارجاعات ام به کتاب تاریخ مشروطیت احمد کسروی در فصل آخر بوده است. لطفاً توجه بفرمایید که ناشر برای این‌که بتواند ارجاعات به کسروی را حفظ کند، بعد از چانه‌زنی‌های بسیار ناچار شده پانوشت‌هایی (مثل مورد صفحه‌ی ۲۹۳) بنویسد و نظر وزارت ارشاد را برای عدم حذف این ارجاعات جلب کند. این در حالی است که کتاب کسروی بارها در ایران تجدید چاپ شده و هم‌چنان منتشر می‌شود.
#دین
#روحانیت
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️جلسه‌ی نقد کتاب ”روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها”
✍ ناقدان: دکتر محمد منصورنژاد و دکتر سیدجواد میری
🔹مکان: خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی
🔸زمان: دوشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
✍ ناقدان: دکتر محمد منصورنژاد و دکتر سیدجواد میری
🔹مکان: خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی
🔸زمان: دوشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
Forwarded from زیر سقف آسمان
♦️جلسه‌ی نقد کتاب ”روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها”
✍ ناقدان: دکتر محمد منصورنژاد و دکتر سیدجواد میری
🔹مکان: خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی
🔸زمان: دوشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
✍ ناقدان: دکتر محمد منصورنژاد و دکتر سیدجواد میری
🔹مکان: خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی
🔸زمان: دوشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️به‌اطلاع مخاطبان گرامی می‌رسانم که به‌خاطر پاره‌ای ناهم‌آهنگی‌ها دکتر میری‌ی عزیز در این جلسه شرکت نخواهند کرد. امیدوار ام در جلسه‌ی دیگری در خدمت‌شان باشم!
حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۰ مهر ۱۴۰۲
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۰ مهر ۱۴۰۲
#میری
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️جلسه‌ی نقد کتاب "روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها" در خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی در ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ناقد: دکتر محمد منصورنژاد
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
نقد کتاب محدثی.aac
82.2 MB
♦️جلسه‌ی نقد کتاب "روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها" در خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی در ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ناقد: دکتر محمد منصورنژاد
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️تصویری از بخشی از مخاطبان محترم جلسه‌ی دی‌روز
♦️جلسه‌ی نقد کتاب "روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها" در خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی در ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ناقد: دکتر محمد منصورنژاد
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️جلسه‌ی نقد کتاب "روایت ایرانی جامعه‌شناسی دین؛ جلد دوم، بینش‌ها و نظریه‌ها" در خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی در ۱۰ مهر ۱۴۰۲، ناقد: دکتر محمد منصورنژاد
۱۱ مهر ۱۴۰۲
#منصورنژاد
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
♦️نسبت دین و شادی
۳۰ آذر ۱۴۰۲
این جلسه به همت و نیز مدیریت مدیر محترم گروه جامعه‌شناسی‌ی احساسات انجمن جامعه‌شناسی‌ی ایران خانم دکتر فرح ترکمان برگزار خواهد شد. از زحمات ایشان بسیار سپاس‌گزاری می‌کنم!
در این جلسه علاوه بر اشاره به محتوای کتاب، بحثی جدید در باره‌ی نسبت دین و شادی مطرح خواهم کرد و بر موضوع انضباط دینی و شادی تمرکز خواهم کرد.
در این بحث از شریعت دینی، انضباط دینی، انسان تکلیف‌مدار، و انسان حق‌مدار سخن خواهم گفت.
زمان: دوشنبه ۴ دی، ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر
مکان: خیابان استاد نجات‌اللهی، نبش خیابان ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ، طبقه‌ی هم‌کف
#دین
#شادی
#انضباط_دینی
#جامعه‌شناسی_دین
#جامعه‌شناسی_عواطف
#جامعه‌شناسی_احساسات
@NewHasanMohaddesi
۳۰ آذر ۱۴۰۲
این جلسه به همت و نیز مدیریت مدیر محترم گروه جامعه‌شناسی‌ی احساسات انجمن جامعه‌شناسی‌ی ایران خانم دکتر فرح ترکمان برگزار خواهد شد. از زحمات ایشان بسیار سپاس‌گزاری می‌کنم!
در این جلسه علاوه بر اشاره به محتوای کتاب، بحثی جدید در باره‌ی نسبت دین و شادی مطرح خواهم کرد و بر موضوع انضباط دینی و شادی تمرکز خواهم کرد.
در این بحث از شریعت دینی، انضباط دینی، انسان تکلیف‌مدار، و انسان حق‌مدار سخن خواهم گفت.
زمان: دوشنبه ۴ دی، ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر
مکان: خیابان استاد نجات‌اللهی، نبش خیابان ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ، طبقه‌ی هم‌کف
#دین
#شادی
#انضباط_دینی
#جامعه‌شناسی_دین
#جامعه‌شناسی_عواطف
#جامعه‌شناسی_احساسات
@NewHasanMohaddesi
Forwarded from زیر سقف آسمان
♦️نسبت دین و شادی
۳۰ آذر ۱۴۰۲
این جلسه به همت و نیز مدیریت مدیر محترم گروه جامعه‌شناسی‌ی احساسات انجمن جامعه‌شناسی‌ی ایران خانم دکتر فرح ترکمان برگزار خواهد شد. از زحمات ایشان بسیار سپاس‌گزاری می‌کنم!
در این جلسه علاوه بر اشاره به محتوای کتاب، بحثی جدید در باره‌ی نسبت دین و شادی مطرح خواهم کرد و بر موضوع انضباط دینی و شادی تمرکز خواهم کرد.
در این بحث از شریعت دینی، انضباط دینی، انسان تکلیف‌مدار، و انسان حق‌مدار سخن خواهم گفت.
زمان: دوشنبه ۴ دی، ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر
مکان: خیابان استاد نجات‌اللهی، نبش خیابان ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ، طبقه‌ی هم‌کف
#دین
#شادی
#انضباط_دینی
#جامعه‌شناسی_دین
#جامعه‌شناسی_عواطف
#جامعه‌شناسی_احساسات
@NewHasanMohaddesi
۳۰ آذر ۱۴۰۲
این جلسه به همت و نیز مدیریت مدیر محترم گروه جامعه‌شناسی‌ی احساسات انجمن جامعه‌شناسی‌ی ایران خانم دکتر فرح ترکمان برگزار خواهد شد. از زحمات ایشان بسیار سپاس‌گزاری می‌کنم!
در این جلسه علاوه بر اشاره به محتوای کتاب، بحثی جدید در باره‌ی نسبت دین و شادی مطرح خواهم کرد و بر موضوع انضباط دینی و شادی تمرکز خواهم کرد.
در این بحث از شریعت دینی، انضباط دینی، انسان تکلیف‌مدار، و انسان حق‌مدار سخن خواهم گفت.
زمان: دوشنبه ۴ دی، ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر
مکان: خیابان استاد نجات‌اللهی، نبش خیابان ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ، طبقه‌ی هم‌کف
#دین
#شادی
#انضباط_دینی
#جامعه‌شناسی_دین
#جامعه‌شناسی_عواطف
#جامعه‌شناسی_احساسات
@NewHasanMohaddesi
♦️دو گانه‌ی مدعا و نتیجه: گزینش‌گری از تاریخ دیانت؛ نسخه‌ی جدید
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۲ بهمن ۱۴۰۲
یکی از گرایش‌های ثابت و پای‌دار دین‌داران این است که تعریفی آرمانی از دین و دینداری دارند و در تاریخ دین هر چه را با معیارهای دینی‌شان وفق یابد، دینی تلقی می‌کنند و هر چه با معیارهای‌شان وفق نداشته باشد، غیر دینی یا حتا ضد دینی می‌خوانند.
این نوع تفسیر دل‌بخواهانه از تاریخ دین هرگز تمامی ندارد و هر بار به‌گونه‌ای تکرار می‌شود. جدیدترین نسخه اش را دکتر احمد زیدآبادی نوشته است.
https://t.me/ahmadzeidabad/3684
او نوشته است:
🔹"اصولاً ادیان برای تتمیم و تکمیل کردن "مکارم اخلاق" ظهور کرده‌اند. آدم دیندار نمی‌تواند غیراخلاقی بخصوص بی‌رحم باشد، اگر بود فقط به ظاهر دیندار است و به باطن "پاددین"!
دین اما در تاریخ به سرنوشتی تراژیک دچار شده است. یعنی معمولاً هر گاه پای منازعۀ قدرت در میان بوده، پاددینی لباس دین به تن کرده و انواع بی‌رحمی‌ها و بی‌اخلاقی‌ها را تحت لوای دینداری مجاز و مشروع اعلام کرده است."🔹
کسی که این‌طور سخن می‌گوید، انگار که از تاریخ ادیان هیچ نخوانده است و در بی‌خبری‌ی مطلق به‌سر می‌برد! از این رو، باید نهیب زد که برادر عزیز قدری تاریخ ادیان بشری از جمله ادیان توحیدی را بخوانید!
او به‌نحوی عامیانه از اخلاق سخن می‌گوید. لابد اخلاق همان چیزی است که او و امثال او اخلاقی می‌دانند! اما مگر یکی دو نوع اخلاق داریم؟ اخلاق نزد چه کسی و کدام مکتب و جریان فکری؟ مگر اخلاق امری بدیهی است؟!
آن‌ها مدام ناگزیر اند از باطن آدمیان خبر بدهند و خود را عارف به باطن آدمیان معرفی کنند، تا بدین‌ترتیب، توجیهات‌شان موجه گردد. هر کس این‌گونه رفتار نکند و آن‌گونه رفتار بکند، لابد در باطن خود دیندار نیست!
در دین‌پژوهی (خواه تاریخ‌شناسی‌ی دین، خواه جامعه‌شناسی‌ی دین، و ...) هر آن‌چه در تاریخ یک دین و در رفتار پی‌روان یک دین روی می‌دهد، بخشی از آثار همان دین است و نمی‌توان گزینش‌گرانه و دل‌بخواهانه با تاریخ دین مواجه شد. دقیق‌تر بگویم: هر آن‌چه در تاریخ یک دین و عمل‌کرد پی‌روان یک دین برخوردار از توجیهی دینی می‌شود یا با انگیزه‌ای دینی صورت می‌گیرد، عنصری از تاریخ دیانت است؛ چه مطلوب تلقی گردد و چه نامطلوب.
این‌که هر چیزی را که در تاریخ یک دین نپسندیم، ضد دینی تلقی بکنیم و فقط آن‌چه را که می‌پسندیم دینی بدانیم، تحریف آشکار تاریخ دین است.
فقط یک فقره از زمان خودمان ذکر کنم:
چند نفر مسلمان با فکر و انگیزه‌ی دینی برنامه‌ریزی کردند و هواپیماهایی را ربودند و زدند به برج‌های دو قلو. ساعت ده یازده صبح بود که از خواب بیدار شدم و به تلویزیونی که روشن بود نگریستم. تنها بودم. تلویزیون را روشن کرده و رفته بودند دنبال کاری. کسی نبود که توضیح بدهد. خدایا چه می‌بینم؟! صحنه مثل فیلم سینمایی بود. بر جای نشستم و چشمان ام را مالیدم بل‌که درست ببینم. صحنه مدام از نو تکرار می‌شد. با خود گفتم فیلم که تکرار نمی‌شود. برخاستم و به تلویزیون صدا دادم و تازه فهمیدم واقعی است و بالغ بر سه هزار نفر بی‌گناه کشته شده اند و هراس کل جهان را فرا گرفته است.
مغلطه‌ی بزرگی که اغلب از چشم همه و از جمله خود مدعیان پنهان می‌ماند، این است که به جای این‌که عمل‌کرد ادیان را بر اساس نحوه‌ی تحقق تاریخی و کلیت تاریخی‌ی آن ارزیابی کنند، یک یا چند آموزه‌ی دینی را ملاک ارزیابی‌ی عمل‌کرد دین می‌گیرند. درست مثل این است که من بگویم آمده ام چنین کنم و بعد اقدامات فراوانی انجام دهم و دیگران به جای این‌که اقدامات مرا بسنجند و ارزیابی کنند، بگویند ملاک حرفی است که زده است. خود اش گفته که آمده است چنین کند. حالا اگر چنان شده است، حرجی بر او نیست. به‌عبارت دیگر، منطق ارزیابی‌شان این است: عمل‌کرد دین را بر اساس ادعایش می‌سنجند نه بر اساس نتایجی که به‌بار آورده است!
#دین
#تاریخ_دین
#دکتر_زیدآبادی
#یازده_سپتامبر
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۲ بهمن ۱۴۰۲
یکی از گرایش‌های ثابت و پای‌دار دین‌داران این است که تعریفی آرمانی از دین و دینداری دارند و در تاریخ دین هر چه را با معیارهای دینی‌شان وفق یابد، دینی تلقی می‌کنند و هر چه با معیارهای‌شان وفق نداشته باشد، غیر دینی یا حتا ضد دینی می‌خوانند.
این نوع تفسیر دل‌بخواهانه از تاریخ دین هرگز تمامی ندارد و هر بار به‌گونه‌ای تکرار می‌شود. جدیدترین نسخه اش را دکتر احمد زیدآبادی نوشته است.
https://t.me/ahmadzeidabad/3684
او نوشته است:
🔹"اصولاً ادیان برای تتمیم و تکمیل کردن "مکارم اخلاق" ظهور کرده‌اند. آدم دیندار نمی‌تواند غیراخلاقی بخصوص بی‌رحم باشد، اگر بود فقط به ظاهر دیندار است و به باطن "پاددین"!
دین اما در تاریخ به سرنوشتی تراژیک دچار شده است. یعنی معمولاً هر گاه پای منازعۀ قدرت در میان بوده، پاددینی لباس دین به تن کرده و انواع بی‌رحمی‌ها و بی‌اخلاقی‌ها را تحت لوای دینداری مجاز و مشروع اعلام کرده است."🔹
کسی که این‌طور سخن می‌گوید، انگار که از تاریخ ادیان هیچ نخوانده است و در بی‌خبری‌ی مطلق به‌سر می‌برد! از این رو، باید نهیب زد که برادر عزیز قدری تاریخ ادیان بشری از جمله ادیان توحیدی را بخوانید!
او به‌نحوی عامیانه از اخلاق سخن می‌گوید. لابد اخلاق همان چیزی است که او و امثال او اخلاقی می‌دانند! اما مگر یکی دو نوع اخلاق داریم؟ اخلاق نزد چه کسی و کدام مکتب و جریان فکری؟ مگر اخلاق امری بدیهی است؟!
آن‌ها مدام ناگزیر اند از باطن آدمیان خبر بدهند و خود را عارف به باطن آدمیان معرفی کنند، تا بدین‌ترتیب، توجیهات‌شان موجه گردد. هر کس این‌گونه رفتار نکند و آن‌گونه رفتار بکند، لابد در باطن خود دیندار نیست!
در دین‌پژوهی (خواه تاریخ‌شناسی‌ی دین، خواه جامعه‌شناسی‌ی دین، و ...) هر آن‌چه در تاریخ یک دین و در رفتار پی‌روان یک دین روی می‌دهد، بخشی از آثار همان دین است و نمی‌توان گزینش‌گرانه و دل‌بخواهانه با تاریخ دین مواجه شد. دقیق‌تر بگویم: هر آن‌چه در تاریخ یک دین و عمل‌کرد پی‌روان یک دین برخوردار از توجیهی دینی می‌شود یا با انگیزه‌ای دینی صورت می‌گیرد، عنصری از تاریخ دیانت است؛ چه مطلوب تلقی گردد و چه نامطلوب.
این‌که هر چیزی را که در تاریخ یک دین نپسندیم، ضد دینی تلقی بکنیم و فقط آن‌چه را که می‌پسندیم دینی بدانیم، تحریف آشکار تاریخ دین است.
فقط یک فقره از زمان خودمان ذکر کنم:
چند نفر مسلمان با فکر و انگیزه‌ی دینی برنامه‌ریزی کردند و هواپیماهایی را ربودند و زدند به برج‌های دو قلو. ساعت ده یازده صبح بود که از خواب بیدار شدم و به تلویزیونی که روشن بود نگریستم. تنها بودم. تلویزیون را روشن کرده و رفته بودند دنبال کاری. کسی نبود که توضیح بدهد. خدایا چه می‌بینم؟! صحنه مثل فیلم سینمایی بود. بر جای نشستم و چشمان ام را مالیدم بل‌که درست ببینم. صحنه مدام از نو تکرار می‌شد. با خود گفتم فیلم که تکرار نمی‌شود. برخاستم و به تلویزیون صدا دادم و تازه فهمیدم واقعی است و بالغ بر سه هزار نفر بی‌گناه کشته شده اند و هراس کل جهان را فرا گرفته است.
مغلطه‌ی بزرگی که اغلب از چشم همه و از جمله خود مدعیان پنهان می‌ماند، این است که به جای این‌که عمل‌کرد ادیان را بر اساس نحوه‌ی تحقق تاریخی و کلیت تاریخی‌ی آن ارزیابی کنند، یک یا چند آموزه‌ی دینی را ملاک ارزیابی‌ی عمل‌کرد دین می‌گیرند. درست مثل این است که من بگویم آمده ام چنین کنم و بعد اقدامات فراوانی انجام دهم و دیگران به جای این‌که اقدامات مرا بسنجند و ارزیابی کنند، بگویند ملاک حرفی است که زده است. خود اش گفته که آمده است چنین کند. حالا اگر چنان شده است، حرجی بر او نیست. به‌عبارت دیگر، منطق ارزیابی‌شان این است: عمل‌کرد دین را بر اساس ادعایش می‌سنجند نه بر اساس نتایجی که به‌بار آورده است!
#دین
#تاریخ_دین
#دکتر_زیدآبادی
#یازده_سپتامبر
#جامعه‌شناسی_دین
@NewHasanMohaddesi