🦋 تجربه نزدیک به مرگ سوزان (بخش اول)


اول از همه چیز باید بگویم که من اهل یک شهر روستایی در جنوب شرقی آلباما هستم. من در کل زندگی‌ام به کلیسا می‌رفتم و همیشه پدر و مادرم را می‌دیدم که درحال دعا کردن بودند و همواره به خدا اعتماد داشتند. اما با وجود همه‌ی اینها، من آن قدرها به خدا نزدیک نشده بودم. من به خدا باور داشتم و معتقد بودم که مسیح به زمین آمده و بخاطر من به صلیب کشیده شده، اما این سال 1993 بود که من با تمام قلبم به مسیح ایمان آوردم.

من برای سال‌ها از بی‌اشتهایی عصبی رنج می‌بردم. این مشکل از وقتی که من چهارده سالم بود شروع شد. سال 1993، درحالی که بیست و پنج سال سن داشتم، به قدری مریضی‌ام شدت گرفته بود که وزنم فقط 29 کیلو شده بود. من برای این مشکلم تراپی را امتحان کردم و حتی مجبور شدم به زور غذا بخورم. اما هیچ چیز کمک نمی‌کرد. وقتی سپتامبر همان سال فهمیدم که کلیه‌هایم در حال از کار افتادن هستند، همه‌ی درمان‌ها را کنار گذاشتم و از خدا خواستم که خودش کمکم کند. به خدا گفتم که اگر کمکم کند، من زندگی‌ام را وقفش می‌کنم. من واقعا فکر نمی‌کردم که بمیرم، چون قبلا همیشه جان سالم به در برده بودم.

در آن دوران بیرون رفتن برایم مثل کابوس بود. مردم وقتی من را می‌دیدند، با لقب «دختر ایدزی» یا چیزهایی مثل این من را صدا می‌زدند و با صدای بلند مسخره‌ام می‌کردند. خیلی زود خانه‌نشین شدم؛ بیشتر بخاطر وضعیت سلامتی‌ام و همینطور بخاطر اینکه بی‌رحمی مردم برایم قابل باور نبود. تا اینکه یک شب از خواب بلند شدم و تلاش می‌کردم که نفس بکشم اما نمی‌توانستم. من به شدت احساس تهوع داشتم، بدنم شدیدا می‌لرزید و به قدری حالم بد بود که نمی‌توانستم حرکت کنم. من فکر نمی‌کردم که بمیرم، چون دکترها قرار بود من را دیالیز کنند و فکر می‌کردم که قرار است حالم خوب شود. اما اینطور نشد.

خیلی زود من از بدنم خارج شدم. من از تونلی عبور نکردم، بلکه فقط در اطراف شناور بودم. تا اینکه قبل از اینکه خودم متوجه شوم، از بهشت سر در آوردم. من می‌دانم که در بهشت بودم، چون تا آن موقع هرگز چنین عطری از گل‌ها را استشمام نکرده بودم و چنین زیبایی‌ای ندیده بودم.

در آنجا مادربزرگم را دیدم که منتظرم بود. من پیشش رفتم. او وقتی هفتاد و پنج سالش بود فوت شده بود، اما آنجا سی ساله به نظر می‌رسید. بعد، پدربزرگم را دیدم. او در نود و دو سالگی فوت شده بود. او جلوی من روی دستانش راه می‌رفت و دائم می‌گفت: «ببین چی کار می‌تونم انجام بدم.» من نمی‌فهمیدم که او چرا دارد این کار را انجام می‌دهد. بعد، مادربزرگم از من پرسید که آیا می‌خواهم مسیح را ببینم؟ من فریاد زدم: «بله!»

لحظه‌ی بعد، مسیح را دیدم و شروع کردم به گریه کردن. می‌توانستم محبت و دلسوزی مسیح را احساس کنم. به او گفتم که چطور مردم روی زمین بخاطر شرایطم با من بدرفتاری می‌کردند و چقدر بخاطر بی‌اشتهایی عصبی‌ام اذیت شدم. او من را بابت این مسائل دلداری داد. او خیلی خیلی مهربان بود. او به من گفت که همه‌ی اینها را می‌دانسته و گفت که همه چیز درست می‌شود. من از او پرسیدم که آیا قول می‌دهد که شرایطم درست شود؟ مسیح گفت: «بله.»

به او چیزی گفتم که شاید نباید می‌گفتم. گفتم «تو خیلی خوشتیپ هستی». او از این حرفم خندید و بعد هم من خندیدم. اوقات فوق‌العاده خوبی را گذراندم.

به ظاهرش توجه کردم. او قدی در حدود دو متر داشت و وزنش احتمالا حدود 68 کیلو بود. او لاغر اندام بود و چشمان قهوه‌ای و موهای قهوه‌ای تیره‌ای داشت. افراد زیادی دور و برش بودند، اما من به راحتی می‌توانستم پیشش بروم و با او صحبت کنم. این من را به شدت تحت تاثیر قرار داد؛ چون روی زمین شما به سادگی نمی‌توانید سراغ یک آدم مهم بروید و با او حرف بزنید؛ اما در مورد مسیح قضیه فرق می‌کند؛ شما به راحتی می‌توانید این کار را انجام دهید.

بعد، مسیح به من گفت که باید برگردم و چیزهایی که دیدم را برای همه تعریف کنم. من هم قبول کردم. سپس مسیح من را در آغوش گرفت و وقتی من را در آغوش گرفت، احساس کردم که یک میلیون ولت برق در بدنم جریان پیدا کرد و بخاطر نیروی شدیدی که از جانب مسیح احساس می‌کردم نمی‌توانستم روی پایم بایستم.

بعد احساس کردم که به سرعت دارم به پایین می‌افتم. من به معنی واقعی کلمه درون بدنم که روی تخت بود کوبیده شدم. من به بدنم برگشتم. به قدری شدید به بدنم کوبیده شدم که بی‌اختیار نشستم. از اینکه دیگر در حضور مسیح نیستم و به جایی برگشتم که همه بی‌رحم هستند، احساس ناامیدی می‌کردم. خیلی حالم بد بود. من هنوز می‌توانستم آن حس برق‌گرفتگی لمس کردن مسیح را احساس کنم. اما باز حالم خیلی بد بود. تا اینکه نهایتا خوابم برد.


➖➖➖➖
🆔@near_death

🦋 تجربه نزدیک به مرگ سوزان (بخش دوم)


صبح روز بعد، وقتی از خواب بیدار شدم، احساس گرسنگی داشتم و برای همین شروع به غذا خوردن کردم. در این یازده سال، این اولین بار بود که یک وعده‌ی غذایی کامل را خوردم و هیچ اثری از احساس بی‌اشتهایی‌ای که قبلا داشتم نبود.

همان روز، نوبت دکتر داشتم. دکتر من را معاینه کرد و چند مورد آزمایش نوشت. چند روز بعد، او با من تماس گرفت و خواست که من را ببیند. او به من گفت که کلیه‌هایم کاملا سالم هستند. من شوکه شده بودم. او گفت: «تو دیگر نارسایی کلیه نداری».

بعد از این، من فقط بهتر و بهتر می‌شدم. پزشکم نمی‌توانست این مسئله را توضیح دهد. هیچ کس نمی‌توانست. اما من دلیلش را می‌دانستم. مسیح من را لمس کرد و من را شفا داد. پزشکم فقط گفت که هیچ دلیل پزشکی‌ای وجود ندارد که چرا کلیه‌هایم سالم هستند! بار بعدی‌ای که من را دید، حدود هفت کیلو وزن اضافه کرده بودم. حالا که نُه سال از آن ماجرا گذشته، من از 29 کیلو به حدود 61 کیلوگرم وزن رسیدم. من دیگر هیچ وقت دچار مشکل کلیوی و هیچ مشکل سلامتی دیگری که مرتبط با بی‌اشتهایی باشد نشدم. حال من خوب است و سالم هستم.

من هرگز ملاقات با مسیح را فراموش نمی‌کنم. هرگز. من حتی نمی‌توانم بدون گریه کردن به مسیح فکر کنم. احساس خیلی خاصی دارم که او من را لمس کرد و من توانستم با او صحبت کنم و اینکه او تا این اندازه برای من احساس مهربانی و دلسوزی داشت. من اینجا هیچ وقت با چنین چیزی برخورد نکردم.

در آخر باید بگویم که من فهمیدم که چرا پدربزرگم روی دستانش راه می‌رفت. من وقتی تجربه‌ام را برای مادرم تعریف کردم، حرفم را باور نکرد. می‌دانم که مسیح گفت تجربه‌ام را به همه بگویم ولی نُه سال طول کشید تا توانستم درباره‌ی تجربه‌ام حرف بزنم. به مادرم گفتم که پدربزرگ را دیدم و اینکه او چطور با هیجان می‌خواست روی دست راه رفتنش را به من نشان بدهد. وقتی این را گفتم صورت مادرم مثل گچ سفید شد. از مادرم پرسیدم که چه اتفاقی افتاده؟ او گفت وقتی پدربزرگم نوجوان بوده روی دستانش راه می‌رفته تا بقیه را تحت تاثیر قرار بدهد. مادرم گفت که پدربزرگم خیلی در این کار خوب بوده و از این خودنمایی خیلی لذت می‌برده است. اما مادرم گفت که حتما این موضوع رو از کسی شنیده‌ام. من گفتم که من هرگز چنین چیزی را از هیچ کس در فامیل نشنیده‌ام. حتی بعدا وقتی از آنها در این مورد پرسیدم، خیلی‌ها این موضوع را نمی‌دانستند. مادربزرگم این موضوع را وقتی مادرم بچه بوده به او گفته و به همین خاطر، مادرم یادش مانده است. وقتی من به دنیا آمدم، پدربزرگم خیلی پیر بود و هرچی سنش بیشتر می‌شد، در انجام کارهایش بیشتر مشکل داشت. من هیچ چیز در مورد بچگی پدربزرگم نمی‌دانستم. هیچ کس هیچ وقت درباره‌ی او چیزی به من نگفته بود. بنابراین، مادرم می‌داند که هیچ راهی وجود نداشته که من از این قضیه با خبر شوم. با این حال، مادرم هنوز باور نکرده که من به بهشت رفته‌ام، هرچند نمی‌تواند توضیح دهد که چطور این قضیه را فهمیدم. پدربزرگم همانطور که در بهشت بابت این کارش خیلی افتخار می‌کرد، روی زمین هم چنین احساسی داشته است.

یادم رفت بگویم، تمام حیوانات خانگی‌ای که در دوران کودکی‌ام داشتم را در بهشت ملاقات کردم. سگ‌ها و حتی طوطی‌هایی که واقعا دوستشان داشتم. آنها یک مراقب هم داشتند که از همه‌ی حیوانات مراقبت می‌کرد. بنابراین، اگر کسی از من بپرسد که آیا حیوانات زندگی پس از مرگ دارند؟ جواب من مثبت است.

این داستان من بود و باید بگویم با اینکه بعد از این ماجرا بارها مرتکب گناه شدم، اما می‌دانم که اگر درخواست بخشش کنم، بخشیده می‌شوم. من جوری زندگی می‌کنم که وقتی مُردم بهشت خانه‌ام باشد و دوباره در کنار مسیح و خانواده‌ام باشم.

من در اینترنت درباره‌ی این تجربه‌ام صحبت کردم، اما آنهایی که به خدا باور ندارند فکر می‌کنند که من دیوانه شده‌ام. اما برای من مهم نیست. من دائم این آیه از انجیل را به یاد می‌آورم که در حضور جسم نبودن، به معنای در کنار خدا بودن است (دوم قرنتیان 5:8). این حقیقت دارد.


📜 منبع: near-death.com/susans-nde


➖➖➖➖
🆔@near_death

📺 فاکس نیوز: یک مدیوم جسد زن گمشده را پیدا کرد
✍️ ترجمه: احمد بهزادی


🔻«تِرِزا جونز»، زن 56 ساله از ایالت لوئزیانای آمریکا، در فوریه‌ی سال 2023 ناپدید شد. علی‌رغم جستجوی فراوان نیروهای پلیس، ماموران نتوانستند خانم جونز را پیدا کنند.

🔻بریتنی، دخترِ خانم جونز، با مدیومی به اسم «کارولین کلَپرِ» (Carolyn Clapper) که در ایالت ویسکانسین بود تماس تلفنی گرفت و دختر دیگر خانم جونز، اَشلی (که خود را نسبت به این موضوعات شکاک می‌دانست) هم در سکوت با تلفنی دیگری به مکالمه‌ی آنها گوش می‌داد. کارولین به صورت رایگان، 45 دقیقه با روح خانم جونز ارتباط برقرار کرد.

🔻آشلی می‌گوید: «کارولین (مدیوم) اطلاعاتی به ما داد که هیچ‌کس جز کسانی شخصا که او را می‌شناختند نمی‌دانست. هیچ کدام از این اطلاعات در اینترنت یا جای دیگر پیدا نمی‌شوند. او مادرم، شخصیت او و روابط منحصر به فردش با نزدیکانش را توصیف می‌کرد. او می‌توانست، بدون اینکه ما چیزی بگوییم، همه چیز را ببیند.»

🔻روح خانم جونز محل جسد خود را به این مدیوم نشان داد و دخترش اَشلی توانست بر اساس دستورالعمل قدم به قدمی که روح مادرش داده بود، جسد او را پیدا کند.

🔻اَشلی می‌گوید: «در یک نقطه از مکالمه، کارولین مکث کرد و از بریتنی پرسید که آیا من هم دارم به صورت بی‌صدا، از یک ایالت دیگر به مکالمه‌شان گوش می‌دهم؟ حسابی جا خوردم. او از کجا می‌دانست که من دارم به مکالمه‌ی آنها گوش می‌دهم؟ بریتنی در جواب به دروغ به او گفت که فقط خودش پای تلفن است. اما کارولین اصرار کرد که هر دوی ما یادداشت برداری کنیم، چون (روحِ) مادرمان می‌خواست که دستورالعملی گام به گام برای پیدا کردن جسدش به ما بدهد؛ و کارولین گفت که این من هستم که باید جسد او را پیدا کنم، چون محل زندگی من به مادرم نزدیک‌تر بود.»

🔻علاوه بر مشخص کردن محل دقیق جسد خانم جونز، مدیوم جزئیاتی دیگر از جمله نتیجه‌ی کالبدشکافی را به درستی توصیف کرده بود.



▪️ برای مطالعه‌ی ترجمه‌ی کامل گزارش فاکس نیوز به لینک زیر در سایت ویرگول مراجعه کنید:

https://vrgl.ir/9f7U2

▪️ لینک این خبر به زبان اصلی در فاکس نیوز:

foxnews.com/us/louisiana-women-say-wisconsin-psychic-led-them-their-mothers-body-she-disappeared

➖➖➖➖
🆔@near_death

📺 ویدئوی مرتبط به پست بالا

✅ زیرنویس فارسی

این ویدئو، گزارشی از شبکه‌ی KNOE آمریکا درباره‌ی پرونده‌ی ناپدید شدن خانم «تِرِزا جونز» است که به پیدا شدن جسد او توسط مدیوم و جزئیات قابل توجه دیگر می‌پردازد.

بخش‌هایی از مصاحبه‌ی این شبکه با خانم جونز و همینطور کارولین کلپر (مدیوم) نیز در این ویدئو نشان داده می‌شود.


🔻 پست مرتبط (گزارش فاکس‌نیوز در مورد این پرونده) + جزئیات مفصل:

https://t.me/Near_Death/772


➖➖➖➖
🆔@near_death

🦋 تجربه نزدیک به مرگ رَندی گلینک در ۱۰ سالگی
▪️بخش اول از دوم


🔻 هشتم سال 1988، روز تولد ده سالگی رندی گلینگ بود که تجربه‌ی نزدیک به مرگش اتفاق افتاد. او با دوچرخه‌ای که به مناسب تولدش هدیه گرفته بود بیرون می‌رود که پسر همسایه در حالی که سوار ماشینش بوده با او تصادف می‌کند. رندی ادامه‌ی ماجرا را اینگونه توصیف می‌کند:

من واقعا نمی‌دانستم که چه چیزی با من تصادف کرده است. فقط به نظر می‌رسید که به سمت هوا پرتاب شدم. بعد، اتفاق بامزه‌ای افتاد. بخشی از من – که فکر کنم همان روحم بود – به پرواز در هوا ادامه داد و بدنم را دیدم که به زمین برخورد کرد. می‌دانستم که به این شکل برخورد کردن با زمین خیلی درد دارد، برای همین از اینکه داخل بدنم نبودم خوشحال بودم. وقتی بالاتر رفتم، متوجه شدم این ماشین کرت بوده که با من تصادف کرده است. من همیشه به او می‌گفتم که سرعت رانندگی‌اش در محله خیلی زیاد است. اما او معمولا در جواب برایم شکلک درمی‌آورد و بی‌اعتنایی می‌کرد. اما او باید به حرف من گوش می‌داد. با خودم فکر کردم حالا او بخاطر کشتن من باید به زندان برود.

همین موقع که متوجه شدم مُردم، وحشت‌زده شدم. اما ناگهان یک فرشته‌ی زیبا کنار من ظاهر شد. او خیلی زیبا بود. او بال داشت و شبیه ستاره‌های سینما بود. صدای آن فرشته، شبیه صدای مادرم بود که موقع دلدرد یا مریضی من را دلداری می‌داد. آن فرشته به من گفت که نگران نباشم. او گفت که همراه من است و کنارم خواهد ماند. بعد، دستم را گرفت و من احساس خیلی بهتری پیدا کردم.

ما خیلی زود به یک تونل تاریک رسیدیم. من توقف کردم و گفتم که از رفتن به تاریکی می‌ترسم. فرشته به من لبخند زد و گفت «این تنها راهی است که ما را به مقصد می‌رساند». من می‌توانستم یک نور درخشان را در انتهای تونل ببینم برای همین به فرشته گفتم: «باشه میام، ولی به شرطی که دستم را رها نکنی». او خندید و جواب داد: «من که گفتم هیچ‌وقت از پیشت نمی‌روم. من از وقتی که به دنیا آمدی کنارت بودم. در واقع، وقتی به دنیا آمدی من کنار مادرت بودم. من فرشته‌ی نگهبان تو هستم.» از او اسمش را پرسیدم، او گفت: «ما به آن شکلی که مد نظرت هست اسمی نداریم. اما اگر احساس بهتری به تو می‌دهد، می‌توانی من را «آریئو» صدا کنی».

تونل آن قدرها هم ترسناک نبود و ما به سرعت از آن عبور کردیم و بعد، در مقابل آن نور شگفت‌انگیز قرار گرفتیم. آن نور به قدری درخشان و قدرتمند بود که نمی‌شد مستقیم به آن نگاه کرد. من به آریئو نگاه کردم و می‌خواستم بدانم که حالا باید چی کار کنیم. او گفت که ما باید وارد نور بشویم و با آن یکی شویم. بعد، قبل از اینکه بتوانم سوال بیشتری بپرسم، کمی دستم را کشید و ما وارد نور شدیم.

این خیلی باحال بود. من به نوعی احساس کردم که بدنم به صورتی که خیلی هم خوب بود، منفجر شد و به میلیون‌ها اتم تبدیل شد که هرکدام، افکار و احساسات خودشان رو داشتند. به یک‌باره به نظر می‌رسید که من یک پسر، یک دختر، یک سگ، یک گربه و یک ماهی هستم. بعد، احساس کردم که یک مرد مسن، یک زن مسن و بعد یک نوزاد خیلی کوچیک هستم.

بعد، من و آریئو در مکان بسیار زیبایی ایستادیم که با میلیون‌ها میلیون گل رنگارنگ تزیین شده بود. من می‌توانستم صدای موسیقی زیبایی را از دوردست بشنوم. کمی دورتر می‌توانستم پلی را ببینم که یک نفر رویش ایستاده بود. آن طرف پل، یک شهر طلایی را دیدم که برج‌هایی مثل قلعه‌های اروپایی داشت. به نظر می‌رسید کل آن شهر با نوری می‌درخشید که مثل یک نورافکن بزرگ به آسمان تابیده می‌شد. من می‌توانستم ببینم که تعدادی از گنبدهای آن شهر قرمز و تعداد دیگری طلایی و آبی بودند. به نظر می‌رسید دروازه‌ها و دیوارهای شهر از نورهای آبی، قرمز و بنفش روشن ساخته شده بودند. من از آریئو پرسیدم که آیا قرار است از آن شهر دیدن کنیم؟ او با تکان دادن سرش تایید کرد و گفت: «رندی، آنجا خانه‌ی جدید توست».


➖➖➖➖
🆔@near_death

🦋 تجربه نزدیک به مرگ رَندی گلینک در ۱۰ سالگی
▪️بخش دوم از دوم


ما به سمت پل آن شهر حرکت کردیم و من متوجه شدم مردی که روی پل ایستاده بود، پدربزرگم هانسن بود. او منتظر ما بود. من به سمت پدربزرگم دوییدم و ما همدیگر را در آغوش گرفتیم. او وقتی من شش سالم بود فوت شده بود. من از پدربزرگم پرسیدم که آیا قرار است در بهشت ما با هم زندگی کنیم؟ او گفت: «بله حتما یک روز این اتفاق می‌افتد، اما الان هنوز وقتش نرسیده است. هنوز درس‌هایی هستند که تو باید روی زمین یاد بگیری». به نظر می‌رسید آریئو از این مطلب جا خورده و برای همین به پدربزرگم گفت: «من فکر می‌کردم که کار درستی انجام دادم. چیزی که به من گفتند این بود که وقت برگشتن رندی به خانه (بهشت) فرارسیده.» پدربزگ شانه بالا انداخت و گفت: «به من گفتند که روی پل با شما ملاقات کنم و بگویم که رندی را به زمین برگردانی. او هنوز درس‌هایی دارد که یاد نگرفته و کارهایی دارد که حتی شروع به انجامشان نکرده است.»

قرار شد به زمین برگردیم، اما قبل از اینکه حرکت کنیم، یک چهره‌ی دیگر را کنار پدربزرگم دیدم. او مسیح بود؛ من او را از چشمانش شناختم. من همه‌ی حرف‌هایی که مسیح به من زد را به یاد نمی‌آورم، اما برخی از حرف‌هایش را کاملا به یاد دارم و نسبت به آنها مطمئن هستم. او به من گفت که من هرگز مثل قبل از بازدیدم از بهشت نخواهم شد و مقداری از قدرت نور درون من باقی خواهد ماند. او گفت که بگذارم عشقی که درون قلبم احساس می‌کنم به همه‌ی مردم ابراز شود. او همینطور به من گفت که اگر مردم نسبت به تجربه‌ی من شک کردند یا نتوانستند آن را درک کنند نگران نباشم، چون یک روز، همه، تمام آن چیزهایی را که من دیدم خواهند دید.


📜 https://near-death.com/randy-gehling/

➖➖➖➖
🆔@near_death

«همه‌ی ما معلم، مربی و محافظانی در دیگرسو داریم که هدف آنها مراقبت و راهنمایی ما به سوی بهترین و برترین مسیر زندگی است. برخی آنها را "فرشته‌های نگهبان" می‌نامند. با وجود این، من آنها را "روح راهنما" می‌نامم.البته، این راهنماها را در این زندگی نمی‌شناسیم؛ اما به یقین راهنمایی‌مان می‌کنند. روح راهنما به گستره‌ای راه می‌یابد که من آن را "قراردادهای روح" می‌نامم تا بدین ترتیب، پیش از تولد نقشی در زندگی‌مان داشته باشد.

باید گفت رابطه‌ی ما با آنها پیچیده نیست، بلکه برای کمک به ما اینجا هستند و در ازای تمام لطف‌هایشان از ما چیزی نمی‌خواهند و ماموریت دیگری هم ندارند. فقط بخشی از انرژی گسترده و عاشقانه‌ی کائنات هستند و به طور مشخص به ما اختصاص یافته‌اند. آنها به خالص‌ترین و برترین شکل عشق و انرژی مرتبط‌اند که کائنات را تشکیل می‌دهد و دیگرسو را نیز دربرگرفته است. وظیفه‌ی آنها اطمینان از این است که هر اتفاقی در زندگی ما می‌افتد، باید در جهت توسعه‌ی روح ما باشد، چرا که خود را وقف این کار کرده‌اند.»


📒 نشانه‌ها، لارا لین جکسون، ترجمه: منصور بیگدلی


➖➖➖
🆔 @near_death

🍀 لارا لین جکسون (مدیوم):


«همانگونه که پیشتر گفتم، روح راهنما همراه با انرژی خداوند و عزیزان در گذشته‌مان، گروه نور را در دیگرسو تشکیل می‌دهند. ...همیشه لازم است روح‌های راهنمای خود را یکسره بپذیرید و قدر بدانید؛ حتی اگر مثل من، نامش را بدانید! از همه مهم‌تر اینکه بدانید در هر زمانی می‌توانید از آنها کمک بخواهید (بله، حتی برای یافتن جای پارک!).»


📒 نشانه‌ها، لارا لین جکسون، ترجمه: منصور بیگدلی


➖➖➖
🆔 @near_death

«یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کار درمانی من برای سوژه‌ها این است که به آنها کمک کنم، در سطح خودآگاه، به اهمیت نقشی که راهنمایان در زندگی افراد ایفاء می‌کنند پی ببرند. این مربیان با مهارت و روش آموزشی خود به تصحیح اعمال و حتی افکار ما می‌پردازند. گاهی اوقات ایده‌هایی که ما مدعی هستیم از خودمان است در واقع توسط یک راهنمای دلسوز به ما القاء می‌شود. این راهنمایان در مراحل سختی و گرفتاری زندگی موجب دلداری ما می‌شوند، بخصوص در دوران کودکی که ما نیاز به تسکین و آرامش داریم. یک خاطره دلپذیر را همیشه به خاطر دارم و آن مربوط به سوژ‌ه‌ای است که از او پرسیدم، تو در این زندگی خود از چه زمانی وجود راهنمایت را حس کردی و او جواب داد «اوه، یادم می‌آید اولین روزی که به مدرسه رفتم خیلی نگران بودم و می‌ترسیدم. خانمی که راهنمای من بود با من آمد و تمام روز روی نیمکت کنار من نشست و وقتی می‌خواستم به دستشویی بروم و وحشت داشتم از آموزگار بپرسم، او مرا راهنمایی کرد».»


📕 سفر روح، مایکل نیوتن، ترجمه محمود دانایی


➖➖➖
🆔 @near_death

📺 پیام‌های زیبای معنوی از تجربه‌گران مرگ و دیگران

✅ زیرنویس فارسی

✨ شما ارزشمند هستید. همینکه هستید ارزشمندید. خداوند شما را دوست دارد. ارواح نورانی شما را دوست دارند.
✨ برای اینکه دوست داشته شوید، نیاز به هیچ کاری ندارید. شما هم اکنون نیز محبوب خداوند و کائنات هستید.

✨ بین ترس و عشق، عشق را انتخاب کنید.

✨ شما هرگز نمی‌میرید.

💜 تک تک شما ارزشمند هستید.

با حضور:

آنیتا مورجانی (تجربه‌گر مرگ)
جِین مو (تجربه‌گر مرگ)
شارون استون (بازیگر معروف و تجربه‌گر مرگ)
جیم کری (بازیگر مشهور)
الن واتس (نویسنده و فیلسوف)
کارل یونگ (روان‌شناس)


➖➖➖
🆔 @near_death

📺 تجربه‌ی نزدیک به مرگ یک خداناباور(آتئیست): نانسی راینز

خانم نانسی راینز (Nancy Rynes) از تجربه کنندگان نزدیک به مرگ معروف و نویسنده‌ی کتاب «Awakenings from the Light» هستند که در نشست‌های انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) نیز شرکت می‌کنند.

در این ویدئو خانم میگن کلی، مجری معروف با ایشان مصاحبه می‌کند.

نانسی راینز:

با خودم گفتم من که به خدا و جهان پس از مرگ اعتقاد نداشتم... پس اینجا در بهشت چه کار می‌کنم؟

در جواب، ندایی دوستانه گفت: «چون تو فرزند من هستی و اینجا خانه‌ی توست... به خانه‌ات خوش آمدی»

➖➖➖➖
🆔 @near_death

🔥 خبر بسیار خوب برای دوستانی که پی‌دی‌اف کتاب «گربه‌روح‌ها» رو خریداری کنند:

دوستان خوبمون در کانال معنوی «خانواده‌ی مادر»، زحمت کشیدند و برای عزیزانی که پی‌دی‌افِ کتاب گربه‌روح‌ها رو خریداری کردند، هدیه‌ی ارزشمندی رو در نظر گرفتند: کتاب صوتی گربه‌روح‌ها!

دوستانی که پی‌دی‌اف کتاب رو تهیه کنند، فایل‌های صوتی کتاب که توسط کانال خانواده‌ی مادر آماده شده هم تقدیمشون میشه.

⚡️ برای خرید PDF کتاب گربه‌روح‌ها به آی‌دی زیر پیام بدید:

@Ahmad_Behzadi_74


⚠️ همینطور دوستانی که کتاب رو قبلا خریداری کردند، اگر احیانا تا الان فایلهای صوتی رو دریافت نکردند به آی‌دی بالا پیام بدن.


🔻🔻آدرس کانال «خانواده‌ی مادر»:

https://t.me/manaviyat_khanevade_madar





➖➖➖➖
🆔@near_death

📺 توانایی ذهن‌خوانی یک طوطی! (ویدئو زیرنویس فارسی دارد)

این ویدئو، بخشی از یک تحقیق علمی در مورد یک طوطی به اسم «کیسی» (N'kisi) است که توانایی ذهن‌خوانی/تله‌پاتی خارق العاده‌ای دارد. این طوطی با صاحب خود، «اِیمی مورگانا» (Aimee Morgana)، ارتباط تله‌پاتیک قوی‌ای دارد.

🔺 در این آزمایش که توسط دکتر روپرت شلدریک (زیست‌شناس و پاراسایکولوژیست برجسته) و اِیمی مورگانا انجام شده، طوطی درون یک اتاق حضور دارد و صاحبش «اِیمی» نیز در یک اتاق دربسته‌ی دیگر در طبقه‌ی پایین است.

🔺 «اِیمی» باید هر دو دقیقه یک بار، به یکی از تصاویر تصادفی که درون پاکت‌های مهر و موم شده قرار داده شده‌اند، نگاه کند.

🔺 در هرکدام از دو اتاق، یک دوربین قرار دارد که به طور همزمان از طوطی و از تصاویری که «اِیمی» به آنها نگاه می‌کند، فیلمبرداری می‌کند.

🔹 در بسیاری از موراد، طوطی، جملاتی را می‌گوید که با تصویری که «اِیمی» به آن نگاه می‌کند، مطابقت شگفت‌انگیزی دارد.

📄 مقاله‌ی این تحقیق توسط دکتر روپرت شلدریک و ایمی مورگانا در سال 2003، در ژورنال علمی «Scientific Exploration» منتشر شده است. (لینک دانلود مقاله در سایت ریسرچ‌گیت)


➖➖➖➖
🆔@near_death

🕯 ملاقات با دیگری در رویا
📜 بریده‌ای از کتاب «علم و زندگی پس از مرگ» (شارون رالت)


همانطور که برخی از افراد زنده به یاد می‌آوردند که هنگام تجربه‌ی خروج از بدن خود، در مقابل دیگران ظاهر شده‌اند؛ افراد زنده‌ای وجود دارند که به یاد می‌آورند در رویای افراد دیگر ظاهر شده‌اند و آن افراد هم تایید می‌کنند که آنها را در رویای خود دیده‌اند. به عنوان مثال، «فریبا بُگذران» ، محقق در زمینه‌ی رویاها، گزارش می‌دهد که یک بار، خودِ او آگاهانه قصد می‌کند که خوابِ ملاقات با یکی از دوستان قدیمی‌اش را که در یک کشور دیگر بوده و 20 سال همدیگر را ندیده بودند ببیند. او موفق می‌شود محله‌ای را که آنها با هم در آن بزرگ شده بودند رویاپردازی کند و سپس تصمیم می‌گیرد که مسیر خانه‌ی جدید دوستش را که هرگز هنگام بیداری نمی‌دانسته، پیدا کند. خانم بگذران می‌گوید: «خیابان محل زندگی‌اش را پیدا کردم و به طراف خانه‌اش رفتم. رنگ در، آبی کمرنگ بود. زنگ خانه‌اش را زدم و او در را باز کرد. از دیدنش بسیار خوشحال شدم. ما گریه می‌کردیم و با احساسات شدید همدیگر را در آغوش گرفته بودیم. در آغوش گرفتن او کاملا واقعی به نظر می‌رسید. شدت این تجربه باعث شد که بیدار شوم». صبح روز بعد، خانم بگذران نامه‌ای به دوستش نوشت و ماجرای خوابش را مفصل برای او تعریف کرد. در همان روز، دوستش بدون اطلاع از نامه‌ی خانم بگذران، نامه‌ای برای او نوشت و در آن نامه، رویای خود را که شامل دیدار با او در جلوی دربِ خانه‌اش می‌شد تعریف کرد.


📕 کتاب «علم و زندگی پس از مرگ»؛ دکتر شارون رالت؛ ترجمه‌ی احمد بهزادی
📥 دانلود رایگان کتاب از لینک زیر:

https://t.me/Near_Death/653

➖➖➖➖
🆔@near_death

(تجربه‌گر نزدیک به مرگی) به اسم «استیو لویتنیگ» گزارش می‌دهد: «زبانی که در طول تجربه‌ام با آن صحبت می‌کردیم، بسیار بسیار پیچیده‌تر بود و می‌توانست به معنی واقعی کلمه تجربه‌ها را توصیف کند. زمانی که به بدنم برگشتم، حتی خاطرات تجربه‌ی نزدیک به مرگم، ساده شدند و تغییر یافتند و به نمادی به آنچه واقعا اتفاق افتاده بود تبدیل شدند. من معتقدم که این تغییر یافتن خاطرات، به خاطر این است که مغز انسان نمی‌تواند جهانی پیچیده و احتمالا غریب را درک کند.»


📕 منبع: کتاب «علم و زندگی پس از مرگ»؛ دکتر شارون رالت؛ ترجمه‌ی احمد بهزادی
📥 دانلود رایگان این کتاب از لینک زیر:

https://t.me/Near_Death/653

➖➖➖➖
🆔@near_death

آن وجود نورانی به من نشان داد که تنها چه چیزهایی در زندگی مهم هستند:

👈 عشقی که احساس می‌کنیم؛
👈 اعمال محبت‌آمیزی که انجام می‌دهیم؛
👈 حرف‌های عاشقانه و محبت‌آمیزی که بیان می‌کنیم؛
👈 و افکار محبت‌آمیزی که در سر داریم.

تنها همین‌ها مهم هستند. هرچیزی که بدون عشق باشد، بی اهمیت است و دیگر وجود ندارد. عشق تنها چیزی است که اهمیت دارد. فقط عشق حقیقت دارد. هر عملی را که از روی عشق انجام داده‌ایم، به درستی انجام داده‌ایم؛ آن عمل مشکلی نداشته است؛ آن عمل، عملِ خوبی بوده است. و عشقی که در طول زندگی‌مان احساس کرده‌ایم، تنها چیزی است که باقی می‌ماند.

📜 بخشی از تجربه نزدیک به مرگ خانم «لیسا مِیلر»

+ترجمه‌ی کامل این تجربه (در تلگرام بخوانید)

+این تجربه به زبان اصلی

➖➖➖
🆔 @near_death

🐈 گربه‌ی کشتی تایتانیک

ماجرا از این قرار است که کشتی تایتانیک یک روز قبل از ترک نیویورک در شهر ساوتهمپتون لنگر می‌اندازد. در همین زمان، گربه‌ی کشتی تایتانیک که جِنی نام داشت، چهار بچه‌گربه‌ی خود را برمی‌دارد و یکی یکی آنها را از کشتی خارج می‌کند و به اسکله می‌برد. مامور سوخت‌رسانی کشتی که مردی به اسم جو مالهولند بود، وقتی این صحنه را می‌بینید، به همکار خود می‌گوید: «این گربه یک چیزی می‌دونه که داره کشتی رو ترک می‌کنه!». همین موقع، آقای مالهولند کوله‌بارش را جمع می‌کند و از پردرآمدترین شغلی که یک مرد تحصیل‌نکرده‌ی ایرلندی می‌توانست داشته باشد صرف‌نظر کرده و کشتی تایتانیک را ترک می‌کند. او در آخرین سال‌های زندگی‌اش در مصاحبه‌ای با خبرنگاری به اسم پدی اسکات گفت که جان خود را مدیون آن گربه و چهار بچه‌گربه است.


📓 بخشی از کتاب «گربه‌روح‌ها»؛ نوشته‌ی داستی رینبولت؛ ترجمه‌ی احمد بهزادی

برای خرید پی‌دی‌اف کتاب «گربه‌روح‌ها» به آی‌دی زیر پیام دهید:

@Ahmad_Behzadi_74

➖➖➖
🆔 @near_death