به بهمن ماه خوش آمدید🥀
امروز یڪشنبه: #مهر_شید
یکم بهمن ۱۴۰۲ خورشیدی
🌤آفتاب از پس پَرچین پُرچین آسمان
بیرون می‌آید.
پرتویی از خورشید رخشان
بر این سرزمین ڪه سال‌ها ست،
آسمان از آن چشم پوشی ڪردہ است
و بارانی نه‌چندان خوب بر آن نمی‌بارد.
☁️به‌گونه‌ای ڪه زمین تشنه
و گیاهان از بی‌آبی و تشنگی
سر بر زمین ساییده‌اند.
گیاهان دارویی اندوہ باران دارند.
💫آیا گناہ ڪیست:
ڪه باران بر این سرزمین نمی‌بارد؟
امام رضا (ع) می فرمایند:
هرگاه حاکمان دروغ بگویند باران نمی‌بارد.
میزان الحکمه جلد ۳ صفحه ۲۸۶
چون زمامداران دروغ پردازند باران قطع می شود، و چون سلطان ستم كند پايه هاى دولتش سست میگردد (و دولتش از چشم مردم می افتد)، و چون زكات داده نشود چهار پايان می ميرند.
منابع
۱.أمالی شیخ مفيد - صفحه ۳۱۱
۲. بحار الأنوار – جلد ۷۰ - صفحه ۳۷۴- باب ۱۳۸
امام رضا(ع) در حدیثی زیبا به بیان ویژگی های مدیران و مسئولان پرداخته و می فرماید:
« مَنْ عَامَلَ النَّاسَ فَلَمْ یَظْلِمْهُمْ وَ حَدَّثَهُمْ فَلَمْ یَکْذِبْهُمْ وَ وَعَدَهُمْ فَلَمْ یُخْلِفْهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ کَمَلَتْ مُرُوءَتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدَالَتُهُ وَ وَجَبَتْ أُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَتْ غِیبَتُهُ؛ »
کسی که با مردم به عدالت رفتار می کند؛ و با مردم تکلم می‌کند و دروغ نمی گوید؛ وعده به مردم می‌دهد و خلف وعده نمی کند، چنین شخصی مروت او کامل و عدالتش ظاهر است و اخوت و خیر خواهی او واجب می‌باشد و غیبت کردن او حرام است.
امام رضا (ع) در جایی دیگر بیان می کنند که همین مدیران و مسئولان اگر این ویژگی ها را نداشته باشند و با مردم به نیکی رفتار نکنند و با مردم با دروغ و تزویر رفتار نمایند در این صورت است که موجبات خشم خدا را فراهم کرده و باعث بروز پدیده خشکسالی و قطع نزولات آسمانی و بارش رحمت های الهی می شوند.
#خشکسالی
#نائین_ما
اینستاگرام،
https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
امروز یڪشنبه: #مهر_شید
یکم بهمن ۱۴۰۲ خورشیدی
🌤آفتاب از پس پَرچین پُرچین آسمان
بیرون می‌آید.
پرتویی از خورشید رخشان
بر این سرزمین ڪه سال‌ها ست،
آسمان از آن چشم پوشی ڪردہ است
و بارانی نه‌چندان خوب بر آن نمی‌بارد.
☁️به‌گونه‌ای ڪه زمین تشنه
و گیاهان از بی‌آبی و تشنگی
سر بر زمین ساییده‌اند.
گیاهان دارویی اندوہ باران دارند.
💫آیا گناہ ڪیست:
ڪه باران بر این سرزمین نمی‌بارد؟
امام رضا (ع) می فرمایند:
هرگاه حاکمان دروغ بگویند باران نمی‌بارد.
میزان الحکمه جلد ۳ صفحه ۲۸۶
چون زمامداران دروغ پردازند باران قطع می شود، و چون سلطان ستم كند پايه هاى دولتش سست میگردد (و دولتش از چشم مردم می افتد)، و چون زكات داده نشود چهار پايان می ميرند.
منابع
۱.أمالی شیخ مفيد - صفحه ۳۱۱
۲. بحار الأنوار – جلد ۷۰ - صفحه ۳۷۴- باب ۱۳۸
امام رضا(ع) در حدیثی زیبا به بیان ویژگی های مدیران و مسئولان پرداخته و می فرماید:
« مَنْ عَامَلَ النَّاسَ فَلَمْ یَظْلِمْهُمْ وَ حَدَّثَهُمْ فَلَمْ یَکْذِبْهُمْ وَ وَعَدَهُمْ فَلَمْ یُخْلِفْهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ کَمَلَتْ مُرُوءَتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدَالَتُهُ وَ وَجَبَتْ أُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَتْ غِیبَتُهُ؛ »
کسی که با مردم به عدالت رفتار می کند؛ و با مردم تکلم می‌کند و دروغ نمی گوید؛ وعده به مردم می‌دهد و خلف وعده نمی کند، چنین شخصی مروت او کامل و عدالتش ظاهر است و اخوت و خیر خواهی او واجب می‌باشد و غیبت کردن او حرام است.
امام رضا (ع) در جایی دیگر بیان می کنند که همین مدیران و مسئولان اگر این ویژگی ها را نداشته باشند و با مردم به نیکی رفتار نکنند و با مردم با دروغ و تزویر رفتار نمایند در این صورت است که موجبات خشم خدا را فراهم کرده و باعث بروز پدیده خشکسالی و قطع نزولات آسمانی و بارش رحمت های الهی می شوند.
#خشکسالی
#نائین_ما
اینستاگرام،
https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
امروز، یڪشنبه: #مهر_شید
۲۹ بهمن ماہ ۱۴۰۲ خورشیدی
❤️روز "عشق" در ایران باستان.
امروز سپندارمذ نام ملی زمین است؛
(گسترانندہ، ورجاوند، فروتن.
زمین نماد عشق است چون با فروتنی، افتادگی و گذشت به همه عشق می‌ورزد.
زشت و زیبا را به یڪ چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود زنهار می‌دهد. برای همین در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به نماد عشق می‌پنداشتند.)
جشن "اسفندگان"
یڪی از جشنهای ایران باستان است ڪه برای گرامی‌داشت زن، زمین و مادر برگزار میشود.
ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه به آن پرداخته است.
این جشن را با نام‌های جشن برزیگران هم نامیده‌اند.
در روز اسپندگان چند جشن با شگردی ویژہ برگزار می‌شده است.
نخستین آنان جشن مردگیران یا جشن مژدگیران بود.
در این روز مردان برای زنان پیشڪشی می‌خریدند و از آنان سپاسگزاری می‌ڪردند.
جشن باستانی #اسفندگان یا #اسپندگان روز مهر ایرانی از جشنهای کهن این سرزمین بر همگان شاد باد💝
#جشنهای_باستانی
#روز_عشق_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۹ بهمن ماہ ۱۴۰۲ خورشیدی
❤️روز "عشق" در ایران باستان.
امروز سپندارمذ نام ملی زمین است؛
(گسترانندہ، ورجاوند، فروتن.
زمین نماد عشق است چون با فروتنی، افتادگی و گذشت به همه عشق می‌ورزد.
زشت و زیبا را به یڪ چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود زنهار می‌دهد. برای همین در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به نماد عشق می‌پنداشتند.)
جشن "اسفندگان"
یڪی از جشنهای ایران باستان است ڪه برای گرامی‌داشت زن، زمین و مادر برگزار میشود.
ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه به آن پرداخته است.
این جشن را با نام‌های جشن برزیگران هم نامیده‌اند.
در روز اسپندگان چند جشن با شگردی ویژہ برگزار می‌شده است.
نخستین آنان جشن مردگیران یا جشن مژدگیران بود.
در این روز مردان برای زنان پیشڪشی می‌خریدند و از آنان سپاسگزاری می‌ڪردند.
جشن باستانی #اسفندگان یا #اسپندگان روز مهر ایرانی از جشنهای کهن این سرزمین بر همگان شاد باد💝
#جشنهای_باستانی
#روز_عشق_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یڪشنبه: #مهر_شید
۱۳ اسپندماه ۱۴۰۲ خورشیدی
#برگی_از_تقویم_تاریخ
به نگارش پاره‌ای از تاریخ نگاران، امپراتوری هماهنگ در سرمایه (مشترک‌المنافع) ایران و برابرسازی (تطبیق) گاهشمارها (تقویم‌ها)، درگذشت کوروش بزرگ هخامنشی در چهارم مارس (برابر با ۱۳ اسپند) اتفاق افتاد.
۱۳ اسپند سالروز درگذشت كوروش بزرگ، بنيانگذار امپراطوری هخامنشی را گرامی میداریم.
او بزرگمردی بود كه همه تاريخ نگاران او را «انديشمند، انساندوست، دادگستر و مهربان» ستوده اند (توصيف کرده‌اند). در ۴ مارس سال ۵۳۰ پيش از ميلاد، ۹ سال پس اعلام امپراتوری ايران درگذشت. وی ۱۱ سال پس از ايجاد دولتی یکپارچه از سه طايفه مهاجر قوم آرين - پارس، ماد و پارت، شهر بابل "در جنوب غربی بغداد امروز و پايتخت يک امپراتوری به همان نام" را تصرف و در آنجا در اكتبر سال ۵۳۹ پيش از ميلاد ايجاد امپراتوری هماهنگ در سرمایه ايران را اعلام كرده بود.
امپراتوری ايران در زمان كوروش كه نام او در غرب با واگویش(تلفظ) يونانی، سيروس و سايرس، گفته میشود، از هند تا مرمره و از سيردريا "رود سیحون" تا دريای سرخ، راستا (امتداد) داشت که پسر او کامبیز "کامبوزيا = کامبوجیا = کمبوجیه" بر پهنای (وسعت) آن افزود و داریوش بزرگ پدر ناسیونالیسم ایرانی و پسرش خشایارشا قلمرو ایران را گسترش بیشتری دادند که بیش از دوقرن بزرگترین قدرت و تنها ابرقدرت جهان بود، با فرهنگ و تمدنی درخشان و بی‌مانند.
كوروش برای بیرون راندن طوايف آرال که از سیردریا گذشته وارد سغدیانا و سرزمين پارسیان در فرارود "تاجيكستان امروز و ..." شده بودند به اين سرزمین رفته بود تا به‌سوی او كه سوار بر ارابه بود و سربازانش را در ميدان نبرد هدايت می‌كرد، زوبينی پرتاب شد و زندگانی وی پايان يافت. با وجود درگذشت كوروش، سربازان او جنگ را بردند و مهاجمان را به آن سوی سیردریا بازگرداندند. [سغد اینک یک ایالت تاجیکستان و فرماندارنشین آن، شهر باستانی خجند است].
برخی از تاریخ نگاران درگذشت کوروش بزرگ را در منطقه فرارود نتيجه بيماری نوشته‌اند، نه برخوردکردن زوبين.
آرالی‌ها تمدنی واپس مانده (عقب مانده) و پذیرفته نشدنی برای ايرانيان داشتند و كوروش مايل به آلوده شدن ايرانيان به اين تمدن نبود. پایه گذار و پدر كشور ايران كه مادرش ماد و پدرش پارس بود، در ميدانهای جنگ هميشه در ميان سربازان بود و از آنان جدا نمی‌شد و "اگر نوشته تاریخ نگاران يونانی درست باشد" جان خود را بر سر همين روش گذارد.
او بارها گفته بود كه نبايد سرباز جان بركف نهد و بجنگد و افتخار پيروزی بهره شاه شود كه دور از ميدان جنگ در چادر خود در ميان نيروهای پاسدار و اسبان آماده برای فرار می‌آساید.
پیکر كوروش را همچنان كه سفارش كرده بود به پاسارگاد بردند و به خاک سپردند و آرامگاه او تا به امروز باقی مانده و هم میهنان پس از ۲۵ قرن همچنان برای ارج نهادن نسبت به او به پاسارگاد میروند. كوروش در بابل و پس از بیان آگهی نامه ای که امروز نخستین منشور همبستگی (اتحاد) ملل و حقوق بشر نامیده میشود، سفارش کرده بود با نادیده گرفتن (صرفنظر) از جای مرگ او، باید در پاسارگاد دفن شود. کوروش هنگام تعيين جای دفن خود از اين كه برای مدتی بسيار دیرپا (طولانی)، پیکر او تیکه زمينی را از سود (ثمر) دادن باز می‌دارد، از مردم ايران پیشاپیش پوزش خواسته بود.
مردم، نام آرامگاهش را براى جلوگيرى از تخريب به هنگام يورش تازیان، به آرامگاه (مقبره) مادر سليمان دگرگون کردند كه هنوز هم به اين نام نامیده میشود.
كوروش جهانی می‌اندیشید و همه ملتها را دارنده بهره (حقوق) برابر می‌دانست و پایدار به ايجاد يك دولت جهانی باورمند به اخلاقیات بود تا جنگها و خونريزی‌ها پايان يابد و يک قانون یکپارچه فرمانروا بر روابط ملتها باشد.
آگهی نامه (اعلاميه) او پس از گشایش بابل كه پادشاهش به آزار دادن ساير ملل و نيز شهروندان خود نامدار بود، نخستين منشور ملل یکپارچه و آگهی نامه حقوق بشر شناخته شده و نگهداری میشود. كوروش دين ايرانيان "آيين زرتشت" را به ملل ديگر سربار (تحميل) نكرد. وی شورایی از سران ملل وابسته به رياست خود تشكيل داده بود و امپراتوری او به راستی يك گروه هماهنگ در سرمایه بود و اگره هموندی (شرط عضويت) در اين جامعه دادن آزادی به مردم محل، برقراری فرمانروایی قانون، بازداشتن بردگی و گسستن ستم و تعدی بود. ارتش كوروش سربازان اسير را به بردگی نمی‌فروخت و اموال ملت مغلوب را بازگیر (مصادره) و چپاول نمی‌كرد. يهوديان در كتاب مقدس خود كوروش را «آزاديبخش» و او را يك مسيح خوانده‌اند. كوروش اسيران يهودی دولت بابل را آزاد كرد و به میهن خود بازگردانيد و با پول ايران شهرهايشان را كه به‌دست پادشاه بابل ويران شده بود نوسازی كرد.
#کوروش_بزرگ
#پارسی_را_پاس_بداریم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۳ اسپندماه ۱۴۰۲ خورشیدی
#برگی_از_تقویم_تاریخ
به نگارش پاره‌ای از تاریخ نگاران، امپراتوری هماهنگ در سرمایه (مشترک‌المنافع) ایران و برابرسازی (تطبیق) گاهشمارها (تقویم‌ها)، درگذشت کوروش بزرگ هخامنشی در چهارم مارس (برابر با ۱۳ اسپند) اتفاق افتاد.
۱۳ اسپند سالروز درگذشت كوروش بزرگ، بنيانگذار امپراطوری هخامنشی را گرامی میداریم.
او بزرگمردی بود كه همه تاريخ نگاران او را «انديشمند، انساندوست، دادگستر و مهربان» ستوده اند (توصيف کرده‌اند). در ۴ مارس سال ۵۳۰ پيش از ميلاد، ۹ سال پس اعلام امپراتوری ايران درگذشت. وی ۱۱ سال پس از ايجاد دولتی یکپارچه از سه طايفه مهاجر قوم آرين - پارس، ماد و پارت، شهر بابل "در جنوب غربی بغداد امروز و پايتخت يک امپراتوری به همان نام" را تصرف و در آنجا در اكتبر سال ۵۳۹ پيش از ميلاد ايجاد امپراتوری هماهنگ در سرمایه ايران را اعلام كرده بود.
امپراتوری ايران در زمان كوروش كه نام او در غرب با واگویش(تلفظ) يونانی، سيروس و سايرس، گفته میشود، از هند تا مرمره و از سيردريا "رود سیحون" تا دريای سرخ، راستا (امتداد) داشت که پسر او کامبیز "کامبوزيا = کامبوجیا = کمبوجیه" بر پهنای (وسعت) آن افزود و داریوش بزرگ پدر ناسیونالیسم ایرانی و پسرش خشایارشا قلمرو ایران را گسترش بیشتری دادند که بیش از دوقرن بزرگترین قدرت و تنها ابرقدرت جهان بود، با فرهنگ و تمدنی درخشان و بی‌مانند.
كوروش برای بیرون راندن طوايف آرال که از سیردریا گذشته وارد سغدیانا و سرزمين پارسیان در فرارود "تاجيكستان امروز و ..." شده بودند به اين سرزمین رفته بود تا به‌سوی او كه سوار بر ارابه بود و سربازانش را در ميدان نبرد هدايت می‌كرد، زوبينی پرتاب شد و زندگانی وی پايان يافت. با وجود درگذشت كوروش، سربازان او جنگ را بردند و مهاجمان را به آن سوی سیردریا بازگرداندند. [سغد اینک یک ایالت تاجیکستان و فرماندارنشین آن، شهر باستانی خجند است].
برخی از تاریخ نگاران درگذشت کوروش بزرگ را در منطقه فرارود نتيجه بيماری نوشته‌اند، نه برخوردکردن زوبين.
آرالی‌ها تمدنی واپس مانده (عقب مانده) و پذیرفته نشدنی برای ايرانيان داشتند و كوروش مايل به آلوده شدن ايرانيان به اين تمدن نبود. پایه گذار و پدر كشور ايران كه مادرش ماد و پدرش پارس بود، در ميدانهای جنگ هميشه در ميان سربازان بود و از آنان جدا نمی‌شد و "اگر نوشته تاریخ نگاران يونانی درست باشد" جان خود را بر سر همين روش گذارد.
او بارها گفته بود كه نبايد سرباز جان بركف نهد و بجنگد و افتخار پيروزی بهره شاه شود كه دور از ميدان جنگ در چادر خود در ميان نيروهای پاسدار و اسبان آماده برای فرار می‌آساید.
پیکر كوروش را همچنان كه سفارش كرده بود به پاسارگاد بردند و به خاک سپردند و آرامگاه او تا به امروز باقی مانده و هم میهنان پس از ۲۵ قرن همچنان برای ارج نهادن نسبت به او به پاسارگاد میروند. كوروش در بابل و پس از بیان آگهی نامه ای که امروز نخستین منشور همبستگی (اتحاد) ملل و حقوق بشر نامیده میشود، سفارش کرده بود با نادیده گرفتن (صرفنظر) از جای مرگ او، باید در پاسارگاد دفن شود. کوروش هنگام تعيين جای دفن خود از اين كه برای مدتی بسيار دیرپا (طولانی)، پیکر او تیکه زمينی را از سود (ثمر) دادن باز می‌دارد، از مردم ايران پیشاپیش پوزش خواسته بود.
مردم، نام آرامگاهش را براى جلوگيرى از تخريب به هنگام يورش تازیان، به آرامگاه (مقبره) مادر سليمان دگرگون کردند كه هنوز هم به اين نام نامیده میشود.
كوروش جهانی می‌اندیشید و همه ملتها را دارنده بهره (حقوق) برابر می‌دانست و پایدار به ايجاد يك دولت جهانی باورمند به اخلاقیات بود تا جنگها و خونريزی‌ها پايان يابد و يک قانون یکپارچه فرمانروا بر روابط ملتها باشد.
آگهی نامه (اعلاميه) او پس از گشایش بابل كه پادشاهش به آزار دادن ساير ملل و نيز شهروندان خود نامدار بود، نخستين منشور ملل یکپارچه و آگهی نامه حقوق بشر شناخته شده و نگهداری میشود. كوروش دين ايرانيان "آيين زرتشت" را به ملل ديگر سربار (تحميل) نكرد. وی شورایی از سران ملل وابسته به رياست خود تشكيل داده بود و امپراتوری او به راستی يك گروه هماهنگ در سرمایه بود و اگره هموندی (شرط عضويت) در اين جامعه دادن آزادی به مردم محل، برقراری فرمانروایی قانون، بازداشتن بردگی و گسستن ستم و تعدی بود. ارتش كوروش سربازان اسير را به بردگی نمی‌فروخت و اموال ملت مغلوب را بازگیر (مصادره) و چپاول نمی‌كرد. يهوديان در كتاب مقدس خود كوروش را «آزاديبخش» و او را يك مسيح خوانده‌اند. كوروش اسيران يهودی دولت بابل را آزاد كرد و به میهن خود بازگردانيد و با پول ايران شهرهايشان را كه به‌دست پادشاه بابل ويران شده بود نوسازی كرد.
#کوروش_بزرگ
#پارسی_را_پاس_بداریم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امرووز یڪشنبه #مهر_شید
۱۹ فروردین ماہ ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن "فروردین‌گان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاه‌شماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام شود، جشنی برگزار می‌شد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسانها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همه‌‌ی اين جشنها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامی‌داشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها میروند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.
باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.
#جشن_فروردین‌گان خجسته و همایون باد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۹ فروردین ماہ ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن "فروردین‌گان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاه‌شماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام شود، جشنی برگزار می‌شد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسانها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همه‌‌ی اين جشنها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامی‌داشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها میروند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.
باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.
#جشن_فروردین‌گان خجسته و همایون باد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یڪشنبه: #مهر_شید
۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی
"جشن اردیبهشتگان"
بر نیک نامان خرد و اندیشه فرخ باد.
ایرانیان باستان، سوم اردیبهشت گاهشمار باستانی را با برپایی جشن اردیبهشتگان، برای حفظ زمین و پاکی طبیعت هم پیمان می شدند.
البته از سال ۱۹۶۹، سازمان ملل روز ۲۲ آوریل (۳ اردیبهشت) را روز جهانی زمین پاک نامگذاری کرد که به همه انسانها یادآور شود که نیازمند زمین پاک هستیم.
سومین روز از ماه اردیبهشت در گاهشمار باستانی اردیبهشت نام دارد که در گاهشمار خورشیدی یا جلالی که اکنون به کار می‌رود، این روز در دومین روز ماه اردیبهشت، جای می‌گیرد و همزمان است با زمانی که در بسیاری از مناطق ایران، گل‌ها شکوفا شده‌اند.
جشن اردیبهشتگان در ماه اردیبهشت و به هنگام همسانی نام ماه اردیبهشت با روز اردیبهشت، برگزار میشود
در ایران باستان گاهنمای خورشیدی که در آن، یک سال بر پایه‌ی یک دور گردش زمین به گِرد خورشید بود، 12 ماه و هر ماه 30 روز داشت. هر روزِ ماه، با نامی آراسته بود و هنگامی که نامِ روز و ماه یکسان می‌شد، ایرانیان آن روز را خجسته دانسته و جشنهای ماهانه برپا می‌کردند.
اَردی‌بهشت‌گان، یکی از این جشنهای دوزاده‌گانه است که در روز اَردی‌بهشت ازماه اَردی‌بهشت (سومین روزِ دومین ماهِ سال) برگزارمی‌شود.
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت، برابر با دوم اردیبهشت جشن اردیبهشتگان نام دارد. جشن اردیبهشتگان دومین جشن از جشنهای ماهیانه‌ی ایرانیان کهن است.
چراکه اردیبهشت در جهان خاکی یا مادی، نماد پاسداری از پاکی و راستی و نظم و قانون اهورایی است.
با امید به آن که نور و گرمای آتش عشق، شور و راستی در جان و جهانمان روشن باشد تا از تیرگی کین، خشم و خودخواهی که سرچشمه‌ی تزویر و دروغ و آغاز گسترش نادانی است، جلوگیری شود.
💫اردیبهشتگان بهترین راستی
پاک و سامان یافته
شیوہ برگزیدہ ایرانیان.
هرچیز و هرکسی در جای درست
و شایسته خود.
#اردیبهشتگان
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی
"جشن اردیبهشتگان"
بر نیک نامان خرد و اندیشه فرخ باد.
ایرانیان باستان، سوم اردیبهشت گاهشمار باستانی را با برپایی جشن اردیبهشتگان، برای حفظ زمین و پاکی طبیعت هم پیمان می شدند.
البته از سال ۱۹۶۹، سازمان ملل روز ۲۲ آوریل (۳ اردیبهشت) را روز جهانی زمین پاک نامگذاری کرد که به همه انسانها یادآور شود که نیازمند زمین پاک هستیم.
سومین روز از ماه اردیبهشت در گاهشمار باستانی اردیبهشت نام دارد که در گاهشمار خورشیدی یا جلالی که اکنون به کار می‌رود، این روز در دومین روز ماه اردیبهشت، جای می‌گیرد و همزمان است با زمانی که در بسیاری از مناطق ایران، گل‌ها شکوفا شده‌اند.
جشن اردیبهشتگان در ماه اردیبهشت و به هنگام همسانی نام ماه اردیبهشت با روز اردیبهشت، برگزار میشود
در ایران باستان گاهنمای خورشیدی که در آن، یک سال بر پایه‌ی یک دور گردش زمین به گِرد خورشید بود، 12 ماه و هر ماه 30 روز داشت. هر روزِ ماه، با نامی آراسته بود و هنگامی که نامِ روز و ماه یکسان می‌شد، ایرانیان آن روز را خجسته دانسته و جشنهای ماهانه برپا می‌کردند.
اَردی‌بهشت‌گان، یکی از این جشنهای دوزاده‌گانه است که در روز اَردی‌بهشت ازماه اَردی‌بهشت (سومین روزِ دومین ماهِ سال) برگزارمی‌شود.
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت، برابر با دوم اردیبهشت جشن اردیبهشتگان نام دارد. جشن اردیبهشتگان دومین جشن از جشنهای ماهیانه‌ی ایرانیان کهن است.
چراکه اردیبهشت در جهان خاکی یا مادی، نماد پاسداری از پاکی و راستی و نظم و قانون اهورایی است.
با امید به آن که نور و گرمای آتش عشق، شور و راستی در جان و جهانمان روشن باشد تا از تیرگی کین، خشم و خودخواهی که سرچشمه‌ی تزویر و دروغ و آغاز گسترش نادانی است، جلوگیری شود.
💫اردیبهشتگان بهترین راستی
پاک و سامان یافته
شیوہ برگزیدہ ایرانیان.
هرچیز و هرکسی در جای درست
و شایسته خود.
#اردیبهشتگان
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
Forwarded from عکس نگار
امروز یکشنبه #مهر_شید
۶ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_خردادگان
خردادگان از دیدگاه اساطیر یونان
"در خرداد روز از خرداد ماه که نام ماه و روز با هم موافق باشد، پارسیان آن روز را جشن و عید نمایند و آن را جشن خردادگان نامند".
نیک است در این روز، طلب حاجات و زن خواستن. به نقلی از شاهنامه فردوسی، فریدون این روز را به فال نیک گرفت و با سپاهیان بسیار به جنگ ضحاک بیرون شد.
یکی از جشنهای باستانی ایران "خردادگان" است که از انطباق خردادروز که روز ششم هر ماه بوده است با ماه سوم از سال (یعنی خرداد) شکل می‌گرفت. این جشن در ایران باستان در روز ششم خرداد جشن گرفته می‌شده است.
خرداد در اندیشه ایرانیان نماد نگهبانی از آب، گیاه، سرسبزی و شادابی است.
جشن خردادگان به پاسداشت آب و آبادانی برگزار می‌شده و به ویژه در دوران ساسانیان از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
کلمه جشن به معنی ستایش و پرستش است که به خوبی دلیل جشنها را نشان می‌دهد.
💧خورداد به معنی تمامیت وکمال بوده و مظهر نجات افراد بشر می‌باشد.
از کارهای عمده خورداد پاسداری از آب است که شادابی گیاهان از اوست. همچنین خورداد مظهر تندرستی و سلامتی است.
💧آیین‌های #جشن_خوردادگان:
یکی از مهم‌ترین آیین‌های جشن خوردادگان، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، و خواندن نیایش‌های ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده است.
بر این پایه، در این روز توجه ویژه‌ای به نگهداری و نوسازی نقطه‌ای که آب از آنجا سرچشمه گرفته و در آنجا جاری میشود شده است؛ مانند: چشمه‌ها، چاه‌ها، جوی‌ها، کاریزها و رودها که با آب زندگی بخش خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای نسل بشر امکان پذیر می‌کنند.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۶ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_خردادگان
خردادگان از دیدگاه اساطیر یونان
"در خرداد روز از خرداد ماه که نام ماه و روز با هم موافق باشد، پارسیان آن روز را جشن و عید نمایند و آن را جشن خردادگان نامند".
نیک است در این روز، طلب حاجات و زن خواستن. به نقلی از شاهنامه فردوسی، فریدون این روز را به فال نیک گرفت و با سپاهیان بسیار به جنگ ضحاک بیرون شد.
یکی از جشنهای باستانی ایران "خردادگان" است که از انطباق خردادروز که روز ششم هر ماه بوده است با ماه سوم از سال (یعنی خرداد) شکل می‌گرفت. این جشن در ایران باستان در روز ششم خرداد جشن گرفته می‌شده است.
خرداد در اندیشه ایرانیان نماد نگهبانی از آب، گیاه، سرسبزی و شادابی است.
جشن خردادگان به پاسداشت آب و آبادانی برگزار می‌شده و به ویژه در دوران ساسانیان از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
کلمه جشن به معنی ستایش و پرستش است که به خوبی دلیل جشنها را نشان می‌دهد.
💧خورداد به معنی تمامیت وکمال بوده و مظهر نجات افراد بشر می‌باشد.
از کارهای عمده خورداد پاسداری از آب است که شادابی گیاهان از اوست. همچنین خورداد مظهر تندرستی و سلامتی است.
💧آیین‌های #جشن_خوردادگان:
یکی از مهم‌ترین آیین‌های جشن خوردادگان، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، و خواندن نیایش‌های ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده است.
بر این پایه، در این روز توجه ویژه‌ای به نگهداری و نوسازی نقطه‌ای که آب از آنجا سرچشمه گرفته و در آنجا جاری میشود شده است؛ مانند: چشمه‌ها، چاه‌ها، جوی‌ها، کاریزها و رودها که با آب زندگی بخش خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای نسل بشر امکان پذیر می‌کنند.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یکشنبه #مهر_شید
۲۷ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در چنین روزی؛
"رادمان‌پورماهک" قهرمان ملی ايران كه کمر به پايان دادن چیرگی تازیان بر ایران بسته بود شهر كرمان را آزاد كرد(868 زایشی)
در كرمان رادمان دستور داد به زبانی كه او درنمی‌یابد(عربی)، گفتگو نكنند.
با دادن دستور و پافشاری رادمان‌پورماهک بود كه"پارسی" بار ديگر زبان ايرانيان شد و گسترش یافت.
رادمان‌پورماهک بود كه خواست برای واک‌هایی(حروفی) كه در تازی نيست و در پارسی گفته میشود، جانشين بيابند تا نگارش ایران درست شود و سال‌ها به درازا كشيد تا آدابدوستان با هم به هماهنگی رسيدند كه "پ، چ، ژ، گ" را با افزودن تیل(نقطه) و سركش بر واک‌های تازی برابر، پدید آورند تا درهم‌آمیختگی واک‌ها دگرگون نشوند و برآن شدند كه از بكار بردن واک‌های ویژه زبان تازی
مانند"ص، ض، ط، ظ، ث، ح، ع و ء" در واژه‌ها و نام‌های پارسی خودداری شود. روند بهسازی اين دگرگونی‌ها هشتاد سال وخت گرفت و اين بازسازی واک‌ها و دگرگونی واژه‌ها در سال ۹۵۰ زایشی به پايان رسيد و نگارش فارسی امروز به دست آمد.
ايرانيان تنها مسلمانان آن زمان بودند كه زبان خود را از دست ندادند.
#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۷ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در چنین روزی؛
"رادمان‌پورماهک" قهرمان ملی ايران كه کمر به پايان دادن چیرگی تازیان بر ایران بسته بود شهر كرمان را آزاد كرد(868 زایشی)
در كرمان رادمان دستور داد به زبانی كه او درنمی‌یابد(عربی)، گفتگو نكنند.
با دادن دستور و پافشاری رادمان‌پورماهک بود كه"پارسی" بار ديگر زبان ايرانيان شد و گسترش یافت.
رادمان‌پورماهک بود كه خواست برای واک‌هایی(حروفی) كه در تازی نيست و در پارسی گفته میشود، جانشين بيابند تا نگارش ایران درست شود و سال‌ها به درازا كشيد تا آدابدوستان با هم به هماهنگی رسيدند كه "پ، چ، ژ، گ" را با افزودن تیل(نقطه) و سركش بر واک‌های تازی برابر، پدید آورند تا درهم‌آمیختگی واک‌ها دگرگون نشوند و برآن شدند كه از بكار بردن واک‌های ویژه زبان تازی
مانند"ص، ض، ط، ظ، ث، ح، ع و ء" در واژه‌ها و نام‌های پارسی خودداری شود. روند بهسازی اين دگرگونی‌ها هشتاد سال وخت گرفت و اين بازسازی واک‌ها و دگرگونی واژه‌ها در سال ۹۵۰ زایشی به پايان رسيد و نگارش فارسی امروز به دست آمد.
ايرانيان تنها مسلمانان آن زمان بودند كه زبان خود را از دست ندادند.
#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma