اسامی برگزیدگان مسابقه کتابخوانی «تاریخ و فرهنگ نایین» اعلام شد

برگزیدگان مسابقه کتابخوانی «تاریخ و فرهنگ نایین» که به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی در کتابخانه های عمومی شهرستان نایین برگزار شد، معرفی شدند.

این مسابقه با محوریت کتاب «تاریخ و فرهنگ نایین» به همت اداره کتابخانه های عمومی شهرستان نایین و با مشارکت شهرداری نایین به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی به صورت الکترونیکی و در سطح شهرستان برگزار شد.
جوایز این مسابقه در مراسم جشن میلاد امام حسین (ع) که توسط شهرداری نایین برگزار خواهد شد، به همراه لوح تقدیر این مسابقه اهدا خواهد شد.

اسامی برگزیدگان به شرح زیر است:
1- خانم زهرا مردانی
2- آقای مهدی رمضانی
3- آقای ارشیا حکم الهی
4- خانم زهرا عبیری
5- خانم نصرت طالبی
6- آقای علیرضا دهقان هامانی
7- خانم معصومه چرخی نایینی
8- آقای صادق حکم الهی
9- آقای مهدی رستگار مقدم
10- آقای عبدالحمید احتشام

#کتابخوانی
#فرهنگ

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma
#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت اول

آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در نایین قدیم
ماه میهمانی، ماه نزول قرآن، ماه برکت و رحمت، ماه آمرزش و پذیرش توبه و استجابت دعا با رسوم خاصی آمیخته شده است. چنانکه در نایین نیز با قدمتی طولانی از دیرباز در حاشیه انجام این عبادت بزرگ، آیین و رسومی معمول بوده که بعضی از آنها به مرور از یاد ها رفته و بعضی از آنها با همان روش و آیین باقی است.
زمان را به ۶۰ سال پیش برمی گردانیم یعنی همان زمانی که شهر به حصار و خندقی محدود می شد و اطرافش کشتزارها و باغات قرار گرفته بود و اهالی در فضایی که محله اش گفتند زندگی می کردند و هر کدام وابسته به محله ایی بودند که هویت خود را در آن جا جستجو می کردند، این محلات هرکدام چون شهرکی مستقل و از عناصری چون؛ مسجد، حسینیه، آب انبار و حمام برخوردار بودند و آنچه در مجموعه کل شهر مرسوم و متداول بود در محله خود انجام و برگزار می نمودند.
این آداب و رسوم عبارت بودنداز؛
روزه پیشوازی، رویت هلال ماه، آیین شب اول، سحر خوانی و مناجات، اقامه نماز جماعت، غبار روبی مساجد، تلاوت و آموزش قرآن، روزه کله گنجشکی، غذاهای افطاری و سحری، مهمانی و پذیرایی، دوخت و دوز جهیزیه
بر آن شدیم تا در همین رسانه، به مرور توضیحاتی کوتاه از این آیین ها را به اشتراک بگذاریم .

ادامه دارد...

🌺مهربان همراه ما باشید🌺

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت دوم

۱- روزهٔ پیشوازی
به روزه هایی گفته می‌شود که مومنین و مومنات روز آخر ماه شعبان که فردای آن روز، اول ماه رمضان است روزه می‌گیرند و به اصطلاح به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند، گاهی این استقبال یکی دو روز زودتر هم شروع می شود. این رسم سابقه دیرینه دارد و هنوز در بین اهالی نایین معمول و مرسوم است و اعتقاد به انجام آن دارند.

۲-رویت هلال ماه
دیدن ماه نو خیلی اهمیت داشت. از این جهت غروب روز آخر ماه شعبان، همین که آفتاب در پشت کوه های مغرب شهر نایین ناپدید می گشت کسانی که دید قوی داشتند بر بام مساجد محله می‌رفتند و آسمان را نظاره می کردند و اگر هلال ماه را رویت می کردند با فرستادن صلوات بلند بقیه اهل محله را مطلع و باخبر می ساختند و اگر در این روز آسمان ابری بود، مردم با تلگراف از قم کسب اطلاع می نمودند. این مراسم امروز کمتر صورت می‌گیرد و مردم به جای چشم و گوش از وسایل ارتباط جمعی استفاده می کنند.

... ادامه دارد....

🌺مهربان همراه ما باشید🌺

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت سوم

۳-آیین شب اول
پس از یقین از رویت هلال ماه، حمام محله باز می شد و اهالی به حمام رفته خود را تمیز و لباس نو می پوشیدند و تا پاسی از شب در گذر محله می‌نشستند و درباره روز و مسائل آن گفتگو می کردند. شاید این بحث و گفتگو ها تا سحر ادامه داشت. همچنین در این شب اگر افرادی در فامیل و محل کدورتی با هم داشتند آنها را با هم آشتی می‌دادند.

۴-سحر خوانی و مناجات
در گذشته مانند امروز وسایل ارتباط جمعی فراوان و فراگیرنبود شاید در یک محله اصلاً یک رادیو وجود نداشت. همچنین ساعت به ندرت یافت می‌شد. از این جهت در هر محل کسانی که باسواد و خوش صدا بودند به سحر خوانی می‌پرداختند، آنان بیشتر از اشعار خواجه عبدالله انصاری استفاده می‌کردند. نمونه آن:
برخیز که عاشقان به شب راز کنند
گرد در و بام دوست پرواز کنند

بعضی از افراد نیز طبلی تهیه می‌کردند و در مأذنه مساجد یا روی بام خانه ها می زدند و بدین وسیله مردم را از خواب بیدار می کردند. البته هر محله و مسجد در نائین یک مؤذن نیز داشت که اذان صبح، ظهر و مغرب را می‌گفت و بعضی از آنها حق الزحمه نیز دریافت می داشتند.

... ادامه دارد....

🌺مهربان همراه ما باشید🌺

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت چهارم

۵- اقامه نماز جماعت
در این ماه مساجد بزرگ هر محله مرکز اقامه نماز جماعت می‌شد چنانکه اهالی باب المسجد در مسجد جامع، اهالی کلوان در مسجد قدیمان، اهالی محله نوآباد و مسجد خواجه خضر، اهالی سرای نو و کوی سنگ در مسجد بابا عبدالله، اهالی محله چهل دختران در مسجد شیخ مغربی، اهالی محله پنجاهه در مسجد کاشفی نماز جماعت خود را برگزار می‌کردند.

۶- غبار روبی مساجد
اهالی هر محله یک هفته به ماه مبارک رمضان مساجدی را که به آن اشاره داشتیم، تمیز و نظافت می کردند. گلیم و زیلو های آن را می شستند، مهرهای نماز نو می خریدند و به موقعیت فصل، مسجد را از هر نظر آماده و مهیا می ساختند.

۷- تلاوت و آموزش قرآن
یکی از برنامه‌های اصلی و عملی ماه مبارک رمضان تلاوت کلام الله مجید و آموزش آن به کودکان اعم از دختر و پسر بود. به این نحو که در هر محله افرادی که قرآن می دانستند در یکی از مساجد به کودکان پسر و بعضی از بانوان باسواد در خانه های خود به دختران قرآن یاد می‌دادند.

... ادامه دارد....

🌺مهربان همراه ما باشید🌺

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت پنجم

۸- روزه کله گنجشکی
برای آنکه کودکان نابالغ را به روزه گرفتن تشویق و آشنا سازند به آنها می‌گفتند شما باید روزه کله گنجشکی بگیرید، به این معنا که از سحر تا ظهر آنها را از خوردن و آشامیدن منع می‌کردند و همینطور روز بعد، پس از آنکه دو روز این کار را انجام می‌دادند به آنها می گفتند برای آنکه روزه شما کامل شود این دو نصفه را به هم میدوزیم و در مقابل آن، جایزه ای که بیشتر سکه های پول رایج بود به آنها داده می شد.

۹- غذاهای افطاری و سحری
غذاهای افطاری و سحری همان غذاهای معمول زمان که عبارت بودند از: آب گوشت و غذاهای سنتی و محلی چون؛ آش شله، اشکنه، گشنیز آب، ماقوت، کله جوش، چرب و شیرین، قلیه یا قورمه گوشت و بعضی از فرآورده‌های لبنی چون؛ ماست، سرشیر، همچنین شیره انگور و توت، حلوا ارده ، تشکیل می‌دادند و چنانچه وسع بعضی از خانواده‌ها به تهیه آنها نمی‌رسید به نان جوین اکتفا می کردند. بچه های امروز بدانند که از پلو و انواع خورشت های امروزی خبری نبود و ۹۰ درصد مردم فقط سالی یک یا دو بار به اصطلاح پلو می‌پختند آن هم شب اول اسفند ماه و شب اول عید نوروز و در بقیه سال از همان غذاهای محلی و آبگوشت خود را سیر می کردند.

... ادامه دارد....

🌺مهربان همراه ما باشید🌺
اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آداب_رمضان_نایین

💫 قسمت آخر

۱۰- مهمانی و پذیرایی
مرسوم بود که در هر محله و هر فامیل فردی که تمکنی داشت و به اصطلاح دستش به دهانش می رسید یک شب فقرای محله یا افراد فامیل را به افطاری و شام دعوت کند، و همچنین خانواده هایی که تازه با هم وصلت کرده بودند رسم بر این بود که ابتدا خانواده داماد خانواده عروس را به صرف افطاری و شام دعوت کند. در این پذیرایی جای عروس خانم خالی بود چرا که دختر تا انجام عروسی حق خروج از خانه پدری برای رفتن به مهمانی را نداشت بلکه سهم افطاری و شام او همراه با خلعتی برای او فرستاده می‌شد. این مهمانی متقابلاً شبی دیگر توسط خانواده عروس با دعوت از خانواده داماد برگزار می شد.

۱۱- دوخت و دوز جهیزیه
چون این ماه را ماه مبارک و پر برکت می دانستند خانواده هایی که قرار عروسی بعد از اتمام این ماه را داشتند سعی می کردند لوازم دوختنی عروس چون لباس و لحاف و پرده را در این ماه تهیه و آماده کنند.

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

💫نخل عزا در خور و بیابانک

🏴 نخل شخصیتی است که در شهادت قافله سالار عشق فریاد یا حسین بر می آورد.
آویخت چون عدو سر پاک تو بر سنان
فریاد یا حسین بر آمد ز نخل طور

در شهر خور و روستاهای آن، همه ساله در ماه سوگ و ماتم مراسم «برپایی نخل» یعنی آراستن آن با جامه‌های رنگارنگ که مردم بر آن نذر کرده‌اند برگزار می شود. جلو نخل آینه بندی و بر فراز آن خنجر ها و شمشیر هایی که نوک هر یک با اناری قرمز رنگ آذین شده است، به آن شکوهی خاص می بخشد. درون نخل زنگهایی می آویزند که هنگام حرکت طنین انداز می شود.
نخل آراسته از شب ششم تا دهم محرم الحرام بر دوش جوانان در حسینیه به گردش در می آید در حالی که بانگ چاووش آن را همراهی می‌کند. هر بیت که چاوش می‌خواند حاملان نخل آن را تکان می‌دهند و دنباله پویان آن خروش یا حسین سر می‌دهند.
در روز عاشورا جامه از تن نخل برمی‌دارند و بر آن پوششی سیاه راست می کنند. طنین زنگ ها و بانگ چاووش حرکت کاروان را به خاطر می آورد.
شگفت آنکه در خور و بیابانک هنگام حمل جنازه دو شاخه سبز نخل پیشاپیش تابوت حمل می‌شود و این دو شاخه را در گور وی می‌نهند.
اسماعیل هنر جندقی شاعر و مرثیه سرای نامی خطه کویر نخل را نشانه تابوت حضرت حسین «ع» و شمشیر ها و خنجر هایی را که بر آن می آویزند نمادی از زخم‌ها و جراحات شهیدان می‌داند.

دیوان اسماعیل هنر
✍زنده یاد عبدالکریم حکمت یغمایی

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#خوروبیابانک
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت اول،

پنج روز آخر سال را در گذشته پنجه دزدیده یا خمسه مسترفه می نامیدند، چون در ایران باستان سال را ۳۶۰ روز یعنی ۱۲ ماه سی روزه حساب می‌کردند و پنج روزه آخر سال را به حساب نمی آوردند.
مردم نایین نیز این محاسبه را داشتند و این پنج روز را در زندگی خود لحاظ می داشتند و به شادی و نشاط می پرداختند و در انتظار تحویل سال هر روز آن را به یکی از کارهای تدارکاتی ایام عید اختصاص داده به این ترتیب که:
روز اول، اختصاص داشت به تهیه نان مصرفی ایام عید هر خانواده همه در خانه خود بساط نانوایی برپا میکردند.
روز دوم، روز آب ریختن یا خیساندن گردو، بادام، انجیر، برگه های زرد آلو و هلو و قیسی بود. این مواد جزء مجمعه هفت آجیل بود، این مجمعه در نایین هم به مرور زمان تبدیل به سفره هفت سین شد که اکنون معمول می باشد.
روز سوم، روز اصلاح سر بود و این کار را دلاکان حمام که به آنها سلمانی می‌گفتند انجام می دادند.
روز چهارم، اختصاص داشت به حمام رفتن و شستن سر و تن در آن زمان حمام رفتن درد سر داشت چرا که در همه محله ها حمام وجود نداشت و بسیاری از افراد از ترس مبتلا شدن به تراخم و کچلی و بیماری‌های پوستی از رفتن به حمام که خزینه ای بود امتناع می‌کردند و در خانه به نحوی خود را می شستند.
روز پنجم، روز عرفه که آخرین روز از سال بود اختصاص داشت به صلح و آشتی بین افرادی که باهم کدورتی داشتند و توسط یکی از بزرگان محله که آنها را باهم آشتی میداد اختلاف از دل خانواده ها و طایفه ها زدوده می شد.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت دوم،

تحویل سال و رسومات آن
روز عرفه، روز انتظار هم بود. انتظار تحویل سال و آن بستگی داشت به ساعت‌تحویل.
سابقاً اهالی هر محله در نایین بخصوص مردان سعی می کردند هنگام تحویل سال در حرم امامزاده سلطان سید علی باشند، برای همین با پوشیدن لباس نو به حرم رفته و به نماز، زیارت و قرائت قرآن مشغول بودند اگر تحویل سال در ساعتی از آخر شب بود به خانه بر می گشتند و اگر در روز اتفاق می‌افتاد از همان لحظه دید و بازدیدها شروع میشد و به دیدن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بزرگترهای فامیل برای عرض تبریک می‌رفتند. بزرگان هر محله در روز اول عید در خانه می‌نشستند و اهل محل برای تبریک عید به خانه آنها می رفتند و با چای و شیرینی و آجیل پذیرایی می شدند. بزرگان محله به زیردستان خود عیدی می دادند که بیشتر به صورت کالا بود جوانان و بچه های هر محله نیز در میدان محل جمع می‌شدند و به انواع بازی های مخصوص چون تخم مرغ بازی و گردو بازی می‌پرداختند.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma