@Naeene_Ma
#یلدا_مبارک ❤️
شب یلدا در فرهنگ ایرانی به نام شب #چله معروف است و مربوط به زمانی است که ایرانیان مهر یا نور خورشید را ستایش میکردند و هر بامداد به نشان پیشواز از روشنایی خورشید، نیایش می کردند و غروب آفتاب نیز با نیایش مهر به بدرقه می‌نشستند که نمونه این نیایش ها به زبان اوستایی، به نام مهر یشت و کوتاه شده آن، به نام «مهر نیایش» همچنان در ادبیات اوستایی موجود است.
آنان دریافته بودند که بزرگ‌ترین شب سال، پایان ماه آذر است و از فردای آن شب، روزها کمی دراز تر خواهد شد بنابراین آن روز را هنگام زایش مهر و روشنایی نام نهادند.
ایرانیان باستان در جشن شب چله گردهمایی داشتند و با خوردن آجیل و میوه شب را سپری می کردند تا شاهد زایش مهر باشند، به ویژه میوه هایی به رنگ سرخ مانند: انار و سیب سرخ، زیرا آسمان به هنگام سپیده دم و غروب خورشید به رنگ سرخ در خواهد آمد.
🍎🍉🌹شاد باشید🌹🍉🍎
#شادی_حق_ماست
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#یلدا_مبارک ❤️
شب یلدا در فرهنگ ایرانی به نام شب #چله معروف است و مربوط به زمانی است که ایرانیان مهر یا نور خورشید را ستایش میکردند و هر بامداد به نشان پیشواز از روشنایی خورشید، نیایش می کردند و غروب آفتاب نیز با نیایش مهر به بدرقه می‌نشستند که نمونه این نیایش ها به زبان اوستایی، به نام مهر یشت و کوتاه شده آن، به نام «مهر نیایش» همچنان در ادبیات اوستایی موجود است.
آنان دریافته بودند که بزرگ‌ترین شب سال، پایان ماه آذر است و از فردای آن شب، روزها کمی دراز تر خواهد شد بنابراین آن روز را هنگام زایش مهر و روشنایی نام نهادند.
ایرانیان باستان در جشن شب چله گردهمایی داشتند و با خوردن آجیل و میوه شب را سپری می کردند تا شاهد زایش مهر باشند، به ویژه میوه هایی به رنگ سرخ مانند: انار و سیب سرخ، زیرا آسمان به هنگام سپیده دم و غروب خورشید به رنگ سرخ در خواهد آمد.
🍎🍉🌹شاد باشید🌹🍉🍎
#شادی_حق_ماست
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
@Naeene_Ma
#چله_فرخنده_باد ❤️
شب یلدا در فرهنگ ایرانی به نام شب #چله معروف است و مربوط به زمانی است که ایرانیان مهر یا نور خورشید را ستایش میکردند و هر بامداد به نشان پیشواز از روشنایی خورشید، نیایش می کردند و غروب آفتاب نیز با نیایش مهر به بدرقه می‌نشستند که نمونه این نیایش ها به زبان اوستایی، به نام مهر یشت و کوتاه شده آن، به نام «مهر نیایش» همچنان در ادبیات اوستایی موجود است.
آنان دریافته بودند که بزرگ‌ترین شب سال، پایان ماه آذر است و از فردای آن شب، روزها کمی دراز تر خواهد شد بنابراین آن روز را هنگام زایش مهر و روشنایی نام نهادند.
ایرانیان باستان در جشن شب چله گردهمایی داشتند و با خوردن آجیل و میوه شادی میکردند و شب را سپری، تا شاهد زایش مهر باشند، به ویژه میوه هایی به رنگ سرخ مانند: انار و سیب سرخ، زیرا آسمان به هنگام سپیده دم و غروب خورشید به رنگ سرخ در خواهد آمد.
🍎🍉🌹شاد باشید🌹🍉🍎
#شادی_حق_ماست
#شجریان
#نائین_ما
اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
#چله_فرخنده_باد ❤️
شب یلدا در فرهنگ ایرانی به نام شب #چله معروف است و مربوط به زمانی است که ایرانیان مهر یا نور خورشید را ستایش میکردند و هر بامداد به نشان پیشواز از روشنایی خورشید، نیایش می کردند و غروب آفتاب نیز با نیایش مهر به بدرقه می‌نشستند که نمونه این نیایش ها به زبان اوستایی، به نام مهر یشت و کوتاه شده آن، به نام «مهر نیایش» همچنان در ادبیات اوستایی موجود است.
آنان دریافته بودند که بزرگ‌ترین شب سال، پایان ماه آذر است و از فردای آن شب، روزها کمی دراز تر خواهد شد بنابراین آن روز را هنگام زایش مهر و روشنایی نام نهادند.
ایرانیان باستان در جشن شب چله گردهمایی داشتند و با خوردن آجیل و میوه شادی میکردند و شب را سپری، تا شاهد زایش مهر باشند، به ویژه میوه هایی به رنگ سرخ مانند: انار و سیب سرخ، زیرا آسمان به هنگام سپیده دم و غروب خورشید به رنگ سرخ در خواهد آمد.
🍎🍉🌹شاد باشید🌹🍉🍎
#شادی_حق_ماست
#شجریان
#نائین_ما
اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
چله (یلدا) در شاهنامه
⬅️فردوسی و گرامیداشت شب چله
🔘جشن دانشی و کهن چله از دیرباز در میان ایرانیان روان بوده و هست و همه ساله با شکوه بسیار در میان خانواده های ایرانی برپا می شود . فردوسی بزرگ نیز به آیین های ایران زمین وابستگی بسیار داشته و در پاسداشت این جشن ها و آیین ها می کوشیده است
🔘فردوسی در پایان داستان اورمزد ساسانی ضمن اشاره به گذرا بودن این جهان ، دگربار از خواننده می خواهد که به این جهان گذرا دل نبندد و سپس اشاره به فرا رسیدن شب خجسته ی چله دارد و اینکه می باید این شب بلند را گرامی داشت :
چنین بود تا بود گردان سپهر
گهی پر ز درد و گهی پر ز مهر
تو گر باهشی مشمر او را به دوست
که چون دست یابد بدردت پوست!
شب اورمزد آمد از ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می
⚘شب جمشید و جامش،شب بوسه به خاکش
⚘شب حافظ و سعدی،شب پارسی و مادی
⚘شب آخر آذر،شب پاک و منور
⚘شب آرش و آتش،شب مهر و سیاوش
⚘شب پاک اهوراست،شب مژده و یلداست
🍁🍁🍁
جشن بزرگ چله و فرا رسیدن روشنایی و آگاهی و خردورزی همایون باد
🍁🍁🍁
چله گاهانتان ،
☘ آگین از شبچره های مهربانی و
☘ لبخندهای جانانه ،
☘ به همپای ،
☘ نخودچی کشمش و گندم برشته
☘ با کمی شاهدانه و سنجد ،
☘ به روی کرسیِ خانه ،
☘ که زینت بخش آن هر دم،
☘ نگاه نازنین مادر بزرگان و
☘ مَتَل های پدر،
☘ شیرین و روشن باد
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#چله #یلدا
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
⬅️فردوسی و گرامیداشت شب چله
🔘جشن دانشی و کهن چله از دیرباز در میان ایرانیان روان بوده و هست و همه ساله با شکوه بسیار در میان خانواده های ایرانی برپا می شود . فردوسی بزرگ نیز به آیین های ایران زمین وابستگی بسیار داشته و در پاسداشت این جشن ها و آیین ها می کوشیده است
🔘فردوسی در پایان داستان اورمزد ساسانی ضمن اشاره به گذرا بودن این جهان ، دگربار از خواننده می خواهد که به این جهان گذرا دل نبندد و سپس اشاره به فرا رسیدن شب خجسته ی چله دارد و اینکه می باید این شب بلند را گرامی داشت :
چنین بود تا بود گردان سپهر
گهی پر ز درد و گهی پر ز مهر
تو گر باهشی مشمر او را به دوست
که چون دست یابد بدردت پوست!
شب اورمزد آمد از ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می
⚘شب جمشید و جامش،شب بوسه به خاکش
⚘شب حافظ و سعدی،شب پارسی و مادی
⚘شب آخر آذر،شب پاک و منور
⚘شب آرش و آتش،شب مهر و سیاوش
⚘شب پاک اهوراست،شب مژده و یلداست
🍁🍁🍁
جشن بزرگ چله و فرا رسیدن روشنایی و آگاهی و خردورزی همایون باد
🍁🍁🍁
چله گاهانتان ،
☘ آگین از شبچره های مهربانی و
☘ لبخندهای جانانه ،
☘ به همپای ،
☘ نخودچی کشمش و گندم برشته
☘ با کمی شاهدانه و سنجد ،
☘ به روی کرسیِ خانه ،
☘ که زینت بخش آن هر دم،
☘ نگاه نازنین مادر بزرگان و
☘ مَتَل های پدر،
☘ شیرین و روشن باد
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#چله #یلدا
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
شب چله در نایین
جشن شب چله از آیین‌های باستانی به‌جامانده از پیشینیان و بزرگان است که به ما یادآور می‌شود قدر تک‌تک لحظه‌های کنار هم بودن را بدانیم و مردم شهرنایین بر این اساس، چله را طبق سنت گذشتگان خود سپری می‌کنند.
در قدیم دو هنگام از سال را به نام چله می‌شناختند، چله تابستان که از تیر شروع‌شده و اول دی‌ماه که چله زمستان نام داشته است و شب اول آن را به نام شب چله می‌شناسند.
در شب چله به‌عنوان طولانی‌ترین شب سال و با اعتقاد بر پیروزی نور و روشنایی بر تاریکی، یکی از قدیمی‌ترین جشنهای ایرانی برپا می‌شود که مردم برخی مناطق ایران این جشن را با سنت‌های خاص گرامی می‌دارند.
❄نایینی‌ها این شب را با آداب و رسومی که از نیاکان خود به ارث برده‌اند، جشن می‌گیرند و با برگزاری دورهمی اقوام علاوه بر دید و بازدید، فرصتی برای کنار گذاشتن کدورت‌ها و نزدیک شدن دل‌ها برای از بین بردن تاریکی روابط فراهم می‌آورند تا در یک دقیقه بیشتر باهم بودن، خاطرات شیرین برای لحظات زندگی یکدیگر بسازند.
❄در روستاهای شهرستان نایین مادربزرگ خانواده قبل از طلوع آفتاب، آتش این جشن را در تنور خانه روشن می‌کند، پخت نان سنتی ساده و شیری و آش جو در تنور گلی یکی از آیین‌های خوش‌بو و خوش‌طعم نایینی‌ها برای چله بوده که همه اهالی خانه را از این شب بزرگ خبردار می‌کند.
❄در محله محمدیه پخت نان جو، نان سبزی و نان پیاز نیز رواج دارد.
آش دونچی «دندونی»، آش رشته، آش آنغوزه، فَیُّو، هفتومو «هفت‌دانه» و قَلیه گِزر «قلیه زردک» از غذاهای سنتی دست پخت بانوان نایینی و کلیچه «کلوچه»، چنگمال، سیرک، کُماج، لبو، زردک، چغندر، شلغم و ماستینه «ماست محلی» ازجمله خوراکی‌های لذیذ و خوشمزه برای شب چله است.
《کام ما با کُپَچو شیرین است
خوردنش رسم و ره دیرین است
ترد و خوشمزه و خوش‌رنگ و لعاب اندرونش همه عطرآگین است
این‌همه جلوه و این نقش و نگار
هنر دست‌زن نایین است》
در ایام خاص سال از جمله شب چله بانوان نایینی با پخت این شیرینی، کام مهمانان چله را شیرین می‌کنند.
گفتنی است که نان کوفته سبزی از دیگر خوراکی‌های خوشمزه بانوان محله محمدیه است که با کوبیدن نان خشک و پیازچه در هاون سنگی برای این شب آماده می‌شود.
همیشه بزرگ‌ترها برای استقبال از روزهای بلند رحمت و برکت پیش‌رو، شب یلدا در چهارگوشه کرسی که با آتش زغال گرم شده است، می‌نشستند و در دستان کوچک‌ترها آجیل ساده نخودچی، کشمش، گندم برشته، شاهدانه و یا برنجک ریخته و با داستان‌های شیرین بر لب‌های همگی شادی و خنده می‌نشاندند.
#چله_فرخنده_باد
#شب_چله
#فرهنگ
#نائین_ما
اینستاگرام 👈https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
جشن شب چله از آیین‌های باستانی به‌جامانده از پیشینیان و بزرگان است که به ما یادآور می‌شود قدر تک‌تک لحظه‌های کنار هم بودن را بدانیم و مردم شهرنایین بر این اساس، چله را طبق سنت گذشتگان خود سپری می‌کنند.
در قدیم دو هنگام از سال را به نام چله می‌شناختند، چله تابستان که از تیر شروع‌شده و اول دی‌ماه که چله زمستان نام داشته است و شب اول آن را به نام شب چله می‌شناسند.
در شب چله به‌عنوان طولانی‌ترین شب سال و با اعتقاد بر پیروزی نور و روشنایی بر تاریکی، یکی از قدیمی‌ترین جشنهای ایرانی برپا می‌شود که مردم برخی مناطق ایران این جشن را با سنت‌های خاص گرامی می‌دارند.
❄نایینی‌ها این شب را با آداب و رسومی که از نیاکان خود به ارث برده‌اند، جشن می‌گیرند و با برگزاری دورهمی اقوام علاوه بر دید و بازدید، فرصتی برای کنار گذاشتن کدورت‌ها و نزدیک شدن دل‌ها برای از بین بردن تاریکی روابط فراهم می‌آورند تا در یک دقیقه بیشتر باهم بودن، خاطرات شیرین برای لحظات زندگی یکدیگر بسازند.
❄در روستاهای شهرستان نایین مادربزرگ خانواده قبل از طلوع آفتاب، آتش این جشن را در تنور خانه روشن می‌کند، پخت نان سنتی ساده و شیری و آش جو در تنور گلی یکی از آیین‌های خوش‌بو و خوش‌طعم نایینی‌ها برای چله بوده که همه اهالی خانه را از این شب بزرگ خبردار می‌کند.
❄در محله محمدیه پخت نان جو، نان سبزی و نان پیاز نیز رواج دارد.
آش دونچی «دندونی»، آش رشته، آش آنغوزه، فَیُّو، هفتومو «هفت‌دانه» و قَلیه گِزر «قلیه زردک» از غذاهای سنتی دست پخت بانوان نایینی و کلیچه «کلوچه»، چنگمال، سیرک، کُماج، لبو، زردک، چغندر، شلغم و ماستینه «ماست محلی» ازجمله خوراکی‌های لذیذ و خوشمزه برای شب چله است.
《کام ما با کُپَچو شیرین است
خوردنش رسم و ره دیرین است
ترد و خوشمزه و خوش‌رنگ و لعاب اندرونش همه عطرآگین است
این‌همه جلوه و این نقش و نگار
هنر دست‌زن نایین است》
در ایام خاص سال از جمله شب چله بانوان نایینی با پخت این شیرینی، کام مهمانان چله را شیرین می‌کنند.
گفتنی است که نان کوفته سبزی از دیگر خوراکی‌های خوشمزه بانوان محله محمدیه است که با کوبیدن نان خشک و پیازچه در هاون سنگی برای این شب آماده می‌شود.
همیشه بزرگ‌ترها برای استقبال از روزهای بلند رحمت و برکت پیش‌رو، شب یلدا در چهارگوشه کرسی که با آتش زغال گرم شده است، می‌نشستند و در دستان کوچک‌ترها آجیل ساده نخودچی، کشمش، گندم برشته، شاهدانه و یا برنجک ریخته و با داستان‌های شیرین بر لب‌های همگی شادی و خنده می‌نشاندند.
#چله_فرخنده_باد
#شب_چله
#فرهنگ
#نائین_ما
اینستاگرام 👈https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
Forwarded from عکس نگار
#چله_فرخنده_باد
هویت ایرانی، خار چشم دژخیمان ایران و فرهنگ ایرانی است.
پس؛ هویت ایرانی مان را با برگزاری جشنها و آیینها، گرامی داشتن نام بزرگان و پاسداری از تاریخ و فرهنگمان و مرزهای میهنمان زنده نگه میداریم.
❄چله بزرگه و چله کوچیکه
چله‌ی بزرگ … چله‌ی کوچک … چارچار … سده … اَهمن‌وبهمن … سیاه‌بهار … و سرماپیرزن …
پیش از این زمستان به دو بخش : چله بزرگ (چله کلان) و چله کوچک (چله خرد) تقسیم می شده است. که چله بزرگ از (اول دی ماه تا دهم بهمن ماه) وچهل روز کامل می‌باشد و چله کوچک از ( یازدهم بهمن تا پایان بهمن ماه ) و ۲۰روز کامله وبه همین دلیل چون ۲۰روزکمتر است چله کوچک نامیده شده است .
غروب آخرین روز چله بزرگ جشن سده برگزار می شده و مردم دور هم گرد می آمدند و از این جشن لذت می بردند ودر نهایت با برپایی آتش و خواندن شعر و پایکوپی بدور آتش، سده را جشن می گرفتند.
این دو برادر ( چله بزرگ وچله کوچک ) در هشت روزی که در کنار همدیگر هستند آن ۸ روز را ( چارچار) می نامند .
به چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک« چارچار» می گویند.
پس از چارچار نوبت به« اهمن و بهمن» پسران پیرزن (ننه سرما) می رسد که خودی نشان دهند.
۱۰روز اول اسفند را اهمن و ۱۰روز دوم اسفند را بهمن می گویند و این ۲۰روز ممکن است آنقدر بارندگی باشد که این دوبرادر به دوچله کنایه بزنند ، با توجه به شعری که قدیمی ها می خواندند:
(اهمن وبهمن ،آرد كن صدمن ،روغن بیار ده من ،هیزم بکن خرمن، عهده همه بامن)
تا اینجا ۲۰ روز از اسفند به نام اهمن وبهمن نامگذاری شده اند و می ماند ۱۰ روز آخر اسفند ماه که ۵روز اول سیاه بهار نام گرفته وشعری هم که قدیمی ها میخوانند :
سیاه بهار شب ببار و روز بکار از این شعر هم مشخص می شود در این ایام شبها بارندگی فراوان بوده و روزها کشاورزان مشغول کشت و زراعت بوده اند.
۵ روز آخر هم سرما پیرزن نام گرفته است که در این روزها آسمان گاهی ابری گاهی آفتابی ،گاهی همراه با باد و بیشتر اوقات از آسمان تگرگ می بارد که قدیمی های دل پاک، براین باور بودند که گردنبند پیرزن پاره شده و مُهره‌های آن به زمین میريزد.
شب چله زمستان هر تاریخچه‌ای که داشته باشد و با هر آداب و رسومی برگزار شود، اهمیتش در این است که شبی برای اثبات عشق به نزدیکان از کوچک و بزرگ و گرد هم آمدنی برای ابراز علاقه است.
«یلدا» برگرفته از واژه‌ای سریانی به معنای «زایش» و یا «تولد» است. در قرن ۳ میلادی، میترا پرستان این واژه را به ویژه در اشاره به شبی که الهه میترا در آن متولد شده بود، به کار گرفته و از آن استفاده میکردند.
نام درازترین شب سال، در فرهنگ ایران آریایی از روزگاران کهن #چله بوده و تا ابد برای این شب پایدار خواهد ماند و ایرانیان راستین این شب را به همین نام می شناسند.
#نام_چله_تاابدجاوید
#شب_چله
#فرهنگ_ایرانشهر
#نائین_ما
اینستاگرام 👈 https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
هویت ایرانی، خار چشم دژخیمان ایران و فرهنگ ایرانی است.
پس؛ هویت ایرانی مان را با برگزاری جشنها و آیینها، گرامی داشتن نام بزرگان و پاسداری از تاریخ و فرهنگمان و مرزهای میهنمان زنده نگه میداریم.
❄چله بزرگه و چله کوچیکه
چله‌ی بزرگ … چله‌ی کوچک … چارچار … سده … اَهمن‌وبهمن … سیاه‌بهار … و سرماپیرزن …
پیش از این زمستان به دو بخش : چله بزرگ (چله کلان) و چله کوچک (چله خرد) تقسیم می شده است. که چله بزرگ از (اول دی ماه تا دهم بهمن ماه) وچهل روز کامل می‌باشد و چله کوچک از ( یازدهم بهمن تا پایان بهمن ماه ) و ۲۰روز کامله وبه همین دلیل چون ۲۰روزکمتر است چله کوچک نامیده شده است .
غروب آخرین روز چله بزرگ جشن سده برگزار می شده و مردم دور هم گرد می آمدند و از این جشن لذت می بردند ودر نهایت با برپایی آتش و خواندن شعر و پایکوپی بدور آتش، سده را جشن می گرفتند.
این دو برادر ( چله بزرگ وچله کوچک ) در هشت روزی که در کنار همدیگر هستند آن ۸ روز را ( چارچار) می نامند .
به چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک« چارچار» می گویند.
پس از چارچار نوبت به« اهمن و بهمن» پسران پیرزن (ننه سرما) می رسد که خودی نشان دهند.
۱۰روز اول اسفند را اهمن و ۱۰روز دوم اسفند را بهمن می گویند و این ۲۰روز ممکن است آنقدر بارندگی باشد که این دوبرادر به دوچله کنایه بزنند ، با توجه به شعری که قدیمی ها می خواندند:
(اهمن وبهمن ،آرد كن صدمن ،روغن بیار ده من ،هیزم بکن خرمن، عهده همه بامن)
تا اینجا ۲۰ روز از اسفند به نام اهمن وبهمن نامگذاری شده اند و می ماند ۱۰ روز آخر اسفند ماه که ۵روز اول سیاه بهار نام گرفته وشعری هم که قدیمی ها میخوانند :
سیاه بهار شب ببار و روز بکار از این شعر هم مشخص می شود در این ایام شبها بارندگی فراوان بوده و روزها کشاورزان مشغول کشت و زراعت بوده اند.
۵ روز آخر هم سرما پیرزن نام گرفته است که در این روزها آسمان گاهی ابری گاهی آفتابی ،گاهی همراه با باد و بیشتر اوقات از آسمان تگرگ می بارد که قدیمی های دل پاک، براین باور بودند که گردنبند پیرزن پاره شده و مُهره‌های آن به زمین میريزد.
شب چله زمستان هر تاریخچه‌ای که داشته باشد و با هر آداب و رسومی برگزار شود، اهمیتش در این است که شبی برای اثبات عشق به نزدیکان از کوچک و بزرگ و گرد هم آمدنی برای ابراز علاقه است.
«یلدا» برگرفته از واژه‌ای سریانی به معنای «زایش» و یا «تولد» است. در قرن ۳ میلادی، میترا پرستان این واژه را به ویژه در اشاره به شبی که الهه میترا در آن متولد شده بود، به کار گرفته و از آن استفاده میکردند.
نام درازترین شب سال، در فرهنگ ایران آریایی از روزگاران کهن #چله بوده و تا ابد برای این شب پایدار خواهد ماند و ایرانیان راستین این شب را به همین نام می شناسند.
#نام_چله_تاابدجاوید
#شب_چله
#فرهنگ_ایرانشهر
#نائین_ما
اینستاگرام 👈 https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
دهم اردیبهشت
روز #جشن_چهلم_نوروز 💐
فرهنگ شادخویی کـه در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل وابستگی(علاقه) زیاد آن ها بـه نوروز و آیین هايی نوروزی بوده اسـت.
شوور(اشتیاق) ایرانیان نسبت بـه نوروز و نو شدن زیست بوم(طبیعت) تا اندازه ای بوده اسـت کـه جشن <چهله> هم برای نوروز برگزار می کرده اند.
جشن تندرستان یا جشن چهلم نوروز از گروه جشن ها و آیین هایی است که ریشه در پیشینه (تاریخ) این سرزمین دارد.
جشن چهلم نوروز، یکی از جشنهای زیبای ایران باستان است که در روز دهم اردیبهشت ماه به‌عنوان یکی از آیین‌های نوروزی در پیرامون مرکزی ایران برگزار می‌شود. این جشن به جشن “چلمو” نیز شناخته می‌شود.
در این روز، مردم به دامنه‌های کوهها، کنار چشمه‌ها و دشت‌ها می‌روند و خوردنی های ویژه مانند آش رشته و آش شیر را به همراه میوه‌ها و خوراکی به دامن زیست بوم می‌برند. این جشن برای نکوداشت جشن نوروز و برقراری همبستگی و همدلی برگزار می‌شود.
هدف از برگزاری جشن چهلم نوروز مانند تمام جشن های باستانی ایران زمین؛ گرد هم آمدن و دیدار تازه کردن، نزدیک شدن دل ها و گردش و شادی اسـت.
جشن چلمو، از ریشه دارترین و زیباترین رویدادهای باستانی ایران و از جشنهای ایران باستان است که از گذشته تا امروز در جای‌جای ایران برگزار می‌شوند.
مردم ایران باستان جشنهای گوناگونی برای نکوداشت نیکی و برقراری همبستگی و همدلی بپا میکردند.
تمام مناسبت‌ها از "روز زمین پاک" گرفته تا جشن فروردینگان و تمام جشنهای ایران باستان دارای اهداف ویژه ای از جمله نیکی،خوشی و فراوانی، درخواست بخشش بیشتر، زدایش(رفع) تیرگی ها(کدورت‌ها) و گردهمایی و دیدن آشنایان است. این جشن بیشتر در جایگاه های مرکزی ایران برگزار می‌شود و به نام جشن چلمو نیز شناخته می‌شود.
این جشن در گذشته و در گاهشمار باستانی ایران بسیار متداول بوده و امروزه نیز شماری از ایرانیان این آداب و آیین کهن را زنده نگه داشته‌اند.
🌿جشن چله نوروز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_نوروز
#چلمو
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
روز #جشن_چهلم_نوروز 💐
فرهنگ شادخویی کـه در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل وابستگی(علاقه) زیاد آن ها بـه نوروز و آیین هايی نوروزی بوده اسـت.
شوور(اشتیاق) ایرانیان نسبت بـه نوروز و نو شدن زیست بوم(طبیعت) تا اندازه ای بوده اسـت کـه جشن <چهله> هم برای نوروز برگزار می کرده اند.
جشن تندرستان یا جشن چهلم نوروز از گروه جشن ها و آیین هایی است که ریشه در پیشینه (تاریخ) این سرزمین دارد.
جشن چهلم نوروز، یکی از جشنهای زیبای ایران باستان است که در روز دهم اردیبهشت ماه به‌عنوان یکی از آیین‌های نوروزی در پیرامون مرکزی ایران برگزار می‌شود. این جشن به جشن “چلمو” نیز شناخته می‌شود.
در این روز، مردم به دامنه‌های کوهها، کنار چشمه‌ها و دشت‌ها می‌روند و خوردنی های ویژه مانند آش رشته و آش شیر را به همراه میوه‌ها و خوراکی به دامن زیست بوم می‌برند. این جشن برای نکوداشت جشن نوروز و برقراری همبستگی و همدلی برگزار می‌شود.
هدف از برگزاری جشن چهلم نوروز مانند تمام جشن های باستانی ایران زمین؛ گرد هم آمدن و دیدار تازه کردن، نزدیک شدن دل ها و گردش و شادی اسـت.
جشن چلمو، از ریشه دارترین و زیباترین رویدادهای باستانی ایران و از جشنهای ایران باستان است که از گذشته تا امروز در جای‌جای ایران برگزار می‌شوند.
مردم ایران باستان جشنهای گوناگونی برای نکوداشت نیکی و برقراری همبستگی و همدلی بپا میکردند.
تمام مناسبت‌ها از "روز زمین پاک" گرفته تا جشن فروردینگان و تمام جشنهای ایران باستان دارای اهداف ویژه ای از جمله نیکی،خوشی و فراوانی، درخواست بخشش بیشتر، زدایش(رفع) تیرگی ها(کدورت‌ها) و گردهمایی و دیدن آشنایان است. این جشن بیشتر در جایگاه های مرکزی ایران برگزار می‌شود و به نام جشن چلمو نیز شناخته می‌شود.
این جشن در گذشته و در گاهشمار باستانی ایران بسیار متداول بوده و امروزه نیز شماری از ایرانیان این آداب و آیین کهن را زنده نگه داشته‌اند.
🌿جشن چله نوروز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_نوروز
#چلمو
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز، آدینه #ناهید_شید
یکم تیرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
۱ تیر جشن چله تابستان فرخنده باد.
🌞 تموز، نام نخستین ماه تابستان در گاه‌شماری‌های رایج در خاورمیانه از دوران باستان تا به امروز است.
🌞 بلندترین روز سال شاد باد🌞
یکم تیرماه خورشیدی، جشن آفتاب یا چشمه‌ی آفتاب جشن آغاز تابستان، رسیدن خورشید به بالاترین جایگاه در اوج درخشش و روشنایی است.
به وارون امروزه ، ایرانیان باستان همواره رویکرد مثبتی به زیستگاه داشتند و پدیده‌های زیستی را گرامی می‌داشتند، همانگونه که اکنون جشن چله بلندترین شب سال را گرامی میداریم جشن بلندترین روز سال را نیز گرامی می‌داشتند.
ایرانیان باستان پس از گذشت نود روز از سال نو، جشن بلندترین روز سال را نیز همانند بلندترین شب سال، شب چله، با جشن و شادی برگزار میکردند.
آنان به‌خوبی دریافته بودند همانگونه که در برابر دو نقطه‌ی ترازینه (:اعتدال)، آغاز فصل بهار و پاییز برابری شب و روز، دو نقطه‌ی دگرگشت(انقلاب)، آغاز تابستان و زمستان بلندترین روز سال و بلندترین شب سال، نیز و جود دارد از این‌رو بلندترین روز سال را نیز جشن می‌گرفتند.
یکم تیرماه در سالنمای خورشیدی همزمان با دگرگشت(انقلاب) تابستانی است. دگرگشت تابستانی زمانی است که خورشید به بیشینه میل آسمانی خود می‌رسد و کوتاه‌ترین سایه ممکن را برای ما اهالی نیم‌کره شمالی زمین ایجاد می‌کند.
این رویداد ۳۱ خورداد تا یکم تیرماه، کمابیش ۹۲ روز و ۱۸ ساعت پس از تحویل سال نو رخ می‌دهد. روز یکم تیرماه (21ژوئن) بلندترین روز سال در نیم‌کره شمالی زمین است زیرا در این روز خورشید نسبت به روزهای گذشته به اندازه بخشی از ثانیه، بیشتر در آسمان می‌ماند و روز را بلندتر خواهد کرد.
در ایران جشن نیلوفر یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علی رغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا کمابیش ساعت آفتابی استفاده می شد اما با همین ابزارهای ساده بلندترین روز سال و کوتاه‌ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین میکردند.
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
یکم تیرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
۱ تیر جشن چله تابستان فرخنده باد.
🌞 تموز، نام نخستین ماه تابستان در گاه‌شماری‌های رایج در خاورمیانه از دوران باستان تا به امروز است.
🌞 بلندترین روز سال شاد باد🌞
یکم تیرماه خورشیدی، جشن آفتاب یا چشمه‌ی آفتاب جشن آغاز تابستان، رسیدن خورشید به بالاترین جایگاه در اوج درخشش و روشنایی است.
به وارون امروزه ، ایرانیان باستان همواره رویکرد مثبتی به زیستگاه داشتند و پدیده‌های زیستی را گرامی می‌داشتند، همانگونه که اکنون جشن چله بلندترین شب سال را گرامی میداریم جشن بلندترین روز سال را نیز گرامی می‌داشتند.
ایرانیان باستان پس از گذشت نود روز از سال نو، جشن بلندترین روز سال را نیز همانند بلندترین شب سال، شب چله، با جشن و شادی برگزار میکردند.
آنان به‌خوبی دریافته بودند همانگونه که در برابر دو نقطه‌ی ترازینه (:اعتدال)، آغاز فصل بهار و پاییز برابری شب و روز، دو نقطه‌ی دگرگشت(انقلاب)، آغاز تابستان و زمستان بلندترین روز سال و بلندترین شب سال، نیز و جود دارد از این‌رو بلندترین روز سال را نیز جشن می‌گرفتند.
یکم تیرماه در سالنمای خورشیدی همزمان با دگرگشت(انقلاب) تابستانی است. دگرگشت تابستانی زمانی است که خورشید به بیشینه میل آسمانی خود می‌رسد و کوتاه‌ترین سایه ممکن را برای ما اهالی نیم‌کره شمالی زمین ایجاد می‌کند.
این رویداد ۳۱ خورداد تا یکم تیرماه، کمابیش ۹۲ روز و ۱۸ ساعت پس از تحویل سال نو رخ می‌دهد. روز یکم تیرماه (21ژوئن) بلندترین روز سال در نیم‌کره شمالی زمین است زیرا در این روز خورشید نسبت به روزهای گذشته به اندازه بخشی از ثانیه، بیشتر در آسمان می‌ماند و روز را بلندتر خواهد کرد.
در ایران جشن نیلوفر یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علی رغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا کمابیش ساعت آفتابی استفاده می شد اما با همین ابزارهای ساده بلندترین روز سال و کوتاه‌ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین میکردند.
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار می‌شد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آن‌ها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آن‌ها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار می‌شود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار می‌شد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آن‌ها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آن‌ها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار می‌شود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma