❄️جاي همه ي #سفر كرده ها خالي ❄️
پشت شیشه #برف می بارد ، زمستان نیست که
فصل باران و تگرگ و باد و بوران نیست که
ازتمام آسمانم درد میریزد رفیق
زندگی بعد از تو در این شهر آسان نیست که
حفظ ظاهر کرده ام بعد از تو اما جمعه ها
کوه هم دیگر حریف بغض #تهران نیست که
مرگ یا سیگار یا الکل چه فرقی می کند
آدم تنها به فکر نوع درمان نیست که
مثل لبخندی که توی قاب ها جا مانده است
سهمم از دنیای بی تو غیر کتمان نیست که
رفتی و گفتی به دنبال کسی دیگر بگرد
سینه ی من مثل بعضی ها اتوبان نیست که...
#سجاد_صفری_اعظم
@shere_kermanshah
@BiutifulIran
پشت شیشه #برف می بارد ، زمستان نیست که
فصل باران و تگرگ و باد و بوران نیست که
ازتمام آسمانم درد میریزد رفیق
زندگی بعد از تو در این شهر آسان نیست که
حفظ ظاهر کرده ام بعد از تو اما جمعه ها
کوه هم دیگر حریف بغض #تهران نیست که
مرگ یا سیگار یا الکل چه فرقی می کند
آدم تنها به فکر نوع درمان نیست که
مثل لبخندی که توی قاب ها جا مانده است
سهمم از دنیای بی تو غیر کتمان نیست که
رفتی و گفتی به دنبال کسی دیگر بگرد
سینه ی من مثل بعضی ها اتوبان نیست که...
#سجاد_صفری_اعظم
@shere_kermanshah
@BiutifulIran
ایران زیبايم
سیاوش کسرایی – آرش کمانگیر
#برف_میبارد؛
برف می بارد به روی خار و خارا سنگ.
کوه ها خاموش،
دره ها دلتنگ؛
راه ها چشم انتظار کاروانی با صدای زنگ ...
بر نمی شد گر ز بام خانه ها دودی،
یا که سوسوی چراغی گر پیامی مان نمی آورد،
رد پاها گر نمی افتاد روی جاده ها لغزان،
ما چه می کردیم در کولاک دل آشفته ی دم سرد؟
آنک، آنک کلبه ای روشن،
روی تپه، رو به روی من ...
در گشودندم.
مهربانی ها نمودندم.
زود دانستم، که دور از داستان خشم برف و سوز،
در کنار شعله ی آتش،
قصه می گوید برای بچه های خود عمو نوروز:
«...گفته بودم زندگی زیباست.
گفته و نا گفته، ای بس نکته ها کاینجاست.
آسمان باز؛
آفتاب زر؛
باغ های گل؛
دشت های بی در و پیکر؛
سر برون آوردن گل از درون برف؛
تاب نرم رقص ماهی در بلور آب؛
بوی عطر خاک باران خورده در کهسار؛
خواب گندم زارها در چشمه ی مهتاب؛
آمدن، رفتن، دویدن؛
عشق ورزیدن؛
در غم انسان نشستن؛
پا به پای شادمانی های مردم پای کوبیدن؛
کار کردن، کار کردن؛
آرمیدن؛
چشم انداز بیابان های خشک و تشنه را دیدن؛
جرعه هایی از سبوی تازه آب پاک نوشیدن؛
گوسفندان را سحرگاهان به سوی کوه راندن؛
هم نفس با بلبلان کوهی آواره خواندن؛
در تله افتاده آهو بچگان را شیر دادن؛
نیم روزخستگی را در پناه دره ماندن؛
گاه گاهی،
زیر سقف این سفالین بام های مه گرفته،
قصه های در هم غم را ز نم نم های باران ها شنیدن؛
بی تکان گهواره ی رنگین کمان را
در کنار بام دیدن؛
یا، شب برفی،
پیش آتش ها نشستن،
دل به رویاهای دامن گیر و گرم شعله بستن...
آری، آری، #زندگی_زیباست.
#زندگی آتش گهی دیرنده پابرجاست.
گر #بیفروزیش، #رقص_شعله اش در هر کران پیداست.
ورنه، #خاموش است و خاموشی #گناه ماست.»
پیرمرد، آرام و با لبخند،
کنده ای در کوره ی افسرده جان افکند.
چشم هایش در سیاهی های کومه جست و جو می کرد؛
زیر لب آهسته با خود گفت و گو می کرد:
« #زندگی را شعله باید برفروزنده؛
شعله ها را هیمه سوزنده.
جنگل هستی تو، ای انسان!
جنگل، ای روییده ی آزاد،
بی دریغ افکنده روی کوه ها دامان،
آشیان ها بر سر انگشتان تو جاوید،
چشمه ها در سایبان های تو جوشنده،
آفتاب و باد و باران بر سرت افشان،
جان تو خدمتگر آتش ...
سر بلند و سبز باش، ای جنگل انسان!
« #زندگانی شعله می خواهد»، صدا سر داد عمو نوروز،
شعله ها را هیمه باید روشنی افروز.
کودکانم، داستان ما ز آرش بود
او به جان خدمتگزار باغ آتش بود.
..... ادامه داستان #آرش_كمانگير با صداي #شاعر_سياووش_كسرايي👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻
@sobhosher
برف می بارد به روی خار و خارا سنگ.
کوه ها خاموش،
دره ها دلتنگ؛
راه ها چشم انتظار کاروانی با صدای زنگ ...
بر نمی شد گر ز بام خانه ها دودی،
یا که سوسوی چراغی گر پیامی مان نمی آورد،
رد پاها گر نمی افتاد روی جاده ها لغزان،
ما چه می کردیم در کولاک دل آشفته ی دم سرد؟
آنک، آنک کلبه ای روشن،
روی تپه، رو به روی من ...
در گشودندم.
مهربانی ها نمودندم.
زود دانستم، که دور از داستان خشم برف و سوز،
در کنار شعله ی آتش،
قصه می گوید برای بچه های خود عمو نوروز:
«...گفته بودم زندگی زیباست.
گفته و نا گفته، ای بس نکته ها کاینجاست.
آسمان باز؛
آفتاب زر؛
باغ های گل؛
دشت های بی در و پیکر؛
سر برون آوردن گل از درون برف؛
تاب نرم رقص ماهی در بلور آب؛
بوی عطر خاک باران خورده در کهسار؛
خواب گندم زارها در چشمه ی مهتاب؛
آمدن، رفتن، دویدن؛
عشق ورزیدن؛
در غم انسان نشستن؛
پا به پای شادمانی های مردم پای کوبیدن؛
کار کردن، کار کردن؛
آرمیدن؛
چشم انداز بیابان های خشک و تشنه را دیدن؛
جرعه هایی از سبوی تازه آب پاک نوشیدن؛
گوسفندان را سحرگاهان به سوی کوه راندن؛
هم نفس با بلبلان کوهی آواره خواندن؛
در تله افتاده آهو بچگان را شیر دادن؛
نیم روزخستگی را در پناه دره ماندن؛
گاه گاهی،
زیر سقف این سفالین بام های مه گرفته،
قصه های در هم غم را ز نم نم های باران ها شنیدن؛
بی تکان گهواره ی رنگین کمان را
در کنار بام دیدن؛
یا، شب برفی،
پیش آتش ها نشستن،
دل به رویاهای دامن گیر و گرم شعله بستن...
آری، آری، #زندگی_زیباست.
#زندگی آتش گهی دیرنده پابرجاست.
گر #بیفروزیش، #رقص_شعله اش در هر کران پیداست.
ورنه، #خاموش است و خاموشی #گناه ماست.»
پیرمرد، آرام و با لبخند،
کنده ای در کوره ی افسرده جان افکند.
چشم هایش در سیاهی های کومه جست و جو می کرد؛
زیر لب آهسته با خود گفت و گو می کرد:
« #زندگی را شعله باید برفروزنده؛
شعله ها را هیمه سوزنده.
جنگل هستی تو، ای انسان!
جنگل، ای روییده ی آزاد،
بی دریغ افکنده روی کوه ها دامان،
آشیان ها بر سر انگشتان تو جاوید،
چشمه ها در سایبان های تو جوشنده،
آفتاب و باد و باران بر سرت افشان،
جان تو خدمتگر آتش ...
سر بلند و سبز باش، ای جنگل انسان!
« #زندگانی شعله می خواهد»، صدا سر داد عمو نوروز،
شعله ها را هیمه باید روشنی افروز.
کودکانم، داستان ما ز آرش بود
او به جان خدمتگزار باغ آتش بود.
..... ادامه داستان #آرش_كمانگير با صداي #شاعر_سياووش_كسرايي👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻
@sobhosher
#تهران
#دارآباد
صعود به قله دارآباد
آبان٩٧
#برف_پاييزي
گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری
من نه حریف رفتنم از در تو به هر دری
#سعدی
عكاس :
@masoud89722
@BiutifulIran
#دارآباد
صعود به قله دارآباد
آبان٩٧
#برف_پاييزي
گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری
من نه حریف رفتنم از در تو به هر دری
#سعدی
عكاس :
@masoud89722
@BiutifulIran
#تهران
#دارآباد
خط الرأس قله دارآباد
آبان٩٧
#برف_پاييزي
آسمانم باشي به تو نزديك ترم
عكاس :
@masoud89722
@BiutifulIran
#دارآباد
خط الرأس قله دارآباد
آبان٩٧
#برف_پاييزي
آسمانم باشي به تو نزديك ترم
عكاس :
@masoud89722
@BiutifulIran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تهران
#شميرانات
#سنگان
اولين #برف زمستانى
❄️
در شب سرد زمستانی
کوره‌ی خورشید هم،
چون کوره‌ی گرم چراغ من نمی‌سوزد.
وبه مانند چراغ من
نه می‌افروزد چراغی هیچ،
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا
می‌افروزد.
من چراغم را در آمد رفتن همسایه‌ام افروختم در یک شب تاریک
❄️ #نيمايوشيج
ارسالى: samyargram
@My_BeautifulIran
#شميرانات
#سنگان
اولين #برف زمستانى
❄️
در شب سرد زمستانی
کوره‌ی خورشید هم،
چون کوره‌ی گرم چراغ من نمی‌سوزد.
وبه مانند چراغ من
نه می‌افروزد چراغی هیچ،
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا
می‌افروزد.
من چراغم را در آمد رفتن همسایه‌ام افروختم در یک شب تاریک
❄️ #نيمايوشيج
ارسالى: samyargram
@My_BeautifulIran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تهران_دماوند
روز برفى
در این #سرما و #باران #یار خوشتر
نگار اندر کنار و عشق در سر
نگار اندر کنار و چون نگاری
لطیف و خوب و چست و تازه و تر
در این سرما به کوی او گریزیم
که مانندش نزاید کس ز مادر
در این #برف آن لبان او ببوسیم
که دل را تازه دارد برف و شکر
مرا طاقت نماند از دست رفتم
مرا بردند و آوردند دیگر
خیال او چو ناگه در دل آید
دل از جا می‌رود الله اکبر
#مولوى
@My_BeautifulIran
روز برفى
در این #سرما و #باران #یار خوشتر
نگار اندر کنار و عشق در سر
نگار اندر کنار و چون نگاری
لطیف و خوب و چست و تازه و تر
در این سرما به کوی او گریزیم
که مانندش نزاید کس ز مادر
در این #برف آن لبان او ببوسیم
که دل را تازه دارد برف و شکر
مرا طاقت نماند از دست رفتم
مرا بردند و آوردند دیگر
خیال او چو ناگه در دل آید
دل از جا می‌رود الله اکبر
#مولوى
@My_BeautifulIran
#گيلان
بام سبز #لاهيجان
با تن پوش #برف
نامش برف بود
تنش برفی
قلبش از برف
و تپشش
صدای چکیدن برف
بر بامهای کاهگلی...
و من او را
چون شاخه ای که زیر بهمن شکسته باشد
دوست می داشتم
بیژن الهی
بهمن٩٨
عكاس: امير صدرى نژاد
@My_BeautifulIran
بام سبز #لاهيجان
با تن پوش #برف
نامش برف بود
تنش برفی
قلبش از برف
و تپشش
صدای چکیدن برف
بر بامهای کاهگلی...
و من او را
چون شاخه ای که زیر بهمن شکسته باشد
دوست می داشتم
بیژن الهی
بهمن٩٨
عكاس: امير صدرى نژاد
@My_BeautifulIran