#شیراز
آرامگاه #حافظ شیرازی
عکاس : #مهدیه_تقی_پور
@BiutifulIran

تصنیف #یوسف گمگشته
غزل: #حافظ
با صداي #نادر_گلچین

با آرزوي روزهاي شاد و پربركت از مهرباني و عشق براي همه ايرانيان❤️💐
@sobhosher
@BiutifulIran

جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان اینست ، اگر سازی وگر سوزی
#حافظ
٢٩بهمن ٩٦
بار ديگر ايرانم #تسلیت

@Sobhosher

#فرزندم!

با کسی دوست شو که #کتاب* بخواند. کسی که پولش را به جای دود و دم و مشروب، خرج کتاب کند.

دوستی که در سوگ گُل ممدِ * #کلیدر* گریسته باشد و
در خیالش با *مارال* به خواب رفته باشد.

کسی که * #همسایه هایِ* احمد محمود را بخواهد که بخواند.
دوستی که * #جای_خالی_سلوچ* ، * #کافه_پیانو* ، * #عزاداران_بَیَل* را بخواند.
کسی که سولمازِ آتش بدون دود را تا خانه بخت همراهی کرده
* #بامدادِخمار* و * #شوهرآهو خانم* ، * #بوف_کور، * #شازده_احتجابِ* را بخواند و * #سمفونی_مردگانِ* معروفی را با دل و جان گوش کند.

کسی که * #تنگسیر* ، صادق چوبک و * #چشم هایش* بزرگ علوی و * #دردرازنای_شبِ* میرصادقی و * #سووشون* سیمین دانشور را نظاره کند.

#مدیرمدرسه اش جلال آل احمد باشد و * #داستان_یک_شهر* را از زبان احمد محمود شنیده و در * #کافه_نادری* رضا قیصریه به #ملکوت بهرام صادقی برسد..

فرزندم؛
با کسی دوست شو که کارتِ کتابخانه اش از کارت عابر بانکِ والدینش برایش ارزشمندتر باشد.
تشخيص اش سخت نيست، حتماً در کیفش بجای فندک و انبوه لوازم آرایش، کتابی برای خواندن و بجای صحبت از آخرین مدل پورشه و تیپ فلان خواننده و هنرپیشه از آخرین کتاب هایی که وارد بازار نشر شده اند، حرف می زند.

کسی که وقتش بجای کافی شاپ ها و متر کردن خیابانها، در کتابخانه ها و کتابفروشی ها بگذرد‌.
کسی که یک غزل #حافظ زنده اش کند و برای تماشایِ سرو سیمین #سعدی سرش را بر باد بدهد و با رباعي هاي خیام دلش روشن شود.

کسی که سوار بر شبدیزِ خسرو همراه با لیلی و مجنون به جشن شیرین و فرهادِ #نظامی برود.

با کسی دوست شو که بر داغ سهراب جوانمرگ گریسته و رستم #شاهنامه را بر جومونگ تلویزیون ترجیح دهد و برای فرزند همسایه شان دعایِ #فردوسی_بزرگ را بخواند:

ترا جاودان شادمان باد دل
ز درد و بلا گشته آزاد دل
همیشه به پیروزی و فرهی
کلاه بزرگی و تاج مهی

کسی که در جستجوی خورشید شمس همراه با #مولانا از بلخ تا قونیه سفر کرده و دامن به رقص و سماع عشق پيچان كند

فرزندم؛
با جوانی دوست شو که فریاد *آی آدم های* #نیما را شنیده و آیدا را در آیینه #شاملو دیده باشد.
کسی که *آرش کمانگیرِ* #سیاوش_کسرایی را به رویِ خار و خاراسنگ خوانده و در یک شب مهتابی با * #مشیری* باز از آن کوچه گذشته و اشکی در گذرگاه تاریخ ریخته باشد.

کسی که سوار بر اسب سپید وحشی #منوچهرآتشی از کوچه باغ های نیشابور #شفیعی_کدکنی گذشته تا به سرای بی کسیِ# ابتهاج برسد...

با کسی دوست شو که در سرمای زمستانِ #اخوان با قاصدک، نرم و آهسته به سراغ #سهراب_سپهری رفته باشد تا با #فروغ تولدی دیگر پیدا کند و تا شقایق هست زندگی کند...

کسی که با *یاد ایام* ،یادی از نوایِ #شجریان کند و *ماهور شجریان* با دلش بیداد کرده باشد.

کسی که *الهه نازِ* #بنان و گلنار و زهره #داریوش_رفیعی را دوست داشته و آواز #قمر، مرغ جانش را به پرواز در آورد.

کسی که تار #شهناز و #لطفی زخمه بر دلش بزند ، *بانگ نی* #کسایی و #موسوی آتش به جانش افکند و با سه تار #ذوالفنون و ساز #یاحقی شهنوازی کند.
با کسی دوست شو که شخص را مانند بت پرستش نکند پرستش از ان خداست ان هم اگاهانه نه کور کورانه .
با کسی دوست شو که در موبایلش بجای صد نوع گیم،صد کتاب صوتی باشد و اگر جایی به انتظار نشست، انتظارش را با * صد سال تنهایی* #مارکز پُر کند و با *بیگانه* #آلبرکامو، بیگانه نباشد...
کسی که در اوج جنگ با آناکارنینا در اندیشه صلح با #تولستوی باشد.
کسی که #داستایوسکی و برادران کارامازوف را بخاطر جنایت یک ابله، مکافات نکند و هستی و نیستی اش را
تقدیم #سارتر کند.

فرزند عزیزم؛
با کسی باش که پرورش عضلات مغزش را مهم تر از عضلات بدنش با تزریق آمپول بداند.
کسی که برای بدست آوردن محبوبش مبارزه می کند،
اما هیچ‌ عشقی را گدایی نمی کند...!

فردی که شرم را در نگاه خود جستجو می کند.

با کسی که بداند راه موفقیت، ‌با شکست سنگفرش شده و با هر شکست،محکم‌تر از قبل کنارت می ماند.
کسی که آرزو نکند مشکلاتش آسان شوند، بلکه تلاش کند که توانش افزونی یابد.
کسی كه حتی در اوج اندوه ، تبسم را فراموش نکند و کلامش تسکینی باشد برای *دوزخیان روی زمین*.

فرزند عزیزم؛
اگر با کسی دوست شدی که اهل خواندن بود، کنارش باش.
لازم نیست دوستِ تو
شاگرد اول کلاس باشد.
کافیست فقط کتابخوان باشد.
چون کسی که کتابخوان است یک روز
درس خوان هم می شود، اما خیلی از درس خوان ها هرگز کتابخوان نخواهند شد.
با کسی دوست شو که بوی کتاب بدهد.
کسی که عطر و ادکلنش بویِ خوش
کتاب باشد.
بوی
خوشِ
#کتاب...

@BiutifulIran

عزیزم، اگه عاشق پدرت بوده باشی هر روز مردهای زیادی رو توی خیابون می‌بینی که پیشونی خط دار یا حالت موهاشون تو رو یاد پدر خودت می ندازه و دلت می خواد صورت شون رو ببوسی.

اگه عاشق مادرت بوده باشی زن های زیادی رو می بینی که درد و شادی شون رو درک می کنی، دنیای زیبای درون قلب‌شون رو درک می کنی.

اگه عاشق خواهر و برادرهات باشی هیچ وقت تنها نمی مونی چون آدم های بی‌شماری هستن که بی هیچ چشم‌داشتی می‌تونی باهاشون رفاقت کنی.

اگه عاشق همسرت باشی می‌تونی برای آدم‌های زیادی مهم باشی، برای کمتر کسی غریبه می مونی و آدم قابل اعتمادتری به نظر می یای و اگه عاشق بچه هات بوده باشی ترس و شادی هایی رو تجربه می کنی که هیچ کسی جز یه پدر و مادر نمی‌تونه تجربه کنه.

اما اگه عاشق وطنت باشی هیچ کجای زمین برات بیگانه نیست، چون به هر خاکی که قدم بذاری به وطن کسی دیگه قدم گذاشتی که عشقش به سرزمینش رو درک می‌کنی. معنی درخت و زمین و آسمونش رو درک می کنی و دیدن هر تصویر ناشناس در سرزمینی غریب برات مثل سفری درون خاطرات خودته... عزیزم وقتی #عاشقی هرکجای زمین که باشی برات #خاکی آشنا ست!

برشي از کتاب : #حافظ_خوانی_خصوصی
#عليرضا_ايرانمهر
▶️ @hafezkk
▶️ @BiutifulIran

#تهران‌
بر گلشنی اگر بگذشتم چو باد صبح
نی عشق‌سرو بود و نه شوق‌صنوبرم

بوی تو می‌شنیدم و بر یاد روی تو
دادند ساقیان طرب یک دو ساغرم

#حافظ

روزتون دلپذير و دلچسب
حال دلتون خوش🙏🏻💐
@sobhosher
@My_BeautifulIran

‍ 🍁🍂مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم🍁🍂
سروده:#حافظ
آواى: استاد #علی_گلزاده
🍂🍁

#غزل در حدود سال ۷۸۶ و قبل از وفات شاه شجاع است و حافظ در این سال نزدیک به هفتاد سالگی است و این است که به پیری خود اشاره می نماید و می فرماید :
*گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
*تا سحــــــرگه ز کنار تـــو جوان برخیزم

🤴🏽شاه شجاع که برای تصرف آذربایجان رفته بود و بعد از تصرف تبریز سپاهیان خود را برای تصرف ارمنستان می فرستد ولی به او خبر می رسد که شاه یحیی قصد تصرف شیراز را دارد و از این نظر پیروزی خود را ناتمام گذاشته و به شیراز باز می گردد و در بازگشت است که بیماری نقرس او شدت می گیرد و گفته ایم که دلیل آن افراط در نوشیدن شراب بود و این باعث می شود که پزشکان او را از سوار بر اسب شدن منع نمایند و شاه مجبور است به صورت خوابیده حرکت نماید و این باعث کندی حرکت شاه می شود و برای همین هم حافظ می فرماید :
*خیز و بالا بنما ای بت شیرین حـرکات
*کز سر جـان و جهان دست فشان برخیزم

غزل به نظر می رسد که نوعی دلداری است که حافظ به شاه می دهد و این نشان گر آن است که طبیبان دست از معالجه ی شاه برداشته و دیگر امیدی به زنده ماندن او ندارند و این است که حافظ در بیت مقطع صریحا می فرماید :
*روز مرگم نفسی مهلت دیــــدار بده
*تا چــو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم

یعنی آرزو دارد قبل از مرگش او را ببیند . در ظاهر چنان به نظر می رسد که حافظ مرگ خود را می گوید ولی با کمی دقت متوجه می شویم که منظور مرگ شاه است و حافظ در واقع مرگ شاه را پیش بینی می نماید و مدتی نه چندان دور در همان سال یعنی ۷۸۶ در شیراز فوت می نماید .

منبع:شرح سرخى چاپ ١٣٩٥📖

این غزل به خط خوش نستعلیق بر روی #سنگ_مزار_حافظ که از مرمر است حک شده است .
🍁🍂
@sobhosher

჻ᭂ 🍃 🌸 تک خطی خاص 🌸‍🍃‍჻ᭂ
«صدای پای آب در شب‌های زاینده‌رود»

بنشین بر لبِ جوی و گذرِ عمر ببین
کاین اشارت ز جهانِ گذران، ما را بس


✍🏻: #حافظ
نی : #مسعودجاهد

@My_BeautifulIran
@sobhosher

🍃჻ᭂ 🌸 🌸჻ᭂ 🍃