♦️«خندۀ غریبه‌ها»!
✍️مهدی تدینی
🔻چهار سال پیش، وقتی ایران به جام جهانی رفته بود و تب فوتبال طبعاً اوج گرفته بود، متنی نوشتم با عنوانِ «فوتبال افیون توده‌هاست» و تعمداً دقیقاً در لحظهٔ سوتِ آغاز اولین بازی ایران در جام جهانی آن را روی کانالم منتشر کردم.
🔻چیزی که در آن نوشته مجبور بودم با سختی اثبات کنم، امروز به واقعیتی عریان بدل شده است. یک پاراگراف از آن نوشته چنین بود:
🔻«خدمتی که فوتبال به جامعه می‌کند ناچیز، غیرضروری و حاشیه‌ای است، اما توجه و ارجی که در مقابل می‌بیند هزاران برابر آن خدمت ناچیز است. نقد من ناظر به همین عدم‌تناسب میان «خدمت» و «ارج» است. سرشت فوتبال چه در ایران و چه در همه جای دنیا یکسان است، اما کارکرد منفیِ «ناخودآگاهِ» آن در کشورهای جهان‌سوم مانند ایران وخیم‌تر است. فوتبال در همه‌جا کارکرد مخدّر دارد، اما برای جوامع کم‌تر توسعه‌یافته این افیون آسیب‌زاتر است.»
🔻چیزی که داد معترضان را درآورده، همین ماهیت «مخدری» فوتبال است. آیا شدت انزجار از فوتبال، جام جهانی و رفتار فوتبالیست‌ها مایۀ شگفتی نیست؟ دلیل این انزجار همین است که به دلیل مجموعه‌ای از عوامل، کارکردِ مخدری فوتبال عیان شده و جامعه از اینکه چنین نوشداروی دروغینی در حلقش فرو کنند خشمگین است.
🔻مردم می‌خواهند دردشان را حس کنند، اما کاری که مخدر می‌کند این است که فرد درد را حس نکند. مخدر چیزی را درمان نمی‌کند، فقط حس را از کار می‌اندازد. اما «درد» سپر دفاعی انسان است! اصلاً «درد» برای این است که انسان خطر را حس و خنثا کند. کافی است چند ثانیه انسان درد نکشد. رگ‌هایش بریده می‌شود و نمی‌فهمد. حال ببینید مخدر چه چیز خطرناکی است که مکانیزم حیاتیِ درد را از کار می‌اندازد.
🔻هدفم از این نوشته این نیست که اثبات کنم آیا فوتبال افیون هست یا نه. هرگز! این بحث مفصل است و می‌دانم کسی که فوتبال را افیون بنامد، ممکن است سریع متهم شود به «روشنفکری متوهمانه». مسئله‌ام فقط این بود که بگویم دلیل این «فوتبال‌بیزاریِ» این روزها چیست.
🔻چیزی که همیشه زیر چندین لایه پنهان شده بود، در پی توفان‌های اجتماعی از پرده برون افتاده و چون عیان شده، رقت‌انگیز و منزجرکننده شده است. اما از دیگر سو بسیار خوشحالم ...
🔻همیشه آرزو داشتم جامعه «عِرق ملی»اش را در درصدهای رشد اقتصادی جستجو کند، نه در عبور توپ از خط دروازه! البته می‌دانم این دو منافاتی هم با هم ندارد، ولی در نهایت خوشحالم، چون حس می‌کنم این پیکرۀ ملیِ هوشیار دیگر هر نوع مخدر را پس می‌زند و دنبال معیارهای راستین است ... درود بر شما!
(http://axnegar.fahares.com/axnegar/y3CsGElEEjPDmJ/9056363.jpg)
#فوتبال #جام_جهانی #افیون_توده‌ها
📌@MostafaTajzadeh
✍️مهدی تدینی
🔻چهار سال پیش، وقتی ایران به جام جهانی رفته بود و تب فوتبال طبعاً اوج گرفته بود، متنی نوشتم با عنوانِ «فوتبال افیون توده‌هاست» و تعمداً دقیقاً در لحظهٔ سوتِ آغاز اولین بازی ایران در جام جهانی آن را روی کانالم منتشر کردم.
🔻چیزی که در آن نوشته مجبور بودم با سختی اثبات کنم، امروز به واقعیتی عریان بدل شده است. یک پاراگراف از آن نوشته چنین بود:
🔻«خدمتی که فوتبال به جامعه می‌کند ناچیز، غیرضروری و حاشیه‌ای است، اما توجه و ارجی که در مقابل می‌بیند هزاران برابر آن خدمت ناچیز است. نقد من ناظر به همین عدم‌تناسب میان «خدمت» و «ارج» است. سرشت فوتبال چه در ایران و چه در همه جای دنیا یکسان است، اما کارکرد منفیِ «ناخودآگاهِ» آن در کشورهای جهان‌سوم مانند ایران وخیم‌تر است. فوتبال در همه‌جا کارکرد مخدّر دارد، اما برای جوامع کم‌تر توسعه‌یافته این افیون آسیب‌زاتر است.»
🔻چیزی که داد معترضان را درآورده، همین ماهیت «مخدری» فوتبال است. آیا شدت انزجار از فوتبال، جام جهانی و رفتار فوتبالیست‌ها مایۀ شگفتی نیست؟ دلیل این انزجار همین است که به دلیل مجموعه‌ای از عوامل، کارکردِ مخدری فوتبال عیان شده و جامعه از اینکه چنین نوشداروی دروغینی در حلقش فرو کنند خشمگین است.
🔻مردم می‌خواهند دردشان را حس کنند، اما کاری که مخدر می‌کند این است که فرد درد را حس نکند. مخدر چیزی را درمان نمی‌کند، فقط حس را از کار می‌اندازد. اما «درد» سپر دفاعی انسان است! اصلاً «درد» برای این است که انسان خطر را حس و خنثا کند. کافی است چند ثانیه انسان درد نکشد. رگ‌هایش بریده می‌شود و نمی‌فهمد. حال ببینید مخدر چه چیز خطرناکی است که مکانیزم حیاتیِ درد را از کار می‌اندازد.
🔻هدفم از این نوشته این نیست که اثبات کنم آیا فوتبال افیون هست یا نه. هرگز! این بحث مفصل است و می‌دانم کسی که فوتبال را افیون بنامد، ممکن است سریع متهم شود به «روشنفکری متوهمانه». مسئله‌ام فقط این بود که بگویم دلیل این «فوتبال‌بیزاریِ» این روزها چیست.
🔻چیزی که همیشه زیر چندین لایه پنهان شده بود، در پی توفان‌های اجتماعی از پرده برون افتاده و چون عیان شده، رقت‌انگیز و منزجرکننده شده است. اما از دیگر سو بسیار خوشحالم ...
🔻همیشه آرزو داشتم جامعه «عِرق ملی»اش را در درصدهای رشد اقتصادی جستجو کند، نه در عبور توپ از خط دروازه! البته می‌دانم این دو منافاتی هم با هم ندارد، ولی در نهایت خوشحالم، چون حس می‌کنم این پیکرۀ ملیِ هوشیار دیگر هر نوع مخدر را پس می‌زند و دنبال معیارهای راستین است ... درود بر شما!
(http://axnegar.fahares.com/axnegar/y3CsGElEEjPDmJ/9056363.jpg)
#فوتبال #جام_جهانی #افیون_توده‌ها
📌@MostafaTajzadeh
