فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.8K subscribers
10.9K photos
3.44K videos
520 files
29.6K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📝📝📝 موتلفه با کدام انگیزه خروج از NPT را توصیه می کند؟

دبیرکل حزب موتلفه که گویی تازه با مقوله‌ای با عنوان برجام به عنوان یک سند مهم بین‌المللی روبه رو شده، از شکست آمریکا در شورای امنیت و استحکام برجام اینگونه حرف می‌زند: «آمریکا در پیشنهاد طرح تداوم تحریم تسلیحاتی در شورای امنیت سازمان ملل شکست سختی خورد و حالا که از لحاظ دیپلماتیک زخمی است. تمام دنیا می فهمند دولتی که یک قرارداد بین المللی را زیر پا گذاشته و آن را پاره کرده است نمی‌‍تواند به مفادی از آن قرارداد استناد کند.»

اما عجیب‌تر اینکه در ادامه توصیه می‌کند: «معقول‌ترین واکنش ایران به موضوع فعال شدن مکانیسم ماشه، خروج ایران از برجام و حتی خروج از ان پی تی است. هزینه این خروج به گردن آمریکا و اروپاست.»

سئوالی که از دبیرکل و اعضای حزب پرسابقه موتلفه وجود دارد این است که ایران از برجام و NPT خارج شود که چه کار کند؟ چه نتیجه‌ای می‌خواهید از خروج از NPT به دست بیاورید؟ می‌دانیم که NPT «پیمان منع گسترش جنگ‌افزارهای هسته‌ای» است. ما با خروج از این پیمان نامه چه پیامی را می خواهیم به دنیا مخابره کنیم؟ درحالی که سالها تلاش کردیم تا به دنیا اثبات کنیم برنامه هسته‌ای ایران برخلاف ادعای اسرائیل و آمریکا صلح آمیز است، چرا باید ایران از این پیمان نامه خارج شود تا زمینه مناسب را به دست اسرائیلی‌ها بدهد؟ اساسا به فرض که از NPT خارج شدیم، می‌خواهیم غرب و دنیا را از اینکه به سمت بمب هسته ای می‌رویم بترسانیم؟ نتیجه این ترساندن آیا وضعیتی بهتر از شرایط امروز برای مردم ایران رقم میزند، یا اوضاع را وخیم‌تر می‌کند؟

اگر ایران قصد و برنامه حرکت به سمت بمب اتمی داشت، شاید چنین توصیه‌هایی در آن چارچوب قابل فهم بود. اما وقتی ایران مکررا اعلام کرده و براساس نظر و فتوای رهبری که بارها بر آن اصرار کردند، حتی دستیابی به سلاح اتمی را هم حرام می‌دانند، چنین توصیه‌هایی با کدام انگیزه صورت می‌گیرد؟

از فعالان حزبی با چنان سابقه‌ای چنین اظهارنظرهایی عجیب به نظر می‌رسد. آنها فعالیت حزبی و سیاسی را تازه آغاز نکردند که در قالب شعار بخواهند سیاست‌ورزی کنند. لذا این سئوال به طور جدی پیش می‌آید که با کدام انگیزه ایران را به سمت خروج از برجام و خروج از NPT سوق می‌دهند؟ منافع خروج ایران از این معاهده برای ایران چیست و مهمتر از آن اسرائیل چه منافعی به دست می‌آورد؟


🆔 @MostafaTajzadeh
✍🏼مصطفی تاجزاده

📝 نمایندگان جوان، مومن و انقلابی کار را تمام کردند و با ختم روزانه قرآن و حل مشکلات اقتصادی مردم، اکنون طرح محدودیت پیام‌رسان‌های خارجی (#فیلترینگ اینستاگرام و واتساپ و ...) را در جهت دفاع از حقوق شهروندی و حمایت از آزادی‌های مدنی ایرانیان تقدیم #مجلس_اقلیت کردند. خدا قوت!
#توییت



🔺اسامی نمایندگانی که طرح محدودیت پیام‌رسان‌های خارجی را امضا کرده‌اند:

📌نصرالله پژمانفر -ابراهیم عزیزی - حسین امامی راد - احمد حسین فلاحی - حسین حق وردی -جواد کریمی قدوسی-حسن نوروزی _حسینعلی شهریاری -معصومه پاشایی بهرام‌-مهدی روشنفکر - محمد حسین فرهنگی- سید ناصر موسوی لارگانی - احمد امیر آبادی فراهانی-جعفر راستی - حسینعلی حاجی دلیگانی- سید کاظم دلخوش اباتری- سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی- حسین میرزایی -جعفر قادری -رضا تقی پور انوری- مهدی شریفیان- محمد صفری ملک میان- محمد صالح جوکار- ابوالفضل ابوترابی- عبدالعلی رحیمی مظفری- زهره سادات لاجوردی - سید علی یزدی خواه- موسی احمدی- رمضانعلی سنگدوینی- سید جواد حسینی کیا - هادی بیگی نژاد - جبار کوچکی نژاد - جلال رشیدی کوچی- فاطمه محمد بیگی- صدیف بدری- علی خضریان- مجید نصیرای- بهروز محبی نجم آبادی اقبال شاکری -عبدالکریم جمیری

@Sahamnewsorg
🆔 @MostafaTajzadeh
🎧 نسخۀ صوتی: با بی‌حوصلگی نجنگید. در آغوشش بکشید

شبْ تاریک و ظلمانی است، به همین خاطر است که ستاره‌ها در شب می‌درخشند

وقتی چند ماه انتظار کشیده‌اید تا تعطیلات فرابرسد و راهی سفر شوید، کافی است اتفاقی بیفتد و، به‌خاطر آن، معطل شوید یا کلاً قید سفررفتن را بزنید. چه حسی پیدا می‌کنید؟ به این سرخوردگی دقیقاً می‌گویند «ملال». انگیزه‌ای درونتان هست، اما پاسخ درخوری به آن داده نمی‌شود. همه از این احساس فراری‌اند. صنعت سرگرمی، که راهی است برای فرار از ملال، سالانه ۲.۶ تریلیون دلار هزینه می‌تراشد. نیل برتن می‌گوید این کارها بی‌فایده است. به‌جای مبارزه با ملال، باید خودمان را در آن غرق کنیم.

🎧 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بشنوید:
http://tarjomaan.com/sound/9872/

📌 نوشتار این مطلب را اینجا بخوانید:
http://tarjomaan.com/neveshtar/9674/

📌 فهرست صفحات ترجمان در نرم‌افزارهای پادکست را در لینک زیر ببینید:
https://t.me/tarjomaanweb/5439

📌خرید اشتراک چهار شمارۀ فصلنامۀ ترجمان

@tarjomaanweb
🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 هرج و مرج فراگیر در خاورمیانه

✍️ مروان بشارت

الجزیره

اگر تصور می کند که خاورمیانه به قعر رسیده و نهایتا پس از یک دهه آشفتگی، انقلاب و درگیری مجددا در حال ظهور است، احتمالا اشتباه می کنید. واقعیت های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی منطقه از وحشتناک به مهیب رسیده و هیچ چشم اندازی برای پایان آنها وجود ندارد. این آشفتگی ها ممکن است هر لحظه از کنترل خارج شوند و آینده ای آفته با پیامدهای پیش بینی نشده بین المللی را رقم بزنند. شاید برخی کشتارها در برخی مناطق کاهش یافته باشند، اما زخم های جنگ هنوز التیام نیافته و حتی در پی همه گیری ویروس کرونا و دشواری های اقتصادی ناشی از آن عمیق تر هم شده است. دردهای خاورمیانه خیلی بیشتر از آن چیزی است که به چشم دیده می شود. منطقه در سال ۲۰۱۰ نیز در وضعیت خوشایندی نبود، اما اکنون تاثیرات ۱۰ سال خشونت و تخریب وضعیت را آشفته تر کرده است و مخاطرات آخرالزمانی امروزی می توانند نتیجه بسیار بدتری داشته باشند.

*پیش بینی یک زمستان داغ: در نوامبر ۲۰۱۰ در یادداشت داخلی الجزیره در پیش بینی دمای سیاسی فصل آتی نوشتم: «زمستان داغی در پیش است. یک سری دولت های شکننده اند یا به بن بست رسیده اند و تنش ها به سمت یک بحران بزرگ، درگیری و احتمالا خشونت شدید پیش می روند. مهم است که برای انعکاس دادن سناریوهای مختلف از جمله بدترین آنها یعنی جنگ، آماده باشیم.»

فهرست کشورها طولانی بود و ویژگی های مشابهی با هم داشتند که از نمونه آنها می توان به تعمیق اختلاف نظرها، جمعیت ناامید شده، حاکمیت های به خطر افتاده ، بی ثباتی و تهدید درگیری و خشونت های ملی و فراملی اشاره کرد. شاید در یک قرن گذشته خاورمیانه آسیب های متعددی را متحمل شده باشد، اما در هیچ زمانی در تاریخ وضعیت این منطقه به اندازه یک دهه اول قرن ۲۱ وخیم نبوده است. اعتراضات مردمی در چند ماه تقریبا همه گیر شد و به «بهار عربی» انجامید و پس از آن هم فصلی طوفانی آمد که منطقه را به زانو درآورد.

امروز هم مانند همان زمان خشم و ناامیدی را می توان در هر گوشه ای از خاورمیانه دید. منطقه در آغاز این دهه نیز با یک بحران اقتصادی جهانی مواجه و دولت ها در آن به بی کفایتی، سرکوب و فساد متهم شده اند و در عین حال، سیاست خارجی احمقانه و بی محابای آمریکا در حمایت از استبداد هم بی ثباتی ها را تشدید کرده است. منطقه این بار نه از آسیب های یک دهه، که از دو دهه جنگ و درگیری رنج می برد: جنگ های داخلی، جنگ های نیابتی و جنگ های امپریالیستی که سوریه، لیبی، یمن و عراق را نابود کرده، از نمونه این درگیری ها هستند. در حقیقت، مالیخولیای سال ۲۰۱۰ در برابر آشفتگی های سال ۲۰۲۰ هیچ است.

*از بد به بدتر: اگر در سال ۲۰۱۰ «روند صلح» اسرائیل و فلسطین به بن بست رسیده بود، امروز کلا مرده است. اشغال نظامی تعمیق شده و تنش ها بر سر برنامه اسرائیل برای الحاق کرانه باختری افزایش یافته است. دولت دونالد ترامپ در چهار سال گذشته با حمایت از سیاست های توسعه طلبانه اسرائیل، خروج از توافق هسته ای ایران و اعمال تحریم های شدیدالحن علیه این کشور و دیگر اقدامات، به تنش ها در خلیج فارس و در خاور نزدیک دامن زده است.

🆔 @MostafaTajzadeh

📌برای خواندن متن کامل روی"INSTANT" بزنید:

https://telegra.ph/هرج-و-مرج-فراگیر-در-خاورمیانه-08-24-2
📝📝📝کدام تعبیر درست است: «فساد سیستماتیک» یا «فساد سیستمیک»؟

✍️اردشیر منصوری

مدت‌ها مناقشه‌ای وجود داشته در این باره که آیا فساد در ایران سیستمی است یا نه.
گویندگان/ نویسندگان فراوانی که بیشتر به «جامعۀ مدنی» تعلق دارند بر سیستمی شدن فساد در کشور تأکید داشته‌اند و فرد یا افرادی نیز، بیشتر متعلق به طبقۀ حاکمیت، این تعبیر را اتهام‌زنی ناروا و به اصطلاح «سیاه‌نمایی» قلمداد می‌کرده‌اند.

ماجرای فساد و جلوه‌ها و مظاهرش در ایران، البته قصه‌ای دراز و به اصطلاح پر‌آب‌چشم است. اما مناقشۀ دیگری در سال‌های اخیر در گرفت که تعبیر درست کدام است: فساد سیستماتیک یا فساد سیستمیک؟ این خرده‌گیری از سوی زبان‌دانان و اهالی ترجمه مطرح شد که فارغ از داوری در بارۀ وجود یا غیاب نوع فساد در جامعۀ ایران، برای توصیفِ «فساد» درست آن است که گفته شود سیستمیک (systemic) و نه سیستماتیک (systematic).

حال ببینیم ماجرا چیست.
در زبان انگلیسی واژۀ سیستم (system) به مجموعه‌ای هم‌بسته و مرکب از اجزاء اشاره دارد هم با دلالتی بر وجود نوعی «کل» و حیثیتی «جامع»، و هم «نظم» و «ترتیب» و ارتباط سنجیده بین اعضاء یک مجموعه. در زبان انگلیسی، «سیستمیک» و «سیستماتیک»، هر دو صفت‌اند، با این تفاوت که اگر بخواهند به وجه ساختاری و عام و فراگیر یک مجموعه تأکید کنند، صفت: سیستمیک (systemic) را به کار می‌برند. مثلاً اگر بدنی دچار ضعف در ایمنی باشد و تمام بدن در برابر حملات عامل بیماری آسیب‌پذیر گردد و نه یک بخش خاصی از بدن، آن را یک بیماری سیستمیک می‌نامند، که به وجود اختلال در سلامت کل بدن دلالت می‌کند. اما اگر برای نمونه عفونتی در عضوی کوچک (مثلاً یک انگشت) پدید آمده باشد و باقی بدن از سلامت و قوت برخوردار باشد، می‌گویند اختلال موضعی است و نه سیستمیک. در مقابل، صفت سیستماتیک آنجا به کار می‌رود که بر وجه روشمند بودن و برنامه‌ریزی شده بودن دلالت تأکید شود.

برای تفکیک آسان این دو صفت در انگلیسی می‌گویند هر گاه خواستید بر وجه «ساختار»ی (structural) و انتساب پدیده‌ای به «کل» (whole) یک مجموعه تأکید کنید، واژۀ سیستمیک (systemic) را به کار ببرید؛ و هر گاه خواستید بر وجهِ برنامه‌مند (plan) بودن و روشمند (methodic) بودن یک فرآیند تأکید کنید واژۀ سیستماتیک (systematic) را به کار ببرید.
با این مقدمه، کسانی که می‌خواهند با تکیه بر دقت زبانی، به تحلیلگران اجتماعی توصیه کنند که واژه را درست به‌کار ببرند، می‌گویند برای مثال بگویید: فساد در فلان جامعه سیستمیک هست یا نیست، و نگویید سیستماتیک هست یا نه. بدین توضیح که تعبیر «فساد سیستمیک» اشاره دارد به فراگیر بودن، یعنی فسادی که به همۀ ارکان و اجزاء سرایت کرده و تصادفی و فرعی و استثنایی نیست. بر این اساس کاربرد واژۀ «فساد سیستماتیک» بر اساس دقت‌های زبانی نادرست یا نادقیق است.

منتها _به اصطلاح عامیانه_ قربان وضعیت ایران امروز برویم که کاربران نادقیق این ترکیب انگلیسی را از خجالت‌ در می‌آورد! یعنی حتی اگر گفته شود «فساد سیستماتیک» با همان دقت‌های زبانی، باز می‌توان برای آن وجهی یافت. زیرا نه تنها آشکارا نشانه‌های فساد فراگیر (سیستمیک) در میهن عزیز قابل مشاهده است، یعنی همۀ عرصه‌های اقتصاد و سیاست و حتی علم و آموزش را فرا گرفته و تقریباً هیچ بخشی، از خصوصی گرفته تا عمومی و حاکمیتی (در قوای سه گانۀ کشور) و نیز میدان‌های اقتصادی و سیاسی بیرون سه قوه نیست که از فساد مبری باشد، بلکه این فساد مبتنی بر برنامه نیز هست. یعنی افرادی با برنامه‌ریزی و مجهز به تکنیک و تخصص پیدا می‌شوند و با نقشه و حساب شده فساد را طراحی و اجرا می‌کنند.

برای نمونه شنیدن فایل زیر مثالی است آشکار از ماجرا. بروز فساد در علم و آموزش _نه برای مثال در فلان گمرک و بندر، یا فلان شهرداری، یا فلان ادارۀ ثبت، یا میزی در مطب فلان پزشک، یا در پشت فلان پیچ از جاده که پلیسی آنجا کمین کرده، یا دفتر فلان نمایندۀ مجلس_ بلکه در عرصۀ علم مشهود است. بازار سیاه مدرک با همۀ لوازم اعتبارآور وزارت علوم، فقط از «فراگیری» خبر نمی‌دهد، بلکه از روشمند بودن و برنامه‌مند آن نیز پرده برمی‌دارد. بنابر این به بزرگان حساس به کاربست درست واژگان انگلیسی باید گفت خیال‌تان را مکدر نکنید با هر دو صفت سیستمیک و سیستماتیک، آن موصوف ویژه (فساد) در این بوم و بر مصداق دارد!

@ardeshirmansouri
🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 یغمایی

حبیب یغمایی مدیر مجلۀ یغما در خاطرات خود نوشته که دکتر مصدّق مشترک یغما بود و نوشته که در یک سال هشت بار از مصدّق حق اشتراک ستانده بود!! تفصیلش را بعدها دکتر باستانی‌پاریزی در مجلۀ کلک نوشت: یغمایی هر سال به مشترکان یغما نامه می‌نوشت که حقّ اشتراک سالیانۀ خود را بپردازند. مصدّق هم هر سال مباشرش را به دفتر مجله می‌فرستاد و برای کمک به یغمایی دو‌سه برابر حقّ اشتراک پرداخت می‌کرد. یک سال یغمایی بی‌پول بود و تجاهل کرد و هشت بار نامۀ درخواست حقّ اشتراک فرستاد! پیرمرد بزرگوار هم هی مباشرش را فرستاد و حقّ اشتراک را پرداخت. آخر یک روز مباشر مصدّق گفت آقا فرمودند که خدمت آقای یغمایی عرض کنید که تا آخر سال هر مقدار که باید حقّ اشتراک بپردازیم همین الآن یک‌جا بفرمایند که راه دور است و رفت‌وآمد دشوار.

بگذریم. یغمایی ندیم و امین فروغی بود. با تقی‌زاده و قوام و سیدضیاء مناسبات دوستانۀ محکم داشت. آنها را خادم ایران می‌دانست و قبولشان داشت. همچنین می‌دانیم که دکتر مصدّق با این رجال اختلافات اساسی داشت. جای دیگر نشان داده‌ام که یغمایی در وقایع سی‌تیر تلویحا طرف قوام را گرفت. با اینهمه یغمایی سردوگرم‌چشیدۀ کتاب‌خواندۀ آدم‌دیدۀ آدم‌شناس دربارۀ دکتر مصدّق چنین داوری کرده است: «مصدّق بی هیچ تردیدی وطن‌پرست‌ترین مردی از رجال کشور بود» و این بیت را دربارۀ مصدّق سرود:

برخاست درین دوران یک مرد فقط یک مرد

می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها

این یعنی یغمایی هرچند با برخی داوری‌ها و عملکردهای سیاسی مصدّق موافق نبوده اما او را چنین بزرگ و گرامی می‌دانسته است.

این را هم بنویسم. استاد ایرج افشار در مجلۀ آینده نوشته که دکتر محمدامین ریاحی هنگامی که تصدّی امور بنیاد شاهنامه را داشته این ابیات را در یادداشتی به خط استاد مجتبی مینوی دیده است:

گفتا نه قرن پیش از این قطران

رو بازشنو تو گفتۀ حق را:

«از صدق خود آفرید یزدانش

طعنه نتوان زدن مصدق را»

تاریخ این شعر معلوم نیست. مینوی از سال ۱۳۵۰ در بنیاد شاهنامه بوده. پس از درگذشت مصدّق. می‌توان تصور کرد که مینوی دنبال چیزی در دیوان قطران بود که این بیت را دید و ناگهان به یاد دکتر مصدّق افتاد و به یاد مظلومیت و حصر و مرگ غریبانۀ نخست‌وزیر سربلند افتاد و به یاد طعنه‌ها و تهمت‌ها و دشنام‌هایی که نثار مصدّق می‌شد افتاد و این بیت را نوشت. شاید هم چشمش تر شد.

شاه مصدّق را در حصر کرد تا از یادها فراموش شود. اما مصدّق فراموش نشد. بلکه یاد و خاطرۀ مصدّق کودتاگران را در حصر خود گرفت. تاحدی‌که مینوی شیفتۀ فروغی و تقی‌زاده هم مصدّق را این‌گونه دوست داشت و به یادش بود.

حصر مصدّق با مرگ او پایان یافت اما حصر کودتاگران تمام‌شدنی نیست. هر سال یاد مصدّق و داغ مصدّق تازه می‌شود. مردم ایران در سیمای شکستۀ مصدّق چهرۀ آرمانی مردی را می‌بینند که استوار بود و صادق بود و مردم‌دوست بود و وطن‌پرست بود و دزد نبود و نوکر خارجی نبود و مظلوم بود. شکست خورد اما نشکست. از اسب افتاد اما از اصل نه. مردی که زخم می‌خورد و درد می‌کشید و می‌گریست اما تسلیم نمی‌شد. این است شمایل ملّی مصدّق. ملّت ایران این شمایل را دوست دارد و از آن محافظت می‌کند.

حراست مردم از شمایل اسطوره‌وار مصدّق به‌یک‌معنا دهن‌کجی مستمر به سیطرۀ ناگزیر امثال شعبان جعفری‌ است. مردم به این شمایل نیاز داشتند تا روح زخمی و غرور پامال‌شدۀ خود را نوازش کنند. شاید به همین دلیل سیمای مصدّق چنین درخشنده و تازه و جذاب ماند.

🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 سه پرسش از جان بولتون

✍️ حسن یوسفی اشکوری

آقای جان بولتون سیاستمدارِ راست‌گرای جنگ‌طلبِ افراطیِ آمریکایی و سخنگوی غیر رسمی و دیرین سازمان ضد ملی مجاهدین خلق که معرف حضور همه است، اخیرا در مصاحبه با تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی سخنانی گفت که البته تازگی ندارد و در این سال‌ها از شماری قابل توجه از سیاستمداران و دولتمردان آمریکایی شنیده شده و هنوز هم می شنویم، ولی با این همه نمی‌توان از آن به سادگی چشم پوشید. به ویژه از منظر منافع ملی و حراست از میهن‌مان ایران (جدای از این که چه کسانی بر آن حکومت می کنند) بس مهم است.

نمی خواهم وارد بحث ماهوی بشوم و فقط می خواهم سه پرسش را با بولتون و همفکرانش در آمریکا و احیانا در ایران و یا در جمع ایرانیان خارج از کشور درمیان بگذارم و در پی آن هشداری به هموطنان ملی بدهم:

یکم. ایشان گفتند اشتباه بزرگ ترامپ آن بود که برنامه تغییر رژیم در ایران را رسما اعلام نکرد. او گفت خروج از برجام (که صد البته از دست‌پخت‌های خود او هم بود) درست بود ولی کافی نبود. به زعم او الزام نهایی آن سیاست رسمی تغییر رژیم بوده است.

از آقای بولتون می‌پرسم: از نظر شما آیا یک کشور عضو سازمان ملل و از بانیان اعلامیه جهانی حقوق بشر قانونا حق دارد که برای تغییر رژیم در یک کشوری (هر کشوری) بکوشد و رسما آن را برنامه خود اعلام کند؟ اگر پاسخ مثبت است، چرا و به چه دلیل جمهوری اسلامی به مثابه یک رژیم حقوقی و عضو سازمان ملل حق نداشته باشد خواهان تغییر رژیمی (مثلا اسرائیل) باشد و حتی برای انجام آن بکوشد؟ پاسخ دهید که چرا تمام جهان و از جمله خود آمریکا (البته به حق) شعار نابودی اسرائیل به وسیله رهبران سیاسی و نظامی ایران را به شدت محکوم کرده و می کنند؟ دلیل و یا دلایل آن چیست؟ آیا آمریکا حق دارد و ایران حق ندارد؟! این دوگانه متناقض چگونه قابل توجیه است؟

🆔 @MostafaTajzadeh

📌برای مطالعه ادامه متن INSTANT را بزنید:

https://telegra.ph/سه-پرسش-از-جان-بولتون-08-21
📝📝📝 رویا،‌ اسطوره و توسعه

✍️ محسن رنانی

وقتی یادداشت « رویا و توسعه » را منتشر کردم از زوایای مختلفی به آن نگریسته و نقد شد. یکی از نقدهای ‌جدی‌تر که خوب هم دیده شد نقد آقای دکتر داوود فیرحی با عنوان «رؤیا و بحران توسعه » بود . در پاسخ به نقد ایشان نیز آقای دکتر سعید فتح‌الهی‌راد نقد دیگری نوشته اند با عنوان «رویای ملی، ضرورتی برای توسعه» . با توجه به نقدها، به گمانم یادداشت «رویا و توسعه» به اندازه کافی روشن نبوده است. بنابراین یادداشت دیگری را در تکمیل و بسط آن نوشتار نوشتم که چهارشنبه ۲۹ مرداد با عنوان «رویا، اسطوره و توسعه» در پایگاه خبری اعتماد آنلاین منتشر شد که می‌توانید این‌جا بخوانید.


📌 از متن:

توسعه، به معنی گذار از دنیای اسطوره‌ها به دنیای رویاهای عقلانی است؛

توسعه، گذار از شخصیت‌های کاریزما به شخصیت های نمادین (سرمایه‌های نمادین انسانی) است؛

توسعه، گذار از ایدئولوژی‌های «اسطوره بنیاد» به ایدئولوژی‌های «عقل بنیاد» است.

اسطوره و کاریزما متعلق به دنیای پیشا توسعه است، رویا و سرمایه‌نمادین متعلق به دنیای توسعه هستند و ایدئولوژی متعلق به هر دو دنیاست. «ایدئولوژی‌های اسطوره بنیاد» متعلق به دنیای سنتی و «ایدئولوژی‌های عقل بنیاد» متعلق به دنیای مدرن هستند.

«کاریز‌ما‌ها» شخصیت‌های زنده‌ای هستند که از یک یا چند جنبه دارای ویژگی برجسته، متمایز و جذابی هستند که قدرت تاثیرگذاری عمیقی بر مردمان یک جامعه دارند. آنها کم‌کم با هاله‌ای از تقدس احاطه می‌شوند و بنابراین امکان نقد آنها از بین می‌رود.

اسطوره ها امکان نقد ندارند چون باورهایی هستند که ریشه‌ آنها روشن نیست و هیچ امکان بررسی و آزمونی در موردشان نیست. کاریزماها البته قابل نقدند چون زمینی و امروزی و در دسترسند، اما در عمل کسی جرات و امکان نقد آنها را ندارد. چون با نقد، تقدسشان فرو می‌ریزد و بنابراین همه طرفداران و علاقه‌مندان آنها مراقبت می‌کنند که کاریزما مورد نقد قرار نگیرد.

یکی از کارکرد‌های توسعه، خلق مستمر رویاهای جدید است. در حالی که در دنیای سنتی، رویا آفریده نمی‌شود؛ چرا که جامعه سنتی تمام نگاهش رو به گذشته است ولی رویا رو به آینده دارد. رویا‌ها می‌آیند و درنگی می‌کنند و می روند اما اسطوره‌ها بوده‌اند و هستند و خواهند بود. بنابراین ذات اسطوره با توسعه که تحول و تنوع مستمر است نمی‌خواند و ذات رویا با دنیای سنتی که ثبات و تکرار مستمر است نمی‌خواند.

«ایران وطن ماست، کورش پدر ماست» یک رویای مبهم مبتنی بر اسطوره است که همانند خود اسطوره در میان زمین و هوا معلق است. یعنی هدفی ناپیدا در اسطوره‌ ای دست نایافتنی پنهان شده است، پس هیچ انرژی و حرکتی نمی‌آفریند و نمی‌تواند یک رویای توسعه آفرین باشد.

«خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار» نیز یک رویای مبتنی بر اسطوره بود که چون اسطوره را به زمین واقعیت گره زده بود، بذر مرگ رویا را در خود رویا کاشته بود.

اما سرود «دوباره می سازمت وطن، اگر چه با خشت خشت جان خویش / ستون به سقف تو می زنم، اگرچه با استخوان خویش»، یک رویای توسعه‌خواهانه است، چرا که مبتنی بر عقلانیت است: نزدیک و دست‌یافتنی.

📌 برای خواندن متن کامل «رویا، اسطوره و توسعه» و اظهار نظر درباره آن این‌جا را کلیک کنید.

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 جهان در دوران گلوبالیزاسیون؛ سراب اقتصاد مقاومتی با اتکا به چین

✍️ مهدی فتاپور:

انتشار پیش‌نویس توافق‌نامه با کشور چین از طرف ایران با واکنش‌های گسترده در ایران و خارج از ایران مواجه شد. نیروهای حاکم بر کشور این پیش‌نویس را موفقیتی بزرگ و گامی پراهمیت در حل مشکلات اقتصادی کشور و پیشبرد اقتصاد مقاومتی ارزیابی کردند. این نوشته نگاهی دارد به روندهای طی شده در جهان در ۴۰ سال اخیر و تلاش شده است بر این بستر، امکانات عملی شدن و تبدیل‌ این پیش‌نویس به قرارداد دوجانبه مورد بررسی قرار گیرد و به نظراتی که تداوم سیاست خارجی کنونی ایران را با بهره‌گیری از روابط اقتصادی با چین ممکن می‌دانند پرداخته شود.

جهان در سال‌های قبل از انقلاب بهمن

در آن دوران جهان به دو قطب تقسیم‌ شده بود. در یکسو کشورهای غربی و هم‌پیمانان آن‌ها با نقش برتر آمریکا و در سوی دیگر کشورهای سوسیالیستی و هم‌پیمانان آنان با نقش برتر شوروی قرار داشتند. حکومت‌های کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین مجبور بودند یکی از این دو قطب را انتخاب کنند. کشورهایی مثل هند که موفق شدند در یک دوره طولانی سیاستی مستقل از دو قطب در پیش گیرند و با هر دو سو روابط اقتصادی داشته باشند، استثنا هستند

سیستم اقتصادی حاکم برجهان و تمرکز تولید به‌گونه‌ای بود که کشورهای هم‌پیمان با غرب به دو گروه کشورهای پیشرفته در اروپا ، آمریکای شمالی و ژاپن و کشورهای در حال رشد آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتینی تقسیم می‌شدند. هیچ چشم‌اندازی برای رشد کشورهای گروه دوم و قرار گرفتن آنان در سطح کشورهای گروه اول به‌چشم نمی‌خورد. تولیدات پایه‌ای صنعتی و تکنولوژی بالا در انحصار گروه اول بود. برای مثال در آن زمان صنعت ذوب‌آهن برای رشد یک کشور ضروری بود. رضاشاه باوجود روابط تنگاتنگش با انگلیس زمانی که مطمئن شد از طریق این کشور دست‌یابی به ذوب ‌آهن ناممکن است کوشید از تضادهای کشورهای امپریالیستی بهره گیرد و با آلمان در زمان هیتلر قرارداد ببندد. سرکشی که با خشونت انگلیس‌ها در برخورد با وی پس از سقوطش کیفر داده شد. محمدرضا شاه هشیارانه‌تر عمل کرد و ضمن جلب اطمینان آمریکایی‌ها و بستن قراردادهای متعدد با آنان، برای خرید ذوب‌آهن و ماشین‌سازی به شوروی‌ها روی آورد. در خاطرات مسئولین وقت رژیم پیشین نحوه برخورد و مخالفت غربی‌ها با دستیابی ایران به این دو صنعت به‌تفصیل تشریح گردیده است.

👈 متن کامل

@Kaleme
🆔
@MostafaTajzadeh
🗞منتخب مقالات روز
(برای دیدن هر مقاله لینک مربوطه را لمس نمایید.)

امام حسین چرا کشته شد؟
✍️حسین جعفری

تعزیر و زندان پاسخ خیراندیشی فعالان سیاسی نیست
✍️الهه کولایی

این آخوند را نمی‌شناسم
✍️اكبر اعلمی

برداشتی نادرست از ماده ۶۰۹ قانون مجازات
✍️سعید شریعتی

سایت قالیباف ادعا کرد: عیسی شریفی متهم ردیف اول نیست

خدمات روانشناسی؛ غایب بزرگ ‌آموزش / بررسی خودکشی دانش‌آموزان پس از کنکور

بازی حقوقی پیچیده
✍️عمادالدین باقی

دین‌داری و محیط‌زیست‌گرائی: تأملی تجربی بر مناقشات نظری
✍️محمدرضا طالبان/ابوالفضل معمارزاده

توقیف اخیر نفتکش‌ها به روایت واشنگتن‌پست

شفافيت يا رانت اطلاعاتى؟
✍️سيدحامد محتشمى‌پور

پل هوایی یا تونل وحشت!
✍️ستاره لطفی

راه‌های برون‌رفت از «استبداد شرقی»
✍️احسان شریعتی

درس‌های «زمستان ناخرسندی» انگلستان برای جنبش کارگری ایران
✍️کیوان مسعودی

در امكان و امتناع كودتا در ايران امروز
✍️مجید شیعه علی

پول از بورس خارج نمی‌شود؛ تبخیر می‌شود
✍️حمید میرمعینی

چکیده یافته‌های نظرسنجی «نگرش ایرانیان به دین»

اولین عامل انسداد حزبی!!
✍️اسفندیار عبداللهی

ظلم مضاعف بر جعفر عظیم‌زاده
✍️عزیز قاسم‌زاده

دلارها که پرواز می‌کنند تو فقیر می‌شوی
✍️محمد فاضلی

سفر سرنوشت‌ساز گروسی
✍️عبدالرضا فرجی‌راد

چرایی حمله اصولگرایان به عبدی و حجاریان؟ / نقطه حساس
✍️داوود حشمتی

۲۰ فیلمِ فمینیستیِ تاریخ

آمریکا، ایران و شورای امنیت سازمان ملل متحد

ماشین کشتاری به نام کنکو
✍️امیر ناظمی

اگر برجام بد است چرا مجلس انقلابی حکم به خروج نمی‌دهد؟
✍️محمدحسین مهرزاد

🆔 @MostafaTajzadeh
🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:

https://twitter.com/hoseinrazzagh/status/1298325392693092354?s=21

آذر منصوری:
پاک کردن صورت مسئله یعنی اینکه چشم بر مشکلات موجود بر سر راه نهادهای انتخابی اعم از #نظارت_استصوابی و #دولت_موازی ببندی و از حذف اصلاح طلبی حتی در صورت #انتخابات_آزاد سخن بگویی. نقد واقع بینانه و شجاعانه این است که در کنار ضعفهای اصلاح طلبان حداقل به دو عامل فوق هم اشاره کنی.

عبدالله رمضانزاده:‏
دغدغه اصلي انقلابیون معیشت مردم است؛ شما هم باور کنید!

داوود حشمتی:
نمایندگان #مجلس_حداقلی طرح دادند که فعالیت در فضای مجازی منوط به مجوز احراز هویت توسط یک هیات است.
هویت ما که روشنه. فقط شاهد باشید که بلافاصله درکنارش هیاتی درست می کنندکه به سایبریون فیک خودشون مجوز فعالیت بدون هویت صادر شود.
و اینگونه قانون می‌نویسند برای #بستن_دهان_ملت

Roozbeh:
#مهدی_محمودیان برای من نماد آزادمنشی وجسارتست،ازطرفی دربند استمرارطلبی ومصلحت‌سنجی‌های قدرت نیفتاده وازطرف دیگر ویرانگری و انقلابیگری کور را چاره کار نمیداند
همیشه بجسارت وصداقتش غبطه خورده‌ام
نمودبارز همنسلان من که آزادی را برای انسان امروز میخواهد وبه هزار زبان فریادش میزند!

رضا رشیدپور:
بیست و پنج سال پیش در چنین روزی بیل گیتس، از سیستم عامل ویندوز ۹۵ رونمایی کرد.
و ما دقیقا در چنین روزی مشغول انتشار اخبار مربوط به طرح پیشنهادی برخی از نمایندگان گرامی مجلس درباره‌ی اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هستیم.

Reza Kashef⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦:
از نمایندگان محترم مجلس انتظار می‌رود به استقبال طرح ساماندهی شبکه‌های اجتماعی بروند و پیش از تصویب طرح، اکانت‌های واتساپ، توییتر، تلگرام و فیسبوک خود را پاک کنند و بیش از این در دنیای مجازی غیرشرعی وقت صرف نکنند.
#موفق_باشید
#شبکه‌های_اجتماعی

hadi mohammadi:
شنیده ها حاکیست دور اول مذاکرات#رافائل_گروسی @rafaelmgrossi مدیرکل #آژانس بین المللی انرژی اتمی #IAEA و دکتر #صالحی مثبت و امیدوارانه بوده و به نظر میرسد ۲طرف در دور دوم گفتگوها به تفاهم بر سر اختلافات اخیر برسند.بیانیه مشترک نیز احتمالا پس از دیدار با روحانی منتشر شود

زهرا کشوری:
حسینعلی شهریاری نماینده چندین و چند دوره‌ی سیستان و بلوچستان در حالی به دنبال مسدود‌سازی پیام‌رسان‌های خارجی ست که هر روز کودکی را بی‌آبی در هوتک‌ها می‌بلعد

Masoud Behnoud:
#اعدام يك عمل وحشيانه است كه دارد در صحنه جهان كم ميشود. وقتى در نظام هاى حقوقى معتبر هم خطا رخ ميدهد و بيگناهى ٣٠ سال در زندان ميماند، بايد پذيرفت مجازات بى بازگشت خطاست.
اين موضوعى مدنى است، كسى مانند #عمادباقى سالها بابت طرحش در زندان بود، سياسيش نبايد كرد
#اعدام_نکنید

Saeed shirzad:
قربانیان #کیوان_امام بایدهمچو پرستوفروهرخواهان مجازات ازجنبه عمومی بدون اعدام شوندومانع شخصی سازی قانونی که میتواندبه قتل مجرم بیانجامد گردندوکاش معترضین همچو رویاولادن برومندبه جنبه عمومی(تجاوزهای ایرانشهر واسیدپاشی اصفهان وتجاوزهای ناظم مدرسه معین)بیشتر میپرداختند
#نه_به_اعدام

Milad Alavi:
جواد #کریمی_قدوسی هستند، نماینده طراز انقلاب و عضو کمیسیون امنیت ملی و مدعی انقلابی‌گری ولی نمی‌دانند مجموعه اظهارات مقامات اروپایی و آمریکایی درباره «ابعاد نظامی پرونده اتمی ایران» را «PMD» می‌گویند نه «PND»!
برترین مجلس تاریخ انقلاب...

Panah Farhadbahman:
این اتفاق خوبیه که #کیوان_امام بازداشت شد و حرکت درستیه که نیروی انتظامی فراخوان داده که آسیب‌دیده‌ها با مخفی موندن هویتشون می‌تونن مراجعه کنن. در یک سازو کار سالم اساسا نقش پلیس همینه. کاش این روند نهادینه بشه و مثل اکثر موارد، برخوردها امنیتی نشه و قربانی به شریک جرم تبدیل نشه!

M. R. Javadi Yeganeh:
طرح کوچه‌های حسینی را معاونت اجتماعی #شهرداری_تهران با همکاری سازمان تبلیغات اسلامی، هر شب در ۱۲۲ ناحیه تهران اجرا می‌کند. یک مبلغ از شش و نیم تا هشت و نیم شب، در شش کوچه، هر کوچه یکربع، تفسیر می‌گوید و اقامه عزا می‌کند، تا اندکی از جای خالی هیات‌ها و صلواتی‌های محلی را پر کند.

حامد شمس:
یه سایتی هست البته بیشتر به #بولتن میخوره. چن وقته دنبال پول مفته که منم ندادم.به زیر مجموعه ها هم هشدار دادم اگه تسلیم #باجگیری این مفتخور بشن برکنارشون میکنم. به نظرتون چیکارش کنم؟ چرت وپرت مینویسه در حد لالیگا!!! یه کمک فکری بکنین لطفا؟؟؟


🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 پویش اهدای زمان

از خبرهای خوش این روزگار، وجود یک گروه پانزده نفره از دانشجویان ایرانی خارج کشور است که به صورت داوطلبانه پویش اهدای زمان را راه انداخته اند؛ دستمریزاد!

هدفشان چیست؟ مرتبط کردن ایرانیانِ دغدغه مندِ خارج از کشور با افرادِ فعالِ داخلی، با ایجاد بستری برای «هدیه» و «وقف» بخشی از وقت و تبادل تجربه ها و آموخته ها در گفتگوهایی با تعداد محدود شرکت کننده.

می توانید در صفحه اینستاگرامی آنها اطلاعات بیشتری کسب کنید.
من در یکی از این نشست ها شرکت کردم و بسیار لذت بردم.

در ادامه بخشی از آموخته هایم را برایتان می گویم.
یادگیرنده مادام العمر باشیم:
@TeacherasLLL

🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝احیاگران پیام عاشورا/ برنامه سخنرانی ها

زمان: جمعه ۷ شهریور ساعت ۲۱
سخنران: دکتر مسعود ادیب
موضوع: حسین بن علی (ع) الگوی اخلاق آزادگی

زمان: شنبه ۸ شهریور "تاسوعا" ساعت ۱۱صبح
سخنران: دکتر سید صادق حقیقت
موضوع: شعائر عاشورا بین دو گفتمان

زمان: یکشنبه ۹ شهریور "عاشورا" ساعت ۱۱ صبح
سخنران: دکتر داود فیرحی
موضوع: هدفِ اصلاح در نهضت امام حسین

مجری کارشناس: وحید پوراسماعیلی

احیا گران پیام عاشورا، اصفهان، محرم ۹۹

#احیاگران_پیام_عاشورا #محرم ۹۹ #نواندیشی_دینی #روشنفکری_دینی #هدف_نهضت_حسین #سوگواری_در_دوران_کرونا
#محرم_در_اصفهان
https://www.instagram.com/p/CEJN7EIJU_A/?igshid=4idc7mxd0ysl

🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝رونمایی دو سامانه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

امروز در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران از دو سامانه رونمایی شد:
۱. سامانه حافظه ملی ایرانیان
در این سامانه چهار پایگاه کتاب، نشریات، اسناد و نسخ خطی وجود دارد که امکان جستجوی دقیق و یافتن مدرک و محل نگهداری آن را عرضه خواهد کرد.
۳۰۰۰ کتابخانه فعال دانشگاهی، عمومی و تخصصی در شبکه کتابخانه‌ها، ۶۴ هزار عنوان نشریه فهرست شده در بانک نشریات، فهرست اسناد موجود در۶ مرکز آرشیوی در شبکه اسناد کشور و فهرست ۱ میلیون و ۱۴ هزار نسخه خطی فارسی و غیر فارسی داخل، نسخ عراق، فارسی کشورها در ۱۸۶۸ مرکز در فهرستگان نسخ خطی
➡️ https://hmi.nlai.ir

۲. سامانه سنا (نشریات ایران) 🗞
در این سامانه می‌توان با جستجو به محتوای دیجیتال نشریات از دوره قاجار تا به امروز دست یافت، این سامانه به‌روزشونده است.
با توجه به جستجوپذیری و قابلیت جستجو در فهرست‌ها این اولین و جامع‌ترین سامانه نشریات ایران به شمار می‌آید.
https://sana.nlai.ir
منبع
#ديدنى #تاريخ #كتاب #ايران
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝 متاسفانه به دلیل آموزش ناکافی، هنوز بسیاری از مصادیق خشونت یا آزار جنسی در جامعه ما مشخص نیست. ضمناً مرز بین انواع بدرفتاری‌های جنسی نیز نامشخص و مخدوش است.

لازم است که از پسِ روایات دردناک قربانیان تجاوز با #تبدیل_غم_بزرگ_به_کار_بزرگ زمینه‌ای برای ارتقای #آگاهى عمومی در زمینه بدرفتاری‌ها و انواع خشونت و آزار جنسی ایجاد شود تا شاهد افزایش حساسیت عمومی و کاهش بدرفتاری‌های جنسی باشیم.

جدول کاری از: خشوعی و سارا عباس‌پور

تصاویر و توضیحات بیشتر
#آموختنى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann 🆔@MostafaTajzadeh
📝📝📝افسانه ایکاروس

✍🏻 محمدرضاسرگلزایی

حافظ، نه حد ماست چنین لاف‌ها زدن
پا از گلیم خویش چرا بیشتر کشیم

افسانه پردازان یونانی داستان جوانی را نقل می‌کنند که به مدد بال‌هایی که از موم ساخته بود موفق می‌شود از زندانی که در میان جزیره‌ای واقع بود و هیچ راه فراری نداشت، پرواز کند و رهایی یابد. ایکاروس که از فرار خود به وجد آمده بود وسوسه شد که بالاتر و بالاتر برود و در نهایت دچار این وسوسه شد که آنقدر بالا رود تا به خورشید برسد غافل از آن که چون به نزدیک خورشید برسد گرمای خورشید بال های مومی او را آب می‌کند. چنین شد که ایکاروس که نتوانست بر بلند پروازی خود غلبه کند از اوج آسمان فرو افتاد و به عمق اقیانوس فرو رفت.
داستان ایکاروس داستان غرور بشری است. داستان کسانی است که در کسب دانش و معرفت و فضیلت و قدرت به موفقیت می‌رسند دچار افسون موفقیت می‌شوند و غرور و خودشیفتگی باعث می‌گردد که به وهم همه چیز دانی و همه چیز توانی دچار شوند و این نقطه سقوط آن ها است.
حکایت می‌کنند که عیسی مسیح روزی با گروهی مواجه شد که در کار آماده شدن برای سنگسار زنی به نام «ماریا ماگدانلا» بودند. این زن در روز مقدس تن فروشی کرده بود و از نظر آن قوم شایسته ی سخت ‌ترین تنبیه بود. عیسی مسیح به آن قوم می گوید: «هرکس تا کنون گناه نکرده اولین سنگ را پرتاب کند.» طبیعی است که اغلب مردم خود را چندان بی گناه نمی‌دانستند که برای پرتاب اولین سنگ داوطلب شوند لذا پا پیش نگذاشتند. پیرمردی مقدس مآب و زاهد پیشه که خود را گناهکار نمی‌دانست قدم پیش نهاد تا اولین سنگ را پرتاب کند. در این وقت عیسی مسیح در گوش او نجوا کردند: «آیا کسی که خود را کاملأ بی گناه می‌داند دچار تکبر نیست؟ و آیا تکبر همان گناه بزرگی نبود که ابلیس به خاطر آن از درگاه خداوند طرد شد و ملعون گردید؟!» و سنگ از دست آن مرد به زمین افتاد
لائوتزو حکیم چینی چنین گفته است که «هر چیز که به اوج خود برسد، ضد خود را ایجاد می‌کند!» او نیز سرنوشت ایکاروس را تمثیل کرده است. سرنوشت کسی که محدودیت‌های بشری خود را نپذیرفته است و تصمیم گرفته به خورشید واصل شود و از این روست که در قعر تاریک اقیانوس فرو می‌غلتد.
اگر نتیجه سال ها عبادت و زهد و پرهیز و خدمات صادقانه ، خود بزرگ بینی و کبر و غرور گردد، انسان از اوج عبودیت به قعر شرک و خودشیفتگی سقوط می‌کند.
انسان های خود شیفته بت پرستانی هستند که به عکس خود که در آینه می بینند، سجده می‌کنند! و این همان نقطه‌ای است که پائولوکوئیلو داستان نویس برزیلی آن را چنین توصیف می‌کند: «فرشته تبدیل به ابر دژخیم می‌شود»
میشل دومونتی فیلسوف فرانسوی بزرگترین فضیلت را توجه به ضعف‌ ها و محدودیت ‌های بشری‌مان می دانست لذا در زندگی‌نامه خود نوشت (اتوبیوگرافی) خود به جای آن که از رفتارهای قهرمانانه و مکاشفات و تأملات فیلسوفانه اش بگوید از اجابت مزاج و جزئیات زندگی پیش پا افتاده بشری خود می‌گوید! قطعاً دومونتی می دانسته که وضعیت مزاج و بدخوابی و بی کفایتی جسمی او آنقدر اهمیت ندارند که نسل‌های آینده را به خواندن آن ها دعوت کند او با این کار و همچنین با مقایسه خود با بزی که در مزرعه‌اش می‌چریده می‌خواسته ما را از خواب شیرین خودشیفتگی بپراند.
اگر فراموش کنیم که بشری هستیم گرفتار محدودیت و ضعف و خطا پذیری، هر موفقیت و پیشرفتی می تواند جامی از باده غرور باشد و در چنین شرایطی انباشتگی موفقیت‌ها نه تنها ما را به سمت سعادت پیش نخواهد برد ، که روزی ما را دچار بدمستی خواهد کرد. چنان که برای خود حقوق فرابشری قائل خواهیم شد.
@tafakkor
@MostafaTajzadeh
📝📝📝توافق امارات و اسرائیل صلح به ارمغان نمی آورد، اما این هدیه انتخاباتی به ترامپ و نتانیاهو، فقط دست اماراتی ها را برای طولانی کردن جنگ لیبی و گسترش جنگ های یمن و سوریه- در رقابت با قطر و ترکیه- باز می گذارد

✍🏻جیسون پک
فارن پالسی

متن فارسی و انگلیسی مقاله را در فیس بوک در لینک زیر بخوانید:

https://www.facebook.com/strikeforiran.unhrc/posts/4786675394679627


https://foreignpolicy.com/2020/08/21/the-israel-uae-deal-wont-bring-peace-but-it-will-prolong-the-war-in-libya/
📝📝📝 سوگ سیاوش

✍️ سید
احمد سام

سال ۱۳۴۹ برای اوّلین بار صدایش را از رادیو شنیدم. از دوران جوانی عاشق آواز سنّتی بودم ولی جنس صدا و نحوهٔ اجرای این خوانندهٔ تازه‌وارد شبیه به هیچ ‌یک از خوانندگان آن زمان نبود. با صدای بنان و شهیدی و محمودی خوانساری و قوامی و ایرج و گلپایگانی انس داشتم ولی به قول نظامی «آن تازه‌نوای نورسیده»، چیزی دیگر بود. رادیو گفت اسمش سیاوش بیدگانی است.

چند روز بعد یک آواز دیگر از او پخش شد. احساس کردم کشف مهمّی کرده‌ام. نو بود. تازه بود و با دیگران تفاوت داشت. کوتاه‌مدّتی پس از آن دیدم به قول شاعر: «به چیزی دیگرم دل نیست خرسند».

از آن روز به بعد کارم در خانه شده بود این‌که گوش به زنگ رادیو باشم. یک نوار کاست خالی گذاشته بودم توی ضبط صوت و به محض آن‌که گویندهٔ رادیو اسم سیاوش را می‌آورد، با عجله به سمت رادیوضبط می‌دویدم و دکمهٔ ضبط را می‌زدم. تقریبا هر چه با صدای او از رادیو پخش شد، ضبط کردم تا بارها و بارها بشنوم و مونس ایّام مشقّت و شب‌های تار تنهایی‌ام باشد.

چند سال بعد در اوایل دههٔ ۵۰ صبح‌های جمعه از رادیو برنامه‌ای پخش می‌شد به نام «گلچین هفته». آقای سایه آن را تهیه می‌کرد. جمعه‌ها دوستان دانشجو می‌رفتند کوه. در خانه هم یا میهمان داشتیم یا باید به میهمانی می‌رفتیم. من امّا صبح جمعه هیچ جا نمی‌رفتم. در خانه می‌ماندم تا «گلچین هفته» را به عشق شنیدن صدای «سیاوش» ضبط کنم و به گنجینهٔ آواهای آسمانی‌ام بیفزایم.

دیگر «سیاوش» شد بخشی از زندگی هر روزهٔ من.

هیچ‌وقت او را از نزدیک ندیده بودم. در اواخر دههٔ ۶۰ و اوایل دههٔ ۷۰ که ماه‌نامهٔ «ادبستان» را چاپ می‌کردم برای گفت‌وگو با او چند بار پیام فرستادم. نپذیرفت و «ادبستان» که تقریبا با تمام استادان موسیقی مصاحبه کرده بود، پس از پنج سال انتشار، بدون شجریان پایان یافت و من برای انتشار روزنامهٔ «اطّلاعات بین‌المللی» به لندن کوچ کردم.

اواسط دههٔ ۷۰ بود که او را در یکی از خیابان‌های لندن دیدم، بعد از سلام، اولین چیزی که به او گفتم این بود: «نزدیک ۳۰ سال است که هر روز با صدای شما بیدار می‌شوم و با صدای شما به خواب می‌روم.» فردایش به همراه همایون آمد منزلمان. سه ساعت در بارهٔ آواز حرف زدیم و سخنانش را ضبط کردم. پسرم که در آن زمان ۱۹ ساله بود، نیم ساعت به شیوهٔ استاد عبادی برایش سه‌تار زد. سینه‌اش را صاف کرد تا چیزی بخواند امّا امیرحسین از روی تواضع و فروتنی در محضر استاد، ساز را بر زمین گذاشت و او هم لبخندی زد و سکوت کرد.

در جوانی با خودم عهد کرده بودم اگر روزی ازدواج کردم و خدا به من فرزند پسری عنایت کرد، نامش را «سیاوش» بگذارم. به یاد سیاوش پاک‌نهاد و خوش‌سیمای شاه‌نامه و سیاوش خوش‌صدای بیدگانی. از قضا دو پسرم امیرحسین و امیرعلی شب میلاد امام حسین(ع) و شهادت امام علی(ع) به دنیا آمدند و اسم‌هایشان را با خودشان آوردند!

فردوسی در بارهٔ سهراب گفته است: «یکی داستان است پر آب چشم/ دل نازک از رستم آید به خشم» این بیت مرا بیش‌تر به یاد سیاوش می‌اندازد تا سهراب.

این روزها «سیاوش» احوالش خوش نیست. نمی‌دانم چه دعایی در حق او باید کرد. خداوند خودش صلاح و مصلحت این جام لطیف را که عقل آفرین می‌زندش، بهتر می‌داند.

خدا نیاو‌َرَد ولی شاید تقدیر چنین باشد که در این زندگی بی‌حاصل که به تعبیر حافظ «همه را نعره زنان، جامه دران» می‌دارد، در سوگ سیاوش هم جامه‌ها چاک کنم.

حالا دیگر مدّت‌هاست کمتر به آواز ایرانی گوش می‌سپارم. افسرده‌ترم می‌کند. طاقتش را ندارم.

(شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ - لندن)

🆔 @MostafaTajzadeh