فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.8K subscribers
10.9K photos
3.44K videos
520 files
29.6K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📝📝📝نگاه تحليلگران: "تکرار رقابت 92"

✍🏻غلامعلی دهقان، عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه، در یادداشتی برای "راهبرد"

سرانجام با اعلام نظر شورای نگهبان، آرایش سیاسی دوازدهمين دوره انتخابات ریاست جمهوری مشخص شد.

دراین باره، نکات زیر، قابل توجه است:

♻️اول: آرایش انتخاباتی۹۶ کماکان همان صف بندی انتخاباتی ۹۲است. در آن انتخابات، اصولگرایان مدعی انقلابیگری با سعیدجلیلی به عرصه آمدند و این بار با ابراهیم رییسی.

همچنین، "اصولگرایان کارآمدگرا" را محمدباقر قالیباف نمایندگی می کرد که بازهم وی برای سومین بار بخت خود را می آزماید. از قدیم هم گفته اند: "تاسه نشه، بازی نشه!"

ازسوی دیگر، حزب موتلفه که سالیان سال است سخنگوی جریان اصولگرایان سنتی است با مصطفی میرسلیم پا به صحنه گذاشته که در انتخابات ۹۲ از علی اکبر ولایتی حمایت کرده بود.

فقط در این انتخابات جای محسن رضایی خالی است. هرچند رای وی دران انتخابات بیشتر از آنکه اصولگرایانه باشد، رای قومی و بومی بود. این یکی ازنکات قابل توجه این انتخابات اخیر است که هرکس بتواند رای این بخش از اقوام ایرانی را به خود اختصاص دهد: قطعا در صدرنشینی وی تاثیر بسزایی خواهد داشت.

همچنین، حضور مصطفی هاشمی طبا از آنجا که وی سالهاست در عرصه سیاست کشورنمودی نداشته، یادآور نقش سیدمحمدغرضی درانتخابات قبلی است؛ با این تفاوت که احتمال انصراف وی به نفع گزینه دیگر وجود دارد.

دیگر گزینه های انتخابات حسن روحانی و اسحاق جهانگیری هستند که باز هم سخن ازانصراف جهانگیری به نفع روحانی است؛ همانند انصراف محمدرضا عارف در دور گذشته.

♻️دوم: با وجود شباهت آرایش انتخاباتی ۹۶ با ۹۲، تفاوتی هم هست و آن هم این است که حسن روحانی در انتخابات گذشته سابقه ریاست قوه مجریه را با خود نداشت؛ اما این با رییس جمهور مستقر است و به مدت چهار سال سکاندار امور اجرایی کشور بوده و به همین دلیل، می تواند مورد نقد و نقادی رقبا قرار بگیرد. موضوعی که هم فرصت است و هم تهدید.

با این وجود، نگاهی به دستاوردهای دولت روحانی نشان می دهد او دست پری برای دفاع ازکارکرد چهار ساله خود دارد که مهمترین آنها کاهش التهاب در عرصه سیاست خارجی، ثبات اقتصادی درحوزه اقتصاد، توسعه فرهنگی و ایجاد اعتماد در میان اهل فرهنگ و هنر و حفظ آزادی های قانونی در عرصه اطلاع رسانی است. برجام وتلگرام برای موفقیت هر دولتی کافی است.

♻️سوم: با این وجود، رقیب هم ازپایگاه رای قابل توجهی برخوردار است و نباید دست کم گرفته شود.

مشارکت حداکثری بالای۶۰ درصد، ضامن موفقیت حسن روحانی در همان دور اول است. موضوعی که با درک درست شهروندان از وضعیت کشور امکانپذیر است.
@javadrooh

@MostafaTajzadeh
📝📝📝درآمدی بر اندیشه دیگری ستیزی در جهان اندیشه ها

نمایشنامه درِ بسته(۱۹۴۴) ژان پل سارتر دو زن و یک مرد فاسد و گناهکار را به تصویر می کشد که پس از مرگ در دوزخ یکدیگر را می یابند. منتظر می مانند تا در معرض شکنجه های جسمانی سخت قرار بگیرند اما آنها را در اتاقی آراسته و مزین به سبک دوران امپراتوری حبس می کنند.

در خلال گفتگوهای شان هریک از فساد دیگری آگاه می شود. اما از شکنجه های موعود خبری نیست. دیری نمی پاید که می یابند دوزخ در واقع همان دیگری است. این هر سه در اتاقی محصور به این کشف نائل می شوند که«دوزخ وجود دیگران است».
@konjtel

@MostafaTajzadeh
🎙🎙🎙به خاطر منافع و همبستگی ملی وارد صحنه و کارزار انتخاباتی شده‌ایم.
✍️محمد نعیمی‌پور
همه موافق این هستند که مناظره‌ها زنده پخش شود و من تا جایی که می دانم تصمیم بر پخش زنده است.

مقام معظم رهبری در روزهای نخست سال بر صیانت از آرای مردم پافشاری کردند، خوشبختانه اکنون نیز روند را جوری می‌بینیم که رای مردم محترم شمرده شده و شاهد هم جریان تایید صلاحیت‌ها است.

مدتی است که جریانات تندرو از موضع اصول گرا سعی کرده‌اند تا سناریوهای مختلفی را پیش بردند تا رد صلاحیت روحانی را محتمل سازند. در واقع به نظر می‌رسد که عده‌ای در این کشور سعی دارند تا سناریوهای خود را به نظام تحمیل کنند و نظر خود را به نام نظر نظام جا بی‌اندازند.

مردم بصیرت خود را نشان داده‌اند و نیاز نیست که بعضی از جریان هایی که به نیروهای مسلح یا امنیتی متکی هستند پیش از این برای مردم برنامه‌ریزی کنند. کسانی از نیروهای مسلح که می‌خواهند در عرصه سیاست به این شکل فعالیت کنند باید متوجه موضوع شده و به پادگان‌ها بازگردند و نیازی نیست که با عنوان مردم و حکومت خود را تحمیل کرده و به جریانات انتخاباتی منتصب کنند.

موضوع احمدی‌نژاد بحث اصلاح‌طلبان نیست. اصول‌گرایان سال‌ها از عملکرد او دفاع کردند و اکنون باید توضیح دهند آن گذشته چگونه بوده و حال چگونه است.

مقام معظم رهبری همواره گفته‌اند باید انتخابات پر شور داشته باشیم. هرچه مردم بیشتر حضور پیدا کنند ضریب امنیت بالا می‌رود؛ اما صاحبان امپراطوی‌ها یا تندروهای پشت رهبری پنهان شده بر خلاف نظر ایشان عمل می‌کنند. آنها باید پاسخگوی رفتار خود باشند.

مواضع ما در قبال حصر و زندان‌ها روشن است. این وضعیت را به نفع کشور نمی‌دانیم و ادامه آن را جفا بر عزیزانی می‌دانیم که با تمام وجود در خدمت انقلاب و نظام بوده‌اند.

همواره مطالبه رفع حصر را دنبال کرده و به هر نحو که بتوانیم برای رفع موانع برداشتن حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنور و مهدی کروبی تلاش می‌کنیم. در این سال‌ها آقای روحانی نیز تلاش خود را کردند که با توجه به پیچیدگی‌هایی که دارد تلاش مضاعفی را می‌طلبد.

علاوه بر حصر، ممنوع‌التصویری آقای خاتمی نیز هست که مبنای حقوقی در این باره وجود ندارد. این محدودیت برای ما و آقای خاتمی یک حسن داشت و آن بالا بردن ضریب نفوذ ایشان در بین مردم است. همه دیدیم یک «تکرار می‌کنم» در انتخابات سال ۹۲ چه کرد و با وجود محدودیت‌ها روز به روز بر محبوبیت ایشان افزوده می‌شود.

ما از مدتی قبل بنرهای تبلیغاتی حزب را آماده کرده بودیم و با شروع ایام تبلیغات و به منظور بالا بردن میزان مشارکت عمومی و ایجاد شور و هیجان طبق قانون بنرهایمان در صد میدان شهر نصب کنیم. پس از مراجعه به سازمان زیبا سازی شهرداری تهران اعلام کردند که این کار بر عهده خود شهرداری هست و اجازه نصب بنرها را نمی‌دهند. این کار خلاف قانون است و مشخص نیست به چه دلیل شهرداری از پرشور‌تر شدن انتخابات جلوگیری می‌کنند. شهردار باید پاسخگوی این تخلف باشد.
نشست خبري ستاد انتخاباتي حزب اتحاد ملت

پايگاه خبري تحليلي #امتداد 🇮🇷
@emtedadnet
@MostafaTajzadeh
✳️حمله کیهان به فعالیت‌ای مردمی در فضای مجازی که دستاوردهای دولت را با مقایسه شرایط گذشته در پیش چشم همه قرار داده است، نشان می‌هد که این اقدام موفقیت آمیز بوده و برایشان ترس ایجاد کرده
@khabarkhany @MostafaTajzadeh
https://t.me/MostafaTajzadeh/2753
📝📝📝تا وقتی که رای‌مان شمرده می‌شود، باید مشارکت کرد
✍🏻محمد تقی کروبی
با نزدیک شدن به انتخابات٬ بحث بر سر مشارکت یا عدم مشارکت شهروندان شدت گرفته است. از سوی دیگر، بسیاری طبقات مختلف مردم از وضعیت اقتصادی یا سیاسی و اجتماعی همچنان ناراضی هستند و معتقدند که رییس‌جمهور نتوانسته است به وعده‌های خود عمل کند.

در این دوره از انتخابات گمان می‌رود حسن روحانی، ابراهیم رییسی را به عنوان رقیب جدی در مقابل خود داشته باشد که کم‌تر شناخته شده است و لزوما همگان از سابقه سیاسی او مطلع نیستند. از همین‌روی، پیش‌بینی می‌شود علی‌رغم هشدارهای رهبر جمهوری اسلامی، در این دوره از انتخابات٬ دو قطبی روحانی – رییسی پیش خواهد آمد.
یکی از پررنگ‌ترین وعده‌های حسن روحانی، گشایش فضای سیاسی بود که پس از ۴ سال هنوز عملی نشده است. با وجود این، تقی کروبی، حقوق‌دان و پسر مهدی کروبی می‌گوید که انتقاد او بیشتر متوجه احزاب و گروه‌های سیاسی است که تنها در عرصه انتخابات عرض اندام می‌کنند و از طرف دیگر، حتی اصلاح‌طلبان نیز مقابل «پرسش‌گری» از روحانی هم ایستاده‌اند و رویکردی سرکوب‌گرایانه دارند.
به باور او مطالباتی مانند رفع حصر اولویت حسن روحانی نیست ولی اگر احزاب و گروه‌های سیاسی به شکل سیستماتیک مساله رفع حصر را دنبال کنند، زمینه‌های این امر از سوی رهبر جمهوری اسلامی مهیا است.

آیا در این انتخابات هم باید میان «بد و بدتر» انتخاب کرد؟ تکلیف وعده‌های عملی نشده حسن روحانی چیست؟ آیا رییسی کاندیدای هم‌پای روحانی خواهد بود؟ تقی کروبی در شرایطی که پدرش هنوز در حصر قرار دارد چه تصمیمی درباره مشارکت در انتخابات گرفته است؟

در ادامه متن کامل این گفت‌وگو را می‌خوانید:
http://zeitoons.com/28823
@MostafaTajzadeh
🎓از دانشگاه چه خبر؟/ سخنرانی دکتر مسعود نیلی درباره کارنامه اقتصادی دولت، یکشنبه سوم ارديبهشت، دانشگاه صنعتی شریف
@MostafaTajzadeh
Forwarded from راهبرد
Audio
🗯 مصاحبه راهبرد: فایل صوتی گفتار محمدجواد روح در اینستالایو روحانی با عنوان "حق شهروندی و شهروند حق مدار"
@javadrooh
📝📝📝سید مصطفی تاج‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایلنا، درخصوص کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری گفت:

آقای احمدی‌نژاد در این تصور به سر می‌برد که محبوب قلوب ملت ایران است و در نتیجه اگر در انتخاباتی حضور نداشته باشد، آن انتخابات از رونق کافی و حتی لازم برخوردار نیست.

برای آنکه صداقت آقای احمدی‌نژاد روشن و میزان پایگاه مردمی او مشخص شود، من پیشنهاد می‌کنم صرف‌نظر از رد یا تایید صلاحیت او توسط شورای نگهبان، احمدی‌نژاد همانند آقای خاتمی از فهرست مشخصی در انتخابات شوراهای شهر در تهران و شهرهای بزرگ اعلام حمایت کند و با «تکرار» از مردم بخواهند که به آنها رای بدهند تا پس از پایان انتخابات و مشخص شدن نتایج انتخابات مشخص شود که چند درصد ایرانیان دعوت او را پاسخ گفته‌اند و به فهرست مدنظر او رای داده‌اند.

آقای رئیسی هنوز درباره مهمترین مسائل جامعه که مسائل اقتصادی است یعنی بیکاری، گرانی و ضرورت رونق اقتصاد ملی هیچ سخنی جز کلی‌گویی نگفته است. همچنین او درخصوص مسائل منطقه‌ای و سیاست خارجی هیچ اظهارنظر مشخص و روشنی نداشته است.

ابراهیم رئیسی فاقد سابقه درخشانی در مدیریت اجرایی است، عمده فعالیت رئیسی در قوه قضاییه بوده است که بیش‌تر نقش داوری دارد تا اداره کشور. بنابراین رئیسی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری کار بسیار دشوار و حتی نشدنی در پیشرو دارد تا بتواند اکثریت رای‌دهندگان ایرانی را مجاب کند که او می‌تواند ناخدای کشتی میهن در این دریای طوفانی خاورمیانه باشد.

رفتار و گفتار اصولگرایان بیانگر این است که از پیش شکست را پذیرفته‌اند و یک ماه مانده به انتخابات به دنبال آن هستند که مقصران این شکست را معرفی کنند، به این ادبیات نگاه کنید: وقتی سعید جلیلی انصراف داد، اطرافیان او گفتند که شما بیان کردید که شکست سال 92 به دلیل نامزدی جلیلی بود. در این انتخابات جلیلی نیست ولی شکست‌تان را می‌خواهید به پای چه کسی بنویسید یا طرفداران قالیباف به شدت معتقد هستند که آرای او بسیار بیشتر از آقای رئیسی است و این رئیسی است که باید به نفع شهردار تهران کنار برود.

تحلیل اصولگرایان در انتخابات پیشرو مبتنی بر این نظر است که آقای روحانی به تنهایی قادر به کسب 50 درصد آرا در دوره نخست انتخابات ریاست جمهوری نیست و در نتیجه اگر آنها با چند نامزد در انتخابات حضور یابند، می‌توانند مانع پیروزی روحانی در دور نخست انتخابات شوند و دور دوم، به دلیل آنکه او رئیس جمهور است، بعید است که تغییر چندانی در سبد رای او ایجاد شود و در نهایت، هر کسی با روحانی به در مرحله دوم انتخابات برود، نامزد اصولگرایان می‌شود و به این ترتیب می‌توانند به نوعی دیگر تجربه انتخابات سال 84 را تکرار کنند.

ضرورت دارد اصلاح‌طلبان و همه دلسوزانی که معتقدند تداوم ریاست جمهوری آقای روحانی در شرایط حساس کنونی منطقه، روی کار آمدن دونالد ترامپ در امریکا و مهمتر از همه، بحران‌هایی متعددی که به سوی ملت ایران هجوم آورده، ضروری و به سود ایران است، در همان مرحله نخست انتخابات، به پیروزی او کمک کنند.

افرادی مانند رئیسی توانایی ایجاد یک قطب در برابر آقای روحانی را دارد اما به نظر من، توان پیروزی بر وی را ندارد، حضور رئیسی انتخابات را گرمتر و باشکوه‌تر می‌کند اما اثری در نتیجه انتخابات نخواهد داشت و آقای روحانی هم به دلیل عملکرد، هم به دلیل بحرانی بودن شرایط و هم به دلیل ضعف رقبا می‌تواند پیروز قاطع انتخابات باشد.
@MostafaTajzadeh
Forwarded from امتداد
#اينستالايو_روحانى٩٦
یکشنبه 3 اردیبهشت / ساعت 21
پرسش و پاسخ زنده با #آذر_منصوری

@emtedanet

پايگاه خبري تحليلي #امتداد 🇮🇷
📝📝📝یادداشت‌های انتخاباتی
✍️حسام سلامت
چنانکه از شواهد و قرائن باشد سید ابراهیم رئیسی گزینه‌ی اصلح هسته‌ی سخت نظام برای انتخابات ریاست‌جمهوری پیشِ روست. با اینهمه شاید بد نباشد که بپرسیم آیا نظام در ترجیح او به کسی چون روحانی آشکارا خطا نکرده است؟ آیا همه‌ی آنچه را که کلیت نظام در شرایط حاضر می‌خواهد کسی چون روحانی نمی‌تواند خیلی کم‌هزینه‌تر و بی‌حاشیه‌تر از سید ابراهیم رئیسی و دولت احتمالی‌اش تأمین کند؟ اگر دست بر قضا تکاپو برای قدرت‌گرفتن ائتلافی از راست‌گرایان حول کسی چون رئیسی، از حیث منافع استراتژیک نظام اگر بنگریم، غلط باشد چه؟ به نظرم می‌رسد تداوم دولت روحانی در موقعیت فعلی دست‌کم به 4 دلیل «عقلانی‌ترین» و مقرونِ به منافع‌ترین اتفاقی است که می‌توان برای نظام در کلیت آن بیافتد.
اول. سیاست خارجی روحانی و تیم اجراییِ پیشبرنده‌ی آن تا اطلاع ثانوی تنها سیاستی است که می‌تواند – تازه اگر بخت یار باشد – کشور را در برهه‌ی آشوبناک و رو به درگیریِ حاضر از بروز تنازعات جدی و مسئله‌ساز با قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای کم‌وبیش دور نگه دارد. گفتار مصالحه‌جو و در عین حال جویای امتیازاتِ سیاسی و اقتصادی دولت روحانی در کنار مشروعیت نسبی آن نزدِ به ویژه اتحادیه‌ی اروپا، به احتمال زیاد می‌تواند در شرایطی که دولت ترامپ و اتحادیه‌ی عرب (به ویژه عربستان) ایران را عملاً محاصره کرده‌‌اند از وقوع تنش‌های برگشت‌ناپذیرِ سیاسی جلوگیری کند و از راه عادی‌سازی مناسبات اقتصادی و دامن‌نزدن به دعواهای سیاسی – البته اگر مواضع موازی سپاه قدس بیش از حد مشخصی با آن زاویه نداشته باشد – کشور را از این برهه‌ی بحرانی عبور دهد.
دوم. سیاست‌های اقتصادی دولت روحانی تا اینجای کار توانسته است بسترها و زمینه‌های حقوقی-اجرایی تجدیدساختار نظام اقتصادی ایران به قصد هماهنگ‌سازی ساختاری آن با اقتصاد متعارف جهانی را فراهم کند و بیش از هر دولت دیگری روند ادغام آن در نظم نولیبرالی سرمایه‌داری متأخر را شتاب بخشد، آنهم بی آنکه امتیازات و منافع الیگارشی‌های سیاسی-اقتصادی حاکم آنقدرها به خطر بیافتد و تهدید شود. صدالبته که این روند کامل نشده است و موانع ریزودرشت بسیاری پیشِ رو دارد. با اینهمه ریل‌گذاری‌ها «به درستی» انجام گرفته‌‌اند و سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان جملگی در راستای تحکیم و تثبیت فرآیندهای خصوصی‌سازی‌، مقررات‌زدایی‌، آزادسازی‌، کوچک‌سازی دولت و بازارسالاری فزاینده پیش رفته‌اند. بعید است هیچ دولتی بتواند «به خوبیِ» دولت روحانی اقتصاد ایران را از این مرحله‌ی گذار که به چشم خود نظام چیزی کمتر از قسمی ضرورت ساختاری نیست، عبور دهد و در عین حال سلسله‌مراتب توزیع رانت در میان گروه‌های ذینفوذ را دست خورده باقی بگذارد.
سوم. دولت روحانی به دقیق‌ترین معنای کلمه یک دولت میانه است و درست به همین دلیل از قطبی‌شدن میدان سیاسی ایران حول تقابل سفت‌وسخت نیروهایی اصلاح‌طلب و اصول‌گرا جلوگیری کرده یا دست‌کم آن را به تعویق انداخته است. این دولت که خود از دل بحرانی‌ترین ستیز سیاسی ایرانِ پس از انقلاب برآمد در نهایت توانست تنش ظاهراً آشتی‌ناپذیر جناح‌های سیاسی را به واسطه‌ی جاانداختن خود به مثابه‌ی «مخرج مشترک» طیف‌های سیاسی موجود موقتاً مهار کند و تقابل حاد آنها را به واسطه‌ی جلب رضایتِ موقتیِ طرفین فروبنشاند. دولت یازدهم نه اصلاح‌طلب است و نه اصول‌گرا، و همین سیاستِ «نه این»، «نه آن» عملاً مجال داده است که عناصری از هر دوی اینها را در خود بگنجاند و «هم این» باشد و «هم آن»، هم با اصلاح‌طلبان بده‌بستان کند و هم با اصول‌گرایان سَر و سِری داشته باشد. طبعاً دولت بسته به موقعیت‌های خاص گاهی به جانب این چرخیده و گاهاً به سمت آن دیگری غش کرده است ولی در هر صورت نهایتاً با هیچیک از اینها یکی نشده و فاصله‌ی خود را، در عین نزدیکی‌های مقطعی، از هر دوی آنها حفظ کرده است. به این معنا، دولت روحانی ماهیتی دوزیست داشته است و همین خصلت دوگانه‌ی دوبُنی آن ممکن کرده است که میدان سیاسی ایران در 4 سال اخیر از راه قسمی توافق نانوشته بر سر میانه‌داری آن کم‌وبیش بی‌حاشیه و بی‌تنش باقی بماند، دست‌کم در قیاس با فضای سیاسی دهه‌‌‌های 70 و 80. دولت غیر-میانه‌ی احتمالیِ بعدی باری دیگر به تقابل سیاسی درون‌حاکمیتی دامن خواهد زد.
@MostafaTajzadeh
♦️ رابطه ی اقتصاد و میزان مطالعه با رای آری یا خیر به رفراندوم در ترکیه به روایت اینفوگرافی
🌱🌱
@ispa95
📝📝📝قتل‌عام هولناک نظامیان افغانستانی در بلخ و بی‌تفاوتی مطبوعات ایران
✍️احسان سلطاني
حادثه تروریستی بلخ که به کشته شدن دستکم ۱۳۰ سرباز و زخمی شدن ۱۵۰ نفر منجر شد، روز جمعه به وقوع پیوست.
عملیاتی تروریستی که به واسطه شکل انجام آن در یک پادگان نظامی، جامعه و افکار عمومی افغانستان را در بُهت و وحشت فرو برده و کاربران شبکه های اجتماعی در افغانستان یکپارچه در مورد آن بحث و گفتگو می‌کنند.
روز شنبه حتی یک روزنامه داخلی ایران این حادثه را در حد یک تیتر کوتاه در صفحه اول خود پوشش نداد.در میان روزنامه‌های روز یکشنبه هم تنها روزنامه اطلاعات به این حمله تروریستی اشاره کرده و دیگر روزنامه‌ها حتی یک تیتر کوتاه و ریز هم در صفحه اول خود به این خبر اختصاص ندادند.
با افغانستان ۹۳۶ کیلومتر مرز مشترک زمینی داریم.
فرهنگ و دین و زبان مشترک؛
بر اساس آمار رسمی میزبان یک و نیم میلیون مهاجر و آمار غیررسمی ۳ میلیون مهاجر افغانستانی در ایران هستیم.
وقتی حادثه‌ای در این ابعاد در کشوری که با آن تا این میزان اشتراکات زبانی، دینی و فرهنگی داریم، در مطبوعات رسمی‌مان کوچکترین حساسیت و واکنشی را برنمی‌انگیزد، چطور می‌توانیم به رسانه‌های غربی اعتراض کنیم که چرا اخبار حوادث پاریس و بروکسل و دیگر شهرهای اروپایی را پررنگ می‌کنند اما به عراق و افغانستان توجه نمی‌کنند؟
@MiddleEastNews
@MostafaTajzadeh
📝📝📝ایرانیان در 29 اردیبهشت چه پیامی به دنیا خواهند فرستاد؟

اگر امروز در کشور نپال، کومور، موریس یا سان مارینو و خیلی کشورهای دنیا، انتخاباتی صورت بگیرد، اکثر مردم جهان متوجه نمی شوند که چه کسی رفت و چه کسی آمد؟ حتی خبر برگزاری انتخابات شان نیز برای کسی مهم نیست چرا که هیچ پیامی از نوع انتخاب مردم این کشورهای غیر مهم به دنیا مخابره نمی شود.

ایران و کشورهایی نظیر آن اما بسیار متفاوت اند. انتخابات در ایران، به همان اندازه که دارای آثار داخلی است، پیام واضحی نیز به جهان می دهد و نوع تعامل ایران با دنیا در دستکم چهار سال آینده - و حتی بیشتر - را مشخص می کند.

ایران در دوره اصلاحات، تنش زدایی با جهان و ارتقاء روابط با کشورهای دنیا را در دستور کار خود قرار داد و دوره طلایی روابط سیاسی و تجاری ایران با کشورهای مهم جهان به ویژه اروپا شکل گرفت.
قطعاً اگر آن وضعیت ادامه می یافت، ایران وضعیت بهتری از نظر رشد اقتصادی، روابط خارجی و توسعه اجتماعی و فرهنگی داشت و امروز در نقطه بالاتری در جهان ایستاده بودیم.

با این حال انتخابات 1384، مسیر تحولات رو به رشد ایران را تغییر داد و سیاست های تندروانه احمدی نژاد، هر روز با ادعاهای دهن پر کن علیه این و آن خط کشیدن و "هل مِن مبارز" طلبیدن های او باعث انزوای بین المللی ایران شد و نهایتاً کار به تحریم های بی سابقه ای کشید که اقتصاد کشور را در آستانه فلج شدن کامل قرار داد.

اگر در بهار سال 1392 نفتکش های ایران با مخازن پر از نفت خام، بر روی خلیج فارس متوقف شده بودند و کسی نبود که نفت ایران را بخرد ( و سهم ایران از بازار نفت نصیب عربستان شده بود) نتیجه انتخابی بود که مردم ایران در بهار 1384 و 1388 انجام داده بودند.

اگر هم امروز ایران توانسته سهم خود از بازار نفت پس بگیریم و عربستان را عقب برانیم، اگر بدون نیاز به واسطه هایی مانند بابک زنجانی با دنیا خرید و فروش می کنیم و از شیرخشک گرفته تا ایرباس را از جهان می خریم و آرام آرام سرمایه گذاران خارجی به ایران می آیند نیز ، نتیجه انتخاب ملت ایران در بهار 1392 و پیامی است که ایرانیان به دنیا دادند.

اکنون در آستانه انتخاب جدید و ارسال پیامی دوباره برای دنیا هستیم. نوع تعامل ایران با جهان در سال های آینده بستگی تام و تمام به نامی دارد که ما در روز 29 اردیبشهت بر روی برگه های رأی می نویسیم: ادامه تعامل با دنیا یا ... ؟!

"ایران را دوست بداریم"
http://www.asriran.com/fa/news/535100
@MyAsriran
@MostafaTajzadeh
این تست روانشناسی"رورشاخ "نیست، اشاره به جنبش سبز نداره و اون منفی وسط هم بی ارتباط با رد صلاحیت محموده...این نماد روز زمینه(3 اردیبهشت) به سبز بودن زمین کمک کنیم. @sahandiranmehr @MostafaTajzadeh
📝📝📝تاجزاده: احمدی نژاد در تهران وارد انتخابات شود
سیدمصطفی تاجزاده در مصاحبه تصویری که به صورت زنده از پیج اینستاگرام سایت امتداد پخش شد، پیشنهاد خوبی خطاب به احمدی نژاد مطرح کرد. او پیش از این هم گفته بود که احمدی نژاد با آنکه می داند نمی تواند در انتخابات شرکت کند، اما وارد انتخابات شده، اما با وجود آنکه می داند در انتخابات شوراها می تواند فعالیت کند، لیست نخواهد داد.
به دنبال این اظهار نظر بقایی اعلام کرد که احمدی نژادی ها برای انتخابات شوراها لیست ارائه خواهند کرد و فعالیت برای انتخاب افراد شروع شده است. حالا تاجزاده به احمدی نژاد پیشنهاد کرده برای آنکه وزن سیاسی و رای آراء او مشخص شود، وارد انتخابات تهران شود. او گفت: «احمدی نژاد برای آنکه نشان دهد چقدر رای دارد، می تواند در تهران یک لیست ارائه کند و مانند آقای خاتمی به هوادارانش «تًکرار» کند که به این لیست رای دهند. شهرداری تهران و شورای شهر جایی است که او از آنجا آغاز کرد و حالا می تواند بار دیگر نشان دهد که واقعا در شهری که هر سه نفر آنها (مشایی، بقایی و احمدی نژاد) زندگی می کنند تا چه اندازه رای دارند.»
پیشنهاد تاج زاده کاملا واقع بینانه است. احمدی نژاد مشغول مظلوم نمایی است و معتقد است اگر اجازه داده بودند در انتخابات شرکت کند، حتما برنده انتخابات بود. او در شرایطی قرار دارد که دقیقا آقای هاشمی در 92 و خاتمی در 94 قرار داشت. حمایت آقای هاشمی از روحانی آرای او را یکجا به سبد او ریخت و نتیجه انتخابات خوش بین ترین تحلیلگران را هم متعجب کرد. «تًکرار» یک جمله آقای خاتمی نیز سبب شد تا لیست او در تهران 45 بر یک اصولگرایان را پشت سر بگذارد.
حالا وقت آن است که احمدی نژاد نیز ادعاهای خودش را اثبات کند. اگر او به خود و سبد رایش اطمینان دارد با معرفی لیستی از افرادی که به او نزدیک هستند به همه نشان دهد، اقبال عمومی به او چقدر است.
منبع:
@khabarkhany
@MostafaTajzadeh
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نگاهي به وضعيت تورم كشور در سالهاي گذشته
بازگشت به تورم 9درصدي بعد از 26 سال
@MostafaTajzadeh
📝📝📝 نگاه تحليلگران: "توسعه یا تقسیم؟"

✍🏻 محسن جلال پور

این روزها بحثی جدی میان اهالی اقتصاد در گرفته با این مضمون که حالت بهینه تصمیم گیری برای منابع ناشی از فروش نفت چیست؟

اینکه بهتر است این منابع در قالب یارانه میان مردم تقسیم شود یا این که برای ایجاد رشد اقتصادی و در نهایت توسعه کشور خرج شود.

مطبوعات هم سیاستمداران را به دو دسته "توسعه گرایان" و "مدافعان توزیع منابع" تقسیم کرده اند.

احتمالا با این فرض که عده ای معتقدند تصمیم بهینه این است که منابع کشور صرف توسعه اقتصادی شود و عده ای دیگر اعتقاد دارند بهتر است این منابع به صورت یارانه میان مردم تقسیم شود.

من فکر می کنم اگر مردم با یک ساختار شفاف و قابل اطمینان طرف باشند، ترجیح می‌دهند توسعه را طلب کنند اما اگر با یک ساختار ناشفاف و احیانا فاسد طرف باشند، ترجیح می‌دهند سیاست‌ها توزیعی باشد. یعنی، درآمدهای دولت -کم و زیاد- توزیع شود.

وقتی دولتی سالم اداره کشور را برعهده داشته باشد، که در چارچوبی منطقی و درست و قابل باور، منابع را تخصیص دهد و در آن دولت، سازوکارهای مبتنی بر رانت وجود نداشته باشد، مردم به سیاست های آن دولت اعتماد می کنند و به سیاستگذاری ها به دیده شک و تردید نمی‌نگرند؛ درحالیکه اگر یک دولت فاسد و کم‌توجه به شفافیت روی کار باشد، مردم ترجیح می‌دهند منابع توزیع شود و هرکس سهم خود را می طلبد.

دو شرکت سهامی عام را در نظر بگیرید. هر دو مجمع عمومی سالانه برگزار می‌کنند تا سود را تقسیم کنند. اولی شرکتی است غیر‌شفاف که صورت‌های مالی مخدوشی دارد و شایعات زیادی درباره نقل‌وانتقال‌های غیر‌قانونی پول و کالا در آن به گوش می‌رسد.

در نتیجه، سهامداران این شرکت ترجیح می‌دهند منابع را در قالب سود سهام از شرکت خارج کنند و به وعده مدیران شرکت برای افزایش سرمایه اعتماد نمی‌کنند. در مقابل، شرکتی را در نظر بگیرید که رویه شفافی در پیش گرفته و موفق شده اعتماد سهامدارانش را جلب کند.

در این صورت، زمانی که مدیران شرکت پیشنهاد می‌کنند به منظور افزایش سرمایه و توسعه خطوط تولید، سود نقدی کمتری میان سهامداران تقسیم شود، مردم می‌پذیرند. چون اعتماد دارند و می دانند در آینده عایدی بیشتری خواهند داشت.

حالا همین موضوع را عمومی‌تر در نظر بگیرید و آن را به کشور تعمیم بدهید.

در کشوری که مناسبات مبتنی بر رانت حرف اول را می‌زند، مردم احساس می‌کنند با منابع ملی و ثروت مردم است که افراد خاص روز‌به‌روز بیشتر ثروتمند می‌شوند. تصور آنها این است که هرکس به ثروت دست یافته، از طریق رانت یا اعمال خلاف قانون بوده است.

درحالیکه اگر با ساختاری مواجه باشید که شفاف باشد ترجیح می‌دهید اعتماد کنید و از دولتی که مستقر است، امنیت، آموزش و بهداشت بهتر طلب می‌کنید و تصورتان این است که دولت می‌تواند سهم‌های کوچک را کنار هم بگذارد و منابع عظیمی ایجاد کند و آن را برای توسعه بیشتر کشور به کار ببندد.

اما تجربه نشان می دهد در طول چند دهه گذشته، سیاستمداران با طرح شعارهای مبتنی بر عدالت در مجلس و دولت، هزینه‌های سنگینی به کشور وارد کردند.

ما چند تجربه ناموفق و بسیار هزینه‌بر در زمینه بازتوزیع ثروت را از سر گذرانده‌ایم.

در دهه 40 آب بعنوان یکی از ارزشمندترین منابع کشور، ملی شد و بعد از انقلاب نیز تلاش کردند تا همه از این نعمت برخوردار شوند، اما امروز روستاییان، بزرگ‌ترین زیان‌دیدگان انگاره‌های نادرست در زمینه آب هستند.

موج مهاجرت روستاییان به شهرها در استان‌هایی مثل کرمان و خراسان و یزد از یک فاجعه سیاسی و اجتماعی بزرگ خبر می‌دهد.

درست پس از وقوع انقلاب با هدف برقراری عدالت، صنایع و بانک‌ها ملی شدند. زمین‌ها و مراتع در اختیار دولت قرار گرفت.

بخش خصوصی تقریبا از بین رفت و برای اینکه در بازارها عدالت برقرار شود، نهادهای متعدد حمایتی و سرکوب‌کننده قیمت به وجود آمد. کمیته امداد تشکیل شد. جهاد سازندگی شکل گرفت و صدها مصوبه و قانون برای ایجاد عدالت اجتماعی تهیه و تدوین شد.

در دهه 70 تعزیرات حکومتی دایر شد تا مبادا بازاریان گران‌فروشی کنند. قیمت‌ها تثبیت شد تا مبادا تولید‌کنندگان سوء‌استفاده کنند.

در دهه 80 به بهانه عدالت اجتماعی، به ساختار بانک‌ها حمله شد. یارانه نقدی پرداخت کردند. بخش خصوصی را کنار گذاشتند.

منابع تقسیم شد. مسکن مهر به وجود آمد اما چرا عدالت اجتماعی حاکم نشد؟ چرا همچنان در کشور، میلیون‌ها نفر فقیر وجود دارد؟ چرا این همه فارغ‌التحصیل بیکار داریم؟ چرا فاصله طبقاتی بیشتر شده است؟

چه زمانی باید به این پرسش ها پاسخ بدهیم و از گذشته عبرت بگیریم؟
*عضو اتاق بازرگانی ایران
@javadrooh
@MostafaTajzadeh
Forwarded from به سوی فردایی روشن
میثم جهانشاهلو..pdf
449.1 KB
مقاله تأثیر گذار دانشجوی نظرابادی
موضوع:تأثیر دیدگاه #قوم_گرایی و #محله_ای بر انتخابات شورای شهر نظراباد
نویسنده: #میثم_جهانشاهلو دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی
@besoyefardaeeroshan
🗯 مصاحبه روز: وزیر نفت امروز در حاشیه همایش بین المللی پتروشیمی: "مردم با رای خود نشان خواهند داد می خواهند خارجی ها برای سرمایه گذاری بیایند یا فرار کنند
@MostafaTajzadeh