#کودک #ترس
مری هفت ساله، پس از این که معلم مدرسه او را مورد ضرب و شتم قرار داد دیگر به مدرسه نرفت. مادر او به نام فلورا پس از بی نتیجه بودن همۀ تلاش هایش برای باز گرداندن او به مدرسه، در یاس و ناامیدی کامل به سر می برد .او خود هرگز دخترش را کتک نزده بود. روزی به دیدار معلم رفت، در مورد وضعیت پیش آمده با او مقابله کرد و از او خواست که از فرزندش پوزش بخواهد . معلم واکنشی خشم آلود نشان داد. وضعیت خوبی خواهد بود اگر روزی معلمان شروع به پوزش خواستن از دانش آموزان کنند. معلم اصرار داشت که مری حقش بود که کتک بخورد زیرا وقتی با او سخن می گفت به حرفش نمی داد. فلورا به آرامی پاسخ داد که « کودکی که به شما گوش نمی دهد ممکن است یا از آهنگ صدای شما و یا از حالت صورت تان ترسیده باشد. کتک زدن تنها به ترس و وحشت او می افزاید. به جای متوسل شدن به کتک شاید بهتر باشد با کودک سخن بگویید، اطمینان او را جلب کنید و از این راه تنش و ترس را از میان بردارید. » ناگهان اشک در چشمان معلم حلقه زد. او در صندلی خود فرو رفت و چنین گفت: « در کودکی، کتک تنها چیزی بود که من دریافت می کردم؛ هیچ کس با من صحبتی نمی کرد. هنوز صدای مادرم در گوشم است که بر سرم فریاد می زد که تو هیچ وقت به حرفم گوش نمی دهی- با تو باید چکار کنم؟»
ناگهان فلورا احساس دلسوزی کرد. او به این قصد به مدرسه آمده بود که به معلم بگوید تنبیه بدنی مدتهاست در مدارس ممنوع شده است و او رفتار معلم را به پلیس گزارش خواهد کرد. اما اکنون، در صندلی رو به روی او شخصی واقعی نشسته بود که می توانست او را مورد خطاب قرار دهد. سرانجام این دو زن تلاش کردند راهی برای به دست آوردن اعتماد مری کوچک بیابند. معلم پوزش خواست. او توضیح داد که دیگر از چیزی نمی ترسد زیرا می داند کتک زدن دانش آموزان ممنوع است و او به عنوان معلم کار اشتباهی انجام داده است. او گفت که در این صورت مری حق دارد که شکایت کند، ولی معلم ها هم گاهی اشتباه می کنند. سرانجام مری با خوشحالی به مدرسه بازگشت و حتی به این معلم که شهامت قبول اشتباه خود را داشت، علاقه پیدا کرد .
#آلیس_میلر
📚 بدن هرگز دروغ نمی گوید
❤ کانال مشاوره خانواده و رواندرمانی 👇
@Moshavereh_Ravandarmani_EFT
مری هفت ساله، پس از این که معلم مدرسه او را مورد ضرب و شتم قرار داد دیگر به مدرسه نرفت. مادر او به نام فلورا پس از بی نتیجه بودن همۀ تلاش هایش برای باز گرداندن او به مدرسه، در یاس و ناامیدی کامل به سر می برد .او خود هرگز دخترش را کتک نزده بود. روزی به دیدار معلم رفت، در مورد وضعیت پیش آمده با او مقابله کرد و از او خواست که از فرزندش پوزش بخواهد . معلم واکنشی خشم آلود نشان داد. وضعیت خوبی خواهد بود اگر روزی معلمان شروع به پوزش خواستن از دانش آموزان کنند. معلم اصرار داشت که مری حقش بود که کتک بخورد زیرا وقتی با او سخن می گفت به حرفش نمی داد. فلورا به آرامی پاسخ داد که « کودکی که به شما گوش نمی دهد ممکن است یا از آهنگ صدای شما و یا از حالت صورت تان ترسیده باشد. کتک زدن تنها به ترس و وحشت او می افزاید. به جای متوسل شدن به کتک شاید بهتر باشد با کودک سخن بگویید، اطمینان او را جلب کنید و از این راه تنش و ترس را از میان بردارید. » ناگهان اشک در چشمان معلم حلقه زد. او در صندلی خود فرو رفت و چنین گفت: « در کودکی، کتک تنها چیزی بود که من دریافت می کردم؛ هیچ کس با من صحبتی نمی کرد. هنوز صدای مادرم در گوشم است که بر سرم فریاد می زد که تو هیچ وقت به حرفم گوش نمی دهی- با تو باید چکار کنم؟»
ناگهان فلورا احساس دلسوزی کرد. او به این قصد به مدرسه آمده بود که به معلم بگوید تنبیه بدنی مدتهاست در مدارس ممنوع شده است و او رفتار معلم را به پلیس گزارش خواهد کرد. اما اکنون، در صندلی رو به روی او شخصی واقعی نشسته بود که می توانست او را مورد خطاب قرار دهد. سرانجام این دو زن تلاش کردند راهی برای به دست آوردن اعتماد مری کوچک بیابند. معلم پوزش خواست. او توضیح داد که دیگر از چیزی نمی ترسد زیرا می داند کتک زدن دانش آموزان ممنوع است و او به عنوان معلم کار اشتباهی انجام داده است. او گفت که در این صورت مری حق دارد که شکایت کند، ولی معلم ها هم گاهی اشتباه می کنند. سرانجام مری با خوشحالی به مدرسه بازگشت و حتی به این معلم که شهامت قبول اشتباه خود را داشت، علاقه پیدا کرد .
#آلیس_میلر
📚 بدن هرگز دروغ نمی گوید
❤ کانال مشاوره خانواده و رواندرمانی 👇
@Moshavereh_Ravandarmani_EFT