✔ #خود_تنظیمی و #دیگر_تنظیمی عاطفی
در زمان کودکی، عامل تنظیم کننده ی اولیه فردی دیگه (مراقب یا مادر) ست. در طی فرآیند رشد، پاسخ گویی تسکین دهنده ی مادر (یا مراقب) به نیازهای کودک به مرور در او درونی میشه و توانایی خودترمیمی رو در فرد ایجاد میکنه. علاوه بر این، با رشد مغز و "خود" ، توانایی در جهت خودتنظیمی عاطفی افزایش پیدا میکنه و به همین دلیل بزرگسالان میتونن عواطف خود رو تنظیم کنن . از طریق تنظیم دوتایی یا دونفره ی عواطف (مادر/مراقب و خود فرد) غالبا فرد چیزی رو که به تنهایی قادر به پردازش هیجانی اون نیست رو به سرانجام میرسونه. یک کودک نوپا زمانی که از چیزی میترسه به سمت مادرش میره و بهش می چسبه چون تماس و آرامش اضطراب رو کاهش میده . به همین نحو بزرگسالان هم در مواجهه با تهدید برای کسب تسکین و آرامش به سمت افراد مورد علاقه و صمیمی خود میرن. استرن (۱۹۸۵) نشون داد که "خود" کودک در نخستین سال زندگی به سرعت به انسجام، اثربخشی، عاملیت و پیوستگی رشد میکنه و این مسیر به وسیله ی بازتابهای عاطفی و هماهنگی هیجانی مادر آسان تر میشه و به تدریج مفاهیم خود مشخص و تثبیت میشن، خود استحکام پیدا میکنه و به مرور توانایی فرد برای خودتنطیمی شروع میشه. در مسیر تنظیم عواطف، خودتنظیمی و دیگر تنظیمی دو مسیر جدا و در عین ها از درون به هم متصل هستن و همزمان پیش میرن.
افراد بزرگسال هم در جستجوی ارتباط هستن تا به احساس امنیت دست پیدا کنن، در جستجوی اعتبار هستن تا عزت و ارزشمندی کسب کنن. ارتباط و نزدیکی عاطفی با همسر به فرد کمک میکنه اضطراب خود رو تنظیم و احساس امنیت کنه. علاوه براین انسان در پی کسب همدلی، اعتبار، تاثیر و قدردانی از جانب دیگرانِ تا احساس هویت و انسجام خود رو حفظ کنه.
❤ کانال مشاوره خانواده و رواندرمانی👇
@Moshavereh_Ravandarmani_EFT
در زمان کودکی، عامل تنظیم کننده ی اولیه فردی دیگه (مراقب یا مادر) ست. در طی فرآیند رشد، پاسخ گویی تسکین دهنده ی مادر (یا مراقب) به نیازهای کودک به مرور در او درونی میشه و توانایی خودترمیمی رو در فرد ایجاد میکنه. علاوه بر این، با رشد مغز و "خود" ، توانایی در جهت خودتنظیمی عاطفی افزایش پیدا میکنه و به همین دلیل بزرگسالان میتونن عواطف خود رو تنظیم کنن . از طریق تنظیم دوتایی یا دونفره ی عواطف (مادر/مراقب و خود فرد) غالبا فرد چیزی رو که به تنهایی قادر به پردازش هیجانی اون نیست رو به سرانجام میرسونه. یک کودک نوپا زمانی که از چیزی میترسه به سمت مادرش میره و بهش می چسبه چون تماس و آرامش اضطراب رو کاهش میده . به همین نحو بزرگسالان هم در مواجهه با تهدید برای کسب تسکین و آرامش به سمت افراد مورد علاقه و صمیمی خود میرن. استرن (۱۹۸۵) نشون داد که "خود" کودک در نخستین سال زندگی به سرعت به انسجام، اثربخشی، عاملیت و پیوستگی رشد میکنه و این مسیر به وسیله ی بازتابهای عاطفی و هماهنگی هیجانی مادر آسان تر میشه و به تدریج مفاهیم خود مشخص و تثبیت میشن، خود استحکام پیدا میکنه و به مرور توانایی فرد برای خودتنطیمی شروع میشه. در مسیر تنظیم عواطف، خودتنظیمی و دیگر تنظیمی دو مسیر جدا و در عین ها از درون به هم متصل هستن و همزمان پیش میرن.
افراد بزرگسال هم در جستجوی ارتباط هستن تا به احساس امنیت دست پیدا کنن، در جستجوی اعتبار هستن تا عزت و ارزشمندی کسب کنن. ارتباط و نزدیکی عاطفی با همسر به فرد کمک میکنه اضطراب خود رو تنظیم و احساس امنیت کنه. علاوه براین انسان در پی کسب همدلی، اعتبار، تاثیر و قدردانی از جانب دیگرانِ تا احساس هویت و انسجام خود رو حفظ کنه.
❤ کانال مشاوره خانواده و رواندرمانی👇
@Moshavereh_Ravandarmani_EFT